Waar het saneringszwaard valt Fossiele haaietanden en giftige krissen Ook in Burgh-Haamstede salmalnellose gevallen IN BURGERWOONHUIS TE GOES Particulier museum HET ZEEUWS TIJDSCHRIFT Lijk van vrouw in Zoutelande aangespoeld Achtjarig meisje zwaar gewond na aanrijding T« ee patiënten in ziekenhuis overleden Strandfeest Oostkapelle Zeeuwsch Dagblad Probaat middel Van Flakkee naar Duiveland zonder natte voeten Ambitieus Zielevogels V iermastschoener Kraan open Heerlijk boeiend en gevarieerd Meisje licht gewond Zaterdag 19 augustus 1961 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag- 3 ZIERIKZEE. Op het eiland Schouwen-Duiveland zijn de laat ste tijd ziekteverschijnselen gecon stateerd, die kunnen wijzen op het voorkomen van salmalnel'losen, een groep ziekten waarvan de paratyphus a en b een onderdeel uitmaken. Naar het schijnt heeft zich een uitbarsting van de ziekte voorgedaan in Bruinisse, waar ongeveer dertig personen last heb ben gekregen van onder meer buik griep en diarree, vermoedelijk veroorzaakt door het eten van be smette vleeswaren. In de afgelopen vijf dagen is er echter geen nieuw ziektegeval bijgekomen, zodat ver ondersteld mag worden dat de ziekte in Bruinisse aan het ver lopen is. Nader vernamen wij, dat in een rust huis in Burgh-Haamstede enkele men sen ziek waren geworden, eveneens ver moedelijk door het eten van vlees dat eigenlijk niet meer voor consumptie ge- OOSTKAPELLE. De V.V.V. ,,Mooi Oostkapelle" houdt zaterdag op het strand aan het einde van de Duinweg een strandfeest waaraan ver schillende wedstrijden verbonden zullen zijn, o.a. een zwemwedstrijd, 's Avonds om acht uur geeft de muziekvereni ging Veere's Genoegen" een concert op het recreatieterrein bij de eenden kooi. Protestants-Christelijk |_TET Centraal Bureau voor 'de Sfca- tistiek publiceerde een inventa risatie van het aktenbezit bij het ulo. Het verslag komt op het volgende neer: Het aantal ulo-leerkrachten in het bezit van de lagere akte Frans daalde van 44 in 1957 tot 36 in 1960; de overeenkomstige percentages voor de lagere akte Duits zijn 39 en 32, Engels 45 en 40 en handelskennis 30 en 26. Alleen het bezit van de lagere akte wiskunde bleef vrijwel gelijk (20 Het gemiddelde aantal „ulo-akten" (moderne talen, wiskunde, handels kennis) dat een ulo-leerkracht bezit bedroeg in 1960 1,71 tegen 1,99 in 1957 en 2,42 in 1953. Bij het openbaar ulo ligt dit gemiddelde aktenbezit per leerkracht op 1,72, bij het prot. christe lijk iets hoger nl. op 1,78, bij het rooms-katholiek iets lager nl. op 1,64. Nieuw aangestelde leerkrachten be zaten gemiddeld slechts 0,8 akten; het relatief grote aantal nieuwe leer krachten verklaart voor een belang rijk deel de daling van het totale aktenbezit. Hier wordt weer eens duide lijk gedemonstreerd wat iedere inge wijde al lang wist: het tekort aan ulo leerkrachten mèt akten is ontstellend groot. Op het ogenblik komt men een 2500 ulo-bevoegdheden tekort! Het stemt dan ook tot voldoening dat de regering eindelijk dezer dagen kwam met een noodregeling, die beoogt dit tekort weg te werken. Aan de kweekschool kan in oktober a.s. na de opleiding voor de volledige bevoegdheid een z.g. één-jarige C- cursus worden gecreëerd, waar men vrij snel wordt opgeleid voor een der lagere ulo-bevoegdheden. De regeling komt hierop neer: Na één jaar studie op de C-cursus (dag school met 15 lessen per week) kan aan het examen voor één der ulo