Mysterie van glimlachende Blake
MOEDER MOEST KIEZEN
EN GING ALLEEN TERUG
ASTRONAUT SHEPARD
DE KALMTE ZELVE
Generale synode geref.
kerken (vrijgemaakt)
AMERIKAANSE BALLON
OP RECORDHOOGTE
CONSERVATIEVE AANVAL
HANDIG AFGESLAGEN
DE NATUUR
BEGINSELVAST
MAN ZOU OP
DODENMARS
BEKEERD ZIJN
Dodenherdenking
in Rotterdam
HEILOO: BRENG
MAAR TERUG
TWEE AUTO'S
OVER DE KOP
Gunstig weer verwacht
PRACHT VAN EEN VIERLING
Vrijdag 5 mei 1961
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pas. t>
In zomerkleding
„Blondje"
Weerzin
Schade
SINISTER RAPPORT OVER STRIJD
-TEGEN JOODS VERZET-
Lusteloos debat in Belgisch parlement
Patiënt ontvlucht
in en om uw huis
Twee jaar geëist tegen
net vrijgekomene
Besparingen achter bij
andere instellingen
Van onze speciale verslaggever
ELDEN zijn de flegma
tieke bewoners van
Engeland zo zeer ge
schokt door een binnenlandse
aangelegenheid, als na bet pro-
ces van George Blake. Deze
jongeman, die in betrekkelijk
korte tijd Engeland op belang
rijke posten in het buitenland
vertegenwoordigde, beeft ge
glimlacht, toen hij hoorde, dat
hem 42 jaar gevangenisstraf
waren opgelegd. Hij heeft ook
zo geglimlacht, toen hij negen
jaar geleden als held werd inge
haald, toen hij na een ver
schrikkelijke gevangenschap in
het vaderland terugkeerde.
Waarom heeft hij het gedaan,
vragen de Engelsen zich ver
bijsterd af.
Voor zover bekend heeft
Blake met zijn spionage geen
geldelijk voordeel behaald. Het
antwoord klinkt nogal ongeloof
waardig: Hij werd bekeerd tot
het communisme.
Dat moet zijn gebeurd onder uiterst
barre omstandigheden. In 1950 werd
Blake als vice-consul in de Koreaanse
hoofdstad Seoel door de communisten
gevangen genomen. De mensen, die
deze gevangenschap met hem hebben
gedeeld, verklaren, dat hij zeer loyaal
was tijdens deze gevangenschap.
Een Engelse journalist, die in dezelfde
cel heeft gezeten als Blake, zei: Wij
zaten zo dicht opeen gepropt, dat we
ons niet konden bewegen zonder elkaar
aan te raken. We deelden zelfs onze
luizen met elkaar.
Een andere gevangene vertelt, dat
Blake het zich veel gemakkelijker had
kunnen maken, wanneer hij niet zo
positief stelling had genomen tegen de
communisten.
Dan volgt het verhaal van de doden
mars dwars door Korea, begonnen met
750 personen en drie maanden later
beëindigd met driehonderd overleven
den. De gevangenen moesten in zomer
kleding dag en nacht door bittere win
terkou marcheren. Wie uitviel werd
neergeschoten en de lijken moesten
door de overblij venden worden ge
dragen.
Uit de spaarzame berichten, die over
de zitting achter gesloten deuren de
ronde doen ,valt op te maken, dat Blake
tijdens deze mars „bekeerd" zou zijn
tot het communisme. Hij zou toen
hebben leren inzien, dat het communis
me een beter stelsel was dan de west-
terse democratie. Hij zou toen hebben
besloten zijn leven in dienst van het
communisme te stellen.
George Blake heeft geglimlacht, toen
hij eergisteren hoorde, dat hij ten
minste 28 jaren in de cel zal moeten
zitten. Hij is tot 42 jaar gevangenisstraf
veroordeeld en als hij zich zo gedraagt,
dat alle mogelijke verkortingen van
zijn straf kunnen worden toegepast,
dan zal hij nog een man van 66 jaar
zijn, als hij weer vrij komt.
Ergens in Engeland wonen op het
ogenblik zijn vrouw en zijn twee doch
tertjes. Zijn vrouw verwacht 'haar
derde kind. Toch heeft George Blake
geglimlacht.
