Beulaclitige adviezen NIET BIJ HET ZWAARD Willen de studenten het nu echt zo..? DE NATUUR KAPPIE EN DE VERTRAAGDE MASSA I ELBETWAALF METER DIEP en gelachen, dat we hebben Uit de kerken pussel gehoord en gezien MtyïenüL. I ScMvnoveL NIEUW-GUINEARAAD GAAT PRATEN OVER PLAN-LUNS Europese voorbereidende commissie ruimtevaart in en om uw huis Transatlantica meldt gunstige oogsten Cacaoverbruik stij gt, produktie daalt Donderdag 26 oktober 1961 ZEEUWS H DAGBLAD Pag. 2 AF en toe heb ik me wel eens afgevraagd of de mensen het niet een beetje overdreven of een tikkeltje zacht vinden, om met een bepaalde regelmaat over dieren te schrijven. Totdat ik dan ontdek dat een directielid van een groot bedrijf gewend aan orders geven en zaken doen rond de vier nullen thuis languit in de gang ligt om met zijn hond te spelen. Of tot het moment dat ik ervaar hoe een fotograaf uit het noorden van ons land, die altijd nogal stoer is in zijn woordenkeus en sterke verhalen, stopt om te kijken hoe het met het vleugel tje is van de mus, die zijn autospatbord raakte. En door die paar ervaringen kwam het idee, dat ik u toch iets voor diende te leggen, dat in een fraai blad over bloe men en planten verscheen. Floria Huis en Hof heet het en men voert een vragenrubriek. Kijk, daar was een mevrouw C. M. F.-D. te E. en ztf heeft veel last van konijnen. Een plaag, zogezegd. Wat doet een mens daar nu aan? Kom, ik vraag het eens aan mijn tuinblad, moet die mevrouw gedacht hebben en het tuinblad geeft nu dit advies. Na het' ontbijt „Ten eerste in de tuin een vijvertje laten bouwen van cement, rand gelijk aan het gazon, een meter diep en 2 x 3 meter breed en lang (met afvoer met het oog op de winter). Vijvertje half vullen. In nachten met heldere maan springen de konijnen in de vijver, kunnen er niet uit door de steile wand en verdrinken. Weet uit eigen ondervinding hoe goed dit middel is. Het water moet helder zijn, er mag geen kroos op drijven, er mogen geen planten in de vijver zijn. Het moet een spiegel zijn". Ik mag hier de adviseur wel even onderbreken. Die afvoer met het oog op de winter, dat lijkt het me wel. Stel je voor dat er een konijn op het ijs zou lopen; weineen, het water in, als een spiegel. Geen planten, geen bloemen in die vijver en elke ochtend de konijnenlijkjes verzamelen. Na het ontbijt lijkt me de beste tijd. PW Nog drie adviezen Maar ik ga verder, want de ad viseur van die mevrouw te E. heeft nog een Ten Tweede: „Randen van grasanjers planten en deze anjers om de veertien da gen met Parathion bespuiten, te beginnen de dag van het planten. Konijnen zijn dol op anjers, vreten ze kaal af, maar hebben van de anjers met Parathion niet veel nodig om dood te gaan. Dit mid del is totaal ongeschikt in tuinen met kinderen, het Parathion is dodelijk giftig. Honden en katten eten geen anjers". „Ten derde: Een konijn dat be smet is met myxomatose laten lo pen of een hieraan gestorven ko nijn ergens neergooien, de vliegen zorgen dan wel voor de rest". „Ten vierde: aanschaf van een of twee gesneden katers. Deze zijn bijzonder geïnteresseerd in de jacht en ruimen alle kleine en soms zelfs, als het een flinke kater is, de oude konijnen op". „Gaas is een duur middel en ko nijnen leren om hier over te klim men. Mijn middelen zijn misschien niet elegant, maar wel afdoende". „Weerzinwekkend" Neen, adviseur in Floria Huis en Hof, uw middelen zijn bepaald niet elegant. Dat „afdoende" neem ik aan. „Weerzinwekkend" is het com mentaar van de heer G. Nieuwen- huysen, de directeur van Dieren bescherming in Den Haag. Weerzinwekkend, zal wellicht het grootste deel van de mensen die dit lezen zeggen. 