Ontdekkingstocht door Vlaanderenland Indrukwekkend vernuftig uurwerk in een middeleeuwse omgeving Voorlichting over grond structuur in Baarland Heroriëntatie diakenambt dringend noodzakelijk WAASLANDER HEIRMAN GAF WONDERLIJK IDEE GESTALTE Nog niet klaar Schoonheid Vader - kind Actiecomité „Tien maal tien" in Middelburg opgericht Geref. Gemeenten in stichting gezinsverzorging grijpen naar Hoge boete in Frankrijk Leerlingen Marinus Flipse toonden talent Omhooggevaren schip bleek lek te zijn nog katholiek Kerstcollecte van Leger des Heils Zaterdag 9 december 1961 ZEEUWSfH DAGBLAD Pag. 5 SINT NIKLAAS: EEN STAD DIE (ASTRONOMISCH) BIJ DE TIJD IS l INT NIKLAAS. In het middel- 'eeuwse kasteel Walburg, temidden van groenbloemen en rustige vijvers met sta tige zwanen, tikt het „perpetuum mobile" en klinken op gezette tijden de heldere klok- kegalmen van het Heirman-uurwerk, het vernuftig, uiterst secuur gefabriceerde kunst werk. Vijf jaar geleden toen de eerste een heid van de klok gereed was kon koning Boudewijn nauwelijks woorden vinden om zijn bewondering voor de maker van het in drukwekkende mechanisme uit te spreken. De vorst volstond met een krachtige hand druk en een korte veelzeggende opmerking „Het is moeilijk te begrijpen dat dit het tverk van één mens is!" Sindsdien hebben velen dit gezegd, want het is welhaast onbegrijpe lijk dat de eenvoudige handwerksman die Edgar Heirman uit Waasmunster altijd is geweest tgt zulk een prestatie in staat was. Onvoorstelbaar met welk een geduld deze sympathieke Vlaming, die het voorrecht ge noot een persoonlijke vriend van de Bel gische koninklijke familie te mogen worden, zich over het ingenieus fijne materiaal moet hebben gebogen om onder zijn handen van daan een astronomisch uurwerk te voorschijn te zien komen dat in heel West-Europa en mogelijk in heel de wereld zijns gelijke niet heeft. X^DGAR HEIRMAN woont se dert zijn jongensjaren in Moerbeke, een dorpje dat een ki lometer of acht van Koewacht ligt. Daar in het frisse, groene, nijvere Land van Waes zet hij als uurwerkmaker de 160-jarige beroepstraditie van zijn voorou ders voort. Daarnaast is hij een onmiskenbaar kunstschilder en beeldhouwer. Dat de stad Sint Niklaas als hoofdplaats van het „Zoet Waasland" er zich over kan verheugen in de fraai in het stadspark gelegen burcht het „negende wereldwonder" ten toon te mogen stellen, dankt zij wellicht aan het feit dat Edgar Heirman zijn levenswerk wenste te bestemmen voor de plaats, die hij als jongeman en als leerling van de school der Broeders Hiëronymieten meer dan tien jaar lang als zijn eigen stad be schouwde en die hij leerde lief hebben. Reeds meer dan veertig brevetten staan op naam van de uitvinder en kunstenaar Heirman. Zij hebben betrek king op meettoestellen, uurwerktypes, fijne mechanismen en nog meer preci- siewerktuigen. Het astronomisch uur werkvan ,,den Heirman" is echter veel meer dan een technische ontdekking: het is een kunstgewrocht, waarvan elk van de 28000 onderdeeltjes, ieder ge schilderd motief, elke houtsnede, uit het brein, het hart en door de handen van de Waaslander ontstonden en nog bezig zijn te ontstaan. „Awel, gij kunt begrijpen dat dit werk nog niet klaar is. Ér ontbreken nog zoveel dingen aan. Gij moet we ten dat ik pas vier van de achttien eenheden afheb Het is niet te ge loven dat Heirman na alles wat hij reeds tot stand heeft gebracht nog in staat is tot het scheppen van andere interessante voorwerpen en panelen, die stuk voor stuk met het astrono misch uurwerk te maken hebben. Edgar Heirman was zeventien jaar toen hij al op bescheiden wijze vorm gaf aan zijn ideeën die zijn leven zou den beheersen. Maar wat hij later als sterrenklok nu dus in Sint Niklaas in Gent in de conferentiezaal van de stadsbibliotheek voor overheden en pu bliek exposeerde, zou gans België met verwondering slaan. Door een betreu renswaardig ongeluk ging toen een prachtige