Zoveel mogelijk steun aan
kabinet - De Quay
CHU kwam met sociaal-
economisch program
DE NATUUR
Geen geforceerd samengaan
met AR, wel samenwerking
KAPPIE EN DE SLAAPSLAVEN
Sttijgend ledental
Chr. Hist. Unie
Mr. Beernink in CHU-vergadering
Wetsontwerp kinderbijslag
behoeft niet tot een
regeringscrisis te leiden
Opbouwende
kritiek
C.H.U.-voorzitter mr. Beernink
Donderdag 18 mei 1961
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
Regionale industrialisatie dient
krachtig te worden bevorderd
Industrialisatie
in en om uw huis
wereflcSreis
weddenschap
Heemkundige kring in
W.Z.-Vlaanderen
Militaire taptoe
Geen grondwettelijke
bezwaren tegen
Mammoetwet
V*n een onzer redacteuren
UTRECHT. In de gisteren in
Utrecht gehouden algemene vergade
ring van de Chr. Historische Unie heeft
de voorzitter, mr. H. K. J. Beernink,
gezegd niet ontevreden te zijn over de
gang van zaken in zijn partij. Hij
meende echter wei dat in een aantal
kiesverenigingen in den lande ouderen
hun leidende plaatsen zullen moeten af
staan aan jongere krachten. In dit ver
hand sprak de voorzitter zijn vreugde
uit over het slagen van de kadercursus
sen, die in de komende winter zullen
worden voortgezet.
Ook kon mr. Beernink een verheugend
geluid laten horen over de groei van
het ledental, dat in 1958 ongeveer 37000
heeft overschreden. Hij meende verder
dat het tijd werd dat de CHU haar
program van beginselen weer eens kri
tisch ging herzien. De laatste algehele
herziening dateert van 1951. Sindsdien
hebben zich ontwikkelingen voorgedaan
die het noodzakelijk maken vooral de
artikelen betreffende de practische po
litiek nauwkeurig te bestuderen. Boven
dien verdient het aanbeveling de be
woordingen van het program wat meer
aan te passen bij het taalgebruik van
onze tijd.
Over de CHU-pers sprekende zei de
voorzitter, dat de kansen voor het ver
schijnen van één gezaghebbend christe-
lijk-historisch weekblad gunstiger liggen
dan ooit.
Vergadering C.H.U.
Goedkope woningen
en vrije bouw
Van een onzer redacteuren
UTRECHT. In de gisteren in
Utrecht gehouden algemene vergadering
van de Chr. Historische Unie heeft de
heer A. J. Kaland, wethouder van Mid
delburg, gepleit de particuliere bouw
niet te vergeten, dit naar aanleiding van
een voorstel van de kiesvereniging
Sneek, welke vereniging verheugd was
over het standpunt van de CHU-kamer-
fractle in de kwestie van de woning
bouw.
In dit voorstel werd gesteld, dat de
algemene vergadering dringend advies
zou vragen aan alle CHU-vertegenwoor-
digers om de hoogste prioriteit te vra
gen voor de woningbouw, speciaal in de
lagere huurklassen. De voorzitter, mr.
H. K. J. Beernink, was het niet volledig
met de heer Kaland eens. Vóór alles zal
nu aan goedkope woningen moeten wor
den gedacht, meende hij.
De algemene vergadering sprak ver
der zijn verontrusting uit over de golf
van sexuele misdrijven die in de laatste
tiid het leven in Nederland, in het bij
zonder van de opgroeiende jeugd, in
gevaar brengt. Het hoofdbestuur zal de
beide Kamerfracties vragen bij de rege
ring erop aan te dringen op korte ter
mijn afdoende maatregelen te treffen.
DELFT.De zevenjarige Wimpie
Augustinus uit Delft is gisteren door
een ruit gevallen en zo ernstig ge
wond dat hij korte tijd later overleed.
Het ongeluk gebeurde in het ouder
lijke huis. Het jongetje viel door de
ruit die twee kamers scheidt.
Van een onzer redacteuren
UTRECHT. Het kabinet-De Quay heeft nu twee jaar zitting.
Of het zijn vier jaren zal volmaken, weet niemand. Soms worden
door leden van het ministerie vreemde bokkesprongen gemaakt, die
niemand begrijpt en die in het land ook niet te verdedigen zijn.
