Benny met de
beer naar bed
"S58T*! GEHOORD Si GEZIEN
ROVOZ MAAKT VOOR
DUIZENDEN MUZIEK
DE NATUUR
Uit de kerken
I KAPPIE EN DE TI-PISCHE BOOT I
Donderdag 22 maart 1962
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
I
Idealisten
Uitkomst
in en om uw huis
Nul fout
Pats, boem
Nooit spijt
Blauwdrukken
S.G.P. Aagtekerki.
WATSMOEZEN
«JULLIE DAAR
SAMÊN? jt
IK REKEN OP DE
ANGST EN DE ARC.
WAAN VAN DE
SMRAGGS BW DE
UITVOERING VAN-v
sni^T&;
KIJKEN.'
'AHA! EEN GE
HEIM KANAAL.
VOOR SPIONNEN.
K IK WIST HET'
HEB WAT
AANDETV-
KNOP ver
anderd.
lee...
L«£M»IW
opera mundl KFSjl
IK HEB GENOEG
VAN -DIT ALLES. VAN
VADERS SPELLETJES.
VAN ZIJN SPIONNEN
NEE MICNON,
IK HEB OE NIET ALS WERKTUf^
TEGEN JE VADER WILLEN
GEBRUIKEN HOEWEL'" i
HOEWEL
DAT-
IS NAAR.
WACEN
W"' JE BLIJFT
F EEN RAADSEL
VOOR ME. MAAR
IK VERTROUW JE?
TUL
ff:. .^sSt:- - ya-fiA,l yiSiiiiBISi |L_ JT 7S-a.-TL. o
v:?r
Benny Behr moet drie weken rusten en ieder uur van de dag wordt
hij door mevrouw Behr en dochter Tonie (18) met zorgen omringd.
Gistermiddag om halt vier was het tijd voor de appel en die werd
hem in partjes door Tonie in de mond gestopt. Tijdens ons bezoek
was dat het enige moment, dat Benny Behr even niet kon praten. De
beer is een present van Willy Alberti.
Sem Nijveen komt iedere middag trouw bij zijn partner Benny Behr
binnenstappen om de polsslag op te nemen. Busten en snel beter
worden is zijn advies, want er wacht veel werk voor de beide
violisten.
Hilversum. op geen
stukken na zouden we u
kunnen vertellen hoeveel kap
pers er wonen in Hilversum,
maar een hebben we er van
gesproken en het was de heer
K. de Vries. Neen, neen, niet
omdat we plannen hadden om
het haar te laten snijden, maar
we wilden wel in een paar
woorden weten wat de letters
ROVOZ betekenen en daarvoor
moet men in Hilversum bij de
heer De Vries zijn.
„Het betekent radio omroep voor
zieken Hilversum", vertelde hij ons
gisteren tussen de scheerstoelen.
,,Daar ben ik voorzitter van, maar
dat moet u maar weer snel verge
ten. Ik ben een van de 32 mensen
hier, die het gewoon fijn vinden om
iets voor zieke mensen te doen. Dit
jaar bestaan we vijf jaar en nu pas
heb ik zeshonderd gulden subsidie
gevraagd, die we vermoedelijk niet
krijgen."
Mogen we eerst een paar getal
len noemen? Totaal hebben we in Ne
derland 35 van die omroepen voor zie
ken en daar luisteren zo'n vijftiendui
zend mensen naar. De ROVOZ heeft
daarvan een dikke duizend zieken
voor haar rekening genomen en ze
hebben de beschikking over een stu
dio waar voor ongeveer achtduizend
gulden aan materiaal staat.
„Nu moet u niet den
ken, dat we dik in ons
geld zitten, want het
tegendeel is waar", zei
de heer De Vries. „Er
gens op een zolder
hier zijn we begonnen
en de wanden van on
ze eerste studio be-
De heer K. destonden uit eierkar-
Vries ton. We hebben 32 me
dewerkers, die behal
ve een groot deel van hun vrije tijd
ook nog contributie geven." Ook in
Hilversum is de ziekenomroep een uit
komst voor al de mensen die jaren ach
tereen in een sanatorium of inrichting
moeten vertoeven. Daarom kon de heer
De Vries ons gisteren een plakboek vol
dankbare reacties laten zien.