verwezenlijking grotendeels verloren. Maar met taaie wilskracht, het geloof in het leven en de onuitblus- bare energie die hem eigen is, wist Heirman na tien lange jaren zijn geniale ingevingen weer gestalte te ge ven. Verbluft blijven de bezoekers van het kasteel Walburg in Sint Niklaas nu staan in de fraaie klokkezaal van de eeuwenoude burcht. Men verwacht daar temidden van een dromerige, histori sche omgeving niet zulk een fijnzin nig kunstwerk. Veeleer vermoedt men in deze sfeer een slinger van Chris- tiaan Huygens. Nittegenstaande her bergt Walburg de schepping van Heir man en als men verder doordenkt mis staat het astronomisch uurwerk in de- ze omgeving allerminst. Want het is juist een der merkwaardige aspekten van de Heirman-klok dat zij op een imponerende manier de wetenschappe lijke en dichterlijke kwaliteiten van haar maker verenigt. Wie de uurwerkzaal binnenkomt staat in de eerste plaats versteld van de kleurrijke schoonheid van de klok, niet verwonderlijk als men zich de kunstzin nige talenten van de Moerbekenaar herinnert. Kleuren die Vlaanderen ten voeten uit tonen: bekende en minder bekende (maar dierbare) torenprofie len, opde ambachten die hier opnieuw tot leven gewekt worden en een zeer fraai kapelleke, dat zich op de uurslag presenteert. Verder kijkende ontdekt men het levendige wekkerspel binnenin, de altijd in beweging zijnde tandwiel- tjes, en hoort men de diepe gongslagen. Drie minuten voor elk uur treedt de ganse klok in werking. Er 'komt dan een sprookje tot leven. Een buitenwe' reldlijke belevenis van licht en bewe' ging, vol van symbolen en diep geloof. De nu reeds in België befaamd geworden astronomische klok van de kunstenaar Edgar Heirman uit Moerbeke. De klok is te bewonderen in het kasteel Walburg in Sint Niklaas. De maker van dit kunst werk staat eveneens -op deze foto. Twee engelen die de sterrenhemel schragen staan elk driemaal op een klokje: het teken van de goddelijke Drieeenheid. MIDDELBURG. Gisteravond kwam in „De Schakel" een aantal jongeren van school-, sport- en bedrijfsverenigin gen als „kontaktcomité" bij elkaar om te komen tot de oprichting van een Middelburgs „actiecomité". Teneinde ook in Middelburg deel te nemen aan de „Anti-hongeractie" zond de plaatse lijke Jeugdraad een drietal jongeren naar Utrecht om de algemene vergade ring bij te wonen, waar de plannen be kend werden gemaakt. Tijdens de bijeenkomst in De Schakel hield de heer A. J. Schuitema van de Middelburgse Jeugdraad een algemene inleiding, die aangevuld werd met enke le gegevens over de opzet van de plaat selijke actie door Kees Hordijk. Om de jeugdige Middelburgers een inzicht te geven in de tradities van het aloude Afrika werd een kleurenfilm vertoond, waarna Michael de Nieuwe iets mee deelde over de landelijke organisatie, die in handen is van de NOVIB en de NJG. Ook een klankbeeld samengesteld door wika A. Jansen stond deze avond op het pro gramma, waarin de tegenstellingen tus sen het geciviliseerde Europa en de hon gerlijdende Afrikaanse gebieden nogeens tot uiting kwam. Het klankbeeld werd toegelicht met enkele foto's. Een actiecomité bestaande uit elf jon geren werd, zoals overal elders in ons land, gekozen uit een groep van onge veer dertig vertegenwoordigers van de Middelburgse jeugd, die het contactco mité vormen. De jongens en meisjes zullen op school, bedrijf of in vereniging propageren voor de „Tien maal tien ac tie" en verschillende evenementen ten bhte hiervan organiseren. Edgar Heirman houdt van zijn klok, zoals een vader van zijn kind. Hij ver troetelt haar, bekijkt haar bezorgd wanneer hij meent dat er iets mis is in het mechanisme en hij streelt haar wanneer hij denkt dat dit de regelmaat van het uurwerk ten goede komt. Zelf zegt Heirman van zijn klok: „Het uurwerk kwam er; mijn ge dachten werden werkelijkheid. Zoals ik eens ons volk zag stappen en wer ken; de zon, de maan en de sterren zag cirkelen; fier