KAPPIE EN DE ZEEMEERMIN
ZÓ WIL JULIETTE HET HEBBEN
PT
t?
Boekhouder van
grote fraude
verdacht
Uit de kerken
Woensdag 24 januari 1962
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
DE GEGEVENS
DIE U NIET
MAG MISSEN
TINTELS
.Hij eet
Als 't even kan
FLITS
GORDON
in het
heelal
Dan Barry
paps. ik
heb iemand
meegenomen
die u beslist
moet leren
kennen
"ER 15 CEEN EINDE,/M'N VAARDE><
ALS DE SNEEUWBAL EE W/MAAL ROLT
TCÊT HM GROEIEN OF UIT ELKAAR
■SPATTEN WAT OP ON2E WEG KOMT,
a MOET MEF.
WAAR
IS HET
EIND
u5n5?
DERECEPTEN METKABEL-
99
Justin zou het, zo hij ooit Turks
had geleerd, grotelijks oneens zijn
geweest met de beschrijving. Pierre
kleurde tot onder zijn haar.
,,Maak mij niet te schande, mees
ter", smeekte het meisje. „Zie het
gezicht van de jonge Frank. Ik ge
loof dat hij uw woorden begrepen
heeft."
„Die Franken spreken nooit iets
anders dan Latijn en hun eigen af
schuwelijke dialect." Hij keek sluw
omhoog naar Pierre. Deze kleurde
steeds meer. ,,Ik geloöf dat je ge
lijk hebt, Chadaze!", zei Ogli.
„Ik heb er een mondjevol van ge
leerd, heer", zei Pierre vlug. „De
Franse minister gaf te kennen, dat
Ogli Pasja er wellicht de voorkeur
aan zou geven Turks te spreken.
Maar de oude man die mij er in
onderwees, bracht vele jaren door
in Ispahan en wellicht is zijn Turks
besmet met Perzisch, of misschien
heb ik niet voldoende mijn best ge
daan, want een ogenblik geleden
meende ik te horen hoe u 'het aap
je een naam gaf, die, Grote Leer
meester" betekent en nu kreeg ik
de indruk, dat ge uw schone slavin,'
die, als alles wat ik in uw huis ge
zien heb, uw goede smaak zoveel
eer aandoet, lelijk noemde. Mijn
Turks is blijkbaar wel zeer armza
lig-"
Justin moest het hoofd omwenden
om te zien wie er praatte.
Baltha Ogli toonde al zijn sterke,
gelijke tanden, die verbazend blank
waren tegen het zwart van zijn
baard, in een brede zeer verheugde
glimlach.
„Dat is een bijzonder hoffelijk ge
baar van de minister, Peter. Nooit
eerder heeft hij mij een functiona
ris gezonden met wie ik rechtstreeks
kon spreken, zonder de bemiddeling
van mijn dragoman. Ik houd van
praten en ik houd van eten; maar
ik doe allebei graag uit de eerste-
hand. Ik zal uw meester schrijven
hoe verheugd ik ben. Uw Turks is
uitstekend te verstaan, al is het een
tikje hoogdravend. Hebt ge het ge
leerd van de een of nader saaie
oude wijze? De een of andere hei
dense priester?"
„Neen heer. Mijn leraar was wel
oud, maar hij was noch een imam,
noch een geleerde. Het was een oude
zwaardveger, die geen woord van
zijn eigen taal kon schrijven."
„Ge had het ook moeten leren
schrijven, Peter. Maak u niet be
zorgd over de naam van mijn aap
je. Hij verdient zijn titel, die ge
goed verstaan hebt. Hij is wijzer
dan de meeste mensen die ik ont
moet. En wat het meisje betreft
dat is een onhandige deern. Ik ben
inderdaad van plan haar te verko
pen. Misschien kunnen we samen
nog wel zaken doen, heer compta
bele."
De eunuch vertaalde dit alles snel
voor de ongelovige ogen van de ka
pitein.
„Ik zou haar nooit kunnen bekos
tigen, heer."
„Neen? Wel, ik ben erg gesteld
op mijn huid en ben niet van plan
mij die van het lichaam te laten
schroeien. Misschien geef ik u haar
wel ten geschenke."
„Ik zou niet weten wat ik met
haar moest aanvangen, heer", zei
Pierre.
De factor snoof en stak het meis
je zijn lege koffiepotje toe.