„We hebben hier natuurlijk het
Coniferen kunnen nog in allerlei soor
ten gepoot worden en vooral onder het
geslacht Chamaecyparis zult u veel
mooie soorten vinden. Coniferen moe
ten vooral op een beschutte plaats ge
poot worden; ze hebben een hekel aan
de felle wind. Vooral tocht kunnen ze
niet tegen en men dient hen ook met
een vaste wortelkluit te verplanten.
(Ingezonden mededeling)
STOFZUIGERS-VLOERWRIJVERS
Hoover - Philips - Erres
Holland Elektro enz.
COUZY - 1e Middellandstraat 72
Zeer gemakkelijke beuling
ziek ben. Anders lopen ze de deur plat
om handtekeningen en foto's," aldus
de rustende violist. „Neen, ik doe de
hele dag eigenlijk niets, alleen maar
aan muziek denken. Ze vragen me wel
eens of ik geen hobbies heb en dan
kan ik slechts zeggen vioolspelen. En
autorijden vind ik heerlijk."
Van Sem Nijveen hoorden we
gisteren ook het nieuwste studio-mop
je over het Nederlandse songfestival-
lied „Katinka": „Het lied had in
Luxemburg nul fout."
Ze waren weer druk aan het pra
ten Benny Behr en Sem Nijveen, die
vinden dat ze precies hetzelfde karak
ter hebben en die iedere keer wee'r
doodsbang zijn, wanneer ze in een
vliegtuig moeten stappen. Dikke vrien
den zijn het in de loop van hun duo
jaren geworden en we hadden wei de
indruk, dat ze elkaar stevig misten nu
ze niet samen konden spelen. ,,Je
moet maar weer gauw opknappen,
Behrtje", zei Sem Nijveen op het uur
van afreizen.
Een wens waar u en invaller gaarne
volledig mee instemmen.
voordeel, dat we in Hilversum zitten,
want daarom kunnen we vaak ar
tiesten krijgen uit de studio voor on
ze programma's, die onder andere
bestaan uit hersengymnastiek. We
hebben ook een cabaret en daar tre
den we veel mee op voor de zieken.
Tegelijkertijd is dat voor ons een bron
van inkomsten omdat we ook op feest
avonden gevraagd worden. Daarom
hebben we nu een behoorlijke studio,
waar we overigens weer uitmoeten
met de nodige spullen", aldus de
ROVOZ-voorzitter.
Het mag wat bol klinken, maar we
dachten toch wel, dat de 32 ROVOZ-
ers stuk voor stuk idealisten zijn,
want er valt met al hun werken niets
te verdienen. De zieken krijgen ook
een krantje van de omroep, waar on
der andere de volledige program
ma's instaan. Ook dat kost tijd, geld
en moeite.
„Ach, meneer, wanneer je een keer
in een revalidatiecentrum bent ge
weest dan vergeet je dat allemaal",
zei voorzitter De Vries. „Dan denk je
alleen nog maar aan die zieke men
sen en dan worden we met de enthou
siaste brieven al dik beloond. Hier
een brief van een moeder, die schrijft
dat ze zo gelukkig was om eindelijk
via onze omroep de stem van haar
zoon weer eens te kunnen horen."
Dat kan namelijk ook bij de
ROVOZ: onderling contact tussen bij
voorbeeld mensen van een gezin, die
over een aantal ziekenhuizen ver
spreid liggen, via de geluidsband. Wie
een bepaalde plaat graag wil horen
hoeft slechts een briefje te schrijven
naar die Hilversumse omroepvereni
ging en hij of zij krijgt die plaat te
horen. Enfin, die 32 Hilversummers
zorgen er voor, dat duizend mensen
in de omgeving van de radiostad op
gezette tijden een verzetje hebben.
