Panische woningbouw
chaotisch reuzen dorp
M
BALKONS REGENEN VAN MOSKOUS GEVELS
Guus Verstraete als
televisieregisseur
Kroesjtsjef
kon niet in
het midden
hangen
VERVOLG VAN ,PIPO DE CLOWN'
POKER
Stijging van lonen moet
ruimte overlaten
Comité gaat niet
naar Cuba
Vrijdag 9 juni 1961
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 9
Achterstand
Tragedies
Geheimtaal
Geen plaats
Vervallen erfenis
Twee eeuwen
Wonderland
Mislukking
Trouwpaleis
Vergeten
Besparing
Wel trots
bekeken
vandaag
Massa
1 vandaag j
|1n het kortj
Van ome correspondent
'OSKOU. Van het oude Moskou zal over enige jaren
weinig overgebleven zijn, minder nog dan nu reeds het
geval is. Het ,meesterplan' voor de Russische hoofdstad,
opgesteld in 1959 om aan de nieuwe ontwikkelingen in
de Sowjetunie het hoofd te bieden, omvat onder meer de afbraak
van de helft van alle vóórrevolutionaire gebouwen en huizen. In
plaats daarvan zal het centrum van deze miljoenenstad parken en
kinderspeelplaatsen krijgen, en misschien de kans lopen zijn
dorpse karakter te behouden. Een Baedeker uit de vorige eeuw
zal niet meer tot gids kunnen dienen en diepgaande veranderin
gen zullen van het „derde Rome" een stad maken als vele
andere wereldsteden. Woonkazernes in de buitenwijken, een
wetenschappelijk centrum en regeringscentrum in het zuidwesten
en nog wat verspreide reliquieën uit voorbije tijden.
Voorlopig is het nog niet zover
en hoewel het zevenjarenplan groot
se visioenen oproept, doet men er
goed aan het tijdschema met een
korreltje zout te nemen. De Sow-
jets hebben nu eenmaal een voor
liefde voor spreken in de toeko
mende tijd en terwijl dagbladen en
tijdschriften een overvloed aan futu
ristische reportages publiceren is
hedendaags feitenmateriaal nog ui
terst schaars.
Zo vertrouwde de directeur van de
planologische dienst van de stad Mos
kou ons toe alsof het om een
staatsgeheim ging dat de regering
er naar streeft in 1980 iedere inwoner
van dit land 15 vierkante meter woon
ruimte te verschaffen. Hij kon echter
niet antwoorden op de vraag hoe een
gemiddelde inwoner van de hoofdstad
er voorstond.
Het gesprek verliep overigens op
een voor Russische bureaucraten ui
terst openhartige wijze en gaf hoop
dat niet ieder officieel onderhoud ir
riterend tijdverlies hoeft te betekenen.
Tot 1959, aldus de grootste plannen
maker van Moskou, werd in de hoofd
stad evenveel woonruimte gebouwd
als ten tijde van de revolutie reeds
aanwezig was, nl. 17 miljoen vierkante
meter. De stadsbevolking was in die
zelfde periode verdrievoudigd tot ruim
vijf miljoen, zodat de trieste conclu
sie gerechtvaardigd is dat het bewind
der Sowjets een aanzienlijke achter
uitgang in woonruimte per persoon
niet heeft kunnen voorkomen, althans
voor die Moskovieten die niet als lid
van de nieuwe klasse een riante vier-
kamerflat met bediende-auto-en-bui
tenhuis hebben kunnen bemachtigen.
Statistieken zijn weinig toereikend
om aan te duiden welke tragedies
zich hebben afgespeeld en nog af
spelen onder deze minimale omstan
digheden. Verscheidene gezinnen per
appartement is een vanzelfsprekende
zaak, maar het wordt moeilijker als
echtgenoten besluiten te scheiden. In
gunstige omstandigheden blijven zij,
al of niet met een nieuwe partner,
ieder in een eigen kamer wonen, vaak
is een scherm het enige middel om het
uit elkaar groeien te symboliseren.
