De wonderkruik van Guelala kostte 1 gulden DE NATUUR 1 KAPPIE EN DE TI-PISCHE BOOT 1 Uit de kerken P. W. RUSSEL'S Pag. 2 Vijzel per kilo Eerst wegen ,Aus Denekamp' Melodietje Tegen-spreken Couscous Nat slot van bal in en om uw huis De balsem met direct-werking VOOR VERLICHTING VAN PIJN IN SPIEREN EN GEWRICHTEN a iiiiRiiiiiiiiiiiiiniiiiiH FLITS GORDON m in het M heelal Dan Barry ■llllllllll n OERM H Johnny n Hart mi WÊBBUKBUi Éllll iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii DE L -/ n TINTELS m n Jack Dunkley -n 1 t%W> oh lllllilllliilil Donderdag 5 april 1962 ZEEUWSCH DAGBLAD HOUMT SOUK. „Wij noe men het de wonderkruik", lachte de pottenbakker in Guelala, in het hart van het eiland Djerba. Hij hield een stenen kruik op haar kop, goot er een liter water in, draaide de kruik weer rechtop en er liep geen druppel uit. „Als u haar nu scheef houdt, dan kunt u uit dit gaatje drinken", sprak hij en gaf een demonstratie. En dat kost?, konden we niet bin nen de lippen houden. De prijs bleek rond de gulden te liggen. „Gekocht", zeiden we en een aantal kruiken verdwenen op de achterbank van onze ver voermiddel. Was ik maar een man van een reis bureau, zei ik tegen de zes landgeno ten om me (heen, die dat wel zijn. „Wat zou jij dan doen", vroegen ze. Ik zou achter de balie gaan staan en tegen iedereen die binnenkwam zeggen: Neem me niet kwalijk, meneer of me vrouw, ik weet niet waar u heen wilt dit jaar, maar dat is ook niet interes sant, want ik boek u wel voor Djerba. „Dat kun je niet doen, man", vonden ze. Oh, zei ik. Houmt Souk is dus het hoofdstadje van het eiland. Wat straten, een plein tje met een benzinepomp die met de hand wordt bediend en een uitgebreide markt, juist ap de dag dat ik er kwam. Eén kakelende, bonte, roepende, commercie-doende beweging, half lo pend, half zittend op de straatstenen. Sinaasappelen als ba- byhoofden gingen er van verkoper naar ko per, meloenen als bij zettafeltjes, bossen prei, vijgen enfin, u kent het recept van zo'n groentemarkt wel. En bij die ene man tussen twee kistjes met dadels zag ik drie koperen vijzels staan. Met de hand ge maakt, zegt dan het Europese lekenhoofd. Gegoten was de vijzel en overal zaten gaat jes: gewoon, omdat de zaak niet op onze ma nier was afgewerkt, maar daarom als koopje des te aantrek kelijker. De eilandbewoner had mijn interesse ge zien, kwam uit zijn kleermakerszit om hoog en vroeg of ik alle drie de vijzels of eentje wilde hebben. Moet dat kosten, koop man?, zouiden wij op onze markten zeggen en het werkt op Djer ba ook. „Gaat per ki lo" antwoordde hij, „jij ga mee met mij". We wandelden sa men weg, de Arabier één vijzel in de hand. Tussen juten zakken vol fruit stapten we honderd meter ver naar een klein win keltje aan de kant van het plein: ook een groenteman die hier woonde, maar hij had een weegschaal en daar ging het om. Voorzichtig werd dé vijzel op de weeg schaal gezet en aan de andere kant de ge wichten. Toen er twee kilo en drie ons stond bleek de schaal in evenwicht te zijn en we werden het eens over de prijs. Ja, maar wat kostte die vijzel nu, vroeg iemand. Oh, dat moogt u. gerust weten. Acht gulden precies. Terug in het hotel dat Al Djazira heet te zat hij aan de bar: groot, dik, een enorm rood hoofd en wit-grijs haar. Ik ben ni>» gek op het woord, maar hij droeg het zelf met zich mee: het Wirtschaftswunder op twee benen. Hij hoor de ons Nederlands praten en zei: „lek kom ook aus Holland, aus Denekamp". Nu moeten ze nooit tegen me zeggen dat ze ergens anders van daan komen, als het er duimen dik boven- op ligt. Een Fransman die niet wil we ten dat hij uit Dijon komt of een Ame rikaan die beweert in Plymouth gebo ren te zijn het zijn niet mijn sympathieën. Een