Panische woningbouw chaotisch reuzen dorp M BALKONS REGENEN VAN MOSKOUS GEVELS Guus Verstraete als televisieregisseur Kroesjtsjef kon niet in het midden hangen VERVOLG VAN ,PIPO DE CLOWN' POKER Stijging van lonen moet ruimte overlaten Comité gaat niet naar Cuba Vrijdag 9 juni 1961 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 9 Achterstand Tragedies Geheimtaal Geen plaats Vervallen erfenis Twee eeuwen Wonderland Mislukking Trouwpaleis Vergeten Besparing Wel trots bekeken vandaag Massa 1 vandaag j |1n het kortj Van ome correspondent 'OSKOU. Van het oude Moskou zal over enige jaren weinig overgebleven zijn, minder nog dan nu reeds het geval is. Het ,meesterplan' voor de Russische hoofdstad, opgesteld in 1959 om aan de nieuwe ontwikkelingen in de Sowjetunie het hoofd te bieden, omvat onder meer de afbraak van de helft van alle vóórrevolutionaire gebouwen en huizen. In plaats daarvan zal het centrum van deze miljoenenstad parken en kinderspeelplaatsen krijgen, en misschien de kans lopen zijn dorpse karakter te behouden. Een Baedeker uit de vorige eeuw zal niet meer tot gids kunnen dienen en diepgaande veranderin gen zullen van het „derde Rome" een stad maken als vele andere wereldsteden. Woonkazernes in de buitenwijken, een wetenschappelijk centrum en regeringscentrum in het zuidwesten en nog wat verspreide reliquieën uit voorbije tijden. Voorlopig is het nog niet zover en hoewel het zevenjarenplan groot se visioenen oproept, doet men er goed aan het tijdschema met een korreltje zout te nemen. De Sow- jets hebben nu eenmaal een voor liefde voor spreken in de toeko mende tijd en terwijl dagbladen en tijdschriften een overvloed aan futu ristische reportages publiceren is hedendaags feitenmateriaal nog ui terst schaars. Zo vertrouwde de directeur van de planologische dienst van de stad Mos kou ons toe alsof het om een staatsgeheim ging dat de regering er naar streeft in 1980 iedere inwoner van dit land 15 vierkante meter woon ruimte te verschaffen. Hij kon echter niet antwoorden op de vraag hoe een gemiddelde inwoner van de hoofdstad er voorstond. Het gesprek verliep overigens op een voor Russische bureaucraten ui terst openhartige wijze en gaf hoop dat niet ieder officieel onderhoud ir riterend tijdverlies hoeft te betekenen. Tot 1959, aldus de grootste plannen maker van Moskou, werd in de hoofd stad evenveel woonruimte gebouwd als ten tijde van de revolutie reeds aanwezig was, nl. 17 miljoen vierkante meter. De stadsbevolking was in die zelfde periode verdrievoudigd tot ruim vijf miljoen, zodat de trieste conclu sie gerechtvaardigd is dat het bewind der Sowjets een aanzienlijke achter uitgang in woonruimte per persoon niet heeft kunnen voorkomen, althans voor die Moskovieten die niet als lid van de nieuwe klasse een riante vier- kamerflat met bediende-auto-en-bui tenhuis hebben kunnen bemachtigen. Statistieken zijn weinig toereikend om aan te duiden welke tragedies zich hebben afgespeeld en nog af spelen onder deze minimale omstan digheden. Verscheidene gezinnen per appartement is een vanzelfsprekende zaak, maar het wordt moeilijker als echtgenoten besluiten te scheiden. In gunstige omstandigheden blijven zij, al of niet met een nieuwe partner, ieder in een eigen kamer wonen, vaak is een scherm het enige middel om het uit elkaar groeien te symboliseren. Kinderen trouwen bij hun ouders in, op één en dezelfde kamer wel te ver staan; soms gaan de ouders geduren de de wittebroodsweek zolang naar fa milieleden, een gedrag dat sommige onzer Russische kennissen als „uiterst humaan" beschreven. Huizenruil is een bloeiende bedrijfs tak, officieel gesanctioneerd door de overheid die ruiltransacties aan stren ge bepalingen heeft onderworpen om