Kinderen trouwen bij hun ouders in,
op één en dezelfde kamer wel te ver
staan; soms gaan de ouders geduren
de de wittebroodsweek zolang naar fa
milieleden, een gedrag dat sommige
onzer Russische kennissen als „uiterst
humaan" beschreven.
Huizenruil is een bloeiende bedrijfs
tak, officieel gesanctioneerd door de
overheid die ruiltransacties aan stren
ge bepalingen heeft onderworpen om
profiteurs te weren. Niemand mag er
meer dan vijf vierkante meter per
woningruil kamerruil is beter op
zijn plaats op vooruitgaan, en van
zelfsprekend is het vragen van sleu-
telgeld of iets dergelijks als „kapitalis
tisch atavisme" uit den boze.
Een geheimtaal heeft zich echter
ontwikkeld in het wekelijks publikatie-
blad zodat het insiders mogelijk is
reeds van te voren uit te maken of
een ruil de moeite waard is. Tussen
tegen normale condities" ,,en op gun
stige voorwaarden" ligt reeds een ver
schil van ettelijke honderden roebels.
Een aanbod om twee kamers te rui
len voor een enkele doet de vraag rij
zen wie zich vrijwillig een dergelijk
soort beperking zou willen opleggen.
Het geheim schuilt in de samenstel
ling van de betreffende familie, die
dan meestal bestaat uit een echtpaar
met inwonende ouders van vergevor
derde leeftijd. Plotselinge dood zou
verlies van een van beide kamers be
tekenen, zodat men er beter aan doet
op tijd gedrieën één grote kamer te
vinden.
Cynisme in dit verband wordt
slechts gecompenseerd door de verha
len die de volksmond aan radio-Ar-
menie toeschrijft, zoals dat van de
jongen die op school het portret van
eerste-minister Kroesjtsjef gekregen
had, maar na enige dagen moest be
kennen dat hij geen plaats had ge
vonden om het op te hangen, omdat
zijn familie „in het midden woonde".
Wie gastvrijheid heeft mogen genie
ten bij gewone mensen in deze stad
en als buitenlander lukt dat zelden,
behalve in geautoriseerde gevallen
van schrijvers, geleerden of hoge
ambtenaren die uit hoofde van hun
functie of beroep „ontvangen" be
grijpt dat veei geslotenheid van het
Russische volk terug te voeren is op
de praktische onmogelijkheid om gas
ten te hebben. Er is altijd wel een
grootmoeder of ander familielid dat
niet zoals de kinderen televisie kan
gaan kijken bij de buren of naar een
bioscoop gestuurd kan worden. Ter
wijl het nog altijd een risico blijft
om zich met vreemdelingen af te
geven, leeft deze angst minder dan
het besef niet goed voor den dag te
kunnen komen.
Een korte wandeling door de wijken
die tussen de brede hoofdverkeerswe
gen met hun naar verhouding goed
geverfde huizen liggen, brengt duide
lijk het verschil met het officiële Mos
kou van toeristen en zakenlieden aan
het licht.
Houten huizen in vergaande staat
van verval, arbeiderswoningen zoals
in ons land al in 1910 onbewoonbaar
verklaard zouden zijn, en verveloze
barakken wisselen elkaar af, soms
staan zij aan de voet van een wolken
krabber in Stalinistische stijl van der
tig verdiepingen. Deze architectoni
sche schizofrenie moet al bestaan
hebben in de vorige eeuw toen Mos
kou reeds ongeveer een miljoen in
woners telde.
„Politiek en economisch is Moskou
een stad, in werkelijkheid is het een
reusachtig dorp, waar ieder zich naar
verkiezing een plaats heeft ver
schaft" schreef Baedeker in 1882. On
danks trolleybussen, metrostations en
lichtreclames geldt deze uitspraak in
het jaar 1961 nog steeds. Onder het
schijnbaar ordelijke patroon van de
stad zoals die om het Kremlin in con
centrische cirkels is gebouwd, gaat
een wirwar van stegen, straatjes,
pleinen en binnenplaatsen schuil. On
verwacht staat men voor een modern
gebouw van zes of acht verdiepingen
dat niet dan met groot risico bereik
baar is voor hedendaagse vervoer
middelen vanwege de metersdiepe ga
ten in het zandige wegdek.