Een andere keer is er weer sprake van een krampachtig beleid,
dat weinig bewondering afdwingt. Toch heeft ook het kabinet ver
schillende goede maatregelen genomen, die de instemming van een
groot deel van ons volk hebben kunnen verkrijgen. Voorstellen
werden ingediend tot belastingverlaging, waarvan iedereen echter
hoopte dat zij op 1 juli a.s. zou ingaan, maar waarover minister
Zijlstra zojuist heeft meegedeeld dat deze kwestie in het najaar
nogmaals bekeken zal worden.
Voorts kon dank zij het uitnemend beleid van minister De Pous
het prijspeil gehandhaafd blijven. Om nog even door te gaan: de uit
keringen krachtens de sociale verzekeringswetten werden verhoogd,
terwijl een eerste stap werd gezet in de richting van afschaffing van
de korting op de pensioenen.
bleem van de kinderbijslagverzekering
rekende de Unie voorzitter tot die vrije
kwesties. Het kabinet-De Quay heeft
dit wetsontwerp bij zijn aan het be
wind komen aangetroffen en moet open
staan voor de wensen van de Kamer
zonder dat dit tot een kabinetscrisis be
hoeft te leiden. Voor dit vraagstuk zag
mr. Beernink wel degelijk een oplos
sing.
de
Dit alles zei de voorzitter van
Christelijk-Historische Unie, mr. H.
J. Beernink, gisteren in Esplanade te
Utrecht in de algemene vergadering"
van de Unie, die weer door honderden
afgevaardigden uit den lande werd bij
gewoond. De heer Beernink meende
dan ook dat er voor de CHU aanleiding
bestaat dit kabinet zoveel mogelijk te
blijven steunen. In geval van een tus
sentijdse kabinetscrisis achtte de Unie-
voorzitter de kans op een rooms-rood
kabinet zeker niet uitgesloten. Hij stel
de echter met nadruk een dergelijk ka
binet allerminst in het belang van land
en volk te vinden. Het kabinet blijft dus
de steun ontvangen, maar de fractie
behoudt zich in voorkomende situa
ties vrijheid in optreden voor, temeer
daar dit kabinet een extra-parlemen
tair karakter heeft.
Vrije kwesties
Dit karakter brengt mee, aldus de
heer Beernink, dat veel vraagstukken
behoren tot de zgn. vrije kwesties,
waarover kabinet en parlement ver
schillend kunnen denken. Ook het pro
Van een onzer redacteuren
UTRECHT. De Sociaal-Economi
sche Commissie van de Christelijk-His
torische Unie heeft anderhalf jaar ge
arbeid om te komen tot een ontwerp
van een sociaal en economisch pro
gram, Gisteren, in de algemene verga
dering van de Unie te Utrecht, hebben
de afgevaardigden dit program voorlo
pig aanvaard. De tijd van bestudering
was voor kiesverenigingen echter te
kort en daarom verzocht een aantal af
gevaardigden het ontwerp maar terug
te nemen en te behandelen In een spe
ciale vergadering in het najaar. Dit
laatste zal eohter niet gebeuren omdat
de voorzitter, mr. H. K. J. Beernink,
dit niet wenselijk achtte.
Hij pleitte voor aanneming van het
program met de mogelijkheid voor 1 ja
nuari amendementen op het ontwerp in
te dienen. Deze amendementen komen
dan in de volgende algemene vergade
ring in bespreking. De meerderheid van
de vergadering ging hiermee akkoord.
Tegen de diepere achtergrond van ge
rechtigheid en naastenliefde stelt het
ontwerp-program algemene beginselen
van het economisch en sociaal beleid
vast. Een beleid waarbij het persoonlijk
eigendom wordt gerespecteerd en de
persoonlijke bezitsvorming en de spaar
zin worden bevorderd. Een van de be
langrijkste taken van de overheid is
volgens het ontwerp dat zij bij voort
during voor het handhaven van een
hoog peil van werkgelegenheid heeft te
zorgen.
Industrialisatie is een eerste vereiste.
Doch ook het onderwijs is bijzonder be
langrijk, omdat voor het welslagen van
de industrialisatie in toenemende mate
hooggeschoolde arbeidskrachten, zuiver
wetenschappelijk onderzoek en toege
past wetenschappelijk onderzoek nodig
zijn. In het kader van de ruimtelijke
ordening en in verband met het zich
voordoen van structuurwerkloosheid in
verschillende streken van ons land,
moet ook de regionale industrialisatie
krachtig worden bevorderd.
