NASUTÏON WILDE
MET MIJ PRATEN
De zigeunerin en
de echte prinses
SPEL DER ZEVEN VERGISSINGEN
l
Kroesjtsjef
Stalin
nu
ontluistert
geheel
Holiday on Ice
naar Rotterdam
Stuurlozeveerboot
kan alle kanten
uit
KUNSTMARKT IN DE KOU
VEEL ERNST BIJ
JANOS SOLYOM
TSJOMBE VOOR
HARTKWAAL IN
ZWITSERLAND
Sint Nicolaas per
sinaasappelenboot
W aarschuwing was
werk van vijand
Onthulling van A.R.-voorzitter dr. Berghuis:
Maandag 30 oktober 1961
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 6
VERMOEDELIJK
VERDRONKEN
"Vervolg van pag. 1
Geen „diehards"
Uitgeschakeld
KLOKKEN VERZET
IN ENGELAND
MAASSLUIS-ROZENBURG MET NIEUWE PONT
GESPREK OP EEN TERRAS IN MONTPELLIER
KAPITEIN: OM TE
SPELEVAREN
GEWIJZIG
TEKENING
Van onze parlementaire redacteur
AMSTERDAM. Generaal Nasution, de Indonesische
minister van defensie, heeft enige tijd geleden dr. W. P. Berghuis,
voorzitter van de Anti-Revolutionaire Partij, uitgenodigd tot een
gesprek. Deze had echter geweigerd, daar hij meende als politiek
persoon niet langs de regering heen te kunnen gaan.
Deze onthulling is zaterdag gedaan
tijdens de vergadering van het convent
van de A.R. Partij te Amsterdamt Dr.
Berghuis vermeldde de uitnodiging
van generaal Nasution om aan te tonen
dat „er nu symptonen zijn van pogin
gen van niet-onofficiële Indonesische
zijde om in contact te komen met Ne
derland en met Nederlanders".
Ook zag dr. Berghuis „bepaalde ont
wikkelingen die tot een nieuwe vorm
van beleid leiden". Het leek hem dat
in het belang van de Papoea's, dat
voor de anti-revolutionairen in deze
kwestie voorop staat, moet worden ge
probeerd om tot een gesprek te komen.
Dr. W. P. BERGHUIS
geweigerd
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM. Uit de ouderlijke
woning in de Borgesiusstraat wordt se
dert zaterdagmiddag de zesjarige Theo-
door van Herk vermist. Hij werd die
middag voor het laatst gezien bij het
schutsluisje in het Noorderkanaal; ge
vreesd wordt dat hij in het water is
gevallen en verdronken.
De politie heeft zaterdag vergeefs ge
dregd.
Het tot dusver gevolgde regerings
beleid dreigde spaak te lopen, zo con
cludeerde dr. J. A. J. S. Bruins Slot,
voorzitter van de a.r. Tweede-Kamer
fractie, uit het feit dat met het Neder
landse voorstel aan de Verenigde Na
ties de politiek inzake Nieuw-Guinea
is herzien. De rechten van de Papoea's
waren niet te verwezenlijken. Was het
dus geen christenplicht om aan te drin
gen op een gesprek zonder basis, als de
tot nu toe gevolgde politiek alleen
maar desastreuze gevolgen kon hebben,
vroeg dr. Bruins Slot.
Ook vroeg dr. Bruins Slot zich af of
de zaak in Indonesië wellicht niet zo
ongecompliceerd ligt als wij wel den
ken. Wij moeten in ieder geval voor
komen dat er een afschuwelijk con
flict ontstaat.
Ingeval de Papoea's zelfstandigheid
voor zichzelf zouden kiezen is het vol-
DEZE ontwikkeling vond zijn hoogtepdnt in de vrijdag door Kroesjtsjef
gehouden toespraak, waarin hij het debat over het partijprogramma
afsloot. De volledige tekst werd eerst zaterdag gepubliceerd en ver
schafte enige belangrijke aanvullingen op het verkorte communiqué van
Tass, waaraan wij reeds eerder een en ander hebben ontleend.
gens Dr. Bruins Slot de vraag of zij
zich tegenover Indonesië kunnen hand
haven. Wij mogen hen niet belasten met
het conflict, dat wij nu met Indonesië
hebben.
