I KAPPIE EN DE TI-PISCH E BOOT IN „DE BLOEM" HUIST EEN SLIMME MULDER Chefarine .,4" E DE NATUUR ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 2 Griep? Chefarine „4 doei wonderen! Zweedse gravin gaat trouwen met Belg in en om uw huis •I 'J Zakjes meel met een kiekje voor de toeristen in het heelal Been gebroken zonder het te weten Kandidatenlijst P.v.d.A. Yerseke B oen Donderdag 12 april 1962 EEN VAN 0N2E "PATROUILLEWAGENS HEEFT "DE AUTO VAN uwDOCHTEft ONTDEKT,MENEER SONDERVAN jrWOk ZEKUWWEW NU vWh-r ELK OGENBLIK. feL.V, MELDEN, tÊm\ •pat.. y PAT 15 PE STEAV f J VAN A\lGMON K /AN) MIJN -O POCHTER N hr S FT- j MT ZULLEN ZE 5WAkS CT5 HUN NEUS KNKEN/j 2—TXJ/H WEG» I 77^// /J( we H&eBEN T lek; lucht; stroomtweg! TREK 016 RUIM- U HEBT LES GEHAD DE LUCHT STROOMT -WEG.' STA DAAR NIETTE KI JKENi k MEISJE' T>/ IK V/EET NIET MEER v hoe;.. 'mammie. mammie. eenOWTPLOF- F1NG! IK HAD HIER NIET MOETEN .ROKEN,' 4 opera mundi KFS „liet billen van de stenen doe ik zelf en dit is een bilhamer", legde de molenaar in Amsterdam, die naast de flatgebouwen en kantoren woont, uit. II (Ingezonden mededeling) Vier middelen in één tablet werken krachtiger zonder de maag van streek ie maken I De vier middelen verenigd in Che farine „4", ieder afzonderlijk al beroemd, werken te zamen nog beter en helpen ook vaak dan wan neer andere middelen falen. Ook zij, die een gevoelige maag hebben, kunnen Chefarine „4" gebruiken, want één bestanddeel dient om de maag te beschermen. 'BEROEMDE GENEESM1DDE l.Tv ,;IN ÉÉN TABLET Glazen buisje 20 tabletten 0.80 Handige stripverpakking 40 tabletten f 1.50 Voordelige ilacon 100 tabletten f 3.50 STOCKHOLM (UPI). Gravin Made leine Bernadotte, de 23-jarige dochter van de Zweedse prins Carl Bernadotte, gaat trouwen met een Belgische raken man. Zij ontmoette haar Belg, de 32-jarige Charles Yllens uit Schoten, op het ko ninklijke bal bij de opening van de Expo in Brussel. De verloving zal de zaterdag voor Pa sen worden gevierd in Brussel. Nou en de WV in Amsterdam geeft dan ook nog een certificaat aan de be zoekers, die de komende maanden die ♦molen van meneer Schuurman gaan bezoeken. Achterop staan recepten van poffertjes en flensjes. Allemaal om te gebruiken wanneer Jack and Ann, Heinz und Anna, Jean et Marie weer thuis zijn; dan denken ze nog eens aan Nederland, hopen we. 0 „Het billen van de stenen doe ik ook zelf", hoor Ik nog van mulder Schuur man. Pardon, u zegt? ,.Het billen. Dat is het slijpen van de stenen waarmee gemalen wordt en dat doe ik dus zelf", zegt de molenaar. Vandaag, hoop ik Ik wilde alleen maar dit zeggen: meel om koekjes te bakken vindt u wel er gens in de buurt, maar ga gewoon eens kijken in die molen van mulder Schuurman. Het is de moeite waard. U moet gewoon een keer langs al die touwen omhoog geklauterd zijn en u moet uw kinderen toch eens een molen van binnen hebben laten zien. 6 Wat zullen we nu hebben? Als een Amerikaan vraagt: „Waar kan ik mo lens zien?", dan roepen we allemaal, Meneer, meneer ga toch naar Kinder dijk, daar staan er negentien by elkaar. Dat weten we allemaal. Maar een mooie molen van binnen bekijken. hoeveel van ons hebben dat al eens ge daan? En ik hoop dat ze vandaag naar m'n HWT komen kijken. ^jllllllllMllillllllllUlllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllIilllHlllllllllllIllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIItllIIIIIIIIIIIIItllllilillllllllllllllllllllllUllllllllllllllllilllllinnilllllllllllNllllllllHlIlllllllllllUlliliU^ Examenvraag; „Wat Is een manager?" Antwoord: „Zoiets als een teenager, maar dan ouder." In het ziekenhuis is de zeventienjari ge C. Koning uit Oude Niedorp overle- len aan de verwondingen die hij dins dag had opgelopen toen hij met zijn bromfiets tegen een auto was aangere den. Onkruid mag niet in een goed gazon voorkomen. Men behoeft de paardebloe men en de madeliefjes niet allemaaj meer uit te steken. Er zijn nu ook che mische middelen en de zaadhandel kan u er wel aan helpen. Het is nu de goede tijd dat te doen; jong gras mag men er echter niet mee behandelen. Da; heeft er toch te veel van te lijden; en ouder gazon kan er veel beter tegen. (Ingezonden mededeling) 58. Okki haalde opgelucht adem, toen hij van buitenaf plotseling hulp kreeg bij zijn pogingen om zich te bevrijden. „Glimpiepers dat is aardig!" mom pelde hij. „Ik had nog wel gedacht dat i ik op mijn falie zou krijgen voor die [vernielde tenten en...." Hij hield op, toen het doek plotseling werd teruggeslagen. Daar stond hij oog m oog met een aantal rijk met zijde i en borduursels uitgedoste hovelingen. I „H-Hopi Boti... v-valni, s-stani lani d-dragi..." hakkelde de scheepsjongen bij wijze van groet. Het was de enige Ho-Pische uitdrukking die hem te bin nen schoot. „....Ti-Pisch is de troon...!" vulden de hovelingen buigend aan. „Inderdaad", sprak een van hen, naar voren tre dend. „Ti-Pisch de Slimme heerst in Ho-Pi zolang de legendarische boot nog gaaf is. Het is aan mij, de nietswaardi ge bewaker van het vorstelijk porcelein, om te onderzoeken of dit het geval is". „En aan mij, de nietige bewaarder van de Ti-Pische boot, om te zorgen dat het onderzoek ongestoord kan ge schieden", zei een ander. ,,En aan ons, nederige schepselen, om het barbarenjong intussen scherp in het oog te houden..." zo legden de anderen uit. Okki week een stapje terug. ,,G-glimpiepers... dan h-hoop ik maar dat die snertboot nog heel is!" dacht hij. „Daar heb ik niet eens op gelet." GOEDE MORGE/\|*HIK* WATZIEN dULLie*HIK# 19 De 2uw van Algiers en AlePP0 w- er nog een leeuw van Klaar- n a bij in zijn bemoeiing om een naar jongere en nog wat heethoof dige leden van zijn troep, tot rust te breneen Maar hij heeft pech bij de Ög een huzaar en een van zijn eigen mensen van elkaar te halen. Hij valt daarbij met een smak tegen de rand van een tafelblad. De politieagent is verschenen er blijft eigenlijk niets meer voor hem te doen. Van de nog aanwezigen heeft, volgens de beweringen, nie mand wat gemerkt, noch van een ruzie, noch van een vechtpartij. De agent volgt de instructies die Van der Tuut voor de hele circustijd uit gegeven heeft om, zodra er maar iets bijzonders in de stad voorvalt, er hem dadelijk „persoonlijk" bij te halen. Als Van der Tuut een kwartier la ter in het Orpheum komt, zitten al leen Peter en de leeuw met diverse standplaatsen nog in het café. De leuw klaagt over pijn in zijn zijde. Peter, die al eens op de pijnlijke plek vedrukt heeft, zegt: Het is een rib, er müss auf dem Heimweg vom Zirkus hierher gefal- en sein. Van der Tuut maakt er dadelijk van, dat de leeuw per brancard naar het Bartholomeus Gasthuis aan de Meerumseweg gebracht wordt. Daar op belt hij de burgemeester op, die juist voornemens was naar bed te gaan. Als dit ogenblik van het etmaal ge komen is, krijgt hij nog eerst naast zich neergezet het glaasje oude kla re, dat zijn vrouw vergezeld doet gaan van de aankondiging: Hier Clemens, je „nachtmussie". Men kan de burgemeester nooit ér ger storen dan in het ogenblik wan neer hij beginnen zal het nachtmuts je aan te spreken. Het laatste van de vier glaasjes waarmee hij dage lijks het zijn zijn woorden het vlees onder de pekel houdt. Van der Tuut meldt zich. O hebt u weer wat inspecteur, is de reactie bij burgemeester Mae sen. Ik wil u even rapporteren bur gemeester, dat er in het Orpheum gevochten is tussen militairen en personen van het circus. En wat is er gebeurd, vraagt Maesen slaperiig. Ik moest een neger naar het Bartholomeus Gasthuis laten trans porteren. met de huzaren, hoe staat he. jar mee? Daar ben ik nog niet geheel mee op de hoogte, burgemeester. Ik neem aan, dat er stellig wel lelijke klappen gevallen zullen zijn. Nu weet u wat u dan doet, zegt Maesen, die het geval weer „beau- coup de bruit pour une omelette vindt. Bel dan maar even baron Van Heivoort thuis op, dan kan hij zelf komen om zijn dooien weg te slepen, als het nog nodig is. De rest hoor ik morgen wel van u. De telefoon ligt al op de haak bij Maesen. En Van der Tuut, hoe zal hij de majoor opbellen? Baron van Heivoort weigert thuis telefoon te nemen, hoe dikwijls zijn vrouw er ook om vraagt. Ben je nu dwaas, zegt hij tot zijn jonge gade, Tilly, ik laat mij toch niet bellen als de huisknecht. Als Van der Tuut eindelijk in zijn bed ligt, zegt hij tegen zijn vrouw die ook niet uit Klaarmond is: Ze weten hier nu ook werkelijk van alles de aardigheid af te halen. Ik ga proberen of ik niet ergens an ders benoemd kan worden. Vrijdag 8 september Bonne-maman Treuvers krijgt geen gelegenheid uit te slapen op haar negentigste verjaardag. Michè- le die voor haar zorgt een van bonne-maman's talrijke kleinkinde ren, achterkleinkinderen i achter- achterkleinkindêren, is a. >m zeven uur 's morgens bezig de papier pa pillotten uit bonne-maman's haar te halen. Het is een programma van je wel- ste voor vandaag. Eerst met maag en buur ter kerke, waar een mis wordt opgedragen tot intentie van de jarige. Dit gebeurt niet in bonne-ma man's parochiekerk op het Carolus- plein maar in de Kapel aan het ein de van de Allee, omdat de jarige en haar overleden man beiden in de FLITS GORDON door Dan Barry buurtschap Bovenklare geboren zijn, waar het merendeel van de familie nog woont. Bij de mis waren 80 kleinkinderen en achterkleinkinderen aanwezig van de 124 kleinkinderen, achterkleinkin deren en achter-achterkleinkinderen, die in totaal geboren zijn. Wanneer je ook hun echtpartners meetelt, worden het er 93 die in de Kapel v aren. Zouden alle in leven zijn de nakomelingen van bonne-maman, in de tweede graad of verder daarbij de gehuwden met hun we derhelft compleet verschenen zijn dan had het aantal naar schat ting 134 moeten bedragen. Deze ge tallen staan alle vet gedrukt in het Klaarmonds Nieuwsblad. Tante Wies die ook m de Kapel geweest is zegt als Matthieu Lievens het 's middags voorleest: Nou mijnheer, dat is onmoge lijk, ze drukken maar wat. Dat doet Keesje van hiernaast, die nu aan de krant is. Omdat zijn moeder hem thuis altijd zo streng houdt, schrijft hij in het Nieuwsblad alle verzmsels die hij maar te bedenken weet. Maar oom Matthieu gelooft, dat het best waar kan zijn, want juffrouw Glavimans moet maar eens een stuk je papier nemen en een stompje pot lood en dan zullen zij gaan rekenen Bij bonne-maman Treuvers die met zeventien jaar getrouwd is zijn elf kinderen geweest. Dat weet