Gemeente - ambtenaar speurt
naar historie vanf Aardenburg
RAKONA
Twee jaar geëist tegen
inbrekende koopman
Voorzieningen aan het
wegennet te Kamperland
BOSCH
Uit wirwar van feiten
groeide panorama
Residentie Orkest met werken
van Mozart en Beethoven
FILMS
Vele uren in
papierschimmel
Verslag Stichting
Prov. Onderzoek
centrum landbouw
Zaterdag 29 april 1961
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 5
IN VERGEELDE PAPIEREN
WALTER D1ERICK SNUFFELT
Rechten
Samenspel
Zwaarddragers
Vreemde eend
KLASSIEK-ROMANTISCH PROGRAMMA
goedgekeurd
Met Peter Townsend
de wereld rond
In drie Zeeuwse plaatsen de
huizen ingeslopen
Contactavond N.O.B.
Te weinig samenwerking
tussen wegvervoerders
Vingerafdrukken
BOUGIES
AARDENBURG. „Ik zal eerst even mijn handen wassen,
want die zitten vol met papierschimmel. En op den duur kan
dat spul ook zo gemeen in je neus kriebelen."
„Papierschimmel?", vroegen we verbaasd.
„Ja, ik zit nl. een paar vorige-eeuwse jaargangen van het
Sluisch Weekblad na te pluizen."
Met deze woorden maakten we kennis met de 24-jarige Wal
ter Dierick, van beroep ambtenaar ter secretarie en in zijn vrije
tijd expert op het gebied van de Aardenburgse geschiedenis.
Eigenlijk is dat laatste niet helemaal juist. Beroep en vrije
tijdsbesteding zijn bij deze' jonge Aardenburger op een wonder
lijke manier verstrengeld en evenals het heden onlosmakelijk
vervlochten is en verband houdt met het verleden, zo zijn beroep
en vrije tijd bij hem een onlosmakelijke eenheid geworden.
Walter Dierick heeft in de loop van
de jaren een verbluffend gedetailleerde
kennis opgedaan van de geschiedenis
van Aardenburg. Hij heeft kans gezien
om een geweldige hoeveelheid „splin
terfeitjes" aan de vergetelheid te ont
rukken, maar daarvoor heeft hij dan
ook vele uren in de „papierschimmel"
gezeten.
Alle bereikbare documenten, die In
de Aardenburgse schatkamers van de
geschiedenis liggen opgestapeld, zijn
wel eens door zijn handen gegaan.
Maar dat niet alleen, hij heeft ze be
studeerd met een levendige interesse,
en met een subtiel gevoel voor de de
tails.
Het is overigens niet bij de details ge
bleven. Langzamerhand groeide uit de
wir-war van feiten en bijzonderheden
een compositie, een machtig panorama
dat een boeiend overzicht verschafte
over de wrede, van strijd doortrokken
geschiedenis van Aardenburg.
Toen we het gemeentehuis van Aar
denburg binnenkwamen zat Walter ach
ter een paar vergeelde jaargangen van
het Sluisch Weekblad. ,,Moet je eens
kijken", zegt hij lichtelijk geamuseerd,
en hij wijst een bericht aan in een
krantje van 1870.
„Tussen Eeklo en Aardenburg is een
w'.el van de diligence afgedraaid. Per
soonlijke ongevallen deden zich niet
voor".
In onze verbeelding zien we de voer
man plotseling scheef zakken. Paarden
steigeren, stof dwarrelt op en een paar
vrouwen, in lange rokken en jakken ge
huld, slaken verschrikte gilletjes.
De krant was er bij (misschien wel
met de hoge hoed op), en noteerde het
incident.
Ofschoon het waar mag zijn dat het
recente verleden ons nog een beetje
gemoedelijk voorkomt (terecht of ten
onrechte), geheel verbijsterd staan we
daarentegen als we de spaarzaam ver
lichte ruimten van de Aardenburgse ge
schiedenis binnendringen.
Het is geen wonder dat iemand hier
door gefascineerd kan worden en zich
geen rust meer gunt voordat hij alles
weet wat hij bij benadering te weten
kan komen.