Er zijn 35 „ziekenomroepen"
ln ons land en we willen gaarne on
derstrepen, dat die x maal 35 men
sen samen geweldig werk doen voor
vijftienduizend zieken in ons land.
-#■ Vijf jaar geleden was de ROVOZ-
studio nog bekleed met eierkarton
en nu is het inmiddels een studio
geworden, waar voor achtduizend
gulden aan materiaal in staat.
HILVERSUM. Sem Nijveen staat op de lijst en wanneer hij
niet komt wordt hij door Benny Behr op het matje geroepen.
Er staan trouwens nog veel meer mensen op die lijst en hun
komen en gaan wordt ook precies bijgehouden door Benny Behr,
die nu alles regelt vanaf zijn bed. Hij is ingestort en daarom
waren we gisteren even in Hilversum bij hem op ziekenbezoek.
Een charmant meisje deed de
deur van de flat, waar „Benny
Behr, musicus" op staat open en
bracht ons naar de kamer, waar
haar vader tussen de groene lakens
in een groot bed lag. Hij droeg een
pyjama met bloemen en aan het
voeteneinde stond een enorme beer
met een strik om de hals. De zon
bescheen de bloemen op het nacht
kastje en Benny Behr keek opge
wekt omdat er weer bezoekers
kwamen, die eigenlijk alleen maar
zijn rust verstoren.
„Nou, daar lig ik dan", begroette
de partner van Sem Nijveen ons.
„Drie weken volstrekte rust heeft de
dokter me voorgeschreven, maar ik
weet nog niet hoe het allemaal ge
beurd is. In de studio, ja dat herinner
ik me nog. Zo maar, ineens pats
boem daar lag ik, terwijl ik aan het
repeteren was met het orkest van Jan
Corduwener. Niet te geloven, want
ik ben van mijn leven nog niet ziek
geweest en nu moet ik drie weken in
bed blijven en dan nog twee maanden
rustig aandoen."
„Wind je nu niet zo op, want je
weet wat de do-kter gezegd heeft",
merkte mevrouw Behr op voordat ze
de kamer verliet. Benny Behr voelt
zich op het ogenblik helemaal niet in
zijn element: hij is altijd een en al
activiteit geweest en wil nu weer zo
snel mogelijk aan de slag. „Niet al
leen dat iedere dag niet werken mij
geld kost, maar muziek is nu een
maal alles voor mij", zei de man, die
u samen met Sem Nijveen al vele ge-
noegelijke kwartiertjes op het beeld
scherm bezorgde.
Benny Behr werd 51 jaar geleden in
Groningen geboren en op zijn achtste
jaar kreeg hij een viool in handen,
die hij nooit meer losliet. Achttien
jaar was hij toen hij als violist kwam
bij de Groninger Orkestvereniging,
waar hij negen jaar bleef. Sem Nij
veen werd in dezelfde stad een jaar
eerder geboren en begon ook bij die
orkestvereniging. Jarenlang liepen ze
min of meer achter elkaar aan te hol-
len: waar Benny speelde had Sem
gespeeld of omgekeerd.
„Wij hebben jaren tegen elkaar
opgespeeld", vertelde Benny Bebr, die
gisteren allerminst de Indruk maakte
van iemand, die een paar weken moet
rusten. „Tom Manders heeft ons bij
elkaar gebracht, want die vond ons
ieder apart goede violisten, maar als
duo fantastisch. Wel, we hebben er
nooit spijt van gehad en ik werk fijn
met Sem. De mensen denken vaak,
dat we broers zijn en verder zeggen
ze tegen mij vaak „Sem". Ik denk
omdat Sem dik is en daarom geven
ze hem ook de achternaam „Behr"/
Helt duo Nijveen-Behr heeft net een
reisje naar Londen achter de rug,
waar het met succes voor de BBC is
opgetreden. Plannen voor België la
gen klaar, maar die zijn voorlopig in
de ijskast verdwenen.
„Wenen, Milaan... overal zijn we sa
men opgetreden en nu lig ik hier
maar te liggen", zuchtte Benny Behr.
