Zoveel mogelijk steun aan kabinet - De Quay CHU kwam met sociaal- economisch program DE NATUUR Geen geforceerd samengaan met AR, wel samenwerking KAPPIE EN DE SLAAPSLAVEN Sttijgend ledental Chr. Hist. Unie Mr. Beernink in CHU-vergadering Wetsontwerp kinderbijslag behoeft niet tot een regeringscrisis te leiden Opbouwende kritiek C.H.U.-voorzitter mr. Beernink Donderdag 18 mei 1961 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 2 Regionale industrialisatie dient krachtig te worden bevorderd Industrialisatie in en om uw huis wereflcSreis weddenschap Heemkundige kring in W.Z.-Vlaanderen Militaire taptoe Geen grondwettelijke bezwaren tegen Mammoetwet V*n een onzer redacteuren UTRECHT. In de gisteren in Utrecht gehouden algemene vergade ring van de Chr. Historische Unie heeft de voorzitter, mr. H. K. J. Beernink, gezegd niet ontevreden te zijn over de gang van zaken in zijn partij. Hij meende echter wei dat in een aantal kiesverenigingen in den lande ouderen hun leidende plaatsen zullen moeten af staan aan jongere krachten. In dit ver hand sprak de voorzitter zijn vreugde uit over het slagen van de kadercursus sen, die in de komende winter zullen worden voortgezet. Ook kon mr. Beernink een verheugend geluid laten horen over de groei van het ledental, dat in 1958 ongeveer 37000 heeft overschreden. Hij meende verder dat het tijd werd dat de CHU haar program van beginselen weer eens kri tisch ging herzien. De laatste algehele herziening dateert van 1951. Sindsdien hebben zich ontwikkelingen voorgedaan die het noodzakelijk maken vooral de artikelen betreffende de practische po litiek nauwkeurig te bestuderen. Boven dien verdient het aanbeveling de be woordingen van het program wat meer aan te passen bij het taalgebruik van onze tijd. Over de CHU-pers sprekende zei de voorzitter, dat de kansen voor het ver schijnen van één gezaghebbend christe- lijk-historisch weekblad gunstiger liggen dan ooit. Vergadering C.H.U. Goedkope woningen en vrije bouw Van een onzer redacteuren UTRECHT. In de gisteren in Utrecht gehouden algemene vergadering van de Chr. Historische Unie heeft de heer A. J. Kaland, wethouder van Mid delburg, gepleit de particuliere bouw niet te vergeten, dit naar aanleiding van een voorstel van de kiesvereniging Sneek, welke vereniging verheugd was over het standpunt van de CHU-kamer- fractle in de kwestie van de woning bouw. In dit voorstel werd gesteld, dat de algemene vergadering dringend advies zou vragen aan alle CHU-vertegenwoor- digers om de hoogste prioriteit te vra gen voor de woningbouw, speciaal in de lagere huurklassen. De voorzitter, mr. H. K. J. Beernink, was het niet volledig met de heer Kaland eens. Vóór alles zal nu aan goedkope woningen moeten wor den gedacht, meende hij. De algemene vergadering sprak ver der zijn verontrusting uit over de golf van sexuele misdrijven die in de laatste tiid het leven in Nederland, in het bij zonder van de opgroeiende jeugd, in gevaar brengt. Het hoofdbestuur zal de beide Kamerfracties vragen bij de rege ring erop aan te dringen op korte ter mijn afdoende maatregelen te treffen. DELFT.De zevenjarige Wimpie Augustinus uit Delft is gisteren door een ruit gevallen en zo ernstig ge wond dat hij korte tijd later overleed. Het ongeluk gebeurde in het ouder lijke huis. Het jongetje viel door de ruit die twee kamers scheidt. Van een onzer redacteuren UTRECHT. Het kabinet-De Quay heeft nu twee jaar zitting. Of het zijn vier jaren zal volmaken, weet niemand. Soms worden door leden van het ministerie vreemde bokkesprongen gemaakt, die niemand begrijpt en die in het land ook niet te verdedigen zijn. Een andere keer is er weer sprake van een krampachtig beleid, dat weinig bewondering afdwingt. Toch heeft ook het kabinet ver schillende goede maatregelen genomen, die de instemming van een groot deel van ons volk hebben