nu/ - Drs. Binnenkade kan zijn slurk niet kwijt DE NATUUR KAPPIE EN DE TI-PISCHE BOOT Donderdag 26 april 1962 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 2 lp lflf gehoord ge zien De vijfde Kees The Big Band Science-fiction Een vlo Te slurk STUDENT VERMOORDT VADER EN MOEDER in en om uw huis „Ik zoek" Drs. Stubenrouch begraven 1 ALS HIJ VALT GRIJ PEN WE HEM EN WE BINDEN'M. /DEZE LlJI-TN /SPANNEN WE OM EEN DINOSAURUS TE LATEN STRUIKELEN A DORDRECHT Drs. Kees Binner.- kade zit met een S.F.-probleem. Het valt niet op, zo op het eerste gezicht en zijn (knappe) vrouw heeft er geen zenuwtrekje van overgehou den. De bakker weet ook van niks en blijft gewoon elke dag aan de deur komen. De buren groeten vriendelijk en hebben nergens iets van gemerkt. Dat doet de bezoeker ook niet als hij loopt over de nog helemaal nieuw uitziende vloerbedekking in de ook al nieuwe flat in het hart van Dordrecht. Maar de uitgevers Bruna en 't Spectrum dur ven het niet aan, omdat ze de Neder landers „te nuchter" achten en uitge ver Bert Bakker-Daamen meent, dat het financiële risico te groot is. Hoe welHoewel hij ook zegt: „Som mige van uw verhalen zijn uitstekend en behoeven voor verhalen uit het bui tenland niets onder te doen". En het probleem blijft, heftig, groot, vel na vel vullend en soms lucht krijgend in de muziek van Count Basie. In Hilversum Is hy geboren, acht en twintig jaar ge leden, maar in Delft groeide hel jonge tje Binnenkade op. „Een keer of tien, twaalf zijn we ver huisd", zei hy gis teren. Waarheen? Hij somde losjes op: „Uithoorn, Ge leen (in Maastricht op school), Holland Michigan en Spring field in Amerika en in 1952 weer terug. Eindexamen gymnasium zat er op. Ik heb een zin tuig voor datgene wat niet verkoop baar is en ik ging dus biologie stu deren in Utrecht." Goed, goed, „in de biologie" is min der te verdienen dan met huizen bouwen of scheeps werven leiden, maar drs. Kees Binnen kade had toch ook weer niet zó'n slecht zintuig. Leraar aan het lyceum in Dor drecht is hij nu. „Erin geploft als „onbevoegd", maar intussen acht dienst jaren", waren zijn woorden. Getrouwd, ja, ja, getrouwd is hij ook, met Toos van den Berg, die nu 21 jaar en mevrouw Bin nenkade is. Ze zou eigenlijk wel be roeps-fotomodel wil len zijn en ze heeft er houding en ge zicht voor ook. Gis teren zat ze op een bank te spelen met zoon Kees („De vijfde Kees in succes sie"), die nu twee en een hall jaar is. Een zoontje van wie men zegt: Een keurig opgevoed kereltje; een jongetje dat niet gilde, niet om koekjes zeurde, niet alle aanwezige veters losmaakte noch met zijn vingers op de lens van de fotografencamera zat te kneden. „Hij is gewend aan veel mannen die hier over de vloer komen", sprak de vader. Mannen die iets met muziek uit staande hebben, zjjn dat. Want niet alleen leraar, voogd, vader, echtgenoot, bijlesgever, lezer, amateurtoneelspeler en zo is die drs. Binnenkade, muzieker is hij ook. „Lid van de Big Band", legde hij uit. „Zeventien man uit Dor drecht en omgeving. Muziek van Glenn Miller en Count Basie. Dans muziek en jazz." Hier in dit flat, vroeg ik wat ongelovig. ,,Neen, meneer Bakker (en een vinger wees naar een meneer met baard op een bank) is aannemer en heeft een pakhuis. Daar kunnen we er rustig op losblazen. Er was ook eens een man die me een bas wilde verkopen. U moet hem nemen, meneer, want hij is zo goed als nieuw, was zijn argument." O ja, neemt u me niet kwalijk, dat S.F.