Argentijn „Na var ra" naar
binnenhaven gesleept
„GEEN NEUS IN DE
AXELSE ZAKEN!
Nieuwe burgemeester
van Wissenkerke
Samenwerking in Oostelijk
Zeeuws-Vlaanderen geboden
„Lijdt Terneuzen aan
de kernkoorts?"
Kapitein Arenaza nog niet
uit de moeilijkheden
Burgemeester Van Dijke in felle rede
Honger en kou verdrevenmaar schulden blijven
Aapje brengt
bemanning
veel vertier
Debussy-recital
door Henkemans
Woningnood sterk
in 1961 in Axel
Boer moet bij de
tijd blijven
De heer P. Wisse
m.i.v. 1 februari
benoemd
Ontstellend
Uitbreiding veerdienst
Kruiningen-Perkpolder
Woensdag 17 januari 1962
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 'i
yLISSINGEN Op hetzelfde moment dat het Kaapverdische
aapje „Tsjieta" zijn pootjes brandde aan het gitzwarte fornuis
in de op een pijpenlaatje lijkende kombuis meerde na heel veel
moeite het 7000 ton metende Argentijnse vrachtschip „Navarra",
eigendom van de Anthares Maritima uit Buenos Aires, gistermid
dag af in de tweede Vlissingse binnenhaven. Daarmee was het leed
geleden voor de 37 koppen tellende bemanning van de Argentijn,
die zoals bekend donderdag op de rede van Vlissingen aan de
ketting is gelegd omdat de eigenaren van het vaartuig weigeren ach
terstallige schulden te betalen aan Nederlandse schuldeisers. Een
dag of vijf hadden de Argentijnen op rantsoen geleefd, was het
strootjes tellen geweest voor de matrozen, maar gistermiddag om
streeks half twee werd de band met de vaste wal wel letterlijk en
figuurlijk hersteld.
D;t wil overigens niet zeggen dat de
50-jarige kapitein Marcello Anas-
tasio Arenaza nu uit de moeilijk
heden is. Zij schijnen nu pas te be
ginnen, want zolang het schip op
de wateren dobberde was er geen
schuldeiser te zien. Nu echter zul
len de mannen die geld te vorde
ren hebben van de Anthares Mari
tima wel spoedig hun neus om het
hoekje steken. Of ze dan veel zul
len vangen is een levensgrote vraag.
De kapitein beschikt nog maar over
een heel kleine beurs en de beman
ning heeft net voldoende pesos om
het hoogstnodige aan te schaffen.
MIDDELBURG. Er is van de be
kende Nederlandse pianist-componist
Hans Henkemans wel eens gezegd dat
hij alleen Mozart en Debussy speelt.
Dat is uiteraard sterk overdreven, wel
moet worden toegegeven dat beide
componistenwier stijlen wel zeer
verschillen, de speciale aandacht van
Henkemans hebben. Van Mozart's
(piano)werken maakte hij een speciale
studie en de interpretaties ervan heb
ben hem als Mozart-speler een grote
bekendheid gegeven. In 1947 en '48
haalde hij het kunststukje uit voor de
Nederlandse radio alle 23 oorspron
kelijke pianoconcerten van Mozart uit
te voeren, daarbij bijgestaan door het
Radio Kamerorkest onder leiding van
André Rieu. Daarbij werden ook de
twee Rondo's (in A en D) voor piano
en orkest niet vergeten.
De naam van Hans Henkemans ver
wierf nog grotere bekendheid door
zijn Debussy-vertolkingen. Het com
plete piano-oeuvre van de Franse im
pressionistische componist maakt deel
uit van het repertoire van Henke
mans.
Morgenavond voert hij in het kader
van de Debussy-herdenking in de
Middelburgse Concertzaal vijf werken
uit: de Suite Bergamasque, Etudes
boek 1 en 2, Estampes, Images II en
Preludes. Dit recital wordt in samen
werking met de Z.V.U. gegeven en
vangt om acht uur aan.
Bovendien heeft de gezagvoerder
van de „Navarra" taal noch teken
gehoord op zijn dringende telegram
men naar de Argentijnse hoofdstad.
Het schijnt dat de directeuren in
Buenos Aires oostindisch doof zijn.
