Zuivering van
Franse leger
in volle gang
NAAM
VOL VERZET
Iedere
keer
een
mensen
leven
Mr. Marijnen zal antwoorden
op vragen van Tweede Kamer
VIER REGIMENTEN ONTBONDEN
NIEUW SCHIP
ORANJELIJNEN
Felix Kersten gloöt
LEES NU PM
Niet officieel
maar persoonlijk
„Vrije boer' Koekoek tegen
beslaglegging op grond
gebruikte de
angst van de een contract
angst van de
beul
ZEEUW£if.a DAGBLAD
Pag. 13
Volgende week begint
grote anjerloterij
Vertraging bij giro
Rechtbank spreekt
vechtersbaas vrij
MINISTER MARIJNEN
NAAR DUITSLAND
ADENAUER TERUG
JULIANA BEATRIX IRENE HENRIETTE
Juul
AFFAIRE-STALMANN
Boude wijn en Fabiola
in West-Duitsland
Onzeker
Hulp
BOETE GEËIST
Hoofdagent gebruikte
gummistok privé
„Zo niet"
Ondanks verbod
„GEMEENTE LOERT ER AL JAREN OP"
UITGELOKT
HONDERDDUIZEND
Zaterdag 29 april 1961
Van onze correspondent
PARIJS Met ex-generaal Challe is generaal Gouraud, de vroegere
commandant van hel Franse legercorps in Constantine, opgesloten in de
gevangenis de Santé te Parijs. Tijdens de opstand is hij naar Challe over
gelopen. Ook hij zal in staat van beschuldiging worden gesteld en voor
hetzelfde tribunaal moeten verschijnen als Challe. Ook zullen naar Parijs
worden overgebracht de generaals Petit, Bigot (de oud-commandant van
de luchtmacht in Algerije) en Mentre (oud-commandant van de luchtmacht
in de Sahara) die allen hun sympathie met de opstand betuigd hebben.
Verder is generaal Héritier, stafchef
in Algerije, van zijn post ontheven en
naar Frankrijk teruggeroepen, wegens
zijn passieve houding tijdens de op
stand. Ook kolonel Coustaux, chef van
het operationele bureau van het opper
commando, onderging dit lot. Generaal
Fridon, commandant van de gendar
merie in Algerije, is met zijn kolonels
Buchou, Bréchignac, Rocca, Bravelet en
Niga, alsmede de luitenant-ter-zee
Guilleaume gearresteerd en allen zijn
zij naar Parijs teruggestuurd. Het bu
reau voor de psychologische oorlogs
voering in Algerije is opgeheven. De
chef ervan, kolonel Henry, treft geen
blaam. Hij zal een andere post krij
gen.
Parijse putsch
Te Parijs zijn gearresteerd kolonel
Vaudrey, en twee adjudanten van mi
nister Triboulet, die het departement
van oud-strijders beheert, de kapiteins
de Saint-Rémy en Varo.
De beide kapiteins zijn gearresteerd
in het huis van Varo, de vorige zater
dag, toen daar de militaire kopstukken
van de „Parijse putsch" bijeen waren.
Kolonel Vaudrey was erheen op weg.
De binnenlandse veiligheidsdienst kreeg
op deze wijze de gehele leiding van de
Parijse putsch in handen. De leider
schijnt commandant Hachard te zijn
geweest, die vaak op en neer ging tus
sen Parijs en Algiers en die de werke
lijke verbindingsman tussen de Alge
rijnse muiters en de Parijse was. On
geveer een uur voordat de veiligheids
dienst een inval deed in het huis van
kapitein Varo, was hij in Parijs ge
arresteerd
Ook generaal Faure, wiens arrestatie
wij reeds gemeld hebben, schijnt hier
mee te maken te hebben gehad. Zijn
rol is nog niet helemaal duidelijk. Bij
een huiszoeking te zijnen huize werden
papieren en documenten gevonden, die
op het ogenblik worden bestudeerd.
200 officieren
In Algerije zijn tot nu toe tweehon
derd officieren op non-actief gesteld.
Zij hebben huisarrest gekregen, in af
wachting van een onderzoek naar hun
gedragingen tijdens de opstand.
Vier regimenten zijn reeds ontbon
den en hun officieren gearresteerd. Het
zijn het eerste regiment parachutisten
en het eerste regiment cavalerie, bei
den van het vreemdelingenlegioen,
waarvan wij gisteren de ontbinding
reeds meldden, het veertiende en acht
tiende regiment jagers van de parachu
tisten, alsmede alle luchtcommando-
troepen.