„Voordat ik instortte heb ik mijn auto
nog ingeruild en de nieuwe krijg ik
dezer dagen. „Niet afbestellen", heeft
de dokter gezegd."
ffa een half uur werd er gebeld en
even later stapte Sem Nijveen binnen.
Vanwege die lijst slaat hij geen dag
over: „Benny houdt precies bij wie er
komt en toen ik een middagje had
overgeslagen kreeg ik er de volgende
dag van langs," aldus Sem Nijveen.
„Rust moet hij hebben, maar vorige
week waren er nog vijftien mensen
in deze kamer." Benny Behr er bo
ven op: „Nou dat is toch zeker fijn,
dan weet ik, dat de jongens mij niet
vergeten zijn." Dan tegen ons: „De
jongens zijn fantastisch, want ze
vechten er om om voor mij in te val
len. Ja, dan spelen ze voor mij en ik
krijg de gage."
Sem Nijveen weer: „Vorige
week was Benny nog bezig met de
blauwdrukken van zijn nieuwe huis en
nu is hij bezig met zijn bloeddruk. Of
ze wel eens ruzie hebben? Natuurlijk,
we gaan vaak genoeg tegen elkaar te
keer, maar 's avonds om acht uur zijn
we altijd weer de beste vrienden, an
ders kost het geld."
Benny Behr informeerde intussen
hoe het met iedereen in de studio
ging, omdat hij daar met zijn gedach
ten nog ieder uur van de dag in ver
toeft. „Aan de deur is het een stuk
rustiger, nu de kinderen wéten dat ik
Het begint met de voorslag, een
huppelende toon. Zuiver en helder
als de klank van een pagodebel. Ge
lijktijdig schuiven de deurtjes van
het mechaniek er bij open. Onmid
dellijk volgt dan de kleine comedie.
AJs eerste komt de draak naar
buiten, door de rechter opening.
Achterste-voren, dus met de staart
vóórop, daarna het lijf en dan
reeds aan de lans van Sint Joris ge
stoken hals en kop van het mon
ster. Voor ridder Joris een onmis
baar hou-vast, want hij zit afgezakt
tot op het kruis van zijn steigerend
ros.
Het geheel draait welgesmeerd.
Verdwijnt in het linker gat. Maar
daar komt rechts de staart al weer
aan, ten tweede, ten derde, ten vier
de male. Dan is het afgelopen, gaan
de schuiven vóór het mechaniek
dicht en begint het salvo van de
twaalf slagen ten middag.
In iedere reisgids heeft het Stad
huis van Klaarmond een sterretje
en hebt ge te doen met een gidsje,
dat zich bijzonder respecteert, dan
is de vermelding, van het zestiende-
eeuwse uurwerkmechaniek, zelfs van
een dubbelster voorzien.
Er mag van Klaarmond niet
gezegd worden, dat wij hier achter
lijk zijn, heeft burgemeester Maesen
gekwinkslaagd, in een dispuutje het
welk pas ten Stadhuize geweest is.
Toen er nog eeuwen gewacht
moest worden op een van die alwe
tende ingenieurs om de automobiel
met de achteruitbeweging te beden
ken, was het een Klaarmonds horlo
gemaker die al een draak fabriceer
de die de kunst verstaat met z'n
staart voor op te rijden!
Maar het torenmonster van Klaar
mond heeft zijn voorsprong verlo
ren, want het is dinsdag de vijfde
september 1905, op klokslag van
twaalf en, al vormt een automobiel
in Klaarmond nog betrekkelijk een
uitzondering, toch is het niet iets
bijzonders, dat tezelfder tijd een mo
torvehikel de Maasbrug passeert.
Bijzonder is wèl het hoge gouden
monogram, dat aan weerszijden op
de portieren geschilderd is. De
hoofdletter C, met onderaan nog een
tweede hoofdletter C er aan opge
hangen, zodat samen de lettervorm
van een hoofdletter E verkregen is.
Deze letterfiguur wordt overkoepeld
door een grafelijk kroontje.
