Met pagina 2 in de hand...
Het huis op
nummer 199
HET TRUITJE BEGINT
OOK IN EXLOO
VE
>1
HUIS
KAPPIE EN DE SLAAPSLAVEN
Pag. 5
een zaterdagse rubriek
voor vrije-bijdbesteders
en vakantiegangers
Ideeën
Handlangers
WILT GIJ ONDERWIJZER WORDEN?
RESA-HILVERSUM
Diep in de keel
'I
Zaterdag 13 mei 1961
ZEEUWSCH DAGBLAD
riIT IS NIEUW! Dit is een
heel nieuw G.-en-G.-plan,
als ik het zo aan u mag voor
stellen en ik hoop van harte dat
u er wat plezier aan zult be
leven, nu en in de toekomst. Ik
hoop ook dat u zult zeggen: „Es
ldgken naar de voorstellen op
pagina 2" wanneer u zoekt
naar mogelijkheden op uw lange
vrije weekeinde.
En daar zijn we precies op het
punt waar ik even met u wilde uit
komen: dat lange en vrije week
einde, dat velen al hebben en dat
velen binnenkort krijgen.
In een weekeinde van twee of
tweeëneenhalve dag kunt u niet
naar Zuid-Frankrijk of naar Tirool.
U kunt wel in eigen land rondkij
ken, „maar waar moet je naar toe?",
is een veel gehoorde opmerking.
Kijk, en op dat punt wil G. en G. u
van vandaag ai op elke zaterdag een
handvol ideeën voorleggen. Ideeën die
direct uitvoerbaar zijn of die u twee
OP een handvol minuten van
Rotterdam en Den Haag, op een
half uur van Leiden en op nog
geen drie kwartier van Gouda, daar
kan het. Daar kan men voor een paar
uur het snelverkeer, de straaljagers,
het fabriekslawaai en het televisielicht
vergeten. Midden op de dag kan men
er nog de vogels horen kwinkeleren en
men ziet er het Hollandse licht, zoals
Vermeer het heeft geschilderd en zoals
de Franse dichter Claudel het, juichend
bezong: „Wat men in Delft moet gaan
zien, dat is het mooiste licht van Hol
land, iets zuivers, iets fijns, iets tegelijk
geestelijks en waarneembaars dat geen
parel is en geen bloemblad, maar de
zichtbare ziel daarvan".
In Delft dus. Een oase in de steen
woestijn van de Randstad Holland is
het oude hart van de stad. Binnen een
kring van grote industrieën liggen er
de oude, dofgroene grachten onder het
bladerdak van de geurende linden.
Daar staan de oude kerken, de vroe
gere kloosters en patriciërshuizen, die
aan lang voorbije tijden herinneren. En
het moderne stadslawaai moet het er
afleggen tegen de stilte. Dat is belang-
rijkl
De stilte horen
Het licht glanst er in de door het
bladergroen gezeefde zonnestralen op
de grachten en op het ruime Markt
plein, maar het is vooral binnen in die
patriciërshuizen aan de Oude Delft
en de Koornmarkt.
Wie die stilte wil
horen en dat licht wil
zien, moet bU een be
zoek van enkele uren
aan Delft nu eens niet
naar de beroemde Oude
en Nieuwe Kerk gaan
of naar het even be
roemde museum Het
Prinsenhof. Hij moet
aan de Oude Delft,
vlak by de pas geres
taureerde Oude Kerk,
het huis op nummer
199 betreden.
Dat huis, nu het
Rijksmuseum „Lambert
van Meerten", met zijn
renaissancistische ge
vel schijnt overgeble
ven uit de Gouden
Eeuw van Holland en
van Delft. In werke
lijkheid is het echter
êas in 1893 gebouwd.
e Delltse industrieel
en kunstminnaar Lam
bert van Meerten liet
het neerzetten door zijn
vrienden: de ingenieur-glazenier Jan
Schouten en de hoogleraar-kunstschil
der August le Comte.
Van Meerten wilde wonen aan Delfts
oudste gracht. Hij wilde er zijn kunst
verzameling onderbrengen en hij bracht
er zijn avonden door met kunstlievende
vrienden.