In totaal zouden er aan deze troe
pen, die alle aan de opstand hebben
deelgenomen, ongeveer tweehonderd
man ontbreken.
Dit is de eerste zuiveringsgolf, die
door het leger gaat, en die ongetwij
feld door meer gevolgd zal worden.
Van de gevluchte ex-generaals en ex-
kolonels is nog altijd geen spoor ont
dekt.
In dit verband worden verschillende
hypothesen naar voren gebracht:
1) ondanks alle ontkenningen zouden
zij toch in handen van de regering
zijn, die dit om politieke redenen ge
heim wenst te houden;
2) zij zijn erin geslaagd een haven
in het buitenland (Palma de Majorca?)
te bereiken;
3) zij zijn ondergedoken bij vrien
den in het departement van Algiers;
4) zij zijn naar het zuiden getrokken
met de deserteurs van de parachutis
ten-regimenten.
Magistratuur
Niet alleen in het leger, maar ook
onder de magistratuur, de ambtenaren
en burgerbevolking gaat de zuivering
verder. In de stad Algiers alleen al
zijn vierhonderd leden van de organi
satie van het geheime leger gearres
teerd. Van de drieduizend ambtenaren
zitten er op het ogenblik ruim honderd
in arrest, maar in deze sector is het
onderzoek pas begonnen.
Van de magistraten is mr. Cot, pre
sident van het gerechtshof van Algiers,
in zijn functie geschorst, evenals mr.
Jousse, substituut-officier van justitie
bij dit hof. Ook bij de politie zijn kop
pen gevallen. Benhamou, inspecteur-
generaal van de Algerijnse politie, en
de commissarissen Lajeunesse en Bré-
mond zijn in verzekerde bewaring ge
steld.
In Parijs bevinden zich ruim vijf
honderd mensen, vrijwel allen aan
hangers van ultra-rechtse partijen, in
arrest.
Deze eerste golf is slechts het begin
van de zuivering van het leger, de
magistratuur en het ambtenarencorps.
Minister Joxe, die in dit verband de
uitgebreidste volmachten behouden
heeft, die de Gaulle hem zaterdag
heeft gegeven, is van plan in drie fa
sen zijn doel te bereiken:
1) onmiddellijke sancties tegen de
deelnemers aan de opstand;
2) sancties vanwege een slappe, twij
felachtige houding of onbekwaamheid;
3) een administratieve en politieke
reorganisatie.
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM. Uit de IJsselha-
ven te Rotterdam vertrekt vandaag het
vrachtschip Prins Maurits voor zijn
eerste grote reis naar Chicago. De
Prins Maurits (4000 brt.) is een nieuw
schip van de Fjell-Oranje Lijnen, die
diensten onderhouden van Europa naar
Canada en tussen de havens van de
Grote Meren. Voor het laatste heeft
het schip een aantal bijzondere voor
zieningen zogenaamde Lake-telefonie
een hekanker en speciale navigatielich-
ten.
De Prins Maurits, die maandag in
Hamburg aan de N.V. Transatlantisch
Scheepvaartbedrijf Anthony Veder is
overgedragen, is 108,20 meter lang en
kan 16,5 mijl per uur varen.
Het schip kwam donderdag voor het
eerst in Rotterdam aan.
AMSTERDAM Het Prins Bern-
hardfonds begint 1 mei met een
anjerloterij die de grootste zal zijn
ooit in ons land gehouden. In drie
series van vijfhonderdduizend loten
elk wordt 415.905 gulden aan prijzen
beschikbaar gesteld.
De loterij wordt gespeeld volgens een
nieuw systeem, dat uitmunt door een
voud. Op 27 juni wordt in een radio
uitzending van de Avro een lot getrok
ken. Wie zes cijfers goed heeft, krijgt
een woonhuis ter waarde van 25.000
gulden. Wie van de zes cijfers er vijf
goed heeft, krijgt een prijs van 25.000
gulden.
Voor vier goede cijfers is een draag
bare radio beschikbaar, voor drie een
koffiemolen, voor twee een grammofoon
plaat. Wie alleen het laatste nummer
goed heeft krijgt een boek.
De opbrengst van de loterij wordt be
steed aan jeugdzaken, volksontwikke
ling en culturele manifestaties.
