nu/ -
Drs. Binnenkade
kan zijn slurk
niet kwijt
DE NATUUR
KAPPIE EN DE TI-PISCHE BOOT
Donderdag 26 april 1962
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
lp lflf gehoord
ge zien
De vijfde Kees
The Big Band
Science-fiction
Een vlo
Te slurk
STUDENT VERMOORDT
VADER EN MOEDER
in en om uw huis
„Ik zoek"
Drs. Stubenrouch
begraven
1
ALS HIJ VALT GRIJ
PEN WE HEM EN
WE BINDEN'M.
/DEZE LlJI-TN
/SPANNEN
WE OM EEN
DINOSAURUS
TE LATEN
STRUIKELEN
A
DORDRECHT Drs. Kees Binner.-
kade zit met een S.F.-probleem.
Het valt niet op, zo op het eerste
gezicht en zijn (knappe) vrouw heeft
er geen zenuwtrekje van overgehou
den. De bakker weet ook van niks en
blijft gewoon elke dag aan de deur
komen. De buren groeten vriendelijk en
hebben nergens iets van gemerkt. Dat
doet de bezoeker ook niet als hij loopt
over de nog helemaal nieuw uitziende
vloerbedekking in de ook al nieuwe
flat in het hart van Dordrecht. Maar
de uitgevers Bruna en 't Spectrum dur
ven het niet aan, omdat ze de Neder
landers „te nuchter" achten en uitge
ver Bert Bakker-Daamen meent, dat
het financiële risico te groot is. Hoe
welHoewel hij ook zegt: „Som
mige van uw verhalen zijn uitstekend
en behoeven voor verhalen uit het bui
tenland niets onder te doen". En
het probleem blijft, heftig, groot, vel
na vel vullend en soms lucht krijgend
in de muziek van Count Basie.
In Hilversum Is
hy geboren, acht
en twintig jaar ge
leden, maar in Delft
groeide hel jonge
tje Binnenkade op.
„Een keer of tien,
twaalf zijn we ver
huisd", zei hy gis
teren. Waarheen?
Hij somde losjes
op: „Uithoorn, Ge
leen (in Maastricht
op school), Holland
Michigan en Spring
field in Amerika
en in 1952 weer
terug. Eindexamen
gymnasium zat er
op. Ik heb een zin
tuig voor datgene
wat niet verkoop
baar is en ik ging
dus biologie stu
deren in Utrecht."
Goed, goed, „in
de biologie" is min
der te verdienen
dan met huizen
bouwen of scheeps
werven leiden, maar
drs. Kees Binnen
kade had toch ook
weer niet zó'n slecht
zintuig. Leraar aan
het lyceum in Dor
drecht is hij nu.
„Erin geploft als
„onbevoegd", maar
intussen acht dienst
jaren", waren zijn
woorden.
Getrouwd, ja, ja,
getrouwd is hij ook,
met Toos van den
Berg, die nu 21 jaar
en mevrouw Bin
nenkade is. Ze zou
eigenlijk wel be
roeps-fotomodel wil
len zijn en ze heeft
er houding en ge
zicht voor ook. Gis
teren zat ze op een
bank te spelen met
zoon Kees („De vijfde Kees in succes
sie"), die nu twee en een hall jaar is.
Een zoontje van wie men zegt: Een
keurig opgevoed kereltje; een jongetje
dat niet gilde, niet om koekjes zeurde,
niet alle aanwezige veters losmaakte
noch met zijn vingers op de lens van
de fotografencamera zat te kneden.
„Hij is gewend aan veel mannen die
hier over de vloer komen", sprak de
vader.
Mannen die iets met muziek uit
staande hebben, zjjn dat. Want niet
alleen leraar, voogd, vader, echtgenoot,
bijlesgever, lezer, amateurtoneelspeler
en zo is die drs. Binnenkade, muzieker
is hij ook. „Lid van de Big Band",
legde hij uit. „Zeventien man uit Dor
drecht en omgeving. Muziek van
Glenn Miller en Count Basie. Dans
muziek en jazz."
Hier in dit flat, vroeg ik wat
ongelovig.
,,Neen, meneer Bakker (en een
vinger wees naar een meneer met
baard op een bank) is aannemer en
heeft een pakhuis. Daar kunnen we
er rustig op losblazen. Er was ook
eens een man die me een bas wilde
verkopen. U moet hem nemen,
meneer, want hij is zo goed als nieuw,
was zijn argument."