Niets is verwarrender dan uit de
glanzend marmeren, smetteloze on
dergrondse met zijn kristallen luch
ters, af- en aanzoevende treinen en
onwennige reizigers, op te duiken en
als in een andere eeuw teruggezet
zich te midden van mensen te bevin
den die geduldig hun beurt afwachten
bij de gemeenschappelijke water
pomp. Het chaotische beeld dat het
Moskou van de zijstraten biedt wordt
verder in de hand gewerkt door de
honderden verwaarloosde kerken en
kloosters die het antigodsdienstige
vooroordeel, zelfs als zij uit een oog
punt van kunst of geschiedenis grote
waarde hadden, aan weer en wind
heeft blootgesteld. Een kentering valt
gelukkig in dit opzicht te bespeuren.
Gedeeltelijk met geld van de ortho
doxe kerk wordt er een klein aantal
herstelwerkzaamheden verricht.
van dit oude Moskou hebben afge
wend, na voor de Tweede Wereldoor
log verwoede pogingen in het werk
gesteld te hebben om het centrale ge
deelte van de hoofdstad geschikt voor
deze eeuw te maken. Met evenveel
ijver hebben zij zich nu op de rand
van de stad geworpen om daar hun
dromen te verwezenlijken. De laatste
drie jaren, sinds het bouwprogramma
op gang gekomen is, zijn met verras
sende snelheid honderden woonblok
ken uit de grond verrezen. Het zuid
westen van de stad met name is be
stemd om het grote bevolkingsover
schot van de binnenstad te huisves
ten en tevens om de federale rege
ringsinstanties, alvorens af te sterven,
monumentaal bij te zetten. Het gebied
ligt hoger dan de rest van Moskou en
heeft dank zij de heersende zuidwes
telijke winden geen hinder van de
Moskouse industrie. Als eerste profi
teerde hiervan de Lomonosof-universi-
teit die in nieuwe gebouwen op de Le-
ninheuvel haar intrek heeft genomen.
Het is alsof de stadsplanologen zich
met een ontmoedigd hoofdschudden
Van dit punt af, toen nog prozaïsch
Mussenberg geheten, wierp Napoleon
een eerste blik op de gouden koepels
van het Kremlin; nu staan er de
hecht ommuurde landhuizen bewoond
door een handjevol Sowjetleiders,
voorzover en zolang zij zich op deze
hoogte kunnen handhaven.
Eveneens in deze buurt is men be
gonnen met de aanleg van een „won
derland" voor kinderen; een project
dat vooral de Russische premier zeer
dierbaar is. Het heeft hem diep ge
griefd indertijd om veiligheidsredenen
niet tot het Amerikaanse Disneyland
te zijn toegelaten. Sindsdien heeft hij
zich in het hoofd gezet een kinderwe
reld te scheppen waar hij ongehinderd
en ongevraagd toegang kan hebben.
Maar er staat nog meer op het
Moskouse programma: drie monster
hotels met duizend tot 3400 kamers,
een vijfhonderd meter hoge televisie
toren en de aanleg van een monorail.
Het beroemde Tretjakofmuseum gaat
zijn tienduizenden schilderijen ten
toonstellen in een nieuw gebouw waar
belangrijk detail in dit jassenbe-
wuste land de garderobe 7500 per
sonen tegelijk kan verwerken.
