NASUTÏON WILDE MET MIJ PRATEN De zigeunerin en de echte prinses SPEL DER ZEVEN VERGISSINGEN l Kroesjtsjef Stalin nu ontluistert geheel Holiday on Ice naar Rotterdam Stuurlozeveerboot kan alle kanten uit KUNSTMARKT IN DE KOU VEEL ERNST BIJ JANOS SOLYOM TSJOMBE VOOR HARTKWAAL IN ZWITSERLAND Sint Nicolaas per sinaasappelenboot W aarschuwing was werk van vijand Onthulling van A.R.-voorzitter dr. Berghuis: Maandag 30 oktober 1961 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 6 VERMOEDELIJK VERDRONKEN "Vervolg van pag. 1 Geen „diehards" Uitgeschakeld KLOKKEN VERZET IN ENGELAND MAASSLUIS-ROZENBURG MET NIEUWE PONT GESPREK OP EEN TERRAS IN MONTPELLIER KAPITEIN: OM TE SPELEVAREN GEWIJZIG TEKENING Van onze parlementaire redacteur AMSTERDAM. Generaal Nasution, de Indonesische minister van defensie, heeft enige tijd geleden dr. W. P. Berghuis, voorzitter van de Anti-Revolutionaire Partij, uitgenodigd tot een gesprek. Deze had echter geweigerd, daar hij meende als politiek persoon niet langs de regering heen te kunnen gaan. Deze onthulling is zaterdag gedaan tijdens de vergadering van het convent van de A.R. Partij te Amsterdamt Dr. Berghuis vermeldde de uitnodiging van generaal Nasution om aan te tonen dat „er nu symptonen zijn van pogin gen van niet-onofficiële Indonesische zijde om in contact te komen met Ne derland en met Nederlanders". Ook zag dr. Berghuis „bepaalde ont wikkelingen die tot een nieuwe vorm van beleid leiden". Het leek hem dat in het belang van de Papoea's, dat voor de anti-revolutionairen in deze kwestie voorop staat, moet worden ge probeerd om tot een gesprek te komen. Dr. W. P. BERGHUIS geweigerd Van een onzer verslaggevers ROTTERDAM. Uit de ouderlijke woning in de Borgesiusstraat wordt se dert zaterdagmiddag de zesjarige Theo- door van Herk vermist. Hij werd die middag voor het laatst gezien bij het schutsluisje in het Noorderkanaal; ge vreesd wordt dat hij in het water is gevallen en verdronken. De politie heeft zaterdag vergeefs ge dregd. Het tot dusver gevolgde regerings beleid dreigde spaak te lopen, zo con cludeerde dr. J. A. J. S. Bruins Slot, voorzitter van de a.r. Tweede-Kamer fractie, uit het feit dat met het Neder landse voorstel aan de Verenigde Na ties de politiek inzake Nieuw-Guinea is herzien. De rechten van de Papoea's waren niet te verwezenlijken. Was het dus geen christenplicht om aan te drin gen op een gesprek zonder basis, als de tot nu toe gevolgde politiek alleen maar desastreuze gevolgen kon hebben, vroeg dr. Bruins Slot. Ook vroeg dr. Bruins Slot zich af of de zaak in Indonesië wellicht niet zo ongecompliceerd ligt als wij wel den ken. Wij moeten in ieder geval voor komen dat er een afschuwelijk con flict ontstaat. Ingeval de Papoea's zelfstandigheid voor zichzelf zouden kiezen is het vol- DEZE ontwikkeling vond zijn hoogtepdnt in de vrijdag door Kroesjtsjef gehouden toespraak, waarin hij het debat over het partijprogramma afsloot. De volledige tekst werd eerst zaterdag gepubliceerd en ver schafte enige belangrijke aanvullingen op het verkorte communiqué van Tass, waaraan wij reeds eerder een en ander hebben ontleend. gens Dr. Bruins Slot de vraag of zij zich tegenover Indonesië kunnen hand haven. Wij mogen hen niet belasten met het conflict, dat wij nu met Indonesië hebben. Centraal staat de uitvoerigheid waar mee Kroesjtsjef de moord op Kirof weer naar voren heeft geschoven. Ser gei Mironovich Kirof was partijsecre taris van