Oude Delftenaren weten nog, hoe er
tijdens het bouwen geruchten gingen,
dat er een Perzische prins of een
Franse edelman zou komen wonen. Zij
weten ook nog hoe Lambert van Meer
ten door tegenslagen verarmd is en zijn
huis met de kostbare inboedel moest
verkopen. Door de hulp van vrienden
kon het echter als museum gehand
haafd blijven.
Vreugde beleven
0 Daarbinnen in die statige woning
dringt geen geluid van buiten door. Er
is stilte en er is het zuivere Hollandse
weken bewaart en dan in praktijk
brengt. Ideeën waar u iets mee kunt
gaan doen per fiets of in een auto, te
voet of per brommer, in Groningen en
inJRotterdam, in Leiden en in Tilburg.
„wil er-
De
uit" in zün lange, vrije weekeinde.
Maar het is hier bepaald niet elke dag
weer om aan het strand te liggen en
als dat zo is, dan loopt diezelfde Ne
derlander zo heel gemakkelijk voorbij
aan die berg mogelijkheden binnen on-
Nederlander van 1961
ze grenzen. Eruit zyn en toch binnen
de grenzen biyven, dat is een door ve
len nog niet mogelijk geachte combi
natie. Een heel weekeinde „Niet Thuis"
zijn en toch op maandagochtend weer
present daar, waar men verwacht
wordt.
Maar het kan. Het kan op honderden
verschillende manieren. En wat ik me
voorstel is u van vandaag af elke
zaterdag op een paar van die manieren
attent te maken.
Ik kan dat niet alleen, dat zult u van
me willen aannemen. Meer dan twee
benen en vier wieltjes onder één
autootje heb ik ook niet ter beschik
king. Maar ik heb wel iets anders.
Ik heb me de afgelopen weken voor
zien van een aantal „handlangers", die
hun verblyfplaats hebben van de
Waddenzee tot aan de Belgische grens
achter Eysden en van Walcheren tot op
Texel. Zij zullen me, week in week uit,
op de hoogte houden van alles wat er
in hun omgeving voor u van belang
kan zijn om in uw vrije weekeinde
heen te gaan en er te genieten.
Te genieten, gewoon van mooie wei
landen en rivieren, van openluchtspe
len en uit de toon vallende tentoon
stellingen. Te genieten van tochten via
wegen en weggetjes, waar u nog nim
mer van gehoord had, terwijl ze mis
schien binnen dertig kilometer van nw
huis liggen.
Als u op maandagochtend tevreden
zuchtend terug denkt aan dat „Niet
Thuis" van de twee achter u liggende
dagen, dan is myn bedoeling geslaagd.
Zestig procent korting
voor G. en G.-lezer
ZEG „BRABANT" en u denkt
aan koffietafels en dr. Van
Egeraat, aan bonte gordijntjes,
roeivijvers, bossen, kastelen en ge
moedelijkheid. Misschien nog aan
een hoop dingen meer en u kunt ze
wellicht gemakkelijker gaan zien
na het boekje „Autotrips door Bra
bant" gelezen te hebben. Het gaat
hier om vijf attractieve routes in
een grote straal rond Den Bosch.
Het boekje is alleen te krijgen bij
de VW in Den Bosch, Markt 3.
En de prijs is één gulden en vijf
en twintig cent.
En nu komt het! Wanneer u
aan die VVV laat weten, dat u
lezer van deze krant bent, dan
krijgt u datzelfde boekje (geschre
ven door dr. L. van Egeraat) voor
50 cent franco thuis. Een service,
alleen voor lezers van G. en G.