0 Ik vraag me echter af wat er in iemand omgaat voor hij komt tot het geven van zo'n gedetailleerd advies als van dat vijvertje. Goed gelijk met het grasrandje, zoveel meter bij zoveel, zorg (jat het glimt als een spiegel en ze tuinen er hals over kop In en verdrinken. Mentaliteit1 Ik kan me voorstellen, dat iemand last heeft van konijnen. Ik kan me voorstellen, dat die konij nen een tuin of een koolveld of een tuinderij kaal eten. Voor die konijnen heeft de tuinder niet ge werkt en ze moeten dus van zijn tuinderij wegblijven. Iemand die ik ken heeft om zijn vijf are grond wel gaas gezet, zestig centimeter diep, ruim een halve meter hoog en hij heeft nergens meer last van. Of dat overal helpt weet ik niet, maar ik betwijfel het. Er moet dan dus iets anders worden gevonden, maar nogmaals, daar gaat het me niet om. Ik mag aannemen, dat boswachters, mensen van de Nederlandse Heidemaatschappij en (latuurwachters betere adviezen uit hun mouw schudden, dan ik na lang denken zou kunnen verzinnen. Neen, neen. Het is iets anders. Het is de mentaliteit die in een lief blaadje over bloemetjes en tuintjes rondwandelt en adviezen van verdrinkvijvertjes en gesneden katers geeft. Ja, ja, als de kater flink is ruimt hij zelfs de oude konijnen op, wat wilt u nog meer. Bewaren voor thuis Ik moet oprecht kokhalzen van deze stukjes die zo .afdoende" zijn. Dat heeft niets te maken met vals sentiment of met beestjes vriend. Ik zit heus niet de hele dag met een kanariepiet op de ene en een konijn op de andere knie. Maar dit soort „adviseurs" moe ten hun adviezen maar binnens kamers houden tot het moment dat ze zelf een konijnenplaag in de tuin hebben. Laat ze dan maar hun vijvertje graven twee bij drie meter en een meter diep en als hun zoontje dan vraagt: Paps, wat doe je eigenlijk?, dan kunnen ze rustig zeggen: „Pappa graaft een vijvertje om konijntjes te vangen. Morgen ochtend gaan we samen kijken naar de lijkjes en dan mag jij tellen." 25 ,Het is geen verraad aan de talen der christenheid", vervolgde Abdoel- lah, „als ik er u op wijs dat het Turks de meest hoffelijke, vrome en wetenschappelijke taal ter wereld is. In het Oosten zijn de mensen kies keuriger, de manieren verfijnder dan hier in het westen. Neem bijvoor beeld de juiste manier om iemand uit te schelden. Een Turk wordt be schouwd als een botterik, wanneer hij een man maar eenvoudigweg voor hond uitscheldt. Die hond moet op zijn minst de meest schurftige zijn in een lange reeks van honden, allemaal even miserabel van geboor te, verwekt door een schurftige bas taard. En ik zal hem ook alles leren van ons sierlijk cijferstelsel, hetzelf de als op het ogenblik door grote christelijke geleerden onderwezen wordt aan de universiteit van Pa rijs." Ofschoon Abdoellah er zich niet van bewust was, bracht hij Pierre ook de waardige, conservatieve ma nier van uitdrukken bij, die hij zich zelf bij het vorderen der jaren eigen had gemaakt, zoals bij ouder wor dende mannen van alle nationalitei ten vaak het geval is. Eer Pierre ooit het woord richtte tot een andere Turk, sprak hij als een vrome Turk se oudeheer van onder het laatste Turkse regime. Een nieuwigheid die voortvloeide uit de nieuwe vrede was het ver schijnen van wapenrustingen die als sieraad bedoeld waren. Voor toer nooien had men natuurlijk degelijke harnassen nodig, even hard en be trouwbaar als het gevechtsharnas. Maar er waren ook gelegenheden, waarbij luisterrijker dracht vereist was en verscheidene rijke edellieden hadden kortelings harnassen besteld die Hugo overdadig versierd achtte en gevaarlijk dun, alsof ze verwacht ten dat hij in metaal het gewicht en de stijl zou aanhouden, die de kleer makers in hun kleren gewrocht had den, Dergelijke pantsers waren be stemd om in gezien te worden, niet om in te vechten. Hugo had te kam pen met zijn geweten, want het lag niet in zijn aard nutteloze wapen rustingen te maken. Gedeeltelijk met behulp van zijn nieuwe tempe ringstechniek en gedeeltelijk door uit alle macht te harden met hamersla gen, wat een enorm werk met zich meebracht, was hij in staat sierhar- nassen te vervaardigen die slechts weinig minder veiligheid boden dan zijn beste oorlogsharnassen. Het fraaist afgewerkte exemplaar was voor de Baron de Retz. Op een morgen, in de hete droge herfst van 1438 verscheen in de werkplaats een page en deelde mede dat zijn mees- JSSSX: ter, Gilles, Baron de Retz, Luitenant op zijn rug op een plaat