BURGEMEESTER
EN DIRIGENT
Stop voor de jongste
want hij
is agent
DE NATUUR
EN OOK SUBSIDIE
Uit de kerken
u
KAPPIE EN DE TI-PISCHE BOOT I
Woensdag 21 maart 1962
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
hierheen
verbranden
Toevallig
Succes
Niet alledaags
Net echt
Op de bagagedrager
Begin massaproces
tegen Cubaanse
vrijheidstrijders
WELWILLEND
Brand verwoest boerderij
in en om uw huis
Artistiek
HERINNERINGSTEGEL
'm elk te m Nederland
hoort zohteqel aan de wand...
|iiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinii!iiiiniii^
ALLEN SAMEN
waarde
BRENlC; «JE AAE
ff OMDAT WE li
IN DE."STAT>
HERSENS "RU5TIG
KUNNEN
SPREKEN
En uw orkest burgemeester, hoe zit het daar mèe? „Heel
toevallig ben ik eigenlijk bij die vier strijkers, waar het or
kest uit bestond terecht gekomen. Toen ik een jaar of achttien
was deed ik veel aan muziek: ik dirigeerde en had muziek
lessen", aldus de heer C(as) van Beek (48). Over zijn schouder
dwaalden onze ogen even naar buiten: de hoofdstraat was nog
even rustig als een uur geleden.
„Mijn vader was niet zo'n voorstander
van mijn muzikale aspiraties", vervolgde
de burgemeester, „en daarom ben ik er
maar mee opgehouden. Totdat de pianist
bij de strijkers geen tijd meer had en
toen vond mijn vrouw, dat ik wel weer
eens iets aan muziek kon gaan doen".
Zo is het begonnen en de heer Van
Beek keek al spoedig over de gemeente
grenzen heen: mensen uit Reusel en de
omliggende gemeenten vulden de vier
strijkers aan en een jaar later dirigeerde
de burgemeester een orkestje, nog naam
loos, van 12 man. Een kamerlid uit de
buurt kreeg het met enthousiasme musi
cerende groepje in de gaten en hij gaf
een grote duw in de richting van een
echt orkest.
,,Op zijn initiatief kwam er een
„Stichting Kempisch Cultuurleven" en
het Kempisch Orkest werd er een on
derdeel van," aldus de heer Van
Beek, die met liefde over zijn „troe
telkind" praat. „We kregen subsidie
en het orkest bestond inmiddels uit
35 mensen. Hoe de mensen hier rea
geerden? Nou, in het begin vond ik
het allemaal maar een experiment,
maar het is een groot succes ge
worden."
Zodra er nu ergens iets te doen is
in het Kempenland vraagt men of
burgemeester Van Beek wil komen
met zijn Kempisch Orkest. „We wer
ken veel samen met plaatselijke zang
verenigingen en koren en ik mag wel
zeggen, dat we vaak volle zalen
trekken."
Iedere dinsdag wordt er onder lei
ding van de burgemeester' van Reusel
gerepeteerd door de 35 mensen uit de
„Acht Zaligheden" zoals de streek
wordt genoemd. „Ja, het zijn ama
teurs en we pretenderen ook niet
mèèr te zijn. Daarom heb ik tot nu
toe alle aanbiedingen om te komen
optreden buiten de Kempen afgesla
gen," zei de heer Van Beek. „Daar
zijn we gewoon niet goed genoeg voor
en we kunnen ook moeilijk voor het
optreden zeggen, dat we slechts
amateurs zijn. Wat voor muziek er ge
speeld wordt? Meestal populair-klas-
sieke muziek, maar we nemen steeds
een beetje meer hooi op onze muzi
kale vork".
Uit de telefoontjes tussen ons ge<
sprek door hebben we begrepen, dat
de burgemeester van Reusel niet te
klagen heeft over gebrek aan werk.
Maar tussen de bedrijven door vindt
hij toch nog tijd om door middel van
vele repetities een grote bekendheid
te geven aan het Kempisch Orkest.
En dat is een niet alledaagse bezig
heid voor een burgemeester, dachten
we.
TTLBURG. Chris Teurlings is
acht jaar en in zijn vrije tijd
regelt hij het verkeer in Tilburg.