profiteurs te weren. Niemand mag er meer dan vijf vierkante meter per woningruil kamerruil is beter op zijn plaats op vooruitgaan, en van zelfsprekend is het vragen van sleu- telgeld of iets dergelijks als „kapitalis tisch atavisme" uit den boze. Een geheimtaal heeft zich echter ontwikkeld in het wekelijks publikatie- blad zodat het insiders mogelijk is reeds van te voren uit te maken of een ruil de moeite waard is. Tussen tegen normale condities" ,,en op gun stige voorwaarden" ligt reeds een ver schil van ettelijke honderden roebels. Een aanbod om twee kamers te rui len voor een enkele doet de vraag rij zen wie zich vrijwillig een dergelijk soort beperking zou willen opleggen. Het geheim schuilt in de samenstel ling van de betreffende familie, die dan meestal bestaat uit een echtpaar met inwonende ouders van vergevor derde leeftijd. Plotselinge dood zou verlies van een van beide kamers be tekenen, zodat men er beter aan doet op tijd gedrieën één grote kamer te vinden. Cynisme in dit verband wordt slechts gecompenseerd door de verha len die de volksmond aan radio-Ar- menie toeschrijft, zoals dat van de jongen die op school het portret van eerste-minister Kroesjtsjef gekregen had, maar na enige dagen moest be kennen dat hij geen plaats had ge vonden om het op te hangen, omdat zijn familie „in het midden woonde". Wie gastvrijheid heeft mogen genie ten bij gewone mensen in deze stad en als buitenlander lukt dat zelden, behalve in geautoriseerde gevallen van schrijvers, geleerden of hoge ambtenaren die uit hoofde van hun functie of beroep „ontvangen" be grijpt dat veei geslotenheid van het Russische volk terug te voeren is op de praktische onmogelijkheid om gas ten te hebben. Er is altijd wel een grootmoeder of ander familielid dat niet zoals de kinderen televisie kan gaan kijken bij de buren of naar een bioscoop gestuurd kan worden. Ter wijl het nog altijd een risico blijft om zich met vreemdelingen af te geven, leeft deze angst minder dan het besef niet goed voor den dag te kunnen komen. Een korte wandeling door de wijken die tussen de brede hoofdverkeerswe gen met hun naar verhouding goed geverfde huizen liggen, brengt duide lijk het verschil met het officiële Mos kou van toeristen en zakenlieden aan het licht. Houten huizen in vergaande staat van verval, arbeiderswoningen zoals in ons land al in 1910 onbewoonbaar verklaard zouden zijn, en verveloze barakken wisselen elkaar af, soms staan zij aan de voet van een wolken krabber in Stalinistische stijl van der tig verdiepingen. Deze architectoni sche schizofrenie moet al bestaan hebben in de vorige eeuw toen Mos kou reeds ongeveer een miljoen in woners telde. „Politiek en economisch is Moskou een stad, in werkelijkheid is het een reusachtig dorp, waar ieder zich naar verkiezing een plaats heeft ver schaft" schreef Baedeker in 1882. On danks trolleybussen, metrostations en lichtreclames geldt deze uitspraak in het jaar 1961 nog steeds. Onder het schijnbaar ordelijke patroon van de stad zoals die om het Kremlin in con centrische cirkels is gebouwd, gaat een wirwar van stegen, straatjes, pleinen en binnenplaatsen schuil. On verwacht staat men voor een modern gebouw van zes of acht verdiepingen dat niet dan met groot risico bereik baar is voor hedendaagse vervoer middelen vanwege de metersdiepe ga ten in het zandige wegdek. Niets is verwarrender dan uit de glanzend marmeren, smetteloze on dergrondse met zijn kristallen luch ters, af- en aanzoevende treinen en onwennige reizigers, op te duiken en als in een andere eeuw teruggezet zich te midden van mensen te bevin den die geduldig hun beurt afwachten bij de gemeenschappelijke water pomp. Het chaotische beeld dat het Moskou van de zijstraten biedt wordt