Leningrad en een van de „liberale" stalinisten van zijn tijd. Hij genoot veel respect en velen hadden hun hoop op hem gevestigd ter ver krijging van een verzachting van de brute methode van collectivisering en industrialisatie van Stalin. Op 1 de cember 1934 werd hij vermoord door een ex-communist, die een willoos werktuig was in de handen van de ge heime politie. Reeds in zijn geheime toespraak op het twintigste partijcongres, waarin Kroesjtsjef voor het eerst Stalin open lijk veroordeelde als machtswelluste ling, konden de afgevaardigde partijge noten bijzonderheden over Kirofs dood vernemen. Kroesjtsjef herhaalde in zijn rede van vrijdag, die dus de volgende dag het lezerspubliek bereikte (de ge heime rede van 1956 is hier nooit ge publiceerd), de twijfelachtige omstan digheden waar-onder de Leningradse partijsecretaris aan zijn eind was ge komen. Maar dit keer ging hij dieper op de zaak in. Bekend was aan degenen, die van de onthullingen van 1956 kennis hadden kunnen nemen, dat de moordenaar met de Tsjeka (geheime politie) had samen gespannen en door haar van een wapen voorzien was. Ook had Kroesjtsjef in dertijd laten merken, dat hij de dood van Kirofs lijfwacht op 2 december van hetzelfde jaar, verdacht had ge vonden. De man was bij een auto-on geluk omgekomen waarbij niemand an ders het leven had verloren. Sinds enige dagen weten wij meer na Kroesjtsjefs lezing van het geval. Hij onthulde dat de chauffeur van de wa gen, waarmee het ongeluk gebeurde, nog in leven was. Deze had getuigd dat een Tsjekist hem plotseling het stuur uit de handen had genomen en recht op een rij huizen had ingestuurd. Op het laatste ogenblik had de chauffeur de macht over het stuur kunnen her- DEN HAAG De Sonate KV 310, door Mozart gecomponeerd na het overlijden van zijn moeder, kenmerkt zich als uitzonderlijk door haar toon soort (a mol), de aanduiding maes toso bij het eerste allegro, het voorko men van fortissimi en het presto-tem po van haar slotdeel. Ernstig en rustig speelde de Hongaars-Zweedse pianist Janos Solyom haar zondagmiddag in Diligentia, met een zingende lijn in voortijlende zestienden. De ernst van Solyom is wat zwaar op de hand en van humor verstoken. Dat kwam vooral aan het licht in de Variaties op. 35 van Beethoven op een thema uit zijn Prometheus, dat hij ook voor het slotdeel van de Eroica-sym- fonie aanwendde. Zijn variatie-kunst was, gelijk die van zijn tijdgenoten, ook gericht op briljante virtuositeit en met de tweede helft van het thema, speciaal met de vier laatste maten die daarom vragen, veroorloofde hij zich van allerlei, deels geestig en bekoor lijk. Dat was aan Solyom met zijn wat droge aanslag en moeizame techniek niet zo besteed. Bartok leek hem met zijn Sonate (1926) nader te staan, evenals Liszt (tweede Ballade en Mephisto-wals) doch hier bleek zijn technische bewe gingsvrijheid vooralsnog te beperkt. De Witte Elke zondag stonden duizenden Russen geduldig in de rij om een korte blik te mogen werpen op de gebalsemde lijken van Lenin en Stalin. Voor onbepaalde tijd is het granieten mausoleum nu gesloten naar men stellig denkt omdat Stalin eruit verwijderd zal worden. trijgen, waardoor een frontale bot sing vermeden kon worden. Niettemin kreeg hij later te horen, dat Kirofs lijf wacht, die in de laadbak van een vrachtauto ter ondervraging door Sta lin en Molotof overgebracht moest wor den, ais gevolg van het ongeluk was overleden. De andere inzittenden, on