Centraal staat de uitvoerigheid waar
mee Kroesjtsjef de moord op Kirof
weer naar voren heeft geschoven. Ser
gei Mironovich Kirof was partijsecre
taris van Leningrad en een van de
„liberale" stalinisten van zijn tijd. Hij
genoot veel respect en velen hadden
hun hoop op hem gevestigd ter ver
krijging van een verzachting van de
brute methode van collectivisering en
industrialisatie van Stalin. Op 1 de
cember 1934 werd hij vermoord door
een ex-communist, die een willoos
werktuig was in de handen van de ge
heime politie.
Reeds in zijn geheime toespraak op
het twintigste partijcongres, waarin
Kroesjtsjef voor het eerst Stalin open
lijk veroordeelde als machtswelluste
ling, konden de afgevaardigde partijge
noten bijzonderheden over Kirofs dood
vernemen. Kroesjtsjef herhaalde in zijn
rede van vrijdag, die dus de volgende
dag het lezerspubliek bereikte (de ge
heime rede van 1956 is hier nooit ge
publiceerd), de twijfelachtige omstan
digheden waar-onder de Leningradse
partijsecretaris aan zijn eind was ge
komen. Maar dit keer ging hij dieper
op de zaak in.
Bekend was aan degenen, die van de
onthullingen van 1956 kennis hadden
kunnen nemen, dat de moordenaar met
de Tsjeka (geheime politie) had samen
gespannen en door haar van een wapen
voorzien was. Ook had Kroesjtsjef in
dertijd laten merken, dat hij de dood
van Kirofs lijfwacht op 2 december
van hetzelfde jaar, verdacht had ge
vonden. De man was bij een auto-on
geluk omgekomen waarbij niemand an
ders het leven had verloren.
Sinds enige dagen weten wij meer na
Kroesjtsjefs lezing van het geval. Hij
onthulde dat de chauffeur van de wa
gen, waarmee het ongeluk gebeurde,
nog in leven was. Deze had getuigd dat
een Tsjekist hem plotseling het stuur
uit de handen had genomen en recht
op een rij huizen had ingestuurd. Op
het laatste ogenblik had de chauffeur
de macht over het stuur kunnen her-
DEN HAAG De Sonate KV 310,
door Mozart gecomponeerd na het
overlijden van zijn moeder, kenmerkt
zich als uitzonderlijk door haar toon
soort (a mol), de aanduiding maes
toso bij het eerste allegro, het voorko
men van fortissimi en het presto-tem
po van haar slotdeel. Ernstig en rustig
speelde de Hongaars-Zweedse pianist
Janos Solyom haar zondagmiddag in
Diligentia, met een zingende lijn in
voortijlende zestienden.
De ernst van Solyom is wat zwaar
op de hand en van humor verstoken.
Dat kwam vooral aan het licht in de
Variaties op. 35 van Beethoven op een
thema uit zijn Prometheus, dat hij ook
voor het slotdeel van de Eroica-sym-
fonie aanwendde. Zijn variatie-kunst
was, gelijk die van zijn tijdgenoten,
ook gericht op briljante virtuositeit
en met de tweede helft van het thema,
speciaal met de vier laatste maten die
daarom vragen, veroorloofde hij zich
van allerlei, deels geestig en bekoor
lijk. Dat was aan Solyom met zijn wat
droge aanslag en moeizame techniek
niet zo besteed.
Bartok leek hem met zijn Sonate
(1926) nader te staan, evenals Liszt
(tweede Ballade en Mephisto-wals)
doch hier bleek zijn technische bewe
gingsvrijheid vooralsnog te beperkt.
De Witte
Elke zondag stonden duizenden
Russen geduldig in de rij om een
korte blik te mogen werpen op de
gebalsemde lijken van Lenin en
Stalin. Voor onbepaalde tijd is het
granieten mausoleum nu gesloten
naar men stellig denkt omdat
Stalin eruit verwijderd zal worden.
trijgen, waardoor een frontale bot
sing vermeden kon worden. Niettemin
kreeg hij later te horen, dat Kirofs lijf
wacht, die in de laadbak van een
vrachtauto ter ondervraging door Sta
lin en Molotof overgebracht moest wor
den, ais gevolg van het ongeluk was
overleden. De andere inzittenden, on
der wie twee bewakers, hadden geen
letsel opgelopen, maar allen, behalve
de chauffeur, waren spoedig daarop
doodgeschoten als ongewenste getuigen.