In elk geval lijkt het erop alsof de
kapitein hen siberisch laat. Niette
min heeft blijkens een Argentijnse
krant ook de douane in Zuid-Ame-
rika nog een appeltje met hen te
schillen. Hoe het ook zij, voor kapi
tein Arenaza breken moeilijke da
gen aan.
ALPINOMUTS
Hij maakt evenwel de indruk een
man te zijn die zich zonder veel
kcpzorg wel door de problemen
zal slaan. De manier waarop hij
zijn scheepsvolk commandeerde
toen de „Navarra" door de Vlis
singse sluizen voer typeert hem
als een bemanningsleider die van
wanten weet. Staande op de com
mandobrug leek hij wat op een re
solute natuuronderzoeker. De alpi
nomuts boven op zijn hoofd, een
venijnig baardje en een smoeze
lige jas, dit alles gaf hem uiter
lijk niet het aureool van de gezag
voerder, echter wel zijn optreden.
In afgebeten Spaans rolden zijn be
velen door een ultramoderne
scheepshoorn, op voor- en achter
schip beantwoord met molenwie
kende en zwaaiende armen
De kapitein had geen tijd voor de
pers. Hij wenste geen onderhoud toe
te staan aan de diariozoals hij
zei. Of er contrabande (taperecor
ders) aan boord was of was ge
weest, de heer Marcello Arenaza
keek ons doordringend aan. Even
dacht hij kwaad te worden, maar
herstelde zich en verklaarde toen
pertinent: „No contrabande, no
contrabande". Het bleek dat hij
rijst en stukgoed vervoerde. Overi
gens zei hij weinig tijd te hebben
om te praten. Al zijn aandacht had
hij nodig met het manoeuvreren van
zijn schip, dat getrokken door de
SHV-sleepboten „Van Woelderen"
en „Frederik Hendrik", veel tijd. no
dig had om van de sluizen bij de
meerpalen te komen.
Omstreeks kwart voor elf had de
„Navarra" het anker gelicht op de
rede van Vlissingen en een half
uur later lag het schip voor de
sluizen. In uiterste concentratie ke
ken de sluismeester en zijn assis
tenten toe of alles goed zou gaan,
het vrachtschip was bepaald niet
vroeg voor het tij. Het sluisperso-
neel drong bij de kapitein en de
sleepbootgezagvoerders dan ook op
spoed aan.
DOUANE
Even later gleed het kale, haveloze
twintig jaar oude liberty-schip in
de schutskolk. De bemanning aan
dek, de kapitein op de commando
brug, af en toe schuw uit zijn hok
je komend. Toen het schip even
stil lag in de sluis sprong een twee
man sterke douane aan boord om
de gebruikelijke paperassen te con
troleren. Naar het scheen klopte al
les. Het was wel zoeken voor de in
hun groene jassen geklede gezags-
dienaren. Een hele tijd duurde het
voor men eindelijk wist wie nu de
kapitein was en wie de stuurman.
De purser was aanvankelijk ner
gens te vinden. Alles kwam ten
slotte goed met de handtekening
van de man met de alpinomuts,
die uiteindelijk de kapitein bleek te
zijn, al werd dit eerst ontkend.
De „Navarra" was nauwelijks door
de sluis of de overwegend bebaar
de bemanning haalde verlicht
adem. Het leek wel of een vroeger
niet te nemen drempei eindelijk
was overschreden. De kok, de dek-
knechten en de mannen van de
machinekamer, zij bleken allen in
eens in een opgewekte stemming
te verkeren. „Hoe ver is het van
hier naar de stad? Kunnen we met
de bus?" vroeg er een, terwijl hij
zacht het aapje over de kop streel
de. Een ander bood ons koffie aan,
pure zwarte koffie met een klein
beetje „Azucar" er in. En voor het
overige vermaakten de jongens
zich in de kombuis opperbest. Op
het vuur was de kok iets lekkers
aan het braden. Niets wees erop
dat er honger aan boord zou heer
sen, integendeel, de voorraadkast
was keurig op peil, „maar we heb
ben toch wel een beetje zuinigjes
aan gedaan". Een Portugees lid
vf"._2e bemanning hield zich wat
afzijdig. Hij sprak alleen maar
Portugees en was vrij neerslachtig
vergeleken bij zijn Argentijnse ka
meraden. Hij was ook al wat ou
der. ,,Ni comprende." zei hij tegen
ons, ,,ni comprende".
