Beton bedreigt historie EIS TEGEN JEUGDIGE DUITSERS VIER EN TWEE JAAR NIET BIJ HET ZWAARD UITVERKOOP EN GOEDE GAVEN mm KAPPIE EN DE ZEEMEERMIN DE NATUUR KZs Uit de kerken Dinsdag 30 januari 1962 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 2 B. en W. Delft vragen sloop eeuwenoude Hammenpoort Verzet Sieraad Genoeg offers VAN DE OVERALL UURTJE BEDELEN Waarschuwing van officier tot ouders Krukken weg Korporaal verongelukt TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT OPLOSSING VAN HET SPEL DER ZEVEN VERGISSINGEN in en om uw huis De Hammenwoning en het ze ventiende eeuwse poortje aan de Rottertjamseweg in Delft. Van een onzer verslaggevers "PhELFT De beroemde Hammenpoort en -woning aan de oude Rotterdamseweg in Delft worden door burge meester en wethouders van Delft met sloop bedreigd. Mor genavond krijgen de gemeente raadsleden'te beslissen over het lot van het historische huis met de poort, die in de Voorlopige lijst der Nederlandse monu menten van geschiedenis en kunst staat opgenomen. Burgemeester en wethouders heb ben hij de gemeenteraad twee plan nen ingediend, die betrekking heb ben op nieuwe uitbreidingen van het geweldige gebouwencomplex der Technische Hogeschool, dat als een stad aan de zuidzijde van Delft tussen de oude en nieuwe Rotter damse weg ligt. In een van die plan nen is een profielwijzigingn van de weg opgenomen, waarin een duide lijke scheiding wordt gemaakt tus sen rijbaan, fietspad en voetpad. Aan deze uitbreiding en aan de pro fielwijziging zal de Hammenwoning ten offer vallen. Uit de Delftse burge rij is tegen de plannen verzet gerezen. Het comité „Behoud Delfts stads- schoon" heeft gisteren een telegram aan de gemeenteraad gestuurd waarin dringend wordt verzoent het voorstel van B. en W. af te wijzen. B. en W. zeggen in de toelichting op 'het plan: „Wij zijn met de stedebouw- kundige adviseurs van oordeel dat aan de verdwijning ter plaatse niet kan worden ontkomen, omdat dit historisch bouwwerkje in geen enkel opzicht zou passen in de moderne T.H.-bebou- wing." Eeuwenlang was de Hammenwoning een sieraad van Delft. Wel niet zo in drukwekkend als de oude kerken of de 'Oostpoort, maar toch een fraaie stenen herinnering aan een lang voorbij ver leden. Volgens een eeuwenoude legen de heeft de eigenaar van de boerderij in de Tachtigjarige oorlog zijn eigen dom voor een paar hammen verkocht om zijn kinderen van de hongerdood te redden. De nieuwe eigenaar liet ter herinnering daaraan twee stenen ham men in de toegangspoort aanbrengen. Historici ontkennen de juistheid van de legende en zeggen dat de hammen het handelsmerk waren van een der Delftse bierbrouwerijen in de zestien de eeuw. De eigenaar van die bier brouwerij zou de Hammenwoning in 1608 hebben gekocht en er toen zijn merk op hebben aangebracht. B. en W. van Delft zullen, als zij daar woensdag de toestemming van de gemeenteraad voor krijgen de boerde rij slopen en het poortje „naar een passende omgeving" overbrengen. Voor de Technische Hogeschool moe ten de Delftenaren toch al genoeg of fers brengen. Terwijl hun stad al sinds de bevrijding voortdurend als „stad met de grootste woningnood" geno teerd staat en er al bijna vijftien jaar lang duizenden woningzoekenden zijn, moeten zij toezien hoe telkens grote huizen aan de woningvoorraad van de burgerij worden onttrokken en aange kocht worden door de Stichting Stu dentenhuisvesting. Men verbaast zich er in Delft