De sjeik liet in Lisse een miljoentje achter I KAPPIE EN DE TI-PISCHE BOOT EN J. H. AKERBOOM GAAT EEN SCHEEPJE VOOR HEM BOUWEN Uit de kerken Vrijdag 9 maart 1962 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 2 NEDERLAND NAAR PARIJS FESTIVAL Kim Novak in Moskou Vanzelf Overal rondneuzen Vijf dagen Koeweit Vrienden „Die daar" IMPLAATS VAN MEM HET TE LATEN TEKENEN --^tm a?t, eerst -de student DONALD OP HEM AF OM WEM ERUIT TE GOOIEN - EN DAARNA GOOI JE JEZELF IN ZlJN A ARMEN Wmw -JE HEBT HEM |t W ERTOE AANGE2EF, OM i SCHULDEN TE AAAKEN A mMj 2QALS AFGESPROKEN W'J MAAR herder WEB JE JE NIET AAN DE y AFSPRAAK SHEL. GEHOUDEN» co». tqqhbi» HUM»* Op zo'n jacht gaat die sjeik in de Perzische Golf varen. Ook dit schip is een produkt van de werf in Lisse. „Het jacht voor de sjeik zal in details anders zijn, maar om te zien is het identiek aan dit exemplaar", vertelde de heer Aker boom. Van onze correspondent PARIJS. Het Nationale Ballet zal Nederland vertegenwoordigen in het Théatre des Nations te Parijs, waarvan heit Festival-seizoen op 27 maart begint en op 10 juli eindigt. Het gezelschap besluit het seizoen van 5 tot en met 9 juli met een aantal moderne balletten. Zijdelings heeft Nederland nog een ver- teigennvoord'iging in het Théatre des Na tions door het optreden van een Spaans zigeunergezelschap, d'at met zijn Fiesta Ghana reeds enkele jaren in Nederland furore maakt en dat van 10 tot en met 13 mei in het Théatre de Lutèce vier voorstellingen zal geven. Niet minder dan 26 landen zullen aan dit festival deelnemen met 41 verschil lende stukken, waarvan 135 voorstellin gen worden gegeven. Het grote nieuws van dit jaar is even wel de geboorte van de wereldtheater dag. Het is de bedoeling om in de hele kunstwereld deze dag, die Samenvalt met de opening van 'het Théatre des Nations, te vieren met de opvoering van toneel stukken of balletten die gratis toegan kelijk gesteld zullen worden voor het publiek. In het Théatre des Nations zal die ge boortedag worden gevierd met de Eurovi sieuitzending van de Franse televisie van een bloemlezing die zal worden gehouden door de dertig grootste toneelspelers van deze tijd uit alle hoeken van de wereld op teksten, die aan het theater zijn gewijd door beroemde schrijvers zoals Shakespeare, Molière, Goethe, Lope de Vega, Strindiberg en Pirandello, Victor Hugo, Napoleon en anderen. De Franse posterijen zullen ter gele genheid van deze eerste werelditheater- dag een speciale postzegel uitgeven. LISSE. Achttien dagen lang heeft de sjeik door Nederland gereisd en nagedacht, toen zei hij„In ,.,MC{SK?.V' (Ap-), ~r ?e Amerikaanse j. j. ii.. filmster Kim Novak is in Moskou aan- Wisse, die neem ik. Er lag papier op tafel, er werd overeengekomen dat de prijs rond een miljoen gekomen waar zij met Russische produ- gulden zou liggen en de handtekeningen kwamen op papier. Het contract tussen Zijne Hoogheid ^^HkaansSuSche^coprodukttóte ma" Khalifah Bin Suiman al Khalifah van Bahrein en scheepsbouwer Johannes Henricus Akerboom ken- was gesloten. 