ANQUETIL GROTE MAN IN
DE EERSTE ETAPPE
RESULTATEN UIT TOUR
Nederlanders lieten zich
domweg verrassen
Geldermans in tijdrit slechts tiende
START ONDER
DRUKKENDE
HITTE
Sport in het kort
Goede bedoelingen
faalden
Maandag 26 juni 1961
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 7
^étappe TOUR DE FRANCE
piet vak est doet
vrrgeef.se uitval-
poging
i VERSAILLES
De zweep
Nieuwe aanval
Defect
Tegen uurwerk
TELLEGRIN HUI ART
PAUWELS EHBERTRAHD-
'RANADES LUIDEN
AANVAL}
IN
"'AANVAL VANn
t AN^uetil,
DARRICADE,
GROUSSARD
EN ANDEREN
CAULEN
S.GEiDER/AANS"
GAAN TOT
i TeSmAANVAL>
OVER
oy SLECHTS
-?Q SECONDEN VAN
DE KOPGROEP
k /NISLUKT TEGEN-
OFFENSIEF
ft
"RAVITAILLERINSDE
VOORSPRONG PASSEERT
X£ TWEE AWNUTEN
HU/ART) PERE2
FRANCES EN
bPÊUIGRINI
/MAKEN IN DE SPRINT
EEN SPECTACULAIRE
U>0iWEUNG rr-
tpl
DARRIGADE
KLOPT DE
KOPGROEP
\LOUVlERS
-27 .S~kM
PACy.SUR-EURE
S$5 Kn
THOlRy
c{6Kn
■i3é,sKh
door Ru de Grood
PARIJS. „De Tour de France is gereden en voorbij", fluisterde men gisteren met trieste gezichten in Versailles.
„Anquetil kan met de voorsprong die hij heeft, niet meer worden geklopt, zeker niet meer door degenen, die als
zijn belangrijkste tegenstanders genoemd werden: Gaul, Geldermans, Massignan en Battestini."
Dan moge dit alles erg pessimistisch klinken Anquetil is overigens ook maar een gewone jongen, hoewel een sterke
wielrenner ik kan geen duidelijker beeld vinden om tevertellen van de verpletterende wijze waarop de jonge Frans
man zijn directe tegenstanders zowel in de etappe van Rouaan naar Versailles als in de tijdrit in de buurt van deze laat
ste stad een opstopper heeft verkocht, die aan een knock out grensde. Nooit is het in de Ronde van Frankrijk
althans in de moderne editie daarvan gebeurd dat een zo grote favoriet ongetwijfeld gelijkwaardige tegenstanders
op een dergelijke wijze heeft afgemaakt; een winst van bijna vijf minuten in de etappe; een winst van ten minste drie
minuten in de tijdrit, die gezamenlijk een voorsprong in het algemeen klassement van meer dan acht minuten be
tekenden
Jacques Anquetil, de in Frankrijk aangebeden jeune-premier, was onmeedogend gisteren. Hij wist dat Gaul sterk van
de ongenadige hitte had te lijden, hij wist dat Geldermans slechts bij verrassing genomen kon worden, dat de Italianen
niet meer de eenheid vormden van weleer met de nieuwe ploegleider, die sterker geporteerd is voor de jeugd dan voor
de ouderen en daarenboven het inzicht mist van de doorgewinterde Binda. Daarop had hij zijn aanvalsplan gebouwd,
een plan dat volledig slaagde en een groter succes werd dan iemand durfde hopen; een succes, dat mogelijk het begin
van deze Tour nog wel eens kwaad zou kunnen doen, vooral gezien de hitte, waarin prestaties geleverd werden die boven
de macht van bepaalde renners ligt.
En de Nederlanders? Het spijt mij dat ik u voor vandaag moet teleurstellen. Geldermans liet zich verrassen en verloor
het duel in de tijdrit met Anquetil, waarbij de lekke band, die hij tijdens deze rit kreeg, misschien wel zijn tijd, maar
niet zijn prestatie nadelig beïnvloedde. Hij kreeg immers die lekke band juist op het ogenblik dat hij 15 km voor
het einde van de 28,5 km lange rit door Anquetil werd ingelopen, zodat hij op dat ogenblik al anderhalve minuut
aan zijn tegenstander was kwijtgeraakt.