Blake heeft verteld over hersenspoe
ling. Zijn medegevangenen in Korea
vertellen hierover: In het begin was het
kinderachtig prutswerk, maar na enkele
maanden gevangenschap verscheen een
Russisch officier, die „Blondje" werd
genoemd. Soms werd er een hele dag
besteed aan het onderrichten van de
gevangenen.
Een van de vroegere gevangenen
vertelt, dat hij zichzelf tijdens het
onderricht met ontzetting betrapte op
de gedachte, dat er inderdaad grote
fouten kleefden aan het democratische
systeem, zoals dit in het Westen wordt
toegepast.
Tegelijkertijd verklaart deze vroegere
lotgenoot van Blake, dat hij nooit iets
aan Blake heeft gemerkt. Hij weer
stond de „hersenspoeling" altijd zeer
kranig en haalde zich vaak het grote
ongenoegen van zijn bewakers op de
hals door zijn weerzin tegen het com
munisme kenbaar te maken.
Terug in Engeland heeft niemand
iets aan hem gemerkt. Hij werd inge
haald als een held en trad onmiddellijk
weer in dienst van het ministerie van
buitenlandse zaken. Men zond hem
naar Berlijn en tenslotte naar Kairo,
waar hij een dure cursus moest volgen
in de Arabische taal.
George Blake was wat men noemt
een schrandere jongeman, die bezig
was een briljante carrière in de Britse
buitenlandse dienst op te bouwen. Nu
zit hij in een cel. En hij glimlacht.
Wat heeft George Blake precieg ver
raden aan de Russen en wat zijn de
gevolgen van dit verraad?
De Engelse buitenlandse dienst zwijgt
en weigert zelfs te vertellen aan welke
afdeling Blake was verbonden. De
rechter die het vonnis velde heeft
alleen maar gezegd, dat hij zowel land
verraad als spionage had bedreven.
„Voor deze vergrijpen zou u in oor
logstijd de doodstraf hebben gekregen.
Daarom eis ik de hoogst denkbare straf
die Engeland buiten de doodstraf kent.
U hebt het land onnoemelijk veel schade
berokkend."
George Blake glimlachte. Wellicht is
het mysterie, dat achter deze glimlach
schuilgaat, voor de rechtbank en de
buitenlandse dienst even groot als voor
het gewone publiek, dat in feite buiten
de hele zaak is gehouden.
George Blake glimlachte en heeft
gisteren hoger beroep tegen het vonnis
aangetekend.
CHICAGO (Reuter). De aandeel
houders in Mai shall Field Co. heb
ben een splitsing van de aandelen m
de vernouding twee op een goedgekeurd.
Het aantal uitstaande aandelen is daar
mee op acht miljoen gebracht.
De maatschappij verwacht een goed
jaar 1961.
-M- Mevrouw Frieda Mazia was een
van de getuigen, die gisteren in het
proces-Eichmann over de Duitse
verschrikkingen vertelde.
Dr. Meir Dvorjzecki, getuige te
gen Eichmann, vertelde gisteren over
zijn ontmoeting met een jongetje in
het ghetto van Wilna, dat hem vroeg:
Wie wil mijn vader zijn?
Eigen nieuwsdienst
KAAP CANAVERAL De weersverwachting is vrij gunstig. Deze mede
deling verhoogde gisteren het uitzicht op de lancering van de eerste Ame
rikaanse bemande kunstmaan weer iets. Zekerheid diat de kunstmaan van
daag gelanceerd zou kunnen worden, was er echter nog steeds niet.
Wel zeker was het dat technisch alles
gereed was voor de lancering en dat
Alan Shepard en zijn plaatsvervanger,
John Glenn zowel fysiek als lichame
lijk in perfecte conditie waren.
Shepard en Glenn namen actief deel
aan de voorbereidingen op de lanceer
basis. Zij toonden grote belangstelling
voor een serie nabootsingen van de
komende echte vlucht met de kunst
maan, of, zoals zij die schertsend noe
men, de „blikken bus".
Als een bus
Die nabootsingen, waarbij de kunst
maan elektrisch werd doorgemeten,
stelden de technici in staat na te gaan
of de apparatuur van de kunstmaan in
orde was. Alles in de blikken bus klopte
als een bus.