akten worden deelgenomen. De kan didaat kan dan voor de tweede akte al zó ver zijn, dat hij daarvoor slechts één jaar later (wanneer hij dus al voor de klas kan staan) geheel gereed kan komen. Aan de cursisten die gemiddeld ze ven of meer als eindcijfer hebben ver kregen bij het examen voor de vol ledige bevoegdheid, kan, wanneer hun financiële situatie daartoe aanleiding geeft, een tegemoetkoming worden gegeven in de kosten van de studie e.d. (een renteloos voorschot van maximaal 2400). Fit een adverten tie van de Chr. Kweekschool te Mid delburg, dezer dagen in ons blad ver schenen, kan men opmaken dat men ook daar dc mogelijkheid van boven bedoelde spoedonleiding wil realiseren. Het aantal cursisten moet echter min stens vijftien bedragen, ieder, die er ook maar iets voor voelt nog een jaar langer op dc kweek te blijven, zouden we ten stelligste willen aanraden deze gelegenheid, om binnen zeer korte tijd in het bezit te komen van twee bevoegdheden, aan te grijpen. Een kans, die wellicht niet zo spoedig wéér geboden zaï worden. Er is echter één maar aan deze noodregeling verbonden: uitstel van militaire dienst, laat staan vrijstelling, wordt niet verleend. Wanneer men weet dat bijna elke kwekeling na het behalen der volle dige bevoegdheid vrijwel direct in dienst moet, dan vraagt men zich af voor wie nu eigenlijk deze cursus bestemd is. Voor de afgekeurde jon gens, voor hen wier gezin al aan de dienstplicht voldaan heeft, voor de meisjes? We vrezen dat dan het aantal niet bijster groot zal zijn. Wil het ge boden middel om het tekort aan be voegdheden weg te werken probaat helpen, dan is éérste vereiste: uitstel van dienstplicht. Zolang dit niet gegeven wofdt, plaatsen we voorshands achter het op schrift van dit artikel een vraagteken. schikt was. In Burgh zelf is een slage rij gesloten en ontsmet. In Bruinisse zijn kortgeleden twee slagerijen enkele dagen gesloten ge weest om ontsmet te worden. Huis slachtingen vinden in het vissersdorp echter niet meer plaats. Nog zeer re cent heeft de inspecteur voor de volks- gezondheid, dr. J. R. v.d. Borgh te Mid delburg, in Bruinisse een huis-'ban-huis- circulaire doen verspreiden, waarin hij er bij de bevolking op aandringt de vleeswaren niet te lang te bewaren, het vlees goed te bakken en te koken en de groenten en fruit goed te wassen. Twee patiënten die na de plotselinge uitbarsting van salmalnellose op Schou- wen-Duiveland in het Zweedse Rode Kruisziekenhuis te Zierikzee zijn opge nomen zijn overleden. Dit zijn mevrouw D. Lemson uit Kerkwerve en mevrouw Van den Berge-Roth uit Bruinisse. De directeur van het Rode-Kruisziekenhuis te Zierikzee, dr. Ezendam uit Schudde- beurs, was met een beroep op de me dische zwijgplicht niet bereid ons nade re inlichtingen te verschaffen. Kinderfeest Terneuzen TERNEUZEN. Het Oranjekwar tier is in een feestkleed gestoken, le den van het feestcomité en anderen hebben vlaggen en verlichting aange bracht voor het feest dat de kinderen van deze wijk vandaag wordt aangebo den. Dit in de plaats van de jaarlijkse reis, die nu niet zal worden gehouden. Al om negen uur 's morgens begint de pret en zal 's avonds worden be sloten met een lampionoptocht. Ver der zijn er kinderspelen, poppenkast, een oriëntatierit op de fiets. Om zeven uur zal de Sluisküse fanfare ,,St. Francis- cus" op de verplaatsbare muziektent, een concert geven, waarna zij om streeks negen uur de honderden