SINT
NICOLAAS IS IDe kinderen wisten het
ER STIL VAN antwoord wel
KAPPIE EN DE VERTRAAGDE MASSA!
DE NATUUR
Huizen en land
onder water
Vrijdag 17 november 1961
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
P. W. RUSSEL'S
TAFELPIANO IS ER OOK
GIFT VAN DE BELASTING
N"
in en om uw huis
Het verhaal
van Kalmaan
„Mijn zegen
Vijftien kilometer
„Niet thuis"
Neusverkouden?
DAR0PHEDRIN
helpf direct!
Voor het feuilleton
iimiininunniiiiiiiiiiiiiiiimiiininiiiii
zie men pagina 4
illllllllllilliiiiiilliiiiiiliiliiliiiiiiiiiif
0ERM
Johnny
Hart
<U_j.
M.
De
opzienbarende
experimenten
van
1
student
Tijloos
H
■I—
Gebedsdienst voor de
Wereldraad v. Kerken
FjE mensen die uw
"-L' lezen zijn bijna net
krant
zo
goed als ikzelf", zei gisterer
in Roermond Sinterklaas me
een uitgebreid knipoog. Zijn
gehandschoende rechterhand
wees naar een tafel met pak
ketten en enveloppen, met
muntbiljetten en postwissels.
En dan begin ik maar direct met het andermaal opsommen van de
bij dat „Comité Jean-Marc" (adres: Postkantoor te Roermond) binnen
gekomen gaven, zoals ik ze van een Zwarte Piet kreeg opgegeven.
Uit Bruinisse kwam tien gulden van meneer J. en uit Den Haag vijf
gulden van meneer J. C. O. En dan postwissels, hele series. Eerst die
met een rijksdaalder: van B. in Werkendam, van hoofdbesteller S. in
Gorkum, van de familie C. in Winschoten, van G. in Rotterdam („Ik
stem in met uw actie"), van G. S. in Hardinxveld, van Tante Mientje
in Zierikzee en van De B. in Schoonhoven.
yO°R nu iemand mocht vragen: Waarvoor is dat allemaal?, dit antwoord:
Voor Jean-Marc Nicolas, het jongetje van zeven jaar, dat een briefje
per ballon naar Sinterklaas stuurde en die niet weet, dat zijn verzoek bij
Roermond werd gevonden. Voor Jean-Marc dus en zijn broer van elf en zijn
zieke moeder; voor die drie die thuis geen kachel kunnen laten branden en
voor wie Sinterklaas op zaterdag 25 november naar Namen reist om er geheel
persoonlijk een waar feest van te gaan maken.
Daarom kwamen ook die andere postwissels in Roermond binnen. Zoals
die van tien gulden van een gloeilampencentrale in Rotterdam en die vijftig
gulden van meneer T. in Velp. Van de familie D. in Delft vijf gulden, van
meneer E. in Apeldoorn hetzelfde bedrag, van de heer J. in Rotterdam drie
gulden, van de kunsthandel G. in Scheveningen neen, geen postwissel,
maar een tafelpiano. De tweede dus en Sinterklaas heft al besloten
„Dat is geweldig, die gaat naar de elfjarige broer van Jean-Marc".
En als ik nu even een fout mag herstellen: op de krant arriveerde geen
drie gulden per giro maar vijf gulden van de heer H. in Den Haag. Ikzelf
maakte die fout, eergisteren.
En tenslotte van N.N. uit Voorburg een pak met kleren en daarin ook een
kamerjas voor mevrouw Nicolas.
TYAT „tenslotte" heb ik wel wat vlug neergeschreven, want de lijst is
IJ langer. De heer v. d. L. te Rotterdam bracht gisteren één gulden en
meneer J. V. uit dezelfde stad viif galden. Toen kwam er Iemand en die gaf
25 gulden, bijeengebracht door de afdeling Abonnementen van onze krant
en die 31 gulden totaal zijn al weg naar Roermond.
Die Zwarte Pie
ten daar zijn ge
weldig blij, dat ze
mij zo'n lange lijst
met verantwoordin
gen moeten laten
schrijven, „want zo
heeft Sint Nicolaas
het bedoeld", zeg
gen ze.
