3inig animo voor vi
schoolweek in Vlissi
HOE EEN KORENMOLEN
AANSTOOT KAN GEVEN
op
tip!
Tienduizendste electrische
heetwaterreservoir in
Zeeland aangesloten
KLOKKESPEL, WINDVAAN
EN MODERNE SCHOOL
De Zeeuw" Goes
vijftig jaar
Werd Cornelis
J. van Dijke
onrechtvaardig
behandeld
Grote dag voor Groede
Auto-kerkhof' in verschillende straten
Vlissingse raad op
politiebureau
Onveranderd dividend
Bank voor Zeeland
kactt
Mijn overgang naar
het protestantisme
Houtmolm
Op lange baan"
Geen cent
Drie generaties
De Moor kan gaan
Pag. 3
ok clrt'Q a n
(Ingezonden mededeling)
VLISSINGEN. De Vlissing
se gemeenteraad zal op een
woensdag in april en bloc naar
het politiebureau gaan. Niet om
zich te verantwoorden voor
„eventuele snode daden", maar
om uit de mond van commis
saris Marion iets wijzer te wor
den over de werkwijze van de
plaatselijke politie. Dit werd be
sloten in de gisteren gehouden
gemeenteraadsvergadering. Het
socialistische raadslid G. Geldof
vroeg de burgemeester„of we
toch nog terug magge". Burge
meester KoIff: „Dat hangt ervan
af of U zich goed gedraagt".
Chief
GOES. Naar wij vernemen zal
aan de vergadering van aandeelhou
ders van de Bank voor Zeeland N.V.
te Goes worden voorgesteld over het
afgelopen boekjaar een onveranderd
dividend uit te keren. Dit dividend be
draagt 12 pqt.
Ook in Rilland zal weer de jaar
lijkse Simavi-collecte worden gehou
den. De datum is vastgesteld in de
week van 2 tot en met 7 april. De Si-
ma vi is de vereniging tot medische
hulp aan tropenlanden voor alle ge
zindten.
Ds. M. V. J. de Craene:
BAARLAND. In een drukbezochte
gemeente-avond van de geref. kerk
heeft de plaatselijke predikant, ds. M.
V. J. de Craene verteld over zijn over
gang van het Rooms-Katholicisme
naar het protestantisme. Uitvoerig
schetste ds. De Craene hoe hij reeds
tijdens zijn zesjarige opleiding tot
geestelijke twijfelde aan enkele van de
zeven sacramenten, de Marialeer enz.
Nadat hij tot priester was gewijd in
zijn geboorteplaats Gent kwam hij ver
scheidene malen met de leer v.an de
kerk in botsing en had zich hiervoor
te verantwoorden bij de bisschop van
Gent. In 1955 brak hij met de Rooms-
Katholieke Kerk. Anderhalf jaar later
kwam ds. De Craene in contact met
ds. H. J. Hegger en vertrok toen naar
Nederland. Hij sloot zich aan bij de
gereformeerde kerken, werd geadop
teerd door de classis Koevordén én
studeerde nog drie jaar aan de V.U.
Op zondag 23 april 1961 kwam ds. De
Craene als gereformeerd predikaüt
naar Baarland.
GOES. De postduivenhtwdersver-
eniging ,,De Zeeuw" bestaat dit jaar
50 jaar. Op de dezer dagen gehouden
ledenvergadering werd besloten om op
de eerste zaterdag in augustus een re
ceptie te houden in „De Landbouw".
Voor de leden zal bovendien een jubi-
leumvhicht worden georganiseerd uit
Noyon, waarvoor reeds nu ruim 200
gulden aan prijzen beschikbaar zijn,
alsmede een grote jubileumbeker voor
de eerste getoonde duif van dit con
cours.
Voorts werd een bespreking gewijd
aan het vluchtprogramma. Besloten
werd om de vlucht uit Chateauroux
voor jonge duiven ook te laten mee
tellen voor het kampioenschap jonge
duiven, terwijl ook besloten werd de
loze afslag in de vereniging verplicht
te stellen en wel binnen de drie minu
ten.
Verder ligt het in de bedoeling om
een grote jubileumtentoonstelling te
houden in de week voor Kerstmis.
De voorzitter van de Concours Bond
Zuid-Beveland, de heer J. Snoep, ver
zocht de leden in groten getale deel te
nemen aan de té houden derbyvlucht
voor jonge duiven.