Toen Shepard en Glenn zich daarvan
hadden kunnen overtuigen, gingen zij
hun spieren wat ontspannen op het
JERUZALEM (AP, Reuter) „Er
zijn geen joodse huizen meer in
Warschau", zo begon het sinistere
rapport van de generaal-majoor bij
de S.S., Jürgen Stroop, over het bre
ken door de Duitsers van het joodse
verzet in het ghetto van de Poolse
hoofdstad. In het proces-Eichmann
diende gisteren het openbaar mi
nisterie dit rapport in. Het toont aan
hoe onmenselijk wreed van Duitse
zijde tekeer is gegaan in Warschau.
Stroop werd in 1947 door een Ameri
kaanse krijgsraad in Dachau ter dood
veroordeeld. Later werd hij aan Polen
uitgeleverd, waar hij na een proces in
Warschau in september 1951 aan de
galg stierf.
Zijn rapport bevat de volgende ont
hullende woorden over Duitse „kame
raadschap" en „trouw".
MEEDOGENLOOS
Miiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiii
„Wij konden het verzet van de joden
alleen breken door dag en nacht onze
troepen meedogenloos en energiek te
gebruiken. Daarom besloot ik de ge
hele joodse woonwijk te verwoesten
door elk huizenblok in brand te steken.
Toen kwamen de joden uit hun schuil
plaatsen. Vaak bleven zij in de bran
dende gebouwen, totdat zij door de
hitte en de vrees om levend te ver
branden, tenslotte werden gedwongen
uit de bovenverdiepingen te springen
nadat zij matrassen en dergelijke naar
beneden hadden gegooid. Met gebroken
ledematen poogden zij nog over de
straat te kruipen naar gebouwen die
nog niet brandden.
Hoe langer het verzet duurde, des
te harder werden de Waffen-S.S., de
politie en de Wehrmacht. Zij vervulden
hun taak onvermoeibaar in trouwe ka
meraadschap en steunden elkaar als
voorbeeldige soldaten.
Alleen door het voortdurende en on
vermoeide werk van alle betrokkenen
Zijn wij er in geslaagd 56.065 joden te
pakken te krijgen, van wie de vernie
tiging kan worden bewezen. Bij dit
aantal moeten nog degenen gevoegd
worden die het leven lieten bij ont
ploffingen of in branden, maar van wie
wij niet met zekerheid het aantal kun
nen zeggen."
Volgens Stroop bedroegen de verlie
zen aan Duitse kant zestien doden en
negentig gewonden.
TERECHTWIJZING
Ook gisteren vertelden een reeks ge
tuigen, die van dichtbij de verschrik
kingen der Duitsers hadden meege
maakt, over hun ellende en hun leven,
hun vaak wonderbaarlijke redding en
de strijd tegen de Duitsers.
Dit alles leidde tot een scherpe te
rechtwijzing van de president van de
rechtbank Landau, aan het adres van
de procureur-generaal Hausner. De pre
sident zei, dat Hausner de getuigen veel
te weinig leiding gaf. Toen Hausner
daarop betoogde dat alle getuigenissen
volgens hem ter zake waren, ant
woordde Landau: „Neen, meneer. U
moet de getuigen er toe brengen alleen
verklaringen af te leggen die op deze
zaak betrekking hebben." Hausner be
loofde, na een nieuw debat met de pre
sident. zich aan diens aanwijzigingen
te zullen houden.
..HONDENVANGERS"
.imnniimniniiniiiinwiiiimiiiiiiiiNiiHii
Mevrouw Frieda Mazia was ver
pleegster in Sosnoviece in Oost-Silezië
(West-Polen) toen de Duitsers in 1939
binnenvielen. De bezetters begonnen
direct met het platbranden van syna-
goges. Wanneer daarbij de aangrenzen
de huizen vlamvatten, mochten de be
woners die niet verlaten op straffe van
te worden doodgeschoten. Tal van
mensen zijn natuurlijk levend ver
brand, aldus mevrouw Mazia.
Direct ook in die eerste bezettings-
dagen werden de joden opgepakt door
Duitsers die in vrachtauto's rondreden,
„als hondenvangers die jacht maakten
op loslopende honden".
De getuige vertelde voorts dat bij
een actie in juni 1942 ook een zieken
huis moest worden ontruimd. „Moe
ders die pas een kind hadden gekregen,
namen de Duitsers ook mee; kinderen
van de kinderzaal smeten zij uit de
ramen in vrachtauto's."