137 Pierre glimlachte om de beleefde manier waarop de groothertog zijn nieuwsgierigheid tot uitdrukking bracht. „Integendeel, Uwe Hoogheid. Zijne Majesteit droeg mij op aan u te vragen, waarom hij zich zoveel moeite gaf de Turken aangenaam te zijn. Ge weet ongetwijfeld welke vlei ende dingen hij over hen gezegd heeft en nu is hij gaan jagen met dertien hunner". „Hebt gij hen geteld, Heer Peter, Het zijn er vijftien. Twee waren niet in de gelegenheid bij uw verheffing in de adelstand aanwezig te zijn. Wel, laat mij u zeggen dat het pro ces tegen Baltha Ogli een netelige aangelegenheid zal worden. Het is geen kleinigheid om een bloedver want van de sultan te straffen, wat hij ook gedaan moge hebben. Pas vanmorgen, na die troonrede, heb ik Ogli een milde vorm van huisarrest durven opleggen. Wegkomen kan hij niet. Men heeft gezien dat zijn schoorstenen roken en natuurlijk ver nietigt hij alles wat hem maar enigs zins belasten kan. Maar zijn dienaar Manuel heeft zich gelukkig nog eni ge details herinnnerd en tot stichting van de Turken is er melding gemaakt van uw gemartelde hand. Als Ogli terecht moet staan, zal dat de Turk se nationale trots een grote schok geven. „Ik hoor nu voor het eerst dat de hand van Heer Peter gemarteld is," zei Heer Jan. „Maar ik hoorde er zo langzamerhand wel aan ge wend te zijn, dat hij mij nooit iets vertelt." „Ach, mijn hand is al haast weer beter," zei Pierre, „en de keizerlijke vermelding heeft het feit buiten alle proporties vergroot. De sergeant heeft me met een steen geslagen toen ik hem niet wilde vertellen waar die brief van De Coucy was. Ik wil niet beweren, dat het geen pijn deed, maar ik was al zo ver weggezakt in een staat van verdoving, dat het lang niet zoveel pijn deed als ge wel licht zoudt denken." Alexius zei: „Als Zijne Keizerlijke Majesteit het erger maakte dan het in werkelijkheid was, kan dat in het geheel geen kwaad. Het is in het belang van Trebizonde dat de Tur ken een slechte dunk krijgen van de man die er verantwoordelijk voor was. Ik wilde maar, dat ge tegen over mij melding had gemaakt van dat feit, Heer Peter. Uit een wette lijk oogpunt zal het wenselijk zijn over zoveel mogelijk materiaal te be schikken dat licht kan werpen op het karakter van de Bulgaar, Dat ver haal over uw hand zal het op de terechtzitting uitstekend doen. Het zou overigens nog veel dramatischer werken, als de hand behoord had aan. laten we zeggen een vrome oude Moslem met een groene tul band." „Wat bedoelt Uwe Hoogheid?" „Wat weet ge omtrent de Turkse slaaf Mousa en omtrent de cactus doorns onder zijn nagels?" „Niets. Gésü! Misschien toch wel iets, Uwe Hoogheid. De arme oude kerel morste een druppel likeur toen hij mijn glas vulde. Basilius vroeg en kreeg toestemming hem voor zijn zorgeloosheid te straffen." Alexius zei: „Mousa heeft zich een paar dagen geleden in het geheim tot een chirurgijn gewend om een aantal cactusdoorns van onder de nagels van zijn rechterhand te laten verwijderen. Hij beweerde een onge val te hebben gehad, maar het was duidelijk dat hij gemarteld was en het geval werd onder mijn aandacht gebracht." „Dus daarom kon Basilius met zo veel zekerheid verklaren dat hij geen littekens zou nalaten! Hij is nog slechter dan zijn meester. Ogli waar schuwde hem het niet te erg te ma ken, dat heb ik zelf gehoord. Hij mocht het althans niet zo erg ma ken, dat Mousa niet meer aan tafel zou kunnen bedienen. Is het marte len van slaven niet in strijd met uw wetgeving?" ,,ln strijd met de wet is het niet, Heer Peter, maar de betere elemen ten hier zijn er sterk tegen gekant. Ik ben blij dat u mij dit verteld hebt. Politiek gesproken is dit be langrijk bewijsmateriaal. Het feit dat een oude Turkse slaaf, die de