BOYCOT DREIGT OP
KOELKASTEN MARKT
Britten laten
iatta vrij
Kenj
Toestand in
Angola niet
zo ernstig
NASUTION
IS MATIG
TEVREDEN
IQDER
evAARlijk
GEEN HERVATTING
VAN KERNPROEVEN
Sahara moet
zelf kiezen
Felle reactie op maatregel van importeur
Geen opstand
in Lagerhuis
om Euromarkt
Meer eenmanswerk
bij Haagse tram
Amerikaanse regering besluit
NOG DEZE MAAND
In Londen550 misdaden per dag
Woensdag 2 augustus 1961
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
EIGEN LOT
„Vooroorlogse toestanden zijn teruggekeerd"
BRITSE CONSUL:
EXCESSEN
Vrachtauto reed op
wielrijders in
FOTO
wedstrijd
Twee dagen debat
Uitspraak over
onfeilbaarheid
1KAPPIE en het geheim van de oude prentbriefkaarten j
PARIJS (A.P.) Frankrijk wil dat
de bevolking van de Sahara haar eigen
politieke toekomst kiest, zo heeft de
Franse minister voor Algerije, Louis
Joxe, gisteravond gezegd.
Joxe zei verder: „In 'een gebied dat
zo dim bevolkt is, zo uitgestrekt, zo dor,
is het duidelijk dat het vraagstuk van
soevereiniteit voor Frankrijk niet van
essentieel belang is. Aan de andere kant
vormen de rijkdommen die er door ons
aangeboord werden een vraagstuk van
aanzienlijk belang, niet alleen omdat zij
een blijvende economische schakel vor
men tussen de Sahara en Frankrijk, maar
ook omdat wij niet van plan zijn ze voor
onszelf te houden."
Joxe zei dat Frankrijk de vorming
door Frankrijk en Algerije van een
technische organisatie voor ogen zweeft
die de minerale rijkdommen van de
Sahara kan exploiteren. Alle landen die
aan de Sahara grenzen kunnen er zich
bij aansluiten.
„Hoe kan iemand in deze politiek de
wens zien privébelangen te verdedigen
of Algerije aan onze genade over te
laten", vroeg Joxe.
Joxe zei dat Algerije in staat moet zijn
zijn lot te bepalen. „Wij zullen ons
houden aan het principe van zelfbeschik
king. Wat er ook gebeurt, wij zullen alles
doen opdat de mannen en vrouwen van
Algerije vrij, zonder vrees, zichzelf kun
nen ontwikkelen en samen aan hun toe-
komst kunnen bouwen."
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG Burgemeester en wet
houders van Den Haag stellen de ge
meenteraad voor zich garant te stellen
voor geldleningen door de Haagse tram
wegmaatschappij tot een bedrag van
acht miljoen gulden.
Dit geld zal de H.T.M. gebruiken voor
de aankoop, van veertig p.c.c. motorwa
gens voor éénmans-bediening en voor de
revisie van twaalf aanhangwagens.
Aanvankelijk had de H.T.M. het plan
veertig nieuwe motorwagens en veertig
aanhangwagens te kopen, maar perso
neelsgebrek maakte dit onmogelijk. De
nieuwe tramwagens zullen worden ge
bruikt op de lijnen 3 en 12, die door de
tweemansbediening met steeds groter
wordende verliezen rijden.
De H.T M. hoopt met de nieuwe p.c.c.-
motorwagens, die een grotere vervoers
capaciteit hebben dan de oude tramwa
gens, een grotere frequentie te kunnen
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM. Er dreigt van de zijde van de handel een boycot van de Bosch koelkasten.
Winkeliers en grossiers zijn bijzonder slecht te spreken over het loslaten van de verkoopprijzen
voor deze kasten. De Amsterdamse importeur Willem van Rijn heeft dat gedaan, in de hoop op deze
manier de „wilde" import met meer succes dan tot nu toe te kunnen bestrijden. Zijn maatregel
dreigt echter precies een tegengesteld effect te krijgen.
