,IN DIT PASPOORT WORDT GELOGEN' Wilt U 25 minuten na nu van échte Hollandse erwtensoep genieten? LANGZAAM GROEIT DE VREES TOT ZEKERHEID Verwarring na weigering van Japan RODE RADIO ACTIEVER Kirihio's optreden inzet van fikse vechtpartij Kamercommissies komen bijeen 68ct De berusting is echter dikwijls slechts schijn Lijk van meisje in kanaal gevonden VERDEDIGER VAN SOLDAAT DIE ALS RIJKSAMBTENAAR NAAR NIEUW-GUINEA WERD GEZONDEN, STELT IN KORT GEDING TEGEN DE STAAT: MILITAIR KAN HET SLACHT OFFER WORDEN VAN VALSHEID IN GESCHRIFT. Inleveren Naar goeddunken lk rook.... en dan GENIET ik ook! PANTER SENORITAS in het bekende rode blik -121/2 cent Vervolg van pag. 1 Bedrog Wat dan Eigen expositieruimte in Parijs voor Nederlanders r NIEUW en met smaakgarantie groot zakje zondag-soep voor elke dag Woonwagen uitgebrand. BONAYPOLITIE WERKTE MEE EEN DODENWACHT VAN 124 GEZINNEN VOORUITGANG EN JANSSE Wz. GAAN SAMENWERKEN Britse ambassadeur praat met Gromyko Soekarno plotseling van Bali vertrokken Donderdag 8 februari 1962 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 1 Van onze rechtbankverslaggever DEN HAAG. De president van de Haagse rechtbank, rar. Prins, zal in de komende dagen het' antwoord moeten vinden op de vraag of de staat der Nederlanden, die in de paspoorten van de voor Nieuw-Guinea bestemde militairen als beroep „rijksambtenaar" liet schrijven, niet in feite valsheid in geschrift pleegt. Verder moet hij uitmaken, of de staat de militairen, door ze in burger te laten reizen, niet de bescherming ontneemt die de internationale verdragen (conven tie van Genève e.a.) bieden. De kwesties werden mr. Prins giste ren voorgelegd in een betoog van de Amsterdamse advocaat mr. Proosdij, die in soms scherpe bewoordingen de dagvaarding toelichtte, die hij enkele weken geleden namens een dienstplich tig soldaat en diens vader tegen de overheid had uitgebracht. De soldaat is aangewezen voor dienst in Nieuw- Guinea. Hij heeft eerst getracht via een her keuring daarvan te worden vrijgesteld; toen dat niet lukte heeft hij zich per gerechtelijke actie verzet tegen het feit, dat hij in burger gekleed zou wor den vervoerd, voorzien van een pas poort waarin als beroep „rijksambte naar" staat opgegeven. iiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiin De gang van zaken met dat paspoort is als volgt verlopen: Eind januari ont ving de vader van de soldaat, de heer Lindeman te Amsterdam, een formulier met het verzoek om daarop zijn toe stemming neer te schrijven voor het uitreiken van een reispapier aan zijn minderjarige zoon. De vader gaf die toestemming niet. Dat zou ook niet zo veel zin hebben gehad, want zijn zoon had al een paspoort. Kort na de weigering en nadat mr. Van Proosdij als raadsman van de vader contact had gehad met het depar tement vén defensie, kreeg de zoon de dienstopdracht om zijn pas op het stad huis van Amsterdam in te leveren. Ambtenaren van de secretarie moesten het bekende „rijksambtenaar" bijschrij ven op de plaats waar achter de cate gorie „beroep" een streepje stond. Omdat de vader vreesde, dat zijn zoon, als die zijn paspoort niet zou inleveren, moeilijkheden met de krijgs tucht zou krijgen, gaf hij het document, dat in zijn bezit was, af. Meteen daar op liet hij de dagvaarding uitbrengen. Hij eist: terugbrengen van het pas poort in de oorspronkelijke staat en vervoer van zijn zoon in militaire kledij. Verder vraagt hij een dwangsom van tien miljoen gulden. Mr. Van Proosdij noemde wat de ambtenaren van de secretarie van Am sterdam hadden gedaan een misdrijf namelijk dat van valsheid in geschrift, want de soldaat is geen ambtenaar, maar een dienstplichtig militair. De kwalificatie ambtenaar suggereert, in strijd met de waarheid, dat de drager van het paspoort een burger is. Mr. Van Proosdij meende, dat de militaire overheid niet bevoegd is om over een zo uiterst particulier bezit als een paspoort naar willekeur