DEMONSTRATIES"
IN VERGASSEN
BASIS GELEGD VOOR
VERDER OVERLEG
verwachtingen
KAPPIE EN DE ZEEMEERMIN
Drieduizend Polen met knuppels doodgeslagen
Van der Putten in rapport:
Nw-GuineaNederlandse
niet te hoog
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
Tien minuten gevangenisstraf per vermoorde...
Vervolg van pag. 1
Commissies
Nooit gehoord
SOEKARNO ROEPT
STAVEN BIJEEN
Vervolg van pag. 1
BEWUSTELOOS MEISJE
UIT BADWATER GERED
Auto rijdt huis binnen
Engelands toetreding tot de E.E.G.:
Subsidies begroting
Terneuzen
Zaterdag 9 december 1961
Uit een overzicht van het materiaal dat Ludwigsburg ten dienste staat,
blijkt onder meer hoe drieduizend Polen door Duitsers met knuppels en
stangen zyn doodgeslagen; hoe een transport van 120 Poolse kinderen in
een bos, met hun oppassers, werd vermoord; hoe Poolse gymnasiasten,
leraren, geestelijken, advocaten en artsen werden doodgeschoten, waarna
hun lijken om en om tussen boomstammen werden gelegd opdat zij ge
makkelijker met benzine overgoten konden worden.
Men vindt te Ludwigsburg de karto-
theek van het concentratiekamp Tre-
blinka. Daaruit blijkt dat enige SS-ers
bevorderd werden omdat zij bij een
bezoek van Himmler een „demonstratie1'
hadden gegeven met het vergassen van
dertig bijzonder knappe Poolse meisjes.
Er is, aldus mevrouw Just, een hotel
houder in West-Duitsland, die onlangs
gearresteerd is. Hij stond bekend als
een goede huisvader en bezat een foto
album met het opschrift „De beste jaren
van mijn leven". In de oorlog was hij
bewaker in een concentratiekamp; hij
had toen zijn hond er op afgericht van
gevangenen het geslachtsdeel te ver
scheuren. Toen men getuigen in deze
zaak verhoorde werden er zeven van
hen onwel.
Ergerlijk is dat in alle Westduitse
deelstaten speciale commissie van de
recherche moeten worden gevormd om
dat de dossiers voor het getuigenver
hoor niet, als gebruikelijk, aan de ge
wone recherche kunnen worden ge
geven. Niet zelden zitten in de hoge
rangen van de recherche namelijk men
sen die uit de kring der daders komen.
Mevrouw Just klaagt ook diverse
Duitse rechters en officieren van ju
stitie aan. Een met moeite opgespoord
man, die twaalfduizend moorden ten
laste waren gelegd, is door een rechter
vrijgelaten tegen een borgstelling van
DM 12.000, die vrienden van de ver
dachte bijeen hadden gebracht. In ge
val van moord is zulks normaal onmo
gelijk.
Op een bezwaar tegen de arrestatie
van een man, die er van verdacht
wordt kleine kinderen te hebben dood
geschoten, werd gunstig beschikt omdat
het bevel tot in hechtenis neming een
formele fout inhield. Een andere rechter
wist in een proces tegen een nazi-arts
uit het concentratiekamp Auschwitz
niet dat Birkenau, dat steeds weer te
sprake kwam, een van de beruchtste
afdelingen van Auschwitz was.
In Ludwigsburg zelf zegt men nu
onder elkaar: „Bij misdaden tijdens het
Derde Rijk begaan worden thans tien
minuten gevangenisstraf per vermoorde
gegeven
Dr. Güde, tot voor kort procureur-
generaal bij het Bondsgerechtshof in
Karlsruhe, heeft in Loccum onthuld
waarom hij ontslag heeft genomen. Hl]
vertelde over een conferentie van
Duitse juristen in' 1941, waarin dezen
instemden met het door de beruchte
prof. Heyde ontvouwde programma
van de euthanasie, het doden van
DJAKARTA (Reuter) President
Soekarno heeft de Indonesische chefs
van staven tegen maandag bijeenge
roepen om de volgende stappen in de
kwestie Nieuw-Guinea te bespreken. De
president heeft deze bijeenkomst aan
gekondigd. nadat minister Subrandio
hem verslag had uitgebracht over de
behandeling van de kwestie in de Alge
mene Vergadering.