verder in de hand gewerkt door de honderden verwaarloosde kerken en kloosters die het antigodsdienstige vooroordeel, zelfs als zij uit een oog punt van kunst of geschiedenis grote waarde hadden, aan weer en wind heeft blootgesteld. Een kentering valt gelukkig in dit opzicht te bespeuren. Gedeeltelijk met geld van de ortho doxe kerk wordt er een klein aantal herstelwerkzaamheden verricht. van dit oude Moskou hebben afge wend, na voor de Tweede Wereldoor log verwoede pogingen in het werk gesteld te hebben om het centrale ge deelte van de hoofdstad geschikt voor deze eeuw te maken. Met evenveel ijver hebben zij zich nu op de rand van de stad geworpen om daar hun dromen te verwezenlijken. De laatste drie jaren, sinds het bouwprogramma op gang gekomen is, zijn met verras sende snelheid honderden woonblok ken uit de grond verrezen. Het zuid westen van de stad met name is be stemd om het grote bevolkingsover schot van de binnenstad te huisves ten en tevens om de federale rege ringsinstanties, alvorens af te sterven, monumentaal bij te zetten. Het gebied ligt hoger dan de rest van Moskou en heeft dank zij de heersende zuidwes telijke winden geen hinder van de Moskouse industrie. Als eerste profi teerde hiervan de Lomonosof-universi- teit die in nieuwe gebouwen op de Le- ninheuvel haar intrek heeft genomen. Het is alsof de stadsplanologen zich met een ontmoedigd hoofdschudden Van dit punt af, toen nog prozaïsch Mussenberg geheten, wierp Napoleon een eerste blik op de gouden koepels van het Kremlin; nu staan er de hecht ommuurde landhuizen bewoond door een handjevol Sowjetleiders, voorzover en zolang zij zich op deze hoogte kunnen handhaven. Eveneens in deze buurt is men be gonnen met de aanleg van een „won derland" voor kinderen; een project dat vooral de Russische premier zeer dierbaar is. Het heeft hem diep ge griefd indertijd om veiligheidsredenen niet tot het Amerikaanse Disneyland te zijn toegelaten. Sindsdien heeft hij zich in het hoofd gezet een kinderwe reld te scheppen waar hij ongehinderd en ongevraagd toegang kan hebben. Maar er staat nog meer op het Moskouse programma: drie monster hotels met duizend tot 3400 kamers, een vijfhonderd meter hoge televisie toren en de aanleg van een monorail. Het beroemde Tretjakofmuseum gaat zijn tienduizenden schilderijen ten toonstellen in een nieuw gebouw waar belangrijk detail in dit jassenbe- wuste land de garderobe 7500 per sonen tegelijk kan verwerken. Een trouwpaleis, waarvan Lenin grad al de primeur had, is nu ook in de hoofdstad geopend, zij het nog slechts voorlopig in afwachting van een tweetal nieuwe gebouwen die vol gens de architect „een symbool van groot geluk" zullen worden. Bruid en bruidegom zullen in drie etappen het „kaarsrechte (levens)pad" volgen; van wintertuin (registratie) via de wachtkamer (laatste meditatie, gé- scheiden) tot huwelijkszaal, waarna ten slotte het paar langs de Galerij van het Menselijk Ras het paleis ver laat, zich spiegelend aan de voorspoe dige ontwikkeling van protoplasma tot mens via de nodige Darwinistische tussenstadia zoals Neanderthaler en Homo Capitalisticus. Voor de sportlief hebbers wordt het vroegere buitenhuis van de Romanofs, tot 1917 het rege rende vorstenhuis, beschikbaar ge steld; dertigduizend mensen zullen dagelijks kunnen trainen op tientallen tennis- en volleybalbanen, op skito rens en in zwembaden. De uitvoering van deze ambitieuze plannen is in handen gelegd van het Stadsbouwdepartement, een organisa tie die meer dan honderdvijftigduizend mensen aan het werk heeft op vijf entwintighonderd verschillende plaat sen, zodat het de moeite waard was een apart electronisch controleappa raat te gebruiken om problemen van vervoer, materialen en beleid