te be schikken. En, zo vond hij, de ambtenaren van de secretarie waren niet verplicht de aanwijzingen van defensie op te volgen. Hij had dat, voordat hij zijn dagvaar ding uitbracht, ook in telegrammen aan de burgemeester van Amsterdam en diens ambtenaren uiteengezet. De staatsburger moet er zeker van kunnen zijn, aldus mr. Van Proosdij, dat met zijn paspoort geen valsheid wordt gepleegd. En dat is hier uit en te na gebeurd. miiutiiiiiiiiiiiiuuiiiiiuuuuiiiiiiiiiuiiiiiiin De landsadvocaat, mr. Droogleever Fortuyn, was een gans andere mening Ingezonden mededeling) Over de weigering de DC-8 op een Japans vliegveld te ontvangen heeft tot laat op de dag verwarring bestaan. Pas later in de avond werd in Neder land net officiële oericht ontvangen. Zelfs de Japanse ambassadeur, die 's middags voor inlichtingen op het ministerie van buitenlandse zaken in Den Haag werd ontboden, moest be kennen dat hij van het Japanse besluit niet op de hoogte was. Gisteravond pas kreeg de K.L.M. van haar vertegenwoordiger in Tokio bericht dat de DC-8 geen vergunning voor een landing had gekregen. Rede nen werden niet opgegeven. Volgens berichten uit Tokio zou de vergunning zijn geweigerd omdat de K.L.M. te laat had gemeld dat er een DC-8 zou komen in plaats van de kleinere DC-7e. Ook in Tokio werd echter aangenomen dat het verbod meer uit politieke dan uit technische overwegingen was voortgekomen. De K.L.M. had voor deze vlucht een DC-8 gebruikt, imdat er 82 passagiers waren, onder wie dan de zeventig in burger geklede militairen. Een DC-7c heeft plaats voor slechts een zeventig passagiers; de DC-8 voor 115. Tot voor enkele maanden bevloog de K.L.M. de Poolroute uitsluitend met DC-8's. We gens een tijdelijk tekort aan deze toestellen was de laatste tijd op deze route echter gebruik gemaakt van DC-7c's. De DC-8 heeft de hele dag op Ancho rage gestaan. Van te voren was al vastgesteld dat het toestel het tijd schema van de langzamere DC-7c's zou aanhouden. Het plan was dat de DC-8 gisteravond om tien uur Nederlandse tijd naar Tokio zou vertrekken. Daar kan nu geen sprake meer van zijn. De 82 passagiers en de twaalf bemanningsleden zijn in een hotel on dergebracht. Bii de K.L.M. werd gister avond overwogen een DC-7c na te sturen, die een deel van de gestrande passagiers naar Biak zou kunnen bren gen. De overigen zouden dan moeten wachten op het volgende lijnvliegtuig en dat zal ook wel een DC-7c wor den dat morgen van Schiphol ver trekt. Onder de zeventig militairen moeten zich er 26 bevinden, die aanvankelijk met een, later door Amerika onmoge lijk gemaakte, tweede chartervlucht naar Nieuw-Guinea zouden gaan. Op de passagierslijst voor het lijnvliegtuig, dat eergisteren van Schiphol vertrok stonden namelijk aanvankelijk slechts 44 militaire „rijksambtenaren". Daar zijn er later 26 aan toegevoegd. Daar door werd het gebruik van een DC-8 nodig. De president van de K.L.M., drs. Van den Beugel, heeft, gistermiddag een langdurig onderhoud gehad met minis ter Visser, staatsecretaris De Jong en vice-admiraal P- 'nper. Daarbij is de kwestie van de "^1-8 ter sprake geko men, maar ook andere onderwerpen zijn behandeld. Welke, wilde noch Defensie, noch de K.L.M. zeggen. LONDEN (Reuter) De radio propaganda van de communistische, landen is in de afgelopen tien jaar, blijkens een rapport van de B.B.C., sterk toegenomen. Het overwicht dat de Westelijke lan den op dat gebied hadden is verdwenen. Dit blijkt uit de volgende cijfers: De Oosteuropese landen gebruikten in 1960 samen 1104 zenduren voor propagandis tische programma's bestemd voor het buitenland, waarvan Rusland 994 uur voor zijn rekening nam. Communistisch China heeft 687 uur zendtijd in 1960 besteed aan buitenlandse programma's. Het aantal zenduren van de stem van Amerika bedroeg 640 terwijl de B.B.C. 589 uur aan uitzendingen voor commu nistische landen besteedde. In 1950 waren deze aantallen: B.B.C. 