dokteren
KAPPIE en hei geheim van de oude prentbriefkaarten 1
VELPO
VIERVOETERIGE MOEILIJKHEDEN
DE NATUUR
P. W. RUSSEL'S
programma's
Donderdag 7 september 1961
ZEEUWSCH DAGBLAD
IN HET KORT
radio
in en om uw huis
ENGELAND-RUSLAND
OP BEELDSCHERM
Hamerstukken in
raad Souburg
IJ
0TT0
en de
zoon
van
Pf
SIGURD
illllttlH
Pag. 2
NOG wat scheef zit ik aan u te schrijven en u moet de eerste regels van mij in deze week
maar beschouwen als het geluid van een halve zieke. Dat komt, omdat een K.N. en O. met
lange pinnen in mijn oor pijnlijk heeft zitten doen en het was wel om „Auw" te zeggen. Oh,
u wist niet wat een K.N. en O. was? Er zijn mensen die het zoeken bij een E.E.G. en een kennis
dacht aan een onderafdeling van de Knac. Nu lijkt me de Knac wel een club waar een K.N. en O.
lid van kan zijn, want het is niet anders dan een Keel, Neus en Oorarts en mijn eigen dokter zei
het heel gewoon: „Ik stuur je naar een K.N. en O." Voor artsen is het dus normaal.
Ik word anders wel geconfronteerd
met mannen in witte jassen, de laatste
dagen en lk wil gerust zeggen, dat ik
daar helemaal niet gek op ben. Al die
haken en tangen in dat glazen kastje
bü de huisdokter boezemen mij bet
grootste ontzag in, om niet te zeggen,
dat ik er gewoon wat bang voor ben.
Steentjes
Dat zijn lang niet alle mensen, wist
u dat? Bij de K.N. en O. zat in de
wachtkamer een meneer die het heer
lijk vond. Hij had een diepe stem, groe
ne sokken en iets in zijn neus, daar
om ging hij naar de specialist. „Mijn
tante, hè", begon hij de andere wach
tenden toe te spreken, „die heeft het
zelfde gehad als ik. Het begon ook in
haar neus, maar ze hebben het uit
eindelijk in haar buik gevonden. Zeker
wel".
Hij keek wat triomfantelijk rond
met een gezicht van: Dat hadden jul
lie niet gedacht, maar zo was het toch.
Het was nog veel erger. „Ze hebben
haar leeggepompt en gewoon binnen
stebuiten gekeerd, hè, ja, ja, vinden
dat deden ze. Steentjes, meneer, ge
woon kleine kiezelsteentjes, die zaten
in haar maag".
„Oh neen, dat kan niet", zei een
mevrouw, die kwam „voor de kleine
z*n loopneus" „Neen hoor, die stenen
zitten altijd in je gal. Ze noemen die
dingen toch ook galstenen? Mijn ei
gen man is er zelf aan geholpen. Een
hoop bloed heeft hij verloren, maar
hij is ze kwijt en die druk onder de
broekband is nu weg. Hij werkt weer
en hij is dolgelukkig, want het valt
niet mee om zeventien weken in de
ziektewet te lopen".
rn een flesje
„Nou mag u zeggen dat het niet kan,
maar mijn tante heeft de steentjes uit
haar maag thuis op de schoorsteen
staan", hernam de man weer. „In een
apothekersflesje en dat heeft ze ge
kregen van de zuster in het zieken
huis. Neem ze maar mee, zei de zuster,
dan kan u ze aan de familie laten zien.
En ze zei ook
Op dat moment ging de deur van de
praktijkkamer open en ik had de assis
tente van de K.N. en O. wel om de
hals kunnen vliegen. Ik rende naar
binnen en kokhalsde nog een beetje
van die stenen van tante.
Weer al die tangen en scharen. Alle
maal glimmend en vers opgepoetst, zo
scheen het me. De K.N. en O. had een
schermpje op zijn hoofd met een gaatje
erin: hij had iets van een mijnwerker
VRIJDAG S SEPTEMBER
HILVERSUM L 402 M.
VARA: 7.00 Nws; 7.10 Gym: 7.20 Gram:
8.00 Nws; 8.18 Gram; 9.00 Gym; 9.101 V d
vrouw; 9.35 Waterst; 9.40 Gram. VPBO-
10.00 Inzicht en uitzicht; 10.05 Morgenwij
ding. VARA: 10.20 Gram 10.30 Lichte muz:
1100 v d kleuters; 11.15 Zangrecitai; 11.35
Lichte muz. AVRO: 12.00 Lichte muz.
