Politiek vertroebeld door lange tenen, -roddel en emoties- IVCiRÖL tandpasta Prima en niet duur1? Laten Papoea's zich in Indonesië oriënteren SOWJETUNIE DOET GEEN CONCESSIES IN GENÈVE ONTSLAG VAN HOOFDAGENT NA VOOROPGEZET PLAN Omstreden c.a.o. 's nog even buiten schot Vrijdag 23 maart 1962 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 6 HISTORISCHE ACHTERGRONDEN BEPALEN DE SFEER IN SURINAAMSE GEMEENSCHAP Verbittering Uitspraken DR. BERGHUIS TEGEN A.R.-VROUWEN: Vroege Mondriaan: 47.000 dollar Ook koning Olaf op huwelijksfeest PIRATENZENDERS OP DE KORREL Acht miljoen of Da Vinei weg Paulientje buiten levensgevaar Pleidooi vernietigend voor autoriteiten Mr. Habets: motief onbehoorlijk en persoonlijk STICHTING VAN DEN ARBEID KON OPNIEUW GEEN BESLISSING NEMEN Prins Bernhard terug van Afrikaanse reis Jaar en drie maanden voor oplichter NIEUWE KR00NLEDEN VAN DE S.E.R. Formosa overweegt „tegenoffensief" AvroStem niet op liet Actiecomité Nieuwe erkenningen voor tuinbouw Van onze parlementaire redacteur LIEVER gaan wij terug naar de kokolampoe. Deze uitlating, die klinkt als een dreigement, is van mr. C. D. Ooft, voorzitter van de fractie van de progressieve Surinaamse vereniging, in de vergadering van de Staten van Suri name. Mr. Ooft kan men niet aanmerken als een politiek heethoofd en zijn partij is enigszins te vergelijken met de K.V.P. in ons land. Een „koko lampoe" is een heel simpel olielampje, een busje olie met een pitje. En nu bedoelde mr. Ooft alleen maar te zeggen, dat hij terwille van het streven naar volledige Surinaamse onafhankelijk heid desnoods zou willen teruggaan tot het zeer eenvoudige levenspeil, dat genoegen neemt met de kokolampoe, die misschien nog hier en daar in de Surinaamse binnenlanden door de bos negers wordt gebruikt. (Ingezonden mededeling) Deze uitroep tekent het sentiment en die bewogenheid van waaruit in Su riname politiek wordt bedreven. Het is een. sfeer die zo geheel anders is dan die wij in ons land kennen, dat het ivoor een Nederlander moeilijk is om zich daarvan een nauwkeurig beeld te vormen en vervolgens het juiste be grip op te brengen. De Surinaamse politiek is ook een ingewikkelde zaak en bovendien is men blijkbaar nogal gevoelig. De waarschuwing die ons werd toege voegd: „Denk erom hoe het hier ont vangen wordt, wat u schrijft" werd waarschijnlijk niet ten onrechte gege ven. PARTIJEN met beginselprogram ma's, statuten, ledenvergaderin gen en groslijsten voor de verkiezin gen kent men er nauwelijks. Verschei dene hebben niet eens een bestuur dat volgens de reglementaire weg is ge kozen. De Surinaamse Democratische Partij, de grootste regeringspartij on der het vorige kabinet, die bij de jong ste verkiezingen de nederlaag leed, gaat er prat op dat zij de enige is die rekening en verantwoording aan haar leden aflegt. De verkiezingen zijn ook anders dan bij ons. Als een partij in een bepaald district de meeste stemmen behaalt, gaan de stemmen op de andere par tijen verloren. TVat dit betreft heeft het systeem veel weg van het Engel se districtsstelsel. Daarbij komt dat het district Pa ramaribo alleen al elf van de 21 ze tels in de Staten levert, zodat de par tij of de groep van samenwerkende partijen die daar de meeste stemmen verzamelt, automatisch de meerder heid in de Staten heeft en dus de re gering kan vormen; dit is dan ook bij de jongste verkiezingen gebeurd, toen de Creoolse Nationale Partij Su riname een gezamenlijke lijst had gevormd met de Verenigde Hindoe- staanse Partij en de r.k. Progressieve Surinaamse Volkspartij. Dit blok haal de met drieduizend stemmen de meer derheid op het Eenheidsfront, ge vormd door de Surinaamse Democra tische Partij en de r.k. Surinaamse Volkspartij. DAARMEE was dit front van de kaart. Dit heeft in deze kringen waaruit vorige regeringen waren voortgekomen, veel verbittering ge wekt; verbittering die in de afgelopen drie jaren nog werd aangewakkerd door allerlei praktijken welke de op positiepers op rekening van de rege ringsmeerderheid schrijft. Het gaat hier om zaken die bij wij ze