kunnen verkrijgen. Voorstellen werden ingediend tot belastingverlaging, waarvan iedereen echter hoopte dat zij op 1 juli a.s. zou ingaan, maar waarover minister Zijlstra zojuist heeft meegedeeld dat deze kwestie in het najaar nogmaals bekeken zal worden. Voorts kon dank zij het uitnemend beleid van minister De Pous het prijspeil gehandhaafd blijven. Om nog even door te gaan: de uit keringen krachtens de sociale verzekeringswetten werden verhoogd, terwijl een eerste stap werd gezet in de richting van afschaffing van de korting op de pensioenen. bleem van de kinderbijslagverzekering rekende de Unie voorzitter tot die vrije kwesties. Het kabinet-De Quay heeft dit wetsontwerp bij zijn aan het be wind komen aangetroffen en moet open staan voor de wensen van de Kamer zonder dat dit tot een kabinetscrisis be hoeft te leiden. Voor dit vraagstuk zag mr. Beernink wel degelijk een oplos sing. de Dit alles zei de voorzitter van Christelijk-Historische Unie, mr. H. J. Beernink, gisteren in Esplanade te Utrecht in de algemene vergadering" van de Unie, die weer door honderden afgevaardigden uit den lande werd bij gewoond. De heer Beernink meende dan ook dat er voor de CHU aanleiding bestaat dit kabinet zoveel mogelijk te blijven steunen. In geval van een tus sentijdse kabinetscrisis achtte de Unie- voorzitter de kans op een rooms-rood kabinet zeker niet uitgesloten. Hij stel de echter met nadruk een dergelijk ka binet allerminst in het belang van land en volk te vinden. Het kabinet blijft dus de steun ontvangen, maar de fractie behoudt zich in voorkomende situa ties vrijheid in optreden voor, temeer daar dit kabinet een extra-parlemen tair karakter heeft. Vrije kwesties Dit karakter brengt mee, aldus de heer Beernink, dat veel vraagstukken behoren tot de zgn. vrije kwesties, waarover kabinet en parlement ver schillend kunnen denken. Ook het pro Van een onzer redacteuren UTRECHT. De Sociaal-Economi sche Commissie van de Christelijk-His torische Unie heeft anderhalf jaar ge arbeid om te komen tot een ontwerp van een sociaal en economisch pro gram, Gisteren, in de algemene verga dering van de Unie te Utrecht, hebben de afgevaardigden dit program voorlo pig aanvaard. De tijd van bestudering was voor kiesverenigingen echter te kort en daarom verzocht een aantal af gevaardigden het ontwerp maar terug te nemen en te behandelen In een spe ciale vergadering in het najaar. Dit laatste zal eohter niet gebeuren omdat de voorzitter, mr. H. K. J. Beernink, dit niet wenselijk achtte. Hij pleitte voor aanneming van het program met de mogelijkheid voor 1 ja nuari amendementen op het ontwerp in te dienen. Deze amendementen komen dan in de volgende algemene vergade ring in bespreking. De meerderheid van de vergadering ging hiermee akkoord. Tegen de diepere achtergrond van ge rechtigheid en naastenliefde stelt het ontwerp-program algemene beginselen van het economisch en sociaal beleid vast. Een beleid waarbij het persoonlijk eigendom wordt gerespecteerd en de persoonlijke bezitsvorming en de spaar zin worden bevorderd. Een van de be langrijkste taken van de overheid is volgens het ontwerp dat zij bij voort during voor het handhaven van een hoog peil van werkgelegenheid heeft te zorgen. Industrialisatie is een eerste vereiste. Doch ook het onderwijs is bijzonder be langrijk, omdat voor het welslagen van de industrialisatie in toenemende mate hooggeschoolde arbeidskrachten, zuiver wetenschappelijk onderzoek en toege past wetenschappelijk onderzoek nodig zijn. In het kader van de ruimtelijke ordening en in verband met het zich voordoen van structuurwerkloosheid in verschillende streken van ons land, moet ook de regionale industrialisatie krachtig worden bevorderd. In het bijzonder wordt in het ontwerp aanbevolen een herziening van de pro gressie in de inkomstenbelasting, een herziening van