der wie twee bewakers, hadden geen letsel opgelopen, maar allen, behalve de chauffeur, waren spoedig daarop doodgeschoten als ongewenste getuigen. Kroesjtsjef vermeldde niet dat eer der in datzelfde jaar Kirof Stalin „de grootste leider van alle tijden en alle volkeren" genoemd had tijdens het achtste partijcongres. Evenmin ging hij in op de weerzinwekkende scène, die zich in Leningrad moet hebben afge speeld toen direct na de moord deze grootste leider persoonlijk van zijn diepe rouw kwam getuigen en in tranen de dodewacht bij Kirofs lijk betrok. Kroesjtjef volstond vrijdag met de verklaren dat van dat ogenblik af de bloedige zuiveringsrel losbarstte die aan duizenden onschuldige partijgenoten het leven kostte en het land de grootste schade had berokkend. Hij maakte geen melding, evenmin als in 1956, van de overige slachtoffers van Stalins willekeur, die niet in duizenden of tienduizenden te tellen- zijn maar in miljoenen. - Stalins meedogenloze col lectivisatiecampagne in het begin van de jaren dertig verbleekt kennelijk bij de gedachte dat de leider zich tegen zijn trouwste - volgelingen kan keren. Terreur tegen deze betrekkelijk kleine élite moet de overlevenden hoogzitten, omdat hun laatste zekerheid, het partij- 'l dmaatschap, niet langer iets garan- vV'erde. Zo is te verklaren dat Kroesjtjef vrij dag de mening vertolkte dat een monu ment opgericht zou moeten worden in de hoofdstad ter herdenking aan „die kameraden, die aan Stalins willekeur ten offer vielen". De niet-kameradeh doen er niet toe; soms omdat het par tijpolitiek was, het land de zegeningen van het communisme te vuur en te zwaard op te dringen? Achteraf kan men uit de woorden die Kroesjtsjef vrijdag gesproken heeft de volgende stap in de afbraak van het idool, dat Stalin ondanks alles nog was, aflezen. In de passage over de hoedanigheden van een ware leider van partij en staat legde Kroesjtsief de na druk od de nauwe banden die er tus sen leider en zijn volk moeten bestaan. „Als een leider vergeet dat het volk nooit de macht over hem verliest", zo zei hij, „komt hem dat duur te staan. Hij betaalt er voor tijdens zijn leven of erna, zoals het geval was na de wra king van Stalins zelfverheerlijking". De vervolgrekening, die de overleden dictator nu wordt gepresenteerd, is de „lijfeliike verwildering" van een gebal semd lichaam uit de heilige stilte van het mausoleum. Voor hem is geen plaats meer naast Lenin. de grondlegger van het communistische rijk en de enige leider, die Kroesjtsief als zodanig nog erkend wil zien. „Een man die ver geet dat hij de wil van de partij en van het volk moet uitvoeren, kan geen werkel'ike leider genoemd worden", al-bis K*-oesi)sief in wat. nu gevoegelijk een nieuwe lijkrede op Stalin genoemd mag worden. Wij zijn geen „diehards" tegenover Indonesië, had dr. Berghuis al eerder in zijn openingsrede opgemerkt. Integen deel, Indonesië laat ons niet los, al was het alleen reedis om de christelijke zen dingsgedachte. De reden dat de anti's vaak fel stelling hebben genomen tegen het Indonesische optreden lag niet in hardheid, koudheid of onverschilligheid en ook niet in stoffelijk verlies maar in „bezeerdheid" wegens het verdriet dat 't zo moest lopen met onze verhouding. Als het goed was, aldus dr. Berghuis, brandde in ons steeds het verlangen dat het nog eens weer goed zou worden. Als er iets is dat ons nooit koud heeft mogen laten, dan zijn het wel de ontsta ne betrekkingen, of