643 uur, Rusland 533 uur, stem van Amerika 497 uur, Europese communis tische landen 412 uur en communis tisch China 66 uur. In de afgelopen tien jaar zijn ook verscheidene andere landen met uit zendingen voor het buitenland begon nen. De Verenigde arabische republiek gebruikte 336 zenduren voor buiten landse programma's, West-Duitsland 326 uur en Israël 91 uur. De uitzendingen van de B.B.C., die voor Rusland zijn bestemd, worden sterk gestoord. De programma's voor de overige communistische landen wor den zo nu en dan gestoord. De Britse uitzendingen in het Pools en het Albaans worden ook gestoord, maar niet door stoorzenders uit die landen zelf. toegedaan. Hij vond dat de staat, die immers eigenaar is van een paspoort, wel degelijk naar goeddunken kan handelen. De vermelding van een be roep is geen vitaal element in zo'n document, meende hij. Waar het vol gens hem om gaat is, dat een paspoort een algemene identificatie geeft van de drager en daaraan wordt niet getornd. Mr. Van Proosdij repliceerde daarop dat een militair onder bepaalde om standigheden in zeer grote moeilijk heden kan geraken als in zijn paspoort zijn beroep in strijd met de waarheid is ingevuld. Men kan hem aanzien voor een burger-infiltrant, met alle gevolgen van dien. Hij staat dan niet meer onder de bescherming van de conventie van Genève. Situaties waarbij zich dat kan voor doen, laten zich in deze tijd van span ningen tussen Nederland en Indonesië gemakkelijk denken. Vandaar ook dat mr. Van Proosdij zo'n bezwaar had tegen de burgerkleding van de mili tairen. Hij wees er op dat de soldaten op hun reis naar Nieuw-Guinea zelfs hun militaire identiteitsbewijs moeten af geven. Dat is nog wel een document waar een vijandelijke- mogendheid na gevangenneming van af moet blijven. iiiiiniiiiiiiiiiim Het hele vervoer van de militairen naar Nieuw-Guinea zag mr. Van Proos dij in het licht van bedrog. Bedrog niet alleen tegenover de onmiddellijk be trokkenen, maar ook tegenover de sta ten, op welker gebied men op weg naar de bestemming tussenlandingen maakt. De landsadvocaat verweerde zich door te stellen, dat vervoer van militairen in uniform via vreemde landen nu een maal onmogelijk is. Hij meende dat de minister van defensie iedere bevoegd heid had om zijn soldaten te bevelen zich in burger te verplaatsen. De landsadvocaat vond de vrees van mr. Van Proosdij, dat zich oorlogssitua ties zouden voordoen, waarin de mili tairen in kwestie in een onnodig na delige positie zouden komen te ver keren, maar overdreven. Mr. Van Proosdij kon nu wel wijzen op het in cident bij de Etnabaai, maar dat kon men toch geen oorlog noemen, zei hij. Zowel Nederland als Indonesië heeft zich gehaast te zeggen dat zij geen van beide de bedoeling hadden een gewa pend conflict te beginnen. En dan verder: öf de vijand gelooft dat de militairen burgers zijn, en dan vallen ze onder de voor die categorie sinds 1949 bestaande internationale af spraken, öf de vijand gelooft dat zij militairen zijn, en dan vallen ze onder de conventie van Genève. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Jawel, vond mr. Van Proosdij daar tegenover, maar als de vijand nu eens denkt dat het militairen in burger zijn, die bijvoorbeeld de bedoeling hebben om achter de linies allerlei illegale dingen te gaan doen? Wat dan? Zo gingen gisterochtend de argumen ten gedurende lange uren heen en weer. De president onderbrak de stroom met een enkel formeel vraagje; voor het overige luisterde hij aandachtig toe, Mr. Van Proosdij sprak zijnerzijds de volgende laatste woorden: „Als de staat zegt dat hij zich aan het volkerenrecht houdt, laat hij zich dan ook aan de waarheid houden." De landsadvocaat besloot met te zeg gen dat zijns inziens de staat heeft gehandeld zoals hij mag handelen. Hij suggereerde dat het hele kort geding was aangespannen omdat de soldaat in kwestie geen zin heeft om naar Nieuw- Guinea te gaan. De