Het Aardenburg van vele eeuwen ge
leden staat zover van ons af dat het
wel lijkt of het op een andere planeet
heeft gelegen. „Ik zal u een sterk staal
tje laten zien", zegt Walter, en hij be
gint te bladeren in een wetboek van 1330.
Even later drukt hij ons een tekst
onder de neus waarin de rechten van
de veertiende eeuw.se Aardenburgse
vrouw omschreven staan.
„Een man mach sijn wijf slaen
ende steken, upsnidan, splitten van
beneden tote boven ende waermen
sijn voeten in haar bloet ende naey
se weder toe zonder verbuerte jeghen
den heer, updat zoe levende blijft".
Vrij vertaald komt dit voor ons be
sef liederlijke stuk „proza" ongeveer
hier op neer, dat een man zijn vrouw
mag slaan en steken, opensnijden van
beneden tot boven en ze weer dichtnaai
en zonder dat de rechterlijke macht ook
maar met de ogen zal knipperen.
Tot overmaat van ramp mag de ge
baarde woesteling zijn voeten warmen
in haar bloed. Aansprakelijk kan hij
pas gesteld worden als vrouwlief de
behandeling niet helemaal doorstaat en
onverhoopt de laatste adem mocht uit
blazen.
Het opschrift van dit fraaie artikel
luidt als volgt: „No hoe I man sijn
wijf mach berechten sonder wet".
Beste lezer, op deze manier was de
positie van de vrouw omschreven in
het wetboek van de stad Aardenburg,
anno 1330,
U zult het met ons eens zijn als we
zeggen dat de vrouw in die eeuwen
krachtens haar huwelijk verlaagd werd
tot een ding dat vrijelijk uitgestrekt
mocht worden op de knutselbank van
haar heer gemaal. En nu maar filo
soferen over die goeie ouwe tijd!!....
Die goeie ouwe tijd is voor de stad
Aardenburg weinig meer geweest dan
één langgerekte rampnacht.
Bij onze beschrijvingen van de re
cente opgravingen hebben we er reeds
op gewezen dat Aardenburg sedert de
Karolingische tijd een slordige tien
maal compleet is platgebrand, en niet
zelden ging deze brandstichting ge
paard met een grondige moordpartij.
De Aardenburgse bodem geeft haar
geheimen prijs. De zwartgeblakerde
brandlagen worden door de rijksdienst
voor oudheidkundig bodemonderzoek
als evenzovele rouwbanden aan het
licht gebracht.
De feiten, die schakel voor schakel
worden 'ingepast in het grote mozaiek
zijn even interessant ais verbijsterend.
In wezen is in Aardenburg sprake
van een uniek samenspel. Er zijn twee
„amateur-archaeologen", die de des
kundigen van de rijksdienst met raad
en daad ter zijde staan.
In de eerste plaats is daar de heer
Van Hinte uit St. Kruis, die reeds ge
durende lange jaren gefascineerd is
door de geheimen van de Aardenburg
se bodem en d'ie belangwekkende vond
sten aan het licht heeft gebracht. De
bewijzen daarvan liggen opgestapeld
in het museum. Het is de heer Van
Hinte zelfs gelukt om de overblijfselen
van Romeinse soldatenschoenen op te
graven. Deze leren schoenen, waarvan
•het bijna ongeloofwaardig is dat ze ge
conserveerd bleven, zijn wel een van
de meest fraaie atcributen die in het
museum te bewonderen zijn.
De tweede „amateur-archaeoloog" is
dus Walter Dierick, die zich speciaal
aangetrokken voelt tot de geschreven
geschiedenis van Aardenburg.
Walter Dierick is dingen op het spoor
gekomen die een gewoon mens de adem
in de keel doen stokken.
Wat zou u b.v. zeggen van de maand
januari van het jaar 1383, toen een be
kende Gentse aanvoerder (Frans Ak
kerman) in een tijdsverloop van enke
le weken tweemaal Aardenburg „be
zocht". Overbodig te vertellen dat dit
een bezoeking is geweest.