DEN HAAG Personeelsgebrek bij
de postcheque- en girodienst heeft ertoe
geleid, dat gestorte bedragen pas op de
tweede werkdag na de storting kunnen
worden geboekt. Voorheen geschiedde
dit op de eerste werkdag na de storting.
De rekeninghouders zijn hiervan
schriftelijk op de hoogte gesteld. Het
aan de boeking voorafgaande werk werd
tot nu toe altijd 's nachts verricht. Voor
deze nachtarbeid kan de girodienst niet
voldoende personeel meer. krijgen.
GRONINGEN (ANP). De Gro
ningse rechtbank heeft donderdag de 46-
jarige landarbeider L. G. uit Burge
meester Beinsdorp vrijgesproken van
het hem te last gelegde toebrengen van
zwaar lichamelijk letsel, de dood ten
gevolge hebbend.
Op oudejaarsnacht 1959 had G. met
de 49-jarige H. B. uit Ter Apel gevoch
ten. B, was daarbij gevallen en had en
kele nekwervels gebroken. De recht
bank achtte de verdachte niet schuldig
aan het overlijden. Er was zes weken
geëist.
Advertentie
- het beste uit Populair Mechanics -
Het meinummer van PM, de Neder
landse uitgave van het bekende Ame
rikaanse tijdschrift POPULAIR ME
CHANICS, is bijzonder interessant.
Het bevat een keur van artikelen
voor mannen met een brede alge
mene belangstelling, in het bij
zonder voor de romantiek van
wetenschap en techniek.
PM vraagt uw aandacht voor de
Microbus
Skelteren, thans „Karting", een
sport waar vaart in zit
Tussen tent en caravan
Kamperen steeds geriefelijker
vooral met kampeerwagens
We ontdekken een spookkust
Gevleugelde vaartuigen
Het spannendste ogenblik van mijn
leven
Verkenningen in de wereld van
het atoom
De atoomrenbaan van Verenigd
Europa.
's Werelds grootste atoomkanon
vuurt
Zwembad in uw achtertuin
Tips voor thuis
In het meinummer staan vele an
dere interessante artikelen.
Koop het voordat het is uit
verkocht bij een kiosk, boek- of
tijdschriftenhandel.
IN PM GAAT EEN NIEUWE WERELD
VOOR U OPEN.
Eigen nieuwsdienst
ROTTERDAM. Het vooraanstaan
de Westduitse blad Frankfurter Allge-
meine Zeitung meldde gisteren, dat
minister Marijnen (landbouw) door
zijn Westduitse collega Sehwarz is uit-
genodigd voor een officieel bezoek aan
de Bondsrepubliek. Politieke waar
nemers te Bonn, zo schreef het blad,
twijfelen er overigens aan of onder
de huidige omstandigheden dit bezoek
nog wel zal kunnen doorgaan. Gedoeld
wordt daarmee op de affaire-Stalmann,
waarvan het onderzoek door minister
Marijnen op gang is gebracht.
Uit Den Haag wordt ons gemeld dat
de welingelichte kringen van de Frank
furter Allgememe ditmaal niet goed
zijn ingelicht. Er is namelijk geen uit
nodiging voor een officieel bezoek door
minister Sehwarz aan minister Marij
nen gericht. Er is wel een uitnodiging
uitgegaan van de Westduitse minister
voor een persoonlijk bezoek van zijn
Nederlandse collega aan West-Duits-
land. Minister Marijnen heeft deze per
soonlijke uitnodiging beantwoord met
de mededeling, dat hij voornemens is
het gevraagde bezoek op 1, 2 en 3 juni
te brengen.
Het persoonlijke karakter van dit
bezoek komt sterk tot uiting als men
bedenkt dat niet vooral het officiële
regeringscentrum Bonn op het pro
gramma staat, maar de omgeving van
Hamburg, waar minister Sehwarz een
boerderij bezit.
BONN Bondskanselier Adenauer
gaat over enkele dagen zijn vakantie aan
het Comomeer voortzetten, die hij had
onderbroken voor een bezoek aan Kenne
dy en een partijcongres.
Adenauer wordt half mei in Bonn te
rugverwacht. De conferentie van rege
ringshoofden van landen van de E.E.G
begint namelijk de negentiende mei.
Voor de twintigste heeft Adenauer een
afspraak voor een gesprek met de
Gaulle.