Uit de handel zijn de reacties fel. De importeur wordt verweten, dat hij zijn besluit huiten de handel om
heeft genomen. Had hij wel overleg gepleegd, dan zou alles misschien anders zijn gelopen. Nu heeft Van Rijn
een kardinale fout gemaakt, is de redenering.
Een winkelier met grote omzetten in verschillende fabrikaten zei het zo: „Het loslaten van de winkelprijzen
betekent voor ons ook het loslaten van het merk Bosch. Nu wij zelf maar moeten uitmaken welke prijzen wij wil
len vragen zijn toestanden van voor de oorlog teruggekeerd. Wij voelen ons bijzonder onprettig."
De Vimko (Vereniging van impor
teurs, waarbij Van Rijn niet is aange
sloten) beweert ronduit: De hele han
del heeft zich achter ons geschaard.
Het is een illusie te denken dat er nu
ook prijsverlagingen voor andere mer
ken zouden volgen. Vele winkeliers
hebben Bosch de deur gewezen.
De Nederlandse vereniging van han
delaren in verwarmings- en huishou
delijke artikelen heeft haar tweedui
zend leden een brief gestuurd. Er staat
o.a. in: Willem van Rijn had de handel
geen slechtere dienst kunnen bewijzen
dan hij nu heeft gedaan.
Gooise winkeliers hebben de hoof
den bij elkaar gestoken en hebben hun
organisatie meegedeeld: Wat wij nu
nog aan Bosch in voorraad hebben
verkopen wij en daarna houden wij er
mee op.
Elders worden vergaderingen belegd.
Verscheidene grossiers, plotseling ge
plaatst voor een stagnatie bij de detail-
NEW VORK. Volgens goed inge
lichte kringen in Washington zou de
Amerikaanse regering hebben besloten
in geen geval over te gaan tot spoedi
ge hervatting van de proeven met
kernwapens.
Er is nu reden om aan te nemen
dat het ook vrijwel uitgesloten is
dat voor het einde van dit jaar een
begin wordt gemaakt met een serie
kernexplosies met vredige doeleinden.
Dit besluit zou zijn gegrond op de
overweging dat niet is komen vast te
Van onze correspondent
LONDEN. Jomo Kenjatta, de
voornaamste organisator van de
Mau Mau wordt nog deze maand
op vrije voeten gesteld. Dit nieuws
maakte de Britse minister van ko
loniën, Macleod, gisteren in het La
gerhuis bekend.
Mau Mau
Kenjatta werd in 1953 gevangen ge
nomen en na te zijn veroordeeld in
de gevangenis gezet. Men beschouw-
LONDEN, (AFP). Kan men de
Engelse consul-generaal in Luanda ge
loven, dan zijn alle gebeurtenissen
in Angola lang niet zo ernstig als
vaak wordt beweerd. In het Britse
Lagerhuis werd gisteren een rapport
van de consul aangehaald, die een
onderzoek had ingesteld naar de toe
stand in noord-Angola.
„Berichten als zouden de Portugezen
de tactiek van de verschroeide aarde
toepassen of een uitroeiingsoorlog voe
ren tegen de Angolanen, zijn beslist on
juist. De eerste aanvallen van negers
op blanken waren bijzonder wreed en
daardoor zijn de blanken geprovoceerd.
Talrijke Afrikanen die niets met de op
stand te maken hadden zijn het slacht
offer geworden van represailles. De
autoriteiten hebben getracht een eind te
maken aan dergelijke excessen en wille
keurig optreden.
Militaire maatregelen alleen kunnen
échter geen oplossing brengen; daar
voor zijn economische, sociale en poli
tieke hervormingen nodig", aldus de
consul, James Wardrop.
Uit Lissabon is gisteren gemeld dat
terroristen een kraal nabij Maria Tere-
sia hadden aangevallen en alle inboor
lingen hadden meegenomen. De rebellen
hadden voorts groot materieel buitge
maakt bij overvallen op plantages en het
kamp Calucala verwoest.