De Duitsers eisten in Sosnoviece dat
alle Joden de terechtstellingen bijwoon
den. De lijken moesten op straat blij
ven liggen en de gehangenen werden
eerst na twee of drie dagen van de
galgen gesneden.
„Joden werden terechtgesteld als zij
zich aan zwarte handel hadden schul
dig gemaakt. Als een moeder er in
slaagde een ei te bemachtigen voor
haar uitgehongerde kind, dan noemden
de Duitsers dat zwarte handel.
In 1940 deed het verhaal de ronde
dat we voorzichtig moesten zijn omdat
er een zeer gevreesde Duitser in de
buurt was die in Palestina geboren was
en Hebreeuws sprak."
Op de vraag van Hausner of de naam
van deze gevreesde Duitser genoemd
is, antwoordde mevrouw Mazia ont
kennend. Eerder in het proces heeft 'n
getuige verklaard, dat Eichmann hem
tijdens een ontmoeting in Wenen ver
teld had dat hij in Palestina geboren
was en Hebreeuws sprak. In werkelijk
heid is Eichmann echter in de Duitse
plaats Solingen geboren.
CERTIFICAAT
,,iutuiuiiiniiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiii
Getuige dr. Meir Dvorjzecki, afkom
stig uit Wilna in Litouwen vertelde:
„De rantsoenen in het ghetto van Wilna
bevatten 200 calorieën per dag, dat is
een vijfde van wat een normale ar
beider nodig heeft. Daarnaast voerden
de Duitsers in ons ghetto een nieuw
persoonsbewijs in, een zg. Lebensschein
(levenscertificaat)
Iedereen die werd gesnapt zonder een
certificaat, was gedoemd te sterven. De
moeilijkheid was dat er per gezin maar
één certificaat werd uitgereikt, waarop
slechts vier personen mochten worden
ingeschreven.
De man die in deze kwestie het be
vel voerde, heette Franz Murer. Hij
zou nu een belangrijke functie in de
landbouw in Oostenrijk hebben. Mijn
vrouw en ik hadden geen kinderen.
Daarom liet ik mijn zuster inschrijven
als mijn dochter.
Als ons tweede kind lieten we een
jongen registreren die we op straat
hadden ontmoet en die iedereen vroeg:
„Wie wil mijn vader zijn?"
Abba Kowner, de vroegere leider van
de ondergrondse in Wilna, deelde als
getuige mee, dat een jonge Duitse sol
daat, Anton Schmidt, zijn leven heeft
gewaagd om joden te redden. „Onze
joodse ondergrondse ontmoette Schmidt,
een Oostenrijker, in 1942 in het
geheim. Hij zei ons, dat de plaatse
lijke Duitse commandanten niets te
zeggen hadden. Er is een hond, aldus
Schmidt toen, die Eichmann heet en
die alles regelt. Korte tijd later werd
Schmidt wegens zijn relaties met de
joden terechtgesteld.
Terwijl Kowner over deze „goede
Duitser" vertelde, zag men hoe Eich
mann haastig aantekeningen maakte...
De getuige Avrahan Karasik deed
een sober maar verschrikkelijk relaas
over de strijd tegen de Duitsers in de
Poolse stad Bialystok. In een z.g. Son-
derkommando had hij moeten helpen
meer dan twintigduizend lijken van
vrouwen, kinderen. Poolse officieren en
anderen bloot te leggen.
De ongelukkige joden moesten de
gouden kiezen van de lijken halen en
de resten verpulveren zodat er geen
been overbleef. Ook voor deze armza
ligen kwam evenwel de dag waarop
de Duitsers met hen wilden „afreke
nen".
Karasik zei hierover: „Op 13 juli
1944 brachten onze Duitse bewakers
ons naar een open graf. De Duitsers
stonden achter ons met geladen auto
matische wapens. Wij bereikten het
open graf. Ik stond op de eerste rij en
ik zag dat er iemand bij mij kwam.
Er klonk een schot en iemand riep in
het Jiddisch: „Kameraden, hedden!"
Karasik was in het graf gesprongen
en er aan de andere kant weer uitge
komen. Hollend en sluipend was hij
negen dagen in de weer, voordat hij
tenslotte de Russische grens bereikte.