„Ik heb de manifesten bij me,"
zei Justin. „Ik zal ze met vreugde
overhandigen, zodra Ogli Pasja klaar
is om ze te bezien." Hij nam. evenals
Pierre, een kopje koffie aan van
Chadaze. Pierre wachtte tot Basilius
de woorden van de kapitein voor de
factor vertaald had en voegde er
toen aan toe: „De lading is geheel
aan u geconsigneerd, heer."
„Werkelijk?" zei Ogli. „De minis
ter is hoffelijker dan ooit. Maar. wat
heeft Michael in Constantinopel daar
wel van gezegd?"
„Cantacuzene betreurde het, maar
begreep dat het schip een snelle reis
moest maken om de herfststormen te
ontlopen." Pierre herhaalde dit in het
Latijn voor Justin, die knikte. Basi
lius knikte eveneens. Iedereen was
op de hoogte van de felle najaars
stormen boven de oostelijke zeeën.
„Een goede lading kan ik altijd ge
bruiken," zei Ogli. „De Turkse
schatting wordt zwaarder en zwaar
der. Mijn zoon is ditzelfde ogenblik
in Magnesia, om te pleiten bij mijn
bloedverwante, die, zoals ge wellicht
zult weten, de eerste vrouw van sul
tan Moerad is en de moeder van zijn
zoon Mohammed, die bij de dood van
Moerad, de volgende sultan wordt.
Dat is voor mijn geslacht natuurlijk
een grote eer, ofschoonhet een
vreemde situatie is, zo nauw ver.
wantschapt te zijn met de grootste
bedreiging der christenheid...."
„Wij allen," voer Ogli voort, „van
de machtige Comneni af tot de ne
derigste straatventer toe, moeten ons
deel van de schatting betalen. Denk
dus met dat ik het belang van de
lading onderschat, heer Jan Maar
mijn hoofd doet nog steeds pijn en
ik doe liever niet eerder zaken dan
na de avondmaaltijd."
De kapitein, op zijn beurt, was iet
wat licht in het hoofd door de koffie
die hij niet lekker vond en alleen uit
beleefdheid dronk. Pierre vond hem
ook niet lekker en had zijn kopje te
vlug leeggedronken. Hij was er even
eens enigszins van onder de invloed.
„Basilius", zei Ogli in het Grieks,
„de Franken zijn dronken van de
koffie, zoals gewoonlijk en de oude
beledigt mijn neus. Hij stinkt als
•en bok."
„Mag ik mijn heer er op wijzen",
viel Basilius hem haastig in de rede,
„dat de jonge Frank wellicht ook
Grieks verstaat?"
„Bij de heilige, vliegende lijkkist!
Die kans bestaat inderdaad!" ging
Ogli voorzichtigheidshalve in het
Bulgaars voort. „Stel mijn gasten in
de gelegenheid zich te verfrissen, Ba
silius. Ze zullen na een zo lange
reis wel het zout van zich af willen
wassen. Laat Chadaze de jonge
Frank helpen: zeg haar dat ze hem
geen koffie meer geeft. En zorg gij,"
voegde hij er ten behoeve van Pierre
in het Turks aan toe, „dat er een
goede maaltijd gereed staat voor
heer Jan en de generaal-comptabele,
zodra er in hun behoeften voorzien
is. Het zou me genoegen doen, Ba
silius, als je die dwaze goocheltoer
met de lange bamboepaal wilde ver
tonen."
(Wordt vervolgd.)
oe volgendemaakik)
METKAASSAUS. f
Dag Bas", zei ik
gisterochtend''-
en stond oog in
oog met een kaak-
overbloezende jon-
ge boxer. Hij is 2.
gestroomd" heb- y;
ben ze me gezegd
en ikzelf noem dat dan ge
woon „met streepjes". Hij is
een reu, hebben ze me ook
verteld en dat wil niet anders
zeggen dan: een mannetje.
Zijn vader is een boom van
een Vent (ook met streepjes)
en zijn moeder is bruin. Hij is
zestien weken, de opvolger
van Japie en gistermorgen om
half elf betrad hij mijn stulpje.
Hij is een geweldige hond.
Ik weet liet, ik weet het, de we
reld zit vol met dringende problemen,
maar gisteren was myn hele dag ge
vuld met één ding: met Bas. Ik had
me voorbereid en niet zo'n beetje
want de doorsnee hondenhouder is
toch maar een leek, nietwaar en wat
kun je dan beter doen dan snuffelen
aan de kennis van de deskundigen?
Allemaal vol
Juliette de Bairacli Levy is een
Engelse juffrouw, die veeartsenijkun
de studeerde, honderden honden fok
te en ontelbare publicaties pleegde in
Engelse en Amerikaanse kranten.