'"TWINTIG jaar geleden deed de
■*- Utrechtse heer H. C. W. Klomp
bij de burgerlijke stand aangifte van
de geboorte van zjjn tweede kind,
een dochter. Hij zei tegen de amb
tenaar: „Wij noemen haar Juliana
jak - -t f
-•L T l i,V
Juliana Beatrix Irene Henriëtte (zondag 20) is caissière in
een zelfbedieningswinkel in Utrecht. Soms doet zij ook de ver
koop, zoals hier: appeltjes, van oranje natuurlijk. Oranjege
zindheid is een familietrekje.
Beatrix Irene Henriëtte". Hij zei het
Ietwat onzeker, want het was een
gevaarlijke tijd om van oranjege
zindheid blijk te geven. Het was
1941. Het was 30 april.
Juliana Beatrix Irene Henriëtte
Klomp is nu een kittig blond meisje,
dat de kassa beheert in een Utrechtse
zelfbedieningszaak. Dat van de aangif
te van haar geboorte heeft zij natuur
lijk alleen maar van horen zeggen:
„Wel, die ambtenaar sprong op en druk
te mijn vader de hand. Hij riep al zijn
collega's en die feliciteerden mijn va
der ook allemaal. Ze hebben me precies
zo ingeschreven: Juliaiia Beatrix Irene
Henriëtte. Henriëtte was de naam van
mijn grootmoeder van moeders kant."
In een plaatselijke krant kwam de
geboorte-annonce. Reacties bleven niet
uit: „Ik kreeg oranje slabbetjes, een
oranje rammelaar, een oranje sjerp,
foto's van het vorstenhuis, een taart in
rood-wit-blauw (De jongen die de taart
bezorgde was bleek van angst!) en veel
brieven.
Er was ook een kaart van de N.S.B.
bij. Er stond op: „Jammer voor het
kleine kind dat haar leven lang de
naam moet dragen van vluchtelingen,
alleen om de waanzin van haar ouders.
Arme kleine". Geen afzender, wèl stond
er aan de andere kant: „Vrijheid, recht,
welvaart". Wij hebben al die brieven
en kaarten bewaard.
In de winkel waar zij werkt wordt
Juliana Beatrix Irene Henriëtte gewoon
„Juul" genoemd, maar sommige men
sen in de buurt noemen haar Juliana.
„De bakker bijvoorbeeld, vond het in
de oorlog zó fijn als hij „Ha, die Julia
na!" kon roepen, dat hij het nu nog
doet.
Op school was het steeds op 30 april:
Nu gaan we fijn de verjaardag van Ju
liana vieren. „Al lang voor ik werd ge
boren" ook dat heeft Juliana van
horen zeggen „stelde de dokter al
voor dat ik eigenlijk Juliana zou moe
ten heten als ik op 30 april kwam. Toen
dat inderdaad gebeurde herinnerde hij
mijn vader er nog aan. Nu. die heeft
het gelijk goed gedaan: Ook Beatrix
en Irene er bij.
Kort na de oorlog was mijn vader
iets militairs" (Korporaal-chauffeur,
preciseerde vader Klomp) „in Den
Haag. Hij kwam in contact met prins
Bernhard en had toen juist die kaart
van de N.S.B. in zijn zak. De Prins zei:
„Die wil ik aan mijn vrouw laten zien"
en later kregen we hem terug met een
heel vriendelijke brief er bij."
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG Zodra de stand van
het justitiële onderzoek het toelaat zal
minister Marijnen (landbouw) aan de
Tweede Kamer nadere mededelingen
doen over de affaire-Stalmann. Hij deelt
BONN (DPA). Koning Boudewijn
en koningin Fabiola hebben een bezoek
aan Duitsland gebracht, waar zij bij
zonder enthousiast zijn ontvangen. Het
koninklijk paar was met een hefschroef-
vliegtuig op de Belgische legerplaats
Hitfeld bij Aken aangekomen.
Terwijl koning Boudewijn de ma
noeuvres van Belgische eenheden in
het Eifelgebergte bijwoonde, bezocht
koningin Fabiola in de garnizoensplaat
sen enkele scholen en klinieken. De
vele Belgische gezinnen die daar wo
nen zwaaiden met vlaggetjes en werk
ten zich door de afzetting heen om haar
van dichtbij te kunnen begroeten. De
koningin moest tientallen bouquetten in
ontvangst nemen. In Aken bezocht zij
het huis van een Belgische onderoffi
cier wiens vrouw verlamd is.
dit mee namens de minister van bui
tenlandse zaken en van justitie in ant
woord op schriftelijke vragen die de
tweede kamerleden Biesheuvel, Brou
wer. Den Hartog, Mellema en Vredeling
over deze affaire hebben gesteld.