Hij draagt een keurig politieuniform
met een witte pet en drie zilver
kleurige strepen op zijn linker
mouw. Hij werkt in de lange scha
duw van hoofdagent G. Mutsaerts,
die hem het vak van verkeersagent
heeft geleerd.
Aan een drukke verkeersweg in Til
burg, viak bij een zebrapad stond hij
gisterenmiddag, Chris Teurlings, ter
wijl zo'n twintig schoolvriendjes hem
nauwlettend gadesloegen. Wanneer de
heer Mutsaerts zijn hand opstak deed
Chris hetzelfde en alles wees op een
bijzonder nauwe samenwerking. „Mijn
vader is musicus, maar ik wil dol
graag bij de politie", hoorden we van
„hoofdagent" Teurlings, nadat we
hem een tijdje al regelende hadden
bezig gezien.
Nadat weer een groepje voetgan
gers over het zebrapad geleid was
hadden de kleine en de grote agent
even tijd voor ons. „Dat uniform heb
ik van meneer Mutsaerts gekregen",
vertelde Chris verder. „Als ik een
vrije middag heb, komt bij mij halen
met de politiewagen en dan gaan we
altijd samen het verkeer regelen."
De grote hoofdagent G. Mutsaerts
en de kleine „hoofdagent' Chris
Teurlings, die beiden gisteren het
verkeer regelden aan een van Til~
burgs drukste wegen.
„Net echt", merkten een paar da
mes voor hét oversteken op naast ons.
„Het is een oud uniform van mij",
zei hoofdagent Mutsaerts, die agent is
in de wijk, waarin Chris woont. „Om
dat hij altijd zo graag bij de politie
wilde heb ik hem dat onlangs cadeau
gegeven. Ja, ik kan altijd geweldig
goed opschieten met de kinderen uit
mijn wijk en wanneer ik ergens het
verkeer regel staan er altijd zo'n stuk
of twintig naar mij te kijken." Dan
tegen Chris: „Vooruit, joh, er moet
weer een stel voetgangers oversteken
dus we gaan even de weg op."
Uit de opmerkingen van de jongens
naast het zebrapad hebben we wel
begrepen, dat hoofdagent Mutsaerts
nogal populair is in zijn wijk. Te
meer daar hij het vorige jaar voor
de eerste maal voetbalwedstrijden
voor „zijn" jeugdige supporters orga
niseerde. Dat was zo'n succes, dat
hij het dit jaar weer gaat doen.
Zelf zei hij: „Ik heb nooit last ge
had met de kinderen. Ze zijn natuur
lijk wel eens ondeugend, maar dat
hoort er bij."
Het was inmiddels half drie ge
worden en voor „hoofdagent" Chris
Teurlings zat het werk er weer op.
De heer Mutsaerts pakte zijn flets,
Chris klom achterop de bagagedrager
en verdween, nagestaard door de
vrienden.
HAVANNA (UPI/Reuter) Op
donderdag 29 maart zal in Havanna
het massaproces beginnen tegen de
honderden Cubaanse vrijheidsstrijders
die vorig jaar april na een mislukte in
vasie waren gevangen genomen.
De invasie, met Amerikaanse steun
uitgevoerd door tegenstanders van het
regime-Castro, was doodgelopen op de
felle tegenstand van goed uitgeruste
Cubaanse militie. Een verwachte op
stand in het binnenland bleef boven
dien uit.
Inmiddels heeft de Amerikaanse
regering laten doorschemeren dat zij
bereid is overtollige voedselvoorraden
ter beschikking te stellen van Cuba,
ondanks het Amerikaanse handels
embargo.
Eergisteren is op Cuba weer een
voedseldistributie ingesteld.
George McGovern, directeur van het
Voedsel-voor-vrede project, verklaar
de dat de regering „zeer welwillend"
zou staan tegenover een verzoek om
hulp uit Cuba. Overtollig voedsel, dat
in de Verenigde Staten ligt opgesla
gen, zou dan worden overgedragen
aan particuliere liefdadigheidsorgani
saties voor distributie op Cuba.