liever de niet-be- trekMngen met een land waarmee wij eeuwenlang door goed en kwaad ge rucht verbonden zijn geweest. Van een reuzen omzwaai is dus bij de anti-revo lutionairen geen sprake geweest. Dr. Berghuis zei al jaren te hebben uitgekeken naar een gelegenheid om weer met Indonesië tot een gesprek te komen en dat had hij nooit onder stoe len of banken gestoken. Het voorstel van dr. Bruins Slot in de Tweede Ka mer om te proberen tot een „open ge sprek" te geraken, was een uitvloeisel van een ernstig en hartelijk gemeen schappelijk beraad in de topleiding van de Anti-Revolutionaire Partij. Sommigen waren onthutst dat dit ge luid uitgerekend uit de a.r. kring kwam. Men is begrijpelijkerwijs wat schrikachtig geworden na de gebeurte nissen van december van het vorige jaar, waarmee dr. Berghuis doelde op de anti-revolutionaire motie tegen het woningbouwbeleid, die tot de kabinets crisis leidde. Het plan-Luns mist een wezenlijk ele ment en slaat een essentiële schakel over, namelijk een bilateraal gesprek met Indonesië, zo vervolgde dr. Berg huis. Het sluit dit element weliswaar niet uit, maar schakelt het niet positief en spontaan in. De manier van wer ken van de groep-Rjjkens noemde hij vertroebeld en het optreden waartoe de ze groep zich laatstelijk heeft laten ver leiden, ongeoorloofd. Dr. Berghuis legde uit wat men on der een „open gesprek" behoort te ver staan; Een gesprek zonder dat partijen vooraf aanvaarding van elkanders uit gangspunten of voorwaarden eisen. Het gaat erom of partijen in volledig begrip voor eikaars positie en verant woordelijkheden bereid zijn een oplos sing te zoeken öde voor Indonesië, Nieuw-Guinea en Nederland aanvaard baar is. Als Indonesië onverhoopt al leen maar harde onderhandelingen zou willen, zou dit tijdens een open gesprek moeten blijken. De stelling van minister-president prof. dr. J. E. de Quay, dat het kabinet geen heil ziet in een gesprek omdat de uitoefening Van het recht van zelfbe schikking niet gewaarborgd zou zijn, berust volgens dr. Berghuis op een, wellicht ernstig, misverstand. Deze waarborg behoeft ook niet vooraf vast te staan, maar is een punt dat na het gesprek zou moeten blijken. Het zesjarige jongetje A. M. van der Nat is zaterdagmiddag in zijn woonplaats Hendrik-Ido-Ambacht in de Noord ge vallen en verdronken. De zestigjarige bromfietser D. J. Heezen is in de nacht van vrijdag op zaterdag in zijn woonplaats Arnhem on der een auto gekomen en verongelukt. LONDEN Om twee uur in de nacht van zaterdag op zondag is in Engeland weer de wintertijd begonnen; de klokken werden toen een uur achteruitgezet. Het is dit jaar voor het eerst dat de zomertijd in Engeland zo laat eindigde. Zij begon dit jaar ook drie weken eerder dan anders. Dit wordt als een experiment beschouwd. Blijkt het te zijn bevallen, dan gebeurt het ook volgend jaar zo. De tijd om dit verschil tussen zomer en wintertijd af te schaffen, met andere woorden om het tijdverschil tussen Enge land en het westelijk deel van het vasteland van Europa dat 's winters bestaat, op te heffen, acht men hier nog niet gekomen. ROTTERDAM. Twee Nederland se ijssterren, Nelly Maas en Leo Vis ser, maken deel uit van „Holiday on Ice", de ijsrevue die van 25 decem ber tot en met 7 januari in de Ahoy- hal te Rotterdam wordt gebracht. In september beleefde deze ijsre vue zijn première. Men is nu met een tournee begonnen, die vijf jaar zal du ren. Het gezelschap, dat naar Rotter