De andere Nederlanders, die 's ochtends in het peloton geëindigd waren, reden allen zonder uitzondering een tijdrit,
die zij later heus niet aan hun kindskinderen zullen vertellen als zij de hoogtepunten uit hun wielercarrière zullen op
sommen.
OVERMATIG heet was het
gisterochtend, toen vroeger
dan gewoonlijk in verband
met de tijdrit in de middag
de zoals altijd rommelige plech
tigheid van de start van een
verse Ronde van Frankrijk van
stapel liep. Het was suf, ver
moeiend weer dat in Rouaan
nog enkele frisse impulsen kreeg
door de bescheiden zeewind, die
de Seine opstoomde. Maar nau
welijks hadden wij ons door de
eerste moeilijke tien kilometers
heengewerkt of de loomheid
daalde op de karavaan neer.
Desondanks deden de renners
uitermate opgewekt. Onder
druk van de Franse ploeg, die
Anquetil zo spoedig mogelijk in
•Versailles wilde hebben, lag het
tempo van deze eerste kilo
meters vrij hoog. Waarom An
quetil zo vroeg in Versailles
moest zijn? Wel, in de voorjaars-
wedstrijd GenuaRome had hij
reeds de ervaring opgedaan met
een gesplitste etappe, met een
tijdrit in de middag. Het tempo
was die ochtend niet al te hoog
geweest zoals bij de meeste
Italiaanse wedstrijden en kort
voor de eindstreep was men zo
gaan jagen, dat men zowel te
laat als vermoeid arriveerde.
Anquetil, die niet zo snel van
een grote inspanning herstelt, i
was met lome benen aan de start
voor de tijdrit gekomen en was 1
daarin door niet minder dan vijf
renners geklopt.
„Dat nooit meer", had hij uitge-
roepen. „Kijk", zo had hij gisteren
voor de start geredeneerd, „als het
tempo van de etappe hoog ligt, heeft
elke renner evenveel te lijden en ik
iets minder omdat ik een geboren
temporijder ben. Tussen de wielen
van de Franse ploeg kan ik mij naar
Versailles laten rijden. Wij arri
veren vroeg en zo heb ik dan de
gehele middag om uit te rusten,
voorat omdat ik als laatste in deze
tijdrit vertrek."
Daarom legde de Franse ploeg me
teen de zweep over het peloton, dat
weliswaar even begon te steigeren,
maar daarna gedwee volgde. Deson
danks probeerde een aantal over-
moedigen zich onderscheidingen aan
te meten, in de hoop dat hieraan een
kleine rente verbonden zou zijn. Het
waren Lebuhotel, onze even vurige
als rode Piet van Est, het was vooral
de kleine Franse regionaal met zijn
Hongaarse naam Novak, die op deze
eerste dag al wilde laten zien. dat het
de moeite waard was geweest hem 24
uur voor de start als invaller te con
tracteren. Hij lanceerde de ene aan
val na de andere tot groot plezier van
zijn grote Franse broeders, die geen
gelegenheid misten om hem tot groter
enthousiasme op te zwepen. Nu eens
was het Cazala, dan weer Forestier,
maar omdat enkele Italiaanse favo
rieten, zoals Massignan, dit enthousias
me verkeerd begrepen en het af en
toe gevaarlijke allure verschafte, ble
ven de Fransen in hoge mate waak
zaam. Een gerechtvaardigde houding
want toen de regionalen kennelijk op
zoek waren naar nieuw kruit, namen
de Spanjaarden (Iturat) en de Belgen
(Claes) het bombardement over en
met de Belgen ging o.m. onze Van
der Steen mee. Niet dat de Fransen
een overmatige schrik voor hem had
den. maar wc-1 voor de hun onbeken
de Italiaan Minieri, die zij onmiddel
lijk achterna gingen.
Nu was dit alles niet zo verschrik
kelijk moeilijk. Als het peloton im
mers 44 km per uur rijdt wat in het
eerste uur het geval was dan reiken
de sprongen niet zo ver en de ver
rassingen zijn dan vooral met kleine
groepjes vrijwel uitgesloten.