De Amerikaanse ambassadeur in Dja
karta, Howard Jones, zou gisteren een
ontmoeting hebben met Soekarno om
de Amerikaanse houding bij die behan
deling toe te lichten.
Jouwe: Wij gaan door
..Wij gaan gewoon door met onze ont
wikkelingsarbeid", zo heeft Nicolaas
Jouwe gisteren op Schiphol verklaard.
Hij keerde met Herman Womsiwor en
Nicolaas Tanggahma terug uit New
York, waar hij deel heeft uitgemaakt
van de Nederlandse delegatie.
„Sinds het debat in de Assemblee is
mijn vertrouwen zelfs gegroeid, want
Nederland staat nu niet meer alleen. In
Amerika is de publieke opinie eindelijk
na twaalf jaar ten gunste van ons om
geslagen: men erkent daar thans, dat de
Papoea's het recht hebben op zelfbe
schikking, aldus Jouwe.
Feitelijk was Jouwe alleen maar bang
voor de toenemende verdeeldheid van
wat hij noemde „het thuisfront".
Hij was niet bang voor de recente
dreigementen van Soekarno en geloofde
niet in een werkelijke gewapende aan
val op Nieuw-Guinea.
zieken of voor zieken doorgaande men
sen. Bijna alle voorzitters van de
Duitse rechtbanken en de procureurs
generaal waren daarbij aanwezig. Güde
zei: „Niemand heeft één woord gezegd
tegen het euthanasieplan of tegen de
eis van Schlegelberger, toen staats
secretaris in het ministerie van justitie,
om geen processen aanhangig te maken
op grond van de uitvoering van Heydes
programma". Güde verklaarde in
Loccum, zelden zo te zijn getroffen
als op het ogenblik dat hij dit vernam.
Hij heeft daarop ontslag gevraagd
als procureur-generaal van het Bonds
gerechtshof. De meeste deelnemers
aan de conferentie van 1941 leven
namelijk nog, ten dele zijn zij gepen
sioneerd. Een paar jongeren zijn als
advocaat werkzaam.
Vooraanstaande vertegenwoordigers
van de Duitse psychiatrie stemden
eveneens in met het euthanasiepro
gramma, op één uitzondering na, prof.
Ewald. Hij moest een conferentie over
het plan-Heyde in 1941 verlaten. Verder
gebeurde hem echter niets, maar nie
mand volgde hem. Daarmee, aldus heb
ben de in Loccum aanwezige journalis
ten gezegd, is de bewering ongegrond
gebleken dat de deelnemers aan der
gelijke nazi-conferenties onder druk
zouden hebben gehandeld.
KLACHTEN
NIET
AANVAARD
Kapitein Westerling werd door wijlen generaal Spoor met een onder
zoek belast. Deze kapitein was toen ook reeds bezig met een onderzoek
naar de'dood van vaandrig Aernout. Nadat generaal Spoor was overleden
(hij zou veel sympathie hebben gehad voor de BBM) maakten „directo
raat en staf, zelf de schuldigen, van hun machtspositie" gebruik om zich
volgens de heer Van der Putten te keren tegen hoofdbestuursleden van
de BBM.
Voorts spreekt de heer Van der Put
ten in zijn memorandum over zestig
kraanwagens (4600 gulden per stuk),
die onbruikbaar bleken. De centrale
werkplaats CW 90 in Bandoeng zou
aan elke wagen ongeveer 5200 gulden
ten koste hebben gelegd om ze weer
enigszins bruikbaar te maken. Ook
noemt de heer Wan der Putten nog
enkele andere onregelmatigheden.