De arts dr. Aaron Peretz heeft de
nazi-inval in 1941 in Litouwen mee
gemaakt. „De Dpitsers wrongen de
joden slangen in de mond en zetten
dan de kraan open, totdat de slacht
offers door de druk van het water uit
elkaar sprongen".
Deze en andere gruwelen, die Peretz
heeft meegemaakt, grenzen aan het
voor een normaal mens onmogelijke,
maar de arts bleek er de man niet naar
om tijdens dit proces fabeltjes te ver
tellen.
Zo vertelde hij hoe Duitse en
Oekrainse troepen uit het ghetto van
Kowno meer dan tweeduizend kinde
ren eenvoudigweg hadden geroofd
men heeft de kinderen nimmer meer
teruggezien. In datzelfde ghetto van
Kowno speelden de kinderen „lijkgra-
vertje". Het lijk was steeds dat van
Adolf Hitler.
„Ik stond", aldus dr. Peretz, „altijd
verwonderd over de volwassen hou
ding van deze kindertjes. Zelfs zij die
drie en vier jaar oud waren en ten
dode waren opgeschreven, begrepen
blijkbaar de gehele tragedie. Ik zal
niet huilen, zo vertelde een jongetje
mij voordat hij door de Duitsers werd
weggevoerd".
Schrijnend tenslotte was het volgen
de verhaal van dr. Peretz over het af
scheid van de joodse kindertjes van
Kowno.
„Toen een Duitse vrachtwagen met
kinderen uit het ghetto reed, schoot
een wanhopige moeder toe en riep dat
ze haar kinderen terug wilde hebben.
De bewaker van de vrachtwagen vroeg
haar daarop hoeveel kinderen ze dan
wel had. De moeder antwoordde: Drie,
waarop de bewaker antwoordde, alsof
het om aardappelen ging: Je kunt er
één krijgen. Alle drie kinderen van de
vrouw strekten echter hun armen uit.
De moeder ging alleen terug, omdat zü
niet wist welk kind zij moest kiezen".
strand. Beiden waren de kalmte zelve.
Van enige opgewondenheid of zenuw
achtigheid was niets te merken.
Een zegsman van de Amerikaanse
rijksdienst voor luchtvaart en ruimte
vaart (NASA) deelde mee dat Shepard,
Glenn en de derde astronaut, Grissom,
drie weken geleden al wisten dat
Shepard voorlopig was gekozen voor
de eerste kogelbaanvlucht met de kunst
maan.
Teamwerk
Van het ogenblik van de start van de
astronaut af zullen de anderen, ook de
vier astronauten die onlangs afvielen
bij de laatste voorselectie, belangrijke
taken te vervullen krijgen. Indien
Shepard de wereldruimte ingaat, zul
len Glenn en Grissom optreden als
technische adviseurs in ae centrale
commandopost die per radio in ver
binding met de kunstmaan blijft
Leroy Cooper zal gedurende de vlucht
in de radiokamer zijn en Donald Slay-
ton zal persoonlijk in radiocontact met
de ruimtevaarder blijven. Scott Car
penter en Walter Schirra zullen in
straaljagers de kunstmaan in een deel
van zijn baan waarnemen.
Zo wordt de kogelbaanvlucht van de
eerste Amerikaanse ruimtevaarder dus
een stuk teamwerk van de gehele ploeg
van zeven astronauten.
ASSEN. De generale sy
node van de Gereformeerde
Kerken vrijgemaakt) te Assen
heeft in de nieuwe vergader-
week een verzoek van de parti
culiere synode van Noord-Hol
land besproken, waarover ds. J.
Meester uit Amsterdam rappor
teerde en waarin werd voorge
steld om een deputaatschap in
te stellen met het oog op de
stellen met het oog op de moei
lijkheden van de kerken op
Soemba en haar predikant, ds.
S. J. P. Goossens. Deze is reeds
geruime tijd in Holland en is in
conflict gekomen met de zen
dende kerk van Zwolle. Noord-
Holland meende, dat zijn voor
stel de synode tijd en geld zou
besparen, maar de commissie
was van een ander gevoelen. De
synode verenigde zich met de
Advertentie
ELEGANT Uétil
Zoekt U naaf DE sigaar? Dan
heeft U de Karei I Elegant nog
niet geprobeerd. Dat is de-per
fecte bolknak, die njets te wen
sen overlaat.
