KLASSIEKE FRAUDE EN
UITBUNDIG NACHTLEVEN
ssspi»
I KAPPIE EN DE TI-PISCHE BOOT
HET ZWAARD
ialEën
Kanselier bij Navoen O.E. maakte goede sier
Motieven
blijven
van „evenwichtige en rustige man
in dichte Parijse nevelen gehuld
S.A.-man Pillich
maakte „alleen
maar foto's'
Woensdag 14 maart 1962
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
Middag
FATALE VROUW
VERTROUWEN
BARMHARTIGHEID
$cIurm#ytL
KLACHTEN
GLANS
Sj
lill!il!!lll!llill!!ll!llllllilllllillilli!lill!l!lr
DE
TINTELS
Jack
a
Dunkley
«f
m
«II!I!1II!I!II1II!!I!IIU!!I1»IIII!I!»
FLITS
GORDON
in het
heelal
Dan Barry
Hi
WBÊÈBBÊm
TWEEDE MAENEN IN
TWEEDE KAMER
Uitvoering Tjoba in
's H.H. Kinderen
Van onze rechtbankverslaggever
DEN HAAG. De kanselier der eerste klasse bij de gecombineerde Nederlandse permanente ver
tegenwoordiging bij de Navo en de O.E.S.O., die gisteren voor de Haagse rechtbank'ïterecht stond
wegens verduistering van bijna twee ton en vernietiging van bescheiden, kan men ondanks de om
vang van het verduisterde bedrag moeilijk een opwindend mens noemen. Het is met hem gegaan
zoals met zovelen: eerst nam hij, in 1953, uit de kas die hij beheerde een voorschot, even groot als
zijn maandsalaris. Dat was niet geheel volgens de voorschriften, maar ook weer niet geheel in strijd
met de heersende gewoonte.
Ingezonden mededeling
Verkoudheidsbacillen
zijn als de dood voor
Dit doosje betekent:
protektie tegen infektie
WOENSDAG 14 MAART
RADIO j
HILVERSUM I. 402 M.
Ochtend
NCRV: 7.00 Nws. en S.O.S.-be
richten; 7.10 Lichte grammofoon-
muziek; 7.30 Gewijde muziek;
7.50 Het brood des levens, medi
tatie; 8.00 Nieuws; 8.15 Radio
krant; 8.35 Grammofoonmuziek;
9.00 Voor de zieken; 9.35 Water
standen; 9.40 Voor de vrouw;
10.10 Grammofoonmuziek; 10.15
Morgendienst; 10.45 Samenzang,
met begeleiding van orgel en
trompet; 11.10 Prisma-resonans,
herhalingen uit vrijdagavondpro
gramma: Prisma; 11.45 Gram
mofoonmuziek.
Middag
12.00 Politiekapel; 12.30 Mede
delingen t.b.v. land- en tuinbouw;
12.33 Lichte muziek; 12.53 Gram
mofoonmuziek, eventueel actuali
teiten; 13.00 Nieuws; 13.15 Volks
muziek uit Centraal Europa;
13.40 Klassieke grammofoonmu
ziek; 15.00 Wie luistert, mee?,
muziekcursus; 15.30 Gewijde lie-
derdn; 16.00 Voor de jeugd; 17.20
Lichte grammofoonmuziek; 17.40
Beursberichten; 17.45 Het Spek-
trum, lezingen.
Avond
18.00 Lichte grammofoonmu
ziek; 18.10 Geestelijke liederen;
18.30 Radio-Volksuniversiteit;
Achter de schermen - III, door
G. J. de Voogd; 19.00 Nieuws en
weerbericht; 19.10 Op de man af,
praatje; 19.15 Leger des Heils-
kwartier; 19.30 Radiokrant;
19.50 Kamerorkest (gr.); 20.00
Bidstond voor het gewas; 21.00
Kamermuziek (gr.); 21.15 Pro
menade-orkest; 21.45 Kantteke
ningen bij de voorpagina; 22.00
Zangrecital; 22.30 Nieuws; 22.40
Avondoverdenking; 22.55 Platen-
nieuws; 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 M.