-probleem van drs. Binnenkade, daar was ik nog niet aan toe. „Science-fiction", dat is het ant woord op S.F. Toekomstverhalen, ver talen sommigen in het Nederlands. „Maar dat woord is per definitie on juist", zei drs. Binnenkade en ging door; „Men zou kunnen zeggen: een verhaal dat als basis de natuur wetenschappen heeft maar dat is wat onbeholpen; een eigenlijke ver taling is er niet voor." „Anderhalf jaar geleden ben ik er mee begonnen, gewoon, omdat ik het leuk vond. Ik zag een foto in een boek van een aapje in ruimtepak. Ik dacht: stel je voor dat dit aapje, dat niet meer leeft, aanspoelt op een planeet; daar denken ze dan: dat is een mens. Je krijgt alle mogelijke verwikke lingen en daar kun je op voort borduren." Een en dertig lesuren geeft hij per wee op dat lyceum; behalve biologie „ook vat scheikunde en natuurkunde", zoals hij het zelf noemde. Mét de leer lingen .vakantie, dus nogal wat tijd. „SomVheel druk, soms een leven van een vlo in een wollen deken". Daar zit een S.F.-verhaal in. zei ,k. „Ja", antwoordde drs. Binnenkade gretig, „dan laten we die vlo een vlo van een andere planeet ontmoeten". Precies, deed ik mee en die vlo van die deken legt die collega uit die zomeravond, met het glas dieprode wijn in de rechter- en een sigaret in de linkerhand, tot diep in de nacht op die manier bezig hield. „Bellen-bla zen", noemde hij dat. Ik bladerde in vellen vol tiksel van de leraar biologie. Ook in een verhaal dat 'hij noemde; „Een rund, een rund, mijn koninkrijk voor een rund". Zo maar ergens las ik: „Ik schoof mijn stoel achteruit in een zwakke poging te laten door- schemeren dat ik er genoeg van had. maar Klinkhaven gaf geen krimp." Hebt u wel eens van een paard gehoord?", hield hij vol. „Een wat?" „Een paard." „Neen", zei ik. Het was waar. Ik kon me niet herinneren ooit van een paard gehoord te hebben. „Een paard is een diersoort", orakelde Klinkhaven. Ik barstte in lachen uit. Die man was gewoon knettergek. Straks zei hi> ook nog dat een slurk een dier was of een oemurf of een flodz of noem maar wat geks op." Wat verder, wanneer Klinkhaven druk doende is het bestaan van paar den te bewijzen, lees ik dit: „Nou meneer", schreeuwde hij op het gedenkteken wijzend, „wat heb ik gezegd, heb ik teveel gezegd?" Het enthousiasme van de man zei me niets om de eenvoudige reden dat ik niets bijzonders aan het beeld zag. Teleurgesteld keek Klinkhaven me aan. „Kijk nou es naar dat beeld meneer", drong hij aan. Ik keek naar de grote stenen Ko ning Willem die met gekromde benen op een stenen voetstuk zat. Ik vond het heel gewoon. „Man", zei Klinkhaven vertwij feld, „heb je ooit een koning met zijn achterwerk op de kale grond zien zitten? Koningen zitten niet op de grond, koningen zitten te paard!" Koningen zitten te slurk, dacht ik direct. Nee, dat was onzin. Te paard. Inderdaad klonk dat toch niet zo gek." De vijfde Kees in successie zat op tafelgeen moment piekerende dat zijn jonge moeder mevrouw Toos Binnenkade-van den Berg niet alleen de echtgenote van een leraar biologie ismaar ook meer werk als fotomodel wil doen. s,cienc« fiction. In een pocket boek had drs. Binnenkade zijn verhalen willen zien, maar de uitgevers begin nen er niet aan. Ze vrezen, neem ik aan, dat het publiek de gedrukte letter tjes als onzin" zal kwalificeren, maar ze zeggen vriendelijk, dat de Neder landers te nuchter zijn voor dit soort zaken. En een ande re uitgever ten slotte zijn uitgevers geen filantropische instellingen meent dat het uitgeven een te groot financieel risico meebrengt, 't Spectrum heeft één verhaal geac