O ja, neemt u me niet kwalijk, dat
S.F.-probleem van drs. Binnenkade,
daar was ik nog niet aan toe.
„Science-fiction", dat is het ant
woord op S.F. Toekomstverhalen, ver
talen sommigen in het Nederlands.
„Maar dat woord is per definitie on
juist", zei drs. Binnenkade en ging
door; „Men zou kunnen zeggen: een
verhaal dat als basis de natuur
wetenschappen heeft maar dat is
wat onbeholpen; een eigenlijke ver
taling is er niet voor."
„Anderhalf jaar geleden ben ik er
mee begonnen, gewoon, omdat ik het
leuk vond. Ik zag een foto in een boek
van een aapje in ruimtepak. Ik dacht:
stel je voor dat dit aapje, dat niet
meer leeft, aanspoelt op een planeet;
daar denken ze dan: dat is een mens.
Je krijgt alle mogelijke verwikke
lingen en daar kun je op voort
borduren."
Een en dertig lesuren geeft hij per
wee op dat lyceum; behalve biologie
„ook vat scheikunde en natuurkunde",
zoals hij het zelf noemde. Mét de leer
lingen .vakantie, dus nogal wat tijd.
„SomVheel druk, soms een leven van
een vlo in een wollen deken".
Daar zit een S.F.-verhaal in. zei ,k.
„Ja", antwoordde drs. Binnenkade
gretig, „dan laten we die vlo een vlo
van een andere planeet ontmoeten".
Precies, deed ik mee en die vlo van
die deken legt die collega uit die
zomeravond, met het glas dieprode
wijn in de rechter- en een sigaret in
de linkerhand, tot diep in de nacht op
die manier bezig hield. „Bellen-bla
zen", noemde hij dat.
Ik bladerde in vellen vol tiksel van
de leraar biologie. Ook in een verhaal
dat 'hij noemde; „Een rund, een rund,
mijn koninkrijk voor een rund". Zo
maar ergens las ik:
„Ik schoof mijn stoel achteruit in
een zwakke poging te laten door-
schemeren dat ik er genoeg van had.
maar Klinkhaven gaf geen krimp."
Hebt u wel eens van een paard
gehoord?", hield hij vol.
„Een wat?"
„Een paard."
„Neen", zei ik. Het was waar. Ik
kon me niet herinneren ooit van een
paard gehoord te hebben. „Een
paard is een diersoort", orakelde
Klinkhaven. Ik barstte in lachen uit.
Die man was gewoon knettergek.
Straks zei hi> ook nog dat een slurk
een dier was of een oemurf of een
flodz of noem maar wat geks op."
Wat verder, wanneer Klinkhaven
druk doende is het bestaan van paar
den te bewijzen, lees ik dit:
„Nou meneer", schreeuwde hij op
het gedenkteken wijzend, „wat heb
ik gezegd, heb ik teveel gezegd?"
Het enthousiasme van de man zei
me niets om de eenvoudige reden
dat ik niets bijzonders aan het beeld
zag. Teleurgesteld keek Klinkhaven
me aan. „Kijk nou es naar dat beeld
meneer", drong hij aan.
Ik keek naar de grote stenen Ko
ning Willem die met gekromde
benen op een stenen voetstuk zat. Ik
vond het heel gewoon.
„Man", zei Klinkhaven vertwij
feld, „heb je ooit een koning met
zijn achterwerk op de kale grond
zien zitten? Koningen zitten niet op
de grond, koningen zitten te paard!"
Koningen zitten te slurk, dacht ik
direct. Nee, dat was onzin. Te paard.
Inderdaad klonk dat toch niet zo
gek."
De vijfde Kees in successie zat op tafelgeen moment
piekerende dat zijn jonge moeder mevrouw Toos
Binnenkade-van den Berg niet alleen de echtgenote
van een leraar biologie ismaar ook meer werk als
fotomodel wil doen.
s,cienc« fiction. In een pocket
boek had drs. Binnenkade zijn verhalen
willen zien, maar de uitgevers begin
nen er niet aan. Ze vrezen, neem ik
aan, dat het publiek de gedrukte letter
tjes als onzin" zal kwalificeren, maar
ze zeggen vriendelijk, dat de Neder
landers te nuchter
zijn voor dit soort
zaken. En een ande
re uitgever ten
slotte zijn uitgevers
geen filantropische
instellingen meent
dat het uitgeven een
te groot financieel
risico meebrengt,
't Spectrum heeft
één verhaal geac
cepteerd en dat
wordt in een bloem
lezing opgenomen.
niets van deze aarde weet hoe ple
zierig een wollen deken in het alge
meen en de pluizen in het bijzonder
zijn.