naar de Vlaamse toren keek, zo werd hier de ziel, 't geloof van ons volk, weergegeven. Terwijl ik jaren vreesde, voel ik mij nu begrepen, en dit is mijn groot, ste beloning. Ik dank al degenen die mij bij deze realisatie hebben ge steund, vooral in tijden van misken ning, wanneer ik er bijna aan wan hoopte ooit de einduitslag te mogen zien. Ik zal doorwerken, ten koste van alles, tot het einde toe, als het Hem belieft Wie ik alles te danken heb en Wiens ere ik door mijn prestatie wens te bevorderen. Mijn streven en leven is het door de kunst ten dienste te staan van ons volk". Deze woorden van Heirman krijgen nog meer betekenis wan neer men ze in verband brengt met de kernspreuk die in gouden letters boven het uurwerk staat: „Amor et labor omnia vincunt" (Liefdevolle arbeid overwint al les). GOES. In Hotel Centraal werd een vergadering gehouden van stembe voegde vertegenwoordigers uit de Pro testants Christelijke Stichting voor Maatschappelijk Werk en Gezinsverzor ging in westelijk Zd-Beveland. Voorzitter Lodder sprak op deze ver gadering in zijn openingswoord zijn grote vreugde uit over de aanwezigheid, en dit voor de eerste maal, van ver tegenwoordigers van de Gereformeerde Gemeenten van Hoedekenskerke, 's-Gra- venpolder, Borssele, Nisse' en Wol- phaartsdijk die in de loop van dit jaar en per 1 jan. a.s. toetraden en zullen toetreden tot de Stichting. De toetreding van deze gemeenten kreeg meteen ook gestalte in het be stuur. Naast de aftredende bestuursle den: Ds. L. W. Blok van Ellewoutsdijk, Jac. Verhage Wolphaartsdijk, A. J. de Beste te Nieuwdorp, die werden herko zen, kregen voorts zitting in het be stuur de heer S. van Hekken te Oude- lande. H. G. Kramer, Nisse en na mens de toegetreden Gereformeerde Ge meenten: de heer M. J. Slotboom te 's-Gra venpolder en C. de Muijnck te Borssele. Door deze uitbreiding kwam het aantal leden van. het algemeen be stuur op 17 personen. In deze vergadering werd door de voorzitter, de heer D. Lodder, burge meester van Driewegen, uitvoerig ge sproken over de plannen van het bestuur 'om meer donaties te verkrijgen om daarmede, in de eerste plaats, een bin ding tot stand te brengen tussen de be volking en de Stichting. Een uitbrei ding van het aantal donaties zou in de toekomst dan misschien ook kunnen lei den tot een verlaging van de retributie- schalen, die de heer Lodder thans nog aan de hoge kant noemde. Uit gegevens van de penningmeester, de heer J. P. J. Ruisaard te Wolphaartsdijk, bleek, dat men in enkele gemeenten het aan tal donaties reeds heet weten op te voeren. De vergadering werd besloten met een causerie van de Provinciaal Maatschap pelijk werkster, mej. G. Kloosterman uit Middelburg, over het werk der ge zinsverzorging. Vijf Zeeuwse Sint-burgemeesters waren op bezoek in Sint-Niklaas om daar het lustrum van hun vereniging ie vieren. Bij deze gelegenheid ont ving de voorzitter van de Vereniging van burgemeesters van Sint-gemeen ten een stadsplaquette uit de handen van Sinterklaas. Later zouden de heer Baas en zijn „clubgenoten" de Heirmanklok in het kasteel Walburg bezichtigen. k BAARLAND. In het verenigingsgebouw is gistermiddag de derde voorlichtingsbijeenkomst gehouden van de Vereniging Bedrijfsvoorlichting W.Z. Beveland. Deze maand en in januari zullen een twintigtal van derge lijke „dorpsvergaderingen" waarin injormaties worden gegeven over de grondstructuur worden belegd. De heer J. van Balen, assistent van de Rijkslandbouwvoorlichtingsdienst somde in een lezing over de structuur van de grond de omstandigheden op die tot een slechte structuur leiden en de mogelijkheden tot verbetering. treft sloot de lezing van de heer L. M. v.d. Zwan van de Cultuurtechnische Dienst hier wel bij aan. Hij voerde het pleidooi voor een goed onderhoud van de drains in het land. „Wanneer u de structuur wilt verbete ren moet u zorgen dat het water van het land en dat er een juiste grond