op te lossen. Het is vrij onwaarschijnlijk dat de voorgestelde projecten op tijd tot stand komen, maar althans naar kwantiteit zijn de resultaten in de woningbouw interessant. Ver schillende malen zijn in de afgelopen jaren in het Kremlin bouwcongressen gehouden, niet onverdienstelijke po gingen van Kroesjtsjef om initiatief en denkbeelden van onderop kans te ge ven. De nadruk lag op mechanisatie en standaardisatie van bouwmethoden. Met succes is op het ogenblik een twaalftal fabrieken in bedrijf waar aan de lopende band panelen, deuren en dergelijke geproduceerd worden. Zo slaagde Glafmosstroj Sowjetjargon voor het Bouwdepartement erin in 1960 te zamen met bouwafdelingen van enige ministeries en industrieën ne gentigduizend flats in elkaar te zet ten, waarvan slechts vijftien procent volgens traditionele bouwmethoden. In de toekomst zal dit percentage nog verder verminderen, wanneer bak- steenbouw geheel het veld zal heb ben moeten ruimen. reparaties en onderhoud nodig maakt. Nieuwe gebouwen zijn veelal ter hoogte van de eerste verdieping voor zien van ijzeren netten om te voor komen dat nietsvermoedende voorbij gangers (zijn die hier nog wel?) getroffen worden door vallend gesteen te. De afwerking van de huizen is be neden ieder vergelijkbaar peil, ramen sluiten slecht, gas- en elektriciteitsin stallatie zijn onbetrouwbaar en zonder opzien te baren vallen balkons naar beneden, als de waslijn te zwaar be last wordt. Het merendeel van de flats heeft twee kamers en een totaal oppervlak van 44 vierkante meter, maar de stan daardisatie laat ook éénkamer- en driekamerflats toe. De badkamer wordt in haar geheel vóórgefabriceerd en kant en klaar ingehesen; zware voorgespannen betonplaten dienen als buiten-, maar ook als binnenmuur. Volgens officiële opgave betekent sys teembouw een besparing aan man kracht van vijftig procent, terwijl de kosten tien tot vijfentwintig procent lager liggen dan bij traditionele bouw wijzen, Eén vierkante meter woon ruimte kost de Sowjetstaat 150 roe bel (officieel 600, in koopkracht ver gelijkbaar met 300), waarvoor de huurder per maand niet meer dan der tien kopeken hoeft te betalen, d.w.z. per jaar één procent van het geïn vesteerde kapitaal. Zo normaal vond onlangs de redactie van de Prawda het instorten van zijn betonnen papieropslagplaats van ne gen verdiepingen, dat het met geen woord vermeld werd. Kief beroemde zich op een modern staalonderzoekin- stituut, tot het gebouw gedeeltelijk in zakte omdat men de waterafvoer ver geten had en het stalen geraamte ver roest bleek te zijn. Ook stedebouwkundig is het in de Sowjetunie minder eenvoudig dan men denkt. In een land dat zweert bij planning is het vreemd ruimtelijke plannenmakers te horen verzuchten dat zij geheel onkundig gelaten worden van hetgeen de economen met stad of district voor hebben. Riolering en waterafvoer, aangelegd voor vijfen twintigduizend mensen, moeten plotse ling dienen voor een tienvoudig aantal; fabrieken bouwen hun eigen spoorweg emplacementen en opslagplaatsen daar, waar eigenlijk een park had moeten komen en chanteren de loca le autoriteiten met vertrek als zij hun zin niet krijgen. En zo voort. Dostojewski noemde Rusland een „alomvattende geordende chaos" en veel daarvan doortrekt nog de dage lijkse realiteit onder het bewind der Sowjets. Dat desondanks een stad als Meskou, of beter de verschillende ste den die in Moskou samenvallen, zich langzaam maar zeker aan deze eeuw weet aan te passen geeft de inwoners van de Russische hoofdstad een gevoel van trots dat veel dagelijks ongemak weer goedmaakt. DE, ACTEUR Guus Verstraeté gaat de band met de televisie nauwer aanhalen, maar nu als man ach ter de schermen. Het komende sei zoen zal