Aardenburg had in dat beruchte jaar
(1383) ongeveer 10.000 inwoners. Maar
nauwelijks was de eeuwwisseling ge
vierd of Frans Akkerman hakte met
zijn „zwaarddragers" op de menigte in
en liet er zegge en schrijve 500 van
m leven. Dat laatste is waarschijnlijk
meer te wijten aan de panische vlucht
van de overvallen Aardenburgers, dan
aan de genade van de bloeddorstige
Frans en de zijnen.
v.Pen. atoombom zou de ramp nauwe
lijks kunnen verbeteren, want Frans
stak de stad in brand en kwam diezelf
de maand nog een keer 'terug om het
weinige dat voor de loeiende vlammen
zee gespaard bleef even ondersteboven
te 'halen. Zonder aanzien des persoons
werden mannen, vrouwen en kinderen
op de Gentse slachtbank gelegd en van
hun bezittingen is niets anders over
dan een donkere brandlaag in de bo
dem; één van de velen.
Wie er aardigheid in heeft kan de
as van die rampmaand nu nog op zijn
hand wegen. Maar als u dit doet, zult
u waarschijnlijk ondanks uzelf de woor
den spreken: ,,Te licht bevonden".
Walter Dierick is geen jongeman die
aan bevliegingen lijdt. Hij is geen fi
guur, die plotseling geïnteresseerd
raakt en die dan niets anders meer
weet dan geschiedenis, geschiedenis.
Dergelijke figuren laten het voorwerp
van hun belangstelling even makkelijk
en even grondig weer schieten.
Bij Dierick is dit niet het geval.
Zijn belangstelling voor de Aarden
burgse geschiedenis dateert al van zijn
Pnlle jeugd. Met zijn vader, die in
1947 aan de restauratie van de St.
Baafs werkte ging hij al dagelijks mee
en hij pikte er de eerste graantjes van
zijn gedetailleerde kennis.
Zijn gymnasiale opleiding ontving hij
van zijn twaalfde tot zijn achttiende
jaar op het klein seminarie te Sluis.
De kennis die hij daar opdeed van het
Latijn kwam hem b'ij zijn latere speur
tochten behoorlijk te pas. De oudste
Aardenburgse documenten zijn nl. vaak
Later, van ongeveer 1500 tot 1700 is
de geschiedenis opgetekend in Gotisch
schrift. Maar ook hier wist hij na
moeizame arbeid 'in door te dringen.
Hij vertelt er van of het allemaal niets
te betekenen heeft en met een grote
bekendheid.
„Och", zegt hij, „u moet niet verge
ten dat het mijn hobby is".
In 1956 kwam Dierick bij de gemeen
te en kreeg hij de volle vrijheid om in
de archieven rond te snuffelen.
Toen zat ik dicht bij de bron, zegt
hij niet zonder voldoening,
ven. Zelf heeft hij enkele van die La
tijnse documenten vertaald,
in het Latijn of in het Frans geschre-
In de jaren da't hij op de secretarie
werkt is Walter eigenlijk een vreemde
eend 'in de gemeentelijke bijt gebleven.
Het komt niet zo vaak voor dat men
hem een hele dag aan z'n bureau ziet
zitten. Eigenlijk is hij de gids gewor
den voor een ieder die zich interesseert
voor de Aardenburgse geschiedenis.
Studenten die een thesis moeten ma
ken wijst hij de weg. Hij weet de ar
chiefstukken te Vinden. Hij is thuis in
de poorters-lijsten, in de vonnissen van
de rechtbank en in de correspondentie
die daarover gevoerd werd met Brug
ge. Hij kent de stadskeure (de wet van
de stad) en hij weet te vertellen waar
om er steeds maar één s-tadskeure in
de loop van de geschiedenis aanwezig
was. Die wet werd nl. op een rol per
kament geschreven en door de graaf
officieel vanaf het bordes voorgelezen.
De oude keure werd dan ten overstaan
van de gehele bevolking verbrand, het
geen met veel pracht en praal gepaard
ging.