Ja. Juliette, dacht ik. Ik zag nog
maar één vrouw voor me een wezen
dat alles van jonge honden weet en
dat is Juliette.
Honderd en dertig pagina's is een
heleboel, maar Juliette heeft ze alle
maal vol geschreven over jonge hon
den* en ik heb het allemaal weer gele
zen. Nu weet ik het, nu kan me wei
nig meer gebeuren, zo te zien.
Maar ik wil het niet allemaal voor
me houden; ik hoor graag iets van
anderen en wellicht ligt dat bij u
ook zo.
De jonkies
Attentie hondenvrienden, attentie,
want wat we tot nog toe deden kan
wel aardig lijken, maar het is het niet
hoor. Bij lange na niet.
We moeten, om te beginnen, veel
vroeger het bed uit. Wanneer de dauw
nog op de grassprieten hangt, dan moe
ten we al door de buitenlucht hollen.
Dwars door dat bedauwde gras, met
de jonge hond, want niets is beter dan
dauw voor d'e huid. En nu geen ex
cuses van een lekker warm bed en zo,
want u moest toch zo nodig een hond
hebben? Nou, eruit dan en de dauw
in.
Graag by het bos wonen, als het
even kan. Niet alleen om het hollen,
maar die vroege brandnetels en die
wilde peterselie, u heeft er geen Idee
van, maar gezonder groenvoer komt
u niet tegen. Klein schaartje in de zak
en hup!, van struik tot struik en die
groene blaadjes eraf. Vroeg, vrienden,
voor de konijnen op pad gaan, want
dan is de pret er af. Die blaadjes van
gisteren? Waardeloos. Van vandaag, de
verse, de jonkies, bovenaan, zogezegd.
Voor de woef woef.
Eigen koe
Nou ja en die gekookte melk. die
u af en toe wel eens gaf, dat is natuur
lijk helemaal uit den boze. Hoe bent
u er eigenlijk toe gekomen? Weet u
wat gekookte melk is? Weet u wat
De
opzienbarende
experimenten
van
>tudenf
Tijloos
-#• Een mens kan een hoop doen voor een jonge hond en de
Engelse mejuffrouw Juliette de Bairacli Levy die er een hele
studie van heeft gemaakt zegt: Jè moet eigenlijk gewoon een
koe in je tuintje nemenivant er gaat helemaal niets boven
rauwe melk, zo van koe naar hond. We hebben het even over-
wogen. Als we nü een jonge koe kochten, dan zouden we er
wellicht jaren plezier van kunnen hebben en als Bas groot is,
nou ja, dan brengt die koe haar geld wel weer op. Hoe zou dat
slaaneen koe in je voortuintje?", vroeg ik aan' fotograaf Bob
Kuhry. Dat zal ik je
over anderhalf uur la
ten zien", was zijn
antwoord en voor ie
mand er iets aan kon
doen snelde hij naar
Waddinxveenleende
van iemand een koe,
van een ander een
voortuintje, knipte en
ging terug naar Rotter
dam. „Dat ziet er zo
uit", zei hij wat later
en ik keek op m'n
horloge. Het was an
derhalf uur na ons
telefoongesprek.
[VORIGEWE£K1| KREEG IK EEN
BOEKJE.VAK DÊVISMAN,
PAU L .TWAALF OPWINDEN -
DE.NIEUWE RECEPTEN
MET KABELDAUW. T IS
GEWELDIG, PROBEERD1T
EENS?
melk uit flessen betekent? Niets, kort
weg,
Rauw moet de melk zijn, rauw en
niet anders en liefst zo van moeder
koe, zegt mijn eigen Juliette, Maar
er is meer. U kunt dat nu wel van
plan zijn dat met die rauwe melk
maar komt er iets van? Neen, natuur
lijk. Dat wordt eens een litertje ergens
bij een boerderij halen en dan blijft
het weer in de lap hangen.
Dat is half werk en daar beginnen
we niet aan. Iets voor de hond over
hebben, dat moet u zo hoor ik van
Juliette. U wilt er toch een sterke hond
van maken? Wel, wat is dan eenvou
diger dan een eigen koe aanschaffen?
Neen, neen, geen grapje, we blijven
serieus. Er zijn hopen mensen met een
tuintje, zegt Juliette. Nou dan, in een
tuintje is gras en waar gras is kan een
koe zijn. Kan het simpeler?
