ALGIERS: BIJLTJESDAG BLIJFT EES DROOM Noordoostpolder: maatschappij ontworpen op de tekentafel PK-08-28 Nederlandse delegatie staat opnieuw voor moeilijke taak SHooa shodh - ZIJN PRIJS MÉÉR DAN WAARD PALADIJN 1961 Man gaat broer met mes te lijf autobus"grijpt scooterrijder TRADITIES VAN HET OUDE LAND LOSLATEN maandag nieuw gesprek over landingsrechten Dinsdag 2 mei 1961 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 7 „Alle Gaullisten zo gauw mogelijk hier vandaan" „Dan zullen wij...." Dreigend „Helden" Hün grote geheim Ketelmuziek Londense school in staking IN HYPERMODERNE LANDBOUW NIEUW SLAG BOEREN Plannenmakers Boer op zijn land N.0. POLDER Superboeren P Alles machinaal PoMertrots Stremming bij Maastricht in scheepvaartverkeer KIND VERDRONKEN Onderzoek naar invasie van Cuba in V.S. begonnen Cubanen zelf verrassend luxueus! Van onze Parijse correspondent ALGIERS. ,,Een kilo boter! maar geen Franse; ik wil beslist Nederlandse!" De winkelier duikt in zijn ijskast en haalt er een paar pakjes boter uit te voorschijn. „U hebt groot gelijk, mevrouw, zegt hij, „maar u had er niet om behoeven te vragen. Ik heb geen Franse boter meer. Ik heb haar weggedaan, want er schijnt iets in te zitten, dat slecht is voor de vaderlandsliefde en voor de nationale eer." De vrouw betaalt: „Ik heb al eerder tegen mijn man gezegd", antwoordt zij, „dat er een rare smaak aan zat, maar ik heb nooit geweten wat het was. Nu weet ik het." En zij gaat lachend de winkel uit. Dit kleine voorval was een van mijn eerste ervaringen in Algiers, dat, onder bescherming van leger en politie, doch gehandicapt door de staat van beleg, zijn gewone ge zicht probeert terug te krijgen. Het speelde mij de gehele dag door net hoofd en waarschuwde mij bij elke ontmoeting en in elk gesprek, mij niet al te veel francofiel te tonen. De haat tegen Frankrijk heeft onder de Europese bevolking een hoogtepunt bereikt. Hoewel ik ze 's morgens nog in verschillende winkels had zien lig gen, keek ik 's middags tevergeefs uit naar een pakje Franse sigaretten. Zij waren verdwenen, ook in de winkel waar ik zeker wist, dat zij aanwezig móésten zijn. „Ik heb ze niet meer", zei me de oude baas, „de blokkade, weet u..." en haalde onverschillig zijn schouders op. Ik begon een gesprek met hem, waarin ik zei Nederlander te zijn, dat voor mij de enige sigaretten de Franse waren, waarin de zo uitstekende Algerijnse tabak in zat en dat ik de andere niet kon roken. Schichtig keek hij rond, maar omdat ik de enige klant in zijn wikkel was vroeg hij mij even mee naar achter te gaan. Daar duwde hij me een pakje Gauloises in de hand, alsof hij smok kelwaar verkocht. „Als ik ze in mijn zaak verkoop", zei hij me verontschuldigend, „dan verlies ik op slag al mijn klanten en met al die herrie gaat het toch al niet te best op het ogenblik. Maar houdt u alstu blieft uw mond hierover", smeekte hij bij het teruggaan naar de winkel waar nu een klant stond te wachten. „Wat wij hier het liefst hebben", voegde hij er met een verrassende slag vaardigheid aan toe, „is dat alle Gaul listen hier zo gauw mogelijk verdwij nen. Dan zullen wij de métropole eens laten zien hoe je met fellaga's om springt". Er heerst haat jegens de militairen, die in Algiers opgejaagd worden door loze alarmsignalen, clandestiene tele foontjes en andere plagerijen. Als zij 's avonds na negen uur rust hopen te vinden bii het ingaan van de avond klok, begint het lawaai pas goed. Alle ramen en balkondeuren gaan open in de zwoele subtropische lente lucht en dan hoort men plotseling de eerste roffels van lepels op keuken pannen die luguber „Al-gé-rie fran- Caise" scanderen. In een minimum van tijd is de hele straat één heksenketel, één concert van vraag en antwoord, van gezamenlijke koren, van solisten en koren, alsof het geheel minutieus is ingestudeerd. In de lege donkere straten, waar on ophoudelijk patrouilles rondgaan heeft het geheel iets