Het einde van zijn speurtocht is
nog steeds niet in zicht en die zal
ook wel nooit in zicht komen. Die
rick is nl. met zijn plaatselijke
kennis niet meer tevreden. Van
het bijzondere grijpt hij naar een
breder verband. Waarom heeft
Frans Akkerman de stad Aarden
burg verwoest, geplunderd en uit
gemoord, zo vraagt hij zich af. Wat
waren de motieven. Vanuit deze
vragen krijgt hij belangstelling
voor de Europese geschiedenis. De
politieke motieven gaan hem inte
resseren en zijn kennis breidt zich
als een olievlek uit. Maar het cen
trum, de bron blijft Aardenburg,
de stad waaraan hij zijn hart heeft
verpand en waaraan hij al zovele
en zo rijke uren heeft besteed.
"lillïB
- -
,W3SÉM
Advertentie
TTT TT TT» T7UTVT UAFT TT" 4 CT Door ons verhuursysteem kunt U nu direct een
XX U UJx XhXLi 1 IV ih 1 j|\ f\ I gloednieuwe koelkast in Uw keuken hebben. Huur-
tarief vanaf 9.15 per maand met recht van koop.
Keuze uit alle merken. Een koelkast in huis betekent:
ZUINIGER LEVEN GEZONDER LEVEN
Vraagt inlichtingen bij:
SMAKELIJK ETEN
BREDA: Ginnekenstraat 61 Telefoon 34850
WAALWIJK: Grotestraat 281 Telefoon 3062
BERGEN OP ZOOM: Kremerstraat 4 Telefoon 3068
GOES. In het tweede verslag van
de Stichting" Provinciaal Onderzoekcen
trum voor de Landbouw in Zeeland over
1959 en 1960 wordt geconstateerd dat de
activiteiten van het Centrum noch In
de breedte noch in de diepte zijn toege
nomen. Tevens wordt gezegd dat een
meer actieve belangstelling van de
Zeeuwse boer voor het werk van de
commissies onontbeerlijk is. Deze zal
moeten resulteren in grotere financiële
bijdragen die een basis kunnen vormen
voot vruchtbaar onderzoekingswerk.
Dat het aantal commissies niet werd
uitgebreid valt niet gunstig te noemen.
Het door hen bestreken, terrein is waar
lijk breed genoeg. Verwondering wekt
het, dat met name het hoogst belangrij
ke werk van de Commissie Rationalisa
tie en Mechanisatie z'lch niet verder
ontplooide. Daarmede wordt deze com
missie niet in geibrake gesteld. Zij was
prijzenswaardig actief. Haar eerste ge
drukte verslag in ciroa 3500 exempla
ren verspreid, bleek een gelukwens
waard. Het ontbrak de commissie ech
ter in het bijzonder aan een coördine
rende kracht, d'ie zich geheel aan de
uitvoering van het onderzoek kan wij
den, aldus het verslag. Hieraan zal vol
daan moeten worden, wil de commis
sie haar taak goed kunnen vervullen.
Onder de gegeven omstandigheden, nu
de ontwikkeling van het landbouwbedrijf
zich in snel tempo in een richting be
weegt, waarbij dit met een minimaal
aantal arbeidskrachten gevoerd kan
worden, is het van niet te onderschat
ten betekenis, de problematiek die hier
van het gevolg is onder Zeeuwse om
standigheden te bestuderen.
Van hoeveel betekenis de aanwezig
heid van ean dergelijke kracht is, toont
het werk van de Commissie Waterbe
heersing en On'tzilting; niet te zeer in
de openbaarheid tredend, misschien tot
eigen schade het werk leent er zich
ook minder toe geldt voor deze com
missie „still going strong". Er is be
langrijk onderzoek verricht en tegen de
achtergrond van de concentratie van
polders en waterschappen en de uit
voering van het Deltaplan aan de gang,
over welk laatste onderzoek spoedig
meer vernomen zal worden.
De Commissie Bodem - Plant - Dier
zal in 1961 haar tweejarig onderzoek af
ronden. De resultaten werden gepubli
ceerd 'In het „Tijdschrift voor Dierge
neeskunde" en in voor de praktijk meer
toegankelijke vorm in „Aktualiteiten van
de Landbouw op de Zeeuwse Eilanden".