MIDDELBURG. Sinds enige jaren
wordt door de Provinciale Zeeuwsche
Electriciteits-Maatschappij intensief
werk gemaakt van het plaatsen van
electrische heetwaterreservoirs bij haar
aangeslotenen. Zoals bekend werken de
ze reservoirs, die men in de wandeling
ook „boilers" noemt, met stroom, die
tijdens uren. van lage belasting goed
koop ter beschikking kan worden ge
steld. Tot 1 januari 1960 kon dit alleen
in de nachturen geschieden, doch van
die datum af werden ook gedurende
twee middaguren en gedurende het ge
hele weekeinde de boilers automatisch
ingeschakeld en kan ook dan de stroom
tegen verlaagd tarief worden betrokken,
niet alleen voor deze toestellen, doch
ook voor al het overige huishoudelijke
verbruik. Bovendien werd door deze
maatregel de heetwatervoorraad per
dag aanzienlijk vermeerderd.
Geen wonder, dat van dat ogenblik
af de populariteit van het heetwaterre
servoir nog in belangrijke mate is toe
genomen. zodat zij vaak met karre-
vracHten het P. Z. E. M.-magazijn ver
lieten en er weken waren, dat er vijf
tig reservoirs konden worden geplaatst.
Vrijdag was het zover, dat het tiendui
zendste huurreservoir in gebruik kon
worden gesteld en het is begrijpelijk,
dat de P. Z. E. M. aan dit heugelijke
feit een feestelijk tintje wilde geven
door de huurster een speciale attentie
te bewijzen.
De gelukkige was Mevrouw O. Srutek
te Bruinisse. In de middag van die dag
ontving zij bezoek van de Hoofdinge
nieur voor de Noordgroep van de
P. Z. E. M., Ir. M. A. L. Beun en van
de heer G.C. But, werkzaam op de af
deling Verbruiksontwikkeling. Tevens
was aanwezig de installateur, de heer
Huibers te Bruinisse, die het „jubi
leum-reservoir" had geplaatst en aan
gesloten.
De P. Z. E. M.-vertegenwoordigers
wensten mevr. Srutek geluk met haar
verstandige besluit een heetwaterreser
voir te huren en overhandigden haar
een tweetal electrische geschenken:
een modern regelbaar strijkijzer en
een electrische badkamer-straalkachel.
Van 2 tot en met 7 april wórdt te
Axel de jaarlijkse SIMAVI kollekle ge
hóuden.
Door de Chr. Meïsjesver. „Martha"
te Zoutelande werd 18.55 voor de
NOVIB bijeengebracht.
Voor landbouwhuishoudlerares N
19 slaagde mej. M. van Gorsel te
Krabbendijke.
handeld? Had het allemaal anders
gekund en had de hoogstwaarschijn
lijk van 1633 daterende molen kun
nen worden gerestaureerd, wanneer
de overheid actiever en toeschiete
lijker was geweest? Het is niet aan
mij eén oordeel uit te spreken. Of
is de eigenaar te laks geweest, en
had hij van zijn kant meer voor
zijn molen over moeten hebben?
,,Ik kan óp mijn leeftijd niet zoveel
geld er in steken" is de ondubbel
zinnige mening vas Cornelis van Dij-
ke. wiens zoon de vader niet in het
bedrijf, dat inmiddels een meeihandel
is geworden, zal opvolgen.
i Hoe het ook zij, in Kruiningen
staat nu ai jaren achtereen een type
molen, behorend tot de unieke ver
schijningen van ons land, tot hout-
molm te vergaan. Vreemdelingen en
toeristen verbazen zich, en vragen
zich af wat de bedoeling hiervan mag
zijn»
Zeker is verder, dat niet veel stor
men nodig zullen zijn om de molen
voorgoed tegen de grond te blazen.
„Och", vertrouwde molenaar Van Dij-
ke mij nog toe, „ik moet nog maar
afwachten, of ik toestemming krijg
hem af te breken...."
einde, het raderwerk raakte kapot en
in die jaren na de oorlog, waren er
praktisch géén molenmakers te krij
gen. De watermolens kregen voor
rang. Najaar 1951 bleek een der wie
ken zodanig door de tand des tijds te
zijn aangetast dat ze moest worden
weggehaald. De ramp van 1953 gaf
de genadeslag.
t Kon de molen dan niet behouden
worden? De eigenaar heeft verschil
lende pogingen in het werk gesteld
subsidie te krijgen voor restauratie.