HOND EN AAP
Het scheepshondje was uitgelaten.
Het kwispelde met zijn staartje en
stoeide met het aapje. Toen het
Kaapverdische diertje zijn pootjes
De „Navarra" in de sluizen.
Kapitein Arenaza.
bezeerde aan het fornuis schoten
vier, vijf Argentijnen toe om het
beestje te vertroetelen. Maar het
bleek een hardleers aapje, want
Tsjieta was niet van de oven weg
te slaan.
Het is voor het eerst dat de beman
ning van de „Navarra" een ket-
tingavontuur als dit meemaakt.
Nog nooit eerder heeft het Argen
tijnse schip moeilijkheden van de
ze aard meegemaakt, althans niet
in Europa. Het was de bedoeling
geweest van de kapitein na Ant
werpen naar Rotterdam en Ham
burg te varen.
„Het Navarra-avontuur" op de Wes-
terschelde is hu achter de rug.
Men vond het beter het schip naar
binnen te brengen. Zou de kolen-
voorraad uitgeput raken dan zou
het vaartuig onverlicht op de ri
vier zijn komen te liggen, hetgeen
uiteraard bijzonder gevaarlijk zou
worden vöor de scheepvaart. En de
bemanning zou soms werkelijk hon
ger kunnen krijgen. Dat is nu niet
het geval, of het zou de honger
AXEL. Het jaaroverzicht van de
gemeente Axel doet een geringe weer
slag zien in de stijging van het aantal
inwoners en daling van het aantal wo
ningzoekenden. Dit dus door het betrek
ken van de gereedgekomen woningwet
woningen. Genoemde daling van het
aantal inschrijvingen is overigens hoofd
zakelijk een gevolg van het ontbreken
van voldoende woningtoewijzingen»
waardoor gegadigden zich elders lieten
inschrijven. Een teleurstellende omstan
digheid» is het overzicht van mening.
Voor de sanering van de Oudewijk en
omgeving werd in 1961 74.500.- uitge
geven.
Wat de recreatie betrof, bedroeg het
aantal „frisse duiken" in het zwembad
meer dan de uitgegeven abonnementen
en kaarten van 10.836. Het is interes
sant te vermelden, aldus het jaarover
zicht, dat de oudste zwemmer, een 74-
Jarige Koewachtenaar was, wat een elf
maanden oude Axelaar de aanleiding
gaf, de „kleuren van het kikkerbadje
te verdedigen.
Aan de totstandkoming van een sport-
nota werd in 1961 de eerste hand ge
legd, aldus het overzicht.
Bedrijfsvoorlichting Walch.
MIDDELBURG. Voorzitter W. K.
van Nieuwenhuyzen merkte bij zijn
openingswoord tijdens de gistermiddag
gehouden eerste wintervergadering van
de Vereniging voor Bedrijfsvoorlichting
„Walcheren" op dat het moeilijk, maar
noodzakelijk was voor de boer bij de
tijd te blijven. „Velen denken, mijn
machinepark is aardig bij, maar ver
geten dat de ontwikkeling der techniek
met reuzestappen vooruitgaat." Hij
vond het noodzakelijk dat wat het ma
terieel betrof en het gebruik ervan, er
samenwerking bestond. „Een boer
moet altijd beseffen, dat hij nooit klaar
is", aldus de heer Van Nieuwenhuyzen,
die verder mededeelde dat op de jaar
vergadering op 8 februari een forum
bet probleem van de combines zou be
handelen.
De heer Van Nieuwenhuyzen vond
het voorts twijfelachtig dat de bodem
structuur door de mechanisatie achter
uitgang vertoonde. Hij noemde de bo
demstructuur een probleem op zichzelf
en wees op de dag in Goes op 24 fe
bruari, waarop dit onderwerp nader
zou worden belicht.
Als spreker trad voor de verhinderde
heer P. C. Muntjewerf in de plaats de
heer F. de Ronde, bedrijfsdeskundige
voor het gemengde bedrijf. Op vaak
humoristische wijze en met het noemen
van vele voorbeelden, belichtte de heer
De Ronde de ontwikkeling in de land
bouwmethodes en de mechanisatie.