leisteen ge- van Bretagne en Maarschalk van legd, als een beeld op een grafzerk. Frankrijk, liefhebber was voor een Hugo trok zijn omtrek na met krijt, bijzonder fijn paradeharnas. Aange- Vervolgens stond hij urenlang op de zien hij fysiek het evenbeeld van verhoging terwijl Hugo en zijn assis- zijn meester mocht heten, was hij tenten uiterst precies de breedte van gekomen om zich de maat te laten zijn schouders maten, vervolgens de nemen, bij Jupiter! lengte van zijn ledematen, daarna de segmenten daarvan, tot de klein- Op dat „bij Jupiter!" spitste Hugo ste gewrichten van zijn handen en onmiddellijk de oren. Had de cultuur voeten toe. Dit geschiedde met be- eindelijk haar intrede gedaan in hulp van een reeks krompassers, van Frankrijk? Het was waar, dat in Ita lië een deel der geletterden begon nen was bij de oude Romeinse goden te zweren, haast alsof zij opnieuw tot leven waren gewekt. Het werd als een kenmerk van distinctie be schouwd als iemand bekend was met de klassieke mythologie. Zelfs gees- heel groot tot heel klein, die open en dicht gingen als de scharen van een kreeft. De maten werden stuk voor stuk overgebracht op de ruw in krijt getekende omtrek op de plaat lei steen. Genoteerd behoefde er bij deze methode niets te worden en ge leidelijk begon de figuur in het plat- telijken zwoeren soms bij de een of te vlak het precieze duplicaat te andere antieke Latijnse godheid, aangezien het geleerd stond, stoer klonk en in het geheel niet profaan was; want de Renaissance was nog jong en de oude goden waren nog niet weergekeerd om de mensheid te teisteren met de subtiele vloek van hun scepticisme. Hugo had de vloek in Frankrijk nog niet eerder ge hoord. „Bij Bacchus! Uw meester zal goed bediend worden!" riep Hugo uit met een explosief gebaar van wel kom. worden van het origineel. Voor de dikte werd het proces herhaald ter wijl de page op zijn zij lag. De arme, onhandige, pokdalige Ambrose, oud genoeg nu om de werkplaats de rug toe te keren, was op eigen verzoek een paar maanden langer bij Hugo gebleven, in de hoop voldoende vaardigheid op te doen om voor zichzelf te kunnen beginnen. Hij was belast met de naar verhou ding simpele achterzijde van de ana tomie, waar de maten gering in aan tal en gemakkelijk te nemen waren, -et de page. Hij zou Bac- Maar zijn passers kietelden de page zodat hij begon te giechelen, of ze prikten hem, zodat hij kwaad werd. Na een paar van dergelijke voorval len liet Hugo Pierre de maten aan de achterkant nemen, omdat hij met de borst toch vrijwel klaar was. Hu- go zelf bemoeide zich uitsluitend met de helm en het halsstuk. Ab doellah hield zich bezig met het in gewikkelde hand- en voetwerk, ter wijl Clément, scheler dan ooit, de le dematen van de page mat. „Pff! chus nog wel wat nieuws" kunnen le ren. Met zijn wijn. Venus ook, trou wens", giechelde hij Hugo begon een beetje te bekomen van zijn eerste vlaag van kameraad schappelijkheid. Hij was met dat heidense pantheon niet al te best op de hoogte, maar deze schitterend ge spierde jonge page scheen een geest te hebben als een riool. Hugo's pijnlijk nauwkeurige maat- nemen zou een ongeduldige cliënt als de baron waarschijnlijk al gauw ver veeld hebben. Eerst werd de page (Wordt vervolgd) "TEN GROEPJE studenten uit Amsterdam (van het dispuut Sirius) is naar het Rotterdamse Stadhuisplein gekomen met een paar bordjes in de hand. Op het ene stond „Rotterdam" met een kruisje, als 'ware de stad overleden, op een ander „Amsterdam Nieuw Zuid" en dat moest dan bet tekenen, dat de studenten Rotterdam als onderdeel van Amsterdam wilden annexeren. Vindt u het grapje leuk? Ik vind het nauwelijks een grapje. HOLLANDIA (AP), De Nieuw-Gui- nearaad zal maandag bijeenkomen om het plan-Luns te bespreken. Eind vori ge maand hadden tien leden gouverneur Platteel gevraagd de raad daarvoor in spoedzitting bijeen te roepen. Verwacht wordt dat de drie leden, die de behandeling van het plan in de As semblee zullen bijwonen, in het midden van de volgende week naar.Den Haag zullen vertrekken. Het