ook over, dat de miljoenenstad van de T.H. blijkbaar moeiteloos uit de grond gestampt kan worden, terwijl verwe zenlijking van plannen voor een nood zakelijk nieuw ziekenhuis of voor het zo nodige abattoir een plan waar over in Delft al bijna een eeuw wordt gepraat blijkbaar op de lange baan wordt geschoven. (Ingezonden mededeling) ATT f VLSHMy NFVEA/BESCHERMT UW HUID- 3 AS maar meteen met de deur in huis: negentien en een halve band recorder, dat is de stand van gister middag. Dat begon dan met Zó gulden van „Noordkaaprljder" uit Amersfoort, daar kwam een briefje bij van L.G.D. van Goeree Overflakkee met de woor den „Door allemaal wat te lappen heb ik vijf gulden bij elkaar gekregen" en daar deed een confectiefabriek in Rot terdam nog eens de vorstelijke gift van 250 gulden bij. „Hierbij vijf gulden voor een band recorder voor blinden", schreef mevr. D. uit Rotterdam en mevrouw C. D. uit Gouda stuurde een tientje met er bij: „Op de eerste pagina moord, op de tweede pagina gelukkig wat naas tenliefde". Aan de Kas de hele dag mensen: A. M. G. uit Rotterdam met vijf gulden, mejuffrouw A. H. uit Voorburg met vijf gulden, een onbe kende met tien gulden, weer een N. N. met vijf gulden, uit België twintig francs en uit Goes tien gulden met de opmerking: „Daar ik in de uitverkoop een overall gekocht heb van 15 gulden voor 5 gulden stuur ik u hierbij tien gulden voor de bandrecorders voor blinden en wens u veel succes". Een politie-agent bracht een rijks daalder bij de portier cn J. M. 25 gul den aan de Kas. En toen in een enve loppe dit briefje: „Eén uurtje bedelen in ons fabriekje r bracht van zienden dit kliekje ik hoop dat dit in andere bedrijven navol ging vindt en wens u veel succes, beste blindenvrind. Ingesloten be drag van 79 gulden werd door em ployees van de N.V. aan de Sluis- jesdijk in Rotterdam bij elkaar ge bracht: wees zo goed bovenstaand rx 'O f\ 'v'-hW i A «■f XX a \y«. ■""C-SeiWv.v» lir ,i isgaga stukje rijmelarij in uw krant af te drukken cn het bedrag te vermelden. De inzamelaar". Dat was het: 656 gulden in totaal gisteren en 19SA bandrecorder. Ik heb vorige week twee blinden zien builen toen ze een praatmachien kregen. Laat dat uw bedankje mogen zijn. Januari 1962. Geachte Heer Russal, Gelezen in Uw rubriek "Gehoord en Gezien" over de aktie: BANDRECORDERS VOOR BLINDEN: Hierbij de toezegging, dat rrij zullen proberen "een praatmaohien" bij elkaar te krijgenI De mannen van de 423 Compagnie ven Heutsz Mobiel uit de Doelenkazeme te Leiden. Wellicht moge ik U erop attent maken, dat er nog meer compagnieën zijn in de Koninklijke Landmaoht. i ^eutsz Mobiel, r der ifanteria*. De a* Tussen de post, gisteren, dit briefje. f MAASTRICHT. De officier van justitie bij de Maastrichtse rechtbank, mr. J. Costen, heeft gis termiddag straffen van vier en twee jaar geëist tegen twee Duit se arbeiders uit Alsdorf bij Aken, de negentienjarige K. W. en de 23- jarige K. H. Zij werden beschul digd van poging tot doodslag op een meisje uit Kerkrade. Op 14 juni waren zij naar Neder, land gekomen. Zij gingen naar een paviljoen in het Aambos te Heerlen, waar een dansavond was. Daar had den zij kennis gemaakt met een vijf tienjarig meisje uit Kerkrade. Een van de Duitsers had enkele malen met haar gedanst, de tweede was aan zijn stoel gekluisterd doordat zijn voet in het gips zat. Met krukken was hij de zaal binnengekomen; die zelfde krukken zouden hem en zijn vriend