dam komt, is een van de vijf groepen, waarmee „Holiday on ice" gelijktij dig de wereld doorreist. GENÈVE (Reuter) President Tsjombe, die al eerder wegens hart klachten rust heeft moeten nemen, is gisteren naar Genève gereisd om een specialist te consulteren. De Katangaanse president zag er bij zijn aankomst op het Geneefse vliegveld monter uit. Hij deelde mee zeker een week rust te zullen nemen. In die tussentijd zou zijn minister van financiën, Kibwe, de lopende zaken behartigen. Opvallend is dat Tsjombe hier dit maal niet minister Moenongo mee heeft belast. Op Moenongo, die nu slechts het contact met de Verenigde Naties van Tsjombe heeft overgeno men, is herhaaldelijk ernstige kritiek wegens beweerde corruptheid ge oefend. DEN HAAG. Paul Steenbergen verlaat woensdag het ziekenhuis. Hij zal voor de eerste keer na zijn ziekte optreden op de ereavond van Ida Wasserman in Tsjechows „De Ker sentuin" op 11 november. De Haagse Comedie hoopt de voor stellingen van „Arme Bitos" van Jean Anouilh, waarin Steenbergen de titel- rol speelt, begin december te kunnen hervatten. Van een onzer verslaggevers MONTPELLIER De donkere zigeunerin begreep er weinig van. „Een prinses", zei zij vaag, terwijl zij uitdagend de kelner aankeek, die vol te genzin een glas rode wijn voor haar neerzette. In Montpellier plegen zigeuners niet op terrassen te zitten en de kelner had de zwartogige vrouw willen weg jagen, omdat hij dacht dat ze bedelde. Toen we zeiden dat zij onze gast was, kwam er een stil verdriet in zijn ogen, dat uitgroeide tot een schreeuwend verwijt. Als tegenprestatie voor onze inlich ting, dat er in Montpellier een Neder landse prinses was gekomen om er Frans te studeren, vertelde de zigeu nerin dat ze Miranda heette. Vervolgens gaf ze ruimschoots de gelegenheid om een tweede glas wijn voor haar te bestellen. Neen, Miran- de had nog nooit van Nederland ge hoord, maar bij het derde glas wijn bleek ze bereid de nodige geestdrift te tonen over het feit, dat een echte prinses uit zo'n ver land helemaal naar de zuidkust van Frankrijk was gekomen om daar naar de universiteit te gaan. WEL JAMMER De madame van het hotel De Ver dun bleek beter geïnformeerd. Ze vond het wel een beetje jammer, dat prin ses Margriet niet, zoals zij altijd had gedacht, de kroonprinses van Neder land was. Tot troost legden wij haar uit, dat prinses Mangriet Nederland zeer dierbaar is, omdat ze in de oor log werd geboren. „In Canada, waar het Konmlijk ge zin toen in ballingschap leefde, was Van een onzer verslaggevers MAASSLUIS Voorzichtig kroop De Hoorn zijdelings tegen de veer- steiger aan. De laadklep zakte en voor het eerst liepen mensen de nieuwe veerboot op, de Zuidhol landse gedeputeerde A. C. A. Deerenberg voorop. Hij kocht het eerste kaartje, het dek stroomde vol met auto's, wandelaars en fiet sers. De boot maakte zich korte tijd later los van d^ steiger in Maassluis en stak over naar Ro zenburg. Het nieuwe schip was daarmee officieel in dienst geno men. Als de nieuwe steigers Maar zijn, kan De Hoorn dertig auto's, twee honderd fietsers en tachtig voetgan gers in drie minuten tijds de Nieuwe Waterweg overzetten. Het schip heeft twee motoren van vijfhonderd paarde- krachten en het heeft voor en achter een wendbare schroef. De zogeheten Voight-Sehneider propellers sturen het vaartuig. De Hoorn heeft geen roer. De pont kan als een tol in de rondte draaien en verder in alle richtingen varen: vooruit, achteruit, zijdelings en alle kanten op, die daartussen liggen. Het verkeer kan er zowel aan de zijkanten als aan de voor- en achterzijde op rijden. Met handels In het ruime brughuis stond zater dag bij die eerste tocht kapitein P. T. van der Linden uit Rozenburg. Hij bewoog vier handels heen en weer en had daarmee het hele schip in zijn macht. Op de brug ontbreken een stuurrad en een telegraaf naar de machinekamer. De kapitein, een ietwat nonchalant geklede fors gebouwde figuur, be diende de handgrepen zoals een brid ger lotto speelt. „Ja, ja", mompelde hij, „ik -kan dwars varen, ik kan spélen met het schip, maar varen? Varen is wat anders!" Achter hem stond de 77-jarige Arie van der Stelt uit Maassluis. Meer dan vijftig jaar lang heeft hij als machi nist gevaren op de veerdienst Rozen burgMaassluis. „Een prachtschip!" zéi hij. „Ik had 25 jaar later geboren moeten worden". „In 1921", vertelde hij," was ik er bij toen de veerboot „Rozenburg" in dienst werd genomen, een klein bootje met een stoommachine van zestien paardekrachten. Als er één boeren- De beeldhouwer Leendert Janzée behoorde tot de Rotterdamse kun stenaars, die zaterdagmiddag in de gure najaarswind aan de voeten van de Maagd van Holland zaten te kleumen achter hun kramen vol kunstwerken. Het was de eerste keer dat in Rotterdam na vele vij ven en zessen een kunstmarkt werd gehouden. Het was een beetje tamme vertoning. De kunstenaars zelf hadden wel meer tam tam wil len maken maar de gemeentebibli otheek duldt geen muziek in de buurt. Jammer was ook dat alle kunste naars van naam verstek lieten gaan. Het aantrekkelijke van kunst markten elders is juist, dat de hele kunstenaarsbent zijn artistieke wa ren uitstalt. De belangstelling was nochtans groot, zij het dat er veel meer kij kers dan kopers waren, maar er waren ook geen marktkoopjes. Leendert Jansée had, toen wij hem fotografeerden, nog helemaal niets verkocht, niettegenstaande zijn belofte om bij iedere aankoop boven de honderd gulden een reep chocolade cadeau te geven. ROTTERDAM. Sint Nicolaas heeft het stadscomité van het Rotterd-amsch Studenten Corps per telegram doen we ten dat hij dit maal me( een echte si naasappelenboot naar Rotterdam ko-mt. Vermoedelijk zal hij zich zaterdag te Valencia inschepen. De bisschop liet zijn keus op een sinaasappelenboot val len omdat het dit jaar juist een eeuw geleden is dat voor de eerste maal een scheepslading sinaasappelen in Rotter dam werd aangevoerd. De boot wordt woendag 15 november verwacht bij Wambersie aan de Maas haven. Na zijn ontscheping zal Sint Ni colaas in een feestelijke optocht via de bruggen naar het stadhuis rijden, waar hij zal worden verwelkomd door de burgemeester. De Hoorn, de nieuwe veerpont tus sen Maassluis en Rozenburg, die de verbinding tussen de noordelijke oever van de Nieuwe Waterweg en het Botlekgebied en Europoort aan merkelijk verbetert (boven). Het is een modern schip, dat met slechts vier handels wordt bediend. wagen vol". met hooi op stond, was het De Hoorn draaide hij om aan te leggen. „Kijk", zei hij, „daar in dat weiland zijn we heel wat keren te rechtgekomen. Als er een beetje stroom stond en het waaide ook nog dan kon de machine er vaak niet tegenop en dan dreven we gewoon tegen de wal op". De veerboot had zich inmiddels zachtjes tegen de Rozenburgse steiger aangevleid. Een matroos gooide een tros om een klamp en belegde het andere eind op een bolder. „Of ik dit nu op een nieuw