Van onze correspondent
BRUSSEL. Het nogal lusteloze
debat over de regeringsverklaring
van het katholiek-socialistische ka-
binet-Lefèvre, dat woensdag is be
gonnen, zal vanavond besloten
worden met een vertrouwensvotum.
Een beperkt aantal katholieken zal
vermoedelijk weigeren de regering
haar steun te verlenen.
Het debat heeft tot dusverre doen
blijken dat het de conservatieven in
de christelijke volkspartij en onder hen
vooral de Walen, veel moeite kost zich
te verzoenen met de gedachte dat twee
partijen, die drie maanden geleden
tijdens de staking in een strijd op le
ven en dood gewikkeld schenen, nu
samengaan. Dit verzet van de conser
vatieve katholieken heeft zich vooral
geconcentreerd op een reeks maatre
gelen ten voordele van stakers die
de socialistische ministers van justitie
en van onderwijs genomen zouden
hebben.
In de roes van de 1 mei-viering heeft
de socialistische pers opgetogen verha
len gepubliceerd over het de spons
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM Gistermiddag is
aan de gevel van het wijkhuis Het
Oude Noorden in de Eerste Pijnacker-
straat, ter plaatse waar vroeger het
wijkgebouw Geloof en Vrijheid was,
een door de beeldhouwster Loeki Metz
vervaardigd bronzen gedenkteken ont
huld. Het is daar aangebracht ter
nagedachtenis van de op 18 oktober
1942 in dat wijkgebouw gevallen ver
zetsstrijders Teunis van Est, Jacob Jan
Hamelink en Emanuel Zwitser.
Ook te Rotterdam hebben gisteravond
de klokken gebeierd en toen zij zwegen
viel alom in de stad een eerbiedige stilte,
geaccentueerd door het geruis van bomen,
het gefluit en gesjielp van vogels.
Bij de ter nagedachtenis van de ge
vallenen opgerichte monumenten werden
kransen gelegd en by het stadhuis zette
zich een lange stoet in beweging voor
de jaarlijkse tocht naar de Willemsbrug
waar in mei '40 zovele dapperen vielen.
halen over de nasleep van de stakin-
gen en daarop zijn Waalse conserva
tieve kathilieken felle aanvallen begon
nen op de regering.
Eerste miniser Lefèvre heeft zo ge
manoeuvreerd, dat deze aanvallen
eenvoudig doodgelopen zijn, zodat zijn
conservatieve tegenstanders gistermid
dag in een wat ongelukkige positie
waren terecht gekomen. Vermeylen,
de socialistische minister van justitie,
deelde nl. aan de Kamer mee dat se
dert hü aan het bewind kwam dertien
veroordeelde stakers van een voor-
waardeiyk invrijheidsstelling genoten
hebben.
In elf gevallen was het besluit echter
genomen door de procureurs-generaal.
Hijzelf had zich slechts met twee ge
vallen ingelaten.
De socialistische minister van on
derwas, Larock, vertelde, dat hij
slechts twee zg. preventieve schorsin
gen van ambtenaren had opgeheven.
Ik hoefde niet meer sancties op te hef
fen, zei hij tot de Kamer, want mün
liberale voorganger had niet meer
sancties genomen.
Maar het stond toch allemaal tn de
socialistische kranten, zuchtten de
conservatieve tegenstanders van de
rooms-rode coalitie, wie door de ver
klaringen van de socialistische minis
ters veel gras voor de voeten was
weggemaaid.
zienswijze van de commissie en
oordeelde, dat alle verzoeken
om revisie, die bij haar inkomen,
door haar zelf moeten worden
behandeld. Het stuk, dat ds.
Goossens inzond, zal te zijner
tijd dezelfde weg volgen.
Anders werken
De kerkeraad van Wagemngen had
een voorstel ingediend om te komen tot
een andere werkwijze van de synode,
waardoor men hoopte haar vergader-
duur te kunnen bekorten. Wageningen
wilde een ver doorgevoerde scheiding
van het plenaire en het commissionaire
ieel der synode. De commissies wilde
men regionaal samengesteld zien, waar
door het bijwonen der vergaderingen
zou worden vergemakkelijkt.