Eigen nieuwsdienst
STADSKANAAL. Door een verkeer
de manoeuvre is gistermiddag in Gas-
selternijveen een vrachtauto op een
■groepje wielrijders ingereden. De tien
jarige M. Hadders werd zo zwaar ge
wond dat zij onderweg naar het zieken
huis overieed. Haar vader liep ernsti
ge wonden aan zijn benen op.
Advertentie
Grote HUNTER
fotowedstrijd
„Vader enZoon"!
150 Prijzen van
f. 1000.- tot f.25.-
Zie affiches:
Sigaret..?
HUNTERI
de deze nationalistische leider in Ke
nia als de belangrijkste figuur bij
de Mau Mau, welke in die tijd een
ware terreur uitoefende onder de blan
ken in deze Britse kolonie.
Niet verkiesbaar
Sinds geruime tij'd zit Kenjatta niet
meer in de gevangenis. Er werd hem
een gedwongen verblijfplaats toege
wezen. Jomo Kenjatta mag zich niet
verkiesbaar stellen voor de wetgeven
de raad die in Kenia moet worden sa
mengesteld. Dat is hem uitdrukkelijk
gezegd door het Britse bestuur van de
kolonie.
DJAKARTA (Reuter, AFP). Ge
neraal Nasution, terug van een reis
door Europa en de Verenigde Ara
bische republiek, heeft in Djakarta
gezegd, dat in de kwestie-Nieuw-Gui-
nea de standpunten van de Europe
se landen van de Navo niet veel af
wijken van het Nederlandse. „Alleen
de socialistische en de neutrale lan
den onderschrijven de Indonesische
aanspraken op West-Irian ten volle".
Over de onderhandelingen met be
trekking tot de leveranties van militai
re uitrustingen was Nasution evenmin
helemaal tevreden. Weliswaar hebben
de Westeuropese landen aangeboden mi
litaire uitrustingen te leveren, maar
hun voorwaarden waren niet zo gun
stig als die waarop de Verenigde Sta
ten en Rusland bereid zijn te leveren.
Deze twee landen zullen daarom de
voornaamste leveranciers blijven.
Nasution herhaalde nog eens de wens
de kwestie-Nieuw-Guinea langs vreed
zame weg op te lossen, maar hij vond
het nodig het leger te versterken voor
het geval „onze vreedzame politiek of
politieke besprekingen geen resultaten
opleveren".
Hij gaf daarbij een opsomming van
de Nederlrfhdse „vliegdekschepen, krui
sers, onderzeebootjagers en gevechts
vliegtuigen, die zonder dat de Navo
dat kan verhinderen naar het Indone
sische gebied kunnen worden overge
bracht".
Over de (versnelde) uitbreiding van
het leger sprak gisteren ook president
Soekarno op een bijeenkomst van mi
nisters en iegerauloriteiten in het pre
sidentiële paleis. De chef-staf van de
luchtmacht, maarschalk Suryadarma,
sprekend op een „rouwdag van de
luchtmacht" in Bandoeng deed een
beroep op de luchtstrijdkrachten extra
waakzaam te zijn vanwege de berich
ten over een „mogelijk uitbreken van
de oorlog".
staan dat de Sowjetunie in het geheim
proeven met kernwapens heeft genomen
of dat de Sowjetunie in de afgelopen drie
jaren belangrijke technische vorderin
gen op het gebied van de kernwapen
techniek heeft gemaakt.
Voorts is bij het nemen van dit be^
sluit rekening gehouden met de moge
lijkheid van ongunstige reacties in de
neutrale landen op een Amerikaans be
sluit tot hervatting van de proeven. Ook
werd het mogelijk geacht dat de Sow
jetunie meer van een hervatting van de
proeven zou kunnen profiteren dan Ame'
rika.