Daarmede vonden zij hun weg op 1600
landbouwbedrijven. Het mangaankoekje
als tastbaar praktisch resultaat vond
met sukses zijn plaa'ts op veel bedrijven.
De Coördinatie Commissie Voor So
ciaal-Economisch Onderzoek zag haar
urgente onderwerpen onderzocht en ge
publiceerd.
De toekomst zal echter gericht dienen
te zijn op een beperkt aantal commissies
met een beperkt aantal objecten van on
derzoek. Alleen op die wijze zal een
voldoende diepgaand onderzoek worden
gewaarborgd. Daarbij zal de aandacht
geconcentreerd worden op de Commis
sie Rationalisatie en Mechanisatie en
de Commissie Waterbeheersing en Ont-
ztlting.
Raad Middenschouwen
Schetsplan nieuw raadhuis
Walter Dierick (rechts) bekijkt
samen met de heer Van Hinte uit
St. Kruis een Romeinse pot.
De plattelandsvrouwen in Rilland hiel
den onder leiding van presidente mevr.
Kamps een vergadering. Sprekers waren
de heer Faberijn-de Jonge en de heer
Schoon uit Middelburg.
De heer J. J. Hakeer te St.-Maar-
tensdijk is per 1 september benoemd
tot leraar A.V.O. aan de nijverheid-
school voor meisjes te Rotterdam.
GOES. Op het plein van het
Christelijk Lyceum voor Zeeland had
zich gistermiddag een alleszins opval
lend bont gezelschap verzameld. Het
maren de leerlingen van de examen
klasse van de H.B.S. A die ter gele
genheid van de laatste schooldag een
persiflage van onze internationale
conferenties ten beste gaven. Zo be
wonderden we president De Gaulle.
Kennedy, Chroesjtsjef en andere
staatshoofdenDeze „conferentie"
die werd. voorgezeten door de heer
iiammarskjöld was echter gewijd aan
misstanden op het gebied van het on
derwijs. De voorzitter van de confe
rentie somde dan ook in het bijzijn
van de rector van de school een
aantal klachten op. „We hebben enor
me hiaten ontdekt die liggen in het
sociale en culturele vlak. We eisen
meer aandacht voor het landbouw
onderwijs: vooral ten aanzien van de
fruitteelt want de appel gaat voor de
voeding zowel als in de kunst een
steeds belangrijker rol spelen. En we
eisen een vierdaagse werkweek, alleen
voor de leerlingen
Nonnen voor het vuurpeleton
In City draait een film met een nogal
drakerige inhoud, die echter door knap
spel van de hoofdrolspelers en door een
vaste ergiehand boven de middelmaat
wodrt getild. Italiaanse nonnen proberen
voor de Duitsers in hun klooster joden
te verbergen, maar worden ontdekt. Twee
wel bijzonder sadistische s.s.ers slepen
de moederoverste voor het vuurpeleton,
maar voor de schoten knallen, grijpt een
Italiaanse officier, die hoewel facsist toch
een hart schijnt te bezitten, in. Zoals
reeds gezegd, het gegeven is nogal la-
royant, maar het zeer goede spel van
Lilli Palmer als de abdes en de strakke
regie van J. Lee Thompson zorgen voor
een boeiende film. In Middelburg.
Het mysterie van het
zwarte museum
In Electro te Middelburg draait een
machtige griezelfilm die zich afspeelt
in Londen waar een beroemd schrijver
een eigen misdaad-museum heeft inge
richt.
Met behulp van zijn bediende pleegt
hij diverse moorden, o.m. op, hoe kan
het anders, knappe vrouwen. Van de
meest bizarre moordwapens wordt daar
bij gebruik gemaakt. Een ongezonde en
weinig aanlokkelijke rolprent.