waterstand is", aldus de heer v.d. Zwan. Hij beklemtoonde dat een goed drainage systeem een goed grondwaterstand waar borgt. H'erna zette hij nog uiteen welke vormen van drainage er zijn. Een slechte structuur wordt bevor derd door het later oogsten dan nor maal, het gebruik van machines die een zware druk op de grond uitoefenen en grondbewerking onder natte omstan digheden. Hij wees er op dat de boven grond de laatste tien jaar bovendien sterk is verarmd, de laatste tien jaar, aan organische stof. Hierna wijdde de heer van Balen uit over de mogelijkhe den tot verbetering. Dit zijn o.m. een goede gewassenkeuze, grondbemesting, stalbemesting, wisselbouw en perceels ontwatering. Wat deze ontwatering he in 1953 emigreerden drie Hollandse fa milies maar Frankrijk om zich daar te vestigen als landbouwers. Het betreft de gebr. Quaak en de heer J. Dees, allen uit Zeeuws-Vlaanderen. De gebr. Quaak waren reeds zelfstandige land bouwers in Nederland en dus in het be zit van een volledig landbouwbedrijf. De heer Dees, die jonger is, wilde zich in Frankrijk zelfstandig vestigen; hij had in Holland geen eigen bedrijf. Alle drie wilden zij vee meenemen naar Frank rijk, hetgeen zeer wel mogelijk was, als men aan alle formaliteiten voldeed. Zij verkregen alle benodigde vergunningen bij de officiële instanties en konden op zekere dag vertrekken. De reis verliep vlot. Aan de Hollandse en Franse grens werden de papieren in orde bevonden en de emigranten konden zonder moei lijkheden hun bestemming bereiken. Zij begonnen hun bedrijf op te bouwen met alle moeilijkheden, die een land bouwer zonder bedrijfskapitaal hebben kan. De Quaaks verkochten enige beesten uit hun veestapel om de eerste uitga ven in hun bedrijf te bestrijden. Dees kon juist rondkomen met de opbrengst van de melk, die zijn Hollandse koeien hem verschaften. Maar tegenslagen blijven niet uit. De gebr. Qaak hebben zorgen om voldoen de eten voor hun vee te verkrijgen. De weiden zijn zeer schraal, de opbreng sten van de akkers mager. Zij zien zich gedwongen beesten te verkopen, die, sterk vermagerd, met verlies weggaan. Enkele dieren gaan zelfs dood. Dees krijgt te kampen met ziekte onder het vee en is genoodzaakt koeien af te slachten, op voorschrift van de dieren arts. In de loop van 1956, bijna drie jaa r na hun komst, krijgen de heren Quaak en Dees bezoek van de douane; een controle-maatregel. Het blijkt nu dat het ten strengste verboden is, in de eerste drie jaren na vestiging enig ingevoerd beest te verkopen, te slachten of „dood te laten gaan door ziekte" zonder uit drukkelijke toestemming der douane. De eigenaars der beesten verklaarden niet op de hoogte te zijn van deze „wet". Achteraf bleek, dat deze men sen bij het overschrijden van de grens een papier overgelegd was, waarop zij hun handtekening moesten plaatsen. Het commentaar daarbij was: „Na tekening van dit papier is alles in orde en kunt u doorgaan". Het was een in de Franse taal opgesteld stuk waarop o.a. deze voorwaarde genoemd werd. Geen enke le instantie of voorlichtingsbureau had ooit over deze bepaling gerept, noch in Frankrijk noch in Nederland. Door hun gebrekkige kennis van het Frans in 't algemeen en van de Franse ambtelijke stijl in het bijzonder, hadden Quaak noch Dees iets hiervan begrepen. Daar bij komt dat het in de praktijk onmo gelijk is om een landbouwbedrijf te voe ren zonder één enkele transactie gedu rende drie jaren! Temeer, ziekte en doodgaan van beesten voorkomen! Onivetendheid Door hun onwetendheid verloren deze mensen dus niet alleen hun beesten, maar werden nu nog beschuldigd van de volgende feiten: 1. Het verhandelen en afslachten van vee, zonder toestem ming van de douane. 