van spreken op straat liggen, waar men openlijk over praat: het bezetten van overheidsfuncties door politici, begunstiging van bevriende politieke relaties bij de uitgifte van bouwgrond, dure buitenlandse reizen, het verstrek ken van leningen voor de bouw van particuliere huizen uit de kas van de Volkscredietbank, bevoordeling bij de toewijzing van woningen. Het was tekenend voor de sfeer die wij er aantroffen dat wij dergelijke verhalen van verscheidene kanten te horen kregen. Ook al zou er niets van waar zijn, het bestaan van deze ver halen is onloochenbaar. Ook al zou men het moeten beschouwen als een onderdeel van de politieke roddel die welig woekert in deze kleine gemeen schap, dan is het als zodanig een ernstige belemmering om te komen tot een gezonde ontwikkeling, die onont beerlijk is voor het ontstaan van nor male politieke toestanden. Nog afge zien van de in een situatie als deze onvermijdelijke misverstanden, nog verergerd door lange tenen. JN onze westerse, liever nog Neder landse ogen ziet het er echter an ders uit dan het in de Surinaamse werkelijkheid is. Die moet men name lijk zien tegen de historische achter grond van dit land en zijn sterk ge mengde bevolking. Op die achtergrond ligt dan in de eerste plaats het kolonialisme met de slavernij, met de invoer" van Indi sche en Javaanse plantage-arbeiders na de bevrijding van de negerslaven, met de tegenstellingen tussen de Creo len en de Hindostanen, met de be wustwording van de mogelijkheden die door de technische vooruitgang binnen het bereik kwamen te liggen. De „kokolampoe", het oliepitje, dat vroeger door de Surinaamse bosnegers werd gebruikt. Ten slotte schiep de verworven zelf standigheid weer andere -r- politieke mogelijkheden, en dat nog wel vrij plotseling en zonder dat men in het hanteren ervan was geoefend. Een deskundige Surinamer als prof. dr. R. J. van Lier heeft zijn land eens aangeduid als een randgebied aan de grens van de wereldhuishou ding. Men kan dit begrip „randge bied" niet alleen toepassen op de be volking, dat wil zeggen op de sociale (en sociologische) toestanden, maar ook op de Surinaamse maatschappij in haar geheel zoals zij reilt en zeilt onder de zelfstandigheid. Dit „randgebied" Suriname zou een wonder zijn, een paradijs op aarde, indien de Surinamers meteen volledig „vernieuwd" en aangepast perfect orde op zaken hadden gesteld, lees westerse orde. Aangezien wonderen al lang de we reld uit zijn en paradijzen op aarde niet bestaan, is Suriname zoals het is en zijn de Surinamers zoals zij zijn. Dat wil zeggen dat men- na een eeuw voorgeschiedenis en wat is een eeuw helemaal? die in maatschap pelijke zin nauwelijks een ontwikke ling mag heten, nu met alle aankleve van dien een versneld proces van aan passing bezig is te voltrekken. Het is onze ervaring uit vele ge sprekken dat tal van vooraanstaande Surinamers zich terdege bewust zijn van deze situatie. Zeker niet de eerste de beste sprak van zijn land openlijk als van een ontwikkelingsgebied. HET was ook opvallend zo veel ob jectieve beoordeling van de eigen tekortkomingen en zelfbewust zoeken naar middelen om deze te overwin nen, uit deze gesprekken naar voren kwamen. Het kan niet anders of in deze worsteling naar een nieuw, eigen nationaal bestaan van deze kleine en bovendien nog racistisch in zichzelf verdeelde bevolking, krijgen de mis standen en de tegenstellingen zeer scherpe kanten. Desondanks leven de mensen daar op die kleine tropische Zuidameri- kaanse kustrand hun gemoedelijke dagelijkse leventje, in een omgeving van rust en genoeglijkheid in vergelij king met het roerige Brits-Guyana en het armelijke, achtergebleven Frans- Guyana. Of het nu is op de schilder achtige markt van Paramaribo, in de grote zagerij van Bruynzeel, bij de Amerikanen op het geweldige werk van de Arobakadam of in de lande lijke streek aan de overkant van de Suriname-rivier, men ontmoet overal vriendelijke, rustige, prettige goed lachse en goedwillende mensen. Uit de armoedigste houten huisjes komen nog keurig geklede kindertjes en al mag