het successierecht en de afschaffing van de grondbelasting. Ten behoeve van de middenstand en de vrije beroepen zal een ruime vrijstelling van winst bij overdracht van een onderne ming of praktijk worden ingevoerd. Bevorderd moet voorts worden dat Het gras moet niet alleen wekelijks gemaaid woraen; men zal het ook vol doende moeten bemesten; de bekende kunstmestkorrelsoorten kan men er pri ma voor gebruiken. Gras dat steeds wordt gemaaid moet ook steeds opnieuw weer aangroeien en dus heeft het enorm veel voedsel nodig. Elke veertien dagen mag mei' dus wel een lichte over bemesting geven. Mr. H. K. 3. Beernink Steun aan kabinet ook de particuliere bouwer zodanige wo ningen bouwt, dat zij die een laag in komen hebben hiervan gebruik kunnen maken zonder dat dit een te zware last op hun budget legt, In het kader van de bezitsvorming en welvaartssprei ding wordt erop gewezen dat het ver krijgen van eigen woningbezit in het bijzonder dient te worden vergemakke lijkt. Resumerend kan worden gezegd, dat de CHU met een nieuw, vooruitstrevend en veelomvattend ontwerp voor de dag is gekomen, dat de aandacht vestigt op talrijke actuele problemen. Hij vond het beslist niet nodig, dat iedere zelfstandige kinderbijslag ont vangt. Niet iedereen vraagt er ook om. Personen die meer dan een nader te bepalen bedrag verdienen, moeten naar de mening van de heer Beernink bui ten de regeling van de kinderbijslag voor zelfstandigen worden gehouden. Of dit bedrag nu 8250, 10.000 of f 12.000 moet zijn, daarover valt te pra ten. Wat betreft de vrije beroepen en de zelfstandigen dacht de voorzitter aan een tussenoplossing, waarbij een flink bedrag uit de algemene middelen be schikbaar wordt gesteld en waarbij van alle zelfstandigen een premie wordt ge heven. Deze premie zou mr. Beernink af trekbaar willen laten zijn voor de in komstenbelasting, met dien verstande, dat voor vrijgezellen en kinderloze echtparen een speciale regeling zal gel den. Hij achtte het namelijk billijk dat kinderloze echtparen de premie bijl voorbeeld anderhalf maal voor de in komstenbelasting mogen aftrekken en de vrijgezellen twee en een half maal. Deze regeling zal naar het oordeel van de Unie-voorzitter beter passen in het rechtsbewustzijn van ons volk dan het door de regering ingediende wets ontwerp. Goedkope woningen Sprekende over de woningnood zei mr. Beernink dat bij het beleid dat thans gevoerd wordt de woningnood bin nen vier a vijf jaar kan zijn opgelost. De CHU wil gaarne de vrije bouw zo veel mogelijk stimuleren, maar de omstandigheden dwingen er nu toe in de eerste plaats te streven naar uit breiding van de gesubsidieerde bouw, omdat zeer grote behoefte bestaat aan goedkope woningen. Met betrekking tot de landbouw hoop te mr. Beernink dat de regering niet al leen vermindering van overheidssubsi dies zal nastreven, maar zich ervan be wust zal zijn, dat dit ons land in de zeer ingewikkelde agrarische wereldver houdingen in een irreële positie zal bren gen. Een goede garantiepolitiek en een goed perspectief biedende structuurpo litiek blijven ook in de naaste toekomst dringend noodzakelijk. Zal de regering, zo stelde mr. Beernink voorts de vraag, de hindernis van de betaling van onze defensieuitgaven kunnen nemen? Alleen al na de teleurstellende reis van mi nister Visser naar Amerika vraagt me nig Nederlander zich af of wellicht de voorstellen tot belastingverlaging ook in het najaar zullen worden beïnvloed door het feit, dat de Verenigde Staten zijn bijdragen gaat verminderen. Minder kwaadaardig Ondanks de vele verbeteringen in het wetsontwerp „mammoetwet" door minister Cals, blijft de CHU, aldus mr. Beernink, bezwaar maken tegen struc tuur en opzet van het wetsontwerp en tegen de artikelen die de vrijheid van onderwijs in gevaar brengen. Maar het laatste woord van de minister is nog niet gehoord. Er