Ochtend
VARA: 7.00 Nws; 7.10 Ochtend
gymnastiek; 7.20 Grammofoon
muziek; 8.00 Nieuws; 8.18 Muzi
kale ochtendpost (gr.); 9.00 Och
tendgymnastiek voor de vrouw;
9.10 Kookpraatje; 9.15 Orkestmu
ziek (gr.); VPRO: 10.00 School
radio; VARA: 10.20 Voor de
vrouw; 11.00 't Chansonnetje in
huis (herh. v. jl. zaterdag).
Middag
12.10 Instrumentaal kwintet:
lichte muziek; 12.30 Mededelin
gen ten behoeve van land- en
tuinbouw: 12.33 Voor het platte
land; 12.38 Amusementsmuz.
(gr.); 12.55 Wereldkampioen
schappen kunstrijden op de
schaats te Praag; 13.00 Nieuws;
13.15 Tango-rumba-orkest en
zangsolisten; 13.45 Gesproken
portret; 14.00 Pianorecital:
Jeugdconcert; 14.45 Volksmuziek;
15.00 Hoe worden we geregeerd,
lezing; 15.10 Voor de jeugd;
17.00 Lichte grammofoonmuziek;
17.20 Amusementsmuziek; 17.50
Regeringsuitzending: Politieke be
wustwording van de Papoea's,
door drs. C. S. I. J. Lagerberg.
Avond
18.00 Nieuws en commentaar;
18.20 Actualiteiten; 18.30 Ham
mondorgel en mondaccordeon;
18.55 VARA-varia en lichte
grammofoonmuziek; 19.00 Voor
de kinderen; 19.10 De eeuwige
Haman, actuele gedachten n.a.v.
Poeriem. VPRO: 19.30 Voor de
jeugd. VARA: 20.00 Nieuws;
20.50 Lichte grammofoonmuziek;
20.15 Zestig jaar levenservaring,
lezing (23)20.30 De Tienstuivers-
ballade, hoorspel met muziek;
22.30 Nieuws: 22.40 Wereldkam
pioenschappen kunstrijden op de
schaats te Praag; 22.45 Hart op
de tong, actuele problemen;
23.00 Lichte muziek; 23.25 Lichte
grammofoonmuziek; 23.55-24.00
Nieuws.
TELEVISIE
VARA: 17.00 Voor de kinderen.
NTS: 17.35-17.45 Internationaal
jeugdjournaal.
Avond
20.00 Journaal en weeroverzicht.
NCRV: 20.20 Memo; 20.30 Film
kader. NTS: 20.55 Eurovisie, We
reldkampioenschappen kunstrij
den op de schaats te Praag.
NCRV: 21.30 Louis Quatorze,
amusementsprogramma. NTS:
22.15 Documentaire film. NCRV:
Voordracht en gitaarspel.
Een jaar later ste
gen mede tengevol
ge van een diefstal
van kasgeld uit de
tas van de kanselier,
de opgenomen voor
schotten tot boven
het maandsalaris.
Met het toenemen
van de behoeften
om de ontstane ga
ten te vullen werd
het van lieverlede
erger. Totdat men in
de jaren tussen 1958
en 1961 kon gaan
spreken over fraude
op grote schaal.
Toen klom het bij
elkaar verduisterde
bedrag van vijftig
duizend gulden tot
nabij de twee ton.
Naar wat er mee
was gebeurd, viel
gemakkelijk te ra
den: er was dood
gewoon, in de uren
na kantoortijd, goe
de sier in het Pa
rijse avond- en
nachtleven van ge
maakt.
De kanselier gaf
het gisteren volmon
dig toe, zoals hij
dat ook had gedaan
toen hij in januari
van dit jaar bij zijn
chef was komen
biechten. Hij sprak
over de fatalistische
stemming, die hem
had bevangen toen
hij merkte dat hij niet meer terug kon,
en die hem de laatste jaren driester
had gemaakt dan tevoren.
Hij had al die tijd geweten, zei hij, dat
eens de rekening zou worden gepre
senteerd en hij had beseft wat dat in
hield. Natuurlijk had hij er eerder mee
kunnen ophouden, maar ach, zo legde
hij het de president uit, „ik had altijd
wel een excuus voor uitstel bij de
hand".