Ik ben gek op pinguïns. Ik vind ze
de meest parmantige en eigenwijze
beesten die ik ken en ze doen me altijd
denken aan heren die naar een feestje
moesten, maar niet precies wisten hoe
ze hun rok dienden te dragen. Daarom
moest ik u deze foto laten zien van de
vijftig pinguins (ik weet niet of ze er
allemaal op staan) die deze week met
gepaste waardigheid hun nieuwe tehuis
in Artis in Amsterdam hebben betrok
ken. Daar moet u gaan kijkenals u in
de buurt bent. In de schaduw van het
Aquarium kunt u deze namaakfeest-
gangers vinden en van hun nieuwe ver
blijf kan ik u nog vertellen, dat er
veertien maanden aan gebouwd is onder
leiding van de Amsterdamse gemeente
architect G. Laarhoven.
Dit zei onze weerkundige
medewerker er gisteravond
van:
rjE temperatuur zal opnieuw omlaag
U moeten, dat leek gisteravond wel ze-
ker te zyn. Want de luchtdruk in Scan
dinavië daalde toen sneller dan op de
Britse eilanden zodat verwacht moet
worden, dat zich opnieuw een noorde-
lyke tot noordwestelijke stroming zal in
stellen die het zachtere weer waarmee
wij gisteren zo aangenaam werden ver
rast, zal terugdringen.
Gisteren liep de temperatuur in de
zuidelijke provincies dan weer eens tot
19 graden op; dit is 5 graden hoger dan
donderdag. Defce ontwikkeling hield ver
band met de verplaatsing van het ge
bied van hogedruk van de Britse eilan
den naar Frankrijk. Terwijl het zich ver
plaatste nam het in betekenis af maar
desondanks kon warmere lucht uit het
westen doordringen. Vandaag reeds zal
de koude lucht waarvan de voorste be
grenzing zich gisteravond geen 500 kilo
meter meer van de Waddeneilanden be
vond, over ons land spoelen zodat veel
bewolking moet worden verwacht waar
uit plaatselijk wel eens een beetje regen
zal vallen. Ook zondag zal het fris bly-
Advertentie
Er Is momenteel een groot gebrek aan
Onderwijzers. Wij raden U aan zo spoedig
mogelijk een prospectus aan te vragen bij:
(Bekende Schriftelijke Cursus)
Telefoon 45432
Onderwllzersakte (eerste en 2e Leerkring)
Tolk-Verteler (Fr„ D. en Eng.) Hoofdcorres-
pondent en V.T.H.-diploma, H.B.S. Gym
nasium en MULO A en B.
OP DEZE FOTO worden (Je eerste
voorbereidingen getroffen om u
van de winter aan een warm truitje
te helpen. Natuurlijk weet u, dat scha
pen hun jasje kwijt moeten raken om
er u en de uwen een te geven. Maar
hebt u er wel eens bij gestaan, toen
het schaap onwillig zijn offer voor het
algemeen belang bracht?
Daarvoor behoeft ,u niet naar Nieuw-
Zeeland, want in óns eigen Nederland
zijn er wanneer u goed zoekt nog
kudden te vinden d'ie maanden lang
hun dikke vacht laten groeien om u
tegen de kou te beschermen.
In Exloo vijftien kilometer boven
Emmen heeft men er een echt feest
van gemaakt en iedereen, die het ook
wel eens wil meemaken, kan daar
zaterdag 20 mei het schapenscheren
komen bekijken. Bijna had dit in Exloo
In het Huis Lambert van Meerten:
puur Hollands licht.
licht. Bovendien is er een rijke ver
zameling aan kunstschatten, die her
innert aan tyden waarin de mensen
vreugde beleefden aan het maken en
verzamelen van mooie- meubelen en
gebruiksvoorwerpen.
Het grootste bezit van het Huis Lam
bert van Meerten wordt gevormd door
de unieke verzameling aardewerk,
vazen, schotels, tegels: van de oud-
Germaanse vazen tot de prachtigste
voortbrengselen van de befaamde
Delftse pottebakkerskunst uit de vijf
tiende en zestiende eeuw. Zij staan er
in vitrines en hangen overal aan de
wanden van de rijk gestoffeerde kamers
van het statige museum.