Tarzan de geweldige
In Luxor, Vlissingen draait een film
die voor enkele jaren nog wel belang
stelling trok. Thans doet een dergelijke
rolprent al verouderd aan, hoewel de
spectaculaire verrichtingen van de ster
ke Tarzan de aandacht ongetwijfeld ge
spannen houden. Maar aangezien het ver
haal overigens geen enkele waarde be
zit valt deze film dan ook louter en al
leen als kijkspel te accepieren.
Du bist wunderhar
Liefhebbers van een showfilm komen
bij „Du bist wunderhar" aan hun trek
ken. Catharina Valente is de ster die
met haar liedjes de spil vormt waar alles
om draait. Het verhaal komt hierbij als
vanzelfsprekend op het tweedeplan en
handelt over een vrouw die verliefd is
op een jonge man. maar er met de va
der vandoor gaat. Deze gezellige onder
houdende film vertoont Alhambra.
MIDDELBURG. Het Aardrijks
kundig Jeugdgenootschap gaf in hef
City-theater enkele voorstellingen voor
de Middelburgse scholieren van de
film „Met Peter Townsend de wereld
rond". Peter Townsend die bekendheid
verkreeg door een relatie met prinses
Margaret van Engeland, toonde zich
een bekwaam cineast. Met zijn land
rover maakte hij een tocht om de we
reld en filmde overal waar hij kwam,
de mensen en de natuur. Hij bezocht
o.m. Pakistan, Australië, Nieuw-Zee-
land en communistisch China. Zo kon
den de jongens en meisjes in anderhalf
uur meebeleven wat Peter Townsend
op zijn wereldreis zag en beleefde.
Weliswaar kon deze film, gezien het
uitgebreide onderwerp niet volledig
zijn, maar de kenmerkende aspecten
van elk land worden op zo boeiende
wijze belicht, dat de film van het be
gin to't het eind een gaaf geheel vormt.
Het Aardrijkskundig Jeugdcentrum
gaf in City in Middelburg enkele film
voorstellingen voor diverse scholen in
Middelburg. Ditmaal werd de film „Met
Peter Townsend de wereld rond" ver
toond.
SCHARENDIJKE. De raad van
Middenschouwen heeft haar goedkeu
ring gehecht aan het schetsplan voor
het nieuwe gemeentehuis dat architect
L. Beije uit Veere de leden van de
raad kon laten zien. De vereniging voor
instrumentale muziek vroeg in ver
band met een te Zierikzee te geven
concert een bijdrage in het geraamde
tekort van 1900 gulden.
Gelet op de subsidie, die de gemeen
te Zierikzee zal toekennen achtte de
voorzitter een subsidie van 50 voor
Middenschouwen voldoende. De heren
der Weduwen en de Vrieze waren voor
een bijdrage van 25. Op voorstel van
de heer der Weduwen besloot de Raad
tot een subsidietoezegging van 25.-.
De Raad besloot ernstig bezwaar te
maken tegen het voornemen van gede
puteerde staten van Zeeland om de kor
ting voor het genot van een ambtswo
ning voor de secretarissen op andere
wijze te regelen.
De Raad was van mening, dat de
door gedeputeerde staten van Zeeland
voorgestelde regeling in wezen neer
komt op een salarisverlaging. Voor het
eigen personeel blijft het Rijk daaren
tegen een gunstigere regeling volgen.
Bij de behandeling van de gemeente
begroting voor 1961, wenste niemand
van de raadsleden het woord voor het
geven van algemene beschouwingen.
De heer W. J. de Vrieze achtte de
bijdrage voor de centrale dienst
Noord-Zeeland aan de hoge kant en
vroeg of de gemeente in gelijke mate
van de districtsopzichter profijt heeft.
De voorzitter meende hierop een be
vestigend antwoord te moeten geven.
De heer der Weduwen vroeg of er nu
twee districtscpzichters voor Midden
schouwen werkzaam zijn. De voorzitter
zei dat dit voorlopig nog het geval is,
De organisatie van de dienst wordt bin
nenkort echter opnieuw bezien.
Mamens de commissie belast met het
onderzoek der begroting bracht de heer
D. van der Wekken verslag uit.
De raad besloot hierna de begroting
vast te stellen volgens het aangeboden
ontwerp.
