SINT NICOLAAS IS IDe kinderen wisten het ER STIL VAN antwoord wel KAPPIE EN DE VERTRAAGDE MASSA! DE NATUUR Huizen en land onder water Vrijdag 17 november 1961 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 2 P. W. RUSSEL'S TAFELPIANO IS ER OOK GIFT VAN DE BELASTING N" in en om uw huis Het verhaal van Kalmaan „Mijn zegen Vijftien kilometer „Niet thuis" Neusverkouden? DAR0PHEDRIN helpf direct! Voor het feuilleton iimiininunniiiiiiiiiiiiiiiimiiininiiiii zie men pagina 4 illllllllllilliiiiiilliiiiiiliiliiliiiiiiiiiif 0ERM Johnny Hart <U_j. M. De opzienbarende experimenten van 1 student Tijloos H ■I— Gebedsdienst voor de Wereldraad v. Kerken FjE mensen die uw "-L' lezen zijn bijna net krant zo goed als ikzelf", zei gisterer in Roermond Sinterklaas me een uitgebreid knipoog. Zijn gehandschoende rechterhand wees naar een tafel met pak ketten en enveloppen, met muntbiljetten en postwissels. En dan begin ik maar direct met het andermaal opsommen van de bij dat „Comité Jean-Marc" (adres: Postkantoor te Roermond) binnen gekomen gaven, zoals ik ze van een Zwarte Piet kreeg opgegeven. Uit Bruinisse kwam tien gulden van meneer J. en uit Den Haag vijf gulden van meneer J. C. O. En dan postwissels, hele series. Eerst die met een rijksdaalder: van B. in Werkendam, van hoofdbesteller S. in Gorkum, van de familie C. in Winschoten, van G. in Rotterdam („Ik stem in met uw actie"), van G. S. in Hardinxveld, van Tante Mientje in Zierikzee en van De B. in Schoonhoven. yO°R nu iemand mocht vragen: Waarvoor is dat allemaal?, dit antwoord: Voor Jean-Marc Nicolas, het jongetje van zeven jaar, dat een briefje per ballon naar Sinterklaas stuurde en die niet weet, dat zijn verzoek bij Roermond werd gevonden. Voor Jean-Marc dus en zijn broer van elf en zijn zieke moeder; voor die drie die thuis geen kachel kunnen laten branden en voor wie Sinterklaas op zaterdag 25 november naar Namen reist om er geheel persoonlijk een waar feest van te gaan maken. Daarom kwamen ook die andere postwissels in Roermond binnen. Zoals die van tien gulden van een gloeilampencentrale in Rotterdam en die vijftig gulden van meneer T. in Velp. Van de familie D. in Delft vijf gulden, van meneer E. in Apeldoorn hetzelfde bedrag, van de heer J. in Rotterdam drie gulden, van de kunsthandel G. in Scheveningen neen, geen postwissel, maar een tafelpiano. De tweede dus en Sinterklaas heft al besloten „Dat is geweldig, die gaat naar de elfjarige broer van Jean-Marc". En als ik nu even een fout mag herstellen: op de krant arriveerde geen drie gulden per giro maar vijf gulden van de heer H. in Den Haag. Ikzelf maakte die fout, eergisteren. En tenslotte van N.N. uit Voorburg een pak met kleren en daarin ook een kamerjas voor mevrouw Nicolas. TYAT „tenslotte" heb ik wel wat vlug neergeschreven, want de lijst is IJ langer. De heer v. d. L. te Rotterdam bracht gisteren één gulden en meneer J. V. uit dezelfde stad viif galden. Toen kwam er Iemand en die gaf 25 gulden, bijeengebracht door de afdeling Abonnementen van onze krant en die 31 gulden totaal zijn al weg naar Roermond. Die Zwarte Pie ten daar zijn ge weldig blij, dat ze mij zo'n lange lijst met verantwoordin gen moeten laten schrijven, „want zo heeft Sint Nicolaas het bedoeld", zeg gen ze. Gewoon verder dus. In Roermond kwam ook nog: van Ch. van B. uit Al phen aan den Rijn een postwissel van tien gulden: van John, Gerrit en Hanny uit Arkel ook tien gulden „voor wat warmte"; van N.N. uit Den Haag een rijksdaal der; van G. M. D. uit Rotterdam het zelfde en ook v. M. in Schiedam een riks. En de belastin gen, ja, ja, vergis u niet, die betalen zelf ook mee. Het personeel van het belastingkantoor in Roermond tenmin ste. want dat bracht 15,42 gulden bij el kaar en het perso neel van een druk kerij in Roermond 8,50 gulden. Van ver lof teruggekeerde P.T.T.