In het bijzonder wordt in het ontwerp
aanbevolen een herziening van de pro
gressie in de inkomstenbelasting, een
herziening van het successierecht en de
afschaffing van de grondbelasting. Ten
behoeve van de middenstand en de vrije
beroepen zal een ruime vrijstelling van
winst bij overdracht van een onderne
ming of praktijk worden ingevoerd.
Bevorderd moet voorts worden dat
Het gras moet niet alleen wekelijks
gemaaid woraen; men zal het ook vol
doende moeten bemesten; de bekende
kunstmestkorrelsoorten kan men er pri
ma voor gebruiken. Gras dat steeds
wordt gemaaid moet ook steeds opnieuw
weer aangroeien en dus heeft het
enorm veel voedsel nodig. Elke veertien
dagen mag mei' dus wel een lichte over
bemesting geven.
Mr. H. K. 3. Beernink
Steun aan kabinet
ook de particuliere bouwer zodanige wo
ningen bouwt, dat zij die een laag in
komen hebben hiervan gebruik kunnen
maken zonder dat dit een te zware
last op hun budget legt, In het kader
van de bezitsvorming en welvaartssprei
ding wordt erop gewezen dat het ver
krijgen van eigen woningbezit in het
bijzonder dient te worden vergemakke
lijkt.
Resumerend kan worden gezegd, dat
de CHU met een nieuw, vooruitstrevend
en veelomvattend ontwerp voor de dag
is gekomen, dat de aandacht vestigt op
talrijke actuele problemen.
Hij vond het beslist niet nodig, dat
iedere zelfstandige kinderbijslag ont
vangt. Niet iedereen vraagt er ook om.
Personen die meer dan een nader te
bepalen bedrag verdienen, moeten naar
de mening van de heer Beernink bui
ten de regeling van de kinderbijslag
voor zelfstandigen worden gehouden.
Of dit bedrag nu 8250, 10.000 of
f 12.000 moet zijn, daarover valt te pra
ten.
Wat betreft de vrije beroepen en de
zelfstandigen dacht de voorzitter aan
een tussenoplossing, waarbij een flink
bedrag uit de algemene middelen be
schikbaar wordt gesteld en waarbij van
alle zelfstandigen een premie wordt ge
heven.
Deze premie zou mr. Beernink af
trekbaar willen laten zijn voor de in
komstenbelasting, met dien verstande,
dat voor vrijgezellen en kinderloze
echtparen een speciale regeling zal gel
den. Hij achtte het namelijk billijk dat
kinderloze echtparen de premie bijl
voorbeeld anderhalf maal voor de in
komstenbelasting mogen aftrekken en
de vrijgezellen twee en een half maal.
Deze regeling zal naar het oordeel van
de Unie-voorzitter beter passen in het
rechtsbewustzijn van ons volk dan
het door de regering ingediende wets
ontwerp.
Goedkope woningen
Sprekende over de woningnood zei
mr. Beernink dat bij het beleid dat
thans gevoerd wordt de woningnood bin
nen vier a vijf jaar kan zijn opgelost.
De CHU wil gaarne de vrije bouw zo
veel mogelijk stimuleren, maar de
omstandigheden dwingen er nu toe in
de eerste plaats te streven naar uit
breiding van de gesubsidieerde bouw,
omdat zeer grote behoefte bestaat aan
goedkope woningen.
Met betrekking tot de landbouw hoop
te mr. Beernink dat de regering niet al
leen vermindering van overheidssubsi
dies zal nastreven, maar zich ervan be
wust zal zijn, dat dit ons land in de
zeer ingewikkelde agrarische wereldver
houdingen in een irreële positie zal bren
gen. Een goede garantiepolitiek en een
goed perspectief biedende structuurpo
litiek blijven ook in de naaste toekomst
dringend noodzakelijk. Zal de regering,
zo stelde mr. Beernink voorts de vraag,
de hindernis van de betaling van onze
defensieuitgaven kunnen nemen? Alleen
al na de teleurstellende reis van mi
nister Visser naar Amerika vraagt me
nig Nederlander zich af of wellicht de
voorstellen tot belastingverlaging ook in
het najaar zullen worden beïnvloed
door het feit, dat de Verenigde Staten
zijn bijdragen gaat verminderen.
Minder kwaadaardig
Ondanks de vele verbeteringen in
het wetsontwerp „mammoetwet" door
minister Cals, blijft de CHU, aldus mr.