man die zich schaamt voor zijn geboorteland is geen man, maar een windbuil. Zegt u eens „Schevemngen vroeg ik „Shjeveningen" zei de man. \ertelt u dan maar uit welke plaats m Duits land u komt? „Aus Nordhorn, maar das ist toch auch vlak bij die grenze. Und sie Hollander zeggen van uns das wij Moefen zijn". Dat zeggen we helemaal met, maar we houden er niet van dat ie mand Nederlander zegt als hij Duit ser bedoelt. lek ben hier wat op Ferien. maar als iek echt met Feriën ga dan ga ik naar Cadzand: er iest niks mooiers als Cadzand. Drinkt u wat?". 0 Nou ja, als er dan één meneer uit Nordhorn ergens op een Tunesisch eiland een lengen wil goedmaken te genover acht Nederlanders, dan zijn wij ook weer niet de beroerdsten. Der WAAA/ |JA/y "AAte 1 1/jWviy •Aw Herr aus Nordhorn mocht een biertje weggeven en omdat hij toch al In een prettige bul was, mochten het er nog een paar worden. Denk er om dat hjj betaalt, was een goed vaderlandse op merking. „lek denk erom", sprak de heer uit Nordhorn. Ik wilde maar zeggen: als „Nord horn" de volgende ochtend alles nog eens overdacht heeft, dan zal het hem nooit meer gebeuren dat hij „Dene kamp" zegt. Het was een dag later niet van dat weer om te zeggen: Jongens, zwem broeken aan en wie het eerste in zee is. Maar we zaten wel op het zand en naast me de man die ais beroep heeft ,,Chef bureau inclusieve tours": hij is de heer B. van der Velden. Nu zit ik hier en jullie hebt me hierheen, gevlogen, maar wat is nu „I.T.", vroeg ik hem. „De afkorting dus van inclusive tours, maar wij hebben er van gemaakt „Ité" en dat is dus het herkenningsmelodietje van vakantie-vliegreis-alles-inbegrepen per K.L.M.", spraik de heeor Van der Vel den. „Dat „Ité" is dus alleen van jullie, dat mag niemand anders in die vorm van drie letters gebruiken? „Neen, dat is alleen van ons; wettig gedepo neerd en het wil dus zeggen: alles geregeld, de vliegerij, hotel (of bun galow of flat of appartement), de maaltijden en als men wil om de dag een auto in het land van bestem ming". En voor je me nu gaat vertellen dat vliegen natuurlijk veel sneller is dan met de trein of de auto, dat het niet vermoeit, dat het comfortabel is en ga maar door en voor ik nu een reusachtige hoop reclame rit te ma ken het is zo, dat mij op een gege ven moment mensen gaan vragen: Waarom moet ik iets doen met „Ité" als ik ook gewoon voor een vliegtuig kan boeken en ergens een hotel of bungalow kan bespreken? „Met een „Ité" is het lucht vaartgedeelte van de reis veel goed koper. De combinatie van vliegen- slapen doet die prijs dus naar bene den gaan", aldus de heer Van der Velden. „Maar er is een ander ding. Een. hoop mensen denken nog altijd dat een vliegtuig een luxe vervoer middel is. Als je vliegt moet je ook ergens in een groot en duur hotel zit ten, is hun redenering. En dat zou ik nu zo graag eens tegenspreken. Een vliegtuig is gewoon een vervoermid- del, net zoals een trein of een bus. Men reist precies als anders, het heeft niets met „groepen" te maken, want er zijn mensen die dat niet wil len. Voor een paar uur zit men in een vliegtuig en daarmee is de kous af. Dan is er het vakantieoord en ie dereen gaat z'n gang: duur of goed koop, zoals hjj dat zelf wil". „Wie „Ité"-passagier is, is geesn he le dure passagier of een deeltje uit een groep. Het is gewoon een reiziger, een vakantieganger die voor z'n ple zier op stap gaat. Overigensmocht het je interesseren, voor een „Ité" moet men niet bij de K.L.M. maar bij een reisbureau zijn". ■fa Het hele dorp Guelala op het eiland Djerba leeft van de pottenbakkerij. Wie niet zelf vazen en kruiken bakthandelt met pottenbakkers uit andere plaatsjes die hun produkten per dromedaris aam voeren en in Guelala van de