De heer Van der Putten geeft te
kennen, dat hij zich gehouden heeft
aan een opdracht van minister Staf,
die de heer Van der Putten op 23
maart 1955 in overweging gaf zijn
technische rapporten te bevoegder
plaatse in te dienen. Dat heeft de heer
Van der Putten naar zijn mededelingen
steeds gedaan. Wanneer hij onregel
matigheden of onjuistheden ontdekte,
bracht hij daarvan steeds rapport uit.
Het resultaat bleef naar zijn zeggen
uit. Wel zouden officieren, die hij in
Indië reeds aan de kaak had gesteld,-
getracht hebben hem kwijt te raken.
UITSLUITING
In 1954 signaleerde de heer Van der
Putten een bedrijf in Appingedam, dat
ongeveer dertig zware legervoertuigen
voor 14.000 gulden per stuk had gere
videerd. Dat gebeurde volgens de heer
Van der Putten zo slecht, dat ze vrij
wel regelrecht voor nieuwe revisie
naar een bedrijf in Eindhoven moes
ten worden vervoerd.
In verband met deze slechte erva
ringen adviseerde de heer Van der
Putten zijn superieuren het bedrijf in
Appingedam van legerwerk uit te
sluiten. Het voorstel zou zijn geaccep
teerd, maar korte tijd later zou het
bedrijf weer vol legerwerk hebben ge
staan. Drie jaar later werd op de voor
de heer Van der Putten nadelige con
duitestaat (die later onjuist bleek te
zijn) als argument tegen hem aange
voerd, dat „de directeur van het be
drijf in Appingedam niet met Van der
Putten overweg kon".
„UW ZAAK MET"
De heer Van der Putten was ook
belast met de technische controle over
de revisie van ongeveer honderd
Waukeshamotoren bij een particuliere
industrie (eind 1954 begin 1955). De
kosten bedroegen 5000 gulden per stuk.
De contracten werden door enkele met
name genoemde officieren opgemaakt,
Van onze correspondent
NEW YORK Het overleg dat
van Nederlandse zijde met de secre
taris-generaal van de Uno, Oe Thant,
en de voorzitter van de Assemblee,
Mongi Slim, wordt gevoerd over de
mogelijkheden van toepassing van
de Afro-Aziatische dekolonisatie
resolutie op Nederlands Nieuw-
Guinea, is nog niet afgesloten. Het
overleg wordt vertraagd omdat de
commissie van zeventien landen,
waarin de resolutie voorziet, nog
niet is samengesteld.
De commissie moet aanbevelingen
doen over de dekolonisatie van alle
niet-zelfbesturende gebieden. Voorzitter
Slim moet de leden van de commissie
benoemen.
Wanneer dat zal zijn geschied, zal zij
ongetwijfeld zelf nader willen beslis
sen over haar werkprogramma en over
de vraag welke niet-zelfbesturende ge
bieden voor nadere bestudering het
eerst in aanmerking komen. Pas nadat
de commissie met haar werk is begon
nen, zal dus kunnen blijken of zij ook
aan westelijk Nieuw-Guinea aandacht
zal willen schenken en. zo ja. hoever
haar bemoeiing zioh zal uitstrekken.
Verwacht moet worden dat onder de
zeventien leden van de commissie zich
allicht enige vertegenwoordigers zul
len bevinden van landen, die het be
kende Indonesische standpunt steunen,
volgens hetwelk westelijk Nieuw-Gui
nea een deel van Indonesië is. Volgens
die leden zou dat gebied derhalve niet
in aanmerking komen voor een onder
zoek. als in de Afrikaans-Aziatische
resolutie is omschreven.
Er dient dus te worden gerekend op
verzet in de boezem van de commissie
tegen enigerlei bemoeiing met weste
lijk Nieuw-Guinea. Zo is het lang geen
uitgemaakte zaak of de Nederlandse
verwaohting dat langs deze weg het
probleem Nieuw-Guinea in de Uno le
vend zal kunnen worden gehouden, zal
worden bewaarheid.
WASHINGTON (AP) De senaat
van de Amerikaanse staat Delaware
heeft met twaalf tegen drie stemmen
besloten de doodstraf weer in te voe
ren. De kamer van afgevaardigden heeft
het desbetreffende wetsontwerp reeds
goedgekeurd. Drie jaar geleden besloot
de staat de doodstraf af te schaffen.