bestaat dan ook nog hoop dat uit het gemeen overleg tussen regering en parlement ten slotte een minder kwaadaardige mammoet te voorschijn zal komen. Overwegens be zwaar had mr. Beernink ook tegen sub sidiëring van het Humanistisch Ver bond. Ingaande op de kwestie Nieuw-Guinea zei de Unie-voorzitter, dat wil Neder land zijn moeilijke taak in dit gebied blijven vervullen, de salariëring van de ambtenaren op een wat behoorlijker peil zal moeten worden gebracht. Hij meen de dat de regering er verstandig aan zou doen de Verenigde Naties zoveel mogelijk van de gang van zaken in Nieuw-Guinea op de hoogte te houden. Sprekende over de lonen wilde het de heer Beernink voorkomen, dat er in ons land nog een te grote categorie met betrekkelijk lage lonen bestaat. Voor dit punt vroeg hij de speciale aandacht van de regering. De stijgende welvaart in Nederland brengt mee, dat ook aan de werknemers een flink deel van het nationale inkomen ten goede komt. 52 Bill Hiss lachte maar wat er, stuurde het bootje naar kalmer wa ter, zodat ze goed de kustlijn kon den zien, die overheerst wordt door de piek die boven de moderne ge bouwen van Waikiki uitsteekt, en ook boven de groene heuvels van het achterland, op wier groene hellingen aardige witte dorpjes liggen. ,,Eh een raffia hoela-rokje, zei u toch?" vroeg het verkoopstertje op de internationale markt toen een doodverlegen Mare haar daar naar vroeg. Haar vriendelijke glimlach had niet het minste effect op zijn aarze lend gestamel. Mare scheen het ont zettend gek te vinden naar een rok je te vragen. Maar zijn gezicht stond doodernstig. Hij was vastbesloten in Hawaii alle drie de punten te win nen, en wel op een en dezelfde avond. Zeker, het eiland was prach tig, maar de weddenschap was als het ware aan een zijden draadje ko men te hangen. „We hebben geen seconde te ver liezen", hield hij de anderen voor. „Is het voor een getrouwde vrouw of voor een meisje?" vroeg het ver koopstertje. „Ik - eh - ja, kijkt u eens eigenlijk is het voor voor me zelf!" „Voor Uzelf? U wilt me toch niet vertellen dat u een van die malle graven bent waarover de ochtendbla den schreven?" „Juist!" zei Mare lachend. „O, ik vond het een prachtig ver haal! Maar ik kan u toch alles le nen wat u nodig hebt, als het alleen maar voor een foto is?" Abel was heel voorzichtig buiten blijven staan. Mare riep hem naar binnen. „En een ukulele?" „Die heb ik ook voor U!" Abel bekeek het instrument. „Wel heb je ooit!" zei hij en wees op een etiketje dat aan de binnenkant zat waarop duidelijk stond „Made in Japan". Het verkoopstertje was een en al behulpzaamheid. „Zo, die rokjes hangen recht. Deze bloemen steek Ik in de band om uw middel. Nu nog een achter uw oor oh, wat schattig - ik bedoel: U bent klaar!" Inmiddels had zich voor de win kel een groep lachende toeschouwers verzameld toen de nieuwbakken hoe la-danseressen doodverlegen naar buiten kwamen. De fotografen floten en gilden: „Zeg schat kunnen we geen af spraakje maken?" „Wat doe je vanavond, baby?" „Hallo, snoes!" enzovoort. Natuurlijk moest er juist op dat moment een troep matrozen voor- bijkomen. Zelfs de discipline van -rv--;ka-mse vloot kon niet be letten dat ze stil bleven staan en --„„„nen ie uunen en te roe pen. „Jullie mogen je weieens sche ren!" riep er een. Bertrand greep zijn notitieboekje en noteerde: „Hawaii: ukulele één punt; hoela dans één punt." Toen ze weer in hun hotel kwa men zaten alle gasten de kranten te lezen, waarvan de inkt nog nat was. Er leek wel niets anders in te staan dan verhalen over de drie reizigers en hun avonturen. Op één foto ston den ze met begerige blikken naar een nummerplaat te kijken. Het on derschrift luidde: „Waarschuwing aan autobezitters: Pas op uw num merplaten! Een paar zeerovers die de eilanden binnengevallen zijn schij nen bijzonder verlegen te zitten om een