„Van restauratie is niets gekomen,
omdat allerlei instanties de zaak op
de lange haan hebben geschoven",
meent de heer Van Dijke. Er werden
begrotingen opgesteld, die overigens
kosten stegen, en de molen ging
steeds meer achteruit voortdurend
grotere bedragen toonden, maar de
molenmakers die dat deden verdwe
nen weer en lieten niets van zich ho
ren, evénals de Vereniging „De Hol
landse Molen". „Maar lof voor de ar
chitect De Koning van die vereni
ging".
Werd de eerste begroting van 1955
gesteld op 16.000 gulden, de kosten
zullen nu waarschijnlijk 40.000 gulden
bedragen. Weliswaar kan de eigenaar
subsidie krijgen, maar de 20 procent
die hij zelf moet betalen, kan hij niet
opbrengen.
Met enige heftigheid in zijn stem M
merkt hij op, óók nooit een cent scha- ^E
devergoeding van het Rampenfonds
te hebben gehad.
Is Van Dijke onrechtvaardig be-
RIET VER van de Rijks
weg, aan de Zand
weg te Kruiningen,
staat een wrakke bij
na seniele verschij
ning alleen maar aanstoot te
geven.Het is een langzaam
wegterende, driehonderd jaar
oude korenmolen, waarom
niemand zich lijkt te bekomme
ren.
MOLENAAR CORNELIS Jo
hannes van Dijke zal het afbre
ken niet lang meer kunnen uit
stellen. De standaardmolen,
waarvan de wieken tot 1946 nij-,
ver het luchtruim kliefden, is
ten dode opgeschreven. De heer
van Dijke zei me gisteren: „De
toestand waarin hij verkeert,
wordt zeer gevaarlijk en nog
dit jaar zal ik een aanvraag in
moeten dienen bij Gedupeerde
Staten, om tot slopen te kunnen
over gaan".
Het zal een moeilijk ogenblik
worden voor de familie Van Dijke,
wanneer de molen, de ene nog
overgebleven wiek ook zal „strek
ken". Drie generaties maalden hier
het graan: De nu 68-jarige Cornelis
J. van Dijke, zijn vader Nicolaas
Franqois van Dijke en zijn groot
vader Johannes van Dijke. In no
vember 1857 werd de i 'olen in Krui
ningen gemonteerd, nadat hij
zoals de familie-overlevering zegt
trouw koren had gemalen op een
landgoed in Gent, van waar de mo
len naar Kruiningen werd overge
bracht. Nog staat in het windvaan-
tje de inscriptie: „J. v. D. 1858".
„Jd", vertelt de kleinzoon van
Johannes van Dijke me, „eigenlijk
heeft grootvader zich vergist, uiant
er had 1857 in moeten staan." En:
„Mijn vader was vier jaar toen hij
hier kivam".
In 1945 kwam het begin van het
TOT de vleespotten van Egypte
aldus prof. Hoekendijk die we
moeten achterlaten, moet ook gere
kend. worden het hele complex dat
kortweg kan worden samengevat als
„christendommelijkheid", d.w.z. alles,
wat herinnert aan de tijd toen 't
christendom blijkbaar nog door velen
beschouwd werd als levenskeuze. Een
tijd waarin allerlei christelijke vor
men nog hun plaats hadden.
Deze tijd komt achter ons te liggen
en wij dienen daar oog voor te hebben.
Of liever ligt al achter ons. We
bevinden ons nu reeds in liet post
christelijke- of na-christelijke tijd
perk.
In deze tijd wordt het christendom
voor het leven niet meer als beslis
send beschouwd.
Onmiskenbaar aldus Hoekendijk
is het christendom in onze geschie
denis een beduidende cultuurfactor
gewéést, 't Zou ondankbaar, onwaar
dig en onnodig zijn dit feit te be
strijden, te negéren of ook maar te
kleineren. Inderdaad op haast al
onze instituties en instituten zijn er
gens wel christelijke vingerafdrukken
te vinden. Meestal als zodanig ook
nog wel te herkennen. AI wordt daar
voor, meer en meer, het geoefend
oog van een detective verlangd.
Ook in de wereld van morgen kan
dit verleden niet ongedaan worden ge
maakt.
Maar wel is het mogelijk het als een
voorbije, afgedane zaak te veronacht
zamen. Het christendom krijgt de rol
toebedacht van de beroemde Moor,
die gedaan heeft (slecht overigens)
wat hij schuldig was te doen en daar
na mocht vertrekken.