Gewoon verder
dus. In Roermond
kwam ook nog: van
Ch. van B. uit Al
phen aan den Rijn
een postwissel van
tien gulden: van
John, Gerrit en
Hanny uit Arkel
ook tien gulden
„voor wat warmte";
van N.N. uit Den
Haag een rijksdaal
der; van G. M. D.
uit Rotterdam het
zelfde en ook v.
M. in Schiedam een
riks.
En de belastin
gen, ja, ja, vergis
u niet, die betalen
zelf ook mee. Het
personeel van het
belastingkantoor in
Roermond tenmin
ste. want dat bracht
15,42 gulden bij el
kaar en het perso
neel van een druk
kerij in Roermond
8,50 gulden. Van ver
lof teruggekeerde
P.T.T.-ers uit Roer
mond deden er nog
6,50 gulden bij en
meneer v. d. W. in
Dordrecht stuurde
een postwissel met
een rijksdaalder.
Nog een rijksdaal-
van E. S. uit Oud-
Beijerland en twee
postwissels: met
vijf gulden van A.
C. v. D. uit Rozen
burg en met tien
gulden van Van A.
te Alphen a. d. Rijn.
EN nu nog een
cadeau, dat Sint
Nicolaas In Namen
vertellende moet
aanbieden. Een on
derwijzer in Eefde
heeft voor de zo
mer van 1962 een
maand vakantie
aangeboden aan
Jean-Marc en zijn
broer, inclusief alle
kosten voor reis,
kleding en wat er
meer mocht zijn.
Nog zijn we er niet, want een me
neer uit Hillegersberg gaf me honderd
Belgische franken. „Voor koffie voor
de mensen van het Comité als ze naar
Namen gaan, want dat moeten ze niet
zelf betalen". En hij bood verder aan
gratis benzine voor de reis van Sint's
auto.
echt de laatste mededeling voor
vandaag: de afdeling pakjes. In
Roermond heeft Sinterklaas van me
neer Van B. in Alphen aan den Rijn
gloednieuwe lakens en slopen gekre
gen, plus een broek, een bloes en
sokken. Een tweede pakje bracht van
de familie K. in Rotterdam alweer
gloednieuwe spullen: een trui, een
vest voor Jean-Marc's moeder en een
laken. Een derde pakje kwam uit de
St. Lidumastraat in Schiedam van een
jeugdig aanhanger van de Sint en hield
in speelgoed plus een rijksdaalder. Het
vierde pakket werd verstuurd door
meneer C. in Vlaardingen en had ook
alweer nieuwe zaken: blazer, broek en
een in plastic verpakte grote speel
goedauto. En het vijfde pakje kwam
uit Oegstgeest met een prachtige bloes.
HET is alles bij elkaar overrompe
lend, daar is het „Comité Jean-
Marc" wel van overtuigd. En vlak voor
het sluiten van deze opsomming komt
uit Namen het bericht, dat de mannen
van het postkantoor daar Sinterklaas
met zijn gevolg gratis van eten en drin
ken zullen voorzien op de dag van het
bezoek, zaterdag 25 november.
„Ik ben er stil vut", zuchtte Sint
Nicolaas gisteravond In Roermond en
begaf zich ter ruste op zijn tijdelijke
adres: Postkantoor, aldaar.
Morellen kan men nu nog poten en
die voldoen op een plaats tegen een
muur of schutting op het noorden of
westen, waar met andere vruchtbomen
echt niets meer te beginnen is. Dan zal
men echter een leiboom bij een soliede
firma moeten bestellen; ze houden van
een kalkrijke grondsoort en het plantgat
moet niet alleen voldoende diep, doch
ook breed genoeg zijn.
(Advertentie)
ALLEENVERKOOP
WENNEKERSCHIEDAM
AALST. Bij het werk aan de E-3
weg onder Aalst is gistermiddag een
dijkje doorgebroken. Zeven hectaren
land kwamen onder water te staan. Bin
nen tien minuten stonden enkele huizen
en de rijksweg tussen Eindhoven en
Valkenswaard onder water. Driehon
derd kippen konden op het nippertje uit
hun hokken worden gehaald.
Het opgespoten zand van de toekom
stige rijbaan wordt binnen dijkjes gehou
den. Het overtollige water stroomt nor
maal af naar de Dommel. Door het
breken van de dijk aan de zuidkant
kwam het water echter in de lager ge
legen polders terecht. Het kon slechts
langzaam naar het riviertje de Tongel-
reep afvloeien. Het verkeer ondervond
veel hinder van de wateroverlast.