het dan waar zijn dat de meeste bui tenechtelijk zijn geboren, zij gaan al lemaal opgewekt naar school. Naar het uiterlijk te oordelen is Suriname met zijn weelde aan natuur en zijn even „natuurlijke" bevolking een verrukkelijk land. Het is echter tegelijkertijd een grote kluwen van overerfde problemen en groeikram- pen. Als Nederland iets begrijpt van deze moeilijkheden in dit deel van het koninkrijk en blijkbaar is dit nood zakelijke begrip op het ogenblik ruim schoots doorgedrongen dan zal het veel aan de eigen Surinaamse ontwikkeling overlaten, een ontwikke ling met een geheel eigen karakter. TAEZE reeks artikelen zouden wij willen besluiten met enkele uit spraken van Surinaamse politici, die wellicht kenschetsend zijn voor hun zienswijze op de verhouding voor het ogenblik tot Nederland. Tijdens een gesprek met de politieke leider van de grootste regeringspartij, de Natio nale Partij Suriname, de Creool J. A. Pengel, tekenden wij zijn waarderende woorden- op jegens „de vele Nederlanders hier die hun werk goed doen en die wij niet graag zou den missen". Zijn partijgenoot dr. ir. F. E. Es- sed, minister van opbouw, gaf als zijn oordeel over het streven naar on afhankelijkheid te kennen dat hij aan deze zaak geen enkele extreme kant ziet en dat hij de samenwerking met Nederland beschouwt als stoelende op culturele basis in een taalgebied. En dan de stem uit de Hindostaanse op positie, de groep dus die zich keert tegen de leiding van de Verenigde Hindostaanse Partij, de tweede be langrijke regeringspartij. Het oordeel van dr. H. Hirasing: ..Onafhankelijk is een sentimentsoverweging, niet ra tioneel. Suriname drijft op het Neder landse intellect. Dit wordt afge schrikt". NEW YORK (UPI) Op een vei ling bij de Parke-Bernet Galleries in New York is een vroeg schilderij van Mondriaan ..Kerktoren te Zoutelande" verkocht voor 47.000 dollar, ongeveer 160.000 gulden. De hoogste prijs van de veiling werd betaald voor een winterland schap van Sisley: 72.500 dollar. Het doek werd door een Europese verza melaar gekocht. Diens naam werd niet bekend gemaakt. Werken van Monet brachten 65.000, 55.000 en 37.500 dollar op. In totaal werden er 107 schilderijen geveild voor 1.103.000 dollar. OSLO (AP, UPD Ook koning Olaf van Noorwegen zal naar Neder land komen voor het zilveren huwe lijksfeest van koningin Juliana en prins Bernhard. Hij zal van 1 tot 3 mei in Amsterdam verblijven. UTRECHT (ANP). Het kan op een gegeven momeijt gewenst zijn vertegenwoordigers van de Papoea's bij de Nederlands-Indone sische besprekingen te betrekken. Laten de Papoea's zich daartoe al vast zoveel mogelijk in Indonesië gaan oriënteren. Dr. W. P. Berg huis, voorzitter van de Anti-Revo lutionaire Partij, zei dit gisteren in Utrecht op een bijeenkomst van anti-revolutionaire vrouwen. De regering heeft er, zo zei hij, uit drukkelijk van afgezien de kwestie- Nieuw-Guinea op haar beloop te la ten. Zij heeft thans welbewust de aan gewezen weg van een open gesprek met Indonesië gekozen. Het is volgens hem echter duidelijk dat een gesprek alleen zin heeft als de partners er ern stig op uit zijn overeenstemming te bereiken. Dr. Berghuis gaat er daarom van uit, dat er althans van de kant van de Nederlandse regering ernstig naar wordt gestreefd in dit gesprek, met begrip voor het Indonesische verlan gen naar bestuursoverdracht, tot een yoor Indonesië aanvaardbare oplossing te komen. Hij meent, dat de regering de Pa poea's nu het beste kan dienen door politieke doortastendheid. Over het kabinet-De Quay zei de voorzitter van de A.R. Partij, dat de anti-revolutionairen niet over de hele lijn tevreden zijn. Met de hoofdlijnen zijn ze het evenwel eens. Wij mo gen constateren dat de regering een niet onaanzienlijke prestatie heeft ge leverd, aldus dr. Berghuis. Het woningbouwbeleid van zijn par tijgenoot mr. Van Aartsen zou hij niet in alle opzichten voor zijn re kening willen nemen. Het streven naar een terugkeer tot meer normale verhoudingen op woningbouwgebied verdient instemming, maar de rege ring heeft naar zijn mening