later noodlottig worden. Tegen half elf die avond ging het meisje in gezelschap van de twee Duitsers naar huis. In het bos zou een van de knapen haar hebben vast gegrepen en hebben getracht haar te wurgen. Dat plan werd verijdeld door de komsit van een boswachter, die daarop Ce hekken van het terrein dicht deed. Niettemin hadden de jongens kans gezien uit het bos te ontsnappen. Zij gingen later samen naar het politiebu reau om de vermissing van een paar krukken op te geven. De Duitser-in- het gips was die bij de vlucht door het bos kwijtgeraakt. De politie was toen inmiddels van de gebeurtenissen in het bos op de hoogte en sloot de jongens op. De officier van justitie liet in zijn recjuisitoor de waarschuwing doorklin ken dat ouders jonge kinderen niet laat in dansgelegenheden en op een zame wegen moeten laten rondlopen, „omdat zij hierdoor zelf de verant woording op zich laden voor ernstige gevolgen". 104 Twee slaven hielden het gordijn op rij onder een andere boog en onthul den dusdoende een smalle deur. Het was de enige deur die Pierre in het inwendige van Baltha Ogli's huis ge zien had, een stevige, Europees aan doende deur, waarachter een vertrek ronder vensters was gelegen. In een der wanden was een nis, die een an tiek byzantijns beeld van de Heilige Maagd bevatte, waarvoor een blauw glazen votieflampje brandde. De eni ge andere lichtbron werd gevormd door twee hoge zilveren kandelaars op een zware tafel van Chinees teak hout, waaraan Ogli ging zitten. Onbe weeglijk zat hij daar enkele ogenblik ken te zwijgen, als een heidense af god. Pierre kon zich voorstellen, dat de factor in dit decor een overweldi gende indruk van macht moest ma ken op zijn cliënten. Ogli tikte met een ivoren hamertje tegen een kleine bronzen kom, waarin, te oordelen naar de asresten, wierook was ge brand. De slaaf die Mousa's plaats had ingenomen verscheen met koffie en de pepermuntlikeur. „Basilius komt dadelijk hier om mij de manifesten voor te lezen," zei Ogli. „Hebt ge lust om nogmaals mijn koffie te proeven? Heer Jan be hoef ik het niet te vragen. Ik weet dat hij weigeren zou, als hij naar zijn hart te werk ging." „Graag, Ogli Pasja. Maar dit keer zal ik langzamer drinken." „Ge zoudt u in Trebizonde wel op uw gemak leren voelen, heer Peter. Ge spreekt Turks en ge begint kof fie te leren drinken. Als mijn oren me niet bedriegen, is Basilius in aan tocht. Vraag heer Jan om de mani festen, als ge wilt." Pierre had geen voetstappen ge hoord, maar inderdaad gleed Basi lius, thans weer gekleed in zijn to ga, koel beheerst en waardig de kamer binnen, alsof hij nooit een voorstelling had gegeven. Lala Bey volgde hem. De deur werd geluidloos gesloten. Heer Jan gespte de tube los, wreef zijn geschaafde, witte pols, overhan digde de tube aan Basilius en trok zich terug op een stoel die voor de nis stond. Basilius verbrak de ze gels en begon de manifesten te le zen. Het waren er veel. Justin had deze kleine ceremonie reeds ettelijke malen bijgewoond, maar kon zich niet herinneren ooit zoveel perkamen ten documenten te hebben gezien. En zelden ook, bedacht hij, had Ogli zelf er zoveel aandacht aan besteed. De factor knikte verschillende ma len met het hoofd en drukte zijn vol doening uit, vooral toen Basilius de mededeling voorlas, dat Coeur een speciale toestemming van de koning had gekregen om een zekere hoeveel heid gemunt goud uit te voeren. „Maar dat is prachtig, heer Pe ter! Ik