nummerplaat!" „We krijgen hetzelfde geduvel als I met die tulband van die politie agent in New Delhi", voorspelde Bertrand terwijl hij met zijp elle boog op de bar leunde. Ze konden geen voet verzetten zon der dat ze werden herkend. En al die slim glimlachende mensen sche nen te zeggen: „Probeer maar eens mijn plaat te pakken te krij gen Neen, Honolulu had die avond geen gebrek aan gesprekstof. Sommige mensen die het goed met hen meenden, deden hun alle moge lijke suggesties aan de hand om het derde punt te winnen. „Kijk, als ik u was...." Op het laatst konden ze kie zen uit wel tien verschillende plan nen variërend tussen het doodge woon midden op de dag gappen van een plaat, of wachten tot het don ker zou zijn. Helaas schenen ze geen van alle makkelijk uitvoerbaar. Eindelijk was het Abel die zacht jes zei dat hij een plannetje had voor de volgende dag. Een van de meisjes die ze bij hun aankomst hadden ontmoet zou hen met de auto van haar vriendje naar het vliegveld brengen. Vlak voordat het toestel zou vertrekken moesten ze de nummerplaat losschroeven en dan als de weerlicht in het vlieg tuig springen dat hen naar San Francisco zou brengen. Zo gauw ze weer in Brussel waren zouden ze het ding natuurlijk terugsturen, met de nodige excuses en een aardig pre- Se"l]k 'kan het niet erg spitsvondig noemen", zei Mare, „maar het schijnt de enige mogelijkheid te zijn. Zullen we dat dan maar doen? „We doen het", besloot Bertrand. Ër werd verder niet over gepie kerd. Die avond zouden ze naar een diner dansant gaan dat te hunner ere werd gegeven. De twee meisjes waren er ook en ze zagen er aller liefst uit in hun avondtoiletjes. Om geen enkel risico te nemen hadden ze de nodige tangen, hamers meegenomen. De gerant van het hotel keek hen ietwat raar aan toen ze zijn bureau voorbijkwamen, want ze hadden niet eens veel moeite gedaan om ai die gereedschappen te camoufleren. SLUIS. Het ligt in de bedoeling bij voldoende belangstelling een heem kundige kring op te richten voor West Zeeuwsch-Vlaanderen. Door middel van lezingen, studiebijeenkomsten en het uit geven van een jaarboek wil men de aan dacht vestigen op interessante bijzonder heden op het gebied van folklore, ar cheologie, taal enz. Men wil de jaarlijkse contributie be palen op vijf gulden en binnenkort even tueel een oprichtingsvergadering hou den. Tot de initiatiefnemers behoren de heren C. J. A. Bukkens, Sluis, J. C. Cornelis, IJzendijke en J. van Hinte te St. Kruis. AZEL. Op 9 september zal op het Szydlowskiplein een militaire taptoe plaats vinden, waaraan wordt deelgeno men door ongeveer driehonderd militai ren. Ook de Kon. Militaire Kapel ver leent medewerking. Van een onzer verslaggevers UTRECHT. Tijdens de discussies op de algemene vergadering van de C.H.U. in Utrecht is uitvoerig over de Mammoetwet gesproken. De heer Ba- jens, afgevaardigd door de kiesvereni ging in Sneek, vroeg de c.h.-fractie deze wet niet onder de tafel te vegen. „Want dan zal men geen jaren, maar decennia door moeten knoeien", zo zei hij. De studiecommissie van de Unie die zich met dit vraagstuk heeft bezigge houden, heeft geen overwegende grond wettelijke bezwaren tegen de Mam moetwet, zo bleek uit de beantwoording. Wel is er kritiek op detailpunten en zijn er enkele principiële bezwaren, maar de commissie hoopt dat mr. Cals van geven en nemen zal weten. Van een onzer redacteuren UTRECHT. De verhouding tot de a.r.-pairtij is veel beter dan menigeen denkt, aldus beklem toonde de voorzitter van de Christelijk-Historisohe Unie, mr. H. K. J. Beernink, gisteren in Esplanade te Utrecht tijdens de algemene vergadering van deze partij. Vele persoonlijke con tacten, die in aantal een veel voud uitmaakten van, de con tacten die een tiental 'jaren ge leden werden onderhouden, droegen er toe bij, dat a.r.