cepteerd en dat wordt in een bloem lezing opgenomen. niets van deze aarde weet hoe ple zierig een wollen deken in het alge meen en de pluizen in het bijzonder zijn. Onzinnig gepraat? Och, ik heb een collega die jaren in het Spaanse Sitges woonde en die me daar, op een warme Ik weet het niet, neen, neen, ik ben geen uitgever, toe gegeven. Maar ik dacht dat toch ve len het spelen met woorden op prys stelden. Ik vind het geweldig te zeggen: Koningen zitten te slurk". Er wordt niemand mee ge holpen, het zet geen zoden aan onze brede dijken, het snijdt geen hout uit onze vaderlandse bodem, niemand wordt er wyzer van allemaal toe- (Ingezondzn mededeling) PROFITEER ZOLANG DE VOORRAAD STREKTf thv "Wc>£ A zo F /do, zo HELDER. zo SCHOON I BRUSSEL (ANP) Een zeventien jarige Belgische student, Georges Me nard, heeft zijn beide ouders in de ouder lijke woning in Brussel met messteken om het leven gebracht. Na zijn 43-jarige vader dodelijke verwondingen te hebben toegebracht, wachtte hij aan de deur zijn moeder op. Ook haar bracht hij met messteken om. Aan een toegesnelde buurvrouw vroeg hij de politie op te bellen. Hij was het enige kind van het omgekomen echt paar. De dader stond bekend als een rustige en beleefde jongen. Een geneeskundig onderzoek heeft aan het licht gebracht dat de knaap geeste lijk gestoord is. De zogenaamde sluitkoolsoorten moet men ook al vroeg zaaien. Meestal koopt men jonge planten bij de tuinders of op de markt, maar men kan nu ook nog op een wachtbedje zaaien. Later kunnen de planten op de voor hen bestemde plaats worden gepoot. Kool kan men alleen met succes kweken als men voor een voed zame grondsoort zorgt. Er zal dus vol doende bemest moeten worden. Kompost is voor kool ook heel goed. ■*- „Ja. waar om schrijf ik science-fiction verhalen?", en een hand van drs. Kees Bin nenkade ging achter het hoofd. „Ge woon, omdat ik het leuk vind, eigenlijk ner gens anders om", en het antwoord werd besloten met een gespannen haal aan een sigaret gegeven. Maar „Koningen te slurk" is gewoon heerlijk (vind ik). Dat zijn verhalen die worden 's a- vonds geschreven, zei ik. „Ja, achter ons flatje voetballen jongens; natuur lijk, jongens moeten voetballen. Dan zit alles om acht uur achter de tv en die horen we dan van alle kanten dwars door de muren; tot een uur of elf, nog een staartje radio er achteraan en om twaalf uur is alles stil. Dan kun je goed werken", aldus de leraar Bin nenkade. .„Ik zoek wanhopig naar een andere kerel die ook zo wil schrijven als ik doe, maar ik vind hem niet", besloot drs. Binnenkade. Ik heb gisteren een paar verhalen gelezen in Dordt en als ik uitgever was, dan kwamen ze in een pocket. Want ze gaan, dat is zeker. Niet zo hard als de boeltjes van Van Egeraat, dat is ook zeker. Maar niet iedereen wil wandelen in de Baronie, moet u dan maar denken. 30 Zondag 10 september J'aime mon Dieu et une belle femme l'une pour mon coeur et l'autre pour mon ame. Het wordt door ten Selldijck gezegd. Van Vrij- kerk de Hoog, de reserve luitenant, kijkt met waarderende verwonde ring- m Ik weet er nog twee zo: Tu 1 as voulu George Dandin en Nourri dans le sérail, il en connait les détours. Die twee ken ik ook. Met de détours er bij? Ook de détours, maar die eer ste was geweldig. Zeg het nog eens. Ten Selldijck declameert de dub- belliefde opnieuw. Geen imitatie, hoor! Ik heb de exclusieve rechten voor Klaarmond en omstreken. Die mag je hebben, ik onthoud het toch niet. Wie waren het? Aan hem ben ik voorgesteld op de So ciëteit, maar