lam pionnen dragende kinderen muzikaal door het Oranjekwartier zal begeleiden. Als de weersomstandigheden het toe laten zal hierna een openluchtfilmvoor stelling worden gegeven. Aardig is het dat alle feestelijkheden zullen worden gefilmd, zodat later de kinderen hier van nog eens zullen kunnen genieten. BRUINISSE. Gisteren werd een (bescheiden) mijlpaal bereikt in de totstandkoming' van de Deltadam bij de Grevelingen, die in de nu wel zeer nabije toekomst de eilanden Duiveland en Goeree- Overflakkee zal verbinden. De beide einden dam ontmoetten el kaar namelijk. Nu kan men dus van het ene eiland naar het andere wandelen zonder natte voeten te krijgen. Dat betreft alleen de dam, die zich dus boven het water ver heft. Het slaat niet op de zoge naamde drempel tussen Duiveland en de Grevelingenzandplaat en de drempel tussen de plaat en Over- flakkee. De laatste is 'het verst gevorderd. Gis- teren is men 'opnieuw fbegonnen met 'het aanvoeren -van zand dat d'aar werd 'ge stort. Op het ogenblik is de diepte van het water nog circa zeven meter. Grote machines zijn bezig met het vervaardi gen van betumen, .die zullen worden ge bruikt bij de aanleg van de weg voor langzaam verkeer, die naast de in de toe komst aan te leggen vierbaansautoweg zal komen. Aan Duivelandse zijde is de dam nog niet meer dan een zandrug, aan de Flak- keese. kant begint het al aardig op een echte daan te lijken. Zelfs reed een auto bus enige dagen geleden helemaal naar de plaats toe. Binnenkort zal het dus mo gelijk zijn de arbeiders naar hun plaats van bestemming te rijden. N<u moet er eigenlijk nog zes en halve km door rul zand worden gelopen, wat altijd nog een anderhalf uur in beslag neemt. Uiter aard worden de mensen zoveel moge lijk per boot gebracht naar de plek, waar zij werkzaamheden moeten verrichten. GOES. Een beetje beschroomd ben ik zopas voor m'n schrijf machine gaan zitten. Het verhaal dat ik u moet vertellen zit me nl. een beetje dwars. In feite weet ik niet goed hoe ik het in 't vat moet De heer Vahlenkamp met twee modellen van zeilschepen. Rechts de „zestig kwadraat meter" en links het schoenerjacht. gooien. U kent die uitdrukking, ik bedoel dat het me niet helemaal duidelijk is hoe ik de zaak moet presenteren. Het begin was makkelijk genoeg. Gistermiddag ben ik op bezoek ge weest bij de conservator van het Goese museum, de heer H. Vahlen kamp. Sensationeel is anders, zult u zeggen. U hebt nog gelijk ook; in een gewone visite kan nauwe lijks een moeilijkheid zitten. Het begon dan ook heel gewoon. De deur zwaaide open en het was met een: „Kom binnen, ga zitten, steek een sigaret op en wil je een kop thee?" Kortom, ik was verzeild geraakt bij gastvrije mensen, die in een oogwenk kans zien je op je gemak te stellen. De moeilijkheid zit dan ook meer in het gesprek dat volgde. Laat ik voorop stellen dat het razend interessant was. Maar u kent die ge sprekken wel, ze beginnen heel-eenvou dig, maar reeds na vijf minuten gaan ze zich vertakken als een reusachtige, lom merrijke boom, en na een uur zie je door de takken -de stam niet meer om een variatie te gebruiken op een bekende zegswijze. En als je aan het eind op straat staat is het een kruiswoordpuzzel geworden om de stukken bij elkaar te graaien. Ziedaar het probleem. De heer Vahlenkamp is met zijn 66 jaren een verrassend ambitieus man die zich voor meer dingen interesseert dan ik in een uur kan neerschrijven. Kijk