Kroesjtsjef vermeldde niet dat eer
der in datzelfde jaar Kirof Stalin
„de grootste leider van alle tijden en
alle volkeren" genoemd had tijdens het
achtste partijcongres. Evenmin ging hij
in op de weerzinwekkende scène, die
zich in Leningrad moet hebben afge
speeld toen direct na de moord deze
grootste leider persoonlijk van zijn
diepe rouw kwam getuigen en in tranen
de dodewacht bij Kirofs lijk betrok.
Kroesjtjef volstond vrijdag met de
verklaren dat van dat ogenblik af de
bloedige zuiveringsrel losbarstte die aan
duizenden onschuldige partijgenoten het
leven kostte en het land de grootste
schade had berokkend. Hij maakte
geen melding, evenmin als in 1956, van
de overige slachtoffers van Stalins
willekeur, die niet in duizenden of
tienduizenden te tellen- zijn maar in
miljoenen. - Stalins meedogenloze col
lectivisatiecampagne in het begin van
de jaren dertig verbleekt kennelijk bij
de gedachte dat de leider zich tegen
zijn trouwste - volgelingen kan keren.
Terreur tegen deze betrekkelijk kleine
élite moet de overlevenden hoogzitten,
omdat hun laatste zekerheid, het partij-
'l dmaatschap, niet langer iets garan-
vV'erde.
Zo is te verklaren dat Kroesjtjef vrij
dag de mening vertolkte dat een monu
ment opgericht zou moeten worden in
de hoofdstad ter herdenking aan „die
kameraden, die aan Stalins willekeur
ten offer vielen". De niet-kameradeh
doen er niet toe; soms omdat het par
tijpolitiek was, het land de zegeningen
van het communisme te vuur en te
zwaard op te dringen?
Achteraf kan men uit de woorden die
Kroesjtsjef vrijdag gesproken heeft de
volgende stap in de afbraak van het
idool, dat Stalin ondanks alles nog
was, aflezen. In de passage over de
hoedanigheden van een ware leider van
partij en staat legde Kroesjtsief de na
druk od de nauwe banden die er tus
sen leider en zijn volk moeten bestaan.
„Als een leider vergeet dat het volk
nooit de macht over hem verliest", zo
zei hij, „komt hem dat duur te staan.
Hij betaalt er voor tijdens zijn leven
of erna, zoals het geval was na de wra
king van Stalins zelfverheerlijking".
De vervolgrekening, die de overleden
dictator nu wordt gepresenteerd, is de
„lijfeliike verwildering" van een gebal
semd lichaam uit de heilige stilte van
het mausoleum. Voor hem is geen plaats
meer naast Lenin. de grondlegger van
het communistische rijk en de enige
leider, die Kroesjtsief als zodanig nog
erkend wil zien. „Een man die ver
geet dat hij de wil van de partij en van
het volk moet uitvoeren, kan geen
werkel'ike leider genoemd worden",
al-bis K*-oesi)sief in wat. nu gevoegelijk
een nieuwe lijkrede op Stalin genoemd
mag worden.
Wij zijn geen „diehards" tegenover
Indonesië, had dr. Berghuis al eerder in
zijn openingsrede opgemerkt. Integen
deel, Indonesië laat ons niet los, al was
het alleen reedis om de christelijke zen
dingsgedachte. De reden dat de anti's
vaak fel stelling hebben genomen tegen
het Indonesische optreden lag niet in
hardheid, koudheid of onverschilligheid
en ook niet in stoffelijk verlies maar in
„bezeerdheid" wegens het verdriet dat
't zo moest lopen met onze verhouding.
Als het goed was, aldus dr. Berghuis,
brandde in ons steeds het verlangen
dat het nog eens weer goed zou worden.