Hij was van mening dat de boer als
ondernemer met de aanwezige produk-
tiemiddelen een zo goed mogelijk resul
taat kon bereiken, maar dat daarvoor
de juiste combinatie tussen de produk-
tiefactoren arbeid, kapitaal en grond
moest worden gezocht. „Een goede or
ganisatie is noodzakelijk", aldus de
spreker.
De heer De Ronde behandelde ach
tereenvolgens de drie factoren en gaf
voorbeelden aan de hand van enkele
cijfers. Hij was bij de factor arbeid van
mening dat doelmatig werken belang
rijk is. Over het kapitaal zei hij dat
die vroeger op Walcheren wel eens,
vergeleken bij de andere factoren, in
de verdrukking kwam. „De Walcherse
boer was wel eens bang om te gaan
investeren. Dit is uiteraard gevaarlijk
zijn arbeidsinkomen beneden niveau is,
omdat het op een gegeven moment, als
hij het niet meer kan. Daarom verdwij
nen er jaarlijks in Nederland ruim
achtduizend bedrijven." De heer De
Ronde wees zijn gehoor ook op het
verschil tussen arbeidsinkomen en
winst en was van mening dat daar
omtrent veel verwarring bestond.
(Ingezonden mededeling
naar vertier moeten zijn. Wat dit
laatste betreft, de Argentijnen zul
len wel zorgen dat die honger spoe
dig gestild wordt.
Toen we van boord gingen klauterden
twee leden van het corps consulai
re de wankele trap op die van de
aanlegsteiger naar het schip leid
de. Tevoren hadden mannen op de
kade twee kuilen uitgediept waar
in de stalen draden van de boot be
vestigd werden.
MIDDELBURG Als opvolger
van Burgemeester J. van Halst is
bq Koninklijk Besluit van 13 ja-
NIEUWJAARSREDEBURGEMEESTER AXEL
nuari benoemd tot burgemeester
van Wissenkerke de heer P.
Wisse, commies A bij de provin
ciale griffie te Middelburg. De
benoeming gaat per 1 februari in.
De heer Wisse is lid van de
CHU.
Heet van de naald hebben we giste
ren, omstreeks het schemeruur, een
kennismakingsbezoek afgelegd in de ge
zellige woning op de hoek van de Rot-
terdamsekaai en de Nederstraat- een
riant uitzicht, dat moet gezegd worden.
„Zo krijgt u het in Wissenkerke
nooit", waagden we te veronderstel
len.
„Allicht niet", was het antwoord,
„maar we krijgen waarschijnlijk wel
een groter huis en met zo'n klein
meisje van anderhalf jaar is een tuin
AXEL In zijn Nieuwjaars
rede besteedde de burgemeester
van Axel tijdens een gisteravond
gehouden raadsvergadering enige
woorden aan de samenwerking in
Oostelijk Zeeuws-Vlaanderen.
AXEL In de Nieuwjaarsrede, die de burgemeester van Axel,
de heer M. K. van Dijke, gisteravond tijdens een raadsvergadering
hield, keerde hij zich in felle bewoordingen tegen de, zoals hij het
uitdrukte, „door Terneuzen onzalige gelanceerde annexatie-ge
dachte." De heer Van Dijke wees erop dat Gedep. Staten het plan
zouden bestuderen tot gemeentelijke herindeling van geheel Zeeuws-
Vlaanderen, een plan dat zelfs eerder aan de orde zou komen dan
een herindelingsplan voor een aantal Zuidbevelandse gemeenten.
Volgens dit bericht maakt Terneuzen aanspaak op enkele vrij grote
stukken van het gemeentelijk territoir van Hoek, Zaamslag en
Axel. Het zou dit gebied nodig hebben voor zijn verdere industriële
ontwikkeling. „Met verwondering", aldus Axels burgervader, „heb
ik van dit bericht kennis genomen, omdat mij van aspiraties van
onze buurgemeente in deze richting niets bekend was."