hij goed, want er was altijd gezegd, dat de oude Treuvers opgehouden had bij het gekken-getal. Drie van de elf moest je niet tellen, want die waren in het klooster gegaan. De overigen zijn getrouwd en het werden overal grote gezinnen, net als bij bonne- maman zelf. Hij nam maar eens vijf kleinkinderen per familie. Schrijf op: veertig (Wordt vervolgd A MSTERDAM Als Al Gladwood in september -*■ weer terug is in Miami en zijn koffers met cowboy-, bloemen- en hertenhemden uit pakt, dan zal hij de buren trots een zakje meel kunnen laten zien. „Gemalen in Amster dam", zal hij er dan misschien bij zeggen. En dat is dan eigenlijk niet waar. „In Amsterdam by molenaar Schuurman kunnen de toeristen van de zomer zelf hun zakje meel malen en dus helemaal betrokken worden b\j het molenaarsvak", zo had ik ge hoord. De mulder zelf staat met twee benen op de grond: „Neen, neen, dat Is een wat versierd bericht; maar ik ga hier wel zakjes klaar zetten, zakjes meel met een foto van de mo len bultenop. Een pond of zo, per zakje en de prijs zal tachtig cent of een gulden zijn". Overgrootvader al Da's dan jammer, dacht ik, want vanwege dat zelf-malen was ik gis teren eigenlijk naar de Haarlemmer weg 465 in Amsterdam getrokken. En, achteraf bekeken, spijt heb ik niet, want de heer Gerrit Schuurman die 52 jaar is heeft me zijn molen ..De Bloem" laten zien en het is een bijzonder mooie molen. „De mooiste van Amsterdam", zegt hij zelf, „en de stevigste. Twee en dertig jaar geleden kwam ik hier in de molen. Ja, ja, molenaar van va der op zoon; m'n grootvader was het al en mijn oudste zoon van zes en twintig gaat me opvolgen". Het is een stellingmolen, waar mul der Schuurman in huist. „Een graan molen dus", legt hij uit, „in tegen stelling tot een grondmolen die door gaans water maalt". „Mijn vader pachtte deze molen en ook de molen De Gooijer aan de Funekade in Amsterdam-Oost; daar zit nu een grutterij in en mijn neef staat in de zaak. De ihuur van de twee molens moet ik betalen aan de gemeente". Steeds hoger Heeft u dat nu ook? Als ik in zo'n molen sta dan denk ik: het halfje bruin of wit van de bakker, daar bemoeit zo'n molenaar zich toch niet meer mee; het zijn allemaal meelfabrieken waar de bakkers hun spullen van be trekken. Waar leeft zo'n molenaar dan van? „Nog wat loonmalerij", zegt de heer Schuurman, „en verder paneermeel. Ik maak dat zelf van gedroogd brood en ik verkoop het dus weer in grote zakken. Want van de malerij alleen valt natuurlijk niet te leven." We klimmen intussen wat trappen op. Naar één hoog, naar twee hoog, steeds wordt het smaller, vasthouden Op dertig meter boven de grond op een na de hoogste verdieping in de molen „De Bloem" liet mulder Gerrit Schuurman me gisteren zijn maalstenen zien. aan lange en dikke touwen, naar drie hoog. „Hier kunt u buiten staan", merkt de mulder op en gooit een deur open van de 194^ jaar oude molen. „Dertig meter boven de grond zijn we nu en hier ziet u de drie stenen. Die kunnen dus de bezoekers na 6 mei dan is de officiële opening van het toeristenbezoek van de' molen gaan bekijken. Nog hoger kunnen we, gaat u mee?" Nóg een trap op en boven In de nok, waar de houten as van De Bloem rond draait, zijn al banken gemaakt om alle Amerikanen en Duitsers te laten bij- hijgen van het klimmen. „Hier komen dan ook mapjes met foto's te liggen", aldus de mulder, die zich al helemaal in het toeristenvak aan het inleven is; „en buiten, dat stukje grond, hoort