De ter dood veroordeelden wegens
moord, verkrachting, hoogverraad en
ontvoering zullen nu worden opgehan
gen.
onder wie de inmiddels tot kolonel ge
promoveerde kapitein uit Nederlands-
Indië. Het bleek mij, zo schrijft de
heer Van der Putten, dat de voorge
schreven revisiewijze technisch niet
juist was en dat een modificatie werd
voorgeschreven die volkomen fout was.
De heer Van der Putten maakte de
kolonel daaïop attent, maar ontving
geen antwoord.
De kolonel zou de motoren tevoren
van de door de heer Van der Putten
gewraakte modificatie hebben laten
voorzien in de tankwerkplaats in We-
zep. Ze werden gerevideerd, weer ver
nield en afgevoerd naar Soesterberg
waar ze in regen en wind zouden heb
ben gestaan Pas daarna zouden de mo
toren onder de aandacht van de heer
Van der Putten zijn gekomen.
„U had zich daarmee niet mogen be
moeien. Dit is het beleid van uw su
perieuren", zou een toenmalig kamer
lid, thans staatssecretaris, de heer Van
der Putten te kennen hebben gegeven
toen hij deze gang van zaken signaleer
de en uitvoerig daarover rapporteerde.
WEIGERING
Een soortgelijke ervaring deed de
heer Van der Putten op toen hij in
1955 de marechaussee attent maakte op
de ondeugdelijke revisie van 180 radia-
teuren. Uitvoerig memoreert de heer
Van der Putten een ervaring met een
bedrijf in Amersfoort, dat leger-radia-
teurs revideerde. Dit bedrijf achtte de
heer Van der Putten niet geschikt, hij
stelde uitschakeling voor, maar daarvan
zou niets zijn terecht gekomen.
De revisie van vijfduizend jeeps ge
schiedde "volgens het memorandum bij
een Utrechts bedrijf voor 9080 gulden
per stuk. De heer Van der Putten vond
dit bedrag krankzinnig hoog en weiger
de ermee akkoord te gaan, temeer daar
het rapport een clausule bevatte, waar
in bepaald werd dat de werkzaamhe
den uitbesteed werden tegen de voor
het rijk gunstigste condities.
Het betrokken bedrijf bleek bereid
de revisieprijs per jeep met 1500 gul
den te verminderen. De heer Van der
Putten meende evenwel, dat in andere
bedrijven voor dezelfde revisie 1000
tot 1500 gulden per jeep werd betaald.
Het Utrechtse bedrijf achtte hij voor
massarevisie van jeeps niet geschikt.
De militairen die de onderhandelingen
over dit contract in steeds wisselende
delegaties voerden, worden in het me
morandum genoemd.
BIOGRAFIE
De heer Van der Putten signaleert
nog een aantal andere gevallen, waar
bij hij op eigen initiatief zou hebben
gehandeld, hetgeen hem achteraf bij
zonder kwalijk zou zijn genomen.
Aan het memorandum is o.m. een
persoonlijke biografie van de heer Van
der Putten toegevoegd, waaruit moet
blijken dat de legerofficieren, die de
heer Van der Putten in zijn rapporten
noemde, hem doorlopend hebben dwars
gezeten.
Mr. Geleijnse liet zijn brief aan de
leden van de Tweede Kamer vergezeld
gaan van een resumé van de aan mi
nister Visser verstrekte gegevens.
„Alle door de heer Van der Putten
geuite beschuldigingen kunnen, naar
mij als raadsman bekend is, worden
gestaafd door bescheiden en getui
gen," schrijft mr. Geleijnse.
SUB JUDICE
In de brief deelt hij mede, dat het
niet juist is dat zijn cliënt inmiddels
tegen het ontslagbesluit van de minis
ter beroep heeft aangetekend bij het
ambtenarengerecht.