DE inspecteur van politie te
Bloemendaal, de heer J. L.
de Rave, is niet alleen een
vriendelijk man, hij is ook een
propagandist in de richting van
een veiliger verkeer. Wat dat
betreft zou ik dus een vlag voor
hem willen uithangen. Hij heeft
nu een verhaaltje geschreven
enwel, ik zie het niet he
lemaal. Dat zou allemaal niet
belangrijk zijn, want het is best
mogelijk dat de inspecteur het
helemaal bij het juiste eind
heeft en dat ik me vergis. Nu
heb ik zes volwassenen (met rij
bewijs) dat verhaaltje laten le
zen en ze wisten het ook niet.
„Klopt doorgaans", zei me de
inspecteur, „de kinderen weten
het beter". En ik hoorde ook,
dat tenminste 25.000 kinderen
het verhaal van inspecteur De
Rave hebben gelezen. Nu wordt
het interessant, dacht ik.
Het begon met m(jn dochtertje, die
thuis kwam van school met de bood
schap: „Dit krantje hebben we gekre
gen en lk kan er een skelter of een
tikmachine mee winnen." Nu wil het er
bij mij niet direct ln wat meisjes van
tien jaar met een skelter of een schrijf
machine moeten doen, maar aanne
mende dat ook oudere kinderen het
zelfde krantje hadden gekregen dook
lk in de lectuur.
Het krantje heet „De Tombola" en
het maakt propaganda voor het lezen
van boeken. Daar kan niemand iets te
gen hebben en dat zal dan ook wel niet.
Op de vierde en
laatste pagina staat
de „Grote nationale
prijsvraag met 1000
prijzen" en daar
begint het dan.
Een verhaaltje
over meneer Kalm
aan, meneer Haas
tig en meneer
Brommert, die el
kaar ergens op 'n
weg ontmoeten en
er het een en ander
beleven. De inspec
teur Rave heeft het
geschreven en om
elkaar beter te be
grijpen, laat ik die
geschiedenis van
Kalmaan en zijn
vrienden nu eerst
volgen.
Mijnheer
Kalmaan reed
met zijn auto-
tje over een met
het bord „Auto
weg" aangeduide
weg, met een
vaartje van 15 ki
lometer per uur,
achter een daar
voortsukkelende
paard-en-wagen
aan.
,Jjag koetsier,
dag paard", riep
mijnheer Kalm
aan, „dag braaf
beest", en hij toe
terde eens vro
lijk met de auto
claxon om het
paard goeiendag
te zeggen. Toen
mijnheer Kalm
aan de paard-en-
tvagen gepas
seerd was, werd
hij op zijn beurt
ingehaald door
een slee van een
auto. Deze schoot
hem voorbij, maar
stopte even ver
der in een par
keerhaven. De
bestuurder, mijn
heer Haastig, draaide het lin
kerportierraampje naar beneden
en wenkte mijnheer Kalmaan, die
zijn auto links naast die van mijn
heer Haastig op de rijbaan tot stil
stand bracht. Ook mijnheer Kalm
aan draaide zijn raampje open.
„Hebt u misschien moeilijkheden,
mijnheer?", vroeg mijnheer Haastig
aan mijnheer Kalmaan, „u rijdt zo
langzaam". „Wel nee", zei mijnheer
Kalmaan, „ik heb de tijd voor me
zelf en rijd zo maar wat voor mijn
plezier". Mijnheer Haastig begreep
er niets van. „Hoe bestaat het", zei
bij, „op zo'n mooie autoweg zó lang
zaam rijdennee hoor, dat is niets
voor mij. Hè, ik houd er juist van
om hier eens lekker op te schieten.
Maar goed, als u geen hulp nodig
hebt, dan ga ik maar weer verder".
Mijnheer Kalmaan bedankte vrien
delijk voor de aangeboden hulp en
zei nog, dat hij ook uitkeek naar zijn
vriend Brommert, die hem (ja, daar
kwam hij al aan) hier op zijn brom
fiets tegemoet zou rijden. En ja
hoor daar flitste Brommert al voor
bij, met een snelheid van wel ze
venenveertig kilometer per uur.