Een trouwpaleis, waarvan Lenin
grad al de primeur had, is nu ook
in de hoofdstad geopend, zij het nog
slechts voorlopig in afwachting van
een tweetal nieuwe gebouwen die vol
gens de architect „een symbool van
groot geluk" zullen worden. Bruid en
bruidegom zullen in drie etappen het
„kaarsrechte (levens)pad" volgen;
van wintertuin (registratie) via de
wachtkamer (laatste meditatie, gé-
scheiden) tot huwelijkszaal, waarna
ten slotte het paar langs de Galerij
van het Menselijk Ras het paleis ver
laat, zich spiegelend aan de voorspoe
dige ontwikkeling van protoplasma tot
mens via de nodige Darwinistische
tussenstadia zoals Neanderthaler en
Homo Capitalisticus. Voor de sportlief
hebbers wordt het vroegere buitenhuis
van de Romanofs, tot 1917 het rege
rende vorstenhuis, beschikbaar ge
steld; dertigduizend mensen zullen
dagelijks kunnen trainen op tientallen
tennis- en volleybalbanen, op skito
rens en in zwembaden.
De uitvoering van deze ambitieuze
plannen is in handen gelegd van het
Stadsbouwdepartement, een organisa
tie die meer dan honderdvijftigduizend
mensen aan het werk heeft op vijf
entwintighonderd verschillende plaat
sen, zodat het de moeite waard was
een apart electronisch controleappa
raat te gebruiken om problemen van
vervoer, materialen en beleid op te
lossen. Het is vrij onwaarschijnlijk
dat de voorgestelde projecten op tijd
tot stand komen, maar althans
naar kwantiteit zijn de resultaten
in de woningbouw interessant. Ver
schillende malen zijn in de afgelopen
jaren in het Kremlin bouwcongressen
gehouden, niet onverdienstelijke po
gingen van Kroesjtsjef om initiatief en
denkbeelden van onderop kans te ge
ven. De nadruk lag op mechanisatie
en standaardisatie van bouwmethoden.
Met succes is op het ogenblik een
twaalftal fabrieken in bedrijf waar
aan de lopende band panelen, deuren
en dergelijke geproduceerd worden. Zo
slaagde Glafmosstroj Sowjetjargon
voor het Bouwdepartement erin in
1960 te zamen met bouwafdelingen van
enige ministeries en industrieën ne
gentigduizend flats in elkaar te zet
ten, waarvan slechts vijftien procent
volgens traditionele bouwmethoden. In
de toekomst zal dit percentage nog
verder verminderen, wanneer bak-
steenbouw geheel het veld zal heb
ben moeten ruimen.
reparaties en onderhoud nodig maakt.
Nieuwe gebouwen zijn veelal ter
hoogte van de eerste verdieping voor
zien van ijzeren netten om te voor
komen dat nietsvermoedende voorbij
gangers (zijn die hier nog wel?)
getroffen worden door vallend gesteen
te. De afwerking van de huizen is be
neden ieder vergelijkbaar peil, ramen
sluiten slecht, gas- en elektriciteitsin
stallatie zijn onbetrouwbaar en zonder
opzien te baren vallen balkons naar
beneden, als de waslijn te zwaar be
last wordt.
Het merendeel van de flats heeft
twee kamers en een totaal oppervlak
van 44 vierkante meter, maar de stan
daardisatie laat ook éénkamer- en
driekamerflats toe. De badkamer
wordt in haar geheel vóórgefabriceerd
en kant en klaar ingehesen; zware
voorgespannen betonplaten dienen als
buiten-, maar ook als binnenmuur.
Volgens officiële opgave betekent sys
teembouw een besparing aan man
kracht van vijftig procent, terwijl de
kosten tien tot vijfentwintig procent
lager liggen dan bij traditionele bouw
wijzen, Eén vierkante meter woon
ruimte kost de Sowjetstaat 150 roe
bel (officieel 600, in koopkracht ver
gelijkbaar met 300), waarvoor de
huurder per maand niet meer dan der
tien kopeken hoeft te betalen, d.w.z.
per jaar één procent van het geïn
vesteerde kapitaal.
Zo normaal vond onlangs de redactie
van de Prawda het instorten van zijn
betonnen papieropslagplaats van ne
gen verdiepingen, dat het met geen
woord vermeld werd. Kief beroemde
zich op een modern staalonderzoekin-
stituut, tot het gebouw gedeeltelijk in
zakte omdat men de waterafvoer ver
geten had en het stalen geraamte ver
roest bleek te zijn.
