De Sint
maakt een uitstapje
naar Namen
L
IKAPPIE EN DE VERTRAAGDE MASSA 1
WANT JEAN-MARC STUURDE EEN BRIEFJE
IlillllllillIlillSllIlllllllfflIII!
i
B
■l
■laiiiiiiiil
P. W. RUSSEL'S
Het geheim
Auto op kraan wagen:
dode en twee gewonden
Gewoon: sturen
Als het kan
Van Roermond uit
Het adres
De
JU
opzienbarende
MB
experimenten
van
student
Tijloos
Laatste seizoenrit van
„zingende bougie"
Zaterdag 11 november 1961
ZEEUWSCH DAGBLAD
l'ag. 2
39
Adèle d'Epinal spitste haar oren.
Wie van Milaan heette, behoefde
voor niemand onder te doen. Bernard
zei: „Ik geloof dat we Meester Pier
re wel emge dankbaarheid verschul
digd zijn. De jongen schijnt haar als
eerste gevonden te hebben en hij
heeft een prijzenswaardige handig
heid getoond in de manier waarop hij
haar gescheiden heeft van enige door
de pest aangetaste lieden."
Toen Louise uitlegde dat Pierres
prijzenswaardige handigheid hieruit
bestond dat hij haar leven gered
had toen het volk meende dat ze
dood was en op het punt stond haar
te verbranden, besloot de gravin, dat
hij, om het even of 'lij Pierre van
Milaan was dan wel eenvoudig Mees
ter Pierre, zoals zij vermoedde, het
avondmaal mocht gebruiken in de
grote hal. Het leek haar het beste
dat de sergeant van de lijfwacht
voor die avond zijn voorname plaats
aan de benedentafel afstond ter ere
van de gast.
„Geen sprake van," zei heer Ro
bert beslist. „Bedenk toch eens wat
de iongen gedaan heeft, Adèle!"
En dus behield de sergeant zijn
plaats aan het hoofd van de tafel
der schildknapen en pages en ge
bruikte Pierre de maaltijd aan de
exclusieve kleine familiedis, wat een
biizonder grote eer was.
Het was niet ongebruikelijk dat men
bij afwezigheid van een priester, aan
een voorname gast verzocht aan het
begin van een maal het gebed uit
te spreken. Bernard stelde voor dat
ditmaal Pierre deze eer ten deel zou
vallen, overtuigd als hij was dat Pier
re de simpele gemeenzame frasen
zou uiten, waarmee het gewone volk
van Frankrijk God dankte dat het
iets te eten had. Pierre aarzelde een
ogenblik niet zeker wat hem te doen
stond. Hij had een tafelgebed kun
nen uitspreken in het Frans. Engels
of Italiaans, of. als het van hem ver
langd was geworden, dank hebben
gebracht aan Allah, de meedogen
de, wiens profeet Mohammed is
Maar hij veronderstelde dat het
voegzaam zou zim om de LaMinse
woorden te spreken mals Tsambart.
Dank zii de wereldlijke lessen van
Nicolas Midi, was hit ook in staat er
een zinsneling door heen te vlechten
aangaande de nest. de verdroogde ak
kers en de voedselschaarste, zonder
al te veel grammaticale fouten te
maken. Alleen Heer Robert kende
voldoende Latijn om hem te kunnen
verbeteren, hetgeen hij natuurlijk
niet deed. Hi.i genoot, integendeel,
van de uitdrukking van Bernards ge
zicht, terwijl de ogen van Louise be
gonnen te fonkelen toen haar kam
pioen zo geleerd bleek en Claire
fluisterde: „Moeder, hij praat net
als een priester!"
Haar moeder zei: „Stil, kindje. Dat
is niet beleefd."
„Toch is het waar," zei het spich
tige meisje tegen Pierre.
„Ik heb" het ook van een priester
geleerd, mademoiselle," zei Pierre.
„Hebt ge dat gedeelte over de pest
en de droogte ook van die priester
geleerd?" vroeg Heer Robert. „Ik ge
loof niet dat ik dit tafelgebed ooit eer
der gehoord heb."
„Neen heer. dat heb ik ingelast
omdat ik een gedeelte van het gebed
vergeten was."
„Het zou mij heel wat moeite heb
ben gekost om de juiste woorden te
vinden, jou niet, Bernard? Uw pries
ter heeft u degelijk onderwezen jon
ge vriend."
„Kan hij me Latijn leren?" riep
Claire. „Mama. mag ik Latijn leren
van Pierre van Milaan?"
„Dat gaat niet in een keer," ant
woordde haar moeder. „Daar is veel
tijd voor nodig."