Als er iets is dat ons nooit koud heeft
mogen laten, dan zijn het wel de ontsta
ne betrekkingen, of liever de niet-be-
trekMngen met een land waarmee wij
eeuwenlang door goed en kwaad ge
rucht verbonden zijn geweest. Van een
reuzen omzwaai is dus bij de anti-revo
lutionairen geen sprake geweest.
Dr. Berghuis zei al jaren te hebben
uitgekeken naar een gelegenheid om
weer met Indonesië tot een gesprek te
komen en dat had hij nooit onder stoe
len of banken gestoken. Het voorstel
van dr. Bruins Slot in de Tweede Ka
mer om te proberen tot een „open ge
sprek" te geraken, was een uitvloeisel
van een ernstig en hartelijk gemeen
schappelijk beraad in de topleiding van
de Anti-Revolutionaire Partij.
Sommigen waren onthutst dat dit ge
luid uitgerekend uit de a.r. kring
kwam. Men is begrijpelijkerwijs wat
schrikachtig geworden na de gebeurte
nissen van december van het vorige
jaar, waarmee dr. Berghuis doelde op
de anti-revolutionaire motie tegen het
woningbouwbeleid, die tot de kabinets
crisis leidde.
Het plan-Luns mist een wezenlijk ele
ment en slaat een essentiële schakel
over, namelijk een bilateraal gesprek
met Indonesië, zo vervolgde dr. Berg
huis. Het sluit dit element weliswaar
niet uit, maar schakelt het niet positief
en spontaan in. De manier van wer
ken van de groep-Rjjkens noemde hij
vertroebeld en het optreden waartoe de
ze groep zich laatstelijk heeft laten ver
leiden, ongeoorloofd.
Dr. Berghuis legde uit wat men on
der een „open gesprek" behoort te ver
staan; Een gesprek zonder dat partijen
vooraf aanvaarding van elkanders uit
gangspunten of voorwaarden eisen.
Het gaat erom of partijen in volledig
begrip voor eikaars positie en verant
woordelijkheden bereid zijn een oplos
sing te zoeken öde voor Indonesië,
Nieuw-Guinea en Nederland aanvaard
baar is. Als Indonesië onverhoopt al
leen maar harde onderhandelingen zou
willen, zou dit tijdens een open gesprek
moeten blijken.
De stelling van minister-president
prof. dr. J. E. de Quay, dat het kabinet
geen heil ziet in een gesprek omdat de
uitoefening Van het recht van zelfbe
schikking niet gewaarborgd zou zijn,
berust volgens dr. Berghuis op een,
wellicht ernstig, misverstand. Deze
waarborg behoeft ook niet vooraf vast
te staan, maar is een punt dat na het
gesprek zou moeten blijken.
Het zesjarige jongetje A. M. van der
Nat is zaterdagmiddag in zijn woonplaats
Hendrik-Ido-Ambacht in de Noord ge
vallen en verdronken.
De zestigjarige bromfietser D. J.
Heezen is in de nacht van vrijdag op
zaterdag in zijn woonplaats Arnhem on
der een auto gekomen en verongelukt.
LONDEN Om twee uur in de nacht
van zaterdag op zondag is in Engeland
weer de wintertijd begonnen; de klokken
werden toen een uur achteruitgezet.
Het is dit jaar voor het eerst dat de
zomertijd in Engeland zo laat eindigde.
Zij begon dit jaar ook drie weken eerder
dan anders. Dit wordt als een experiment
beschouwd. Blijkt het te zijn bevallen,
dan gebeurt het ook volgend jaar zo.
De tijd om dit verschil tussen zomer
en wintertijd af te schaffen, met andere
woorden om het tijdverschil tussen Enge
land en het westelijk deel van het
vasteland van Europa dat 's winters
bestaat, op te heffen, acht men hier nog
niet gekomen.
ROTTERDAM. Twee Nederland
se ijssterren, Nelly Maas en Leo Vis
ser, maken deel uit van „Holiday on
Ice", de ijsrevue die van 25 decem
ber tot en met 7 januari in de Ahoy-
hal te Rotterdam wordt gebracht.