president zal woensdagochtend vonnis wijzen. Van onze correspondent PARIJS. Het Nederlands instituut te Parijs heeft het initiatief genomen om in samenwerking met de vereni ging van Nederlandse schilders en beeldhouwers in Frankrijk in bepaal de, veel door het publiek bezochte vertrekken van dit instituut, perma nent werken van de in Frankrijk wo nende Nederlandse schilders te expo seren. Het doel van dit initiatief is om de schilders de kans te geven hun werk te tonen aan directeuren van kunst handels, aan kunstcritici en andere belangstellenden. Het ligt niet in de bedoeling om op deze wijze de kunsthandel concurren tie aan te doen, maar om de weg naar de „galeries" voor de Nederland se schilders te vergemakkelijken. Op deze tentoonstellingen in het Neder landse instituut zal daarom niet wor den verkocht. Iedere schilder mag zijn werk een maand laten hangen. Als eerste in de serie van vaderlandse tijdgenoten zal de schilder Epko een tentoonstelling houden, die op 14 februari wordt ge opend. 't Kan! 't Kan als U de échte HOLLANDSE ERWTENSOEP van KNORR in huis heeft. Dan is het zo gemakkelijk iemand blij te maken met de ware wintersoep. Een gure dag? Plotseling trek? Kinderen die om erwtensoep vragen? Verwen Uzelf en Uw eters met fijn smakende erwtensoep, die voor het eerst in KNORR-kwaliteit in de winkel is. Denkt U erom? De Knorr-koks en 600 Nederlandse huisvrouwen heb ben weer samen dit recept gemaakt. Dè garantie, dat de nieuwe soep voor 100% aan Uw smaak beantwoordt. 7&ICVI Ntderlands produkt, bereid door Cosmonda Voedingsmiddelen N.V., Loosdrecht, In licentie «n onder controle van Knort A.G. Thayngen Zwitserland die het recept onder exclusiviteit fceefc afgestaan, Kachel viel om Eigen nieuwsdienst LEEUWARDEN In het Friese Sex- bierum is gistermiddag de woonwagen van de heer A. van der Ven (33) uitge brand, met alles wat erin stond. Het vuur ontstond toen de bewoners, dié pas in het woonwagenkamp in Sex- bierum waren aangekomen, de wagen wilden rechttrekken. Hij kantelde daar bij waardoor het vuur uit de kachel de inboedel vlam deed vatten. De familie Van der Ven man, vrouw en drie kinderen heeft voorlo pig onderdag gekregen in het gemeente lijk bureau van sociale zaken. RIO DE JANEIRO (AP) De Braziliaanse schilder Candido Porti- nari is gisteren na een hersenbloeding overleden. Hij werd 59 jaar. Portinari heeft onder andere muur schilderingen gemaakt in het gebouw van de Uno in New York, variaties op het thema oorlog en vrede, en in de bibliotheek van het Amerikaanse congres in Washington. HOLLANDIA (AFP/AP) West- Papoea heeft gisteravond zijn eerste politieke vechtpartij beleefd. Er vielen drie gewonden. Het gevecht ontstond op een ver gadering van de Partei Nationaal, waarop zou worden gesproken over de Indonesische reis van de Leidse student Frits Kirihio. Nauwelijks had de heer .Tokoro, echtgenoot van het lid van de Nieuw-Guinearaac mevrouw Tokoro- Hanasbey, gezegd dat de Parna, hoewel Kirihio een van de oprichters is, niet pro-Indonesisch is of een jonge Papoea in spijkerbroek sprong op het podium. Kirihio is een verrader, riep hij uit. Onmiddellijk werden tafels omge gooid en floten flessen en stenen door de ruimte. De waarnemend voorzitter van de Parna, Bonay, kon nog maar net vluchten. Onder de gewonden was het lid van de Nieuw-Guinearaad, Onim. Aan de strijd kwam een einde toen het licht uitviel. Beschuldiging Nadat de orde was hersteld, ver klaarde Bonay gegronde reden te heb ben te vermoeden dat het Nederlandse bestuur er toe had meegewerkt dat de vergadering in de war werd gestuurd. Uit de zaal werd geroepen: Hiervoor is het Nederlandse kolonialisme ver antwoordelijk. Bonay zei dat de aanvallers door de politie waren toegelaten. Een van de agenten zou vlak voor de aanval een teken hebben gegeven. De aanvallers zouden zijn aangevoerd in een auto bus, die daarvoor zou zijn gehuurd door een leidende figuur van het Nationale comité, dat vijandig staat tegenover de Parna. Bonay zal een klacht indienen bij de justitie. Alle ordeverstoorders, zo zei Bonay nog, waren Biakkers. Daarmee kwam een van de vel,.