Beernink, bezwaar maken tegen struc
tuur en opzet van het wetsontwerp en
tegen de artikelen die de vrijheid van
onderwijs in gevaar brengen. Maar het
laatste woord van de minister is nog
niet gehoord. Er bestaat dan ook nog
hoop dat uit het gemeen overleg tussen
regering en parlement ten slotte een
minder kwaadaardige mammoet te
voorschijn zal komen. Overwegens be
zwaar had mr. Beernink ook tegen sub
sidiëring van het Humanistisch Ver
bond.
Ingaande op de kwestie Nieuw-Guinea
zei de Unie-voorzitter, dat wil Neder
land zijn moeilijke taak in dit gebied
blijven vervullen, de salariëring van de
ambtenaren op een wat behoorlijker peil
zal moeten worden gebracht. Hij meen
de dat de regering er verstandig aan
zou doen de Verenigde Naties zoveel
mogelijk van de gang van zaken in
Nieuw-Guinea op de hoogte te houden.
Sprekende over de lonen wilde
het de heer Beernink voorkomen,
dat er in ons land nog een te
grote categorie met betrekkelijk
lage lonen bestaat. Voor dit punt
vroeg hij de speciale aandacht van
de regering. De stijgende welvaart
in Nederland brengt mee, dat ook
aan de werknemers een flink deel
van het nationale inkomen ten
goede komt.
52
Bill Hiss lachte maar wat er,
stuurde het bootje naar kalmer wa
ter, zodat ze goed de kustlijn kon
den zien, die overheerst wordt door
de piek die boven de moderne ge
bouwen van Waikiki uitsteekt, en ook
boven de groene heuvels van het
achterland, op wier groene hellingen
aardige witte dorpjes liggen.
,,Eh een raffia hoela-rokje, zei
u toch?" vroeg het verkoopstertje
op de internationale markt toen
een doodverlegen Mare haar daar
naar vroeg.
Haar vriendelijke glimlach had
niet het minste effect op zijn aarze
lend gestamel. Mare scheen het ont
zettend gek te vinden naar een rok
je te vragen. Maar zijn gezicht stond
doodernstig. Hij was vastbesloten in
Hawaii alle drie de punten te win
nen, en wel op een en dezelfde
avond. Zeker, het eiland was prach
tig, maar de weddenschap was als
het ware aan een zijden draadje ko
men te hangen.
„We hebben geen seconde te ver
liezen", hield hij de anderen voor.
„Is het voor een getrouwde vrouw
of voor een meisje?" vroeg het ver
koopstertje.
„Ik - eh - ja, kijkt u eens
eigenlijk is het voor voor me
zelf!"
„Voor Uzelf? U wilt me toch niet
vertellen dat u een van die malle
graven bent waarover de ochtendbla
den schreven?"
„Juist!" zei Mare lachend.
„O, ik vond het een prachtig ver
haal! Maar ik kan u toch alles le
nen wat u nodig hebt, als het alleen
maar voor een foto is?"
Abel was heel voorzichtig buiten
blijven staan. Mare riep hem naar
binnen.
„En een ukulele?"
„Die heb ik ook voor U!"
Abel bekeek het instrument. „Wel
heb je ooit!" zei hij en wees op
een etiketje dat aan de binnenkant
zat waarop duidelijk stond „Made in
Japan".
Het verkoopstertje was een en al
behulpzaamheid. „Zo, die rokjes
hangen recht. Deze bloemen steek
Ik in de band om uw middel. Nu
nog een achter uw oor oh, wat
schattig - ik bedoel: U bent klaar!"
Inmiddels had zich voor de win
kel een groep lachende toeschouwers
verzameld toen de nieuwbakken hoe
la-danseressen doodverlegen naar
buiten kwamen.
De fotografen floten en gilden:
„Zeg schat kunnen we geen af
spraakje maken?"
„Wat doe je vanavond, baby?"
„Hallo, snoes!" enzovoort.
Natuurlijk moest er juist op dat
moment een troep matrozen voor-
bijkomen. Zelfs de discipline van
-rv--;ka-mse vloot kon niet be
letten dat ze stil bleven staan en
--„„„nen ie uunen en te roe
pen. „Jullie mogen je weieens sche
ren!" riep er een.
Bertrand greep zijn notitieboekje
en noteerde: „Hawaii: ukulele
één punt; hoela dans één punt."
Toen ze weer in hun hotel kwa
men zaten alle gasten de kranten te
lezen, waarvan de inkt nog nat was.
Er leek wel niets anders in te staan
dan verhalen over de drie reizigers
en hun avonturen. Op één foto ston
den ze met begerige blikken naar
een nummerplaat te kijken. Het on
derschrift luidde: „Waarschuwing
aan autobezitters: Pas op uw num
merplaten! Een paar zeerovers die
de eilanden binnengevallen zijn schij
nen bijzonder verlegen te zitten om
een nummerplaat!"