Aan J. Verton te Kerkwerve werd
nog vergunning verleend tot het inne
men van standplaats met een patates-
friteswagen aan de Ring.
VLISSENGEN. Het
Residentie Orkest, dat
dinsdag 9 mei in de Sint
Jacobskerk concerteert,
komt voor de liefhebbers
van het klassiek-romanti-
sche in de serieuze muziek
met een zeer attractief
programma. Willem van
Otterloo dirigeert name
lijk zijn in binnen- en
buitenland terecht be
faamd orkest in twee wer
ken van Mozart en een
Beethoven-symfonie.
Het openingswerk, de
Serenade in D, K.V. 100,
is door het wonderkind
Mozart op dertienjarige
leeftijd geschreven en heeft
uiteraard niet de diepte
en bezinning van zijn
latere werken. De naam
serenade zegt trouwens al,
dat het een verpozings-
muziekje is, -dat de hoge
heren van die tijd tijdens
een etentje aangenaam
bezig moest houden. Maar
de instrumentatie is van
dien aard dat het plezie
rige werkje bij uitstek
geschikt is voor concert-
gebruik.
Theo Olof (in Nederland
en daarbuiten bekend als
helft van de violisten-
THEO OLOF
.daar sta je dan
tweeling Olof-Krebbers)
is met José Stordiau de
solist in de Symfonie
Concertante in Es, K.V.
364. Het is aardig om dit
werk te vergelijken met
het vorige en -dan te con
cluderen dat de nog jonge
Mozart door leed gelou
terd zijn werken een
schoonheid en rijkdom aan
muzikale inhoud gaf, die
ook deze symfonie concer
tante tekenen tot een van
de meest volmaakte van
de klassieke muzieklitera
tuur.
Na de pauze wordt van
Beethoven de befaamde
zevende symfonie uitge
voerd. Wagner noemde dit
werk „de apotheose van
de dans" en hij heeft wel
enigszins gelijk. Want de
symfonie ademt een meer
ritmische dan thematische
opbouw. Langzame delen
komen er niet in voor,
want ook het allegretto,
dat een prachtig hoofd
thema en een lyrisch
tegenthema heeft, heeft
een niet bepaald laag
tempo.
De laatste twee delen,
vooral het laatste, zijn een
roes. Met tomeloze vaart,
zonder de toehoorder een
moment rust te gunnen,
ijlt de symfonie naar het
stormachtige slot. Bij de
première in 1813 in Wenen
werd het werk door pu
bliek en critici met ver
bijstering ontvangen.
Dirigent Willem van
Otterloo is in Nederland
zeer bekend. Naast zijn
eigen Residentie Orkest
leidde hij ook o.m. het
Weens Symfonie Orkest,
het Berlijns Symfonie
Orkest en de Colonne en
Lamoureux Orkesten in
opnamen van grammofoon
platen.
Ook Theo Olof hoeft bij
het muziekminnende deel
van ons land niet nader
te worden geïntroduceerd.
Hij kreeg vooral bekend
heid door zijn optreden
met Herman Krebbers.
José Stordiau is een naam
die langzamerhand meer
wordt genoemd in muzi
kale kringen. Hij trad
met het Residentieorkest
als altvioolsolist op in de
concerten van Bartók en
Walton en in Noorwegen
in Berlioz' „Harold en
Italië".
MIDDELBURG. De Klun-
dertse koopman F.R. bleef giste
ren voor de Middelburgse recht
bank na herhaaldelijk vragen van
de president, mr. P. van Empel,
harnekkig ontkennen iets uit
staande te hebben met diefstal
len in drie verschillende Zeeuwse
plaatsen gepleegd. De officier
van justitie, mr. Ph. M. Schen-
kenberg van Mierop, achtte het
ten laste gelegde echter wettig
en overtuigend bewezen en eiste
twee jaar gevangenisstraf met
aftrek.
In de gemeente Driewegen op Zuid-
Beveland zou R. drie bankbiljetten van
25 gulden uit een geldkistje dat in een
linnenkast stond hebben weggenomen.