Niettemin blijven verscheidene leden
van het Congres, onder wie senator
Symington, aandringen op hervatting
van de proeven. Daardoor blijft de kans
op heftige debatten in het Congres over
deze kwestie bestaan. De regering be
reidt nu een uitvoerige toelichting op
haar standpunt voor. Zij heeft zich bij
haar besluit, het probleem van de her
vatting van de kernproeven voorlopig te
laten rusten, laten leiden door de over
weging dat er weer rekening wordt ge
houden met uitzicht in de komende
maanden op hervatting van het topover-
leg over hangende vraagstukken, zoals
de moeilijkheden in Berlijn en het vast
gelopen ontwapeningsoverleg.
Noodrantsoenen
De Amerikaanse minister van defen
sie, Robert McNamara, deelde gisteren
in een congrescommissie mede dat het
onmogelijk zal zijn de Amerikaanse bur
gerbevolking afdoende te beschermen
tegen aanvallen met waterstofbommen.
Grootscheepse aanvallen met waterstof
bommen op de Verenigde Staten zouden
ongeveer vijftig miljoen mensen het le
ven kosten. Bovendien zouden twintig
miljoen mensen ernstige lichamelijke
letsels oplopen.
De huidige plannen voorzien in de vor
ming van noodrantsoenen levensmidde
len die toereikend zijn voor vijf dagen
per persoon en van rantsoenen water
voor twee weken per persoon. De re
gering wil schuilkelders bouwen die
een kwart van de bevolking redelijk vol
doende bescherming bieden.
Van onze correspondent
LONDEN. Het grote debat over
de Euromarkt dat al maanden aan
de gang is in Groot-Britannië, bereikt
vandaag en morgen in het Lagerhuis
zijn hoogtepunt. Twee dagen lang zal
het Huis debatteren over het voor
nemen van de regering onderhande
lingen te beginnen met de E.E.G.,
over een mogelijke toetreding tot de
Euromarkt. Ook Ierland heeft intus
sen te kennen gegeven het Britse
voorbeeld te zullen volgen.
Zoals de zaken er thans voorstaan,
zal er in de conservatieve gelederen
in het Lagerhuis geen opstand tegen
premier Macmillan losbreken, ondanks
de weerstand tegen de Euromarkt,
die er bij een deel van de Tories
leeft. Ook de socialisten zullen, on
danks alle mogelijke kritiek, het de
regering niet al te lastig maken. Zij
besloten risteren niet tegen de motie
te stemmen, waarin steun voor de
plannen van de regering wordt uitge
drukt.
Wel komt Labour met een amen
dement. Daarin verwijt het de rege
ring dat het op dit ogenblik, nu het
land zich midden in een economi
sche crisis bevindt, de grote stap
waagt. Tevens eisen de socialisten
nog eens uitdrukkelijk dat de landen
van het Gemenebest worden geraad
pleegd voordat een definitieve beslis
sing wordt genomen.
Opvallend was dat oud-premier lord
Attlee zich gisteren tijdens een ver
gadering van de socialistische fractie
in het Lagerhuis tegen toetreding tot
de Europese economische gemeen
schap keerde. De uiterst linkse groep
rebellen in de partij, die niets van de
Euromarkt moet hebben, voelt zich
daar natuurlijk zeer door gesterkt.
Van onze correspondent
LONDEN. Dat de misdaad in
Groot-Britannië welig tiert is een be
kend feit. Dat Londen daarbij een
heel slecht figuur slaat is ook al geen
verrassing, maar dat er vorig jaar in
de hoofdstad gemiddeld 550 misdaden
per dag werden gepleegd, stemt toch
tot nadenken.
Men heeft berekend dat dit aantal
misdaden neerkomt op een per twee en
een halve minuut, aldus blijkt uit het
jaarverslag van de hoofdcommissaris
van de Londense politie, Sir Joseph
Simpson. Voor het eerst kwam het aan
tal overtredingen van de wet het vorig
jaar in Londen boven dc 200.000 uit.