Mijn verwondering ging echter over
m verbazing toen ik in verschillende
persorganen moest lezen, dat de burge
meester van Terneuzen, vorige week in
de raad hiernaar gevraagd, verklaarde
dat dit bericht hem in dit stadium pre
matuur lijkt. Géén desavouering van
het bericht derhalve! Indien deze be
richtgeving is gebaseerd op feitelijke
juistheden dan wil ik er, mij uiteraard
tot Axel beperkende, het volgende van
zeggen. Het is ontstellend te moeten er
varen, dat een buurgemeente waarmee
op verschillend gebied nauw wordt sa
mengewerkt zich enerzijds beklaagt
over het moeilijk op gang komen van
een nog nimmer ondernomen poging tot
overleg en anderzijds een zodanig over
leg zelf bij voorbaat frusteert door het
klaarblijkelijk najagen van een totaal
overbodige gebiedsuitbreiding."
„Een overbodige gebiedsuitbreiding",
aldus de heer Van Dijke. „omdat ten
eerste het kennelijk beoogde gebied zo
danig ver is verwijderd van het eigen
lijke Terneuzense industriegebied dat
deze gemeente zich in industrieel op
zicht nog lange jaren kan ontwikkelen
zonder het Axelse gebiedsdeel werke
lijk nodig te hebben."
..Ten tweede", ging de burgemeester
verder, „omdat de gemeente Axel vol
komen in staat is het bedoelde gebied
zelf tot verdere ontplooiing te brengen,
waarvoor overigens al plannen in voor
bereiding zijn."
Lachwekkend
„Het doet dan ook bijzonder lachwek
kend aan te lezen dat men de ook wat
inwonertal betreft per saldo kleine ge
meente Terneuzen toedicht de gedachte
te koesteren ons gebied nodig te heb
ben voor zijn industriële expansie!
Slechts „kernkoorts" zou een zodanige
buiten alle proporties zijnde zelfover
schatting kunnen verklaren.
Mocht het terwille van de ontwikke
ling van onze streek op enig moment
BURGEMEESTER VAN DIJKE
scherpe reactie
noodzakelijk zijn, dat een bepaald ge
biedsdeel overgaat naar een andere ge
meente dan zouden wij daar hoewel
het een pijnlijke zaak blijft naar mijn
persoonlijk gevoelen vrede mee kunnen
hebben. Wij zullen echter nimmer ge
dogen dat een totaal overbodige ge
biedsoverdracht uit kennelijke annexa-
tiezucht tot stand komt, temeer waar
juist het onderhavige gebied moet wor
den aangemerkt als dè levensader van
Axel."
De heer Van Dijke gaf enkele voor
beelden ter staving van zijn bewering
„dat dit geen holle phrase was". Uit de
kortgeleden gepubliceerde gegevens van
het Centraal Bureau voor de Statistiek
bleek dat de beroepsbevolking van Axel
voor 31 procent werkzaam was in in
dustrie en ambacht, zeventien procent
in de landbouw, zestien en een half pro
cent in dienstverlening, zestien procent
in handel-, bank- en verzekeringswezen,
tien procent in de bouwnijverheid e.d.»
zeven procent in vervoers-, opslag- en
communicatiebedrijven en twee en een
half procent in de overige bedrijven.
Zonder pathos
„Uit deze cijfers blijkt zonneklaar",
ging burgemeester Van Dijke voort,
„dat de bevolking van Axel in over
grote meerderheid is aangewezen op
industrie en nijverheid, welke be
drijfstakken juist inzonderheid op ons
gebied in de kanaalzone zijn gecon
centreerd. De bewering, dat Axel een
overwegend agrarische gemeente zou
zijn moet in het licht van het voren
staande naar het rijk der fabelen wor
den verwezen. Het moge U duidelijk
zijn, dat het voor Axel een levensbe
lang is haar begrenzing aan het ka
naal zo breed mogelijk te doen zijn.
Iedereen die hieraan raakt het zij
zonder pathos geconcludeerd staat
Axel naar het leven."
De burgemeester besloot zijn rede
met het volgende: „Behalve dat de ge
wraakte annexatiegedachte alleen al om
economische redenen verwerpelijk is, is
zij niet te rijmen met de moderne op
vattingen te dezer zake. In de tegen
woordige tijd immers is grenswijziging
slechts dan aanvaardbaar indien hier
voor hetzij dringende economische over
wegingen gelden, hetzij de bestuurs
kracht van een mogelijk slachtoffer te
gering zou zijn. Beide motieven zijn hier
echter niet in het geding. In deze tijd
van coöperatie zoekt men de oplossing
veeleer in het vormen van schappen.