- latente streek-tegen- stellingen die Nieuw-Guinea rijk is, aan de oppervlakte. Pas later verschenen met geweren gewapende politieagenten op het toneel. Er zijn geen arrestaties verricht. Bonay had intussen bevestigd dat Kirihio nog steeds lid is van de Parna. Hij zei het niet eens te zijn met diens pro-Indonesische houding. Niettemin is Kirihio een goed nationalist. Hij is een Papoea en moet in zijn land kun nen terugkeren, aldus Bonay. Het bestuur van de vereniging van Papoeajongeren in Nederland Kobe Oser heeft zich in een brief aan de Nieuw-Guinearaad gedistantieerd van Frits Kirihio. Het blijft zich scharen achter de beslissingen van de raad. BRUSSEL (ANP) Duikers heb ben gisteren in het kanaal van Brussel naar Charleroi het lijk gevonden van het dertienjarige Belgische meisje dat sinds 2 januari werd vermist. Het meisje woonde in Roux in de provin cie Henegouwen. Dagenlang zijn de omstreken van deze plaats zorgvuldig door politie en rijkswacht afgezocht. Van de drie meisjes, die de afgelo pen maand in België spoorloos ver dwenen, zijn er nu 2 dood teruggevon den. Ruim twee weken geleden werd het lijkje ontdekt van de negenjarige Magda de Bruyne, die in Kortrijk door een jongen van vijftien jaar bleek te zijn vermoord. Er wordt nu nog ge zocht naar de dertienjarige Josiane Poumen uit Herstal, die op 5 decem ber van huis wegliep na door haar ouders te zijn berispt omdat zij haar schoolrapport had vervalst. De verdwijning van de kinderen heeft in België grote ongerustheid veroor zaakt onder de ouders. Vanwege het uitblijven van snelle resultaten bij het onderzoek zijn er al vragen aan de minister van justitie gesteld. Van een onzer verslaggevers SAARBRÜCKEN. Negen en vijftig gezinnen in Luisenthal hebben gisteravond de dodenwacht' betrok ken. Negen en vijftig gezinnen hebben na twaalf martelende uren zekerheid gekregen: de ontploffing welke gistermorgen kort voor acht uur een groep van vader, zoon, broer of verloofde geëist. 480 mijnwerkers insloot, heeft het leven van hun 59 gezinnen hebben zekerheid ge kregen en hun lot is wellicht te ver kiezen boven dat van de 124 gezinnen die gisteravond in een lange rij voor de mijningang zijn blijven staan. Gelukkig, zielsgelukkig zijn de 84 gezinnen, waarvan het familielid ge wond is bovengebracht. Men vraagt niet hoe erg de verwonding is; zieken auto's, af en aan rijdend in lange rijen naar Saarbriieken, hebben de gewon den weggebracht. De familieleden kre gen slechts de mededeling dat hun geliefde in leven was. Zo is de rij kleiner geworden, maar Van een onzer verslaggevers ROTTERDAM. Met behoud van beider zelfstandigheid, zo werd ons ver zekerd, gaan twee van de grootste en oudste in Rotterdam gevestigde bakke rsbedrijven samenwerken om tot een rationelere produktie te komen. Het zijn de N.V. Bakkerijen J. Jansse Wz. (Anno 1876) die vijf bakkerijen exploi teert en de Coöperatie Vooruitgang, die vier bakkerijen heeft. Het bedrijf van Jansse gaat zich spe cialiseren in banketbakkerswaren en de Vooruitgang gaat voor beide bedrijven brood bakken. Volgens de Co-op moet de moeilijke bedrijfseconomische situa tie waarin de bakkerijbedrijven in Ne derland verkeren als achtergrond van deze samenwerking worden gezien. De van overheidswege vastgestelde broodprijs houdt geen gelijke tred met de voortdurende stijging van alle kosten, zowel van produktie als distributie. Al leen door grotere bedrijfseenheden, meer automatisering en een daaraan gepaard gaande vermindering van arbeiders in de produktie zou die kloof kunnen wor den overbrugd. De samenwerking tussen Jansse en de Vooruitgang zal leiden tot interne re organisaties, maar de werkgelegenheid, de lonen en de overige arbeidsvoorwaar den van