pelgrimstocht naar Mekka heeft ge maakt, gemarteld werd door wreed aardig cactusdoorns onder zijn na gels te steken, zal grotelijks bijdra- aan Baltha Ogli en Basilius opge legde straffen, indien zij schuldig be vonden worden. Zonder op de zaak vooruit te willen lopen, kan ik wel zeggen dat ik er op vertrouw dat dit het geval zal zijn." „Uwe Hoogheid, ik hoop van harte dat er geen maatregelen zullen wor den genomen tegen Heer Theodorus en de Graaf van Mesembrië." „Dat is moeilijk te zeggen, Heer Peter. Maar het is zeer onwaarschijn lijk. Het ongelukkige slachtoffer van de wreedheid van Basilius heeft nu reeds een tiental jaren voor zijn mis drijf geboet. Niemand dan Baltha Og li zou een aanklacht tegen hem in kunnen dienen. Maar een dergelijke aanklacht zal op de terechtzitting tegen Baltha Ogli en zijn dienaar niet worden aanvaard. Hier in Tre bizonde rechten we één zaak tegelijk. En na de terechtzitting geloof ik niet dat zij een van beiden in een positie zullen verkeren om enige wet telijke actie t.e ondernemen tegen de Graaf van Thalassopolis. Neen, niet van Mesembrië. Hier in Trebizonde luidt zijn titel in werkelijkheid Graaf van Thalassopolis." „Die heb ik nooit gehoord, Uwe Hoogheid." „Hij gebruikt hem ook slechts zel den. De titel van Megaskyr van Tha lassopolis is het recht van de heer van het kleine stadje van die naam, dat dicht bij zijn kasteel aan de kust gelegen is. 'Een haven heeft het niet, maar er is vlakbij een kleine, be schutte baai. Heer Theodorus heeft ons verteld, dat Ogli deze baai als basis voor zijn smokkelen gebruikte. In feite is tegenwoordig Baltha Ogli de Megaskyr van Thalassopolis, aan gezien hij eigenaar is van de landen. Maar talrijke Pontische families klemmen zich aan hun oude titels vast in een soort eeuwigdurend pro test tegen de keizers. Allemaal erg onschuldig, zodat niemand er enige aandacht aan besteedt. De meesten hebben de buitenlandse steden en ge bieden waaraan zij hun trotse titels ontlenen, nooit gezien en een groot aantal weet niet eens waar ze lig gen". (Wordt vervolgd.) Een prettige, gemakkelijk pra tende en snel za kendoende man, die 42-jarige me neer J. H. Aker boom. „Ga zitten, ga zitten, Martha, heb je nog wat koffie voor ons? Ja, ik heb allemaal jonge kerels om me heen, pienter en werkers. Mo mentZeg het eens Jan? Wat? Neen, geen onzin, geef hem dertig dagen om te be talen, geen dag meer. Als dat niet kan, dan zoeken we wel een andere agent... Dat mocht wei even, hè? Neen, ik ben niet in Lisse geboren. In Alkemade was dat, aan de Kaag." Ik veronderstel de, dat de appel niet ver van de boom was geval len, want ik had eens op die werf rondgekeken, ik had gezien hoe er ongeveer honderd mannen aan zes tien jachten tege lijk werkten en ik dacht: Dat stamp je maar niet zo uit de grond, daar zitten heel wat jaren van keihard werken in en daar moet je wel voor „uit de boten" komen. Het klopte wel een beetje. „Aan die Kaag had mijn vader dus een werf en ik begon in de scheepsbouw toen ik vijftien jaar was", aldus de heer Akerboom, die drie dochters en vier zonen heeft, van veertien tot zes jaar. „De naam Aker boom is intussen zo'n honderd en twintig jaar oud in de scheepsbouw, steeds van vader op zoon", klonk het niet zonder trots. Ja, ja, mag waar zijn, maar je hebt geen eigen werf in Lisse en je doet geen zaken met een sjeik uit de büurt van Koeweit, als je niet