benauwends, iets drei gends. De politie seint om versterkin gen, die ijlings arriveren, waarna de ramen en deuren dichtgaan. Zodra de versterkingen vertrokken zijn, begint het opnieuw, de gehele nacht door, tot dat het 's morgens om vijf uur weer licht is. Tenslotte is er nog de haat jegens degenen, die nog niet door de Fransen gestraft zijn voor hun aandeel in de opstand. Van de vier kranten in Alge rije kreeg tot nu toe alleen de Journal d'Alger toestemming om te verschij nen. De Europeanen hebben besloten haar te boycotten. Iedereen, die naar een krantenstalletje gaat om een exem plaar te kopen, wordt ten minste drie, vier maal quasi ondersteboven gelopen door voorbijgangers en degene die de krant op straat durft te lezen of haar in zijn buitenzak steekt, kan erop reke nen dat hij haar in twee, drie minuten kwijt is geraakt. Er hangt een dreigende, een verpeste sfeer in de stad, een sfeer van slecht humeur en van opstand. De scholen zijn gesloten, omdat leerlingen weige ren lessen bij te wonen van leraren, die zich niet bij de opstand hebben aangesloten of er niet mee sympathi seerden. De bars en de café's zitten vol en slechts in de regeringsgebouwen wordt gewerkt, ijverig gewerkt omdat men niet de verdenking op zich wil laden het herstel te saboteren. Te veel collega's heeft men in de eerste dagen na de opstand zien ver dwijnen en men weet dat zij niet meer zullen terugkeren, dat zij hun salaris en pensioen verspeeld hebben. Ruim tweehonderd zijn er ontslagen, fluis tert men. De meesten van hen zitten vast. Met uitzondering van de gewone be zetting is de bar van hotel Aletti, de plaats waar de officieren bijeen plach ten te komen, leeg. „Ik geloof niet, dat wij velen van hen zullen zien terugkomen", zegt de barman. „Zij waren allemaal nogal op gewonden standjes en als ik zo eens naga wat zij hier over de Gaulle en legerleiding hebben laten horen, dan geloof ik dat de meesten de gelegen heid hebben aangegrepen om zich hel den te tonen, helden in de ogen van de Algerijnen wel te verstaan". De Arabieren hebben zich al die tijd rustig en kalm gehouden. Een van hen fluisterde mij zelfs toe, dat zij van het Algerijnse vrijheidsfront (F.L.N.) de opdracht hadden gekregen zich afzijdig te houden en dat dit consigne nog al tijd met is ingetrokken. Zondag hadden zij een vlugschrift in hun woning gevonden, waarin hun werd gevraagd de straat op te gaan om te demonstreren ten gunste van de Gaulle. Hoewel dit vlugschrift onder tekend was met F.L.N., deden zij het niet. „Dit is niet de manier, waarop onze leiders zich met ons in verbinding stel len", zei een Arabier van ongeveer dertig jaar. „Daarom staat het voor ons vast, dat de Europeanen ons in een hinderlaag willen lokken. Wij hebben onze eigen communicatiemiddelen en de mededelingen staan nooit op papier". Inderdaad, de „Arabische telegraaf" schijnt op volle toeren te werken. Niemand weet op welke wijze. Niemand kan zeggen, waar de consignes vandaan komen. Dat is hün grote geheim, een geheim, dat de Europeanen rillingen over de rug jaagt. De Organisatie van het Geheime Leger daarentegen is al lang geen ge heim meer. Reeds meer dan 500 van zijn strijdbare leden bevinden zich in arrest. Hun leiders zullen spoedig vol gen. „Wij kennen de financiers van de opstand", vertelde de politieprefect van Oran, „en wij gaan ze arresteren. Er zijn bekende namen bij". „Wij willen geen wraak, maar wel gerechtigheid", verklaarden de ministers Joxe en Messmer zaterdag te Algiers voordat zij naar Parijs terugkeerden om de Gaulle nieuwe instructies te vragen. „Het is noodzakelijk zo snel mogelijk maatregelen te nemen; sommige tegen bepaalde groepen, andere tegen per sonen. Vóór alles moet worden voor komen, dat de betrokkenen denken dat zij een nieuwe kans zullen krijgen. Daarom zullen de straffen misschien hard, maar zeker rechtvaardig zijn". Tijdens dit onderhoud verklaarden zij dat 140 ambtenaren geschorst, 160 