„Het lijkt mij een zaak van groot
landsbelang, wanneer alsnog een on
derzoek zal worden ingesteld naar alle
facetten, waarvan de zaak-Van der
Putten een uiterst belangrijke is," al
dus besluit de heer Geleijnse zijn uit
voerige brief.
In het vandaag verschenen orgaan
van de Nederlandse christelijke bond
van overheidspersoneel, waarvan de
heer Van der Putten lid en mr. Ge
leijnse juridisch adviseur is, komt een
mededeling voor over de zaak-Van der
Putten. Het hoofdbestuur wenst zich
van commentaar te onthouden zolang
de zaak sub judice is. Verklaard
wordt, dat de heer Van der Putten
rechtskundige bijstand zal worden
verleend bü de behandeling van het
door hem in te stellen beroep bij het
ambtenarengerecht.
ROTTERDAM. In een woning aan
de Leeuweriklaan te Rotterdam-Hille-
gersberg maakte een zusje zich gister
avond ongerust toen het zo stil bleef
in de badkamer waar de achtjarige
Marian Janosik in het bad zat. Op haar
geklop en geroep kwam geen reactie.
Zij alarmeerde haar vader die ijlings de
deur forceerde.
Hij kwam juist op tijd om zijn doch
tertje van verdrinking te redden. Ver
moedelijk tengevolge van een defect aan
de geyser was het meisje door ontsnap
pend gas bewusteloos geraakt en met
haar hoofd onder water gegleden.
Toen de G.G. en G.D. arriveerde was
Marian alweer enigzins bij bewustzijn
gekomen: nu ligt zij ter observatie in het
sophia-kinderziekenhuis.
9
Eigen nieuwsdienst
AMSTERDAM In de Galgenstraat
4b in Amsterdam is gistermiddag een
bestelauto het huis van de alleen
wonende 79-jarige heer J. de Hondt
binnengereden. De heer De Hondt die
achterin het huis was, werd niet ge
wond.
De bestuurder van de bestelauto, de
vijftigjarige fabrikant Bastiaan van B.
uit Amsterdam, verloor de macht over
het stuur, omdat hij onwel werd. Hij
had 's ochtends een zwaar stuk ijzer
tegen het hoofd gekregen toen hij
krachtig moest remmen.
Voor hij in de woonkamer van de
heer De Hondt. met zijn wagen tot
stilstand kwam, reed hij tegen de brug
leuning van de Sloterdijkbrug en te
gen een geparkeerde vrachtwagen.
BRUSSEL. In een vlot verlopen
gedaehtenwisseling is de Britse mi
nister Heath het gisteren met de mi
nisteriële vertegenwoordigers van de
landen van de E.E.G. eens geworden
over de verdere werkzaamheden van
de onderhandelingsdelegaties. Deze de
legaties hebben ter vergemakkelijking
van de onderhandelingen over Enge
lands toetreding tot de E.E.G. de af
gelopen weken een overvloed van ge
gevens verzameld, opdat men precies
zou weten wat de verplichtingen van
het Gemenebest voor het handelsver
keer feitelijk betekenen.
Als men bij de onderhandelingen
van de verschillende uitgangspunten
van Engeland en de E.E.G. uitgaat,
is overeenstemming moeilijk te berei
ken. Vandaar dat men nu besloten
heeft de problemen vooral op prakti
sche manier aan te pakken.
Van beide zijden hebben de minis
ters op basis van de hun door de'dele
gaties gedane voorstellen concessies
gedaan. Zoals bekend, zullen de agra
rische exporten van de Gemenebest-
landen voorlopig buiten beschouwing
worden gelaten, maar voor de indus
triële uitvoeren van de economisch
ontwikkelde landen van het Gemene
best (Canada, Australië en Nieuw
Zeeland) is overeengekomen dat de
ondedhandelingsdelegaties produkt voor
produkt naar oplossingen zullen zoe
ken.
Regionaal
Voor de industriële produkten uit
onderontwikkelde Gemenebestlanden
(India, Pakistan, Hongkong) is over
eengekomen dat men hun probleem
produkt voor produkt zal nagaan,
maar tevens de mogelijkheid van re
gionale oplossingen zal onderzoeken.