Ook stedebouwkundig is het in de
Sowjetunie minder eenvoudig dan
men denkt. In een land dat zweert bij
planning is het vreemd ruimtelijke
plannenmakers te horen verzuchten
dat zij geheel onkundig gelaten worden
van hetgeen de economen met stad of
district voor hebben. Riolering en
waterafvoer, aangelegd voor vijfen
twintigduizend mensen, moeten plotse
ling dienen voor een tienvoudig aantal;
fabrieken bouwen hun eigen spoorweg
emplacementen en opslagplaatsen
daar, waar eigenlijk een park had
moeten komen en chanteren de loca
le autoriteiten met vertrek als zij hun
zin niet krijgen. En zo voort.
Dostojewski noemde Rusland een
„alomvattende geordende chaos" en
veel daarvan doortrekt nog de dage
lijkse realiteit onder het bewind der
Sowjets. Dat desondanks een stad als
Meskou, of beter de verschillende ste
den die in Moskou samenvallen, zich
langzaam maar zeker aan deze eeuw
weet aan te passen geeft de inwoners
van de Russische hoofdstad een gevoel
van trots dat veel dagelijks ongemak
weer goedmaakt.
DE, ACTEUR Guus Verstraeté gaat
de band met de televisie nauwer
aanhalen, maar nu als man ach
ter de schermen. Het komende sei
zoen zal namelijk de populaire kinder
versie van Wim Meuldijk ,,Pipo de
Clown" onder regie van Verstraete op
het scherm komen.
„Ik ben er erg mee in mijn schik,
want anderhalf jaar geleden heb ik al
gedeeltelijk met de regie van Pipo te
maken gehad. Daaraan bewaar ik nog
steeds de beste herinneringen", sver-
telt Verstraete. „Ben de Jong voerde
toen nog de camera- en ik de tekst
regie. De samenwerking was erg pret
tig, waardoor wij zoveel mogelijk bij
elkaar in de keuken konden kijken en
veel van elkaar leerden. Omdat ik bo-
vendien veel van kinderen houd, ligt
het voor de hand dat ik er niet lang
over heb moeten piekeren om de regie
van ,,Pipo" helemaal op mij te ne
men."
Erg gemakkelijk was het overigens
niet om Guus Verstraete, verbonden
aan de toneelgroep Theater in Arn
hem, voor ongeveer twintig televisie-
produkties vrij te maken.
Nieuwe figuren
„Ik heb fantastische medewerking
van Theater gehad, waar -men net zo
lang gepuzzeld heeft, dat mijn televi
siewerk niet in de knel kwam. Aan de
andere 'kant zullen er ook wel pro
gramma's op de band moeten worden
opgenomen omdat ik op de dagen
van de uitzending beslist moet snelen."
Guus Verstraete heeft inmiddels het
nieuwe vervolgverhaal van „De avon
turen van Pipo" al ontvangen. Op het
ogenblik is hij tussen zijn filmwerk
bij Kees Brusse en zijn optreden op
de planken door druk bezig met de
voorbereidingen van de nieuwe serie.
„Over de inhoud kan ik natuurlij*!
niets vertellen. Wel mogen de kinde
ren weten dat er, behalve Pipo, Mam-
maloe, Felieio, allemaal nieuwe fi
guren komen opdagen die de span
ning er best weer in zullen houden."
Een kijker zonder omhaal bij de kuif-
pakken om hem bij een televisiespel
te betrekken, gelukt maar weinig au
teurs. Gisteravond was er zulk een
schrijver: de Amerikaan Reginald Ro
se, met het spel „Poker". Het is jam
mer dat hij zijn werk voor de televisie
schijnt te hebben gestaakt, maar wel
licht verandert hij nog van gedachten.