De officier van justitie,5 mf. Maris,
die een jaar en acht maanden gevan
genisstraf eiste, was niet zo content
met dat vlotte toegeven. Hij zocht meer
achter de drift tot uitgeven dan de
behoefte om aan het vertier mee te
doen. Want hoe moest, zo vroeg de of
ficier, die sterke stijging tussen 1958
en '61 worden verklaard? Wie was die
grote slokop? Het keelgat? Of een
vrouw misschien?
De fatale vrouw kwam niet voor de
dag. Integendeel, wat uit de paperas
sen en de mondelinge verklaringen te
voorschijn kwam was het beeld van
een, zoals het reclasseringsrapport het
zei, „evenwichtig, gesloten, rustig man".
De president van de rechtbank, mr.
Hellemondt, zocht evenals de officier
toch naar meer. Die schets van de re
classering was immers in strijd met de
onbeheerste manier van leven, die de
kanselier zich in theaters en nacht
clubs had veroorloofd?
Mr Hellemondt zou het nog begre
pen hebben als iemand van de andere
kunne in het spel was geweest. „Maar",
zo moest hij concluderen, „ik heb in
de stukken niets over verslingerdheid
aan een vrouw kunnen lezen".
Zo weinig origineel de wijze was
waarop de kanselier in acht jaar twee
ton had uitgegeven, zo klassiek was
ook zijn trant van verduisteren. Hij
had eenvoudig geld dat hij nodig had
uit de kas genomen en had dat ge
maskeerd door valse boekingen, zoals
b.v. gefingeerde overschrijvingen naar
de bank waarmee de vertegenwoordi
ging in relatie stond.
Er werd in Parijs wel regelmatig ge
controleerd, doch dat geschiedde eer
der op basis van vertrouwen dan met
het oog op het voorkomen van mis
drijf. Er werden dan ook geen onver
wachte steekproeven genomen. Alleen
de kasposten in de boekhouding wer
den nagegaan; gekeken werd of het
aangegeven bedrag wel in het laatje
lag en verder liet men het erbij. De
controle van de kasboeken later in
Den Haag leverde ook geen moeilijk
heden op, omdat de kanselier altijd
wel gelegenheid had om de vals inge-
pe PRejiteir Mg,v.nEUEMCJNcr.
wordt beschouwd. Voor de jongere di
plomaten is hij, omdat hij een admi
nistratieve functie bekleedt, altijd een
wezen van lagere orde. De oudere di
plomaten willen hem, als ze wat rij
ker aan ervaring zijn geworden, op
den duur nog wel eens gaan zien als
een menselijk wezen.
School hier misschien een diepere
achtergrond van 's kanseliers falen?
Had hij wellicht gelijke tred willen
houden met zijn omgeving, waarbij hij
zich altijd min of meer achtergesteld
had gevoeld?
In ieder geval stond vast, zo vond
de verdediger, dat de levensstijl van
de kanselier in al die jaren niet was
opgevallen als afwijkend van het al
gemeen patroon in de buitenlandse
dienst. Alles bijeen genomeri kon vol
gens hem van de rechters worden ver
langd dat zij in barmhartigheid zouden
oordelen, want zijn cliënt was geen
slecht mens. Er was b.v. geen sprake
van dat hij het verduisterde geld op
een geheime bankrekening had gezet.
Die opmerking, gemaakt aan het eind
van het pleidooi, bracht de officier, die
steeds had volgehouden dat de kanse
lier „iets achterhield", op een idee. „Hoe
weet u dat?" interrumpeerde hij mr.
Verstegen.
„Ik vertrouw mijn cliënt", antwoord
de die, maar mr. Maris was niet zo
zeker. Vlak voor de laatste hamerslag
van de president begon hij nog eens
aan een verhoor van de kanselier, dat
uitliep op de vraag of hij soms geld
verborgen had. Het antwoord luidde
ontkennend.
De president stelde vast dat toch
niet meer was na te gaan hoe al die
verduisterde bedragen waren uitgege
ven. Daarvan was, zo overwoog hij,
geen boekhouding bijgehouden. Het
geen de kanselier beaamde.
141
Pierre schudde zo heftig het hoofd,
dat Justin dacht dat Theodorus iets
beledigends gezegd moest hel^e"'
Theodorus keek verbaasd en teleur
Ee,fz1jt" ge werkelijk van plan dat
sombere, nutteloze gebouw te laten
staan?"
„Somber is het, maar nutte
loos wellicht niet. Heer Theodorus.