stevig achter de zaken aangezeten hebt. Hoe bent u nu begonnen?, kwam dus vanzelf mijn vraag. „Vlak na de oorlog, in 1945, ben ik naar Engeland gegaan en ik was er twee jaar bedrijfsleider op een werf. Dan doe je natuurlijk veel relaties op en die zijn later weer erg belangrijk. Ja, en in december 1947 kwam ik terug in Lisse en toen zijn we begonnen. In het klein uiteraard met de K.P.M. als eerste klant. Na anderhalf jaar bouw den we de „Akerbooms Baby Holland Kruiser" en we maakten hem in serie. Dat was het moment, toen begon de opgang. De Engelse relaties bleken steeds belangrijker, we exporteerden en ik ging wat in de wereld kijken: drie keer naar Amerika en verder Frankrijk en Italië. Zo kwam na vijf of zes jaar een werkelijk behoorlijke omzet tot stand." Over iedere man die ergens succes in heeft gehad kan men natuurlijk schrij ven. maar niet iedere man doet zaken met een sjeik. Deze man wel. deze meneer Akerboom peuterde een op dracht van rond een miljoen uit een sjeik, ais ik het zo mag zeggen. Maar hoe? „Eigenlijk ligt het begin ver terug, want in november 1960 kreeg ik een uitnodiging een openingsvlucht per K.L.M. mee te maken naar Thailand. Op de terugweg neusde ik rond in Pakistan, Birma en Irak en daar, in dat Irak, ben ik wat blijven hangen. In Basra nam ik een taxi en door dc woes tijn reden we naar Koeweit." goed verwarmd en hijzelf had de nodige kleding aan. Op de wer ven dreven de ijs- schotsen tussen de jachten, maar dat deerde de sjeik niet. Zijn oog was scherp, zijn snor en klei ne baardje zwart en hij wist na achttien dagen deniken precies wat hij wilde. „Die daar" en zijn linkerhand met geringde pink wees naar een te kening op een ta fel bij de heer Akerboom. „Die daar" zou ruim 31 meter lang moeten zijn, 6.30 meter breed met een diepgang van 1.35 meter. „Die daar" zou zestien maanden bouwtijd vragen, bedden voor ze ven bemannings leden en acht passagiers heb ben, met een bar, een salon, enfin, alles wat het le ven aan boord van een jacht prettig kan ma ken. De zaken zijn gedaan, de keus is gevallen en klant en bouwer steken vóór het afscheid op Schiphol nog een sigaretje op. U kunt ook zeggen: de heer J. H. Akerboom uit Lisse geeft Zijne Hoogheid Khalifah Bin Suiman al Khalifah van Bahrein met weinig geziene schoenen aan de voeten een vuurtje. De plek van de olie, van de sjeiks, van het geld dus. „Een paar van de sjeiks die er wonen had ik al eens ont moet, omdat ze ook schepen van ons hebben", vertelde de heer Akerboom. „Ik bleef erDe deur gaat open. „Zeg Jan, waar blijven die dieselmoto ren, die ene van 60 pk? Wanneer was de levertijd?" De aangesprokene dacht even en zei: Februari 1962. „Dan wordt het wel tijd dat er iets komt, want dit is toch wel bar en boos. Mooht wel even? vijf dagen bleef ik er dus, dat wilde ik zeggen." De avond voor hij van Schiphol weer afreisde zet te de sjeik zijn handtekening. Zo als gezegd „Sui man al Khali fah", meer niet; ik heb de letters en de gedroogde inkt gezien. „Nu zijn we vrienden", sprak de sjeik op Schip hol tegen de heer Johannes Henri cus Akerboom en ze rookten een si garetje. Ze lachten alle bei. De sjeik om dat hij afzetge bied voor zijn miljoen had ge vonden, de heer Akerboom omdat hij dacht: Bij wie had hij nu beter kunnen zijn dan bij mij? En over zestien maanden en nog een paar weken spelevaart Zijne Hoogheid Khalifah Bin Suiman al