Niet schromen dus, morgen die koe
kopen en de jonge hond 'krijgt waar hij
recht op heeft.
Ja, zeewier
Dan wandelen we samen even door
de dagindeling en we beginnen wat
het eten betreft om acht uur in de
ochtend, het tijdstip waarop u de jonge
hond die rauwe melk met een lepel
honing ((het mag ook boombastmengsel
zijn, zegt Juliette) geeft. Om twaalf
uur wat gezondheidsgraanvlokken,
maar uit de volle korrel mensen. Wat
fijngehakte rozijntjes erbij en wat
brandnetelwater. Om vier uur in de
middag wat vlees geen gehakt of
rauwe haring en om acht uur de hoofd
maaltijd: wederom vlees, maar nu met
een theelepeltje tarwekiemen, plus een
lepeltje levertraan in de winter en
olijfolie in de zomer, plus een snuifje
zeemineralen, plus een snuifje rauwe
groente.
Juist, wat zeewier op zijn tijd kan
ook geen kwaad, maar een eigen twee-
zitsbankje en een slaapkamer met was
tafel is niet verplicht.
Eén inboedeltie
Zo, dat was Juliette en ik heb het
Bas allemaal verteld. Hij knikte en
zette zijn tanden vast even in een
tafeltje. Ik heb hem gezegd, dat dit niet
de bedoeling was, maar er zal nog wel
meer gbeuren, als ik alle verhalen hoor
van mensen met boxers. „Geweldige
honden", zeggen ze allemaal, „het zal
je alleen een inboedeltje kosten".
Dat zien we dan wel weer. zeg ik
op mijn beurt, maar voorlopig ben ik
best tevreden. De inentingen zijn drie
weken geleden allemaal op hun plaats
gbracht, van Japie mocht ik niets meer
gebruiken, dus nieuwe mand en etens
bakken stonden al twee dagen te wach
ten en de laatste week is Bas nog uit
logeren geweest, want de goede vrouw
van de dierenarts zei: „u mag hem
toch pas drie weken na die inenting
hebben, geef mij hem maar die laatste
week".
Trekles
„Een onbeschreven blad en niet
dom", was het oordeel, toen ik hem
gistermorgen ging halen. Bas bleek
ook een paar eigen trekjes te hebben,
zoals daar zijn: het de eerste dag naar
heneden halen van het ontbtytlaken,
compleet met bordjes; het alleen willen
-jf De naamBas. Leef
tijd zestien wieken.
Ras: boxer. Lengte
over alles: 66 centi
meter. Hoogte: 37 cen
timeter. Aantal poten:
vier. Aantal staarten:
één. Aantal oren: twee
ongecoupeerde. Aange
vuld met: twee ogen,
één neus en ruime
wangen.
eten samen met de buldog, de (grote)
boxer, de takkel of de poezen van de
dierenarts; het af en toe vergeten om
de kraan ttydig te sluiten plus een
voorliefde voor de zaterdagse krant die,
voor iemand hom kon lezen, in enkele
duizenden kleine snippers in de kamer
lag.
In optocht gingen we naar huis.
„Eerst laten snuffelen, want hij moet
natuurlijk de nieuwe omgeving ver
kenpen", spraken we wijs. Dat heeft
dan een paar uur geduurd en juist
toen ik dacht, dat Bas zijn neus voor
tijdig zou verslijten stapte hij in zijn
mand, gaf een knipoog en ging slapen.
„En dat eten", zei m'n vrouw op
gewonden; „wat doen we nu als hij
dat alleen maar met andere honden
samen wil doen?"
Ik dacht even aan de poedel van de
buren, aan de poes van overburen, aan
de spaniël van m'n hoofdredacteur,
maar ga daar nou eens om? Ga nu
eens ergens aanbellen en zeg dan: „Dag
mevrouw, zouden we uw hond een
half uurtje mogen lenen, want de onze
wil alleen eten als er een andefe hond
mee-eet uit z'n bak." Dat kan niet,
bent u met me eens, dat gaat niet.
„Gewoon neerzetten", besloten we.
Puppyfood in een bak en wat kleine
stukjes kaas. „Voor de eiwitten", fluis
terden we.
„Bas", riep ik: De figuur van vier
maanden kwam uit zijn mand, stak zijn
neus in de etensbak, scharrelde daarin
enkele minuten rond en keek waar de
rest bleef.
„Het lukt", kreten we enthousiast,
„hij eet."
En zo is dan gisteren ons leventje
thuis weer veranderd door de komst
van deze Bas. Wat hij allemaal gaat
doen en hoe hij zal worden, dat gaan
we netjes afwachten.