In september beleefde deze ijsre
vue zijn première. Men is nu met een
tournee begonnen, die vijf jaar zal du
ren. Het gezelschap, dat naar Rotter
dam komt, is een van de vijf groepen,
waarmee „Holiday on ice" gelijktij
dig de wereld doorreist.
GENÈVE (Reuter) President
Tsjombe, die al eerder wegens hart
klachten rust heeft moeten nemen, is
gisteren naar Genève gereisd om een
specialist te consulteren.
De Katangaanse president zag er
bij zijn aankomst op het Geneefse
vliegveld monter uit. Hij deelde mee
zeker een week rust te zullen nemen.
In die tussentijd zou zijn minister van
financiën, Kibwe, de lopende zaken
behartigen.
Opvallend is dat Tsjombe hier dit
maal niet minister Moenongo mee
heeft belast. Op Moenongo, die nu
slechts het contact met de Verenigde
Naties van Tsjombe heeft overgeno
men, is herhaaldelijk ernstige kritiek
wegens beweerde corruptheid ge
oefend.
DEN HAAG. Paul Steenbergen
verlaat woensdag het ziekenhuis. Hij
zal voor de eerste keer na zijn ziekte
optreden op de ereavond van Ida
Wasserman in Tsjechows „De Ker
sentuin" op 11 november.
De Haagse Comedie hoopt de voor
stellingen van „Arme Bitos" van Jean
Anouilh, waarin Steenbergen de titel-
rol speelt, begin december te kunnen
hervatten.
Van een onzer verslaggevers
MONTPELLIER De donkere zigeunerin begreep er weinig van. „Een
prinses", zei zij vaag, terwijl zij uitdagend de kelner aankeek, die vol te
genzin een glas rode wijn voor haar neerzette.
In Montpellier plegen zigeuners niet
op terrassen te zitten en de kelner
had de zwartogige vrouw willen weg
jagen, omdat hij dacht dat ze bedelde.
Toen we zeiden dat zij onze gast was,
kwam er een stil verdriet in zijn ogen,
dat uitgroeide tot een schreeuwend
verwijt.
Als tegenprestatie voor onze inlich
ting, dat er in Montpellier een Neder
landse prinses was gekomen om er
Frans te studeren, vertelde de zigeu
nerin dat ze Miranda heette.
Vervolgens gaf ze ruimschoots de
gelegenheid om een tweede glas wijn
voor haar te bestellen. Neen, Miran-
de had nog nooit van Nederland ge
hoord, maar bij het derde glas wijn
bleek ze bereid de nodige geestdrift
te tonen over het feit, dat een echte
prinses uit zo'n ver land helemaal
naar de zuidkust van Frankrijk was
gekomen om daar naar de universiteit
te gaan.
WEL JAMMER
De madame van het hotel De Ver
dun bleek beter geïnformeerd. Ze vond
het wel een beetje jammer, dat prin
ses Margriet niet, zoals zij altijd had
gedacht, de kroonprinses van Neder
land was. Tot troost legden wij haar
uit, dat prinses Mangriet Nederland
zeer dierbaar is, omdat ze in de oor
log werd geboren.
„In Canada, waar het Konmlijk ge
zin toen in ballingschap leefde, was
Van een onzer verslaggevers
MAASSLUIS Voorzichtig kroop
De Hoorn zijdelings tegen de veer-
steiger aan. De laadklep zakte en
voor het eerst liepen mensen de
nieuwe veerboot op, de Zuidhol
landse gedeputeerde A. C. A.
Deerenberg voorop. Hij kocht het
eerste kaartje, het dek stroomde
vol met auto's, wandelaars en fiet
sers. De boot maakte zich korte
tijd later los van d^ steiger in
Maassluis en stak over naar Ro
zenburg. Het nieuwe schip was
daarmee officieel in dienst geno
men.
Als de nieuwe steigers Maar zijn,
kan De Hoorn dertig auto's, twee
honderd fietsers en tachtig voetgan
gers in drie minuten tijds de Nieuwe
Waterweg overzetten. Het schip heeft
twee motoren van vijfhonderd paarde-
krachten en het heeft voor en achter
een wendbare schroef. De zogeheten
Voight-Sehneider propellers sturen het
vaartuig.