Een nieuwe aanval, na 42 km, had
zonder meer in de archieven van deze
etappe kunnen worden weggeschoven,
ware het niet dat hij in feite de spring
plank vormde voor de beslissende
slag. Pellegrini, die snelle, maar ver
der vrijwel ongevaarlijke Italiaan,
had de kuiten genomen en met hem
een zekere Huiart, een onbekende re
gionaal, de Belg Pauwels en een
nieuwe Spaanse vertegenwoordiger,
Bertran-Panades; een groepje waar
voor men gewoonlijk de schouders op
haalt en eens minzaam lacht.
Wat dan ook gebeurde. Onmiddellijk
sprongen de gezichten weer in de
plooi, want Gaul had een lekke band
gekregen en deze lekke band vormde
het begin van een drama.
Zoals ik al gezegd heb was het weer
loom en de dag zwaar. Ondanks het
hoge tempo waarden de slaap en de
slapheid door het peloton en onder
normale omstandigheden zou Gauls
lekke band op het peloton slechts wei
nig effect hebben gehad, nu was er
toevallig één, die klaar wakker was,
die slechts op dit soort dingen scheen
te wachten: Jacques Anquetil, de hope
van geheel Frankrijk.
Voor hem klonk het leeglopen van
de Luxemburgse band als een Roelands
horen in de oren en meteen opende
hij de aanval, zoals Bobet dit eens
in Italië had gedaan toen Gaul zich
de wellevendheid genomen had om
datgene tegen een boom te doen wat
.wielrenners gemeenlijk op de fiets
plegen te doen. Het effect was in
beide gevallen hetzelfde.
Met de steun van zijn ploegmaats
Darrigade en invaller Joseph Grous-
sard, met de Italianen Carlesi, Minieri
en Falaschi, met de Spanjaarden Aio-
mar en Perez-Frances, met de Belg
Aerenhouts, de Ier Elliott en de Duit
ser Donike, gesteund ook door de re
gionalen Gainche en Gaudrillet, bouw
de hij meteen een speerpunt op, die
door de verschrikkelijke wijze 'waar-
op hij deze hanteerde, diep, welhaast
dodelijk in de lichamen van zijn groot
ste concurrenten drong. Zij vlogen
op het viertal af, dat reeds een kleine
dertig seconden op weg was naar winst
en sleepte hen mee in een alles ver
woestende aanval.
En de concurrenten? Rusteloos zaten
zij om zich heen te kijken waar' hun
hulptroepen bleven. Gaul brieste en
schreeuwde dat zijn band niet snel ge
noeg gemaakt werd, riep om zijn ge
hele ploeg om meteen tot een tegen
aanval over te gaan en pas toen Anque
til reeds 45 seconden van de anderen
verwijderd was, vonden Geldermans
en Gaul elkaar.
De twee grote verslagenen. Meteen
organiseerden zjj een tegenaanval,
een offensief dat zeer liard scheen door
te slaan. Nog scheen er niets verloren
te zijn. Zichtbaar liepen zij op Anque
til in, zichtbaar verminderde hun
achterstand. De Nederlandse en Zwit
sers-Luxemburgse helpers zwoegden
als slaven aan de riemen van een gal-
Iei, waarbij Geldermans en Gaul de
meesters waren. Inderdaad liep de gal
let steeds meer in. De hoop, een grote
nederlaag te kunnen ontgaan, her
leefde
Totdat Marcel Bidot, de Franse
ploegleider, die dit alles met verdrie
tige ogen had gezien, zich boos maakte.
Hij slaagde erin om tussen de getrou
we roeiers enkele saboteurs te infil
treren. enkele Fransen. Later deden
dit ook de Italianen en de Spanjaar
den. Op het ogenblik dat de tegenaan
val scheen te slagen, op het ogenblik
dat slechts twintig luttele seconden
de aanvallers van de verdedigers
scheidden, begonnen de saboterende
Anquetil op weg naar glorie. De frêle
Franse renner reed een tijdrit, die hem
op flinke afstand van zijn belagers bracht.
DWARS DOOR NrFRANKRUK.
2e,etappe 2Sjuni —230 km.
Darrigade tweede van rechts) schreef
het eerste deel van de openingsrit op zijn
naam. De Fransman stoof in Versailles
als winnaar over de eindstreep.
roeiers uit alle kracht terug te slaan.