Onzinnig gepraat? Och, ik heb een
collega die jaren in het Spaanse Sitges
woonde en die me daar, op een warme
Ik weet het niet,
neen, neen, ik ben
geen uitgever, toe
gegeven. Maar ik
dacht dat toch ve
len het spelen met
woorden op prys stelden. Ik vind het
geweldig te zeggen: Koningen zitten
te slurk". Er wordt niemand mee ge
holpen, het zet geen zoden aan onze
brede dijken, het snijdt geen hout uit
onze vaderlandse bodem, niemand
wordt er wyzer van allemaal toe-
(Ingezondzn mededeling)
PROFITEER ZOLANG DE VOORRAAD STREKTf
thv "Wc>£ A
zo F /do,
zo HELDER.
zo SCHOON I
BRUSSEL (ANP) Een zeventien
jarige Belgische student, Georges Me
nard, heeft zijn beide ouders in de ouder
lijke woning in Brussel met messteken
om het leven gebracht. Na zijn 43-jarige
vader dodelijke verwondingen te hebben
toegebracht, wachtte hij aan de deur zijn
moeder op. Ook haar bracht hij met
messteken om.
Aan een toegesnelde buurvrouw vroeg
hij de politie op te bellen. Hij was het
enige kind van het omgekomen echt
paar. De dader stond bekend als een
rustige en beleefde jongen.
Een geneeskundig onderzoek heeft aan
het licht gebracht dat de knaap geeste
lijk gestoord is.
De zogenaamde sluitkoolsoorten moet
men ook al vroeg zaaien. Meestal koopt
men jonge planten bij de tuinders of op
de markt, maar men kan nu ook nog op
een wachtbedje zaaien. Later kunnen de
planten op de voor hen bestemde plaats
worden gepoot. Kool kan men alleen met
succes kweken als men voor een voed
zame grondsoort zorgt. Er zal dus vol
doende bemest moeten worden. Kompost
is voor kool ook heel goed.
■*- „Ja. waar
om schrijf ik
science-fiction
verhalen?", en
een hand van
drs. Kees Bin
nenkade ging
achter het
hoofd. „Ge
woon, omdat ik
het leuk vind,
eigenlijk ner
gens anders
om", en het
antwoord werd
besloten met
een gespannen
haal aan een
sigaret
gegeven. Maar „Koningen te slurk" is
gewoon heerlijk (vind ik).
Dat zijn verhalen die worden 's a-
vonds geschreven, zei ik. „Ja, achter
ons flatje voetballen jongens; natuur
lijk, jongens moeten voetballen. Dan
zit alles om acht uur achter de tv en
die horen we dan van alle kanten
dwars door de muren; tot een uur of
elf, nog een staartje radio er achteraan
en om twaalf uur is alles stil. Dan kun
je goed werken", aldus de leraar Bin
nenkade.
.„Ik zoek wanhopig naar een andere
kerel die ook zo wil schrijven als ik
doe, maar ik vind hem niet", besloot
drs. Binnenkade.
Ik heb gisteren een paar verhalen
gelezen in Dordt en als ik uitgever was,
dan kwamen ze in een pocket. Want ze
gaan, dat is zeker. Niet zo hard als de
boeltjes van Van Egeraat, dat is ook
zeker.
Maar niet iedereen wil wandelen in
de Baronie, moet u dan maar denken.
30
Zondag 10 september
J'aime mon Dieu et une belle
femme l'une pour mon coeur et
l'autre pour mon ame. Het wordt
door ten Selldijck gezegd. Van Vrij-
kerk de Hoog, de reserve luitenant,
kijkt met waarderende verwonde
ring- m
Ik weet er nog twee zo: Tu 1 as
voulu George Dandin en Nourri dans
le sérail, il en connait les détours.
Die twee ken ik ook.
Met de détours er bij?
Ook de détours, maar die eer
ste was geweldig. Zeg het nog eens.
Ten Selldijck declameert de dub-
belliefde opnieuw.
Geen imitatie, hoor! Ik heb de
exclusieve rechten voor Klaarmond
en omstreken.