Zoals een Tennessee Williams zijn
rolfiguren laat vluchten uit onver
draaglijke werkelijkheid in de droom,
laat Rose zijn vijf maatschappelijk ge
slaagden vluchten in moord uit ver
veling, althans uit zich-zelf. Hiermede
blijkt weer, dat een grote bankreke
ning ok niet aile-s is. En hier staakt
de vindingrijkheid van Rose.
„Poker" kreeg van Willy van He-
mert, die de typisch onliteraire taal
van de Amerikaanse straat goed ver
taalde, een regie die scenisch soepel
was en uitgekiende beeldcomposities
opleverde. Deze elementen droegen
met de tekst bij tot onweerstaanbare
spanning.
De vertolking grensde aan het ideaal,
met name die van Pim Dikkers en An-
dré van den Heuvel. Enkele acteurs
zullen zich echter moeten bevrijden
van getrekkebek, dat in een schouw
burg noodzakelijk kan zijn, maar door
de elektronische overbrenging naar de
koele kijkkast extra accent krijgt.
Als voorschoteling van een televisie
spel met mensen van vlees en bloed
en toch nog wat geest, mocht deze uit
zending zfch in een grote aandacht
verheugen.
L. v. D.
radio
1
VRIJDAG De vrijdagavond is
meestal een wat rustige, nette avond
op de radio. Vandaag ook. Wat vaste
rubrieken met een tikkeltje lichte,
een snufje serieuze muziek, een hoor
spelletje, wat poëzie (van Sybren
Polei) en zo meer.
Het voordeel js dat de luisteraar
variatie heeft en tussen verschillende
dingen kan kiezen.
Schuberts Fantasie opus 103 is een
der fraaiste werken uit de literatuur
voor piano vierhandig. Willem van
Otterloo heeft er een orkestbewer
king van gemaakt, die vanavond om
acht uur in het programma „Popu
laire klassieken" over Hilversum 1
wordt uitgevoerd.
Daarna is Ingrid Haebler soliste
in Beethovens Pianoconcert. Haydns
Strijkkwartet in C, opus 76 nr. 1
klinkt in een kamermuziekprogram
ma van de W.D.R., dat om midder
nacht begint.
De zes kwartetten uit opus 76
werden opgedragen aan graaf Erdödy
en hebben een welhaast Beetho-
viaanse allure. Zij luidden een nieuw
tijdperk in de muziek in.
De zenders van de N.D.R. en de
W.D.R. zenden vanavond om 8.J5 een
programma uit onder de titel: „De heb
ben Gustav Mahler nog meegemaakt".
Oude vrienden van de componist,
waaronder Bruno Walter, Bernard
Baumgartner en Rudolf Hanzi ver
tellen over vroeger.
De Engelse Homeservice relayeert
om acht uur een concert van het
festival te Rath.
Het festivalorkest voert onder lei
ding van Nadia Boulanger een wat
vreemd samengesteld programma uit,
waarin Strawinski's Vioolconcert ge
flankeerd woord door het motet „Ehre
sei dir Christe" van Heinrich Schutz
en het Requiem van Fauré.
GUUS VERSTRAETE
avonturen van „Pipo"
Met het huidige bouwtempo ziet het
er naar uit dat tegen 1965 per inwo
ner acht en een halve vierkante me
ter aan woonruimte beschikbaar is, een
halve meter minder dan het zevenja
renplan heeft voorzien om de woning
nood te lenigen eveneens minder dan
in 1917, al is er kwalitatief natuurlijk
vooruitgang. Deze verlate en beperkte
tegemoetkoming aan de normale ver
langens van de Russische bevolking
wordt officieel voorgesteld als een
uniek resultaat van de communistische
maatschappijvorm. Binnenskamers zijn
de verantwoordelijke autoriteiten zich
ervan bewust dat zelfs de bescheiden
vooruitgang bereikt wordt door kwali
teit op te offeren aan onmiddellijk
resultaat.