de nieu we weg al te snel willen bewandelen. Alleen een zeer voorzichtige terug keer is verantwoord, zei hij, omdat anders de economisch zwaksten er het sterkst onder lijden. KOPENHAGEN De Noordse raad, de organisatie van Scandina vische regeringen en parlementen, heeft besloten een gezamenlijke ac tie tegen de radiozenders Mercur en Nord te ondernemen. De raad heeft de regeringen van de aangesloten landen Denemar ken, Noorwegen, Zweden, Finland, en IJsland gevraagd er voor te zorgen dat de bepalingen van de in ternationale radio-overeenkomst worden doorgevoerd. Hiermee wil de raad bereiken dat de activiteit van de zenders strafbaar wordt verklaard en medewerking van burgers van de vijf landen wordt verboden. De radiozenders zijn gemonteerd op schepen die in internationaal water liggen, de Mercur in de Sont en de Nord voor Stockholm. Zij zen den commerciële programma's uit. De zendermaatschappijen hebben verklaard dat het besluit van de Noordse raad hun niet interesseert. Hun inkomsten betrekken zij in hoofdzaak uit reclame door Ameri kaanse firma's. Een felle brand heeft gisteren de boer derij van de landbouwer Van den Doe len in het Noordbrabantse Geffen ver woest. Enkele biggen kwamen in de vlammen om en een deel van de inboe del ging verloren. Eigen nieuwsdienst GENÈVE. De Sowjetunie heeft besloten in de ontwapeningsconfe rentie en in het daaraan gepaard gaande informele overleg over de kwestie-Berlijn geen enkele conces sie te doen om het westen te dwin gen akkoord te gaan met de topcon ferentie welke premier Kroesjtsjef wil afdwingen. Daarom hebben de Russen het overleg in de subcom missie voor het kernwapenvraag- stuk gisteren volledig vast laten lopen, zodat de subcommissie van daag moet rapporteren dat zij niets heeft kunnen bereiken. Bovendien kwamen zij met een voor het westen onaanvaardbaar voorstel over Berlijn. Dat voorstel kwam neer op overdracht van het beheer over de toegangswegen naar West-Berlijn aan Oost-Duitsland en uitoefening van su pervisie door een internationaal ge zagsorgaan. Kronkel De Russische onderhandelaar over het kernwapen vraagstuk. Semjon Tsa rapkin, gebruikte een kronkelredene ring om de Russische afwijzing van internationaal toezicht op naleving van een kernwapenverdrag redelijk te la ten schijnen. Tsarapkin zei dat president Kennedy en premier Macmillan op 3 september van het vorige jaar zelf zouden heb ben verklaard dat internationaal toe zicht onnodig was. Hij doelde op het voorstel aan de Sowjetunie dat voor zag in een binnen een week te sluiten overeenkomst inhoudende een verbod van alle kernproeven in de dampkring. Tsarapkin vergat er bij te zeggen dat het voorstel op 9 september was komen te vervallen. Hij vergat de aan leiding tot het voorstel: de hervatting van de Russische kernproeven in de dampkring op 1 september, tegen alle afspraken in. Hij vergat te vermelden dat het Engels-Amerikaanse voorstel geen betrekking had op de ondergrond se proeven, en dat juist daarop inter nationaal het oog moet worden gehou den omdat zij niet van aardschokken zijn te onderscheiden. V eruarring Leden van de Amerikaanse delegatie haastten zich daarom de puntjes op de i te zetten, opdat de verwarring onder de toch al slecht over deze technische kwesties geïnformeerde de legaties van de neutrale landen niet nog groter zou. worden. Zij brachten verder in herinnering dat pas op 28 november van het vorige jaar de Sow jetunie tot de ontdekking was gekomen dat het beginsel van internationaal toezicht volstrekt onaanvaardbaar was. Zij wezen erop dat daarvoor de Sow jetunie dat beginsel wel had aanvaard, maar alleen met het westen had ver schild van mening over de toepassing van internationaal toezicht. Zo hoog namen de delegaties van Amerika en Engeland de opzettelijke verdraaiing van feiten buiten de con ferentiezaal om door Tsarapkin op dat het er een moment naar uitzag dat het afgelopen was met de pogingen tot doorbreking van de impasse over het kernwapenvraagstuk. Leden van enkele andere delegaties slaagden er in de gemoederen weer wat