Even bleven de beide galeien in even
wicht en toen zagen Geldermans en
Gaul tot hun ontzetting hoe de galei
van Anquetil terrein begon te winnen,
aanvankelijk enkele seconden en toen
steeds meer. Nog even joegen
zij hun roeiers op en toen
moesten zij zich bij het onherstelbare
neerleggen. Het verschil groeide naar
mate de deceptie zich van de verlie
zers en de vreugde zich van de over
winnaars meester maakte. Na 75 km
was het duidelijk dat Anquetil de
slag had gewonnen.
Weliswaar verloor hij onderweg nog
de Spanjaard Alomar met defect ma
teriaal, sloeg Donike tegen een hoge
golf overboord, maar zijn bemanning
was sterk genoeg om ongestoord door
te blijven gaan en de voorsprong tot
bijna onherstelbare gaten te vergroten.
Met nog tien km voor de boeg was
deze reeds meer dan vijf minuten, op
de eindstreep bleek bet peloton met
een uiterste krachtsinspanning nog 22
seconden afgeknabbeld te hebben.
De Nederlanders kwamen allen met
dit peloton over de streep en reden
BE LGIE
.--ROUBAIX
AWL(Roobeke)
V V
Seclin
Carving
Lenstr
Liévihfl
184.5 km|
Arras-»
Ve'Vi-i
Conloy
Sa illyy
r Amiens 109k
Hebecourt
1 Breieuil
Frossy67km
Beauvais 49 km
Ressons
LMeru
8La Chapelle
PONTOISE
PARUS (J)
Ravitaillering Grens
De uitslag van het eerste gedeelte van
de eerste etappe Rouaan—Versailles
(136,5 km) luidde:
1. André Darrigade (Frankrijk) 3.15.16
(met bonificatie 3.14.46); 2. Minieri
(Italië) 3.15.16 (met bonificatie 3.15.01);
3. Gainche (West-Zuid-West) 3.15.16; 4.
Groussard (Frankrijk); 5. Elliott (Groot
Britannië); 6. Aerenhouts (België); 7.
Gaudrillet (Parijs-Noord-Oost); 8. An
quetil (Frankrijk); 9. Carlesi (Italië); 10.
Pauwels (België); 11. Bertran (Spanje),
allen in dezelfde tijd als Darrigade:
3.15.16. 12. Falaschi (Italië) 3.15.21; 13.
Huiart (West-Zuid-West) 3.15.31; 14. Pe
rez Frances (Spanje) 3.15.39; 15. PeUe-
grini (Italië) z.t.; 16. Cloarec (West-Zuid-
West) 3.20.04; 17. Le Buhotel (West-Zuid-
West); 18. Iturat (Spanje); 19. Kemper
(Duitsland); 20 Le Menn. (Fr.); 21. Jo
de Haan (Ned.); 33. Wim van Est (Ned.);
34. Piet van der Steen (Ned.); 39. Dick
Enthoven (Ned.); 45. Jaap Kersten
(Ned.); 46. Jan Westdorp (Ned.); 61.
Gaul (Zw.-Lux.); 70. Piet van Est
(Ned.); 72. Ab Geldermans (Ned.); 75.
Sjef Lahaye (Ned.); 79. Piet Damen
(Ned.); 93. Missignan (It.); 110. Wagt-
(Nederland); 86. Coen Niesten (Neder-
mans (Ned.), allen in dezelfde tijd als
Cloarec: 3.20.04.
Tijdrit
De uitslag van de tijdrit over 28,5 km
luidde
1. Anquetil (Frankrijk), 39 min 43 sec.
(met bonificatie 39,13); 2. Bouvet (Parijs-
Noord-Oost) 42.15 (met bonificatie 42.00);
3. Battistini (Italië) 42.22; 4. Anglade
(Frankrijk) 42.26 5. Gaul (Luxemburg)
42.38; 6. Junkermann (Duitsland) 42.41;
7. Mastrotto (Frankrijk) 42.46; 8. Planc-
kaert (België) 42.48; 9. Massignan (Italië)
43.01; 10. Geldermans (Ned.) 43.04; 11.
Adriaenssens (België); 43.07; 12. Otano
(Spanje) 43.11; 13 Stablinski (Frankrijk)
43.12; 14. Ruegg (Zwits.-Lux) 43.24; 15.