Het ergste van alles is dat het percen
tage opgehelderde overtredingen daalt:
van 27.5 procent tot 26.1. Dat is een
rechtstreeks gevolg van de onderbezet
ting van het Londense politiekorps, al
dus de hoofdcommissaris. De recher
cheurs van de politie in de Britse
hoofdstad zijn voortdurend overwerkt, al
dus Sir Joseph, men kan niet van hen
verwachten dat zé bij een gelijkblijven
de sterkte van het korps, en een toene
ming van de misdadigheid, tot betere
resultaten zullen komen.
listen, overwegen een boycot van het
merk.
Alles draait om het feit dat de im
porteur wel de winkelprijzen heeft
vrijgegeven, maar niet tegelijk de net-
toprijzen voor de handelaren heeft ver
laagd.
Wij winkeliers, zei een van hen, za
ten door het optreden van de „wilde"
importeurs toeh al in een dwangposi
tie. Nu moeten wij op iedere kast kor
ting geven en door die kleinere winst
voelen wü er weinig voor er mee door
te gaan. Er is zo geen lol meer aan.
Het wordt anders wel moeilijk, want
juist naar de Bosch koelkast is de
vraag altijd groot geweest.
Commentaar van de n.v. Willem van
Rijn: Wij staan waarschijnlijk pas aan
het begin van een nieuwe ontwikke
ling. De prijzen zijn nu al tien tot
twintig procent lager dan de vorige
week. Veel zal afhangen van bet in
zicht van de winkelier. Denkt hij op
langere termijn of alleen aan zijn bo
terham van morgenochtend?
Onze maatregel is overigens zo in
grijpend dat de gevolgen pas goed
merkbaar zullen zijn bij het begin van
het nieuwe seizoen in 1962. Vast staat
al dat de koelkast niet, zoals andere
jaren direct na de zomeruitverkoop,
op de achtergrond is geraakt. Er be
staat nu in tegendeel een levendige be
langstelling voor.
38
Hier stokte haar pen. Wat wilde zij
eigenlijk gaan schrijven? Het zou lij
ken alsof Leo de held van haar dro
men was. Dat was hij nog niet, be
slist niet.
De brief was niet af, maar zij was
tot een conclusie gekomen.
Luie Jan was een aardige knul,
maar hij was geen jongen waarop
zij verliefd zou kunnen worden. En
Leo was voorlopig ook nog onge
vaarlijk voor de rust van haar hart.
Zorgen over later kon zij zich niet
maken, voor vandaag wist zij ge
noeg om weer te kunnen lachen en
genieten van het leven dat hier toch
ook wel veel te bieden had.
Zij borg de half voltooide brief weg
en zingend begon zij voor de koffie
te zorgen.
Even later zag zij naar buiten en
zij verstarde. Langzaam ging een
luik van het gevangenschip omhoog
en achter het luik volgde het hoofd
van een der gevangen soldaten.
Geen bewaker was te zien... Sliep
hij? Dat zou een schandelijk plichts
verzuim zijn.
Zij stond alleen en het kon gevaar
lijk worden... straks zouden alle ge
vangenen losbreken... en toch moest
er iets gedaan worden...
In een hoek stond een karabijn. Zij
greep het wapen, rukte een raam
open en met het geweer in de aan
slag- schreeuwde zij: „Neer dat luik
of ik schiet!"
De soldaat schrok, zijn hoofd ver
dween in de diepte van het ruim en
het luik klapte neer.
IJzig kalm was zij nu en resoluut
stapte zij naar het schip, secuur sloot
zij het luik weer af.
„Best gedaan meissie", zei de be
waker die opeens uit de griend op
dook.
De spanning brak en huilend ver
weet zij hem: „Je moet óp je post
blijven!"
„Kalm zus, een mens heeft wel
eens ogenblikken waarin hij de een
zaamheid nodig heeft en veelal ko
men die ogenblikken ongelegen. Ik
zag die kop wel verschijnen, maar
eer ik me toonbaar gemaakt had
stond jij daar met de karabijn... het
was prachtig om te zien hoe gauw
die kop verdween. Maar zeg me nu
eens eerlijk of je wel kogels in het
magazijn had?"