Mijnheer Kalmaan reed gauw even
achteruit, om beter de draai te kun
nen maken, en keerde snel om, om
Brommert achterna te rijden, nage
staard door mijnheer Haastig, die
bedenkelijk het hoofd schudde over
zoveel plotselinge haast van die rus
tige mijnheer Kalmaan. Deze, in
tussen, achtervolgde de in de verte
verdwenen Brommert. Toen hij hem
bijna had ingehaald en Brommert
mijnbeer Kalmaan nog steeds niet
zag, gaf deze, om Brommerts aan
dacht te trekken, 'n flinke stoot op
de claxon. Brommert, die voorover
gebogen als een motorrenner voort-
stoof, keek opzij, ging recht over
eind zitten en stak in blijde her-
kenn'vn ->'in beide armen in de
lucht. Hij loeide vervolgens opge
wekt terug met de mooie sirene, die
hij (die opschepper!) op zijn brom
fiets had laten maken en volgde
mijnheer Kalmaan naar de eerst
komende parkeerhaven. En zo had
den ze elkaar dan toch nog gevon
den".
91
Zo, dat zijn dan de avonturen van
Kalmaan en zijn vrienden. En wat
wordt nu aan de lezers van de krant
(„die uitsluitend bestemd is voor
jonge lezers" zoals pagina één ver
meldt) gevraagd? Zoek de fouten op
en schrijf op een briefkaart hoeveel je
er gevonden hebt.
Eergisteren was de sluitingsdatum
en ik heb dus inspecteur De Rave ge
vraagd of ik het verhaaltje mocht
overnemen. „U heeft mijn zegen",
zei hij.
Wel, in een oplage van zeshonderd
duizend is het blaadje verspreid en
25.000 kinderen hebben meegedaan
aan de prijsvraag. Ook leerlingen van
middelbare scholen, hoorde ik, dus
van twaalf en zestien jaar en Zo.
Wat zijn nu de fouten in het ver
haaltje? Zoals gezegd hebben we het
er met een groepje rijbewijs-houders
over gehad. Er heerste geen overeen
stemming "toen de meningen werden
gepeild.
Vijftien kilometer rijden op een
autoweg. Nergens staat dat men het
niet mag doen, maar ledereen zal het
er mee eens zijn, dat men onnodig
liet verkeer (op een autoweg!) op
houdt en iedereen zal zich de actie
van het Verbond voor Veilig Verkeer
herinneren van een paar maanden ge
leden, waarin het slak-spelen-zonder-
reden werd veroordeeld. Maar die
vijftien kilometer van meneer Kalm
aan mag u niet als fout rekenen,
want wettelijk is het niet verboden.
Dat is dus verwarringwekkend, vind
ik. Inspecteur De Rave, heb ik hem
goed begrepen, vindt dat helemaal
niet. Nergens staat iets van minimum
snelheden, dus de zaak is duidelijk,
is zijn mening.
Maar vindt u dit nu lectuur voor
kinderen, inspecteur, vroeg ik. Waar
om geen verhaaltje over iets dat
speelt binnen de bebouwde kom. Over
fietsen en autopeds, over zebra's en
kruispunten oversteken, over een gang
naar en van school. Dat is toch de
realiteit. Alle kinderen bewegen zich
van en naar school, maar ik zie ze
nooit op autowegen en de problemen
van de heren Kalmaan, Haastig en
Brommert zijn de hunne niet. Boven
dien wisten zelfs volwassenen niet
precies wat de antwoorden moesten
zijn
„Juist", zei de inspecteur, „dat is
m)jn ervaring ook. Ik heb hetzelfde
verhaaltje lang geleden ln een zaal
behandeld; de kinderen wisten de ant
woorden, bij de volwasenen kreeg ik
niet thuis."
..Brommert stak uit blijde herkenning zijn beide armen in de lucht..
Ik ben het er dus niet mee eens, dat
een dergelijk verhaal aan kinderen
wordt voorgelegd om hun verkeers-
kennis te spitsen, omdat het naar
mijn smaak geen hout snijdt. Maar ik
wil bepaald voorkomen, dat ik iets
onvriendelijks zou zeggen aan het
adres van inspecteur De Rave, omdat
ik weet dat hij zich juist bijzonder
inspant in de strijd tegen de onveilig
heid op de weg. We verschillen ge
woon van inzicht.