De rapporteur, ds. E. Teunis uit Mon
ster, deelde mede, dat de commissie
van oordeel was, dat de voorstellen van
Wageningen moeilijk een efficiënter
werkwijze van de synode zullen kunnen
bevorderen, al waardeerde men de goe
de bedoeling. Ook acht men een split
sing als door Wageningen voorgesteld,
niet goed uitvoerbaar. Het zou leiden
tot vertraging van het tempo en ver
meerdering van de kosten. Regionale
samenstelling van commissies is niet
mogelijk. Met algemene stemmen ver
enigde de synode zich met deze ziens
wijze.
Militaire verzorging
De kerkeraad van Assen stelde voor,
dat de generale synode zou terugkomen
op de beslissing van de synode van
Amersfoort (1948), die besloot niet op
nieuw deputaten te benoemen voor de
geestelijke verzorging der militairen.
Het voorstel van Assen werd gesteund
door de kerk van Zeist en door de par
ticuliere synode van Drenthe. De kerke
raad van Nieuw Amsterdam wilde ech
ter bij het besluit van de synode van
Amersfoort blijven.
De commissie was met Assen van
mening, dat het aanbeveling verdient het
deputaatschap opnieuw in te stellen.
Het kan de kerken bij de regering ver
tegenwoordigen ten behoeve van de
eigen militairen. De commissie zou aan
de te benoemen deputaten willen opdra
gen contact te zoeken met predikanten
die geschikt en bereid zijn de functie
van reservelegerpredikant of van vloot-
nredikant te aanvaarden en die in over
leg met de kerken die zij dienen bij de
overheid voor te dragen. Zij stelde de
synode voor vijf deputaten met drie se
cundi te benoemen en nader te instrue
ren. De synode heeft zich met op één
na algemene stemmen met het voorstel
der commissie verenigd. De vergadering
werd hierna verdaagd.
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM De psychiatrische
inrichting te Heiloo heeft naar het
schijnt zo'n groot gebrek aan personeel
dat er niemand beschikbaar is om
ontvluchte patiënten terug te halen
wanneer er weer eens een wordt
gepakt!
Bij een Rotterdamse familie, die aan
de rand van de stad, op de Schulpweg
woont, werd woensdagavond laat aange
beld door een griezelige man die aan de
dochter des huizes vroeg of zij hem
onderdak wilde verschaffen.
Het meisje riep haar vader te hulp
die argwaan kreeg toen de late bezoeker
vreemde antwoorden gaf op de vragen
die hij hem stelde. Daarom achtte hy het
raadzaam de politie te waarschuwen.
De dakloze zwerver bleek al een paar
dagen gesignaleerd te staan als een
ontvluchte uit de psychiatrische inrich
ting te Heiloo. De Rotterdamse politie
verleende hem ongevraagd onderdak op
het hoofdbureau. Gistermorgen zag de
Rotterdamse politie zich ook verplicht
voor 'smans transport terug naar Heiloo
te zorgen: de inrichting had doen weten
dat zij vanwege een nijpend gebrek aan
personeel de ontvluchte patiënt niet kon
komen halen!
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM Op Rijksweg no.
13, ter hoogte van de Zweth, zijn
gisteravond twee auto's die in de
richting van Delft reden met elkaar
in botsing gekomen en over de kop
geslagen.
Volgens de met grote snelheid op de
tweede baan rijdende bestuurder van
de bij dit ongeluk betrokken personen
auto zou de op de eerste baan rijden
de combi op de tweede baan zijn ge
komen, juist op het ogenblik dat de
personenauto hem had willen inhalen.
De politie van het bureau Oostervant-
straat tel. 35.8.88 zou graag
verklaringen van ooggetuigen ontvan
gen.
De beide auto's kwamen onderstebo
ven in de middenberm terecht. De be
stuurder van de combi, de 46-jarige
vishandelaar M. Verhey uit de Korboot-
straat te Scheveningen, is in ernstige
toestand in het ziekenhuis-Bergweg op
genomen. De bestuurder van de per
sonenauto liep minder ernstige verwon
dingen op.
1 .g. Hier zijn mijn vier doohters;
I een pracht van een vierling,
1 schijnt mevrouw Arlene Cutaian
I te willen zeggen. Haar viertal
1 werd op 15 maart in een zieken-
I huis in Philadelphia geboren.