12.20 V d landb; 12.30 Land- en tuinb. 12.33
Sport en prognose; 12.50 Draaiorgel muz;
13.00 Nws; 13.15 Meded; 13.25 Beursber.
13.30 Amus.muz; 14 00_ Kamermuz; 14.35
Boekenschouw; 14.55 Gram: l5-05 Liedjes
en Koek en ei VARA: 16.00 Muzik lezing,
16.30 V d zieken; 17.00 Metropole-ork; 17-30
OrselsDel' 18.00 Nws. 18.15 Pol lezing:
18.25 Echte muz: 18.50 Act; 19.00 V d klnS;
19.10 Kinderkoor VPRO: 19.30 De stad nu:
19.45 VPRO-nws; 20.00 Nws; 20.05 Zo be
gon de toekomst; 20.50 Europa eén. VARA:
21.00 Spaanse zigeunermuz; 21.25 Llcnt
progr; 22.15 Bultenl weekoverz; 22.30 Nws
VPRO- 22.40 De tijd in de hand; 22.50
Dagsluiting. VARA: 23.00 Soe nws in Espe
ranto; 23.10 Vergelijkenderwijs, muzi
kaal gesprek 23.55 Nws.
HILVERSUM n. 298 M.
NCRV: 7.00 Nws: 7.10 Gram; 7.30 Gewij
de muz; 7.50 Meditatie; 8.00 Nws: 8.15 Ra
diokrant: 8.35 Gram; 9.00 V d zieken; 9.35
Gram: 9.40 V d vrouw: 10.10 Gram; 10.15
Morgenwijding; 10.45 Pianorecital: 11.15 V
oudere luisteraars; 12.00 Gram; 12.30 Land
en tuinb. 12.33 Koorzang 12.53 Cram ol
act; 13.00 Nws; 13.15 Metropole ork; 13.45
Gram: 14.00 Musette: 14.25 Gram; 15.00
Idem; 15.35 Blaasork: 16.00 Duizendschoon;
16.15 Kamermuz: 16.45 Gram; 17.00
Voordr: 17.20 Vocaal ens: 17.40 Beursber;
17.45 Jazzmuz: 18.00 Harmonte-ork: 18.20
De hangmat: 18.50 Regeringsuitz: 19.00
Nws*. 19.10 Hmsmuz; 19.30 Radiokrant;
19.50 Gram. 19.55 Londens Filharm ork;
21 35 Dameskoor 22 00 Wiid als de wereld:
22.20 Gram; 22.30 Nws; 22.40 Muziekwed-
str; 33.10 Orgelimprovisatie. 23.40 Gram;
23.55 Nws.
f televisie"!
NTS 20.00 Weekjourn en weerber. AVRO:
20.20 Maandelijkse TV-kron; 21.00 Gevar
progr; 21.50-22.15 De andere, spel (deel 1).
NTS- plm 22.25-23.00 Eurovisie: Wereld
kamp. Cycle Ball te Sankt Gallen
DUITSLAND
17.00-18.00 V d leugd 18'00"^^5 fQr§:
gr.-overz; (Regionaal progr: NDR: ïa.tfo
Sneeuwklokjes moet men al vroeg po
ten; bestel ze dus nu en doe dat voor
al bij een solide firma; ze voldoen net
Best aan de voet van een grote boom
of tussen licht struikgewas. Ze staan
dus graag een beetje tn de schaduw.
De kleine bolletjes dient men op een
diepte van ongeveer zeven centimeter
te poten en ze kunnen ook op een zelf
de onderlinge afstand komen.
Progr.-overz; 18.30 Die Nordschau. WDR:
18.40 Hier und Heute; 19.15 Intiem theater.
NDR: 19.25 Op het laatste ogenblik.)
20.00 Journ; 20.17 Verkiezingen; 20.22
Weeroverz; 20.25 Verkiezingen: 20.30 Film-
rep; 21.20 Spionnagefilm; 22.10 Laatste
nws; 22.25 Wereldkamp Cycle Ball te Sankt
Gallen. (Eurovisie).