hand doen. (Ingezonden mededeling) „En hoe vind je nu die couscous", vroeg Hidi. Lekker, zei ik naar waarheid. „Weet je ook wat er precies inzit?" Gestoomde graankorrels, witte bo nen, wortelen, nog wat groene groen te, saus en een schapenbout. „Heel goed", zei Hidi, „en het is voor de Tunesiër de hoofdmaaltijd; elke dag weer opnieuiw wordt door bijna drie miljoen mensen in ons land couscous gegeten". Da's een hoop zég, zei ik en toen gingen we slapen, want het wais mid dernacht en onze laatste slaiappartij op Djerba. Morgen op huls aan. Hij is een slimme jongen, Mahmoud Romdan en hij zei: „Alle buitenlanders komen bij mij kijken". Ik moest en ik zou zijn oven ziendie in de grond zit. „Zie je deze oude kruik", vroeg Mahmoud. „Dat is een van de schoor stenen, het trekgat dus; kijk, nu haal ik de kruik eruit, dan tempert het vuur, want anders barsten mijn nieuwe vazen die beneden liggen te bakken". ■#- Hier is hij, de man die bezeten is van „Ité" en die ik boven op de bok van de Grote Moskee in Kairouan foto grafeerde: de heer B. van der Velden uit Amsterdam. Van onze correspondent UTRECHT. De 22-jarige student H. J. W. P. heeft gisternacht in de Utrecht se schouwburg voor een waterig slot van het boekenbal gezorgd. Tegen vier uur, toen het bal ten einde liep, ontdekte hij op de galerij een brandslang. Hij draaide de kraan open en begon te spuiten. Er spoot een dikke straal roestwater op de dansende paren en de tapijten beneden. Op het politiebureau vertelde de stu dent voor de grap aan het spuiten ie zijn geweest. Van een handelen onder invloed van sterke drank was geen sprake geweest. De student heeft de rest van de nacht in het politiebureau doorgebracht. Daarna is hij naar huis gestuurd. Bloeiende hortensia's hebben veel wa ter nodig. Na de bloei behoeft men ze echt niet als waardeloos te beschouwen. Ze kunnen nadat men ze flink heeft te rug gesnoeid, in de volle grond van de tuin worden gepoot. Die kleine struikjes groeien na enkele jaren enorm uit en vergis u dus niet: geef ze voldoende ruimte; een onderlinge afstand van één meter hebben ze op den duur echt wel nodig. (Ingezonden mededeling) Werkt uitermate actief in op de haard van de pijn ter verlichting van rheumatiek, zenuwpijnen, spit, ischias en stijfheid Niets werkt sneller, niets werkt aan genamer, ter verlichting van pijn, dan een behandeling met Algesal-bal- sem. Het enige middel, dat het diaethyl- amino-salicylaat in een speciale emulsie met hoog doordringingsvermogen bevat (U.S. Patent n° 2596674) dringt Algesal direct door in het weefsel, de ge wrichtsbanden en de spieren tot aan de haard van de pijn, waar een onmid dellijke verlichting ontstaat. Overtuigt Uzelf van dit buitengewone doordrin gingsvermogen wanneer U Algesal uitwrijft, zult U merken, dat deze aan vankelijk kleurloze wonderbalsem meer en meer melkwit wordt en volledig in de poriën verdwijnt (in plaats van een oppervlakkige warmtesensatie op de huid te veroorzaken), teneinde diep in te werken op de pijnlijke weefsels. Nog beter de pijnstillende werking van Algesal "doorstraalt" weefsel en spieren tot in de gewrichten, zodanip dat een duurzaam gevoel van ver lichting en welzijn in de plaats kom van pijn of stijfheid. Maar, vergee niet Pijn slaat altijd onverwach toe 1 Zorgt er dus voor thuis altiji een tube Algesal bij de hand tc hebben. NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDS8ANK Persoonlijke Leningen 13 Daar, op het losperron, staan al heel wat mensen. Ran is er natuur lijk. ambtshalve. Maar ook: de Men gelberg van Klaarmond, de burge meesters-zoon Clemens Maesen, Fla- vée een niet meer jonge leegloper van goeden huize, die men mee laat doen, maar er toch nooit bij hoort, Willy Biinmeister