Bernard vond dat ze althans een
begin konden maken. Hij dacht dat
Pierre wellicht al zijn pijlen verscho
ten had en nu van zijn onwetendheid
blijk zou moeten geven.
„U begint, mademoiselle, met amo,
amas. amat," zei Pierre, ietwat op
de tast zijn weg zoekend. „Dat woord
duidt een handeling aan en tevens
een voorkeur." Isambart zou van
kleur verschoten zijn. Liefhebben,
een handeling! Dit was het resultaat
van de wereldlijke lessen van de ka
nunnik. die in het geheel niet over
eenstemden met Isambarts eigen me
thode van Latijns onderricht. „Als
u dat grondig kent. gaat u over tot
andere woorden."
„Je reinste priester!" grinnikte
Heer Robert binnensmonds.
„Woordpn die de dingen aangeven
waar iemand een voorkeur voor
heeft?" vroeg Claire.
„Latijn id erg moeilijk," zei haar
vader. ,.,Te moet niet te veel woorden
ineens willen leren."
(Wordt vervolgdl
„Sint-Nicolaas, ik wil zo graag een kleine gitaar"
het is de wens van Jean-Marc in Namen en zo schreef
hij het allemaal in zijn briefje aan de Kindervriend.
Een briefje, dat bij Roermond werd gevonden.
5/ e ajv- 'Ci -(X 'f
tl"*-"*
- -
V /V^IIVLVL.
'lü a 5
-C/Ul>c> v /bi Jjevtl
f** i
^.<aJsc*o „artu. cA a' '£*'-
t>v-£-c' jr/W /j>
W-
cx- i
"K.G-Z-W A-CK cixu
-OfV-k. c>'- <f<
HET WAS oktober, ja, ja, de
vorige maand en een klein
jongetje liet een ballonnetje los.
Hij was ruim zeven jaar en
thuis was het fris. Bij vriend-
jes brandde de kachel, maar
bij Jean-Marc Nicolas in het
Belgische Namen was geen
geld voor kolen. Er is ook geen
vader meer om geld te verdie
nen. Een moeder is er wel,
maar madame Nicolas is nog
niet zo lang terug uit het sana-
torium en nu is ze weer ziek.
Precies hetzelfde sanatorium,
waarin Jean-Marc twee jaar
heeft gelegen. En daarom, om
dat hij geen enkele uitweg meer
zag, liet Jean-Marc vorige
maand dat ballonnetje los.
t „Het zal wel naar Spanje afdrijven".
Jean-Marc wist het zeker, want hij
1 wilde dat zijn ballon in Madrid kwam
en voor een jongen van zeven zijn er
dan verder geen moeilijkheden. Maar
de wind kwam uit het zuiden die dag
en het ballonnetje uit Namen ging de
andere kant uit. Hoe lang? Niemand
zal dat ooit weten. Het was zondag
middag toen de Roermondse besteller
van de P.T.T., de heer Schreurs, op de
Beegerheide wat flarden en een touw
tje zag liggen. Hij bukte zich en raapte
met die ballonflarden een briefje op.
„Aan Sint Nicolaas" stond erop.
Een klein envelopje met daarin een
klein briefje. Een heel eenvoudig brief
je met een verzoek, in het Frans ge
schreven; vertaald staat er ongeveer
dit:
Jean Marc Nicolas 7J jaar
Rue Bruno 4 Namen België
stuurt deze ballon aan Sint Nicolaas
dat hij mij een kleine piano of een
kleine gitaar stuurt.
Dank u wel Sint Nicolaas
Wij hebben geen papa
en wij komen moeilijk rond.
En daar in een hoekje, bovenin
rechts, op het laatste moment nog de
aandoenlijke opmerking: „Mijn broer
is groter dan ik".
In de kamer bij zijn moeder in het Belgische Namen zat hij gistermid
dag, de zevenjarige Jean-Marc Nicolas, die een paar weken geleden zijn
ballon „Aan Sint-Nicolaas" opliet. Ik Wilde u nog graag even vertellen
hoe het kan dat u nu deze foto hier ziet. Het was gisterochtend dat ik het
eerste bericht over die gevonden ballon krfeeg. Nadat de inlichtingen uit
Roermond binnen waren, zochten wij contact met Antwerpen. Van daar
werd een fotograaf in Namen gewaarschuwd, die de opname van Jean-
Marc maakte en ontwikkelde. Per auto is de foto van Namen naar Antwer
pen gereden en van Antwerpen uit werd de foto per telefoon naar Rotter
dam overgeseind.
Gistermiddag was Jean-Marc niet
naar school. Dat kon niet, want Jean-
Marc had geen broek om aan te doen.
Hij heeft er wel een, jawel, maar die
moest nu eindelijk toch heslist gewas
sen. En daarom kwam zijn zieke moe
der maar het bed uit.