2. Hun veestapel illegaal over de grens gebracht te heb ben. Deze tweede beschuldiging klinkt zeer onwaarschijnlijk. Hoe kan men illegaal de grens overkomen langs de officiële grensposten, als men de officiële uitvoer vergunningen toont? Tussen de Neder landse en Franse regering bestaat een vriendschappelijke overeenkomst waarin bet volgende bepaald wordt: Diegene, die van Nederland naar Frankrijk verhuist, moet tenminste twee jaar eigenaar zijn van de door hem in gevoerde have. Compensatie wordt ver leend aan de landbouwers, die zich in Frankrijk vestigen. Dit laatste om emi gratie van deze bevolkingsgroep te be vorderen. Bij het voorkomen der rechtszaak wordt de heer Dees tenslotte vrijgespro ken van de eerste beschuldiging. Doch bij het tweede punt wordt de genoemde overeenkomst volkomen genegeerd, al hoewel er een fotocopie welwillend ter beschikking gesteld is en ter inzage aan wezig. De uitspraak luidt tenslotte: Martinus Quaak: 8 dagen voorlopige hechtenis en 97.000 N.F. boete, Dirk Quaak: 8 dagen voorlopige hechtenis en 69.000 N.F. boe te, Jan Dees: 8 dagen voorlopige hech tenis en 27.000 N.F. boete. Juridisch .gezien heeft de rechtbank op het eerste punt van beschuldiging gelijk. Menselijk is deze straf hard en onbillijk. De slachtoffers hebben nooit uit winstbejag beesten verkocht of af laten slachten, doch enkele gedwongen door hun benarde omstandigheden. En zij waren onbewust het slachtoffer van de destijds zeer onvollledige voorlichting door de Nederlandse emigratie-instan ties. Vragen punt Bij bestudering van het tweede rijzen vele vragen. Waarom negeert men deze bestaande overeenkomst? Waarom geeft de Nederlandse Ambas sade in Parijs de raad zich nu maar te schikken naar de uitspraak? Alhoewel deze zelfde ambassade de fotocopie, van de overeenkomst beschik baar stélde en de gerechterlijke uit spraak onbegrijpelijk acht. Deze zaak is de enige op dit gebied, die zo'n wending nam. Het is ook zeer vreemd dat bij de uitslagen van het Gerechtshof in de kranten deze zaak nooit vermeld wordt. Men krijgt sterk de indruk, dat men een beetje in de war zit met de hele affaire en er nu zo weinig mogelijk ruchtbaarheid aan geeft, nu men reeds zeer ver gegaan is met de bovenge noemde bedragen uit te spreken. Vele officiële instanties die er zijn om te helpen of althans raad te geven, ma ken er zich van af met de welbekende smoesjes. Is er dan in Nederland geen enkele instantie op dit gebied zich be wust van de verantwoordelijkheid voor landgenoten in den vreemde, die buiten hun schuld verwikkeld raken in een dergelijke zaak? In het belang van de beschuldigden én in hét belang ook van hen, die als nog emigratie naar Frankrijk overwe gen leg ik deze kwestie bloot voor wij dere kring. A. de Bruin La Morinière St. Epain Indreet Loire Frankrijk GOES Het Nutsdepartement Noord- Beveland heeft in samenwerking met de werkgroep Goes van de ZVU, vrijdag avond in de foyer van De Prins van Oranje te Goes een aantrekkelijk evene ment gebracht. Een openbare les, zo men wil, maar dan een van bijzondere allure. Daar traden ml. onder het wakend oog en oor van de meester een vijftal piano- leerlingen van de bekende pianist Mari nus Flipse op. Het waren Bram Boelee, mevr. Berit Schrijvershof-Sandved, Joh. Huibregtsen, Nico de Rooy en de dertien jarige Hans Oudenaarden. Jonge mensen allemaal, maar allen met een uitgespro ken talent. Dat toonde o.a. de jeugdige Hans Oudenaarden, die over een fors en gede cideerd toucher bleek te beschikken. Het waren vooral de technische prestaties, welke aan het spel van deze jeugdige pianist een bijzonder cachet gaven. Nico de Rooy bleek niet alleen een bekwaam technicus, maar een jonge man die zijn techniek in dienst wist te stellen van de intenties achter de noten, of deze nu door Ravel of Pijper, dan wel door Grieg, Schubert of Debussy warep opgetekend. Zijn optreden werd daardoor een hoogte punt van de avond, hetgeen door de tal rijke aanwezigen blijkbaar ook zo werd aangevoeld. Een jong pianist met veel talent, van wie nog veel verwacht mag worden. Bram Boelee, de enige pianist, die al in het „vak" is, zorgde voor een tweede