Kemper (Duitsland) 43.35; 16. Robinson
(Groot Britannië) 43.38; 17. Lebuhotel
(West-Zuid-West) 43.39; 18. Le Menn
(Centraal-Zuid) 43.42; 19 Brugnai
(Italië) 43.43; 20 Ernzer (Zwits.-Lux.)
43.49; 31. Hoevenaers (België) 44.11; 34.
Wim van Est (Nederland) 44.25; 37. Car
lesi (Italië) 44.38; 38. Elliott (Groot Bri
tannië) 44.40; 39. De Haan (Nederland)
44.43; 40. Ex aequo o.a. Piet van Est
(Nederland) 44,45; 47. Niesten (Neder
land) 44.55; 81. Damen (Nederland)
46.13; 102. Wagtmans (Nederland) 47.13;
104. Darrigade (Frankrijk) 47.20; 106. Van
der Steen (Nederland) 47.22; 108. Ent
hoven (Nederland) 47.31; 120. Westdorp
(Nederland) 48,26; 121. Ex aequo o.a.
Kersten (Nederland) 48.27; 127. Lahaye
(Nederland) 48.51.
Alg. klassement
Het Algemeen klassement luidt na de
eerste dag:
X. Anquetil (Frankrijk) 3.54.29; 2.
Groussard (Frankrijk) 3.59.15, op 4 min.
46 sec; 3 Carlesi (It.) 3.59,54, op 5.25; 4.
Elliott (Gr. Brit.) 3.59.56, op 5.27; 5.
Perez-Frances (Sp.) 3.59.57, op 5.28; 6.
Gainche (West-Zuid-West) 4.00.41, op
6.12; 7. Pellegrini (It.) 4.01.05, op 6.36;
8. Falaschi (It.) 4.01.12, op 6.43; 9. Minieri
(It.) 4.01.25, op 6.56; 10 Pauwels (België)
4.01.55 op 7.25; 11. Bouvet (Parljs-Noord-
Oost) 4.02.04 op 7.35; 12. Darrigade
(Frankrijk) 4.02.06, op 7.37; 13. Battis
tini (It.) 4.02.26, op 7.57; 14. Anglade
(Fr.) 4.02.30 op a.01; 15. Bertram
(Spanje) 4.02.35, op 8.06; 16. Gaul (Zwit-
serland/Luxembugg 4.02.42 op 8.13; 17.
Junkermann (Duitsland) 4.02.45, op 8.16;
18. Aerenhouts (België) 4.02.49, op 8.20;
19. Mastrotto (Frankrijk) 4.02.50, op 8.21;
20. Planckaert (België) 4.02.52, op 8.23;
21. Massignan (Italië) 4.03.05, op 8.36;
23. Geldermans (Nederland) 4.03.08, op
8.39; 24. Adriaenssens (België) 4.03,11, op
8.42: 44. Hoevenaers (België) 4.04.15, op
9.46: 46. Wim van Est (Nederland) 4.04.29
op 10.00; 49. De Haan (Nederland) 4.04.47,
op 10.18; 50. ex aequo o.a. Piet van Est
(Nederland) 4.04.49 op 10.20; 57. Niesten
(Nederland) 4.04.59 op 10.30; 86. Damen
(Nederland) 4.06.17, op 11.48; 105. Wagt
mans (Nederland) 4.07.17, op 12.48; 107
Van der Steen (Nederland) 4.07.26, op
12.57; 109. Enthoven (Nederland) 4.07.35,
°P 13.07; 118. Westdorp (Nederland),
4.08.30, op 14.01; 119. ex aequo o.a Kers
ten (Nederland) 4.08.31, op 14.02: 126.
Lahaye (Nederland) 4.08.55, op 14.26
daarna met gebogen hoofden weg, wat -
uiteraard geen prettig gezicht was.
Darrigade herstelde inmiddels een
Franse traditie, die het vorig jaar ver
loren dreigde te gaan, door voor de
vijfde maal de eerste etappe te winnen.
Maar zijn baas Anquetil vertrekt van
daag in de gele truizoals de
Fransen gehoopt hadden, maar niet
durven voorspellen. De tijdrit was
daar de oorzaak van.