Koud was het ook, gistermiddag in
Namen. En nog kouder, zo leek het, in
dat huis op de tweede verdieping Rue
Bruno nummer 4. De kachel was uit,
de kolenkit was leeg en Jean-Marc
hobbelde wat door de kamer.
„Mijn broer is elf jaar", vertelde hij.
LEEUWARDEN (ANP) Een ver
keersongeluk op de rijksweg Leeuwar
denHarlingen heeft gisteren aan de
75-jarige A. Smilde het leven gekost.
De heer Snvlde zat bij zijn twee zoons
in de auto. De bestuurder heeft waar
schijnlijk de lichten van een voor hem
rijdende kraanwagen niet tijdig opge
merkt. In volle vaart reed hij op de
wagen in. De vader was op slag dood,
zijn twee zoons werden ernstig gewond
naar het ziekenhuis gebracht.
Advertentie
Wat draagt u? Een
groene, blauwe of
paarse bril om de
wereld te bekijken
of prefereert u een
glasheldere, die het
u mogelijk maakt de
dingen objektief te
zien
niet gekleurd door
de tint van zuil of
vooroordeel
Dat is het standpunt
van VRIJE GELUIDEN
ten aanzien van tv
en radio een £igen
helder (géén kleur
loos!) oordeel.
Voeg u bij deze kriti
sche minderheid
verdraagzaam en open
voor al wat ons Neder
landers bindt
abonneer u op VRIJE
GELUIDEN - het radio/
tv-blad van de VPRO.
Objektiefmet dui
delijke, volledige weer
gave van binnen- en
buitenlandse uitzen
dingen.
De pr(js? 3.25 per
kwartaal. Het adres*
VPRO HILVERSUM
(postbus 11)
Geen woord over zijn ballon, want dat
is zijn geheim. Die brief is ongetwijfeld
al op het bureau van de Weggever in
Madrid terecht gekomen, daaraan twij
felt Jean-Marc geen seconde. Hü heelt
immers zelf die brief geschreven en
de ballon losgelaten? „Een nieuwe
broek voor Jean-Marc, dat zou het
mooiste cadeau zijn", fluisterde zijn
moeder in een hoekje van de kamer.
P.T.T. allemaal hoorden van het brief
je, dat hun oollega gevonden had. „Na
tuurlijk". Er was maar één antwoord,
er was geen minuut van „Zouden we".
Gewoon: gitaar sturen.
Maar Jean-Marc heeft aan Sinter
klaas iets gevraagd, dat niemand weet.
Alleen Sinterklaas en hij. Geen nieuwe
broek, want Jean-Marc weet niet beter
of hij heeft er één en als die gewassen
moet worden, wel, dan blijf je in de
kamer tot de broek droog is. Neen,
neen, Jean-Marc heeft een ander ge
heim met de Goedheiligman: een kleine
gitaar. En die komt er natuurlijk, want
Jean-Marc heeft niet voor niets zijn
ballon nagetuurd, toen die de vorige
maand iiv de grijze herfstlucht ver
dween.
Wel, Sinterklaas heeft zijn besluit
intussen al genomen. In Roermond
deed hij dat, waar de mensen van de
Niet zomaar zijn de mensen van de
P.T.T. in Roermond ie werk gegaan.
Zij hebben er hun collega's in Namen
bijgehaald en gevraagd: Kunt u eens
poolshoogte gaan nemen in die Rue
Bruno nummer 4 en ons dan wat laten
weten.
Dat is gisterochtend gebeurd. .De
heer Ghesquière, chef van het post
kantoor in Namen, is op onderzoek uit
geweest. „De moeder van Jean-Marc
is al lang ziek", meldde hij. „Het ge
zin moet met twee jongens leven van
wat wordt toebedeeld. Alle buren zeg
gen dat Jean-Marc een prettige, open
en altijd vriendelijke jongen is en
iedereen 2ou hom een verrassing bij
zonder graag gunnen". Aldus het
nieuws uit Namen.
Dat was genoeg voor de Roer
mondse P.T.T.-ers. „We gaan iets ver
der dan die gitaar, als het kan", zeiden
ze. „We gaan Jean-Marc in Namen een
echt Sinterklaasfeest geven. Maar eerst
kijken hoe ver we hier komen."
Dat is al een eind geweest, mag ik
zo zeggen. Want de mannen van de
P.T.T. in Roermond hadden gisteren
onder elkaar zoveel guldens op één
tafel gelegd, dat de aankoop van de
gitaar verzekerd is. Nu dat Sinter
klaasfeest nog.
ons geen invoerrechten Iaat betalen
Is de zaak voor elkaar. Want we zyn
er van overtuigd, dat iedereen vóór
en niemand tegen dit plannetje is".