-ers uit Roer mond deden er nog 6,50 gulden bij en meneer v. d. W. in Dordrecht stuurde een postwissel met een rijksdaalder. Nog een rijksdaal- van E. S. uit Oud- Beijerland en twee postwissels: met vijf gulden van A. C. v. D. uit Rozen burg en met tien gulden van Van A. te Alphen a. d. Rijn. EN nu nog een cadeau, dat Sint Nicolaas In Namen vertellende moet aanbieden. Een on derwijzer in Eefde heeft voor de zo mer van 1962 een maand vakantie aangeboden aan Jean-Marc en zijn broer, inclusief alle kosten voor reis, kleding en wat er meer mocht zijn. Nog zijn we er niet, want een me neer uit Hillegersberg gaf me honderd Belgische franken. „Voor koffie voor de mensen van het Comité als ze naar Namen gaan, want dat moeten ze niet zelf betalen". En hij bood verder aan gratis benzine voor de reis van Sint's auto. echt de laatste mededeling voor vandaag: de afdeling pakjes. In Roermond heeft Sinterklaas van me neer Van B. in Alphen aan den Rijn gloednieuwe lakens en slopen gekre gen, plus een broek, een bloes en sokken. Een tweede pakje bracht van de familie K. in Rotterdam alweer gloednieuwe spullen: een trui, een vest voor Jean-Marc's moeder en een laken. Een derde pakje kwam uit de St. Lidumastraat in Schiedam van een jeugdig aanhanger van de Sint en hield in speelgoed plus een rijksdaalder. Het vierde pakket werd verstuurd door meneer C. in Vlaardingen en had ook alweer nieuwe zaken: blazer, broek en een in plastic verpakte grote speel goedauto. En het vijfde pakje kwam uit Oegstgeest met een prachtige bloes. HET is alles bij elkaar overrompe lend, daar is het „Comité Jean- Marc" wel van overtuigd. En vlak voor het sluiten van deze opsomming komt uit Namen het bericht, dat de mannen van het postkantoor daar Sinterklaas met zijn gevolg gratis van eten en drin ken zullen voorzien op de dag van het bezoek, zaterdag 25 november. „Ik ben er stil vut", zuchtte Sint Nicolaas gisteravond In Roermond en begaf zich ter ruste op zijn tijdelijke adres: Postkantoor, aldaar. Morellen kan men nu nog poten en die voldoen op een plaats tegen een muur of schutting op het noorden of westen, waar met andere vruchtbomen echt niets meer te beginnen is. Dan zal men echter een leiboom bij een soliede firma moeten bestellen; ze houden van een kalkrijke grondsoort en het plantgat moet niet alleen voldoende diep, doch ook breed genoeg zijn. (Advertentie) ALLEENVERKOOP WENNEKERSCHIEDAM AALST. Bij het werk aan de E-3 weg onder Aalst is gistermiddag een dijkje doorgebroken. Zeven hectaren land kwamen onder water te staan. Bin nen tien minuten stonden enkele huizen en de rijksweg tussen Eindhoven en Valkenswaard onder water. Driehon derd kippen konden op het nippertje uit hun hokken worden gehaald. Het opgespoten zand van de toekom stige rijbaan wordt binnen dijkjes gehou den. Het overtollige water stroomt nor maal af naar de Dommel. Door het breken van de dijk aan de zuidkant kwam het water echter in de lager ge legen polders terecht. Het kon slechts langzaam naar