tot bedaren te brengen. Joseph Godber, de leider van de Engelse delegatie, verklaarde later dat het vasthouden van de Sowjetunie aan de voorstellen van november, waarin geen ruimte is gelaten voor internationaal toezicht, neerkomt op een ultimatum. Godber achtte de Rus sische houding allesbehalve bemoe digend. ROYAL ACADEMY: Van onze correspondent LONDEN De Royal Academy zal de Madonna-tekening van Leo nardo da Vinei niet verkopen als het Britse volk achthonderdduizend pond sterling, ongeveer acht miljoen gulden, bijeenbrengt om de instelling uit haar financiële moeilijkheden te halen. Dat heeft de Academy in zijn ver gadering van gisteren besloten-. Het Fonds voor de nationale kunst collecties heeft zich bereid verklaard om een collecte voor dit doel te hou den. In het Lagerhuis heeft de staats secretaris van financiën Hendry Brooke verklaard dat de Britse re gering een bijdrage aan de inzame ling zal schenken. De Royal Academy heeft enige weken geleden aangekondigd dat de tekening bij Sotheby geveild zou worden omdat de financiën van de instelling waren uitgeput. De Aca demy heeft tot dusver geweigerd regeringssteun te aanvaarden. Van een onzer verslaggevers ROTTERDAM Er is een lichte verbetering ingetreden in de gezond heidstoestand van de met longontste king bedreigde chimpansees, zo meld de ons gisteravond de Koninklijke Rot terdamse diergaarde. Porgy, Sjefke en Carmen voelen zich kennelijk beter dan een paar dagen ge leden en de bijna éénjarige Paulientje is naar het oordeel van de kinderartsen thans buiten levensgevaar. Van een onzer verslaggevers UTRECHT. „Niet de ge dragingen van de ontslagen hoofdagent van politie J. M. Snijders uit Helmond zijn in het geding, maar die van de Hel- mondse autoriteiten, in casu de burgemeester en de commissaris van politie." Zo stelde mr. P. Habets uit Maastricht het giste ren voor de Centrale raad van beroep voor ambtenarenzaken te Utrecht in zijn toelichting op het verweer dat hoofdagent Snijders had ingesteld tegen zijn schorsing en ontslag wegens on geschiktheid. Dit pleidooi werd een vernietigend requisitoor voor de Helmondse autori teiten. Uitgangspunt bij het ontslag van de hoofdagent is geweest het incident bij het verkeerslicht in Helmond waar de burgemeester in zijn auto voor had moeten wachten, aldus mr. Habets. Nadien hebben burgemeester en com missaris van politie maar één doel gehad, namelijk feiten verzamelen, die als grondslag konden dienen voor het ontslag van de politieman, die nota bene de verkeerslichten waarvoor de burgemeester moest wachten niet eens had bediend. IJDELHEID „Er is een vooropgezet plan uitge voerd om de hoofdagent te ontslaan." Mr. Habets noemde het motief onbe hoorlijk en persoonlijk. „Het was bovendien maatschappelijk onbetamelijk en in strijd met het algemeen rechts beginsel. Het was slechts -een uiting van gekwetste ijdelheid. De aard van schorsing en ontslag is van dien aard, dat de rechtszekerheid voor de ambte naar geen waarborgen meer kent indien do burgemeester aldus naar believen zou mogen en kunnen handelen." In het verweer dat de burgemeester in eerste instantie voor het ambte narengerecht had gevoerd, nl. dal om formele redenen het feitelijke ontslag pas later volgde, zag mr. Habets het bewijs, dat vóór de akte van ontslag was opgemaakt, de zaak al was beslist. Deze manier, van handelen noemde mr. Habets oneerlijk. Zij werd inge geven door vooroordeel en gemotiveerd met onredelijkheden. Het ontslag en alles wat daaraan voorafgegaan is is bo vendien in strijd met de algemene op vatting van goed bestuur, dat conse quent eerlijk, klaar en onkreukbaar moet zijn. Mr. Habets meende dat elk objectief lezer van de rapporten zich zal stoten aan de overdrijving waaraan de com missaris van politie zich daarin heeft schuldig gemaakt. Naast de overdrij ving in slechte zin, zit het rapport van de commissaris vol onwaarheden. ONWAAR Een onwaarheid is, dat de commis saris het „stomme-lomperd"-incident bij het verkeerslicht verzwijgt. Onwaar is, dat de hoofdagent een onderhoud met de burgemeester