eens, zegt hij, als hij aan de tafel is gaan zit ten, als je bij het nijverheidsonderwijs bent geweest heb je twee rechter handen. De bewijzen van die rechtshandig- heid zijn in alle kamers van zijn huis, aan alle wanden en op en in alle kasten te zien. Ik kan rustig zeggen dat deze woning, aan de Vogelzangsweg te Goes een zo uitgesproken persoonlijk stem pel draagt, dat het bijna griezelig wordt om aan verhuizen te denken. Daar denken we ook in de verste verte niet aan, zegt de heer Vahlenkamp glimlachend. Hij is een geboren Fries, maar het waterrijke Zeeland is hem een tweede vaderland geworden. Hieruit moet men geen verkeerde con clusie trekken. Het Friese land heeft hem nooit losgelaten. In zijn gang hangen zes met de hand gesneden wandbordjes die getrouwe copieen voorstellen van de zg. Friese „oeleborden". En „oeleborden" (Ned. uileborden) zijn dakversieringen van Friese hofsteden, met een uitgespro ken symbolische betekenis. In het mid den een standaard, die de levensboom voorstelt. Deze standaard wordt ge schraagd door eer: tweetal zwanen. Die zwanen ontlenen hun betekenis aan de Griekse mythologie: Het zijn zielevogels, waarvan verondersteld werd dat zij de geest van de overledenen naar het „hier namaals" brachten. In de kamer heeft de heer Vahlenkamp twee schitterende zeil jachten staan, die precies op schaal zijn nagebouwd. Het ene is een schoenerjacht enhet andere heeft een buitennissige naam die de landrot weinig zegt. „Wij noemen dat een „zestig kwadraat meter", zegt mijn gastheer, en hij voegt er aan toe: „Die naam slaat op het zeilopper- vlak. Maar als u interesse hebt zal ik u nog wat anders laten zien. Ga maar mee." Een klein beetje tot schrik van mevrouw Vahlenkamp moet ik mee naar VLISSINGEN Brommend door liet luchtruim maakte een fotograaf deze foto. Zij stelt een gedeelte van de Vlissingse binnenstad voor, dat weldra door de sanering een ander aanzien zal krijgen. Wie goed kijkt ziet al hier en daar grote kale plekken. Straks zullen die plekken nog aanmerkelijk uitgebreid worden. Niet alle huizen die u op deze foto ziet zullen met de grond gelijk gemaakt worden. Een aantal zal blijven staan, maar het merendeel verdwijnt toch om plaats te maken voor grotere panden en ge houwen en wellicht ook warenhuizen. Het hofje „Zeemanserve" dat u in het midden rechts op de plaats ontdekt zal aan het zwaard van de sanering ontkomen. Het zal als een herinnering ajn het oude Vlissingen blijven bestaan temidden van de nieuwbouw die eromheen wordt opgetrokken. Op de voorgrond springt de St. Jacobskerk duidelijk in het oog. De toren ondergaat op het ogen blik een restauratie en zal binnen afzienbare tijd het bouwwerk, waarin eens Vlissinger Michiel de bevolking van zijn stad de stuipen op het lijf jaagde, schoner doen uitkomen dan voorheen. Een klein gedeelte' van de Oude Markt is nog zichtbaar. Slechts enkele huizen zullen daarvan verdwijnen. Luchtfoto T. Slagboom. Centraal Aviation. de zolder waar het natuurlijk een rom mel is Op welke zolder is het geen rommel? (ik ben er nog nooit een tegengekomen). In het halfduister pakt de heer Vahlen kamp een looplamp, schuifelt langs het traphek je en voert me naar de donkerste hoek van het huis. Ik begin visioenen te krijgen van koperen Keukenlampen of haif onaer het stol Degraven antieite kasten, ivrn ver bazing is aan ook groot als de lamp plotseling een enorm model van een viermast-schoener