VLAAMS BELGIË
19.00 Filmrep: 19.15 Filmrep. 19.30 V d
vrouw: 20.00 Nws; 20.30 Rep. over Duits
land vóór de verkiezingen; 21.00 Feuill;
21.30 Filmnws; 22.15 Speelfilm; 22.40 Nws.
FRANS BELGIË
19.30 Kath uitz: 20.00 Nws; 20.30 Toneel-
stuk; 21.35 Fllmprogr; 22.00 Nieuwe films;
22.30 Nws.
radio
vandaag
DONDERDAG Lichte muziek is
er vanavond zowaar te over. Wij noe
men: een programma van lichte Ne
derlandse muziek door het Promenade
orkest (Hilversum 2, 8 uur), Muziek
kent geen grenzen (Hilversum 1, 10
uur). Orkestenparade (Hilversum 2,
11 uur) en het Avro theaterorkest on
der leiding van Gerard van Krevelen
(Hilversum 1, 11.30).
Jazzmuziek: Brussel Frans, 6.30.
Vanavond om vijf over acht con
certeert net Radio Filharmonisch Or
kest over Hilversum 1 onder leiding
van de Engelse dirigent Hugo Rig-
nold. Thomas Magyar is de solist in
het Concert voor viool en orkest van
Katsjatoerian. Het werk, dat uit 1940
dateert, is virtuoos voor het solo-in
strument geschreven en een typisch
uitvloeisel van de late romantiek. Met
de hedendaagse toonkunst heeft het
weinig wezenstrekken gemeen. Het
Symfonische gedicht „Don Juan" van
Richard Strauss en de Eerste Sym
fonie van Brahms completeren het
programma.
Brussel 2 en de vierde lijn van
het draadomroepnet brengen van acht
tot elf uur Strauss' meesterwerk „Der
Rosenkavalier" voor de microfoon.
Eigen nieuwsdienst
HILVERSUM. Televisierepor
tages van de tweedaagse atletiekinter-
land Engeland-Rusland, die dinsdag
19 en woensdag 20 september in
Londen wordt gehouden, komen ook
op de Nederlandse beeldbuizen.
In het programma van woensdag
20 september komt tweemaal de Euro
visieverbinding met het White City
stadion tot stand: van 7.30 tot 8 uur en I
van 8.20 tot 9 uur.
op zoek naar een nieuwe ertslaag en
door dat gaatje keek hij in mijn bin
nenste.
Vandaag moet ik weer bij hem zijn
en mocht u een beetje willen duimen,
dan stel ik dat geweldig op prijs.
Penicilline
Een derde arts doorkruiste m(jn
pad, de afgelopen dagen en dat was
de dokter van Japie. Jawel, want Japie
had 39,7 koorts, een stevige longont
steking en ogen die niet waren zo als
ze zijn moesten.
Hij kreeg een flinke portie penicilline
(en u weet hoe gek ik ben op injectie
naalden!) een doos pillen en oogzalf
en hij ligt nu thuis voor een electrisch
kacheltje, van de morgen tot de avond.
Al eerder vertelde ik u hoe Japie
broodmager terugkwam uit een hon
denpension en al veertien dagen pro
beren we er thuis weer een hond van
te maken, hetgeen tot nog toe niet
lukte.
Maar de penicilline doet zijn werk,
als we ons niet vergissen en mijn
vrouw stopt vier keer per dag een pil
in Japies keel en doet zalf op zijn pu
pil. En de dokter zegt: Hij komt er
wel weer.
Gewoon weg
Maar ik blijk niet de enige te zijn
die zo zijn hond terugkreeg. Telefoon
tjes en brieven vertellen me een hoop
ellende over honden-op-vakantie. Een
meneer sprak me aan: „Ik deed mijn
jachthond vier dagen in een pension.
Toen ik hem ging halen heeft de hond
die dag zoveel keer gedaan wat des
honds is, dat ik me afvraag hoe lang
hij niet was uitgelaten".
„U hebt tenminste uw Japie weer
terug, maar mijn kleinkinderen zijn
niet zo gelukkig", schrijft me mevrouw
A. E. J. de Wit-Sandbergen uit Rotter
dam. „Wij gingen ook met vakantie en
onze hond (een rashond, beagle, Spot
ty genaamd) kon niet mee. Wij belden
ook de dierenbescherming en kregen
een adres. We brachten Spotty erheen
op 11 juli, met gebruiksaanwijzing en
wij dachten het beste gedaan te heb
ben. Op 12 juli, net toen we vertrok
ken waren, stond de meneer van het
pension op de stoep: Spotty was weg
gelopen! Toen wij het hoorden was het
drie weken later. Vrienden, zeggen:
vraag schadevergoeding. Maar wat heb
je aan geld? Wij willen de hond terug
of minstens weten dat hjj nu een goed
tehuis heeft. Maar wat kunnen we
doen? Ik schrflf u dit om mijn instem
ming te betuigen met uw idee van
controle. Misschien was die kennel
van Japie ook die van Spotty. Het
adres was
Ja, dat klopt, het was precies het
zelfde adres!