het riviertje de Tongel- reep afvloeien. Het verkeer ondervond veel hinder van de wateroverlast. DE inspecteur van politie te Bloemendaal, de heer J. L. de Rave, is niet alleen een vriendelijk man, hij is ook een propagandist in de richting van een veiliger verkeer. Wat dat betreft zou ik dus een vlag voor hem willen uithangen. Hij heeft nu een verhaaltje geschreven enwel, ik zie het niet he lemaal. Dat zou allemaal niet belangrijk zijn, want het is best mogelijk dat de inspecteur het helemaal bij het juiste eind heeft en dat ik me vergis. Nu heb ik zes volwassenen (met rij bewijs) dat verhaaltje laten le zen en ze wisten het ook niet. „Klopt doorgaans", zei me de inspecteur, „de kinderen weten het beter". En ik hoorde ook, dat tenminste 25.000 kinderen het verhaal van inspecteur De Rave hebben gelezen. Nu wordt het interessant, dacht ik. Het begon met m(jn dochtertje, die thuis kwam van school met de bood schap: „Dit krantje hebben we gekre gen en lk kan er een skelter of een tikmachine mee winnen." Nu wil het er bij mij niet direct ln wat meisjes van tien jaar met een skelter of een schrijf machine moeten doen, maar aanne mende dat ook oudere kinderen het zelfde krantje hadden gekregen dook lk in de lectuur. Het krantje heet „De Tombola" en het maakt propaganda voor het lezen van boeken. Daar kan niemand iets te gen hebben en dat zal dan ook wel niet. Op de vierde en laatste pagina staat de „Grote nationale prijsvraag met 1000 prijzen" en daar begint het dan. Een verhaaltje over meneer Kalm aan, meneer Haas tig en meneer Brommert, die el kaar ergens op 'n weg ontmoeten en er het een en ander beleven. De inspec teur Rave heeft het geschreven en om elkaar beter te be grijpen, laat ik die geschiedenis van Kalmaan en zijn vrienden nu eerst volgen. Mijnheer Kalmaan reed met zijn auto- tje over een met het bord „Auto weg" aangeduide weg, met een vaartje van 15 ki lometer per uur, achter een daar voortsukkelende paard-en-wagen aan. ,Jjag koetsier, dag paard", riep mijnheer Kalm aan, „dag braaf beest", en hij toe terde eens vro lijk met de auto claxon om het paard goeiendag te zeggen. Toen mijnheer Kalm aan de paard-en- tvagen gepas seerd was, werd hij op zijn beurt ingehaald door een slee van een auto. Deze schoot hem voorbij, maar stopte even ver der in een par keerhaven. De bestuurder, mijn heer Haastig, draaide het lin kerportierraampje naar beneden en wenkte mijnheer Kalmaan, die zijn auto links naast die van mijn heer Haastig op de rijbaan tot stil stand bracht. Ook mijnheer Kalm aan draaide zijn raampje open. „Hebt u misschien moeilijkheden, mijnheer?", vroeg mijnheer Haastig aan mijnheer Kalmaan, „u rijdt zo langzaam". „Wel nee", zei mijnheer Kalmaan, „ik heb de tijd voor me zelf en rijd zo maar wat voor mijn plezier". Mijnheer Haastig begreep er niets van. „Hoe bestaat het", zei bij, „op zo'n mooie autoweg zó lang zaam rijdennee hoor, dat is niets voor mij. Hè, ik houd er juist van om hier eens lekker op te schieten. Maar goed, als u geen hulp nodig hebt, dan ga ik maar weer verder". Mijnheer Kalmaan bedankte vrien delijk voor de aangeboden hulp en zei nog, dat hij ook uitkeek naar zijn vriend Brommert, die hem (ja, daar kwam hij al aan) hier op zijn brom fiets tegemoet zou rijden. En ja hoor daar flitste Brommert al voor bij, met een snelheid van wel ze venenveertig kilometer per uur. Mijnheer Kalmaan reed gauw even achteruit, om