die sedert de fa briek van behangselpapier stil staat „in assurantiën" is. Ook Puck Esser en Leo Schoonheid. Voorts nog vele bekenden meer; zij allen zijn aanwe zig en vullen de tijd van wachten met luisteren naar de verhalen die Ran doet. Het wachten verveelt niet, want telkens is er van deze of die een boertige opmerking en wordt gela chen. Ran vindt het vervelend, dat ook Bürmeister geregeld tegen hem praat. Hij doet daarom kort-af. Wil ly Bürmeister is er niet een om daarop acht te slaan. Hij is de man die zich steeds bij elk kringetje van praters indringt en dan het hoogste woord voert. Maar tegen de grote be langstelling die bij de aanwezigen voor Ran bestaat legt hij het toch af. Daarom gaat hij met Flavée pra ten, die er nog steeds als overbodig heid bijstaat. Het is onmogelijk om er bij iemand als Flavee uit te lig gen! Zodra de trein aan zijn bestem ming is komt er grote bedrijvigheid. Directeur Saéha Carreau stapt van de -spoorwagen waar zijn salonwagen op vastgesjord staat. Zijn zoon Leon Carreau, leeuwentemmer en belast met de algemene regie, komt ook aan. Ran begroet de beiden opge wekt. Hij bericht over de verschil lende voorbereidingen die te Klaar mond door hem gemaakt zijn. In het gesprek noemt hij ook de negentigste verjaardag van bonne- maman Treuvers, de oude dame die in Klaarmond populair is. Ran heeft het plan haar voor de openingsvoorstelling met de circus auto af te halen, samen met clown Granito, als mijnheer Léon daarvoor opdracht wil geven. Dit wordt dan een entrée ja zelfs rentrée-triom- Shale van het oude mens. Na de leuwendressuur, waarmee het pro gramma begint, zou zodra de ij zeren kooi weer weggenomen is door de vrouw van de directeur, madame Elisabeth Carreau, een bouquet aan de jarige aangeboden kunnen worden. Wanneer hij (Ran) de familie laat weten wat er met bonne-maman gaat gebeuren, komen zonder twijfel velen naar het circus. Overigens zal met de geste van madame Elisabeth meteen de sympathie van het pu bliek voor de directie gewonnen zijn. Iets wat altijd het zakelijk succes zeer ten goede komt. Directeur Sacha Carreau is ingeno men met het plan: vooral waar het de weduwe van de paardenman Treu vers betreft, die hij zich herinnert in jonge jaren op kermissen te heb- i meegemaakt en waaraan hij destijds afsleetse paarden verkocht. line se débrouille pas mal; zegt hij tegen zijn zoon Léon. Er gaat bij het afladen van de cir- custrein geen tijd verloren. Het pro gramma hiervoor zit er net zo goed in als de prestaties, die vrijdagavond en volgende in de tent te zien zullen zijn. Alleen hier in Klaarmond be staat gelegenheid voor een iets min der gehaast tempo van de opbouw, door de tijdwinst die gevonden is, dank zij het uitvallen van één der plaatsen in de Nederlandse tournée. De artiesten en andere geëm ployeerden die op het station niet no dig zijn, begeven zich al naar de stad. De wagens, de paarden, de oli fanten enz. zullen straks volgen en de weg nemen langs Emplacementsweg, Kapellerallee en Karthuizersingel. De paarden die als trekpaarden dienen staan reeds te wachten. Met bovenmenselijke kracht wrik ken de lossers onder de wielbanden van de zwaar opgeladen karren om het eerste schot er in te krijgen. De olifanten zullen zo aanstonds ook meedoen en een hulp verlenen die alles op het gebied van duwtjes ge ven overtreft. Nu staan Guste en Frie da in de hoge goederenwagen, waarin zij gekomen rijn. De deuren van de wagon zijn nog gesloten. Een ventilatie-schuif, niet hoger dan twintig centimeter, staat open. Guste en Frieda zijn, toen de cir- custrein tot stilstand „ekomen was, onmiddellijk op onderzoek -gegaan of aan gene zijde van het wagenbeschot iets te vinden is. Zij hebben daartoe hun slurven