Pierre vertelde hem een en ander
over het tekort aan pakhuisruimte, de
te hoge prijzen van alle han
delswaar en de andere moeilijkhe
den, waar hij zich tegenover zag ge
plaatst.
„Maakt de titel van Megaskyr van
Thalassopolis deel uit van uw bezit
ting?" vroeg hij. „De woorden zijn
moeilijk uit te spreken en bezitten
voor een Fransman geen betekenis.
„Een Griek klinken ze als muziek
in de oren. Ja, de „Grote Heer van
de Zeestad" het is maar een klein
plaatsje, Heer Peter is automa
tisch de man die het goed in eigen
dom heeft. Vroeger was het mijn va
der Ogli bezat de titel, zolang hij
het land bezat. Nu voert hem in feite
de Machtige Comnenus. Morgen
avond hebt gij de titel."
„Zoudt gij hem terug willen heb
ben?"
„Maar natuurlijk! Dat is
„Sloop de khan dan niet. Een der
schepen van de Franse minister is
vandaag binnengelopen met een kost
bare lading. Ik kan er geen pakhuis
ruimte voor krijgen, althans niet te
gen redelijke prijzen en ik kan hem
niet onmiddellijk verkopen. Alle goe
deren zijn legaal in het keizerrijk in
gevoerd; alle belastingen zijn correct
betaald. Welke bezwaren bestaan er
tegen, dat ge de lading in Thalassopo
lis in ontvangst neemt en in uw khan
opslaat?"
„Daar is geen enkel bezwaar tegen,
Heer Peter! Noch legaal, noch an
derszins. Het zou een goede les zijn
voor die gieren van de havenwijk.
Ik kén de heren."
„Uw khan kan de ladingen van
vijf of zes schepen bevatten. Als
alles gaat, zoals gij voorspeld hebt,
wat is er dan tegen om de schepen
van mijn meester in Thalassopolis te
lossen inplaats van in Trebizonde?
Behalve dan dat de ladingen twee
keer door de handen moeten gaan,
wat geld kost."
Theodorus begon grote mogelijkhe
den te zien in het schema. „Ge zult
merken, dat arbeidskracht goedkoop
is in uw kleine Zeestad, Heer Peter.
En het is aan Oglis verdorven orga
nisatietalent te danken, dat een groot
deel van de zogenaamde „vissersbo-
p?
ten"
feite lichters zijn, gebouwd
voor het laden en lossen van sche
pen Als ge maar voldoende schepen
zendt, zult ge van uw smokkelaars
dorpje een eerlijke, welvarende
plaats maken, Heer Peter! Het is
een schitterend idee! Muildieren zijn
er voldoende aanwezig. Ze werden
gebruikt om Oglis goederen van de
khan naar de kust te brengen. Nu
kunnen ze gebruikt worden om uw
goederen van de kust naar de khan
te transporteren."
Pierre zei: „Als ik inderdaad ten
hove ontboden word. Heer Theodorus,
en als ik inderdaad uw vroegere be
zittingen ten geschenke zou krijger
kunnen wij samen een overeenkomst
sluiten, die voor ons beiden aan
vaardbaar is. Ik ben er in dat geval
bovendien op gesteld, dat ge uw
land en de heerschappij over de
Zeestad zo spoedig mogelijk terug
koopt En ik heb het plan dat u daar
vlugger toe in staat zal stellen dan
ge voor mogelijk houdt. Ge spreekt
Turks Kent ge ook nog andere oos
terse talen die nuttig zijn voor de
handel met de karavanen?"
„Ik spreek even goed Perzisch als
Turks en ik ken genoeg Armeens
om te onderhandelen met de koop
lieden en dan Arabisch natuurlijk,
maar niet zo goed als Turks."
„Misschien kent ge zelfs het perso
neel van sommige karavanen?"
„Inderdaad, Ik moest ze wel leren
kennen. En hun koopwaar ook trou
wens. Jarenlang betaalde Ogli ons
liever in koopwaar dan in goud. Dan
moest ik die waren natuurlijk verko
pen en op die manier heb ik een
zekere koopmansgeest ontwikkeld.
Het was handelen of hongerlijden."