Voorlopig wordt het zo'n twee weken
tien keer per dag naar buiten tot hij
door heeft waarvoor grasmatten zoal
kunnen dienen en zichzelf meldt bij de
deur,' zo van:
„Het zou wel gunstig zijn als ik
er even uit kon."
BREDA De Roosendaalse boekhou
der De V. is opgesloten in het huis van
bewaring in Breda. Hij wordt er van
verdacht een omvangrijke fraude te
hebben gepleegd. De man zou onder
andere geld, dat hij moest afdragen
aan een bank, voor zichzelf hebben ge
bruikt. Hij ontkent dat.
De districtsrecherche van de rijks
politie in Breda heeft de rijksaccoun
tantsdienst gevraagd zich te verdiepen
in de boekhoudkundige warwinkel, die
door de praktijken van De V. is ont
staan. De zaak zit zo ingewikkeld in
elkaar dat dit onderzoek minstens
twee maanden in beslag zal nemen.
door
NATUURLIJK /MOETEN WE OOK
DE WERP IN HAMDEN KRUOEN'
"DAAR WORDEN DE
k TRANSPORTSCHEPEN
^bou^^AR remri^
JE BEHEER5T
E/Zal alles, van de,
V mijnen tot het,
O-V-.I PRODUKT..
iiiiiiiihiiiiiii
38. Kappie kreeg niet lang de tijd om
zijn teleurstelling over de vondst van de
maat te uitenen, want deze laatste had
alweer iets nieuws ontdekt.
„Gelukkig dat je er bent!" riep hij in
het niets.
„Heb je het tegen mij, jong? Natuur
lijk ben ik er! Ik laat je hier niet
stuurloos ronddrijven met dat dolgewor
den kompas van jou!" antwoordde Kap
pie sussend.
„Ssst!" zei de maat geërgerd. „Val
ons niet in de rede. Het is een grote
eer voor een matroos om de Zwarte
Zeeman te ontmoeten!" Tegelijk maak
te hij een buiging voor zijn eigen scha
duw.
Kappie hief zijn ogen ten hemel.
„Deksels.... nou dat weer!" steunde
hij. „Nou gaat hij parlevinken met zijn
eigen schaduw! Het wordt ja steeds dol
ler....!
Daar had hij gelijk in. De maat stel
de verschillende pogingen in het werk
om zijn schaduw de hand te drukken en
leek zeer teleurgesteld toen dat niet
lukte.
„Nou ja.... ik begrijp het wel," zo
troostte hij zichzelf. ,,U bent natuurlijk
een geest en geesten kun je geen hand
geven Maar ik ben erg blij dat u mij
komt helpen de Gorre te bevechten.
Van Kappie kun je niet op aan, zie je,
die denkt maar steeds dat het een rog
is. Afijn, met ons tweeën klaren we het
wel....
„Dat h-hoop ik ja voor je....!" stamel
de Kappie op dat moment, want hij had
een nieuwe schaduw ontdekt, die drei
gend pver hen heengleed. Het was de
rog....
ned. herv. kerk
Beroepen te Hontenisse, Zld.: E.
Gramsbergen te Dendermonde, België;
a m: A. ]3 Coq te Beerta.
Aangenomen naar Eemnes-Binnen.
toez.D. J. van Dijk te Nieuwerkerk
a. d. IJssel; naar Krimpen a. d. IJssel:
G. E. Bakker te Heeze, N.Br.; naar Be
verwijk-Heemskerk, 6de wijkgemeente
in wording, toeg.J. A. Don, voorheen
predikant in Zuid-Afrika, thans bijstand
in pastoraat aldaar.
Bedankt voor St. Annaland: P. J. Bos
te Sprang, N. Br.
Beroepbaarstelling: C. Knijff, voor
heen predikant bij de Rheinische Kir-
che, Wagenfuhr 1. te Essen-Schonne-
beck, Duitsland is weer beroepbaar.
GEBEF. GEMEENTEN IN NED.
Tweetal te Rotterdam-Zuid: F Mal-
lan te Veenendaal en Chr. v. d. Woes-
teyne te Barneveld, waarvan eerstge
noemde is beroepen.
Bedankt voor Rotterdam-West en Ter-
neuzen: F. Mallan te Veenendaal.
GEEEF. VRIJGEM.
Examens: aan de theologische hoge
school te Kampen geslaagd voor pro-
padeutisch examen P. D. Dekker te
Groningen.