begrijp niet hoe Coeur er in geslaagd is de wet te omzeilen. Zijn soliede goudstukken zijn hier in de Levant meer gewild dan enig andere muntsoort. Niemand neemt ook zelfs maar de moeite om ze te toetsen. Als Coeur ooit besloot het gehalte te verlagen, zou het maan den duren eer het ontdekt werd, zo veel vertrouwen geniet de Frankische munt. Hij zou op die wijze een for tuin kunnen maken. Maar daar zal hij natuurlijk niet voor voelen." „Natuurlijk niet, heer. En het ma nifest vermeldt uitdrukkelijk, dat dit goud uitgevoerd wordt op een speciale vergunning en niet in strijd met de wet." „Ach, natuurlijk, natuurlijk," ant woordde Ogli. Basilius ging voort met lezen. Plotseling zweeg hij en boog het hoofd om het kleine hand schrift op een der kleinere velletjes perkament te ontcijferen. „Dit is een briefje met aanwijzingen voor de hofmeester, die belast is met de proviandvoorziening van het schip. Het vermeldt geen goederen en is waarschijnlijk bij vergissing tussen de manifesten geraakt." Hi] deed het onderop de stapel documenten die hij in de hand hield en begon het volgende vel voor te lezen. Lala Bey, die zich blijkbaar begon te vervelen, sprong op de tafel en begon te spelen met de lege buis. waar hij zijn lange, harige armpje in stak. Toen hij niets vond, wipte hij op de schouder van de eunuch en trok hem liefkozend aan zijn oor. Basilius duwde hem gemelijk weg. Lala Bey viel, terwijl hij een ang stig gekrijs slaakte en tastte in stinctief met alle vier zijn lange po ten en zijn grijpstaart naar een hou vast. Hij klemde zich met meer ge luk dan wijsheid vast aan de ma nifesten, rukte ze Basilius uit de hand en verspreidde ze over de fac tor, de tafel, Pierre en de vloer, tot halverwege de nis. Vervolgens ren de hij naar de deur, maar aangezien deze gesloten was, zocht hij zijn toe vlucht op de schouder van Ogli, die hem suste en streelde. „Datgene wat je met Mousa ge daan hebt, zal aan je eigen hand geschieden, Basilius. Hoe kom je er bij om Lala Bey te slaan. Je moest beter weten." Basilius antwoordde niet. Hij liet zich zonder omslag op zijn knieën zakken, een zeer onwaardige houding voor hem en begon de manifesten op te rapen. Pierre hielp hem hoffelijk. Ogli keek woedend naar zijn dienaar en streelde het aapje. Buiten de verlichte cirkel vlak om de tafel heen, waar het grootste ge deelte van de documenten gevallen was, zag Pierre verscheidene kleine re perkamentvelletjes liggen. Hij reikte ernaar om ze op te rapen. Een ervan droeg zijn naam en hij besefte onmiddellijk dat dit hetgene was wat de eunuch onder de anderen gemoffeld had. Het was te donker om te lezen en hij wilde ook niet nieuwsgierig zijn of snuffelen, maar hij zag duidelijk de woorden: „Pas op voor de zogenaamde „generaal- comptabele,". Het was het welbeken de handschrift van De Coucy. Pier re knielde met zijn rug naar het licht en stopte tersluiks het briefje in de kraag van zijn wambuis. ter- Wijl hij het gebaar met zijn lichaam voor de anderen verborg. Hij voel de hoe het omlaag zakte, tot waar zijn gordel het tegenhield. Toen verzamelde hij de andere vellen en draaide zich weer om naar het licht, waarna hij zelfs het slecht ver lichte gedeelte bij de muur aftastte, om de indruk te maken dat hij voor al niets over het hoofd wilde zien. f Wordt vervolgd.) Van onze correspondent OIRSCHOT. Een verkeersongeluk op de rijksweg bij Oirschot heeft gister- htend de 34-jari,ge korporaal