Eveneens in de zomer van 1959 zou hij
in het gehucht Driewegen bij Biervliet
een huis binnen zijn gestapt waarvan de
bewoonster naar de dokter was. Daar
KAMPERLAND. Naar wij van bevoegde zijde vernemen zullen
de moeilijkheden met betrekking tot de aan- en afvoerwegen naar
het terrein te Kamperland, waar in juni de grote Z.L.M.-manifestatie
wordt gehouden, op korte termijn opgelost zijn. Zeer binnenkort zal
met de verbetering van het wegennet een aanvang worden gemaakt,
waardoor de verkeersstroom deze zomer op redelijke wijze zal kunnen
worden verwerkt. Met name waren er zorgen over het gedeelte van
de weg onder langs de zeedijk vanaf de kleine duintjes tot de Ban-
jaard. Deze weg verkeert thans in zeer slechte staat. Verwacht mag
worden, dat de voorzieningen aan het wegennet voor de opening van
de Z.L.M.-manifestatie uitgevoerd zullen zijn.
MIDDELBURG. De N.O.B. Weg
transport hield in de City een Zeeuwse
Contactavond die druk bezocht was.
De neer L. F. Boon hield een korte
toespraak ter opening. De heer D. de
Vries rijkshoofdinspecteur van het ver
keer in Zeeland die deze avond zou
spreken, was door ziekte verhinderd.
Daar de heer G. J. Fonteyne, die als
zijn plaatsvervanger zou optreden zich
niet in staat achtte de aangekondigde
lezing. „De toekomst van het wegver
voer in Zeeland" te houden, bepaalde
hij zich tot eer, kort woord van dank.
De heer C. P. G. van Yperen, alge
meen secretaris van de N.O.B., sprak
er zijn ontevredenheid over uit dat er
te weinig samenwerking bestaat tussen
de vervoerders
Want uit de cijfers van het afgelopen
jaar bleek dat het vervoersaanbod vrij
gunstig lag, maar de prijzen toch aan
de lage kant bleven door te felle con
currentiestrijd. Hij drong erop aan dat
er een hetere samenwerking moest ko
men, omdat er nu weliswaar een tijd
van hoogconjunctuur heerst, doch dat
door de huidige toestand geen voldoen
de reserves voor een eventuele terug
gang kunnen worden aangekweekt.
Het gezelschap Coos van de Velden
zorgde voor een vrolijk cabaretpro
gramma met medewerking van het trio
Ré.
werden vier briefjes van 25 gulden ver
mist. In beide gevallen wezen vinger
afdrukken uit dat R. de insluiper was
geweest.
Ernstiger was in de inbraak in Clinge,
waar elf bankbiljetten van honderd gul
den werden ontvreemd. Enkele mensen
hadden R. daar uit een woning zien
stappen. R. bekende wel de bewuste
dag in Clinge te zijn geweest. Hij ventte
daar met kleedjes, maar zei beslist geen
geld te hebben weggenomen. Of de pre
sident R. nu al voorhield, dat de vin
gerafdrukken klopten met die in de bei
de Driewegens en absoluut van de ver
dachte afkomstig waren. R. hield voet
bij tuk. „Er zijn zoveel vingers", had
hij tegen de rechter-commissaris ge
zegd. „Bovendien moeten de mensen in
Clinge zich vergist hebben".
De officier oordeelde dat verdachte,
die al eerder was veroordeeld, steeds
volgens hetzelfde systeem te werk ging.
Mede gelet op de vingerafdrukken acht
te hij het ten laste gelegde bewezen en
eiste twee jaar gevangenisstraf met af
trek. De raadsman van de koopman,
mr. P. C. Adriaanse, vond de geëiste
straf wat aan de hoge kant. Zwaardere
inbraken worden in den lande wel mil
der gestraft, merkte hij op. Uitspraak
10 mei.
Advertentie
WIJ ZIJN HET EENS
elastisch rijden
ttlBrmneiasfiÉ
afgestemd op hel hedendaagse verheer
Alleenverf. N.V. Willem van Ri|n
Amsterdam-W. Postbus 8005