Dat laatste betekent dat de mogelijk
heid van associatie van deze gebieden
bij de E.E.G. wordt opengehouden.
Voor de industrieel ontwikkelde Ge
menebestlanden wordt associatie niet
overwogen.
De ministers zullen op 18 januari
opnieuw bijeenkomen. Overeengeko
men is dat hun beraad van 1 januari
af tot eind maart zal worden voorge
zeten door een Franse minister. Daar
na komt vermoedelijk een ministeri
eel vertegenwoordiger van Engeland
aan de beurt.
Eer William en Pierre halverwege
Montpellier. waren, arriveerden er in
Rouaan twee brieven van de Franse
minister van financiën. De ene werd
voorgelezen aan John Talbot: de
brief dankte hem hoffelijk voor het
geld dat onderweg was, oefende een
bevallige kritiek uit op de bezadigde
Engelse methode die voor de afle
vering gekozen was en sprak de vro
me wens uit dat er zich in de toe
komstige relaties tussen de belde lan
den geen omstandigheden zouden
voordoen die de snellere diensten van
zijn postpaardenstelsel noodzakelijk
zouden maken. „Verrekte paivenu!"
snoof Sir John.
Isambart las de tweede brief voor
aan Hugo. Hij bevatte een formeel
bedankje en de voorzichtige belofte
de kandidaat zorgvuldig in ogen
schouw te zullen nemen. Maar het
droeg een postscriptum in Coeurs
eigen haastig krabbelschrift en dat
luidde:
„Ik herinner mij de wapensmid
uitstekend. Als zijn zoon even goed
is als zijn staal, zal hij hier welkom
zijn. Verzoek de wapensmid mij een
nieuw kapje te maken. Het eerste is
in de Oriënt. Ik heb geen tijd om u
te vertellen waarom. De koerier heeft
opdracht voor dit werk vooruit te be
talen."
„Ik heb de vrijheid genomen het
geld met de koerier mee terug te
zenden," zei Isambart. „Ik wist dat
je het kapje niet kunt namaken."
„Dat is waar," zei Hugo, „maar ik
kan hem natuurlijk wel een heel goed
kapje van gewoon staal maken."
„Ik vermoedde haast wel dat je
dat zou aanbieden," zei Isambart.
Hij telde een paar goudstukken
neer. „Eerlijk gezegd, heb ik de mi
nister van financiën al geschreven
dat je het doen zou, en ter betaling
een paar geldstukkej) achtergehou
den. Ik hoop dat het voldoende is."
Hugo keek naar het stapeltje goud.
„Abdoellah zal hem ook een zwaard
moeten maken," zei hij.
„U hebt te veel achtergehouden,
pater."
„Ik ben niet op de hoogte van za
ken," zei Isambart met een sluwe
schittering in zijn ogen. „En ik zou
niet willen dat de minister dacht dat
de wapensmid goedkoop staal ver
werkte. Hij vergeleek het met Pierre,
zoals je weet."
Karei van Frankrijk was de zeven
de van die naam. Maar alleen wan
neer een koning gekroond werd, of
wanneer hij stierf, herinnerde men
zich zijn serienummer. Het gewone
volk en de kroniekschrijvers onder
scheidden de ene Karei van de an
dere met een bijnaam: zo had men
Karei de Grote en Karei de Kale;
Karei de Dikke en Karei de Waan
zinnige en Karei de Goede. Maar nie
mand kon een bijnaam bedenken,
die de kleurloze Karei de Zevende
goed typeerde en dus nam hij een
naam aan, die zelfs de vernuftigsten
van zijn vrienden niet hadden kun
nen bedenken, een naam die steunde
op de uitstekende kwaliteiten van
zijn ministers en stond reeds tijdens
zijn leven bekend als Karei de Wel-
gedlende.
Velen van zijn meest intieme advi
seurs waren mannen van nederige
geboorte en onder hen straalde Jac
ques Coeur als een licht van voor
zichtigheid. integriteit, moed en oor
spronkelijkheid. Coeur was in dienst
van zijn koning machtig en onmete
lijk rijk geworden. In een wereld die
verzot was op vertoon, bestond zijn
enige ijdelheid uit een hartstocht
voor bouwen.