Drie van die P.T.T.-ers uit Roer
mond hebben samen een werkcomité
gevormd. Vooral niet veel mensen,
vooral niet vergaderen, gewoon vra
gen, kijken wat er gebeurt en dan
doen. „Comité Jean-Marc" hebben ze
het genoemd, zonder één naam te noe
men, want het gaat om dat jongetje
in Namen, zeggen ze.
En gistermiddag hebben ze me ver
teld: „Een echt Sinterklaasfeest dus,
voor Jean-Marc. We hebben al een
Stnterklaaspak, het geld voor de gi
taar is er ook, maar nu de rest. We
willen in Namen wat kieren brengen,
wat lakens en wat lekkers. Met een
auto van Roermond erheen. Natuur
lijk, Sinterklaas in de wagen, want die
gaat de pakjes uitdelen. En als de
Belgische douane nog meewerkt en
Zijn moeder zei gisteren, dat Jean-
Marc zo goed een broek kon gebrui
ken, een lange broek, misschien wel
twee. Als iemand die nu heeft, wat
dan, vroeg ik.
„Wii heten dus „Comité Jean-
Marc" en ons adres Is: postkantoor in
Roermond", kreeg ik ten antwoord.
Zo, dat is afgesproken. Kleren, wat
beddegoed, misschien een paar fran
ken om de kachel eens echt aan te
maken en een zak snoep voor de jon
gens dat zijn de plannen van de
Roermondse Sinterklaas.
Hii is nu onderweg van Spanje naar
het noorden en als hij een keer in
Roermond is aangekomen, zal hij een
speciale reis maken naar het zuiden,
naar Namen.
Daarover hoort u dan meer. Ook
over het „Comité Jean-Marc", dat
mij op de hoogte zal houden over de
vorderingen.
Over lange broeken en zo.
|iiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiitiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin!niiiiiiiiiiiiiii!!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiHii!iiiiiiiniiiiiiiii!iiiiiiiiiniiiiiiMiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiE
41. Een ogenblik lang -agen Kappie,
de maat en Okki verslagen hoe het
proefschip langzaam, centimeter na cen
timeter door Kruitmeister werd ver
sleept. En ofschoon de Kraak met loei
ende motor protesteerde en de schroef
het water in razende omwentelingen tot
schuim klopte, werd ook de goede sleep
boot door het sterkere schip meegetrok
ken.
„Dat is ja bij de wilde walvissen
af!!" brulde Kappie, naar de machine
kamer hollend. „Nou zal mijn schip
nog het loodje moeten leggen ook! Dat
loopt toch wel de spuigaten uit! Meester!
Wat vper jij die machine pap
soms?!"
De meester die zich verhit met het
stampende, pompende en gierende me
taal bezighield, keek verstoord op.
„Je moet het zelf maar weten," ant
woordde hij. „Dit hele gedoe is tech
nisch onverantwoord! De olie droogt on
der mijn handen, de geleidebanen staan
gloeiend en er zit een barst in de kruk-
askom! Als deze sinistere touwtrekkerij
nog even langer duurt sta ik niet voor
de gevolgen in! Maar ik ben een poets
dot als de zaak het houdt
Deze woorden waren nog niet koud, of
Kappies pet werd krachtig van zijn
hoofd gerukt door een losvliegende bout.
Op hetzelfde moment rees uit de ma
chine een zuigerstang op als in een
wanhopig gebaar om hulp en daarop
kwam het geheel knarsend tot stil
stand.
A.R.-vergadering Souburg
SOUBURG. De A.R. Kiesvereni
ging „Luctor et Emergo" hield een
goed bezochte ledenvergadering -waar
over werd gesproken over de propa
ganda betreffende de verkiezingen van
leden der Provinciale Staten. Na de
pauze gaf de heer B. Koole Jz. een
overzicht van de Nieuw-Guineapolitiek.
waarbij de vraag die de AR-fractie de
regering stelde, was met Indonesië tot
een gesprek te komen.
Aan het begin van de vergadering
memoreerde voorzitter W. Huson het
feit dat Souburg zelfstandig zou blijven
omdat een oproep voor een nieuwe
burgemeester was geplaatst.
,,Wij hebben grote waardering voor
het beleid van b- en w. en het enthou
siasme waarmee gewerkt is om de
zelfstandigheid van Souburg te behou
den", aldus de heer Huson.
DRIEWEGEN. De automobiel-club
„De Zingende Bougie", afdeling Driewe
gen organiseert zaterdag 11 november
de laatste rit van het seizoen en wel
voor brommers, motoren en auto's. De
start vindt om half zeven plaats bij
café van de Guchte.