der eer- was gegraven w tweede rijbaan. gen opgelopen. De chauffeur van de vrachtauto werd eveneens licht gewond. Hij is na behan deling in een Tilburgs ziekenhuis naar huis gebracht. (Ingezonden mededeling) Reumatiek Griep Migraine Menstruatiepijn Verkouden Hoofdpijn Spit 1. De Eiffeltoren is gegroeid 2. Een boek op de divan 3. Een ander bord boven het perron 4. Poot van de divan is gegroeid 5 Een stok verschenen in de loggia 6. Zeilboot is omgedraaid 7. Horizon gezakt. ^nnmtiiMiiiiiHmtHinitiiiiniiiiitiiiniiiniiitiiiiiiiiiiiitiinHiiiiinniiniiimiiinnnininifiiHiiiitiinitiiitiiifiiiiiiiiifintiitiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing Solanum capsicastrum wordt ook Wel oranjeappeltje genoemd; een mooie ka merplant met oranjekleurige, ronde bessen; het blad verspreidt een onaan gename geur. Men kan lang plezier van de bessen hebben, doch zet de plant dan niet in de normaal ver warmde kamer; ze kan er niet tegen en zal het blad laten vallen; een on verwarmde, doch wel vorstvrije kamer is de beste plaats voor haar en in die koele omgeving moet men wel met lauw water gieten. 43 „Bravo Tjeerd!" prees Kappie, „Ik heb nooit geweten dat er achter die baard van jou zo'n ruige, dappere bonk schuil ging! Dank zij jou haalt ie over gehaalde rog bakzeil en wat meer is, hij trekt die hele taaie wierkluit open! Zie je dat? Als het ja even wil, hebben we daarmee meteen een uitweg voor de goeie Kraak gevonden..." De maat wimpelde alle lof af. „Het was niets..." mompelde hij be scheiden, „Alle eer komt de Zwarte Zee man toe. Hém moet je bedanken! Ik was slechts een willig werktuig in zijn handen en....Hola! Waar is hij opeens gebleven?!" „Laat hem", antwoordde Kappie on geduldig, „Ga nou niet weer naar je schaduw zoeken, klont, want dan komt er nooit een einde aan! Kom, als de weerlicht naar boven, voordat het wier weer dichttrekt! Bovendien heb ik er ja genoeg van om een rol te spelen in jouw nachtmerries. Ik ben er ja meer dan zee ziek van!" De maat antwoordde niet en toen Kappie omkeek zag hij zijn stuur man druk gebarend temidden van eën school vissen, die hem nieuwsgierig om ringde. „Sakkers....ik dacht nog wel een ogen blik, dat de klont weer normaal was", mompelde Kappie verslagen, „Maar hij is nu zover heen, dat hij zich verbeeldt dat die stomme haringen geïnteresseerd zijn in zijn heldendaden..." NED. HERV. KERK Beroepen tot bijstand in het pastoraat te Lettelbert Gr.): J. E. Steenbakker Morylon Loysen, a.s. em. pred. te An- geren. GEREFORMEERDE KERKEN Beroepen te Renswoude. B. Slingen- berg, leraar godsdienstonderwijs aan de Chr. Kweekschool te Ede. CHRIST. GEREF. KERKEN Tweetal te Vlaardingen: J. Brons te Bunschoten en J. C. van Ravenswaay te Scheveningen. REM. BROEDERSCHAP Beroepen te Dokkum (Verenigde Christelijke Gemeente)J. W. Schneider, prop. te Leiden, die dit beroep ook aan nam. De jaarlijkse algemene ledenver gadering van de West-Brabantse hard draverij en concoursvereniging te Ber gen op Zoom zal niet op donderdag 1 februari maar op vrijdag 2 februari in hotel De Gouden Leeuw te Bergen op Zoom gehouden worden. Op de agen da staat o.m. buiten de gebruikelijke jaarstukken de bestuursverkiezing van de aftredende leden de heren W. A. Sneep, M. A. Geuze en C. Kouwenberg welke terstond herkiesbaar zijn. De plannen voor het concours in 1962 zul len voorts worden 'besproken.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1962 | | pagina 2