Of die organisaties echter metter
daad iets voor de Cubaanse bevolking
zouden kunnen uitrichten, zou van de
houding van de Cubaanse regering af
hangen, aldus McGovern. Enkele ker
kelijke organisaties waren in 1960 be
gonnen met uitdelen op Cuba, zei hij.
maar hadden ermee moeten ophouden,
omdat de regering-Castro het werken
vrijwel onmogelijk maakte.
Eigen nieuwsdienst.
VEGHEL Een felle brand heeft
gisterochtend de boerderij van de land
bouwer Van Kessel in Veghel verwoest.
Van de inboedel en van de voorraden is
nagenoeg niets gespaard gebleven.
De landbouwer ontdekte het vuur, toen
hij om half tien in het woonhuis zat te
eten. De tractor, waarmee de heer Van
Kessel melk naar de fabriek had ge
bracht, moet de brand hebben veroor
zaakt.
Gloxinia's koopt men meestal als
bloeiende plant, doch dat is niet nodig;
u kunt hem zelf ook van een grote knol
opkweken en die kunt u nu in de zaad-
handel bestellen. Er zijn allerlei soor
ten en kleuren en misschien heeft men
ze niet in voorraad, doch de zaadhandel
kan in ieder geval wel een paar knol
len bestellen en dan bent u heel wat
voordeliger uit. De knollen dient men
dan in voedzame bloemistengrond op te
potten; zorg er voor dat onder in de pot
ook een scherf komt.
147
Ook Isambart was verlost van
een geest, want er was in het eer
biedwaardige uiterlijk van Madame
l'abesse niets wat hern herinnerde
aan het beeld van de edele, impul
sieve jonkvrouwe Michelle de Lan-
gres, dat zijn geheugen zolang be
waard had.
„Ik geloof niet dat ik mij schuldig
heb gemaakt aan een zonde", zei de
abdis, „door mijn leven hier zo een
groot geluk te vinden. En ik zou eni
ge ogenblikken willen bidden, Eer
waarde Vader, dat de jonge mensen,
in wier leven gij zoveel belang stelt,
even gelukkig mogen worden."
Isambart begreep haar volkomen.
Ze verlieten de kerk door de gro
te westelijke deur toevallig vlak ach
ter Heer Robert en zijn dochter, die
klaar waren met hun gesprek in de
gemeenschappelijke zaal en de kort
ste weg kozen naar de plaats waar
Pierre nog steeds heen en weer liep.
Het was reedé duidelijk zichtbaar
welk besluit Claire had genomen.
Ze had haar novicesluier afgelegd.
Heur haren vielen in een gouden
wolk over haar schouders.
Heer Robert bleef met Isambart
en de abdis boven aan de treden van
het bordes staan.
De novicen meesteresse die uit het
raam van de slaapzaal gluurde,
slaakte een zucht van verlichting dat
althans de sluier verdwenen was.
Claire snelde de treden van het bor
des af, Pierre tegemoet. De eerwaar
de moeder schudde het hoofd.
Er klonk iets van berusting door
in haar trotse stem toen ze zei: „De
roeping is niet voor iedereen."
Einde
(Ingezonden mededeling)
39. „Daar heb je dat snertbeest
weer!" zei Okki, terwijl hij de yak zag
naderen, springend over de rotsen. Zijn
makkers lieten de boot even in de
sneeuw zakken, blij om even uit te
kunnen blazen.
„Een gehaaide toestand.." meende
Kappie. „Ik weet niet wie er allemaal
brieven naar elkaar sturen, maar ik
laat me ia kielhalen als het niet over
ons gaat."
„Tja., het is sinister," beaamde de
meester. „Maar ik zou toch maar niet
meer proberen om dat beest te ente
ren. Hij heeft flinke horens en met die
porseleinen boot open en bloot op deze
vlakte lijkt het me technisch niet ver
antwoord om die yak te ergeren."
„Gelijk heb je, Siep.." piepte de
maat. „En bovendien staat er v-vast
allerlei a-akeligs in die brief! Het is
beter dat we dat niet weten! Er is'
al ellende en narigheid genoeg."
Kappie zei niets meer. In zijn hart
kon hij zijn mannen niet helemaal
ongelijk geven en bovendien voelde hij
nog de blauwe plek, waar de yak hem
de kopstoot had toegediend. Maar toch
zag hij met iets van spijt hoe het dier
zich verwijderde; hij was er haast ze
ker van dat dit nieuwe rampen nader
bij bracht..
ned. herv. kerk
Beroepen te St. Annaland (toez.): C.
van Bart te Ter Aa (U.).