of op een oud schip doe, dat maakt niet uit", zei hij, „een boot is een boot". zij in januari 1943 voor ons in het be zette Nederland een lichtpunt vol hoop, madame." Madame was zicht baar ontroerd. „Ja, die verschrikke lijke oorlog", zei ze diep zuchtend. In Montpellier staan de ramen nog wijd open. Een groot deel van de tach tigduizend inwoners kuiert op zondag middagen de zon door het grote park, waar een gigantisch koperen paard de wandelaar verwelkomt; het duurt vele bloemrijke perken, voordat het Romeinse tempeltje wordt bereikt, dat uitzicht geeft op het westelijk deel van de stad. TOTO De mannen waren niet in dit op oude stadsmuren aangelegde park. Met dui zenden tegelijk stonden zij voor de on telbare café's des sports zenuwachtig de per luidspreker rondgegalmde voet baluitslagen te vergelijken met hun totoformuliertjes. Deze zonnige stad bij de Middel landse Zee wordt de komende tijd de woonplaats van prinses Margriet. Zij zal over de brede Place de la Comé- die lopen, die met haar helgekleurde terrassen het stadscentrum vormt. Ze zal dwalen door de smalle, bijna oos terse straatjes met kleine winkeltjes „vol prachtig aardewerk. Ze zal 's mor gens wakker worden met het gezicht op verre bergen en 's avonds zal de vochtige zeewind haar kamer in een trage nevel hullen. Niet altijd schijnt de zon in Montpellier. Over enkele weken zullen ook hier de bo men bruin worden en de kachels gaan branden. De hoge smalle huizen wor den dan warme toevluchtsoorden te gen gure wind en regen. HONGKONG (Reuter) De Chi nese regering heeft ontkend dat de bevolking van de noordelijke pro vincies door haar in een radio-uit zending is gewaarschuwd tegen radio-actief stof. De bedoelde waarschuwing werd vrijdag in het noorden van China gehoord tijdens het voorlezen van het nieuwsbulletin in de speciaal op het noorden gerichte uitzending van Radio-Peking. De waarschuwing trok in de westelijke wereld sterk de aandacht omdat zij de Russen bepaald zeer onaangenaam moest zijn. De Chinese regering heeft zich er nu dus van gedistancieerd. Zij zegt dat de waarschuwing „het verrader lijke werk is van de zenders van onze vijanden", waarmee zij kenne lijk wil suggereren dat een andere zender in aansluiting op de nieuws uitzending van''Radio-Peking ahri" het werk is geweest. Inderdaad werd de waarschuwing door een andere omroeper voorge lezen dan de rest van het nieuws. De kwaliteit van het geluid was ech ter dezelfde en na de waarschuwing sloot het programma gewoon aan. De veertigjarige P. van den Broek uit Sevenum is in de nacht van vrijdag op zaterdag om het leven gekomen, toen de auto waarin hij zat, bij Ven- ray tegen een booim reed. Hier is de volgende aflevering van het Spel van de zeven vergissingen, gete kend door de be kende Franse teke naar Henry Blanc. Voor degenen die het nog niet eerder gespeeld hebben geven we nog even een toelich ting. Blanc heeft eerst een tekening gemaakt. Dat is de bovenste van de twee hiernaast. Daarna heeft hij de tekening over gemaakt, precies eender, bijna pre cies eender want bij het overmaken heeft hij zich ver gist, me' opzet. Zeven maal. Het is allemaal in klei nigheden en het spel is nu om die zeven vergissingen te vinden. Mocht U er niet helemaal zeker van zijn dat U de vergissingen alle maal gevonden hebt, kijk dan in de krant van mor gen. Daarin zullen wij de oplossing publiceren.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1961 | | pagina 6