Enkele uren in dat huis aan de oude
Delftse gracht betekent een verblijf in
een andere tijd.
niet meer gekund, want vorig paar
werd' de echte schaapherder daar tach
tig jaar en dit is zelfs voor dit vak
een leeftijd, waarop men eens naar de
voordelen van de ouderdomswet gaat
informeren. De gemeente Odoorn heeft
toen ijlings de kudde overgenomen,
want men zag er een goede toeristische
trekpleister in.
Kudde
pN zoudt u zaterdag 20 mei onmoge-
-L1 lijk naar Exloo kunnen gaan, dan
kan u de romantiek ook op andere
dagen betrappen, want iedere dag
trekt de kudde om half één uit d'e ori
ginele schaapskooi, die tegenover het
stadhuis van Odoorn is gebouwd, en
dwaalt onder toezicht van enkele ge
pensioneerde Odoornaren vijf uren lang
over de toeid'e om 's avonds halfzes
weer bij de schaapskooi terug te ko
men.
Bij dit romantisch gebeuren mist u
dan wel natuurlijk de Drentse koffie
maaltijd, die na het schapenscheren
van vandaag-over-een-week door meis
jes in folkloristische klederdracht aan
de scheerders zal worden aangeboden.
Maar misschien vindt u op een andere
dag wel iets meer van de veel bezon
gen eenzaamheid, die eeuwenlang de
trouwe metgezellin van de herder is
geweest.
Vroeger dwaalde te midden van een
dicihtgevlokte kudde een herder een
zaam over de heide zich vermakend
met diepzinnige gedachten over de uit
gestrektheid' van zijn werkterrein. Nu
wordt hem weinig tijd meer gelaten tot
het beoefenen van wijsbegeerte, want
de eenzaamheid is verdwenen en om
de vijl minuten zal de herder de kans
lopen in de typisch arcadische houding
te moeten springen om een meelevende
juffrouw een verlate pastorale in haar
foto-album te bezorgen.
Maar al is het dan niet helemaal echt
meer, in Exloo krijgt u nog wel een
goede indruk,, hoe het vroeger alle
maal geweest 'moet zijn.
Ook dat is in deze tijd van staal en
neonlicht al erS romantisch.
Een Fransman, die het tijdens
zyn vakantie In Nederland bijzon
der naar zyn zin heeft gehad,
stuurde een dezer dagen naar het
ANW een phonetisch woorden
boek, opdat men op die manier
het bezoek van Fransen aan ons
land zou kunnen vereenvoudigen.
De Fransman adviseert zyn land
genoten bij het zien van een aar
dig meisje in Nederland nit te
roepen: „Vat én leuk meïche!" En
voor geval in een restaurant een
maaltyd wat duur is uitgevallen,
suggereert hy de opmerking: „Ek
èp reen reld! Rouyen darr" (Ik
heb geen geld, goedendag), waar-
bü de r volgens de samensteller
van het woordenboek diep in de
keel moet worden uitgesproken.
.a.#-*.#*#*#*#*#*#-*#*-»-*-»- #*-&*•»*#-*#*
70
TV7AAR gaat u heen, deze zomer? Frankrijk of Oosten
rijk, u bekijkt het maar, doch misschien zijn een
paar „steekwoorden" handig om nu al te weten. In twee
keer wilde ik u wat korte opmerkingen voorleggen en
hier zijn de eerste:
^llltlllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllinillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllliHlllllllllMMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIjj!
Hoe roept u de
kelner?
Hoe vraagt u om
de rekening?
Inclusief?
Wat drinkt „men"?
Hoeveel betaalt u
voor een maal
tijd?
Specialiteiten?
Denemarken
„Tjenner"
„Regningen, tak"
Ja. 15%
Bier en aquavit.