En, inderdaad aldus nog steeds
prof. Hoekendijk de Moor is ver
trokken. Kijk maar: van die hele op
zichzelf misschien wel indrukwekken
de „christelijke" geschiedenis hebben
we nu alleen nog maar het eindpro
duct overgehouden: een postchriste
lijke, gesaeculariseerde (verwereld
lijkte) maatschappij.
Met deze nieuwe situatie krij
gen wij te maken.
En daarop zullen we ons moeten in
stellen.
Zeker, sommige resten van christen
dom zuilen misschien nog blijven.
Het kan zijn dat men zijn leven nog
wat met christelijke overblijfsels zal
blijven versieren. En dat, met name
in de grenssituaties van geboorte,
huwelijk en dood het christelijk ritu
eel, de christelijke zeden en gewoon
ten nog wat bewaard blijven. Ook in
de nieuwere thans reeds ingetreden
post-christelijke samenleving kan bij
ogenblikken deze christelijke vormge
ving van het leven nog wat als een
vlaswiek blijven roken.
Maar in 't geheel gezien zal het
christendom zijn congé krijgen. Het
heeft afgedaan.
Want de beroemde Rooms-Katholie-
ke denker Romano Guardini heeft erj
al op gewezen (in zijn „De gestalte
der toekomst") dat eventuele „chris
telijke waarden" die verder nog in
omloop móchten zijn, morgen, zonder
pardon, worden bijeengebracht in een
hoofdstuk waarboven „sentimentali-
teiten" geschreven staat.
Wanneer de kerk deze signatuur
van een nieuwe tijd verstaat, zal zij
ook begrip hebben, dat om de uit
daging die van hieruit tot haar komt
te beantwoorden alleen maar een
nieuw begin kan worden gemaakt. 1
GOES. In de Prins van Oranje
werd vrijdagavond op feestelijke
wijze het 10-jarig bestaan gevierd
van Het Honk, het praktische werk
van de Herv. Kerk onder de moei
lijk grijpbare jeugd in Goes. Voor
dit feest bestond grote belangstel
ling.
Ds. Janssen, die de bijeenkomst
opende, toonde zich hierover zeer
verheugd en stond vervolgens stil
bij de oprichting van Het Honk
door ds. H. M. Strating en wika
V eenhoven.
De feestrede werd uitgesproken, door
Wika D. E. Hienseh, de altoos actieve
werker in kerkelijke aangelegenheden in
Goes. Hij herinnerde eraan hoe het werk
tien jaar geleden begon in een oud pand
je in de Korte Vorststraat waar Het
Honk voor het eerst een eigen plekje
veroverde. Dit eigen huis voor Het Honk
betekende ook, dat het werk op een fi
nancieel steviger basis kwam en daar
door kon worden uitgebreid. Zo zelfs
dat men na drie jaar moest verhuizen en
wethouder Van Melle op 22 oktober
1955 symbolisch de kartonnen deur voor
de opening van het gebouw aan de West-
havendijk kon intrappen. Maar ook nu,
aldus Wika Hienseh, kijken we reeds
weer uit naar een nieuwe behuizing.
Vervolgens stond spreker stil bij en
kele hoogtepunten van Het Honk uit de
afgelopen 10 jaar.. Zoals het kindercircus
en de vervaardiging van de film „De
Muur" door de heer J. J. Yssel (Ome
Joop). Momenteel wordt deze film reeds
gekopieerd omdat men in Nederland tot
nu toe niet over een dergelijke film over
het jeugdwerk beschikt.
Zich bepalend tot de toekomst gingen
Wika Hienseh' gedachten uit naar het
centrale jeugdgebouw, dat naar hij hoop
te over enige jaren aan de Keixersdijk
zal verrijzen en waarin Het Honk eerst
dan op de definitieve thuishaven zal zijn.
Met gerechtvaardigde trots kon de heer
Wiensch tenslotte opmerken, dat het
honkwerk een belangrijke plaats is gaan
innemen en allerwege waardering vindt.
„Wij doen dit omdat wij graag contact
willen hebben met uw kinderen en in
het spel hen iets willen laten zien van
Op de foto: De molen; inzet:
de heer Van Dijke.
Toekomstig snelverkeer
MIDDELBURG. In een lunchbij-
:enkomst van het Departement Zeeland
van de Nederlandsche Maatschappij
■oor Nijverheid en Handel heeft de
ïeer Ed. A. Driessen. hoofd van het
wetenschappelijk bureau van de K.L.M.
een interessante causerie gehouden
over „Toekomstig snelverkeer".
Zaterdag 31 maart 1962
ZEEUWSCH DAGBLAD