zijn de leden Jouwe, Tanggahma en Womsiwor. De laatste is telegrafisch teruggeroepen uit Noumea, waar hij als lid van de Neder landse delegatie deelneemt aan de ver gadering van de Zuid-Pacificcommissie. Man-zijn RIJK, het is voor mij een beetje moeilijk, want ik ben nooit stu dent geweest in die zin, dat ik aan een universiteit college heb gelopen. Ik zat niet in een Corps, noch in een Dispuut en men zal mij dus van de kant van de studenten snel voor de voeten kunnen werpen: Jij begrijpt dat niet. Goed, dan begrijp ik het niet. Maar ik verneem dan wel, dat „de" studen ten de laatste tijd nogal eens ver schijnen in wat men dan algemeen „het nieuws" noemt. Ergens bij een ontgroening raakt een student bewusteloos; elders wordt een eerstejaars afgebeuld; weer ergens anders lopen de nieuwe studenten voor Van onze correspondent BONN Te München is gisteren de derde vergadering van de Europese voorbereidende commissie voor de ruimtevaart geopend. De vorige ver gaderingen zijn in maart te Parijs en in mei te Den Haag gehouden. Onderwerp is de vorming van een Eu ropese organisatie voor het ruimteonder zoek, waarbij ditmaal over financiële kwesties, verdeling van de wetenschap pelijke instituten, algemene opbouw en de opstelling van een conventie wordt gesproken. Gegadigden voor inrichtingen van de organisatie zijn Nederland, Frank- rijk, Engeland, West-Duitsland, België en Zwitserland. De definitieve beslissingen zouden voorjaar 1962 worden genomen. Aan de vergadering te München ne men regeringsvertegenwoordigers en des kundigen uit elf Europese landen deel, waaronder de Britse fysicus Massey, de voorzitter van de voorbereidende com missie en professor Pierre Auger, de secretaris-generaal. Oostenrijk is als twaalfde land in de organisatie opgeno men. Kamerazalea's moéten nu vooral niet te warm gezet worden. Een onverwarm de, doch wel vorstvrije ruimte is voor hen prima. Het is wel nuttig een zon nig plekje te geven; veel licht hebben ze in ieder geval wel nodig. De pot grond dient men normaal vochtig te houden en Veel sproeien is ook ge wenst; doe dat vooral met lauw water; het koude leidingwater is voor hen niet zo best. AMSTERDAM In Monte Carlo in Argentinië is de theefabriek waarin de Cultuur Mij. Transatlantica een belang heeft, half september met de verwer king van de oogst 1961'62 begonnen. Over de afgelopen maand werd een theeproduktie van 12.653 kg. bereikt. In 1960 begon de theefabriek medio okto ber voor het eerst te produceren. De Productor Agricola Tropical Ecu- atoriana, een andere deelneming van Transatlantica, oogstte in september 24.153 trossen bananen tegen 10.658 tros sen in september vorig jaar. Daarmee is de bananenproduktie voor de eerste negen maanden van dit jaar op 142.681 (v.j. 70.011) trossen gekomen. ROME (Reuter) De voedsel- en landbouworganisatie van de Verenigde Naties heeft de wereldproduktie van ca cao voor 1961'82 geraamd op 1.069.000 metrieke ton. Dit is 94.000 ton minder dan de produktie van het oogstjaar 1960—'81. Het verbruik wordt voor 1962 geraamd op 1.080.000 metrieke ton te gen 996.000 metrieke ton in 1961. Voor het eerst sedert jaren zullen produktie en verbruik ongeveer in even wicht zijn. In vrijwel al'le landen neemt het verbruik van cacao toe. gek door de stad met witte papieren boordjes om en kaalgeschoren koppen; en opnieuw in een andere plaats kregen ze de opdracht op stoeptegels te tellen, terwijl er 's avonds per stu- student een paar liter bier gedronken moest worden om te bewijzen dat men „man" is. Gemeengoed MEN VRAAGT zich af of deze grapjes niet uit de tijd zjjn. Stu denten hebben een eigen wereld en een eigen sfeer. Dat is een traditie, dat is een erkend feit. Daar zal nie mand zich mee bemoeien, zolang het allemaal binnenskamers blijft. Maar ais men op het dak van een auto gaat staan op het Rotterdamse Stadhuisplein, dan wordt men gemeengoed en dar vraagt men dus ook buitenskamers on de aandacht. Zo'n beeldje of een vaandel gappen over en weer is leuk, maar om hele maal van Amsterdam naar Rotterdam