hoogtepunt door een waarlijk indrukwek kende vertolking van de Sonate Patheti- que van Ludwig van Beethoven te bren gen. Ook mevr. Schrijvershof-Sandved en Johan Huibregtsen stelden hun leer meester geen moment teleur. Eerstge noemde wist vooral het demonische ka rakter van Chopins Fantasie-Impromptu in haar klaar en helder toucher voortref felijk te verklanken. Het publiek was gul met applaus. De jonge kunstenaars kre gen als aandenken een pakje Zeeuwse bolussen en Zeeuwse babbelaars rneenaar huis. Ad Interim HANSWEERT. Het Belgisch motor schip „Innij" van schipper Windee, ge laden met 952 ton hoogovenmateriaal en op weg van Brussel naar Duisburg, is donderdagavond om zeven uur bij de Westdam te Hansweert omhooggevaren. Nadat het schip was vlotgekomen meer de het bij de sluis. Een matroos die in de nacht van donderdag op vrijdag werk moest verrichten ontdekte een lekkage. In allerijl is daarna het vaar tuig naar de vluchthaven gebracht, waar een bergingsvaartuig van Polderman het lek heeft gedicht. De heer M. Versluijs werd in Hoek tot ouderling van de Gerefor meerde Kerk gekozen. De dankdagcollecte van de Gere formeerde Kerk in Hoek bracht voor de kerk f 950,op en voor de diaco nie 140, Forum in Utrecht „Zijn wij als gereformeerden UTRECHT. Zijn wij als gerefor meerden nog katholiek? Dat is de vraag waarover zaterdagmiddag 19 dec. om één uur in K. en W. te Utrecht een forum zal spreken, dat bestaat uit vertegen woordigers van verschillende kerkelijke groeperingen binnen de dusgenoemde gereformeerde gezindte. Het woord „ka tholiek" in de vraagstelling betekent natuuurlijk „algemeen", het woord dat in de apostolische geloofsbelijdenis nog voor „christelijk" genoemd wordt. De vergadering is belegd door de Ci- vitas studiosorum in fundamento refor- mato (CSFR) waarin studenten en reü nisten, afkomstig uit de Gereformeer de gemeenten, de Chr. Geref. kerken en de Gereformeerde bond in de Hervorm de kerk enz. bezinnen over de pro blemen waarmee de overgang uit het eigen milieu naar de academische wereld voor hen gepaard ging. Uitgangspunt voor het forum is de ontstellende ge- scheurdheid van het gereformeerd pro testantisme, dat tegelijk ook de gemeen schap der kerken in de oecumene niet voldoende heeft gezocht. Voorzitter van het forum is prof. dr. R. Hooykaas (V.U.) en leden zijn dr. A. A. Koolhaas (herv.), dr. J. Schelhaas (geref.), dr. J. H. Velema (chr. geref.) en ds. A. Vergunst (geref. gem.). DIRECTEUR GER. STICHTING MAATSCH. WERK: GOES. Op een vergadering van het Werkverband van Hervormde Di aconieën in de classis Goes, sprak de heer L. A. Hartman, directeur van de Gereformeerde Stichting voor Maat schappelijk Werk in Zeeland over het onderwerp „Kanttekeningen bij het Diaconaat." In deze met grote aandacht géuolgde rede kwam de heer Hartman tot enige opmerkelijke conclusies. Spreker begon met te zeggen dat er bij alle inspanningen die worden aangewend toch ook nu weer een zekere crisis heerst rondom het diaconaat. Wel bestaat er be langstelling voor het diaconaat doch deze komt meer voort uit de be lang stelling voor de snelle ontwikkeling van het maatschappelijk werk in de ze tijd. De geldende mening op het ogenblik, aldus spreker, is, dat het diaconaat sterk in het defensief is gedrongen en min of meer verouderd is. De huidige welvaart, waardoor er weinig armoede meer is, is hiervan de oorzaak. Er be staat echter een grotere sociale belang stelling hetgeen mede gestimuleerd is door de grote activiteiten die het Mini- terie voor Maatschappelijk Werk tot uit drukking heeft gebracht. De sterke op komst van het algemeen maatschappe lijk werk wordt gevoeld als een sterke concurrent van het diaconaat. Een andere oorzaak voor de huidige crisis rondom het diaconaat is gelegen in het feit, zo vervolgde de Heer Hart man zijn betoog, dat er in de gemeen ten verontrusting is over de nieuwe koers van het diaconaat. Komt er niet te veel