Die mag je hebben, ik onthoud
het toch niet. Wie waren het? Aan
hem ben ik voorgesteld op de So
ciëteit, maar ik weet zijn naam niet
meer.
Ten Selldijck en van Vrijkerk de
Hoog zij zijn neven kwamen zo
even de protestantse kerk uit die
aan het Muggendans ligt. Deze
straat aan de binnenzijde van het
Bolwerk de naam zal wel komen
van de duizenden en duizenden mug
gen die sinds eeuwen een ideale
broedplaats vinden bij het stilstaand
water langs het talud loopt van
de Meerumseweg tot aan de Kathe
draal.
De jongelui hebben zich, evenals
enige andere mensen, aan de rand
van het klinkerpad dat van de
uitgang naar de straat leidt op
gesteld. Zij bekijken wie de kerk uit
komt.
Carla Hoevels en Theo van Car
nebrauw zijn tegelijk voorbij ge
gaan. Ten Selldijck groette hen har
telijk. Het was toeval dat Carla en
Theo gelijktijdig aankwamen. Zij
hadden elkaar in de kerk niet eens
opgemerkt.
Hij is ingenieur van de Rijks
waterstaat, in Klaarmond geplaatst
om van de Klare een soort Suezka-
naal te maken en zij is onze knappe
weeuw. Maar als je een oogje op
haar hebt moet je vlug wezen, want
het lijkt mij, dat van Carnebrauw
hard werk van haar maakt. Ik heb
ze gister samen in het circus gezien
bij de middagvoorstelling.
Bij het hek aan de straat heeft
Carla met de beslistheid die zij
in haar stem weet te leggen wan-
zij iets werkelijk zo wil hebben
als zij het zegt afscheid geno
men met de woorden:
Dag mijnheer van Carnebrauw
u komt dus vanmiddag met de thee,
nietwaar.
Zij wil voorkomen, dat zij al weer
in de stad gezien wordt, samen met
Theo van Carnebrauw. Zij sluit zich
aan bij mevrouw Maarschalk, een
kennis van haar die ook uit de kerk
gekomen is.
Wat doen wij, vraagt de Hoog
aan zijn neef, loop je een eind de
Meersumseweg met mij op?
Ben je zestig, op zondagmor
gen, dit uur, hebben wij maar keu
ze uit één enkel ding: er voor te
zorgen, dat wij op de Markt zijn als
de hoogmis in de Kathedraal afge
lopen is.
Church parade?
En de moeite van het kijken
waard. Heb je de belles van onze
stadsaristocratie al te zien gekregen?
De minste met één a twee ton bruid
schat!
Het kan de Hoog vervelen, dat het
onderwerp van belangstelling bij zijn
neef overwegend de vrouw is. Hij
gaat over naar wat anders.
Is die mijnheer van Carnebrauw
niet een beetje een man van de con
tramine. Ik herinner mij nu wat hij
op de Sociëteit aan het vertellen was.
Ik heb er waarachtig niet de indruk
bij gekregen, dat de verbetering van
de Klare aan hem opgedragen is.
Hij begon over de romeinse brug.
Daar wilde hij niets aan veranderd
hebben. Hij verkondigde, dat sane
ren, zoals tegenwoordig op grote
schaal gedaan wordt, diefstal aan de
cultuur is. Volgens zijn idee moest,
indien de brug over de Klare, of an
dere dingen uit de oude tijd niet
DE
TINTELS
door
Jack
Dunkley
69. „W-wat gebeurt n-nou?" vroeg de
maat met vreemde slikbewegingen.
Uit de rij van hofdignitarissen trad
een geleerd kijkend iemand naar bui
ten, die een stethoscoop in zijn oren
plaatste en de borst van de voorproe
ver ging beluisteren.
„Om te zien of die voorproever onwel
is geworden na dat hapje.." verklaarde
Kappie weer. „Ik denk dat we hierna
wel kunnen gaan eten.."
Maar weer had hij het mis. Eerst
werd een groot gedeelte van het voed
sel nog plechtig verbrand om de gees
ten tevreden te stellen en toen pas nam
Ti-Pisch de Slimme treuzélend een paar
korrels tot zich.
„Hè-hè.. eindelijk!" zuchtte Okki.
„Nou kunnen wij ook beginnen."
Gretig viste hij een mals brokje van
zijn bord en sloeg het naar binnen. Het
duurde even tot het tot hem doordrong
dat hij de enige was, die het voedsel
aanraakte.
vHoe durf je..!" piepte de maat.