Wankelend terug
„Graag ondersteun ik uw idee om op
de hondenpensions enige controle uit
te oefenen", aldus de heer J. G. Deti-
ger in Den Haag. „Zelf had ik een
praehthond en uit ervaring kan ik be
vestigen, dat vuig winstbejag sommige
houders van hondenpensions blijkbaar
bezielt bij het in de vakantietijd ver
zorgen van onze beste vrienden. Mijn
poedel kwam, na een veertiendaags
verblijf, wankelend op de benen van de
doorgestane ellende weer thuis. Daar
nevens kan ik gelukkig vaststellen dat
onze hond, jarenlang, bij particulie
ren is ondergebracht, tegen een rede
lijke vergoeding. En steeds kwam hij
er in uitstekende conditie vandaan."
De brieven maken allemaal melding
van grove verwaarlozing van honden
die in de vakantie buiten de deur wa
ren. „Wat u met Japie beleefde, heb
ik precies hetzelfde met mijn hondjes
in dezelfde kennel beleefd", aldus me
vrouw A. H. Moll van Charante-de
Mooij te Rotterdam. „Ze waren onder
voed, vies en stonken na drie wasbeur
ten nog."
Noodoplossing
„Ik kan mij uw teleurstelling met
Japie voorstellen", schrijft mij de heer
S. Kooistra uit Leeuwarden, voorzitter
Asylcommissie Ned. Ver. Bescherming
van Dieren. „Voorop wil ik stellen dat
het onderbrengen van een dier in een
asyl een noodoplossing moet zijn. Er
zijn echter omstandigheden dat men
met anders kan. In dat geval moet
men de zekerheid hebben dat het dier
goed verzorgd wordt, waaronder ik
ook medische Controle reken. Het
houden van pensiondieren hoort thuis
in het particuliere vlak, en niet bij
een afdeling van de Ned. Ver. tot be
scherming van Dieren. Waar echter
elke overheidssteun voor het zwerfdier
ontbreekt, zijn de afdelingen wel ge
dwongen pensiondieren op te nemen
om evenwicht in hun financiën te
brengen."
Die zekerheid
Graag helemaal met u eens, maar
de moeilijkheid is juist om aan de ze
kerheid te komen, dat het dier goed
verzorgd wordt. Wanneer Dierenbe
scherming 't adres opgeeft, heeft men
het gevoel al voor vijf en zeventig pro
cent „goed" te zitten, nietwaar? Wan
neer de houder van 't hondenpension
verzekert, dat hij er 'n dokter bijhaalt
wanneer er iets met uw hond aan de
hand is, dan valt er verder weinig te
doen. En als de hond dan mager als
een talhout terugkomt en ziek is, dan
zegt de man van het dierenpension;
„Hü was een van mijn beste eters, was
altijd erg levendig en springlevend
toen ik hem aan u afleverde."
Wat moet de hondeneigenaar dan
doen?
Veel meer dan een dierenarts raad
plegen en diens adviezen nauwkeurig
opvolgen blijft er niet over. En dan
bof ik nog met mijn dierenarts van
wie iedereen die hem kent zegt: „Die
man houdt van dieren, weet er een
ontstellende hoop van en heeft al ho
pen „afgeschreven" honden weer op
geknapt."
Maar heeft elke dierenarts de tijd
om zich op honden en katten te specia
liseren, wanneer er boeren in de buurt
zijn hulp inroepen voor koeien en
paarden?
70
Het was een rare tijd, de sluis
wachter had een grote angst voor
provocateurs en de houding van de
ze nieuwe gast zinde hem niet. Hij
hield zich op een afstand van de
man die naar zijn vertrouwen dong.
Dit veranderde echter toen de
gast kon bewijzen dat hij een relatie
was van professor Schoenmaker.
Vele grote figuren uit het verzet
waren bij de sluiswachter te gast
geweest, maar volgens hem was de
Delftse prof. de grootste van allen.
Een relatie van professor Schoen
maker moest goed zijn en hij legde
alle gereserveerdheid af. Veel liet
de Waterstaatman niet los, maar
uit enkele losse opmerkingen kon de
sluiswachter wel opmaken dat hij
voor de goede zaak werkte. Hij be
greep ook dat de gast vandaag of
morgen een „klant voor de overzij
de" zou worden.