ik weet zijn naam niet meer. Ten Selldijck en van Vrijkerk de Hoog zij zijn neven kwamen zo even de protestantse kerk uit die aan het Muggendans ligt. Deze straat aan de binnenzijde van het Bolwerk de naam zal wel komen van de duizenden en duizenden mug gen die sinds eeuwen een ideale broedplaats vinden bij het stilstaand water langs het talud loopt van de Meerumseweg tot aan de Kathe draal. De jongelui hebben zich, evenals enige andere mensen, aan de rand van het klinkerpad dat van de uitgang naar de straat leidt op gesteld. Zij bekijken wie de kerk uit komt. Carla Hoevels en Theo van Car nebrauw zijn tegelijk voorbij ge gaan. Ten Selldijck groette hen har telijk. Het was toeval dat Carla en Theo gelijktijdig aankwamen. Zij hadden elkaar in de kerk niet eens opgemerkt. Hij is ingenieur van de Rijks waterstaat, in Klaarmond geplaatst om van de Klare een soort Suezka- naal te maken en zij is onze knappe weeuw. Maar als je een oogje op haar hebt moet je vlug wezen, want het lijkt mij, dat van Carnebrauw hard werk van haar maakt. Ik heb ze gister samen in het circus gezien bij de middagvoorstelling. Bij het hek aan de straat heeft Carla met de beslistheid die zij in haar stem weet te leggen wan- zij iets werkelijk zo wil hebben als zij het zegt afscheid geno men met de woorden: Dag mijnheer van Carnebrauw u komt dus vanmiddag met de thee, nietwaar. Zij wil voorkomen, dat zij al weer in de stad gezien wordt, samen met Theo van Carnebrauw. Zij sluit zich aan bij mevrouw Maarschalk, een kennis van haar die ook uit de kerk gekomen is. Wat doen wij, vraagt de Hoog aan zijn neef, loop je een eind de Meersumseweg met mij op? Ben je zestig, op zondagmor gen, dit uur, hebben wij maar keu ze uit één enkel ding: er voor te zorgen, dat wij op de Markt zijn als de hoogmis in de Kathedraal afge lopen is. Church parade? En de moeite van het kijken waard. Heb je de belles van onze stadsaristocratie al te zien gekregen? De minste met één a twee ton bruid schat! Het kan de Hoog vervelen, dat het onderwerp van belangstelling bij zijn neef overwegend de vrouw is. Hij gaat over naar wat anders. Is die mijnheer van Carnebrauw niet een beetje een man van de con tramine. Ik herinner mij nu wat hij op de Sociëteit aan het vertellen was. Ik heb er waarachtig niet de indruk bij gekregen, dat de verbetering van de Klare aan hem opgedragen is. Hij begon over de romeinse brug. Daar wilde hij niets aan veranderd hebben. Hij verkondigde, dat sane ren, zoals tegenwoordig op grote schaal gedaan wordt, diefstal aan de cultuur is. Volgens zijn idee moest, indien de brug over de Klare, of an dere dingen uit de oude tijd niet DE TINTELS door Jack Dunkley 69. „W-wat gebeurt n-nou?" vroeg de maat met vreemde slikbewegingen. Uit de rij van hofdignitarissen trad een geleerd kijkend iemand naar bui ten, die een stethoscoop in zijn oren plaatste en de borst van de voorproe ver ging beluisteren. „Om te zien of die voorproever onwel is geworden na dat hapje.." verklaarde Kappie weer. „Ik denk dat we hierna wel kunnen gaan eten.." Maar weer had hij het mis. Eerst werd een groot gedeelte van het voed sel nog plechtig verbrand om de gees ten tevreden te stellen en toen pas nam Ti-Pisch de Slimme treuzélend een paar korrels tot zich. „Hè-hè.. eindelijk!" zuchtte Okki. „Nou kunnen wij ook beginnen." Gretig viste hij een mals brokje van zijn bord en sloeg het naar binnen. Het duurde even tot het tot hem doordrong dat hij de enige was, die het voedsel aanraakte. vHoe durf je..!" piepte