,:Och„ je hebt toch gezien dat er geen
gif in zat?" vroeg Okki onschuldig.
„N-nee„ n-nee..! Ik bedoel dat je
n-nog niet mag beginnen!" zei de maat
terwijl hij zenuwachtig Okki's bord weg
griste.
Nu pas. zag de scheepsjongen, dat alle
tafelgenoten hem verstoord aanstaarden
en dat La'Hang, de beul, zich geruis
loos achter zijn stoel had geplaatst. Hij
had opeens niet veel trek meer. Op dat
moment traden dienaren aan die elk
een meterlange lepel droegen, welke
aan de gasten werden uitgereikt.
„Het lijken wel roeispanen!" prevel
de Kappie verbaasd. „Waar dienen die
dingen nou weer voor?"
„Dat zal ik u uitleggen. Dan kunt ge
ook geen vergissingen begaan!" lispel
de een hoveling, zich voorover buigend.
„Het is onbeleefd om zelf te eten. Met
behulp van deze lepels voedt men dus
zijn overbuurman, begrijpt ge? En denk
er aan, dat het onvergeeflijk is om uw
tanden te laten zien bij het happen.."
meer aan de eisen van nu beant
woorden. op enige afstand van Klaar
mond een geheel nieuwe stad wor
den neergezet, die dadelijk van alle
moderne snufjes te voorzien is. De
oude historische plaatsen zouden dan
met rust gelaten kunnen worden.
Het is een aardig idee, maar ga
het eens toepassen! Hij zei nog, dat
wie Klaarmond over vijftig jaar te
rugziet, verbijsterd zal staan van al
les wat in die tijd verloren ging,
door veranderingen die het monu
mentale kapot hebben gemaakt.
Bijvoorbeeld zijn jullie dan ver
dwenen.
Hoe bedoel je dat?
Over een halve eeuw wordt toch
niets meer door paarden gedaan.
Dan hebben wij cavalerie aan lucht
ballonnetjes, of iedere huzaar in een
auto.
Er zullen nog wel altijd paar
den blijven.
In een eirucs misschien. Ben je
er al geweest? O ja, ik zag je vrij
dag op de openingsavond met luite
nant Staal. Dat is iemand waar je
een beetje mee moet uitkijken.
Ik weet het.
Zullen wij vanavond weer naar
het circus gaan? Ik kan er iedere
voorstelling heen. Wij hebben op het
Stadhuis twee passepartout gekre
gen, behalve de plaats voor de bur
gemeester als hoofd van de politie.
Van die twee heb ik er één inge
pikt. Wat vond je van de Kaufmann
Girls.
in orde hè, ten Selldijck klopt met
het plat van zijn hand onder tegen
zijn heup. Ik had de jonge Mae-
sen meegenomen. Die is helemaal
weg van een van die kinderen.
(Wordt vervolgd)
BREDA (ANP) Onder zeer grote
belangstelling is gisteren in Breda drs.
G. C. Stubenrouch begraven, de zater
dagnacht overleden staatssecretaris van
onderwijs, kunsten en wetenschappen.
Een uitvaartdienst in de Sacraments
kerk te Breda ging aan de begrafenis
vooraf.
Aan het graf sprak de minister-pre
sident prof. dr. J. E. de Quay. Aanwe
zig waren ook de ministers Van Aart-
sen, Cals, mejuffrouw Klompé, Marij-
nen. De Pous, Veldkamp, Visser en
Zijlstra en de staatssecretarissen Van
den Berge, Bot, Calmeyer, Gijzeis,
Roolvink, Schmelzer, Scholten en Stij-
kel. De Tweede Kamer was vertegen
woordigd' door de waarnemend voorzit
ter dr. H. W. Tilanus.
Mr. J. A. Jonkman, heeft drs. Stuben
rouch gistermiddag in de Eerste Ka
mer herdacht. Namens de regering
sloot minister Veldkamp zich bij de
woorden van mr. Jonkman aan.
NOORDWIJKERHOUT. Bij het re
pareren van het kiepsysteem van een
met zand geladen vrachtauto is giste
ren de dertigjarige R. Smeenge dode
lijk gewond toen de laadbak, omlaag
klapte. Twee andere mensen konden
net op tijd wegspringen.
Het ongeluk gebeurde in Ruigenhoek.
een buurtschap onder Noordwijkerh-out,
ten oosten van Noordwijk.