door de ventilatie-ope- nin-g gestoken en weer omlaag laten zakken. Hier penduleren nu de beide grauwe slangen, in afwachting van de aanraking met iets waaraan genot te beleven is. Zodra de slurven buiten de wagen ontdekt zijn wordt in deze verwach ting op zeer gelukkige wijze voor zien door hét toekijkend publiek, dat van het gras gaat plukken hetwelk langs de Emplacementsweg groeit. Het geplukte gras wordt, bij bosjes tegelijk, in aanraking gebracht met de beide slurfeinden. De voorstellin gen van het circus zijn reeds begon nen! Op ongelofelijke elegante wijze slingeren Guste en Frieda men kan niet zien who is who hun grasbeladene slurven naar binnen te rug. De kooiwagen van de roofdieren is nog aan alle zijden met ijzeren lui ken gesloten. Maar het blijkt, dat de dieren, die daarin opgeborgen zijn, niet meer slapen. Telkens kan men de leeuwen horen. Het rangeren der te lossen wagens gaat onafgebroken verder. Bij iede re gesloten circuswagen, die van een platte treinwagen afkomt, beginnen de kijkers op het beschot te kloppen en wordt afgewacht of enig dier daarbinnen op het bonzen reageert. Flavée doet ook aan het kloppen mee en legt zijn oor tegen een cir cuswagen. Voorzichtig mijnheer Flavée, kom er niet zo dicht bij, ik weet wat er in zit, roept Leo Schoonheid. Wat dan, vraagt Flavée, die de hand al heeft teruggetrokken. (Wordt vervolgd) door 4 door TERUG MAAR. DE BADKAMER,JONGE MAN» EN ACHTER. GE OREN WASSEN.' 780 door 7> |iiiiiiiiiiiiniiii!iiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii[inii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiis 52. Op het moment, dat de maat en de Opper-Eenzame de deur tot de dans zaal bereikten, scheen het einde van de Ti-Pische boot nabij. Terwijl verschei dene eenzamen de woedende Kappie, Okki en de meester in bedwang hiel den, naderde de gemaskerde Hak-Hau voor de laatste maal het legendarische vaartuig. Met een aanloop, welke zijn plompe laarzen pardoes in het breek bare aardewerk zouden doen belanden sprong hij op Toen schalde plotseling de stem van de Oppe/-Eenzame boven het gedreun uit: „Bedrog! De gemaskerde is een indringer! Grijpt hem!" Inplaats van in de Ti-Pische boot, viel de generaal nu in de uitgestoken handen van de verbolgen eenzamen. Zij rukten hem het masker af. „Hak-Hau..!" riep Kappie uit. „Als ik het ja niet dacht! Die over gehaalde kakkelobbes heeft ons voortdu rend in ons vaarwater gezeten! Alleen is dit de eerste keer, dat ik hem ja eens recht voor de boeg heb. En nou ga ik hem toch eens een paar optaters geven, dat hij zeesterren ziet! Zo, dat je niet meer ziet of hij een masker draagt of niet!" Onder grote bijval van zijn mannen stroopte hij zijn mouwen op en beende op de generaal toe NED. HERV. KERK Beroepen te Middelharnis: dr. C. Graafland te Woerden. Benoemd tot geestelijk verzorger van het Academisch ziekenhuis te Leiden: J. H. de Vree, em. pred. en bijstand in het pastoraat te Hoogmade, die deze benoe ming ook aannam en bedankte voor de benoeming tot voorganger van de her vormde evangelisatie te Oostvoorne. GEREFORMEERDE KERKEN Beroepen te Scharendijke: E. D. Bos nia, kand. te Amsterdam; te Roosen daal: N. H. Heiner te Heinkenszand. GEREFORMEERDE KERKEN (vr(Jr.) Tweetal te Groningen-Zuid (vierde pred. plaats): D. Deddens te Mariën- berg en G. Zomer te Bunschoten-Spaken burg. Beroepen te Wageningen: H. de Jong te Gees (Dr.). CHR. GEREF. KERKEN Beroepen te Zwaagwesteinde: W. de Joode te 's-Gravenhage-Z. DOOPSG. BROEDERSCHAP Aangenomen naar Gorredijk-Boven- knijpe: A. H. Swerms te Westzaan SCHOTSE KERK Beroepen te Rotterdam: J. Keillor te Dumfries (Schotland), voorheen te An>» sterdam.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1962 | | pagina 2