namelijk de populaire kinder versie van Wim Meuldijk ,,Pipo de Clown" onder regie van Verstraete op het scherm komen. „Ik ben er erg mee in mijn schik, want anderhalf jaar geleden heb ik al gedeeltelijk met de regie van Pipo te maken gehad. Daaraan bewaar ik nog steeds de beste herinneringen", sver- telt Verstraete. „Ben de Jong voerde toen nog de camera- en ik de tekst regie. De samenwerking was erg pret tig, waardoor wij zoveel mogelijk bij elkaar in de keuken konden kijken en veel van elkaar leerden. Omdat ik bo- vendien veel van kinderen houd, ligt het voor de hand dat ik er niet lang over heb moeten piekeren om de regie van ,,Pipo" helemaal op mij te ne men." Erg gemakkelijk was het overigens niet om Guus Verstraete, verbonden aan de toneelgroep Theater in Arn hem, voor ongeveer twintig televisie- produkties vrij te maken. Nieuwe figuren „Ik heb fantastische medewerking van Theater gehad, waar -men net zo lang gepuzzeld heeft, dat mijn televi siewerk niet in de knel kwam. Aan de andere 'kant zullen er ook wel pro gramma's op de band moeten worden opgenomen omdat ik op de dagen van de uitzending beslist moet snelen." Guus Verstraete heeft inmiddels het nieuwe vervolgverhaal van „De avon turen van Pipo" al ontvangen. Op het ogenblik is hij tussen zijn filmwerk bij Kees Brusse en zijn optreden op de planken door druk bezig met de voorbereidingen van de nieuwe serie. „Over de inhoud kan ik natuurlij*! niets vertellen. Wel mogen de kinde ren weten dat er, behalve Pipo, Mam- maloe, Felieio, allemaal nieuwe fi guren komen opdagen die de span ning er best weer in zullen houden." Een kijker zonder omhaal bij de kuif- pakken om hem bij een televisiespel te betrekken, gelukt maar weinig au teurs. Gisteravond was er zulk een schrijver: de Amerikaan Reginald Ro se, met het spel „Poker". Het is jam mer dat hij zijn werk voor de televisie schijnt te hebben gestaakt, maar wel licht verandert hij nog van gedachten. Zoals een Tennessee Williams zijn rolfiguren laat vluchten uit onver draaglijke werkelijkheid in de droom, laat Rose zijn vijf maatschappelijk ge slaagden vluchten in moord uit ver veling, althans uit zich-zelf. Hiermede blijkt weer, dat een grote bankreke ning ok niet aile-s is. En hier staakt de vindingrijkheid van Rose. „Poker" kreeg van Willy van He- mert, die de typisch onliteraire taal van de Amerikaanse straat goed ver taalde, een regie die scenisch soepel was en uitgekiende beeldcomposities opleverde. Deze elementen droegen met de tekst bij tot onweerstaanbare spanning. De vertolking grensde aan het ideaal, met name die van Pim Dikkers en An- dré van den Heuvel. Enkele acteurs zullen zich echter moeten bevrijden van getrekkebek, dat in een schouw burg noodzakelijk kan zijn, maar door de elektronische overbrenging naar de koele kijkkast extra accent krijgt. Als voorschoteling van een televisie spel met mensen van vlees en bloed en toch nog wat geest, mocht deze uit zending zfch in een grote aandacht verheugen. L. v. D. radio 1 VRIJDAG De vrijdagavond is meestal een wat rustige, nette avond op de radio. Vandaag ook. Wat vaste rubrieken met een tikkeltje lichte, een snufje serieuze muziek, een hoor spelletje, wat poëzie (van Sybren Polei) en zo meer. Het voordeel js dat de luisteraar variatie heeft en tussen verschillende dingen kan kiezen. Schuberts Fantasie opus 103 is een der fraaiste werken uit de literatuur voor piano vierhandig. Willem van Otterloo heeft er een orkestbewer king van gemaakt, die vanavond om acht uur in het programma „Popu laire klassieken" over Hilversum 1 wordt uitgevoerd. Daarna is Ingrid Haebler soliste in Beethovens Pianoconcert. Haydns Strijkkwartet in C, opus 76 nr. 1 klinkt in een kamermuziekprogram ma van de