Aan het stuur van de auto zit Lau
rent Schouten-Lievens. Hij is vijf
jaar geleden uit Klaarmond wegge
gaan. Weggelopen! Samen met zijn
vriend Jacques Ruwgenius. Nu keert
Laurent terug. In opdracht! Een op
dracht die hij zelf heeft bewerkt.
Als hij de brug over is moet hij
stoppen, om het tolgeld te betalen,
Laurent drie en twintig jaar oud,
fors gebouwd, gezonde kleur en slor
dige haardos kijkt naar het
rechts gelegen Klaarmond: stadje,
dat in de 13de eeuw reeds in aan
zien was en ten tijde van dit ver
haal 11.300 inwoners telt.
Laurent is doorgereden en al ge
vorderd tot de aansluiting aan de
verkeersweg, welke evenwijdig met
de Maas loopt. Hij neemt de bocht
naar rechts. Hij bereikt weldra de
oude stenen brug over de Klare;
het naar de Maas vloeiend stroom
pje waaraan de stad zijn naam
dankt.
Ook de brug van de Klare heeft
een sterretje in de reisgidsen. Want
er wordt beweerd, dat dit bouwwerk
opgetrokken is op resten van een
brug die de Romeinen hebben ge
maakt!
Laurent laat zodra hij op het be
roemde monument gekomen is, de
auto wéér stoppen om, staande aan
de brede stenen leuning, rustig naar
de er verlaten bijliggende
Stadsweide te kunnen kijken. Deze
strekt zich uit tot aan de Maas en
tot aan het Bolwerk, dat aan de ri
vierzijde van Klaarmond vrijwel
gaaf gebleven is.
Nu rijdt Laurent langs de Brug
weg op de brede laan aan, die in
het verlengde daarvan ligt; de Kart-
huizersingel. Een fraaie creatie uit
de jaren zeventig, toen de wallen
aan deze zijde van de stad geheel
zijn opgeruimd. Het is een singel
geworden met bomen, maar zonder
water! Hij passeert het Parkhotel,
een dier kapitale behuizingen zoals
ze vanaf 1860 aan de rand van een
provincieplaats door rijke fabrikan
ten werden neergezet en waarvan
vele na de malaise bij de eeuwwis
seling door de oorspronkelijke bewo
ners opgegeven moesten worden.
Rechtuit doorrijdend bereikt Lau
rent een ruim plein, in ronde vorm.
Het Carolusplein. Maar er is geen
schoolkind in Klaarmond dat vertel
len kan welke Carolus bedoeld
wordt!
Laurent neemt de rechterzijde van
het plein. Hij komt bij de Heilig
Hart kerk. aan de hoek van de
Veerstraat. de kerk van de parochie
waar hij toe behoorde, toen hij nog
opgevoed werd bij zijn oom. de le
raar schoonschrijven en gymnastiek
aan de Rijks Hogere Burgerschool,
die zijn huis heeft op de Kapeller-
allee.
Zakelijke plichten nopen Laurent
daar nog niet heen te gaan. Hij
rijdt langs het plein tot bij een
smalle straat, die niettemin sedert
eeuwen de naam Grote Straat hand
haaft. Deze draait hij in.
Er is niet verzuimd aan oom
Matthieu te denken. Gedacht! Ge:
dachten en herinneringen hebben bij
tientallen in ziin hoofd gezeten, al
sedert hij in alle vroegte deze mor
gen uit Helmond is weggereden.
Toen moeder en vader gestorven
waren kwam hij, de jongste van zes
kinderen, waarvan de overigen
reeds eerder uit het ouderlijk huis
vertrokken waren, bij een ongehuw
de oom aan moeders kant onder
dak. Deze oom bezat een verschei
denheid van goede gaven, maar
daarbij was niet die der gestreng
heid ten aanzien van losbandige
schooljeugd. En daar Laurent bij
verkorting Ran bepaald niet tot
de gezeggelijken en volgzamen be
hoorde, was het dikwijls hommeles
op de school die hij bezocht.