te komen en dan daar met een bordje te gaan zeggen: „We gaan jullie annexeren" zo flauw doe je nog niet eens op een eerste gym. Eigen wereld WAT IK me afvraag is dit; zijn die ontgroeningen soms niet zo fel, omdat het vooral de tweedejaars zijn die zich als „de beulen" opwerpen, hun eigen ontgroening nog vers in het hoofd? Zijn de ouderejaars ook alle maal zo weg van die taferelen en die flauwigheidjes? Ik zou willen, dat ze dat eens zeiden. Studenten hebben me verteld; „Nie mand moet zich met onze onze wereld bemoeien; daar heeft niemand iets mee te maken; ook met onze ontgroe ning niet; wij doppen onze eigen peul tjes wel." Ja, ja, maar zo gauw men buiten de deur zit te doppen, dan kijkt ieder een en dan loopt men het risico dat iemand anders dan de studenten eens zegt hoe men er over denkt. Studenten-mening F! HEB beslist niet het gevoel, dat ik nu het hoofd in een wespennest heb gestoken. Ik hoop er alleen iets mee bereikt te hebben en wel dit: Dat studenten m|j eens laten weten wat hun mening is. Eigen nieuwsdienst HAMBURG. Scheepvaartautoritei ten van de stad Hamburg hebben mee gedeeld dat de beneden Elbe zonder gro te moeilijkheden op elf meter diepte ge handhaafd kan worden. Hierdoor ver krijgt men dat schepen tot 50.000 ton de haven van Hamburg kunnen blijven aandoen. Deze verklaringen bevestigen de optimistische verwachtingen dat zon der extra financiële lasten de Elbe op elf meter diepte gebracht zal worden. Een modern zandzuigerschip heeft in de laatste twee en een halve maand ruim twee miljoen kubieke meter zand weggewerkt. Thans is men doende om plannen uit te werken om de Elbemon- ding op twaalf meter diepte te brengen. De deskundigen menen dat met de uit dieping tot twaalf meter op zijn vroegst in het voorjaar 1963 kan worden begon nen. Charles Bernard, bekend Belgisch kunstcriticus en journalist, is gisteren te Brussel op 86-jarige leeftijd overleden, gekomen. American Cyanamld Cy. behaalde over het derde kwartaal een winst van 0,52 (v.j. 0,40) per aandeel, waardoor de winst over de eerste negen maanden van dit jaar op 1,63 (v.j. 1,74) is 27. Verkleumd en helemaal bibberend van de zenuwen werd de maat aan dek van de Kraak geholpen. „Daar ga ik nooit meer op!" riep hij klagend op het proefschip wijzend. „Hoeft ook niet, jong!" suste Kap- pie, „we hebben nou gezien, dat die ka bel het best houdt. Die vertraagde mas sa kan tegen een stootje, alleen wij niet! Nee, het is maar beter, wanneer je voortaan maar ver uit de buurt van dat overgehaalde ding blijft! Voortaan slepen we alleen nog maar, dat is al erg genoeg!" „Vooral als we met dat geval de storm in moeten" zei de meester som ber, „die vertraagde massa, of wat het dan ook is, lijkt me maar sinister spul. Het is technisch onverantwoord om er al te veel kunsten mee uit te halen I" „Hm.." bromde Kappie, ..misschien hoeft dat ook niet. Misschien is er ja nergens een stormcentrum te bekennen. In elk geval hebben onze opdrachtge vers daarover nog niets laten weten!" Op dat ogenblik begon de scheepsra- dio te pruttelen. „De werf aan de lijn!" riep Okki, die erbij op post zat, ,,ze geven een storm-melding door...." NED. HERV. KERK Beroepen te Nieuw-Weerdinge (vac. D. C. Stap): H. J, Tromme te Juliana- dorp. Aangenomen naar Oostmarsum (toez.) J. H. ten Broecke vic. te Uithoorn; De benoeming tot leraar godsdienstonder wijs tevens belast met het schoolpas toraat aan het chr. lyceum van Twente te Almelo: W. H. Maas te Amster dam-W. Aangenomen naar Leeuwarden A. Moll te Steenderen. Bedankt voor Nes en Wierum J. Kronenburg, kand. te Zeist. Voor Witmarsum (toez.) W. P. E. van Kooten, vic. te Amstelveen. GEREFORMEERDE KERKEN: Bedankt voor Giessendam: G. J. van der Burg te Lexmond. GEREF. KERKEN (VRIJGEM.) Bedankt voor IJmuiden: D. Nieuwcn- huis te Bunschoten-Spakenburg. DOOPSGEZ. BROEDERSCHAP: Beroepen te Edam-Monnikendam-Mid- L'Jle: R. Hofman te Heerenveen. CHR. GEREF. KERK: Beroepen voor Franeker W. V. Heest te Enschede.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1961 | | pagina 2