Twee van de vier, Annette en
Bernadette, mochten op 1 mei
I naar huis. De twee andere kleln-
tjes, Celeste en Denise, verlieten
I het ziekenhuis twee dagen later.
1 Gisteren had moeder Arlene haar
1 viertal voor het eerst by elkaar.
Van links naar rechts: Annette,
Bernadette, Celeste en Denise.
TiiiiiiiiriiiiiiimmiimiiiiiimMiiitiimiiiiiimiiiiiiiiimtiiiiimimiiliiiimiiiliiim
Kosmos of Cosema is een algemeen
bekende eenjarige tuinplant; die kan
men dus nu in de volle grond van zaad
opkweken. Er zijn tegenwoordig echter
ook oranjekleurige soorten en die vol
doen ook heel goed. Ze worden lang niet
zo hoog als de purperkleurige; de rose
en de witte. Ze kunnen dus ook in de
kleine tuin geplant of gezaaid worden.
MIAMI (AP, Reuter) „Aan de ene
kant kan ik dwars over Florida kijken
en over Florida heen de Atlantische
Oceaan zien. Aan de andere kant heb
ik een prachtig uitzicht over de staten
aan de Golf van Mexico. Ik zie New
Orleans liggen en kan de gehele kust-
ïyn van de Golf van Mexico volgen."
Deze woorden, die gisteren per radio
van zeer grote hoogte kwamen, waren
niet de woorden van de eerste Ameri
kaanse astronaut maar van de ballon
vaarder Malcolm Ross, die pas samen
met zijn gondelgenoot, evenals hij ma
rineofficier, het hoogterecord voor bal
lons had gebracht op 33,55 kilometer.
De twee marineofficieren, gestoken,
in ruimtepakken maakten de ballon-
tocht in een open gondel, evenals de
vorige recordhouder, kapitein Joseph
Kittinger van de luchtmacht, die in
augustus van het vorige jaar een hoog
te bereiken van 31,3 kilometer.
De ballon, de grootste ter wereld,
steeg gisteren op van een Amerikaans
vliegdekschip in de Golf van Mexico.
De tocht naar de nieuwe recordhoogte
duurde ongeveer acht uur.
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM. „Het is alleen naar
en akelig. Het is zo helemaal geen kunst
de linnen kap open te snijden van een
auto en er dan uit te halen wat voor
het grijpen ligt", zei de president van
de Rotterdamse rechtbank gisteren te
gen de 47-jarige A. J. G. O., die zonder
beroep „stuurloos rondzwerft", zoals de
officier van justitie het uitdrukte. Hij
vond O. „eigenlijk best een aardige
man", hoewel hij twee jaar gevange
nisstraf met aftrek eiste.
O. was in november van het vorige
jaar vrij gekomen na de laatste van
zijn acht veroordelingen. Vier van de
negen door hem bekende gevallen wa-
AMSTERDAM. Bij de Rijkspost
spaarbank is in april 73,2 miljoen in
gelegd en 64,7 miljoen terugbetaald.
In 1961 is tot dusver bij de bank 76 5
miljoen gespaard tegen 64,3 miljoen
in hetzelfde tijdvak van 1960. Het te
goed van inleggers bedroeg eind april
2.722,3 miljoen.
Voor zover thans kan worden over
zien nemen de besparingen bij de Rijks
postspaarbank minder toe dan bij de an
dere spaarbanken. In vergelijking met
het eerste kwartaal van vorig jaar
blijkt bij de boerenleenbanken 30 mil
joen meer te zijn gespaard, bij de lo
kale spaarbanken eveneens 30 mil
joen meer en bij de Rijkspostspaar
bank slechts 8 miljoen meer.
ren hem te last gelegd. Zijn buit had
onder meer bestaan uit een radio ei
twee fototoestellen.
De president van de rechtbank nodig
de O. dringend uit ook de andere onop
gehelderde diefstallen uit auto's in Rot
terdam te bekennen, maar O. aanvaard
de de uitnodiging niet. De president
merkte in dit verband op dat het wel
toevallig is dat na de arrestatie van O
nauwelijks meer diefstallen zijn gel
pleegd op de wijze waarop hij dat
placht te doen.