aanvroeg omdat hij uit de verkeersdienst was verwij derd. Hoofdagent Snijders vroeg dit onderhoud om te vernemen waarom hij met stomme lomperd was aange duid. Dit blijkt ook uit de datum. Hij vroeg dit onderhoud vóór hij uit de verkeersdienst werd verwijderd. On waar is voorts, dat de commissaris naar aanleiding van gedragingen van de hoofdagent na het incident bij het ver keerslicht, in Tilburg waar de hoofd agent eerder als agent van politie had gewerkt diens beoordelingsstaten had opgevraagd. Commissaris De Groot had die inlichtingenstaten al vóór het in cident in Tilburg opgevraagd. De commissaris geeft voorts een onjuiste voorstelling van zaken over het rapport dat" de gemeente-arts over de hoofdagent had uitgebracht, welk (gunstige) rapport later niet bij de stukken werd gevoegd. De com missaris schrijft, dat de arts de hoofdagent ook ongeschikt had bevon den. „Wanneer conduitestaten in het ge ding zijn behoren deze in hun geheel te worden overgelegd. Daarop heeft iedere ambtenaar recht, welk recht verankerd is in het algemene ambte naren- en het politiereglement." OMZEILD „Dit recht is hier welbewust om zeild. Er is hier en daar wat ontleend aam de beoordelingsstaten van Til burg en met grote ijver heeft men al les wat als minder goed kon worden uitgelegd eruit gehaald en aangedikt, terwijl al het goede opzettelijk is weg gelaten. Er is een slecht rapport opgemaakt, dat het zelfs de commissaris na het schrijven daarvan heeft verbaasd, dat een politieman met zoveel fouten en gebreken nimmer werd gestraft. De commissaris noemt dit zelf „verbazing wekkend" in zijn rapport, waarmee hij of toegeeft dat het rapport een gechar geerd beeld geeft of hij geeft toe, dat het eigen beleid ten opzichte van deze hoofdagent fout is geweest. De verklaring die hij als voetnoot opgeeft klopt niet met de reden van het ontslag. De commissaris schrijft, dat Snijders ziek was en met takt moest worden aangepakt in verband met on disciplinair gedrag, dat verontschuldi- (pl/omcLc^ nylons naar maat volmaakte, pasvorm - uiterst sterk dus voordelig door lange levensduur SOESTDIJK. Prins Bernhard is terug in Nederland. Gisteravond is hij met de regeringsfriendship op Soesterberg aangekomen, waar hij door koningin Juliana werd opge wacht. De Prins heeft enkele weken door Afrika gereisd met het oog op de bedreiging van het grootwild in dit werelddeel. Op de terugweg heeft hij een bezoek gebracht aan de ko ninklijke villa in Porto Ercole in Italië. Op 19 februari was de Prins uit ons land vertrokken. Van onze Haagse redactie DEN HAAG. Het bestuur van de Stichting van den Arbeid heeft gisteren drie en een half uur ver gaderd over de moeilijke situatie aan het loonfront. En weer heeft het geen beslissing kunnen nemen. Op 4 april komt het opnieuw bij een, in de hoop dat dan een oplos sing kan worden gevonden voor de vraag hoe de stichting moet han delen na de algemene aanwijzing over de loonvorming, die staatsse cretaris Roolvink op 2 maart heeft gegeven. Tevoren zullen werkgevers en werk nemers proberen in eigen kring over eenstemming te bereiken. De drie vakcentrales zullen op 28 maart hierover vergaderen. De algemene indruk na afloop van de vergadering was, dat men in fei te nog niet veel verder gekomen is. Drs. D. Roemers, de voorzitter van het N.V.V., was in zijn commentaar héél voorzichtig. Hij zei: „Er is in de stichting geen wil om tot een breuk te komen, maar dit wil niet^zeggen dat er een methode is gevonden om geen breuk te krijgen". Behoedzaam, De deelnemers aan het gesprek zijn uitermate behoedzaam geweest, ten einde te voorkomen dat de moeilijk heden groter zouden worden. „Tenslot te", zo zei men van de zijde van de r.k. werkgevers, is er geen loonpolitiek denkbaar zonder de Stichting van den Arbeid. Geen enkele vakorganisatie kan het zich veroorloven om in de stichting buitenspel te gaan staan, want dan zou ze een van haar belang rijkste werkterreinen, het meespelen in het loonbeleïd, prijsgeven." Zoals bekend slaan de moeilijkhe den in de Stichting van den Arbeid op de