de beide groepen personeel blij ven ten volle gegarandeerd, zo werd meegedeeld. Evenmin als voor het personeel brengt deze samenwerking veranderin gen voor de consument. Dé bediening van de klanten blijft in handen van de vertrouwde bezorgers en ook de winkels van beide bedrijven blijven voortbe staan. Jansse en de Vooruitgang bestrijken samen twintig tot 25 procent van de broodconsumptie in Rotterdam. de gezinnen van de 124 mannen, die nog beneden in de groeve zijn, hebben de wacht bij de ingang niet verlaten. Zij stonden zwijgend, als mensen die aan slagen gewend zijn. Gedwee volgden zij de aanwijzingen van de politie, die de ingang van de mijn vrijhoudt. Nog een keer.... De berusting is echter dikwijls slechts schijn. Een jonge vrouw die urenlang roerloos bij het hek heeft ge staan, verliest plotseling haar bezin ning: „Ik moet hem nog één keer zien. Ik moet hem nog één keer ver tellen, dat ik echt van hem houd." De omstanders, die zelf martelend lijden, willen toch het leed van deze jonge vrouw helpen dragen. Maar ze wil niet getroost worden; „Nooit heb ben we herrie gehad en juist vanmor gen, toen hij om tien voor zes weg ging, heb ik hem afgesnauwd. En het was mijn schuld. O, ik moet hem nog één keer zien." In wanhoop In wanhoop rukt de vrouw aan het hek. Ziekenbroeders brengen haar naar een klein gebouwtje. De stilte neemt weer bezit van de lange rij. Een moeder strijkt een dertienjarige jon gen over zijn haren. Ze slikt en pro beert te glimlachen: „Nun bist du mein grosser KeiT." De jongen kijkt even op en begint dan onbeheerst te huilen. De uren nemen bezit van de nacht Hoewel niemand in de rij het durft zeggen, dringt langzaam het besef bij de wachtenden door dat ook zij een dodenwacht houden. Eigen nieuwsdienst MOSKOU Sir Frank Roberts, de Britse ambassadeur in Moskou, heeft gisteren een onderhoud gehad met Andrei Gromyko, de Russische minis ter van buitenlandse zaken. Het on derwerp van gesprek werd geheim ge houden. Het onderhoud duurde twin tig minuten. „Ik kan er werkelijk niets over zeg gen", zei de ambassadeur toen hij het ministerie van buitenlandse zaken verliet. Men neemt aan dat er niet over Berlijn is gesproken, maar wel over Laos. Laos zou echter niet het belangrijkste onderwerp van gesprek zijn geweest. Wel staat vast dat Sir Frank Gromyko documenten ter hand heeft gesteld die hij juist uit Londen 'had ontvangen. DEN HAAG Hedenochtend zullen de commissies voor buitenlandse zaken en defensie uit de Tweede Kamer in verga dering bijeenkomen. Minister president De Quay, de minis ters Luns en Visser en staats secretaris De Jong (marine) zijn uitgenodigd tot het bij wonen van de vergadering. De vergadering is belegd op initia tief van de waarnemend voorzitter van deTweede Kamer, J. Bommer (soc.). De vergadering heeft ten doel „de jongste ontwikkelingen in de kwestie Nieuw-Guinea te vernemen". President Soekarno heeft intussen zijn gast, de Japanse kroonprins Akihito, plotseling op Bali achtergelaten en is naar Djakarta teruggekeerd. Akihito zal pas morgen naar Djakarta reizen. De onverwachte terugkeer van Soe karno wordt in verband gebracht met de onwikkelingen in de kwestie Nieuw- Guinea. Spoedig besluit In Djakarta heeft minister Suban- drio te kennen gegeven dat spoedig nadat Sudjarwo, die in New York is geweest, rapport heeft uitgebracht, een beslissing zal worden genomen over het al dan niet stop zetten van de pogingen langs diplomatieke weg een regeling te vinden voor de kwestie Nieuw-Guinea. De dag te voren had Subandrio gezegd dat de Indonesische regering van die pogingen niet veel meer verwachtte. Ook de Indonesische ambassadeur in Bonn. Lukman Hakim, is naar Djakarta ontboden. De nieuwe chef-staf luchtmacht. Omar Dani, is gisteren naar Moskou vertrokken om daar aan te dringen op grotere en snellere Russische wa penleveranties.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1962 | | pagina 7