Men zegt niet
„Proost", maar
„Skal". Spreek uit:
Skohl
3,30 a 5 gulden
Biksemad: gehakt,
aardappels en spie
geleieren door el
kaar. Smörrebrpd
Duitsland
„Herr Ober"
„Bitte. die Rech-
nung"
10 a 15 maar
gewoonlijk rondt
men het bedrag af
Bier, wijn, cognac,
Steinhager enzo
voort
1,70 tot 8,50 gulden
Warme worst
Engeland
„Waiter"
„The bill please"
Tussen de sixpen
ce en de 10 shilling
Thee, whiskey, gin,
donker bier (stout)
en blond bier
(light ale)
4 tot 12 gulden
Lamsbout met
„mintsauce",
„pies", pudding
Frankrijk
„Gargon"
„L'addition. s'il
vous plait"
Ja, 10 15 maar
geef iets meer,
wanneer u van
plan bent terug te
komen
„Vin du pays",
dat is dus de wijn
van de streek, waar
u bent
Voor drie gangen:
tussen de 6 en 12
gulden, maar neemt
u bij voorkeur een
heei menu.
Vraagt u altijd
naar de dagschotel.
Wij noemen bijv.
forellen
Oostenrijk
„Herr Ober"
„Herr Ober, bitte
zahlen"
Ja, 10 maar ach,
geeft u iets meer
Oostenrijkse wij
nen, bijv.: Glim-
poldskirchner uit
Tirool
Tn een goed res
taurant ongeveer
vijf gulden
Wiener Schnitzel,
Gulash, Apfelstru-
del, Salzburger
Nockerin
1. Wie van de Foetsjie-eilanden in
Zuid-oostelijke richting vaart, passeert
de Tweeling-eilanden. Zij werden reeds
door Rokus de Zeevaarder zo genoemd,
omdat zij uiterlijk zeer veel op elkaar
lijken. Maar dat was slechts schijn. Het
ene eiland baadde zich elke dag in het
gouden zonlicht, terwijl het andere zich
sluierde in een vale nevel, waardoor het
slechts vaag zichtbaar was. Ook was het
eerste eiland bewoond en het tweede
totaal uitgestorven. Ondanks de zon,
de overvloedige plantengroei en het feit
dat er nooit schepen aanlegden, was de
bevolking van het eerste eiland echter
niet gelukkig. Zij hield er sombere ere
diensten op na, sliep onrustig, kortom,
gedroeg zich of elke nieuwe dag haar
laatste kon zijn. Zo ook nu. De eilan
ders bewogen zich mompelend in een
kring rond en stampten met hun voe
ten. Midden in de kring lag hun opper-
hoofd met het gezicht naar het andere
eiland gewend en stootte schrille, jam
merende klanken uit.
„O, klaassievaakkie, o zielenrover,
die van de levenden levende doden
maakt, wij smeken u maak geen nieu
we slachtoffers..!" riep hij zo ongeveer.
En met een smartelijke blik overzag hij
de baai tussen de beide eilanden, waarin
halfvergane scheepswrakken boven wa
ter staken.
Niet ver van deze treurige hoek der
aarde nu, was de goede sleepboot Kraak
op weg naar huis...
21. Zo bijgelovig was Otto niet, dat
hij niet wist, dat dit schrikwekkende
ding door mensenhanden en met bepaal
de opzet hier was neergezet.
Maar met welke opzet kon hij niet be
vroeden. Nergens in de omtrek was
enig teken van leven te bekennen.
Uit de paal, waar de lelijke houten
kop op stond, stak een kort handvat en
nieuwsgierig pakte Otto het aan. Tot
zijn verbazing bemerkte hij, dat het
stuk hout meegaf. In het binnenste van
de paal voelde hij iets verspringen. Op
hetzelfde ogenblik klapte er aan de ach
terkant van het bakkes een luikje open
en een zwarte vogel koos krassend het
luchtruim.
Geschrokken zag Otto het dier weg
vliegen in de avondlucht. Blijkbaar was
dit ding hier niet voor de grap neerge
zet. Waarschijnlijk zat hier de bedoe
ling achter, iemand met de komst van
de vogel te kunnen waarschuwen. Otto
overwoog, of het verstandig zou zijn, le
blijven wachten en te zien wat er ge
beuren zou.
Maar zijn overpeinzing werd ver
stoord, toen hij, uit de richting tegen
over die, waarin de vogel verdwenen
was, het geluid van hoefslagen hoorde
naderen.
Hij kon hier niet blijven. Hij moest
zich verbergen en eens zien, wie hier
iets te zoeken had.