Te trachten desondanks gestalte te ge
ven aan de gepubliceerde gedachte zou
derhalve blijk geven van een conserva
tieve benadering van het probleem.
Begraefnis?
Een meer progressieve oplossing is
mogelijk getuige de goede samenwer
king van gemeenten in verschillende
streken van ons land middels in het le
ven geroepen haven- en-of industrie
schappen. Een beleid overigens dat ook
vanwege het ministerie van binnenlandse
zaken wordt voorgestaan.
Ik zou bij deze een ernstig be
roep willen doen op het gemeente
bestuur van Terneuzen zich te
distanciëren van de annexatie-ge
dachte en gezamenlijk met het
gemeentebestuur van Axel te
streven naar een aan de eisen
des tijds beantwoordende haven
en industrie accomodatie aan het
kanaal. Tot een zodanige werke
lijke samenwerking verklaar ik
mij gaarne bereid. Overleg wat
er toe moet leiden onze begrafe
nis te regelen wijs ik echter bij
1 voorbaat vierkant van de hand.
Hiervoor gevoelen wij ons be-
i paald nog veel te fit!"
Volgens de heer Van Dijke was
het van het grootste gewicht dat
in een geïsoleerd gebied als
Zeeuws-Vlaanderen een goede in
tergemeentelijke samenwerking
bestond. „Indien wij bedenkeh,
dat in onze streek in totaal
slechts 65.000 personen wonen
een inwonertal van een „kleine
middelgrote stad" is het dui
delijk dat het een gebiedende eis
is op velerlei terrein samen te
werken. Hierbij moeten wij niet
bang zijn over onze eigen ge
meentegrenzen heen te zien."
„Het is nu eenmaal niet denkbaar'
aldus de beer Van Dijke, „dat in een
zo beperkt -gebied alle gemeenten op de
zelfde wijze bewerktuigd worden. Iedere
gemeente een eigen zwembad of con
certzaal is een onmogelijkheid. Al-s er
bij wijze van spreken in de gemeente
Hulst een goede moderne schouwburg
komt, moeten wij zulks toejuichen en
niet trachten eenzelfde accomodatie te
verwerven. Anderzijds moet men niet
trachten voorzieningen welke in onze ge
meente -gedijen en een -streekfunctie ver
vullen te copiëren. Het zou om een voor
beeld te noemen ridicuul aandoen indien
de gemeente Terneuzen ging streven
naar het tot stand brengen van een
jeugdherberg met kampeeraccomodatie,
terwijl op luttele kilometers afstand de
ze voorzieningen reeds aangetroffen
worden.
Plaatselijk chauvinisme is op zich zelf
niet te veroordelen, mits dit niet ont
aardt in ongezonde rivaliteit tussen ge
meenten onderling. Zodra dit het geval
is geeft men blijk van een bekrompen
geesteshouding die funest is voor een
harmonische ontwikkeling van de streek.
Ik meen te mogen constateren, dat
een zekere bereidheid tot samenwerking
in onze streek -stellig gevonden wordt.
Veelvuldig wordt hiervan in woord en
geschrift getuigd. Dit moet echter geen
belijden zijn met de mond alleen ma-ar
ook met het hart.
Streekbelang
Indien men zich op een standpunt
stelt: „Samenwerking goed, maar mijn
eigen gemeentelijk belang dient voorop
te gaan", dan aarzel ik niet dit een ver
keerde geest van samenwerking te noe
men. Zonder tekort te willen doen aan
de geheel eigen plaats en functie van
elke gemeente afzonderlijk moet worden
gesteld, dat samenwerking er nimmer
toe mag leiden, dat de een heerst over
de ander. Een goede gemeentelijke sa
menwerking in Zeeuwsch-Vlaanderen
veronderstelt dat men in het algemeen
bereid is het streekbelang te laten pre
valeren boven het eigen belang in enge
re zin. Dit kan met zich brengen dat
een grotere gemeente somtijds een of
fer moet brengen terwille van kleinere
zustergemeenten. Indien men hiertoe
niet bereid is, omdat men zichzelf daar
voor tè belangrijk acht, dan is het Pau
linisch vermaan op zijn plaats dat de
een zich niet uitnemender zal achten
dan de ander."