Maar nu iets anders. Ik mocht dus
van inspecteur De Rave de geschie
denis van Kalmaan hier overnemen.
En ik maak er tegelijk een puzzel
voor-volwassenen van. Dat is niet
Ingewikkeld: ik vraag a hetzelfde als
aan de kinderen werd gevraagd. Ik
vraag u dus: meldt u me het aantal
fouten en zet u er in een paar woorden
achter waarom het fouten zijn. Ik ben
zeer benieuwd naar uw antwoorden,
die ik graag uiterlijk donderdag 23 no
vember in mijn bezit heb.
Uw meningen zal ik aan inspecteur
De Rave zo heb ik met hem afge
sproken voorleggen en via hem zult
u op deze plaats het „goed" en „fout"
vernemen.
Ik wens u sterkte.
Advertentie
Darophedrin neus
druppels geven onmid
dellijk verlichting-
Per flac. met pipet
f40
'n DARO-product
dus betrouwbaar
door
/je ZIET ER GOEdA
UIT VANDAAG. .1
/"en ZOALS GEWOON^)
LIJK LOOPiJÉ PRE- l
PIES INDE PAS'- 1
rTSi0NGE—
JEHÊBTJEHOOFD
OOKNETOPTlüDEENl
STUKJE 1
OPGETIt-D.
m' O -
-===
glllllllllllllllllMilllllllHltllllinillltllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIillllllllltlillllllllllllllllllllllMMIIItllllH!ilI1ll!lllll1||IK:i|||||||||||||||||||l||inilllllllllll|l||||||ll|||||||||||IMIIIIII!I||||||||||l!||H|nilll(tlllllll1B
46. Het bleek al spoedig, dat Kruit-
meisters mannen hun gebrek aan eer
lijkheid ruimschoots hadden aangevuld
met een geoefende manier van vechten.
De meester slaagde er weliswaar in de
tegenpartij met zijn engelse sleutel
wat zwakker te maken, maar daaren
tegen werd de maat al gauw vastge
grepen en in een rol touw verpakt.
Daaruit klonken zijn protesten nog
maar zwakjes door.
Wat zou Michiel de Ruyter in zo'n
geval hebben gedaan?" dacht Okki,
strijdend op zijn eigen manier. „Die
had vast wel een of ander aardig plan
netje klaar.." vervolgde hij, Kruitmeis-
ter beentje lichtend. „Wacht eens...
Hij smeerde het dek vol boter, maar
dat duurt een heleboel tijd! Nee, ik
weet iets jofeiers!"
Hij snelde het kombuis in een keer-
de terug met een zware, dampende
pan.
„Bolletjespap werkt net zo goed!"
mompelde de scheepsjongen, de inhoud
op het dek leegstortend.
Nu dat bleek. Maar het nadeel was
dat vriend en vijand tegelijk ten val
kwamen.
„Het is duidelijk, dat wij ook op de
ze manier geen stand houden.." stelde
Kappie vast, terwijl hij in grote vaart
op Kruitmeister toegliste..
MIDDELBURG. Van 18 november
tot 6 december zal, zoals gemeld, in
New-Delhi in India de grote assemblee
van de Wereldraad der Kerken worden
gehouden. Afgevaardigden van 180 ker
ken zullen zich bezighouden met de gro
te vragen en problemen die voor heel
de christenheid van bijzonder belang
zijn. Gesproken zal worden over de wij
ziging van de basisformule, over het in
ternationale zendingswerk, over de
dienst die dé christenheid kan verrich
ten aan de naaste in Azië en Afrika en
nog vele andere problemen.
Aan de vooravond van deze grote as
semblee wordt op vrijdag 17 november
(vandaag) in de Engelse kerk te Mid
delburg een plechtige gebedsdienst ge
houden die beginnen zal om kwart voor
zeven (19.15) (19.15 uur, in tegenstelling
tot andersluidende tijdstsippen die in
sommige kerken zijn genoemd). G.ebe-
den zal worden voor al diegenen die in
New Delhi samenkomen, hetzij als af
gevaardigde, hetzij als waarnemer. Ge
beden zal worden om Gods leiding en
om Zijn heilige geest.