„Ik heb u deze vragen gesteld,
omdat ik van plan ben om u, als
Jacques Coeur er mee instemt, voor
te dragen voor de benoeming tot
Frans factor hier. U lijkt mij voor
de positie geschikt. Uw kasteel en
uw khan zijn ongetwijfeld ideaal ge
legen. Als Ogli een beetje harder had
gewerkt en een beetje eerlijker was
geweest, zou hij op volkomen wettige
wijze heel veel geld hebben kunnen
verdienen door Thalassopolis naar vo
ren te orengen als concurrent van
Trebizonde.''
Het gezicht van Theodorus begon
te stralen, maar hij waarschuwde:
„Er zullen veel mannen zijn die de
iucratieve post van Frans factor be
geren Heer Peter. En niet alleen
Jacques Coeur, maar ook de groot
hertog zullen aan de keus hun goed
keuring moeten hechten. Ik moet
bekennen dat ik de positie graag ver
werven zou. En waar gij me zo
edelmoedig in de gelegenheid wilt
stellen mijn bezittingen terug te ka
pen, heb ik wel een zeer zwaarwich
tige reden om trouw en hard voor u
en uw meester te werken." Hij zweeg
een ogenblik en draaide zijn hoofd
om op een manier die pijnlijk aan
Stephanie herinnerde, als die iets
hoorde. „Tenzij ik me vergis, is die
oude Ravenvleugel aan boord geko
men, Heer Peter, om u aan het hof
te ontbieden."
De heraut ontbood niet alleen Pier
re aan het hof, maar Heer Jan even
eens. Hij bevestigde alles wat Theo
dorus verteld had en vereerde Pierre
bij zijn vertrek niet met een bui
ging van zestig graden, maar met
eentje, die maar iets kleiner was dan
die buiging van negentig graden
waarop de Megaskyr van Thalasso
polis recht kon doen gelden, zodra
iedereen de volgende dag achteruit
lopende het Grote Hof verliet.
Zodra hij weg was, bracht Pierre
Justin op de hoogte van zijn plan om
de khan te gebruiken en tevens vau
de rest van het gesprek.
(Wordt vervolgd.)
vulde bladen te vernietigen en te ver
vangen door goedingevulde.
Een ambtenaar van het ministerie
van buitenlandse zaken kwam gisteren
verklaren dat er altijd klachten over
de kanselier waren geweest, omdat die
zo laat met zijn maandoverzichteif
kwam. Thans heeft de vertegenwoor
diging in Parijs een achterstand, van
drie maanden.
„Ik kan moeilijk zeggen", zo gaf de
ambtenaar toe, „dat onze controle deze
fraude verhinderd heeft". „Ja maar"
zo interrumpeerde de officier van justi
tie vergoeiljjkend, „de fraude past zich
in het algemeen aan bij het systeem
van controle."
Mr. Maris bleek in zijn requisitoor
op het standpunt te staan dat het ge
brek aan doeltreffend toezicht in dit
geval niet mocht meetellen. Tenslotte,
zo zei hij, is er een grens tussen con
troleur en gecontroleerde. Men kan
in functie zo hoog klimmen dat er re
den bestaat voor volledig vertrouwen
en dan geldt het „noblesse oblige", het
„adeldom verplicht".
Maar was de kanselier wel zo hoog?
Werd wat hij in werkelijkheid voor
stelde eigenlijk niet een beetje geflat
teerd door de glans van zijn titel?
De verdediger, mr. Verstegen, zaaide
hier twijfel. Hij vertelde dat een kan
selier door de leden van een vertegen
woordiging in het buitenland eigenlijk
als een betrekkelijk onbelangrijk man
door
door
PAUUSCHEi ASilÊBUÊFT UItI
DAT ONZINNIGE GEDOE
DE MENSEN
KldKEN/ 1
Van onze correspondent
BONN. Een van de wegens
moord op 360 Poolse joden in Giessen
terechtstaande oud-nazi's, de vroege
re S.A.-man Pillich, heeft zich giste
ren voorgedaan als een hartstochte
lijk fotograaf die op een vrije dag
alleen uit fotografische belangstelling
uit Warschau naar Ostrow was gelift
om er beelden van de massale execu
ties van mannen, vrouwen en kinde
ren te kunnen vastleggen. Het moet
hem ongetwijfeld gespeten hebben
dat de regimentscommandant later
de foto's heeft laten vernietigen.