In zijn vorige week (gehouden nieuw
jaarsrede heeft de burgemeester van
Terneuzen geconstateerd dat het zo nood
zakelijk overleg met de buurgemeenten
in de kanaalzone moeilijk op gang komt.
Ik heb van een pogen van Terneuzen in
deze richting tot dusverre niets gemerkt.
Indien wij door Terneuzen zouden wor
den benaderd in de geest zoals ik die
als gewenst heb aangegeven, zijn wij
aanstonds tot overleg bereid. Een voor
beeld hiervan is de (Samenwerking met
betrekking tot het tot stand brengen
van een gezamenlijke afvalwaterleiding.
DE HEER P. WISSE
M.i.v- 1 februari benoemd tot bur
gemeester van Wissenkerke.
ook geen overbodige luxe." Die laat
ste opmerking kwam van mevrouw
•Wisse die met de benoeming bijzon
der blij is.
De heer Wisse, die in 1927 in Waar
de werd geboren, zal voorlopig wel de
jongste burgemeester van Zeeland zijn.
Als geboren Zeeuw heeft hij het plat
teland lief. Het is voor hem geen straf
om van de stad naar een dorp te ver
huizen. Trouwens, tot zijn 26ste jaar
heeft hij in een dorp gewoond. Ook de
recreatie, waarmee hij in Wissenkerke
zo veel te maken zal krijgen, heeft
zijn volle belangstelling.
Opleiding
Na zijn hbs opleiding heeft de heer
Wisse de diploma's gemeenteadmini
stratie 1 en bevolkings-boekhouding ge
haald. Zijn loopbaan heeft hij sedert
de schoolbanken keurig tussen gemeen
te en provincie verdeeld. Hij begon in
1948 als volontair ter secretarie van de
gemeente Waarde. Dit duurde overi
gens maar een half jaar. Hij ging
toen als tweede ambtenaar naar Nw.
en St. Joosland en vervolgens als eer
ste (en enige) ambtenaar naar 's Heer
Abtskerke. In de jaren 1952 en 1953
was hij adjunct commies in Kapelle
en beeindigde daarmee voorlopig zijn
gemeentelijke loopbaan.
In augustus 1953 verhuisde hij n.l.
(eveneens als adjunctcommies naar de
provinciale griffie. Daar klom hij ge
leidelijk op tot commies a van de der
de afdeling (algemene zaken).
MIDDELBURG. Te beginnen met
maandag 22 en dinsdag 23 januari zal
de veerdienst van Kruiningen-Perkpol
der op maandagen en dinsdagen (met
uitzondering van Tweede Paasdag) uit
gebreid worden met een afvaart van
Kruimngen des voormiddags om 4.50
uur en met een afvaart van Perkpolder
des voormiddags om 5.20 uur. Verschei-
dene^instantie-s hadden hierop aange-
Gasbedrijf
Deze bereidheid hebben wij ook ten
volle betoond bij het zoeken naar een
andere beheersvorm voor ons gasbe
drijf. Mocht Terneuzen met overleg ech
ter bedoelen een pogen om ons zoals ten
aanzien van het gasbedrijf nota bene
een Axels bedrijf in feite uit te scha
kelen, dan kan men zich beter de moei
te besparen. Tot redelijk overleg zijn wij
echter ten allen tijde bereid", besloot
l Axels burgervader.
Bromfiets reed tegen auto
's-GRAVENPOLDER. - Dezer da
gen reed de op particulier terrein van
de slagerij aan de Dorpsstraat gepar
keerde auto, bestuurd door A. V. te
Kapelle, weg. De bromfietser C. van L
Ult. ^-Gravenpolder kon de auto niet
ontwijken en reed er in volle vaart te
gen. Zowel de auto als de bromfiets
liepen flmke schade op, terwijl Van L.
aan knie en handen verwondingen op
liep, waardoor hij enkele dagen hel bed
zal moeten houden.
S T Pe"Bet Anker" gaf in
Hoek de jaarlijkse uitvoering. Onder
regie van de heer J. Lauret werd het
toneelstukje „Rare dingen op de Leeu
wenburg" opgevoerd. Er trad verder een
orkestje uit Zaamslag op, genaamd
„The Swallows"
De collecte voor „Kinderzorg"
?e Borssele in de maand decem
ber 27.29 opgebracht.