burgers gearresteerd en tweehonderd officieren opgesloten zijn. Dit zijn de cijfers van de stad Algiers alléén, die mogelijk voor een „bijltjesdag" ge spaard is gebleven maar waarvan het klimaat toch in vele opzichten aan een dag der wrake herinnert. Gisteravond dreigde dit concert in een incident te ontaarden. Door de radio werd een uitzending gegeven van de persconferentie van minister Joxe. Op dat ogenblik gingen alle ramen in de buurt van de studio open en daar mee begon de ketelmuziek van Algérie frangaise opnieuw. Het hield pas op toen de uitzending was afgelopen. Haat heerst hier ook jegens de ker ken, die met hun pogingen om rust en vrede te brengen het averechtse resul taat boeken. De aankondiging, .dat er zondag een brief van aartsbisschop Duval in alle kerken zou worden voor gelezen, was voldoende voor een boy cotactie. Degenen die de Mis toch bij woonden verlieten de kerk op net ogenblik, dat de priester de brief be gon voor te lezen. Van onze correspondent LONDEN. Het was groot feest gis teren voor de 1500 leerlingen van de William Penn school in Dulwich, in het zuidwesten van Londen. Met hun hoofd onderwijzer aan het hoofd deelden 34 onderwijzers van deze ultramoderne la gere school hun jongens en meisjes mee dat ze gisteren geen les zouden geven omdat ze een dag in staking gingen. Dit is de tweede Britse school waar in korte tijd onderwijzers het werk voor een dag neer hebben gelegd. Zij deden dat bij wijze van waarschuwing aan de regering, die tot nu toe hun salariseisen niet heeft willen inwilligen. DEN HAAG (ANP) Een overste kend koppel eenden noodzaakte gister middag een automobilist plotseling de voet op het rempedaal te zetten. Dat gebeurde op de rijksweg Rotterdam- Den Haag, ter hoogte van Delft. Als gevolg daarvan moest de 24-jari- ge H. A. M. S. uit Haarlem met zijn scooter naar links uitwijken. S. raakte aan het slingeren en werd door een ach teropkomende Duitse autobus gegrepen. Hij werd zo zwaar gewond, dat hij ter plaatse overleed. (Advertentiën) 8 dÊ 1 CALVE SIASAUS Advertentie Van een onzer verslaggevers "I7MMELOORD. De wagen stopt langs de slijkige berm. „Uitstappen maar!" Het erf is een modderpoel. Je tilt de kinderen uit de auto. De schuur, het huis staan nog half in de steigers. De koffers worden afgeladen. Op de natte grond staat een woonwagen te wachten. Rondom ligt het nieuwe land: geen mens te zien, geen boom tot aan de horizon. Dit is het dan: je nieuwe thuis. Je diept de sleutel op uit je jaszak. Zo was het begin voor de eerste boerengezinnen in de Noordoostpolder. Wie later kwam, had het wat makke lijker. „Wij kwamen in een gespreid bedje," zegt akkerbouwer H. P. Waal- kens (39), die arriveerde toen de pol der al vrijwel klaar was. „Alles wat ik te doen had, was de tradities van het oude land loslaten, en m'n hele bedrijf nieuw opzetten. Toch zou ik het géén tweede keer willen bele ven!" Nu liggen die achtenveertigduizend hectare nieuw Nederland kant en klaar. Land, plat als een pannekoek: aardappelen, bieten, tarwe, blauw- maanzaad. De kaarsrechte wegen snijden er doorheen, de geometrisch verdeelde sloten. Systematisch ver spreid staan de boerderijen: de schu ren van schokbeton, de bakstenen wo ningen met de volgens plan geselec teerde boerengezinnen. Eenzaam is het er nog steeds, maar hier en daar beginnen rijtjes bomen omhoog te schieten in de eindeloos lege ruimte. De Noordoostpolder is ontstaan aan de bureaus en de tekentafels van planoiogen in Den Haag en Zwolle. Het is een uniek voorbeeld van een volkomen volgens de plannen opgezet te maatschappij. Welke richtlijnen hebben de plannenmakers ontleend aan hun enquêtes en statistie ken? Heeft de praktijk de theoretici in het gelijk gesteld? Op het „oude land" is de gemid delde grootte van een boerenbedrijf tien hectare. Maar de moderne, ge mechaniseerde landbouw eist grotere bedrijven. Ging het alleen om pro- duktie, dan had men de polder