Aangenomen naar Huizen (N.H.): J.
Vermaas te Veenendaal (voorheen te
Huizen), naar Avereest; T. Feenstra te
Wons.
Beroepbaarstelling Kand. I. JWalpot.
O.Z. Voorburgwal 290 te Amsterdam is
beroepbaar.
gereformeerde kerken
Beroepen te Spijk (Gr.): D. Kloppen
burg te Broek onder Akkerwoude.
Aangenomen naar Middelstum: A.
Segger te Zoutkamp, naar Enschede
(5e pred plaats, tevens als evangelisa-
tiepred.): A. Broek te Groningen-N.
gereformeerde kerken
(vrijg.)
Beroepen te Pernis: K. van de Belt,
kand. te Zwartsluis.
christ. geref. kerken
Tweetal te Ede; j. Kampman te
Riinsburg en C. Verhage te Hilversum.
gereformeerde gemeenten
Beroepen te Woerden: A. Vergunst te
Rotterdam-C.
oud geref. gem.
Bedankt voor Oosterland: L. Gebraad
te St. Philipsland.
T5EUSEL. De burgemeester van Reusel, de heer C. A. A. van Beek, begon als pianist met vier strijkers.
Nu dirigeert hij het Kempisch Orkest, bestaande uit 35 mannen en vrouwen en geeft hij uitvoeringen in het
Kempenland. In een straal van 25 kilometer rond het Noordbrabantse Reusel is men dik tevreden over de diri
gent, met wie we gisteren spraken.
„Weet u wat ik het belangrijkste vind van het Kempisch
Orkest?" vroeg de heer Van Beek ons in zijn kamer in het
Reuselse gemeentehuis. „Dat is de samenwerking tussen de
verschillende gemeenten in het Kempenland. Vroeger wilde
ieder dorp alles zelf zo goed mogelijk doen en het werd soms
ongezonde concurrentie. Nu spelen de 35 mensen uit de ver
schillende dorpen samen in een orkest. Subsidie krijgen we
ook en buiten de Kempen hebben ze ons al gevraagd".
Diep in de Kempen ligt Reusel, zo'n 25 kilometer ten Zuiden
van Tilburg en drie kilometers van de Nederlands-Belgische
grens. Er wonen 5200 mensen en men leeft er niet van de
smokkel, zoals we aanvankelijk vermoeden.
„Er zullen misschien nog wel een paar mensen smokkelen,
maar we hebben hier industrie genoeg," zei burgemeester Van
Beek, die sinds 1947 de eerste burger van deze gemeente is.
Hij ziet er enigszins artistiek uit en u zoudt kunnen zeggen,
dat hy de haren van een dirigent heeft, wanneer u begrijpt wat
we daar mee bedoelen.
ZILVEREN HUWELIJKSFEEST VAN
H.M. DE KONINGIN EN Z.K.H. PRINS BERNHARD
Ter ere van het Zilveren Huwelijksfeest van Koningin
en Prins werd onder auspiciën van het Nationaal
Comité een herinneringstegel ontworpen door de kun
stenaar Edmond Bellefroid. De opbrengst van de ver
koop is bestemd voor het Nationaal geschenk dat
Koningin en Prins op 30 april a.s. door het Nederlandse
Volk zal worden aangeboden. Vraag morgen Uw
leverancier naar deze bijzonder fraaie tegeleen sieraad
voor Uw huis; een herinnering van blijvende waarde.
Dank zij de medewerking van de levensmiddelen
branche is de tegel in meer dan 20.000 kruideniers
zaken verkrijgbaar f. 2.50 per stuk. Afmeting 10 x 20 cm.
2e publicatie aangeboden door de Nederlandse Dagblad Pers.
Tm* Me* la. V. L h>. OU,
EN ALS JE JE GRIJZE
STREEPJE NIET AAN OOET,
DAN GA IK WEL ALLEEN.'
EEN MlSERASEL BEEUO
DAT SLECHT LIJKT.
R I HHHm
WE ALLES
MAAR DAN OOK ALLE EN I