„We krijgen hetzelfde geduvel als I
met die tulband van die politie
agent in New Delhi", voorspelde
Bertrand terwijl hij met zijp elle
boog op de bar leunde.
Ze konden geen voet verzetten zon
der dat ze werden herkend. En al
die slim glimlachende mensen sche
nen te zeggen: „Probeer maar
eens mijn plaat te pakken te krij
gen Neen, Honolulu had die avond
geen gebrek aan gesprekstof.
Sommige mensen die het goed met
hen meenden, deden hun alle moge
lijke suggesties aan de hand om het
derde punt te winnen. „Kijk, als ik u
was...." Op het laatst konden ze kie
zen uit wel tien verschillende plan
nen variërend tussen het doodge
woon midden op de dag gappen van
een plaat, of wachten tot het don
ker zou zijn. Helaas schenen ze geen
van alle makkelijk uitvoerbaar.
Eindelijk was het Abel die zacht
jes zei dat hij een plannetje had
voor de volgende dag. Een van de
meisjes die ze bij hun aankomst
hadden ontmoet zou hen met de
auto van haar vriendje naar het
vliegveld brengen. Vlak voordat het
toestel zou vertrekken moesten ze
de nummerplaat losschroeven en
dan als de weerlicht in het vlieg
tuig springen dat hen naar San
Francisco zou brengen. Zo gauw ze
weer in Brussel waren zouden ze
het ding natuurlijk terugsturen, met
de nodige excuses en een aardig pre-
Se"l]k 'kan het niet erg spitsvondig
noemen", zei Mare, „maar het
schijnt de enige mogelijkheid te
zijn. Zullen we dat dan maar doen?
„We doen het", besloot Bertrand.
Ër werd verder niet over gepie
kerd. Die avond zouden ze naar een
diner dansant gaan dat te hunner
ere werd gegeven. De twee meisjes
waren er ook en ze zagen er aller
liefst uit in hun avondtoiletjes.
Om geen enkel risico te nemen
hadden ze de nodige tangen, hamers
meegenomen.
De gerant van het hotel keek hen
ietwat raar aan toen ze zijn bureau
voorbijkwamen, want ze hadden
niet eens veel moeite gedaan om ai
die gereedschappen te camoufleren.
SLUIS. Het ligt in de bedoeling
bij voldoende belangstelling een heem
kundige kring op te richten voor West
Zeeuwsch-Vlaanderen. Door middel van
lezingen, studiebijeenkomsten en het uit
geven van een jaarboek wil men de aan
dacht vestigen op interessante bijzonder
heden op het gebied van folklore, ar
cheologie, taal enz.
Men wil de jaarlijkse contributie be
palen op vijf gulden en binnenkort even
tueel een oprichtingsvergadering hou
den. Tot de initiatiefnemers behoren de
heren C. J. A. Bukkens, Sluis, J. C.
Cornelis, IJzendijke en J. van Hinte te
St. Kruis.
AZEL. Op 9 september zal op het
Szydlowskiplein een militaire taptoe
plaats vinden, waaraan wordt deelgeno
men door ongeveer driehonderd militai
ren. Ook de Kon. Militaire Kapel ver
leent medewerking.
Van een onzer verslaggevers
UTRECHT. Tijdens de discussies
op de algemene vergadering van de
C.H.U. in Utrecht is uitvoerig over de
Mammoetwet gesproken. De heer Ba-
jens, afgevaardigd door de kiesvereni
ging in Sneek, vroeg de c.h.-fractie
deze wet niet onder de tafel te vegen.
„Want dan zal men geen jaren, maar
decennia door moeten knoeien", zo zei
hij.
De studiecommissie van de Unie die
zich met dit vraagstuk heeft bezigge
houden, heeft geen overwegende grond
wettelijke bezwaren tegen de Mam
moetwet, zo bleek uit de beantwoording.
Wel is er kritiek op detailpunten en
zijn er enkele principiële bezwaren,
maar de commissie hoopt dat mr. Cals
van geven en nemen zal weten.
Van een onzer redacteuren
UTRECHT. De verhouding tot
de a.r.-pairtij is veel beter dan
menigeen denkt, aldus beklem
toonde de voorzitter van de
Christelijk-Historisohe Unie, mr.