„Ik weet het niet, ik had voor de
eerste maal zo'n moordding in mijn
handen."
De bewaker zag het wapen, hij
opende het magazijn en barstte in
lachten uit:
„Ha, ha, die is goed! De vijand
is verslagen met een geweer dat
niet geladen was. Wat zullen de jon
gens lachen.." Door haar tranen heei}
lachte Adri met hem mee. Zij zag
zichzelf staan, dreigend met een ge
weer zonder kogels. Het was je rein
ste bluf.
„En je stond erbij alsof schieten
je dagelijks werk is," zei de bewa
ker.
„Dat was van het afkijken. Ik zie
hier niet veel anders dan schieten en
vechten."
'sAvonds vertelde hij het verhaal
in bloemrijke en sappige woorden
aan de jongens van de groep. Dove
Jan glom van geestdrift.
„Kom aan mijn hart, Kenau," ju
belde hij en hij zoende haar luidruch
tig op beide wangen.
Blozend vluchtte Adri weg en in
haar hokje overdacht zij hoe weinig
er nodig was om van een angstig
meisje een heldin te maken. Zelf wist
zij hoe weinig heldhaftig haar optre
den geweest was. Uit angst had zij
naar het geweer gegrepen en ver
der was alles vanzelf gegaan, be
wust overleg was er niet aan te pas
gekomen.
De Mandwacht zat in de keet ron-
om een gezelig vuur. Het was een
gure dag en er viel weinig te bele
ven. Vos, de veerman van Drimmelen,
bracht niemand over en de groep van
zes rekende op een heerlijke dag van
rust.
De geweren stonden tegen de wand
van de keet en na een paar uren ver
slapte de waakzaamheid. Na een be
rekening van de oorlogskansen wer
den ook de gesprekken trager.
Zij hadden elkaar niets meer te
vertellen. In de lange maanden van
hun samenzijn waren oude verlangens
en toekomstdromen volkomen opge
lost in één groot gemeenschappelijk
belang.
Zij hadden veel „zware" jongens in
de Biesbosch, mannen met een of
meer doodvonnissen op hun naam.
De recordhouder was een politieman
die met vijf vonnissen achter de rug
nu een prinsheerlijk leven had ii^ de
vrije en door de vijand gemeden hoek
van het land.
Het onderdak en de voedselvoor
ziening van de onderduikers was
goed georganiseerd. De vechtploeg
had daar geen zorgen meer over.
„Dat was in het begin neel anders",
•fitiiiimiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiuiiiiifiiiiiiiiiii,O,itiiiiiiuui,inmat
door C. Baardman
vertelde Grote Jan, ,de eerste on
derduikers zaten in kleine en worm
stekige arkjes. Zij waren op eigen ge
legenheid gekomen en zij moesten
zelf maar zien hoe zij aan hun bik-
kesement kwamen. De boeren hiel
pen hen wel maar dat ging op een
zeer voorzichtige manier. Het perso
neel en de kinderen mochten niets van
deze hulp aan de vluchtelingen we
ten. 's Avonds als alles naar de kof
fer was zette de boer de pannen met
eten in de schuur en door het donker
van de nacht kwamen de onderduikers
hun prak halen; de volgende morgen
in de vroegte haalde de boer de
schoongewassen vaat weer binnen.
(Wordt vervolgd.)
De synode der Christian Reformed
Church in America en Canada heeft
zich uitgesproken over de onfeilbaar
heid der Heilige Schrift, een onderwerp
waarover sedert 1959 in deze kerk, die
een zusterkerk is van de Gereformeer
de Kerken in Nederland, uitvoerig wordt
gediscussieerd. Nadat in 1959 door de
synode een commissie ter bestudering
van het vraagstuk der onfeilbaarheid
benoemd was, van deze commissie
maakte ook de in 1958 naar Canada
vertrokken dr. L. Praams deel uit, heeft
de synode het uitvoerige rapport van
deze commissie overgenomen. De syno
de sprak „dat beide Schrift en Be
lijdenis een essentieel verband stellen
tussen inspiratie en onfeilbaarheid,
waarbij de onfeilbaarheid volgt uit de
inspiratie, en de inspiratie de onfeilbaar
heid van de gehele Schrift verzekert".