W.D.R., dat om midder nacht begint. De zes kwartetten uit opus 76 werden opgedragen aan graaf Erdödy en hebben een welhaast Beetho- viaanse allure. Zij luidden een nieuw tijdperk in de muziek in. De zenders van de N.D.R. en de W.D.R. zenden vanavond om 8.J5 een programma uit onder de titel: „De heb ben Gustav Mahler nog meegemaakt". Oude vrienden van de componist, waaronder Bruno Walter, Bernard Baumgartner en Rudolf Hanzi ver tellen over vroeger. De Engelse Homeservice relayeert om acht uur een concert van het festival te Rath. Het festivalorkest voert onder lei ding van Nadia Boulanger een wat vreemd samengesteld programma uit, waarin Strawinski's Vioolconcert ge flankeerd woord door het motet „Ehre sei dir Christe" van Heinrich Schutz en het Requiem van Fauré. GUUS VERSTRAETE avonturen van „Pipo" Met het huidige bouwtempo ziet het er naar uit dat tegen 1965 per inwo ner acht en een halve vierkante me ter aan woonruimte beschikbaar is, een halve meter minder dan het zevenja renplan heeft voorzien om de woning nood te lenigen eveneens minder dan in 1917, al is er kwalitatief natuurlijk vooruitgang. Deze verlate en beperkte tegemoetkoming aan de normale ver langens van de Russische bevolking wordt officieel voorgesteld als een uniek resultaat van de communistische maatschappijvorm. Binnenskamers zijn de verantwoordelijke autoriteiten zich ervan bewust dat zelfs de bescheiden vooruitgang bereikt wordt door kwali teit op te offeren aan onmiddellijk resultaat. Nu reeds gaan er stemmen op die waarschuwen voor de funeste gevolgen van huizenbouw die binnen enkele ja ren soms zelfs maanden kostbare DEN HAAG. Met de medede ling van staatssecretaris Roolvink aan de Stichting van den Arbeid, dat deze bij het toetsen van loon- voorstellen rekening dient te houden met het plan om tegen 1 april 1962 de huren met tien procent te ver hogen, is dezelfde methode gevolgd als in juli 1959, toen de verhoging van de huren en de melkprijs in 1960 op handen was. De stichting, zo legde de staatsse cretaris gisteren in de Tweede Ka mer uit, moet dus bij haar beoorde ling van nieuwe collectieve arbeids overeenkomsten ook in het oog hou den dat de compensatie voor de huur verhoging in 1962 uit de stijging van de productiviteit moet worden be taald. Mocht de huurverhoging niet doorgaan, dan kan de ruimte voor de ze compensatie ten goede komen aan loonsverhoging, zo antwoordde de staatssecretaris op vragen van de so cialist Baart. Aan de stichting is echter gevraagd advies uit te brengen over de vorm en de omvang van de compensatie, maar als zij andere punten ter sprake zou willen brengen (het percentage van de huurverhoging en de datum van ingang ervan), dan zal de rege- televisie VRIJDAG „Versnipperd land" is een documentaire over de vele pro blemen waarvoor de tuinders in de kop van Noord-Holland zich geplaatst zien (8.45). Verder de vaste rubrieken Camera (8.30), Sport (9.25) en Onze arme rijke taal (9.55). BELGIË VLAAMS Een uur lang treden de leden van het Berezkaballet op (8.30) gevolgd door drie kwartier filmnieuws. BELGIË FRANS Besteedt ander half uur aan de zaak Paul-Louis Cour- rier. (8.30-10.00). DUITSLAND Tachtig minuten door het Europese amusementsleven zwerven kan men om 8.35. Daarna volgt een relais van de Zuidslavische televisie die Europese bokskampioen schappen op het scherm brengt. (10.05) programma ZATERDAG 10 JUNI 1 RADIO HILVERSUM I. 402 M. KRO: 7.00 Nws; 7.15 Gewijde muz; 7.30 V d jeugd; 7.40 Gram; 7.45 Morgengebed en overweging; 8.00 Nws; 8.18 Gram; 8.50 V d huisvr; 10.00 V d kleuters; 10.15 Gram; 11.00 V d zieken; 11.45 Gram; 12.00 Mid dagklok Noodklok; 12.04 Gram; 12.30 Land- en tuinb meded; 12.33 Fluit en gi taar; 12.50 Act; 13.00 Nws; 13.15 