Nu reeds gaan er stemmen op die
waarschuwen voor de funeste gevolgen
van huizenbouw die binnen enkele ja
ren soms zelfs maanden kostbare
DEN HAAG. Met de medede
ling van staatssecretaris Roolvink
aan de Stichting van den Arbeid,
dat deze bij het toetsen van loon-
voorstellen rekening dient te houden
met het plan om tegen 1 april 1962
de huren met tien procent te ver
hogen, is dezelfde methode gevolgd
als in juli 1959, toen de verhoging
van de huren en de melkprijs in
1960 op handen was.
De stichting, zo legde de staatsse
cretaris gisteren in de Tweede Ka
mer uit, moet dus bij haar beoorde
ling van nieuwe collectieve arbeids
overeenkomsten ook in het oog hou
den dat de compensatie voor de huur
verhoging in 1962 uit de stijging van
de productiviteit moet worden be
taald. Mocht de huurverhoging niet
doorgaan, dan kan de ruimte voor de
ze compensatie ten goede komen aan
loonsverhoging, zo antwoordde de
staatssecretaris op vragen van de so
cialist Baart.
Aan de stichting is echter gevraagd
advies uit te brengen over de vorm
en de omvang van de compensatie,
maar als zij andere punten ter sprake
zou willen brengen (het percentage
van de huurverhoging en de datum
van ingang ervan), dan zal de rege-
televisie
VRIJDAG „Versnipperd land" is
een documentaire over de vele pro
blemen waarvoor de tuinders in de
kop van Noord-Holland zich geplaatst
zien (8.45). Verder de vaste rubrieken
Camera (8.30), Sport (9.25) en Onze
arme rijke taal (9.55).
BELGIË VLAAMS Een uur lang
treden de leden van het Berezkaballet
op (8.30) gevolgd door drie kwartier
filmnieuws.
BELGIË FRANS Besteedt ander
half uur aan de zaak Paul-Louis Cour-
rier. (8.30-10.00).
DUITSLAND Tachtig minuten
door het Europese amusementsleven
zwerven kan men om 8.35. Daarna
volgt een relais van de Zuidslavische
televisie die Europese bokskampioen
schappen op het scherm brengt. (10.05)
programma
ZATERDAG 10 JUNI
1 RADIO
HILVERSUM I. 402 M.
KRO: 7.00 Nws; 7.15 Gewijde muz; 7.30
V d jeugd; 7.40 Gram; 7.45 Morgengebed
en overweging; 8.00 Nws; 8.18 Gram; 8.50
V d huisvr; 10.00 V d kleuters; 10.15 Gram;
11.00 V d zieken; 11.45 Gram; 12.00 Mid
dagklok Noodklok; 12.04 Gram; 12.30
Land- en tuinb meded; 12.33 Fluit en gi
taar; 12.50 Act; 13.00 Nws; 13.15 Zonne-
wijzer; 13.20 Lichte muz; 13.50 V d jeugd
14.00 Idem; 15.00 Gram; 15.10 Franse les;
15.30 V d jeugd; 16.00 Gregoriaanse zang;
16.30 -Instr octet; 16.50 Koorzang; 17.10
Gram; 17.20 Sport; 17.30 Lichte muz; 18.00
Kunstkron; 18.30 Volks muz; 18.45 En nu
mijn geval, vragenbeantw; 19.00 Nws;
19.10 Act; 19.25 Memojandum; 19.30 Ama-
teursprbgr; 19.50 Lichtbaken; 20.00 Utrechts
Sted ork en soliste; 21.00 U bent toch ook
van de partij? lezing; 21.10 Tips voor toe
risten; 22.25 Boekbespr; 22.30 Nws; 22.40
Wij luiden de zondag in; 23.00 Religieuze
muz met comm; 23.55-24.00 Nws.
HILVERSUM II 298 M.
VARA: 7.00 Nws; 7.io Gym; 7.20 Gram;
8.00 Nws; 8.18 Gram; 8.50 Voor U en Uw
gezin, praatje; 9.00 Gym v d vrouw; 9.10
Vakantie tips; 9.20 Gram. VPRO: 10.00 Sa
men thuis, lezing; 10.05 Morgenwijding.