het best kunnen verdelen in een paar mammoetbedrijven met ultramoderne mechanisatie. Het ging er echter ook om, boeren van het oude land aan grond te hel pen, en een geschakeerde maatschap pij op te bouwen, zonder de felle te genstelling tussen een handvol here- boeren en een massa landarbeiders. Men koos de middenweg: veel boer derijen, van verschillende grootte, maar toch allemaal flinke bedrijven. Zestienhonderd boeren wonen er nu in de Noordoostpolder, op de bedrij ven die variëren van twaalf tot acht enveertig hectare. Het oude land heeft veel kleine, vreemdgevormde landperceeltjes, waar landbouwmachines niet goed kunnen werken. De Noordoostpolder heeft zuiver rechthoekige kavels van vierentwintig hectare tien maal zo groot als gemiddeld op het oude land. Kavels, die mechanisch goedkoop zijn te bewerken, en die volgens de plan nen grenzen aan een verharde weg en een kanaal. Veel boeren van het oude land wo nen in het dorp, en moeten met trac tor en ploeg een paar kilometer rij den naar hun land, dat vaak nog ver spreid ligt in stukjes en brokjes. Maar een oud boerenrijmpje zegt: „Ver van zijn land dicht bij zijn scha; Hoe gij u haast gij komt te spa!" In de Noordoostpolder woont elke boer op zijn eigen land. Alle bedrijfs ruimten zijn samengebracht onder één kap, alweer in tegenstelling tot het oude land, waar de boer vaak een onpraktisch samenstel heeft van wagenschuur, veestal, graanschuur en Bljjk van poldertrots: het bordje achterop de auto. Van onze luchtvaartmedewerker ROTTERDAM De onderhandelingen over landingsrechten voor de K.L.M. aan de Amerikaanse westkust tussen de Verenigde Staten en Nederland worden volgende week maandag te Washington hervat. De Nederlandse delegatie staat onder leiding van de heer E. G. Stijkel, staatssecretaris van verkeer en waterstaat. Ook vorig jaar leidde hij de lucht vaartbesprekingen. Zij duurden ruim een maand en werden begin februari afgebroken, toen geen overeenstemming kon worden bereikt. De onderhandelingen die nu voor de deur staan, lijken evenmin gemakke lijk voor Nederland. De Verenigde Staten overhandigden op 14 april aan onze ambassadeur dr. J. H. van Roijen een nota, waarin zij zich bereid ver klaarden verder te praten over de gevraagde landingsrechten. Tevens be vatte de nota de mededeling, dat Nederland bereid moest zijn cijfer materiaal over te leggen over de vluchten van de K.L.M. naar Ameri kaanse vliegvelden. Daarbij zou ons land de uitleg moeten aanvaarden, die de Verenigde Staten aan deze statistieken geven. De Nederlandse regering werd der halve in een moeilijke situatie geplaatst. Zij heeft inmiddels een nota gezonden naar de Verenigde Staten met een uit eenzetting van haar uitgangspunt voor hervatting van de onderhandelingen. Historische taak Het is begrijpelijk, dat Nederland de herkomst en bestemming van de pas sagiers die de K.L.M. vervoert als basis voor de besprekingen niet logisch acht. De Nederlandse delegatie wil alleen spreken over landingsrechten, die worden verlangd op grond van Nederlands historische taak van dienst verlening aan de wereld. Reeds langer dan drie eeuwen heeft Nederland zich hierop toegelegd. Onze regering kapt de kwestie van de statistische gegevens niet radicaal af. Zij gaat ermee akkoord dat hier over wordt gesproken als het alleen gaat om informatie, niet om inter pretatie. Die gegevens moeten dus volkomen los worden gezien van de besprekingen over de landingsrechten. Aan staatssecretaris Stijkel zijn als leden van de delegatie toegevoegd dr. Kruisheer, economisch gezant te Wash ington, de heer M. Mourik, van de ambassade te Washington, mr. J. C. Nieuwenhuysen van het ministerie van buitenlandse zaken, dr. L. H. Slote- maker, directeur van de K.L.M. en mr. H. J. Spanjaard, directeur van de Rijksluchtvaartdienst. Tevens houdt ambassadeur Van Roijen zich beschik baar. Hij was van plan van 2 tot 15 mei een rondreis door Californië te maken, maar