vraag of in c.a.o.'s die tot in 1963 doorlopen, door tussentijdse verhogin gen dit jaar mag worden ..gesnoept" van de eigenlijk pas in 1963 beschik baar komende ruimte voor loonsverho gingen. Toegenomen Het N.V.V. en het Centraal sociaal werkgeversverbond meenden dat dit mocht. De andere organisaties von den het onjuist. De stichting heeft toen bij de regering aangeklopt met als resultaat dat de staatssecretaris van sociale zaken en volksgezondheid de bindende aanwijzing gaf. Hierin werden op beperkte schaal tussentijd se loonsverhogingen toegestaan. Het N.V.V. en het C.S.W.V. waren het met deze aanwijzing niet eens. Het gevolg was dat de tweedracht in de stichting eerder toe- dan afge nomen was. In een ongeveer veertien dagen geleden gehouden vergadering besloot de stichting om eerst maar eens de interpellatie-Roemers in de Tweede Kamer af te wachten. Deze heeft echter niets positiefs opgeleverd. De omstreden c.a.o.'s zouden voorlo pig niet worden behandeld. Door het uitblijven van een beslis sing van gisteren zullen ze dus nog een poosje moeten blijven liggen. Eigen nieuwsdienst ROTTERDAM. De rechtbank in Rotterdam heeft gisteren de 29-jarige stuurman H. J. G. overeenkomstig de eis veroordeeld tot een gevangenisstraf van een jaar en drie maanden met af trek. De stuurman werd ervan beschuldigd zijn schoonvader voor twaalfduizend gulden te hebben opgelicht door zich uit te geven voor de loco-burgemeester van Arnswoude, voor een inspecteur van politie en voor een rijke heer die de jonge stuurman wilde helpen. Eigen nieuwsdienst. DEN HAAG. Prof. mr. A. Mulder en prof. dr. W. J. van de Woestijne zijn voor de duur van twee jaar be noemd tot kroonleden van de Sociaal Economische Raad. De benoeming van beide leden gaat in op 1 april. Prof. Mulder is hoogleraar in het strafrecht en het strafprocesrecht aan de Rijksuniversiteit te Leiden en hoofd redacteur van het tijdschrift Sociaal- economische wetgeving. Prof. Van de Woestijne doceert eeono- de ..^chnische hogeschool te Delft. Van zijn 1 and verschijnen regel matig publikaties in Economisch-statis- tische berichten en in De Economist Tot plaatsvervangers van de nieuwe leden zijn benoemd prof. mr. M. G Le- venbach en mr. R. van den Bergh.' TAIPEH. (AFP). De regerin? van Nationalistisch China op Formosa be reidt zich voor op een algemene mobi lisatie. Zij wenst een „tegenoffensief" te openen op het Chinese vasteland. Lerst komt er een „economische mobi lisatie die tol doel heeft het econo misch leven. Formosa aan te pas sen aan de oéKogstoestand. ging vond door de ziekelijke toestand van de hoofdagent." „Deze toelichting ontneemt meteen alle rechtsgrond aan het ontslag", aldus mr. Habets, „omdat het ontslag is ge geven wegens ongeschiktheid met uit sluiting van ziels- of lichaamsgebreken. Nu zou er toch sprake van ziekte zijn geweest? Bovendien wijst de aanmaning van de burgemeester aan de commis saris om de hoofdagent met takt aan te pakken op een verwijt ten aanzien van het beleid van de commissaris. Hier zou de burgemeester dus de com missaris tot de orde roepen, omdat het hem aan takt zou hebben ontbroken. ONBETROUWBAAR „Het opzettelijk gebruik van on waarheden heeft tot gevolg, dat het hele rapport onbetrouwbaar wordt. Is de rapporteur onbetrouwbaar door het veelvuldig gebruik van onwaarheden en onwaarachtigheden, dan is zijn werk evenmin te vertrouwen", aldus mr. Habets. „De burgemeester had op een derge lijk tendentieus rapport nimmer een beslissing tot ontslag mogen nemen. Dat deze magistraat achterwege liet het rapport kritisch te bestuderen was slechts een gevolg van zijn vooroordeel tegen de hoofdagent." Mr. Habets bestreed voorts uitvoerig op juridische gronden het schorsings- en ontslagbesluit. Dit gedeelte van zijn betoog was geheel gebaseerd op de administratieve ambtelijke rechtspraak. Ook viel mr. Habets het ambtenaren gerecht in Den Bosch aan, dat ten onrechte alleen het schorsingsbesluit in behandeling heeft genomen. De voorzitter van de Cêntrale raad, mr. P. Muiier, merkte op, dat het z.i. nog zeer de