zorg voor de mens en wordt hiermede het eigen initiatief niet ge dood? Het is thans pertinent onjuist, dat het diaconaat gekluisterd blijft aan het woord armoede. Was immers de gang naar de diakenen voor velen niet de zwaarste gang van hun leven? Hierdoor werd het werk van de diakenen ook nooit populair en werd het veelal naar de achtergrond gedrukt. Spreker wilde niets te kort doen aan het vele zegen rijke werk, dat door de diakenen is ver richt maar de sterke gebondenheid met de armoede zal verbroken moeten wor den. Hiertoe is nodig, aldus spreker, een bezinning op het werk zoals dat nu moet worden verricht. Alle kerkelijke ambten 4?.ijn, ideaal gezien, één in Chris tus. De mensen zijn echter gaan schei den en door deze fout is de waarde van ZIERIKZEE Maandag a.s. begint de jaarlijkse kerstcollecte van het Leger des Heils. De ingezamelde gelden zijn be stemd voor het vieren van het kerstfeest met de kinderen op de clubs, met de patiënten in de ziekenhuizen en met de ouden van dagen. het diaconaat aangetast. Het zal nodig zijn, dat er een theologische bezinning komt op de taak der diakenen. Barmhartigheid Sprekend over het ambt en over de grote lijnen waarlangs gehandeld en ge dacht kan worden, stelde spreker als kenmerk van de diaken: de daad. De diaken denkt als het ware met de han den. Zijn evangelieverkondiging is de daad der barmhartigheid. Over het vrij maken van het diaconaat van de kluis ter: armoede zei de heer Hartman. .,De taak van de diaken is een taak tegenover de gehele Gemeente." De Di aken moet dienen, Bijbels dienen, en dit dienen mag niet alleen gericht zijn naar zorgen van materiële aard maar voor al op die van immateriële aard. Door dit Bijbels dienen krijgt de diaken een wezenlijke taak in de Gemeente. Het schept verbondenheid en de Kerk zal dit evangelisch dienen ter beschikking moeten stellen van deze wereld. Als we het diaconaat zo zien, aldus de heer Hartman, dan behoeven wij ons niet ongerust te maken over de crisis rondom het diaconaat. Er is dan een stroom van werk, die evenwel met zich mede zal brengen, dat het ambt van diaken herwaardeerd zal moeten worden. Naar mate zij geroepen zullen worden om bijstand te verlenen ln le vensnoden zal er van de diakenen ken nis en deskundigheid gevorderd moeten worden. Spreker dacht hierbij aan een speciale opleiding voor diaken. Uitkeringen Dat de diaconale zorg van de Kerk meer en meer gedrongen wordt naar de noden op het levensbeschouwelijke vlak bewees spreker door te zeggen, dat mo menteel de overheid 90 pet. van de materiële noden voor haar rekening neemt en de Kerk de rest. Het is dus vanzelfsprekend, dat er nu en in de toekomst van alle kerkelijke ambten meer aandacht moet uitgaan naar de geestelijke noden. „Kent gij diakenen" zo riep de heer Hartman zijn gehoor toe, ,,de noden in Uw Gemeente of stelt U enkel het be drag van de uitkeringen vast." Wij kun nen niet meer wezenlijk voorbijgaan aan de geestelijke nood van onze me demensen en het is deze ïood, die in deze huidige maatschappij hand over hand toeneemt en die het diaconaat naar een andere taak toedringt. Her waardering en heroriëntatie en een noodzakelijk beraden op de inhoud der kerkelijke ambten is hiertoe nodig. De diaken zal moeten uitgaan om de levensnood van de medechristenen en van allen die op zijn weg geplaatst worden te lenigen, zo besloot de heer Hartman zijn toespraak. Op deze inleiding volgde een geani meerde bespreking terwijl voordat de heer Hartman het woord verkreeg in een kort huishoudelijk gedeelte van de vergadering een wijziging werd ge bracht in het bestuur van het werkver band. Inplaats van de heer J. W. de Vrie- ze te Kloetinge werd bij enkele candi- daatstelling in het bestuur gekozen de heer Hartog uit Heinkenszand. De lei ding van deze vergadering was in han- ,n „,van heer W. G. Scherpenisse uit Goes.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1961 | | pagina 5