De tijdrit, wat moet ik er u feitelijk
van vertellen? De moordende hitte op
het lastige, slingerende, stijgende en
dalende parcours gaf geen enkele in
spiratie. Daar kwam nog bij dat zelfs
toen Anguetil, die als laatste was ge
start, reed, de hitte nauwelijks ver
flauwde en de lichte bries nog niet
aangewakkerd was. De omstandighe
den waren daarom voor alien gelijk.
Als ik u vertel dat Anquetil zijn tijd
rit won met het lage gemiddelde van
net 43 km en met een voorsprong van
2% minuut op de tweede aankomen
de Bouvet, en reeds een voorsprong
had van bijna 3% minuut op nummer
tien, Geldermans, dan kan men na
gaan hoe de andere onder de heersen
de omstandigheden gereden moeten
hebben.
Alleen Anquetil wist hoe hij deze
tijdrit moest rijden. Hij was er zaterdag
zelfs even voor van Rouaan overge
komen om het parcours te verkennen
en zijn rit in te delen. Hij startte an
derhalve minuut na Geldermans, die
hij na ruim tien km reeds in de verte
zag. Hij fietste zonder meer naar hem
toe en passeerde hem toen Gelder
mans met een triest gezicht naast zijn
fiets stond, als slachtoffer van een
lekke band. Hij zou daarna echter nog
eens ruim anderhalve minuut op
Anquelit verspelen.
In het algemeen deelden de Neder
landers hun tijdrit vrij slecht in en de
tijden in de tweede helft gemaakt wa
ren in verhouding tot die van de uiter
mate regelmatig Anquetil zeer slecht.
VERSAILLES. Vlak voor de
start te Rouaan vertelde Klaas
Buchly mij dat de Nederlanders
het eens waren geworden: allen
zouden zij rijden voor een moge
lijke overwinning van Geldermans.
Iedereen, De Haan en Wim van Est
incluis.
„Uiteraard houd ik De Haan als
tweede en Wim van Est als derde
kopman in reserve, want alles op
een kaart zetten brengt een te groot
risico met zich mee. Wat het pret
tigst is, is dat de jongens zelf dit
plan naar voren hebben gebracht
en dat het geheel in overeenstem
ming was met hetgeen ik er zelf
van gedacht had."
Wel, als dit alles zo is, dan moet het
mu werkelijk van het hart, dat de
goede bedoelingen vóór de start be-
De Brabantse zwemkampioenschap-
pen worden qp 15 en 16 juli te Uden
gehouden.
SVH houdt zaterdag en zondag te
Hillegersberg een jeugdwaterpolotour-
nooi met ENT (Tourcoing), KAZC (Ant
werpen), Merwede, HZPC. De Robben
en SVH.
langryk beter waren dan de toepas
sing daarvan tijdens de eerste rit. Als
wq onze aantekeningen van deze rit
nagaan, dan komen wij in een waterval
van aanvalsacties in de eerste helft
van deze rit slechts driemaal de naam
van een Nederlander tegen: als eerste
Piet van Est, die na 14 km een schot
in de ruimte loste, hopende dat het
met een vette eend zou terugkeren.
Het schot verdween in de ruimte en
bleef daar hangen. Dan was het na
40 km Van der Steen die met een
klein groepje wegsprong; een sprong,
die slechts een eenheid aan het grote
aantal uitvallen toevoegde.
T egenoffensief
Dan was het na ongeveer 60 km
Geldermans, die een wanhopig tegen
offensief in samenwerking met Gaul
en met de in de rit smeltende Duit
sers inzette tegen de uitval van
Anquetil; een offensief, dat door de
hulp van enkele Nederlanders (Wim
en Piet van Est voornamelijk!) en van
enkele Luxemburgers succes scheen te
zullen hebben. Na een aanvankelijke
achterstand van driekwart minuut in
een prachtig samenspel tot bijna twin
tig seconden gereduceerd te hebben,
grepen de Franse. Italiaanse en Spaan
se troepen hardhandig in. Ziende, dat
het verrassingsoffensief van Anquetil
dreigde weg te smelten méér door de
hitte van het gevecht dan door de on
genadig schroeiende zon die overi
gens in tegenstelling tot de gevechts-
hitte, voor allen gelijk was stormde
Marcel Bidot met zijn jeep op naar
de felle branding van het storm lo
pende peloton. Hij joeg zijn discipelen
op om te trachten deze branding te
kalmeren en ried de ploegleiders van