Khalifah, de broer van de „regeren de" sjeik van Bahrein, door de Perzi sche Golf, op een jacht uit Lisse. Voor één miljoen. Handje contantje. Af werf. Een babbel met de ene sjeik, een praatje met de andere sjeik, een lunch met de derde sjeik. Alles nog wèl met de jachten? Best, mooi en houden zo. We zien elkaar nog eens. Het beste, ook met de kinderen. Kijk, die gesprekken planten zich wel voort en zes maanden geleden werd er bij de heer Akerboom eens voorzichtig geïnformeerd of alles met de kinderen nog steeds best was en of hij nog im mer jachten bouwde. Niet rechtstreeks namens die ene sjeik, maar via de zo geheten stromannen. En ja hoor, wie kwam daar ruim twee weken geleden op Schiphol aan? Niemand anders dan Zijne Hoogheid Khalifah Bin Suiman al Khalifah van Bahrein, de man die z(jn brieven on dertekent met „Suiman al Khalifah" omdat dat „Khalifah Bin" ervoor niet anders is dan „zoon van Khalifah"; dezelfde man die als paraaf alleen maar „K.K." zet en nog steeds dezelfde die zei: „Ik ben 29 jaar, heb één vrouw en drie kinderen." Juist, die sjeik was het. Er werd druk gereisd, dwars door dit goede en koude land. De sjeik had er weinig last van, want de wagens waarin hij zich liet verplaatsen waren (Ingezonden mededeling) VOOR DE LAATSTE KEER, GA PE KEUKEN UIT EM BLUE DAAR, BEGREPEN? EN DAM VALLEN WÊ ER AP. uw spionnen geven Hun ogen goed de kost, VADER. ik. PACHT ALLEEN Dat ik "Buiten nun .werkterrein VIEL---' 29. Generaal Hak-Hau was juist klaar met de valkuil, toen de Ti-Pische boot om de bocht in de weg verscheen. Schie lijk trok hij zich terug achter een rots waar hij prettig gestemd afwachtte. „Voortaan zal het land Ho-Pi het zon der legendarische boot moeten stellen," sprak hij bij zich zelf. „En zonder Ti- Pische de slimme! De val is strate gisch zó opgesteld, dat er geen ontko men aan is!" Datzelfde voorzag ook Kappie, die in een dikke stofwolk gehuld tezamen met de meester en Okki de berghelling af rolde. „Ahoy! Stop! Stop! S.O.S. Valkuil recht voor de boeg!" schreeuwde hij de maat toe. „Reef het zeil! Afremmen,' klont!" De maat staarde met bolle ogen op het wegdek voor zich en begon ze nuwachtig aan het zeil te prutsen. ,,Ooo!" kreunde hij. „Nou trek ik het touw in de knoopEn r-remmen heeft dit ding niet! Ik k-kan niet m- meer stoppen En met onverminderde snelheid schoot de porseleinen boot op de verra derlijke kuil toe. NED. HERV. KERK Beroepen te Giessen-Rijswijk (toez.l: J. Voordouw, vic. te Katwijk a. d. Rijn: te Kerkwerve en Serooskerke (Schou wen: J. Zonneveld, kand. en voorgan ger evangelisatie te Oostvoorne; te War- menhuizen en Dirkshorn: W. P. E. van Kooten, vic. te Amstelveen. Aangenomen de benoeming tot vic. te Velp: A. W. J. A. Knorth, vic. te Zwol le. 0 De vrouwenwereldgebedsdag wordt te Goes gehouden vanavond in de Oos- terkerk om acht uur. Ook in Colijns- plaat wordt vanavond een dergelijke bijeenkomst gehouden in de geref. kerk. Te Colijnsplaat werd door notaris J. J. W. Klop ten verzoeke van de familie Heystek publiek verkocht het woonhuis met erf en tuin aan de Havelaarstraat 6. Hoogste inschrijver, de heer J. Sin- ke met 6300 gulden en koper werd de heer J. van Gilst met 6375. De NCLB te Arnemuiden hield een jaarvergadering onder leiding van voor zitter W. Marteijn. De spreker was hoofdbestuurder Van Weuzen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1962 | | pagina 2