beter de draai te kun nen maken, en keerde snel om, om Brommert achterna te rijden, nage staard door mijnheer Haastig, die bedenkelijk het hoofd schudde over zoveel plotselinge haast van die rus tige mijnheer Kalmaan. Deze, in tussen, achtervolgde de in de verte verdwenen Brommert. Toen hij hem bijna had ingehaald en Brommert mijnbeer Kalmaan nog steeds niet zag, gaf deze, om Brommerts aan dacht te trekken, 'n flinke stoot op de claxon. Brommert, die voorover gebogen als een motorrenner voort- stoof, keek opzij, ging recht over eind zitten en stak in blijde her- kenn'vn ->'in beide armen in de lucht. Hij loeide vervolgens opge wekt terug met de mooie sirene, die hij (die opschepper!) op zijn brom fiets had laten maken en volgde mijnheer Kalmaan naar de eerst komende parkeerhaven. En zo had den ze elkaar dan toch nog gevon den". 91 Zo, dat zijn dan de avonturen van Kalmaan en zijn vrienden. En wat wordt nu aan de lezers van de krant („die uitsluitend bestemd is voor jonge lezers" zoals pagina één ver meldt) gevraagd? Zoek de fouten op en schrijf op een briefkaart hoeveel je er gevonden hebt. Eergisteren was de sluitingsdatum en ik heb dus inspecteur De Rave ge vraagd of ik het verhaaltje mocht overnemen. „U heeft mijn zegen", zei hij. Wel, in een oplage van zeshonderd duizend is het blaadje verspreid en 25.000 kinderen hebben meegedaan aan de prijsvraag. Ook leerlingen van middelbare scholen, hoorde ik, dus van twaalf en zestien jaar en Zo. Wat zijn nu de fouten in het ver haaltje? Zoals gezegd hebben we het er met een groepje rijbewijs-houders over gehad. Er heerste geen overeen stemming "toen de meningen werden gepeild. Vijftien kilometer rijden op een autoweg. Nergens staat dat men het niet mag doen, maar ledereen zal het er mee eens zijn, dat men onnodig liet verkeer (op een autoweg!) op houdt en iedereen zal zich de actie van het Verbond voor Veilig Verkeer herinneren van een paar maanden ge leden, waarin het slak-spelen-zonder- reden werd veroordeeld. Maar die vijftien kilometer van meneer Kalm aan mag u niet als fout rekenen, want wettelijk is het niet verboden. Dat is dus verwarringwekkend, vind ik. Inspecteur De Rave, heb ik hem goed begrepen, vindt dat helemaal niet. Nergens staat iets van minimum snelheden, dus de zaak is duidelijk, is zijn mening. Maar vindt u dit nu lectuur voor kinderen, inspecteur, vroeg ik. Waar om geen verhaaltje over iets dat speelt binnen de bebouwde kom. Over fietsen en autopeds, over zebra's en kruispunten oversteken, over een gang naar en van school. Dat is toch de realiteit. Alle kinderen bewegen zich van en naar school, maar ik zie ze nooit op autowegen en de problemen van de heren Kalmaan, Haastig en Brommert zijn de hunne niet. Boven dien wisten zelfs volwassenen niet precies wat de antwoorden moesten zijn „Juist", zei de inspecteur, „dat is m)jn ervaring ook. Ik heb hetzelfde verhaaltje lang geleden ln een zaal behandeld; de kinderen wisten de ant woorden, bij de volwasenen kreeg ik niet thuis." ..Brommert stak uit blijde herkenning zijn beide armen in de lucht.. Ik ben het er dus niet mee eens, dat een dergelijk verhaal aan kinderen wordt voorgelegd om hun verkeers- kennis te spitsen, omdat het naar mijn smaak geen hout snijdt. Maar ik wil bepaald voorkomen, dat ik iets onvriendelijks zou zeggen aan het adres van inspecteur De Rave, omdat ik weet dat hij zich juist bijzonder inspant in de