9 De muziekvereniging „Luctor et
Emergo" te Zoutelande organiseert van
twee tot vijf augustus een bazar. De ba
ten zijn voor uniformen van de leden.
9 De Simavi-collecte bracht te Zoute
lande 120 gulden op.
l'WHIIIIUIIIIIIHIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIinillllllinilllllllllllWIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIinnilllllllllllllllllllllllllllHlllllllllllllllllllHIIIIIIHIINIIIIIIIIIIIIIIIHIIIimillllUlflIIIIIIIWnillllllWIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIHë
17- „Is de maat ontvoerd?!" riep
Kappie. „Waar, wanneer, waarom?!"
„Ik kan slechts op de eerste twee
vragen antwoorden," zei Lester Long-
noos. „Want die zijn met bewijzen te
staven. Hij is hier op de kade ont
voerd, enkele minuten voor uw komst.
Het waarom van dit alles zullen we
moeten uitzoeken. Had hij iets kost
baars bij zich?"
„Welnee..!" antwoordde Kappie on
geduldig. „Maar laten we nou als de
bliksem de politie waarschuwen!"
„Die staat hier voor u," verduidelijk
te de speurder. ,,In de persoon van
Lester Longnoos, Rechercheur in bui
tengewone dienst!"
„Dan hoop ik dat u er buitengewoon
vlug achter komt waar ze met mijn
stuurman heen zijn!" riep Kappie uit.
„Wie weet wat die landhaaien hem
arndoen als ze merken dat hij niks bij
zich heeft!"
„Er zijn aanwijzingen.. sporen.."
mompelde de ander, zich weer ter aar
de buigend. Hij raapte iets op. „Hier
bijvoorbeeld is een peukje sigaar, waar
van ik haast zeker ben het daarstraks
in de mond van Pets Domino te hebben
gezien. En daar.." Hij trok een ver
grootglas tevoorschijn en richtte het op
de straat. „Daar sporen van autoban
den. Om precies te zijn van een vier-
persoons zes-cylinder Hoester, bouw
jaar negentien tweeëntwintig! Komt u
maar mee, met zulke duidelijke sporen
hebben we hem zo te pakken!" Dit zeg
gend begon hij op handen en voeten
voort te kruipen, in de richting van een
drukke verkeersader..
23. „Athelstan is terug! Olaf heeft
hem gevonden!" riep de jongeman
achterom.
Het nieuws werd geestdriftig ontvan
gen door de mannen, die daar verza
meld waren, maar de eerste begroeting
vond plaats door een nog jonge vrouw,
voor wie men eerbiedig uit de weg ging.
„Moeder!" riep het kind, toen zij
neerknielde om hem aan het hart te
drukken. Tranen van ontroering wel
den in haar ogen op, maar Athelstan
liet haar niet de tijd. Hij begon meteen
te vertellen over zijn lotgevallen en
weldra werd hij daarbij geholpen door
Olaf, die, nog altijd in de kledij van
Fenton's krijgslieden, kwam aanwan
delen.
Zoals we weten, kwamen hun verkla
ringen hier op neer, dat beiden, onaf
hankelijk van elkaar, op het kritieke mo
ment gered waren door een rijzige,
blonde vreemdeling.
„Wie was dat?" vroeg Athelstan's
moeder.
„Dat weet ik niet," zei Olaf. „we heb
ben bijna gee" woord gewisseld".
Maar Athelstan riep: „Ik weet het!
Hij schrok toen ik zei dat hij een man
van Fenton was en toen hij tegen de
krijgslieden vocht, noemde hij zich Ot
to van Irtin!"
Een hoogrode kleur verspreidde zich
over het gelaat van de vrouw.