Pillich betoogde dat hij weliswaar uit
vrije wil had toegekeken bij de terecht
stellingen maar niet zelf daadwerkelijk
aan de moordpartij had deelgenomen.
Niettemin staat hij met twee andere
politieofficieren terecht op verdenking
van medeplichtigheid aan zeker twee
fusillades van eind 1939, bij een waar
van Pillich zich met een pistool in de
hand als een wildeman zou hebben ge
dragen, Hij had zelfs leden 'an het
executiecommando die niet meer wilden
of konden schieten bedreigd. Pillich ont
kende dit, maar versprak zich toen hij
de rechter vertelde zich nadien dikwijls
te hebben afgevraagd hoe het had kun
nen gebeuren dat hij 's morgens als
man van onbesproken gedrag het huis
verliet en er 's avonds als moordenaar
in terugkeerde: „Ik was immers een
strijder en een idealist die geloofde in
God en de Völkische Beobachter."
Pillich bekende o a. het lijk van een
twaalfjarige jongen, wiens hoofd door
een schot was gespleten, te hebben ge
fotografeerd, evenals een oude jood, die
aan de rand van het massagraf op zijn
knieën om genade smeekte.
VERWÉHTTE :W.F.H
Van onze parlementaire redacteur
DEN HAAG. De Limburgse
K.V.P.-er J. H. J. Maenen. die jaren
lang in de Eerste Kamer heeft gezeten,
is gisteren beëdigd als Tweede-Kamer
lid in de vacature van wijlen de hee,
J. M. Peters. Er zijn nu twee Maenens
in de Tweede Kamer en daarom zal
het nieuwe lid Jan Maenen worden
genoemd, ter onderscheiding van zijn
oom Jos Maenen, die al in 1931 irf de
Tweede Kamer kwam.
£llllllllll!llll!llllllllllllllllllllll!lllllllll!l!lll!llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!lllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!lllllllll|
33. De zeelieden werden plotseling
wreed in hun slaap gestoord, toen het
dekzeil van de Ti-Pische boot werd te
ruggeslagen en de daarop verzamelde
sneeuw in hun nekken viel. Zij waren
opeens klaarwakker. Maar toen zij za
gen wat hen had gewekt, twijfelden zij
toch, of het geen nachtmerrie was.
„De v-verschrikkelijke s-sneeuw-
man...!" bracht Kappie ut. „Bliksieka-
ters! Daar heb ik over ezen!"
„Grom!" zei het wez onvriendelijk.
„Wat wil dat sinister .nonster v-van
ons?" hijgde de meester, verblekend.
Nu dat bleek gauw genoeg. Grau
wend greep de sneeuwman de boot en
duwde deze naar de rand van de weg,
waar een diepe afgrond gaapte.
„Spring er uit!" schreeuwde Kappie,
doch het was reeds te laat. De legen
darische boot zakte naar voren en toen
deed hun gewicht de rest. Als een steen
suisde het bootje met zijn passagiers
omlaag. Nog klonk de lach van de
sneeuwman in hun oren, een triomfante
lijke lach, die vreemd genoeg iets
menselijks had....
's-H.H. KINDEREN. De korfbal
vereniging TJOBA gaf in het plaatse
lijke verenigingsgebouw haar jaarlijkse
uitvoering voor leden en donateurs.
De voorzitter, de heer A. Francke,
memoreerde in zijn openingswoord de
grote successen, die de club dit jaar
heeft behaald. Het grootste succes be
haalden de spelers in de Utrechtse Ber-
nardhallen, waar zij het Nederlandse
kampioenschap microkorfbal der zater
dagclubs veroverden. In de Goese vel-
linghallen zetten zij vervolgens het
Zeeuwse kampioenschap microkorfbal
op hun naam.
De adspirant leden brachten op en
thousiaste wijze het toneelstukje „De
twee stijfkoppen" ten tonele.
Een zanggroepje met gitaarbegeleiding
bestaande uit drie meisjes en een jon
gen. amuseerde het publiek met enige
aardige liedjes. In de pauze hield men
een grote verloting, waarvan de op
brengst ten goede kwam aan de kas.
De senioren kv-amen vervolgens op
het toneel met het toneelstuk .,0, oom
Albert toch".