De Hoorn heeft geen roer. De pont
kan als een tol in de rondte draaien
en verder in alle richtingen varen:
vooruit, achteruit, zijdelings en alle
kanten op, die daartussen liggen. Het
verkeer kan er zowel aan de zijkanten
als aan de voor- en achterzijde op
rijden.
Met handels
In het ruime brughuis stond zater
dag bij die eerste tocht kapitein P. T.
van der Linden uit Rozenburg. Hij
bewoog vier handels heen en weer en
had daarmee het hele schip in zijn
macht. Op de brug ontbreken een
stuurrad en een telegraaf naar de
machinekamer.
De kapitein, een ietwat nonchalant
geklede fors gebouwde figuur, be
diende de handgrepen zoals een brid
ger lotto speelt.
„Ja, ja", mompelde hij, „ik -kan
dwars varen, ik kan spélen met het
schip, maar varen? Varen is wat
anders!"
Achter hem stond de 77-jarige Arie
van der Stelt uit Maassluis. Meer dan
vijftig jaar lang heeft hij als machi
nist gevaren op de veerdienst Rozen
burgMaassluis. „Een prachtschip!"
zéi hij. „Ik had 25 jaar later geboren
moeten worden".
„In 1921", vertelde hij," was ik er
bij toen de veerboot „Rozenburg" in
dienst werd genomen, een klein bootje
met een stoommachine van zestien
paardekrachten. Als er één boeren-
De beeldhouwer Leendert Janzée
behoorde tot de Rotterdamse kun
stenaars, die zaterdagmiddag in de
gure najaarswind aan de voeten
van de Maagd van Holland zaten
te kleumen achter hun kramen vol
kunstwerken. Het was de eerste
keer dat in Rotterdam na vele vij
ven en zessen een kunstmarkt
werd gehouden. Het was een beetje
tamme vertoning. De kunstenaars
zelf hadden wel meer tam tam wil
len maken maar de gemeentebibli
otheek duldt geen muziek in de
buurt.
Jammer was ook dat alle kunste
naars van naam verstek lieten
gaan. Het aantrekkelijke van kunst
markten elders is juist, dat de hele
kunstenaarsbent zijn artistieke wa
ren uitstalt.
De belangstelling was nochtans
groot, zij het dat er veel meer kij
kers dan kopers waren, maar er
waren ook geen marktkoopjes.
Leendert Jansée had, toen wij
hem fotografeerden, nog helemaal
niets verkocht, niettegenstaande
zijn belofte om bij iedere aankoop
boven de honderd gulden een reep
chocolade cadeau te geven.
ROTTERDAM. Sint Nicolaas heeft
het stadscomité van het Rotterd-amsch
Studenten Corps per telegram doen we
ten dat hij dit maal me( een echte si
naasappelenboot naar Rotterdam ko-mt.
Vermoedelijk zal hij zich zaterdag te
Valencia inschepen. De bisschop liet
zijn keus op een sinaasappelenboot val
len omdat het dit jaar juist een eeuw
geleden is dat voor de eerste maal een
scheepslading sinaasappelen in Rotter
dam werd aangevoerd.
De boot wordt woendag 15 november
verwacht bij Wambersie aan de Maas
haven. Na zijn ontscheping zal Sint Ni
colaas in een feestelijke optocht via de
bruggen naar het stadhuis rijden, waar
hij zal worden verwelkomd door de
burgemeester.
De Hoorn, de nieuwe veerpont tus
sen Maassluis en Rozenburg, die de
verbinding tussen de noordelijke
oever van de Nieuwe Waterweg en
het Botlekgebied en Europoort aan
merkelijk verbetert (boven). Het is
een modern schip, dat met slechts
vier handels wordt bediend.
wagen
vol".
met hooi op stond, was het
De Hoorn draaide hij om aan te
leggen. „Kijk", zei hij, „daar in dat
weiland zijn we heel wat keren te
rechtgekomen. Als er een beetje
stroom stond en het waaide ook nog
dan kon de machine er vaak niet
tegenop en dan dreven we gewoon
tegen de wal op".