Zonne- wijzer; 13.20 Lichte muz; 13.50 V d jeugd 14.00 Idem; 15.00 Gram; 15.10 Franse les; 15.30 V d jeugd; 16.00 Gregoriaanse zang; 16.30 -Instr octet; 16.50 Koorzang; 17.10 Gram; 17.20 Sport; 17.30 Lichte muz; 18.00 Kunstkron; 18.30 Volks muz; 18.45 En nu mijn geval, vragenbeantw; 19.00 Nws; 19.10 Act; 19.25 Memojandum; 19.30 Ama- teursprbgr; 19.50 Lichtbaken; 20.00 Utrechts Sted ork en soliste; 21.00 U bent toch ook van de partij? lezing; 21.10 Tips voor toe risten; 22.25 Boekbespr; 22.30 Nws; 22.40 Wij luiden de zondag in; 23.00 Religieuze muz met comm; 23.55-24.00 Nws. HILVERSUM II 298 M. VARA: 7.00 Nws; 7.io Gym; 7.20 Gram; 8.00 Nws; 8.18 Gram; 8.50 Voor U en Uw gezin, praatje; 9.00 Gym v d vrouw; 9.10 Vakantie tips; 9.20 Gram. VPRO: 10.00 Sa men thuis, lezing; 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Licht progr; 10.50 Gevar pro- •fcgr; 12.30 Land- en tuinb meded; 12.33 Or gelspel en zang; 13.00 Nws; 13.15 VARA- VARIA: 13.20 Tijd v teenagers; 14.10 Streekuitz; 14.30 Amateur-ork; 14.50 Wiel rennen; Olympia's tour door Nederland; 15.00 Gram; 16.40 Boekbespr; 17.00 Jazz- muz m comm; 17.30 Weekjourn; 18.00 Nws en comm; 18.20 Gram; 19.00 Kunstact. VPRO: 19.30 Passepartout, lezing; 19.40 Korter werken-anders leven, lezing; 19.55 Deze week, lezing. VARA: 20.00 Nws; 20.05 Gram; 20.35 Metropole-ork; 21.15 Soc comm: 21.30 Dansmuz; 22.00 Sportact; 22.30 Nws; 22.40 Interview en zang; 23.10 Lichte muz; 23.40 Gram; 23.55-24.00 Nws. ["televisie 1 AVRO: 17.00-17.30 V d kind. NRS: 20.00 Journ en weeroverz. AVRO: 20.20 Televi- zier; 20.30 Gevar progr; 21.00 Film; 21.30 Muzik progr; 22.00-22.20 Franse chansons. BELGIË VLAAMS: 15.45 Rep v d 24 uren van Le Mans (Euro visie). 16.20 Int. regatta te Duisburg-Wedau; 17.00-18.00 V d jeugd; 19.00 Luchtvaartru briek; 19.30 de Week in beeld* 20.00 Nws; 20.30 Interpol, feuill. (deel 25) 21.00 Int va- riété-progr; 21.40 Filmprogr; 21.55 Speel film; 22.10 Jazz; 22.30 Nws; 23.00-23.15 Rep v d 24 u van le Mans (Eurovisie). BELGIË FRANS 15.45-16.20 Eurovisie: Rep v d 24 utir v Le Mans; 19.30 Voordr; 20.00 Nws; 20.30 Film; 21.00 Eurovisie; De 24 uur van Le Mans; 21.15 Wedstr voor verloofden; 22.10 Spionagefilm; 23.00 Eurovisie: De 24 uur van Le Mans; 23.15 Nws. Eigen nieuwsdienst NEW YORK. Er is geen sprake van dat het comité dat zich bezighoudt met het inzamelen van geld in de Verenigde Staten vor het kopen van tractoren die moeten worden geruild tegen Cubaanse gevangenen, naar Cuba zal gaan. Fidel Castro had dat als voorwaarde gesteld voor het doorgaan van de ruil. De mogelijkheid bestaat nu dat het Internationale Rode Kruis in de zaak wordt gemoeid om zijn bemiddeling te verlenen. Er is van de zijde van het Ro de Kruis reeds belangstelling aan de dag gelegd, maar een besluit is nog niet ge nomen. Mevrouw Roosevelt, een van de lei dende figuren van het comité, verklaar de gisteren: „Castro's eis dat het comité naar Cuba moet reizen is volkomen ir- reël. Ik geloof dat hij uit het oog ver liest dat dit een comité van burgers is dat geld bijeen brengt, en niet de rege ring, voor vijfhonderd tractoren die ge ruild moeten worden tegen twaalfhon derd Cubaanse gevangenen". ring best willen luisteren en zieh ze ker mogen beraden, meende de heer Roolvink. Doelend op de nieuwe c.a.o. voor het metaalbedrijf, zei hij voorts dat als een trapsgewijze loonontwikkeling vol doende ruimte overlaat voor de huur- compensatie, er geen bezwaar tegen kan zijn. Met het oog op de goedkeu ring van deze c.a.o. zal hij daarom paag het advies van de stichting in handen wiJJen hebben. Zodra dit binnen is kan de regering aan rijksbemiddelaars haar standpui* bekend maken.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1961 | | pagina 9