(Wordt vervolgd)
PAUL.' WEETJE WIE DAT
WAS Dl E BRUTALE MENSEN
VAN HIERNAAST?
X6 KLAAGDEN OVER HET
lawaai!...
WE HADPEN W£L IN BEO KUN-
NEK LIG6EN.' PWAZEJNI OM t.O
LAAT Tfc BELLEK
ACH, PAT WEET
OETOCH>PtE
MENSEN HOUDEN
NOOIT" RSKB—
NI MG MET r-A
ANDEREN J 1
SCHAATSEN.
MOET je DAAR
SCHAATSEN VOOR
HEBBEN
s* MOEDER WILDE HET.
OMDAT JE DE ZmWE PLEK
VAN SON DERVAN BENT.
MAAR TOEN HET
ER OP AANKWAM Rftjr
KON IK NIET, EN AgCTk
WERD IK "NET ir'ö%'
ALS ALLE fj! m
v ANDEREN
^llllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllfllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllljIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIKIIIIIIIIjll^
40. Mijmerend keek generaal Hak-Hau
over de met sneeuw bedekte bergkam
men, waarachter hij de stad Hopitop
wist.
„Nog enkele uren slechts en ik zal
plaatsnemen op de troon," zo dacht hij
glimlachend. „Want de legendarische
boot bestaat niet meer! Komaan, laat ik
mij nog eenmaal verlustigen in de aan
blik van het aan scherven geslagen
porselein in de Duivelskloof..."
Wie schetst echter zijn verbazing,
toen hij inplaats van het gebroken aar
dewerk het lege gat in de sneeuw be
speurde!
„H'akbijlen én H'audegens...!" riep
hij woedend. „Hoe is dat mogelijk?!
Geen boot... geen scherven... geen bar
baar meer te zien! M-maar dat bete
kent dat Ti-pisch nog steeds op de
troon zit...!"
Inderdaad zou hij dat ook hebben
kunnen lezen uit de boodschap die de
yak hem ten antwoord bracht. Maar
daar kreeg hij de kans niet toe. Mis
schien had9 de stemming in het paleis
het dier beïnvloed, misschien ook was het
gewoon in een korzelig humeur; in elk
geval maakte het zijn meester wat ruw
op zijn aankomst attent, door hem de
horens in de rug te zetten. De generaal,
die toch al weinig nodig had om uit zijn
evenwicht te geraken stiet een rauwe
schreeuw uit en duikelde de afgrond in.
Met een doffe plof kwam hij in hetzelf
de gat te zitten, waarin hij de zeelieden
met zoveel genoegen had zien verdwij
nen.
„Er schijnt toch waarheid te schuilen
in het gezegde, dat wie een kuil graaft
voor een ander, er zelf in valt..." knar
setandde hij. „Maar nog liever laat ik
mij p'in-p'ongen, dan het nu op te ge
ven..."
ned. herv. kerk
Beroepen te Tholen; P. J. Bos te
Sprang; te Oldebroek: L. Kievit te Put
ten.
gereformeerde kerken
Beroepen te Haarlem-Z. (vac. C. Goe
man): A, J. R. Brussaard te 's-Graven-
hage-Loosduinen.
gereformeerde kerken (vrijg.)
Beroepen te Zuidhorn: D. Deddens te
Mariëntoerg.
Examens: Aan de theologische hoge
school te Kampen slaagde voor het
candidaatsexamen J. Vlotman te Heen-
gereformeerde gemeenten
Beroepen te Opheusden: A, Hofman
te Zeist.
oud. geref. gem.
Beroepen te Doorn: B. Toes te Kin
derdijk.
AAGTEKERKE. De 'kiesverenign
der S.G.P. te Aagfekerke, heeft voor de
a s. gemeenteraadsverkiezing de volgen
de candidaten gesteld: 1. J. Melse, 2. S.
de Visser Gz„ 3. S. Verhage, 4. M. de
Visser, 5. P. Maljaars Sz., 6. J. de Vis
ser Jota:., 7. J. Simonse