er ook bij; ik denk aan wat tafeltjes en stoelen en koffie en limonade", zegt de man in stofjas, die zijn vak weer heel anders ziet dan zijn overgrootvader. Samen met de V.V.V. van Amster dam heeft de heer SShuurman de zaak opgezet. „Ik zie er wel brood in; met groepen van vijftien worden de mensen door een werkstudent rondgeleid en de rondvaartboten kunnen hier tot voor de deur komen", aldus de slimme mole naar. En wat is nu het prettige van mole naar zijn, wilde ik weten. „De natuur, meneer, je hebt met de natuur te maken, want zonder de wind ben ik nergens. Als ik sta te draaien kan ik niet weg, want als het uit het Zuiden blaast en de wind loopt om naar het Noorden, dan moet ik er als de bliksem bij zijn. Hoe ik het zie? Aan de lucht, meneer, ik zie aan de lucht dat de wind omloopt. Mijn vader was een reuze kenner van de lucht; beter dan De Bilt". Ik denk aan die vader en grootvader en overgrootvader, maar de molenaar zegt: „Overal in Nederland zitten Schuurmannen op molens: in Zeist en Loenen en Vreeland en De Bilt en Dor drecht; allemaal molenaars, allemaal familie". Een H.W.T. 0 Het heeft er natuurlijk niets mee te maken, maar thuis is mijn boiler stuk. Twee dagen al en we belden onmiddel lijk de dienst die abonnementen uit geeft, waardoor een mens dan weer recht op onderhoud en herstel heeft; een gemeentedienst dus. „Onze boiler is stuk; het water wordt niet meer warm en het ding lekt", zei den we. „Juist, een HWT die niet werkt", herhaalde aan de andere kant van de lijn een mannenstem, terwijl kennelijk een hand aantekeningen maakte. Een HWT? Ik dacht even. O ja, dat is natuurlijk Heet Water Toestel. Ja, ja, die mannen van die dienst zijn niet uit het lood te krijgen en dat is maar goed ook. Vooral als ze dan nog eeris kwamen ook. Volgende dag: gewacht, maar geen mens. Gebeld. „Ze waren bij u". Kan niet, we zaten thuis, niemand geweest. „Ze moeten een kaartje in de bus ach ter gelaten hebben". Geen kaartje ge vonden. „Dan komen ze morgen". Tóetoedeloe We hopen het. Iedereen zegt tegen woordig: Ik kom morgen. Ik zit al tien dagen te wachten op twee men sen van twee verschillende zaken die ook allemaal „morgen" komen. Kijk, ik zou het veel prettiger vinden als men zei: „We hebben zevenhonderd zieken, maar twee vakmensen, heel veel werk, maar vandaag over drie weken zijn we bij u". Dan zeg je: Da's v/el lang, maar dan weet je waar je je aan te houden hebt. De beloftes die ik tegenwoordig overal krijg hebben ge woon niets om het lijf. Men kan in plaats van „We komen morgen" net zo goed zeggen: Toetoedeloe. Het billen ook BERGEN OP ZOOM. De Bergen op Zoomse predikant ds. Wisse heeft met zijn bromfiets een ongeval gehad. Toen hij de Van Hasselstraat wilde in rijden slipte hij en kwam te vallen. Aanvankelijk leek hij geen verwondin gen te hebben opgelopen. Hij wilde ten minste opstaan en verder gaan. Maar bij die poging zakte hij in elkaar. De predikant werd naar het Algemeen Bur ger Gasthuis gebracht waar Dij een on derzoek bleek dat hij een dijbeen en een sleutelbeen had gebroken. YERSEKE. De Partij van de Ar beid heeft de volgende kandidatenlijst samengesteld voor de raadsverkiezin gen: 1. C. Pekaar; 2. D. van Boven; 3. Mejuffrouw A. Joan; 4. J. B. Korstan- je; 5. J. B. M. Meyer; 6. Mevrouw A. Vaas-van Oven; 7. J. Harinck; 8. A. Goeman; 9. J. Minnaard; 10. P. Rid derhof; 11. C. J. Pekaar. ■K -V.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1962 | | pagina 2