bestraalt, Hen netwerk van touwiaaaers, raas, katrollen en aierlei scneepsoenodiguneden is op het aek te zien.. zeits het boegbeeld, hele maal met ae hana uitgesneden, ontbreekt niet. Het is een pronkjuweel, aat hele maal volgens tekeningen en op senaal werd nageoouwd. Laatst had ik hier iemand die dit ding kopen wilde, vertelt de heer vaiuenitamp geamuseerd. „Da s goed", had hij gezegd, „je betaalt een riks voor eike katrol'Toen nij driehon derd katrollen had geteld Klonk het: „Dat worat me te duur". „Maar goed ook", heeft de heer VahlenKamp toen gezegd, „je nad nem er toen met voor geKregen Als we terug zijn in ue kamer wordt de kraan van het gesprek goed open gedraaid. ïviijn oren stromen vol bij zonderheden op oudheidkundig gebied, op het terrein van de heraidieK, ae ge schiedenis, de biologie en de handmjver- iieid. Ik krijg langzamerhand het gevoel aat deze stroom net ene oor ingaat en net andere weer uit. Het wordt te veel. De heer Vahlenkamp heeft een hele boe- Kerij waaruit hij ae meest treffende historiscne bijzonderheden weet op te diepon. Hij heeft zelfs een zeer gedetail leerde kennis van het Indische steek wapen bij uitstek, de kris. „Wacht u even," zegt hij, en drie minuten later komt hij met een arm vol originele krissen de kamer weer binnen. Het is me een raadsel waar dit alles een plaats moet hebben. Een huis is toch niet van elastiek, en wéér breekt me het zweet uit als ik aan verhuizers denk. Tot hilariteit overigens van mijn gastheer, die alles weet te vinden omdat hij met systeem te werk gaat. „Wist u dat de Indiërs die krissen met een laag vergif bestreken om in het ge vecht dodelijk trefzeker te zijn?" Ik wist het, maar wat ik niet had durven dromen is dit, dat er ook nog een ander „procédé" bestaat. Als d'e heren van het oerwoud geen gif voorhanden had den, wisten ze er raad op. Ze staken hun krissen dat in een lijk en lieten 'het daar een paar dagen in zitten. Vervolgens leg den ze hun wapen in de zon, zodat het ZOUTELANDE. Een even mysteri euze als lugubere vondst werd gister morgen om half acht op het Zoutelandse strand gedaan. Het was een lichaam van een vrouw, dat na onderzoek bleek reeds geruime tijd dood te zijn. De rijkspolitie stelde een onderzoek in, maar is voorlopig nog volkomen zonder spoor, omdat de vrouw slechts een gedeelte van een blouse droeg en ook geen siera den of dergelijke droeg. De leeftijd van de vrouw wordt geschat tussen de veer tig en vijftig jaar. lijkengif er lekker indroogde. Heerlijk. „Ik heb me een keer met zo'n apparaat gesneden", zegt de heer Vahlenkamp. „Het was niet meer dan een krasje, dat ik Onmiddellijk overvloedig in de jodium heb gezet. Maar het duurde toch nog drie weken voor de wond genezen was. Sinds die tijd heb ik ze schoon gemaakt, dat gelooft u". Even later zit ik met het lemmet in m'n handen. Het is gekronkeld als het lichaam van een versteende slang. „Hier heb je het mes van een Dajak, een origi neel koppensnellermes. Als dit appa raat kon vertellen zou je een lelijk ver haal te horen krijgen. De 'heer Vahlenkamp heeft de meeste attributen incompleet gekregen. Maar hij wist raad. Met boeken over Indische wapenkunde wist hij tekeningen van de ontbrekendë delen te krijgen, en maak te ze na. De „kragen" van sommige sche den, prachtig bewerkt, komen uit eigen werkplaats. De schachten zijn origineel en de moeite van het bekijken waard. Hele fijne motieven, in gedreven mes