vraag is of de centrale raad ook aan het ontslag zal toekomen, omdat in feite tegen het definitieve ontslagbesluit geen beroep is aange tekend. Niettemin wilde mr. Muiier de argumenten van mr. Habets ten aan zien daarvan graag horen. Mr. Habets toonde aan, dat wat men nu het schorsingsbesluit noemt in feite reeds het ontslagbesluit was, omdat het ontslag daarin reeds als een vast staand feit wordt aangekondigd. Al leen de datum moest nog worden vastgesteld. Voorts wees hij erop, dat krachtens .de ambtenarenwet het gerecht de conduitestaten en het medische rap port had moeten opvragen. Hij vroeg dit alsnog te doen. Ten slotte vroeg mr. Habets vernietiging van het besluit. NIET GESPECIALISEERD.... Mr. H. Berger uit Heimond trad op namens de burgemeester van Helmond. Pleiter begon zich te verontschuldigen, aat hij niet zoals mr. Habets gespecia liseerd was in het administratieve ambtenarenrecht. Hij had gemeend, dat het hier alleen een rel betrof die door publikaties was opgezet. Nu zag pleiter in, dat het een zuiver juridische zaak was. Mr. Berger verbaasde zich erover, dat de hoofdagent naderhand nog een aanvullend verweerschrift had inge diend. Daar was pleiter niet op ver dacht geweest. De voorzitter van de centrale raad legde mr. Berger uit, dat dit nu juist de gang van zaken is bij de admini stratieve ambtenarenrechtspraak. Mr. Berger meende, dat nu de schor sing waartegen alleen beroep was aan getekend gevolgd was door een ont slag, het geen zin meer had over deze zaak te praten. Het heeft toch geen zin meer om deze schorsing ongedaan te maken. Bovendien is de beoordeling van het beleid aan de burgemeester. Mr. Habets betoogde hierop, dat wel de rechtmatigheid van het gevoerde beleid beoordeeld mag worden. ONDERZOEK Mr. Berger zei, dat hij daar niet verder op in wilde gaan. Hij deelde mee, dat de procureur generaal een onderzoek had laten instellen naar de rapporten. Bij dat onderzoek is van vervalsing niets gebleken. (De P.G. heeft een onderzoek laten instellen naar de publikaties die wij over deze zaak hadden gedaan. Daar bij is niet vastgesteld kunnen worden, dat wij ons aan enig strafbaar feit hadden schuldig gemaakt. Een on derzoek naar de juistheid van het rapport van de commissaris is niet ingesteld red.) Mr Berger meende dat de hoofd agent niet ontvankelijk kan worden verklaard. De centrale raad zal op 12 april uitspraak doen. Eigen nieuwsdienst deHAvy?^STM-' T Het 'bestuur van ™A"° Adoet. het laatste nummer van de Avrobode een beroep op de leden om niet te stemmen op de kan- i?et-Actiecomité bii de komende verkiezingen voor de gewes- tenjke besturen. Zoals bekend heeft de president van de Amsterdamse rechtbank in het kort geding dat door de oppositie was aangespannen tegen de Avro beslist leHen le*en Van de Avr0 'stembil jetten moeten worden toegezonden Deze verplichting kost de Avro ongel veer een ton. ge 19MetsIechtUsUr„nWijSt 0r °P dat Sinds ten aan rit £d=Fanvra?g stembiljet- ten aan de leden werden toepp.7on. Hiermee werd het belang van de Avro gediend, gezien de enorme kostenbesparing. Deze werkwijze is nimmer6?^ ?ag gehandhaafd en -1 daartegen door onze le den bezwaren geopperd." kehik sf,™ U' Zegt dat het ..aanvan- emstio. ^k j v,n het Actiecomité de Awrft schade aan de belangen van stsndn,°Aoe.bLengt en staat op het 1 ndPfnt dat de extra kosten van een IJL' Jliet weggegooid, toch beter op Aaa andere wijze ten bate van de Avro besteed hadden kunnen worden. Eigen Nieuwsdienst. DEN HAAG. De erkenningsregle menten yoor de teelt van tuinbouwpro- dukten, bloemen, bloembollen en bomen zullen op 1 april vervangen worden door nieuwe regelen. Fruit, dat niet in kas! maatregel. gekWeekt' V3lt buiten deze De oude vergunningen zullen voorlo pig nog geldingskracht hebben tot de meuwe uitgereikt zullen zijn. Het Land! bouwschap is belast met het verstrek ken van de nieuwe erkenningen, die een combinatie zijn van alle andere die tot nu toe zijn uitgegeven door de verscha lende produktschappen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1962 | | pagina 6