hij zal deze bekorten. Dr. Van Royen zal alleen bezoeken brengen aan San Francisco en Sacra mento. de hoofdstad van de staat Californië, waar hij voor het huis van afgevaardigden en de senaat toespraken zal houden. andere gebouwtjes. De polderboerde rijen zijn neergezet in kleine groep jes, terwille van samenwerking en gezelligheid met de buren. Voor iedere Doerderij, die er in de Noordoostpolder beschikbaar was, wa ren er minstens twee boeren van het oude land, die hem wilden hebben. De Directie IJsselmeerpolders in Zwolle heeft de keus- uit de aanvra gers gemaakt. Dit waren de eisen waaraan de nieuwkomers moesten voldoen: vakkundig, modern ge schoold, in het bezit van enig eigen kapitaal, gehuwd, en liefst actief in het maatschappelijke en verenigings leven. Eisen voor superboeren? Dat fa beltje wijst men in de polder van de hand. „Op het oude land zitten massa's boeren, die minstens even goed zijn." Wei vindt men, dat de gunstige om standigheden en de perfecte voor lichting in de polder het peil van de bedrijven omhoog hebben gestuwd, en de onderlinge wedijver is er krach tiger dan op het oude land. „Ik doe alles wat ik kan om mijn buurman bij te houden, of nog liever een stuk vóór te zijn," zegt akkerbou wer E. J. Borm (46), die bij Emmel- oord een bedrijf van achtenveertig hectare heeft. De nieuwe boeren zijn ook zorgvul dig verhoudingsgewijs gekozen uit de verschillende geloofsrichtingen. Maar de vriendschappen beperken zich niet tot de eigen zuil. De heer Borm, die zelf katholiek is, heeft veel niét-ka- tholieke vrienden. „Het is plezierig ook buiten je eigen kring te kijken," zegt hij, „de con tacten zijn hier meer open dan op het oude land. We leven hier wat vrijer van de traditie." Ook het verschil tussen grote en kleine boer speelt hier geen grote rol. Wel ontwikkelt zich een zekere te genstelling waar akkerbouwers en veeboeren bijeenwonen. De veehou ders voelen zich de minderen, omdat de zorg voor hun dieren hen sterker bindt aan hun bedrijf. Met de landbouwmechanisatie is het hard gegaan in de polder. De graan oogst, die volgens traditionele metho den vijfenzestig man-uren per hecta re eiste, wordt nu met maaidorsma- chine en graantank in vijf man-uren gedaan. Een bedrijf van achtenveer tig hectare heeft aan twee vaste land arbeiders genoeg. „Je kunt nu ïachinaal bieten rooi en en in het schip laden, zonder dat je moe wordt. Je hoeft er niet eens je vingers bij vuil te maken zegt de heer Waalkens, die een groot bedrijf heeft bij Tollebeek. Het is allemaal machine wat hij op zijn boerderij heeft. De enige dieren zijn een hond en een pony „om de kinderen toch wat met dieren ver trouwd te maken". De heer Borm heeft zijn machine park binnen tien jaar bijna helemaal moeten vernieuwen. „De mechanisa tie zelf wordt zo snel verder gemo derniseerd. dat je het haast niet kunt bijbenen." De boeren van de Noordoostpolder zijn over het algemeen blij dat ze de grote stap hebben gedaan. „Dit is een land waar we niet lang prakkizeren. Je doet wat je nodig vindt." „Niemand heeft hier een verleden. De remmende traditie en de kritiek van het oude land vallen hier weg." „Je komt hier tot een vlottere le vensstijl. We gaan met de auto naar de bioscoop, of eten in een restau rant." De vrouwen waarderen de prakti sche, moderne woningen; de mannen de dynamiek die hier het boerenvak beheerst. Het nieuwe land heeft een nieuw slag mensen gemaakt. Zelfbewust, za kelijk, ondernemend soms tot op het agressieve af. Maar de schranderheid en geestelijke wendbaarheid van de stedeling gaan hier samen met de warmte en hartelijkheid van de land man. En er is één ding waar ze allemaal trots op zijn: mensen te zijn van de Noordoostpolder. Vandaar dat veel boeren dat met en kentekenbewijs van eigen ontwerp achter op hun auto hebben staan! Akkerbouwer H. P Waalkens pony voor de kinderen Mevrouw E. M. W Borm-Luijkx is een van de moderne boerinnen van de