In de avonduren spraken zij veel
over het crossen en ook hiervan
wilde de vreemde onderduiker alles
weten.
Het huis op De Deen had in die
dagen een Oostenrijkse bezetting.
Deze mannen waren niet geest
driftig voor de oorlog. Elke morgen
kwam de kommandant van deze
Oostenrijkers met een lachend ge
zicht de sluiswachter vertellen hoe
veel boten van crossers in de voor
bije nacht gepasseerd waren.
„Tien, vijftien...!" Eenmaal noem
de hij opgewonden het topgetal: „zes
en twintig boten in één nacht
„Moet je er niet op schieten?"
vroeg de sluiswachter.
„Schieten? Ach neen, we zien hen
wel, maar we roepen hen in stilte
onze eigen Oostenrijkse groet na:
„Gruss Gott!"
Ook de Waterstaatman hoorde de
ze verhalen en er kwam een pein
zende uitdrukking in zijn ogen.
De Sluiswachter kende dit ver
schijnsel en hij zei tegen zijn vrouw:
„Die gaat vandaag of morgen ook
naar de overkant."
Het duurde echter nog enkele da
gen eer de gast met zijn werk ge
reed was. En juist in die dagen ver
anderden de omstandigheden op de
crossline radicaal. De wilde crossers
hadden de Duitsers wakker gemaakt
en elke avond hingen bij de Kop van
't Land de lichtkogels boven de ri
vier.
Ook werd de Oostenrijkse bezet
ting van het huis op De Deen ver
vangen door bloeddorstige Russen in
Duitse dienst.
In deze spannende dagen vertelde
de Waterstaatman aan de sluiswach-
ter:
„Mijn werk is gedaan, ik wil naar
de overkant om mijn rapporten toe
te lichten."
Geschrokken zag de sluiswachter
hem aan en met brede gebaren an
derstreepte hij zijn antwoord:
„Er is geen doorkomen aan, elke
avond en nacht staat de rivier in
brand van het vuurwerk van de
Duitsers."
„Ik moet, het is oorlog en de
Prins wacht mij."
„De Prins....?"
„Ja, ik was hier met een bijzon
dere opdracht en ik moet naar Bra
bant. Begrijp me goed: ik moet, en
ik verzoek je. mij een boot te willen
lenen."
Boten lagen er genoeg bij de Spie
ring, maar de sluiswachter aarzelde.
Een overtocht onder deze omstandig
heden stond gelijk met een ernstige
poging tot zelfmoord. En deze man
had vrouw en kinderen...
„Ik kan het niet doen." steunde
hij.
„Het moet, het is van belang voor
de oorlogvoering en dan tellen geva
ren niet."
„Je komt er niet door, geloof me!
Een stok die op het water' drijft
wordt nog door de Duitsers opge
merkt.
„Ik heb geen keus...!"
„Maar wacht dan nog twee da
gen, misschien is dan het ergste
voorbij."
De sluiswachter was taai en vast
houdend, na een lang gesprek wist
hij zijn gast te bewegen tot een uit
stel van twee dagen.
In de vroege morgen van de dag
na dit gesprek kwam een Sliedrecht-
se crosser op de Spieringsluis aan.
Hij had de tocht moeten opgeven,
het vuur van de Duitsers was te in
tensief geweest. Hij had de wal we
ten te bereiken en nu was het wach
ten op de volgende nacht.
„Komen er nog door?" vroeg de
sluiswachter.
„Elke nacht, de slachtoffers val
len onder de wilde crossers die van
geen toeten of blazen weten."
„Maar jullie zijn toch ook niet on
zichtbaar?"
„Dat zijn we niet,-maar wij ben
nen het klappen van de zweep. Als
de lichtkogels omhoog gaan schrik
ken de wilde crossers en dan sturen
jiiiiiiiiiiiiiiiiiijiitiiiiiiiiiiiiiiniiiiiituiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiintiiiiiiifiitiiiiirti*
door C. Baardman
iiiiiiiiiHiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiitiimiiiNiiiMiiiiuiiiiii
zij hun boot naar de oever vanwaar
geen lichtkogels opstijgen. Dat lijkt
slim, maar het is glad verkeerd. Wij
spurten naar de wal vanwaar die
dingen omhoog gaan om dan pal
langs het riet verder te peddelen en
zo is er geen Duitser die ons ziet."
„Waarom ben je dan vannacht niet
verder gekomen?"