de maat. ,:Och„ je hebt toch gezien dat er geen gif in zat?" vroeg Okki onschuldig. „N-nee„ n-nee..! Ik bedoel dat je n-nog niet mag beginnen!" zei de maat terwijl hij zenuwachtig Okki's bord weg griste. Nu pas. zag de scheepsjongen, dat alle tafelgenoten hem verstoord aanstaarden en dat La'Hang, de beul, zich geruis loos achter zijn stoel had geplaatst. Hij had opeens niet veel trek meer. Op dat moment traden dienaren aan die elk een meterlange lepel droegen, welke aan de gasten werden uitgereikt. „Het lijken wel roeispanen!" prevel de Kappie verbaasd. „Waar dienen die dingen nou weer voor?" „Dat zal ik u uitleggen. Dan kunt ge ook geen vergissingen begaan!" lispel de een hoveling, zich voorover buigend. „Het is onbeleefd om zelf te eten. Met behulp van deze lepels voedt men dus zijn overbuurman, begrijpt ge? En denk er aan, dat het onvergeeflijk is om uw tanden te laten zien bij het happen.." meer aan de eisen van nu beant woorden. op enige afstand van Klaar mond een geheel nieuwe stad wor den neergezet, die dadelijk van alle moderne snufjes te voorzien is. De oude historische plaatsen zouden dan met rust gelaten kunnen worden. Het is een aardig idee, maar ga het eens toepassen! Hij zei nog, dat wie Klaarmond over vijftig jaar te rugziet, verbijsterd zal staan van al les wat in die tijd verloren ging, door veranderingen die het monu mentale kapot hebben gemaakt. Bijvoorbeeld zijn jullie dan ver dwenen. Hoe bedoel je dat? Over een halve eeuw wordt toch niets meer door paarden gedaan. Dan hebben wij cavalerie aan lucht ballonnetjes, of iedere huzaar in een auto. Er zullen nog wel altijd paar den blijven. In een eirucs misschien. Ben je er al geweest? O ja, ik zag je vrij dag op de openingsavond met luite nant Staal. Dat is iemand waar je een beetje mee moet uitkijken. Ik weet het. Zullen wij vanavond weer naar het circus gaan? Ik kan er iedere voorstelling heen. Wij hebben op het Stadhuis twee passepartout gekre gen, behalve de plaats voor de bur gemeester als hoofd van de politie. Van die twee heb ik er één inge pikt. Wat vond je van de Kaufmann Girls. in orde hè, ten Selldijck klopt met het plat van zijn hand onder tegen zijn heup. Ik had de jonge Mae- sen meegenomen. Die is helemaal weg van een van die kinderen. (Wordt vervolgd) BREDA (ANP) Onder zeer grote belangstelling is gisteren in Breda drs. G. C. Stubenrouch begraven, de zater dagnacht overleden staatssecretaris van onderwijs, kunsten en wetenschappen. Een uitvaartdienst in de Sacraments kerk te Breda ging aan de begrafenis vooraf. Aan het graf sprak de minister-pre sident prof. dr. J. E. de Quay. Aanwe zig waren ook de ministers Van Aart- sen, Cals, mejuffrouw Klompé, Marij- nen. De Pous, Veldkamp, Visser en Zijlstra en de staatssecretarissen Van den Berge, Bot, Calmeyer, Gijzeis, Roolvink, Schmelzer, Scholten en Stij- kel. De Tweede Kamer was vertegen woordigd' door de waarnemend voorzit ter dr. H. W. Tilanus. Mr. J. A. Jonkman, heeft drs. Stuben rouch gistermiddag in de Eerste Ka mer herdacht. Namens de regering sloot minister Veldkamp zich bij de woorden van mr. Jonkman aan. NOORDWIJKERHOUT. Bij het re pareren van het kiepsysteem van een met zand geladen vrachtauto is giste ren de dertigjarige R. Smeenge dode lijk gewond toen de laadbak, omlaag klapte. Twee andere mensen konden net op tijd wegspringen. Het ongeluk gebeurde in Ruigenhoek. een buurtschap onder Noordwijkerh-out, ten oosten van Noordwijk.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1962 | | pagina 2