-partij en CHU elkaar vaak in de prac tische politiek konden vinden. Aan deze toestand, die ongetwij feld nog voor verbetering vat- baat is, geef ik verre de voor keur boven een geforceerd sa mengaan, stelde mr. Beernink met nadruk. Een dergelijk forceren, ging hij verder, zou tot gevolg hebben het maken van stukken en brokken, dde later niet meer gerepareerd kunnen worden. Kerkelijke gevoeligheden en theologi sche verschillen spelen bij deze zaak nu eenmaal een grote rol. Vooralsnog zullen naar de mening van de Unie voorzitter de a.r.-partij en de Chr. Hist. Unie er verstandig aandoen als zelfstandige politieke organisaties naar buiten te treden, elkaar daarbij niet bestrijdende, maar strevende naar hetzelfde doel: het belijden van Gods Heilige Naam ook op het poli tieke erf. Mr. Beernink gewaagde voorts van de besprekingen die in het afgelopen jaar zijn gehouden tussen delegaties van de Ohristelijke Volkspartij en de CHU. Hij hoopte dat deze besprekingen die dit jaar zullen worden voortgezet, zullen leiden tot versteviging van het onderling contact en tot een steeds dichter tot elkaar komen van beide politieke groeperingen. OIiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinimiiiiiiiiiniiiiiHniiiiiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiititiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiHiiiiiinniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitititiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiinfi^ 5. Het was niet te zeggen of het lag aan Kappie's tegenwoordigheid van geest of aan de zenuwachtigheid van de maat, dat de Kraak niet door de „Bella" werd geramd. Het andere schip kwam al zigzaggend, draaiend en kerend in volle vaart op de Kraak af en alleen een zeer zenuwachtig iemand als de maat kon bij toeval de ze bewegingen op het roer herhalen. Kappie had enkele stootblokken uitge worpen, zodat de tegenligger hen nu slechts licht schampte. „Alle kniezebieters wat voor een dol le klont staat daar aan het roer!" bries te Kappie, een scheepsroeper grijpend. „Ahoy, Bella!" toeterde hij door het instrument. „Is de grote mast toevallig op jullie gedachtenkastjes gevallen,?! Donder en bliksem is dat een manier om een hulpbiedend schip te begroe ten?" De meester en Okki waren nu ook aan dek gekomen. „Da's sinister..." was het eerste wat de machinist zei. „Ze varen zonder iets te zeggen door en er is geen mens aan dek!" „Net a-als de v-vllegende h-hollan- der..." stamelde de maat. „D-die wil ook altijd iedereen o-overvaren zonder iets te z-zeggen. La-laten we die Bella maar gauw links laten liggen...!" „Klonterpraat!" riep Kappie. „Voor uit, jongens, er achteraan!" 21-25. Op dat moment begon het te re genen. Lange, dikke druppels vielen uit de donkere hemel, plotselinge windvla gen beroerden de takken. Hier en daar flikkerde het weerlicht. Otto haastte zich gebukt langs het pad en hij hoopte op meer regen, meer wind, meer donder en bliksem, meer gebeuren dat de aandacht van zijn aan wezigheid zou afleiden. En het geluk was met hem. Toen hij het einde van het pad bereikt had, sloeg de regen striemend neer. Met een paar sprongen bereikte hij een klein hutje. Het was opgetrokken van ruwe stapelstenen, met mos en bloemen tussen de voegen en het lag diep verscholen tussen het ge boomte. Binnen hing een benauwde lucht, alsof er hier en daar iets lag te stinken. Nee, fris was het er niet, maar de aanblik van de bewoonster had Ot to niet beter doen verwachten. Hij keek om naar een plaats om zich te verschuilen. Tegenover de smeulen de haard, in de schaduw van een paar krukken was een rommelige ruimte naast een kast. Als hij daar gehurkt ging zitten kon hij zich misschien schuilhouden. Hij keek meewarig naar een beschilderde doodskop, die daar lag, en hoorde toen Rochus met de oude to verkol aankomen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1961 | | pagina 2