(Wordt vervolgd.)
^llllllllllllllilllllllflIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIlllllllllllllllilllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllliiiiiiiiiiuuiitiilUIIIIIIKIIIKIIIUIIIIUUISUIItHIUIIllllUltUlllllillluili
imiiitimiiiiiiiiiimmitiiiitiiHiiHiiiHiiiiiiiii:
2. Met grote ogen bekeek de maat de
voorplaat van het boekje en een lichte
huivering beving hem.
„Waere historiën over sonderlinghe
schepsels der zee", las hij.
„Zou het dan echt waar zijn, d-dat er
zulke m-monsters bestaan?" vroeg hij.
„Z-zeeslangen en m-meerminnen en
zo?"
De handelaar lachte schor.
„Het staat er toch?!" riep hij uit,
„ware historiën..! Nou dan! Het is ge
drukt, dus is het zo. Iedere zeeman be
hoorde dit boekje te kennen, meneer,
om te weten aan welke gevaren hij
blootstaat. Hoevelen varen er niet on
wetend uit en juist daardoor hun onge
luk tegemoet?"
De maat staarde bleek in de nevel,
daar waar hij de zee wist.
„Huu.. j-ja..ja, gelijk hebt u..." stem
de hij in. „Het is d-dom om onwetend
uit te varen., je weet n-nooit wat je
voor de boeg komt."
Haastig haalde hij een tientje tevoor
schijn.
„Alstublieft., ik ga nu maar!" ver
volgde hij gejaagd, „ik g-ga meteen in
dit boek zitten stu-studeren. Wat een
g-geluk dat U het voor m-mij bewaard
hebt!"
„Zo is het. Een gewaarschuwd man
telt voor twee!" riep de handelaar hem
na, terwijl hij het tientje gladstreek.
Niet veel later zat de maat aan boord
van de Kraak met prevelende lippen en
rode oren over het boek gebogen. Hij
had geen benul meer van zijn omge
ving, wist zelfs niet meer wat voor dag
het was of wie hij zelf was. Voor het
ogenblik was hij een van de ongelukkige
opvarenden van de driemaster „Nukki
ge Neeltje", die eeuwen geleden op
vrijdag de dertiende zee koos en door
boos toedoen van een verlokkende zee
meermin in de golven haar ondergang
vond...
De 66-jarlge E. L. de Neve uit Aar-
denburg, die donderdag op de fiets
naar Maldegem in België was gereden,
is daar aangereden door een vracht
auto. Hij was op slag dood.
TERNEUZEN. De gemeenteraad zal
op 14 december in openbare vergadering
bijeenkomen om de begroting van 1962
te behandelen. Deze wordt o.m. gewijzigd
met een bedrag van 6000.voor de
bouw van een werkplaats voor de B.B
Hiervoor zullen nog voorzieningen moeten
worden getroffen. In de lijst bij de raads-
agenda gevoegd, wordt een overzicht ge
geven van de subsidies die aan de ver
schillende verenigingen en stichtingen
zullen worden toegekend. De Stichting
Openbare Leeszaal in Terneuzen krijgl
een subsidie van 11.464,de Zeeuwse
Muziekschool 14.675,—, het Zeeuwse
Studiefonds een bijdrage van vijf cent
per inwoner. De Jeuigdnatuurwaeht, die
in het afgelopen jaar zich verdienstelijk
heeft getoond, krijgt een subsidie van
1000,Het Particulier Maatschappelijk
Werk in Terneuzen krijgt 5500.het
ziekenhuis St. Elisabethstichting Sluiskil
7000,het Groene Kruis en het Wie-
Gele Kruis 3,75 per lid, de Z.V.U.
1700,voor cultureel werk onder de
schoolgaande jeugd, het E.T.I. zeven cent
per inwoner en de Stichting Zeeland voor
Cultureel en Maatsohappelijik Werk acht
cent per inwoner.