strijd tegen de onveilig heid op de weg. We verschillen ge woon van inzicht. Maar nu iets anders. Ik mocht dus van inspecteur De Rave de geschie denis van Kalmaan hier overnemen. En ik maak er tegelijk een puzzel voor-volwassenen van. Dat is niet Ingewikkeld: ik vraag a hetzelfde als aan de kinderen werd gevraagd. Ik vraag u dus: meldt u me het aantal fouten en zet u er in een paar woorden achter waarom het fouten zijn. Ik ben zeer benieuwd naar uw antwoorden, die ik graag uiterlijk donderdag 23 no vember in mijn bezit heb. Uw meningen zal ik aan inspecteur De Rave zo heb ik met hem afge sproken voorleggen en via hem zult u op deze plaats het „goed" en „fout" vernemen. Ik wens u sterkte. Advertentie Darophedrin neus druppels geven onmid dellijk verlichting- Per flac. met pipet f40 'n DARO-product dus betrouwbaar door /je ZIET ER GOEdA UIT VANDAAG. .1 /"en ZOALS GEWOON^) LIJK LOOPiJÉ PRE- l PIES INDE PAS'- 1 rTSi0NGE— JEHÊBTJEHOOFD OOKNETOPTlüDEENl STUKJE 1 OPGETIt-D. m' O - -=== glllllllllllllllllMilllllllHltllllinillltllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIillllllllltlillllllllllllllllllllllMMIIItllllH!ilI1ll!lllll1||IK:i|||||||||||||||||||l||inilllllllllll|l||||||ll|||||||||||IMIIIIII!I||||||||||l!||H|nilll(tlllllll1B 46. Het bleek al spoedig, dat Kruit- meisters mannen hun gebrek aan eer lijkheid ruimschoots hadden aangevuld met een geoefende manier van vechten. De meester slaagde er weliswaar in de tegenpartij met zijn engelse sleutel wat zwakker te maken, maar daaren tegen werd de maat al gauw vastge grepen en in een rol touw verpakt. Daaruit klonken zijn protesten nog maar zwakjes door. Wat zou Michiel de Ruyter in zo'n geval hebben gedaan?" dacht Okki, strijdend op zijn eigen manier. „Die had vast wel een of ander aardig plan netje klaar.." vervolgde hij, Kruitmeis- ter beentje lichtend. „Wacht eens... Hij smeerde het dek vol boter, maar dat duurt een heleboel tijd! Nee, ik weet iets jofeiers!" Hij snelde het kombuis in een keer- de terug met een zware, dampende pan. „Bolletjespap werkt net zo goed!" mompelde de scheepsjongen, de inhoud op het dek leegstortend. Nu dat bleek. Maar het nadeel was dat vriend en vijand tegelijk ten val kwamen. „Het is duidelijk, dat wij ook op de ze manier geen stand houden.." stelde Kappie vast, terwijl hij in grote vaart op Kruitmeister toegliste.. MIDDELBURG. Van 18 november tot 6 december zal, zoals gemeld, in New-Delhi in India de grote assemblee van de Wereldraad der Kerken worden gehouden. Afgevaardigden van 180 ker ken zullen zich bezighouden met de gro te vragen en problemen die voor heel de christenheid van bijzonder belang zijn. Gesproken zal worden over de wij ziging van de basisformule, over het in ternationale zendingswerk, over de dienst die dé christenheid kan verrich ten aan de naaste in Azië en Afrika en nog vele andere problemen. Aan de vooravond van deze grote as semblee wordt op vrijdag 17 november (vandaag) in de Engelse kerk te Mid delburg een plechtige gebedsdienst ge houden die beginnen zal om kwart voor zeven (19.15) (19.15 uur, in tegenstelling tot andersluidende tijdstsippen die in sommige kerken zijn genoemd). G.ebe- den zal worden voor al diegenen die in New Delhi samenkomen, hetzij als af gevaardigde, hetzij als waarnemer. Ge beden zal worden om Gods leiding en om Zijn heilige geest.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1961 | | pagina 2