sing of zelfs zilver. Zijn huis is een half museum. Een kast vol fossiele schelpen, van de meest exotische aard. Een an dere kast herbergt talloze half edelstenen, gekloofd, en op het snijvlak gepolijst. Men vindt bij hem fossiele haaietanden uit de Oosterschelde, zo goed als exotisch gevormd koraalsteen uit de warme zeeën van tropische landen. Het is te veel om op te noemen. Maar het meest kostelijke van alles is dat dit geen dode verzamelingen zijn. De heer Vahlenkamp weet er leven in te blazen door zijn ge detailleerde en hoogst interessante kennis van zaken. MIDDELBURG. De jongste uitga ve van het Zeeuws Tijdschrift wordt opnieuw gekenmerkt door boeiende stof en een gevarieerde inhoud. De samen stellers verdienen ongetwijfeld een com pliment voor de wijze, waarop zij el ke keer kans zien met een reeks on derwerpen, van vaak verschillend ka rakter, voor de dag te komen, die bo vendien kundig en onderhoudend wor den beschreven. Wij hebben met groot genoegen het laatste nummer gelezen. In bloemrijke taal is het artikel ge schreven over enkele aspecten van de ruimtelijke ordening en Zeeuwsch- Vlaanderen. Dr. C. de Galan geeft een boeiende beschouwing over enkele fa cetten van de inkomens- en vermogens verdeling in Zeeland. In zijn artikel komt hij tot de conclusie, dat het ge middelde inkomen en nog sterker het gemiddelde vermogen van de Zeeuwen op vrij hoog niveau ligt. Voorts heeft de heer J. Vijverberg een goed verhaal geschreven over de Oosterlanders in de „grande armee" van Napoleon. Zee land en de postzegels is een rijk ge ïllustreerd artikel van de hand van de heer J. J. Engelvaart. In het Zeeuws Tijdschrift is voorts een publicatie op genomen van het eerste hoofdstuk van een roman van de heer L. W. de Bree, die het komende jaar zal verschijnen. Het boek is getiteld „Jacob Moens, broer van zijn vader". Wie de andere uitgaven van de heer De Bree heeft gelezen zal ook ongetwijfeld interesse hebben voor de inhoud van zijn nieu we boek, een roman die ergens op Zeeuwse grond speelt. Het Zeeuws Prentenboek vormt ook weer een fraai 'A°",derd?el" in het iongste nummer. Under het motto Zeeuwse kroniek neemt de heer M. P. de Bruin ten slotte weer een duik in de historie. Op de inhoud van enkele artikelen in dit Zeeuws Tijdschrift hopen wij nader terug te komen. RILLAND-BATH. Een ernstig onge val had gistermiddag op de Hoofdweg plaats, waarbij een achtjarig meisje zeer ernstig gewond werd en in zorg wekkende toestand per ambulance naar liet Gasthuis in Goes moest worden overgebracht. Drie kinderen reden op de fiets van het dorpje Bath naar Rilland, toen van de andere kant een personenauto, be stuurd door C. C. E. V. uit Eede. nader- de. Op onverklaarbare wijze is een vafi de kinderen, het achtjarige meisje An ita Steiger naar links gezwenkt en aan gereden. Zij kwam onder de auto te recht, waar zij later in zorgwekkende toestand onderuit is gehaald. Met zwa re verwondingen is zij per ambulance naar het ziekenhuis te Goes vervoerd. Eergistermiddag reed een Duitse personenauto, bestuurd door A. A. W. uit Essen, op de Veerse- ^e?,ree£ vitfjarig meisje aan. Het meis je M. T. uit Middelburg reed op haar fiets voor de auto uit en zwenkte plot seling naar links. De auto kon een aan rijding niet voorkomen. Het meisje kwam er gelukkig met een lichte hersenschud ding en schaafwonden af.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1961 | | pagina 3