VARA: 10.20 Licht progr; 10.50 Gevar pro-
•fcgr; 12.30 Land- en tuinb meded; 12.33 Or
gelspel en zang; 13.00 Nws; 13.15 VARA-
VARIA: 13.20 Tijd v teenagers; 14.10
Streekuitz; 14.30 Amateur-ork; 14.50 Wiel
rennen; Olympia's tour door Nederland;
15.00 Gram; 16.40 Boekbespr; 17.00 Jazz-
muz m comm; 17.30 Weekjourn; 18.00 Nws
en comm; 18.20 Gram; 19.00 Kunstact.
VPRO: 19.30 Passepartout, lezing; 19.40
Korter werken-anders leven, lezing; 19.55
Deze week, lezing. VARA: 20.00 Nws; 20.05
Gram; 20.35 Metropole-ork; 21.15 Soc
comm: 21.30 Dansmuz; 22.00 Sportact;
22.30 Nws; 22.40 Interview en zang; 23.10
Lichte muz; 23.40 Gram; 23.55-24.00 Nws.
["televisie 1
AVRO: 17.00-17.30 V d kind. NRS: 20.00
Journ en weeroverz. AVRO: 20.20 Televi-
zier; 20.30 Gevar progr; 21.00 Film; 21.30
Muzik progr; 22.00-22.20 Franse chansons.
BELGIË VLAAMS:
15.45 Rep v d 24 uren van Le Mans (Euro
visie). 16.20 Int. regatta te Duisburg-Wedau;
17.00-18.00 V d jeugd; 19.00 Luchtvaartru
briek; 19.30 de Week in beeld* 20.00 Nws;
20.30 Interpol, feuill. (deel 25) 21.00 Int va-
riété-progr; 21.40 Filmprogr; 21.55 Speel
film; 22.10 Jazz; 22.30 Nws; 23.00-23.15 Rep
v d 24 u van le Mans (Eurovisie).
BELGIË FRANS
15.45-16.20 Eurovisie: Rep v d 24 utir v
Le Mans; 19.30 Voordr; 20.00 Nws; 20.30
Film; 21.00 Eurovisie; De 24 uur van Le
Mans; 21.15 Wedstr voor verloofden; 22.10
Spionagefilm; 23.00 Eurovisie: De 24 uur
van Le Mans; 23.15 Nws.
Eigen nieuwsdienst
NEW YORK. Er is geen sprake van
dat het comité dat zich bezighoudt met
het inzamelen van geld in de Verenigde
Staten vor het kopen van tractoren die
moeten worden geruild tegen Cubaanse
gevangenen, naar Cuba zal gaan. Fidel
Castro had dat als voorwaarde gesteld
voor het doorgaan van de ruil.
De mogelijkheid bestaat nu dat het
Internationale Rode Kruis in de zaak
wordt gemoeid om zijn bemiddeling te
verlenen. Er is van de zijde van het Ro
de Kruis reeds belangstelling aan de dag
gelegd, maar een besluit is nog niet ge
nomen.
Mevrouw Roosevelt, een van de lei
dende figuren van het comité, verklaar
de gisteren: „Castro's eis dat het comité
naar Cuba moet reizen is volkomen ir-
reël. Ik geloof dat hij uit het oog ver
liest dat dit een comité van burgers is
dat geld bijeen brengt, en niet de rege
ring, voor vijfhonderd tractoren die ge
ruild moeten worden tegen twaalfhon
derd Cubaanse gevangenen".
ring best willen luisteren en zieh ze
ker mogen beraden, meende de heer
Roolvink.
Doelend op de nieuwe c.a.o. voor het
metaalbedrijf, zei hij voorts dat als
een trapsgewijze loonontwikkeling vol
doende ruimte overlaat voor de huur-
compensatie, er geen bezwaar tegen
kan zijn. Met het oog op de goedkeu
ring van deze c.a.o. zal hij daarom
paag het advies van de stichting in
handen wiJJen hebben.
Zodra dit binnen is kan de regering
aan rijksbemiddelaars haar standpui*
bekend maken.