H. K. J. Beernink, gisteren in
Esplanade te Utrecht tijdens de
algemene vergadering van deze
partij. Vele persoonlijke con
tacten, die in aantal een veel
voud uitmaakten van, de con
tacten die een tiental 'jaren ge
leden werden onderhouden,
droegen er toe bij, dat a.r.-partij
en CHU elkaar vaak in de prac
tische politiek konden vinden.
Aan deze toestand, die ongetwij
feld nog voor verbetering vat-
baat is, geef ik verre de voor
keur boven een geforceerd sa
mengaan, stelde mr. Beernink
met nadruk.
Een dergelijk forceren, ging hij verder,
zou tot gevolg hebben het maken van
stukken en brokken, dde later niet
meer gerepareerd kunnen worden.
Kerkelijke gevoeligheden en theologi
sche verschillen spelen bij deze zaak
nu eenmaal een grote rol. Vooralsnog
zullen naar de mening van de Unie
voorzitter de a.r.-partij en de Chr.
Hist. Unie er verstandig aandoen als
zelfstandige politieke organisaties
naar buiten te treden, elkaar daarbij
niet bestrijdende, maar strevende
naar hetzelfde doel: het belijden van
Gods Heilige Naam ook op het poli
tieke erf.
Mr. Beernink gewaagde voorts van de
besprekingen die in het afgelopen jaar
zijn gehouden tussen delegaties van
de Ohristelijke Volkspartij en de CHU.
Hij hoopte dat deze besprekingen die
dit jaar zullen worden voortgezet,
zullen leiden tot versteviging van het
onderling contact en tot een steeds
dichter tot elkaar komen van beide
politieke groeperingen.
OIiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinimiiiiiiiiiniiiiiHniiiiiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiititiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiHiiiiiinniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitititiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiinfi^
5. Het was niet te zeggen of het lag
aan Kappie's tegenwoordigheid van
geest of aan de zenuwachtigheid van
de maat, dat de Kraak niet door de
„Bella" werd geramd. Het andere
schip kwam al zigzaggend, draaiend en
kerend in volle vaart op de Kraak
af en alleen een zeer zenuwachtig
iemand als de maat kon bij toeval de
ze bewegingen op het roer herhalen.
Kappie had enkele stootblokken uitge
worpen, zodat de tegenligger hen nu
slechts licht schampte.
„Alle kniezebieters wat voor een dol
le klont staat daar aan het roer!" bries
te Kappie, een scheepsroeper grijpend.
„Ahoy, Bella!" toeterde hij door het
instrument. „Is de grote mast toevallig
op jullie gedachtenkastjes gevallen,?!
Donder en bliksem is dat een manier
om een hulpbiedend schip te begroe
ten?"
De meester en Okki waren nu ook
aan dek gekomen.
„Da's sinister..." was het eerste wat
de machinist zei. „Ze varen zonder iets
te zeggen door en er is geen mens
aan dek!"
„Net a-als de v-vllegende h-hollan-
der..." stamelde de maat. „D-die wil
ook altijd iedereen o-overvaren zonder
iets te z-zeggen. La-laten we die Bella
maar gauw links laten liggen...!"
„Klonterpraat!" riep Kappie. „Voor
uit, jongens, er achteraan!"
21-25. Op dat moment begon het te re
genen. Lange, dikke druppels vielen uit
de donkere hemel, plotselinge windvla
gen beroerden de takken. Hier en daar
flikkerde het weerlicht.
Otto haastte zich gebukt langs het pad
en hij hoopte op meer regen, meer
wind, meer donder en bliksem, meer
gebeuren dat de aandacht van zijn aan
wezigheid zou afleiden. En het geluk
was met hem. Toen hij het einde van
het pad bereikt had, sloeg de regen
striemend neer. Met een paar sprongen
bereikte hij een klein hutje. Het was
opgetrokken van ruwe stapelstenen, met
mos en bloemen tussen de voegen en
het lag diep verscholen tussen het ge
boomte. Binnen hing een benauwde
lucht, alsof er hier en daar iets lag te
stinken. Nee, fris was het er niet, maar
de aanblik van de bewoonster had Ot
to niet beter doen verwachten.
Hij keek om naar een plaats om zich
te verschuilen. Tegenover de smeulen
de haard, in de schaduw van een paar
krukken was een rommelige ruimte
naast een kast. Als hij daar gehurkt
ging zitten kon hij zich misschien
schuilhouden. Hij keek meewarig naar
een beschilderde doodskop, die daar lag,
en hoorde toen Rochus met de oude to
verkol aankomen.