De veerboot had zich inmiddels
zachtjes tegen de Rozenburgse steiger
aangevleid. Een matroos gooide een
tros om een klamp en belegde het
andere eind op een bolder.
„Of ik dit nu op een nieuw of op
een oud schip doe, dat maakt niet
uit", zei hij, „een boot is een boot".
zij in januari 1943 voor ons in het be
zette Nederland een lichtpunt vol
hoop, madame." Madame was zicht
baar ontroerd. „Ja, die verschrikke
lijke oorlog", zei ze diep zuchtend.
In Montpellier staan de ramen nog
wijd open. Een groot deel van de tach
tigduizend inwoners kuiert op zondag
middagen de zon door het grote park,
waar een gigantisch koperen paard de
wandelaar verwelkomt; het duurt
vele bloemrijke perken, voordat het
Romeinse tempeltje wordt bereikt,
dat uitzicht geeft op het westelijk deel
van de stad.
TOTO
De mannen waren niet in dit op oude
stadsmuren aangelegde park. Met dui
zenden tegelijk stonden zij voor de on
telbare café's des sports zenuwachtig
de per luidspreker rondgegalmde voet
baluitslagen te vergelijken met hun
totoformuliertjes.
Deze zonnige stad bij de Middel
landse Zee wordt de komende tijd de
woonplaats van prinses Margriet. Zij
zal over de brede Place de la Comé-
die lopen, die met haar helgekleurde
terrassen het stadscentrum vormt. Ze
zal dwalen door de smalle, bijna oos
terse straatjes met kleine winkeltjes
„vol prachtig aardewerk. Ze zal 's mor
gens wakker worden met het gezicht
op verre bergen en 's avonds zal de
vochtige zeewind haar kamer in
een trage nevel hullen. Niet altijd
schijnt de zon in Montpellier. Over
enkele weken zullen ook hier de bo
men bruin worden en de kachels gaan
branden. De hoge smalle huizen wor
den dan warme toevluchtsoorden te
gen gure wind en regen.
HONGKONG (Reuter) De Chi
nese regering heeft ontkend dat de
bevolking van de noordelijke pro
vincies door haar in een radio-uit
zending is gewaarschuwd tegen
radio-actief stof.
De bedoelde waarschuwing werd
vrijdag in het noorden van China
gehoord tijdens het voorlezen van
het nieuwsbulletin in de speciaal
op het noorden gerichte uitzending
van Radio-Peking. De waarschuwing
trok in de westelijke wereld sterk
de aandacht omdat zij de Russen
bepaald zeer onaangenaam moest
zijn.
De Chinese regering heeft zich er
nu dus van gedistancieerd. Zij zegt
dat de waarschuwing „het verrader
lijke werk is van de zenders van
onze vijanden", waarmee zij kenne
lijk wil suggereren dat een andere
zender in aansluiting op de nieuws
uitzending van''Radio-Peking ahri"
het werk is geweest.
Inderdaad werd de waarschuwing
door een andere omroeper voorge
lezen dan de rest van het nieuws.
De kwaliteit van het geluid was ech
ter dezelfde en na de waarschuwing
sloot het programma gewoon aan.
De veertigjarige P. van den Broek
uit Sevenum is in de nacht van vrijdag
op zaterdag om het leven gekomen,
toen de auto waarin hij zat, bij Ven-
ray tegen een booim reed.
Hier is de volgende
aflevering van het
Spel van de zeven
vergissingen, gete
kend door de be
kende Franse teke
naar Henry Blanc.
Voor degenen die
het nog niet eerder
gespeeld hebben
geven we nog
even een toelich
ting. Blanc heeft
eerst een tekening
gemaakt. Dat is de
bovenste van de
twee hiernaast.
Daarna heeft hij
de tekening over
gemaakt, precies
eender, bijna pre
cies eender want
bij het overmaken
heeft hij zich ver
gist, me' opzet.
Zeven maal. Het
is allemaal in klei
nigheden en het
spel is nu om die
zeven vergissingen
te vinden.
Mocht U er niet
helemaal zeker
van zijn dat U de
vergissingen alle
maal gevonden
hebt, kijk dan in
de krant van mor
gen. Daarin zullen
wij de oplossing
publiceren.