„Wij kregen drie stormboten voor
de boeg en die bestreken met hun
zoeklichten de hele breedte van de
rivier. Geen gaatje viel buiten schot
en maar net op tijd wisten wij een
smalle kreek te bereiken. Achter het
riet is een griend en daar liggen we
veilig voor vandaag."
„We...? Ben je niet alleen?"
(Wordt vervolgd)
SOUBURG Zonder discussie be-,
sloot de raad gisteren tot: benoeming
van een machinist voor de rioolzuive
ringsinrichting in West-Souburg, het be
schikbaar stellen van gelden voor aan--
koop van leerlingensets voor de Mar-,
nixschool, aankoop van enige perceel
tjes grond in Bermweg, aankoop van
grond aan de Nieuwe Vlissingseweg van
de Staat der Nederlanden, ruil van
grond aan de Nieuwe Vlissingseweg
met de heer K. de Kam, verkoop van
tuingrond in plan-Middenhof aan de
heer C. Bartelds.
Bij de rijkspostspaarbank te Ter-
neuzen en ressorterende gemeenten
werd over de maand augustus ingelegd
267.384,97 en terugbetaald 168.580,19.
In de gemeentelijke badinrichting te
Zaamslag werden in de maand augus
tus 820 baden genomen.
De N.C.V.B. te Nieuw-en Sinf Joos-
land hield haar jaarvergadering onder
leiding van de vice-presidente mevrouw
Davidse. Het onderwerp was: „Het
...6N HIERIN DESCHE--20NP6RMNPAS
MÊR20NE HEBBEN SIÏ^PTOGISSmzOl)
EEN MENS PAAR GEEN
OAC, IN LEVEN SU0-
jS. VEN-
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiniiiiiiiiiiiiiiiiuumiiiiiiiiiHuiimiiiiuiiuMMiiiiiiiiiiiMmiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiwiiiiiiiiiiiiuiiiniiiiE
48-68. Kort na de aankomst van de po
litie in het Bankgebouw weerklonken
korte bevelen, politiefluitjes snerpten en
daarop begonnen de beambten systema
tisch iedereen van medeplichtigheid aan
de overval te verdenken en het gebouw
te doorzoeken.
„Zo kunnen we niet rustig werken,
zei Pets Domino, toen het gedruis steeds
meer tot het binnenste van het pand
doordrong. „Nu tato Cato uit die brief
kaart-boodschap niet wijs wordt moeten
we rustig kunnen nadenken over wat
ons te doen staat.."
„J-ja-ja! V-vooral r-rustig!" stemde
de maat met dunne stem in
„Waarom?" vroeg Tre'kker-Harry
ruw. „Nu tante Cato ons weer bij de
neus heeft gehad, weten we toch wat
ons te doen staat? We maken eenvou
dig korte metten met hem en.."
„Nee! Nee!" snerpte de maat en ang
stig schoot hij een deur door, waarop
het bordje „DIRECTIE" hing.
De drie gangsters hepen hem met
grijpende bewegingen na en plotseling
stor.den zij alle vier tegenover een heer.
die glimlachend opkeek van zijn werk
„Aha.." zei deze met een blik op de
wapens. „Daar hebben we de delegatie
van Kubus om te onderhandelen over
een nieuwe lening!"
Hij keek op zijn horloge. „Nu, ik
moet zeggen dat u verbazingwekkend op
tijd bent, heren.
55. Onbewogen stonden de twee schild
wachten aan weerszijden van de toegang
tot de koninklijke vertrekken. Zij keken
eikaar niet aan, ze spraken niet tegen
elkaar. Maar allebei wisten ze wat er
gaande was. Een arme oude sukkel van
een bevelhebber was uitgezocht, om aan
koning Fenton te melden, dat de gevan
gene met de heelmeester bij een poging
om aan een touw uit de burcht te ont
snappen, in de diepte was gestort.
Een aanzwellend gebulder, dat door
de deuren naar buiten klonk, duidde er
op, dat de koning de boodschap had
verstaan, en het was duidelijk, dat hij
buiten zichzelf was, want even later
zwaaiden de deuren open en de arme
bevelhebber kwam, in een wijde boog.
de hal binnen vliegen, neerkomende op
zijn vooruitgestoken handen.
Even later verscheen de koning zelf.
Met een van woede vertrokken gelaat
keek hij de in de hal verzamelde bevel
hebbers een voor een aan.
„Zij zijn dus te pletter gevallen!" zei
hij op snijdende toon. „Wie heeft gezien
dat ze te pletter vielen?!"
Advertentie.
Knutselaars lijmen met
van Ceta-Bever