Noordoostpolder. Ze is Brabantse van huis uit, haar man Zeeuws-Vlaming. In haar geboortestreek heeft ze ge werkt als maatschappelijk werkster. Nu eisen gezin en boerderij haar hele maal op. „Het is hier heerlijk leven, ook omdat je hier niet zo op een hoopje zit." LINNE. Rijkswaterstaat deelt mee. dat met ingang van 15 dezer sluis num mer 20 in de Zuid-Willemsvaart te Maas tricht voor de binnenscheepvaart zal zijn gesloten. De stremming duurt veertien dagen. De schepen dienen zolang gebruik te maken van de sluis in het Bosserveld en van sluis 19. Akkerbouwer E. J. Borm vrij van traditie Van onze correspondent BUSSUM In een vijver achter de tuin van het ouderlijk huis in Bussum is gisteren de bijna tweejarige Marietje de Ruiter verdronken. Bij het spelen in de tuin is zij door de heg heen gekropen en daarna van de schuine kant af de vijver in geval len. Een voorbijganger haalde het kind uit het water, maar toen mocht kunst matige ademhaling al niet meer baten. Boerderij in de Noordoostpolder: tamelijk prozaïsch, uitermate praktisch. WASHINGTON. (Reuter, AP) Am- rika is begonnen aan het grondige onderzoek naar de oorzaken van de mislukte invasie op Cuba en het aan deel dat de Verenigde Staten daarin hebben gehad. De minister van buiten landse zaken Dean Rusk was de eerste die voor de speciale senaatscommissie moest verschijnen. De ondervraging duurde drie uur. De zitting werd gehouden met gesloten deu ren, maar na afloop heeft de voorzitter van de commissie, de senator Wayne Morse, enige inlichtingen verstrekt. Hij zei dat volgens de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken het plan voor een invasie is uitgegaan van de Cubaanse vluchtelingen. De invasie is ook geheel door de Cubanen zelf uit gevoerd. Zij hebben echter wel wapens, financiële steun en hulp bij de opleiding van de Verenigde Staten ontvangen. Ge ruchten als zouden de Amerikanen een actie voorbereiden om het prestigever lies dat zij geleden hebben weer goed te maken, missen iedere schijn van waarheid. Rusk heeft de stellige verzekering gegeven dat Amerika geen plannen heeft voor gewapende interventie op Cuba. Later deze week zal ook het hoofd van de centrale inlichtingendienst Allan W. Dulles voor de commissie moeten verschijnen. Dulles heeft bloot gestaan aan felle kritiek omdat zijn inlichtingen dienst het tijdstip voor de invasie als bijzonder gunstig zou hebben aangege ven. Eigen nieuwsdienst ALBLASSERDAM Na zich moed te hebben ingedronken is de 26-jarige A. B. uit Alblasserdam zijn 26-jarige broer met een mes te lijf gegaan. Hij gaf hem vier steken. De man zakte in elkaar en moest zwaar gewond naar een ziekenhuis worden gebracht. B. had een verhouding met de 21-ja- rige vrouw van zijn broer. Samen met haar had hij het plan gemaakt de man van kant te maken. A. B. is gearresteerd en opgesloten. De 28-jarige stucadoor K. F. Broek- veldt uit Groningen is zondag in Haren met zijn bromfiets onder een vrachtwa gen geschoten en doodgereden. Britse en Westduitse militaire deskun digen zullen deze week in Londen van gedachten wisselen over de mogelijk heden van verdere militaire samenwer king. Advertentie) Verwarming, voorruitontdooiers, rolhoei, binnen- en buitenspiegel, starter-contactslot, lichtsignaalschakelaar, handschoenenkastje met deksel, kofferverlichting, 2 kleerhaakjes, 3 asbakjes, zeer uitgebreide collectie gereedschap, afwasbare polyester dakbekleding, spons- rubber kussens, slaapbanken dit alles behoort tot de standaard uitrusting! Prijs f 5495.— (af Den Haag) H. ENGLEBERT N.V. - Verkoop en werkplaats: Theresiastraat 145 Den Haag Tel, 070-723903* Magazijn: Dobbeweg 2 Voorschoten Tel. 01717-2010* DEALERS: Garage I. J. ADRIAANSEN, Oude Stad 16, Oostburg, tel. 2679 Garage IJ. T. WANDEL, Zuidsfraat 10, Nieuwerkerk, tel. 482 Gar. J. JOOSSE ZN., Rijksweg 24G, Nieuw- en S». Joosland, tel. 318

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1961 | | pagina 7