De minister zegt voorts dat hem de
berichten over de steekpenningen, die
dr. Stalmann, hoofd van de afdeling
buitenlandse handel van het Westduit
se ministerie van landbouw, o.m. uit
Nederland zou hebben ontvangen, on
langs bereikten.
De berichten waren zo stellig dat hij
aan de Westduitse regering zijn ernsti
ge verontrusting bekend heeft ge
maakt. De minister zegt dat hij zich
daartoe verplicht achtte tegenover de
regering van een land dat ook lid is
van de Europese Economische Ge
meenschap. Dezelfde gegevens heeft hij
ook meegedeeld aan de vice-president
van de commissie van de E.E.G., dr.
S. L. Mansholt. Omdat het justitiële
onderzoek door het parket te Bonn,
met medewerking van de Nederlandse
justitie, nog niet is beëindigd, wenst de
minister zich te onthouden van een
oordeel over de vraag of eventuele Ne
derlandse betrokkenen strafbare en/of
laakbare handelingen hebben verricht.
Dr. ir. H. A. Stheeman zal wegens het
bereiken van de pensioengerechtigde leef
tijd op 1 november zijn functie als direc
teur van de Nederlandse Aardoliemaat
schappij neerleggen. Ir. J. M. P. Bon-
gaerts zal hem opvolgen.
Van een onzer redacteuren
In 1944 had de chef van
de S.S. en Gestapo Hein-
rich Himmler geen enkel
geheim meer voor zijn
masseur, de Finse dokter
Felix Kersten. Nadat Ker
sten de deportatie van het
Nederlandse volk in 1941
had weten te voorkomen,
was er geen dag meer
voorbij gegaan of hij wist
enkele mensen uit de fol
terkamers van Himmler te
bevrijden. Himmler maak
te er zelfs grapjes over:
„Iedere keer als die Finse
dokter me masseert, kost
me dat een mensenleven",
lachte hij gul met de fijn
voelende humor, die de lei
ders van het „derde rijk"
heeft gekenmerkt. Na 1943,
toen de krijgskansen een
In april 1945 wist Himmler, dat het spel verloren was.
Hij wilde toen in de geschiedenis de rol van „weldoener"
gaan spelen en gaf Felix Kersten toestemming met Zweden
te onderhandelen voor het zenden van hulp naar de con
centratiekampen. Spoedig daarop reden Zweedse Rode-
Kruis-bussen Duitsland binnen om te redden, wat er nog
te redden viel.
duidelijke keer hadden
genomen en nog slechts
krankzinnigen als Hitier
en Goebbels op een Duitse
overwinning konden ho
pen, groeide het vertrou
wen tussen Himmler en
Kersten nog meer. Himm
ler wilde nu zichzelf voor
na de oorlog veilig stellen
zonder dat Hitier dit zou
merken, want in dat geval
zou er voor hem geen
einde van de oorlog meer
komen.
Tot 1943 was Himmler
de sadistische potentaat
geweest, die met perverse
lust miljoenen mensen ter
dood liet brengen en ge
noot van deze macht. Het
feit, dat hij zijn masseur
mensenlevens „cadeau"
kon doen, was een demon
stratie van deze macht.
Toen ieder redelijk
denkend mens inzag, dat
Duitsland de oorlog moest
verliezen, werd Heinrich
Himmler bang. Felix Ker
sten, die zijn patiënt in de
oorlogsjaren bijna volledig
had leren kennen, onder
kende deze verandering en
wijzigde zijn tactiek.
Umoet voor de geschiedenis de grote, edelmoedige Germaan worden,
die zelfs zijn tegenstanders de helpende hand bood", hield Felix
Kersten hem voor. En Himmler voelde de bewondering van toe
komstige generaties op zich rusten. Men kan zich verbazen over de botheid
van een dergelijk argument, maar de misdadigers van het „Derde Rijk"
waren zo diep gezonken, dat zelfs het grofste middel op hen kon worden
toegepast.
Himmler en Goering hebben tot in hun gevangenschap het waandenk
beeld gehad, dat zij aanvaardbare onderhandelingspartners zouden zijn voor
de geallieerden en eerst toen hun duidelijk werd, dat zij slechts als mis
dadigers werden beschouwd, hebben zij beiden zelfmoord gepleegd.
Eind 1944 werd Himmler bang. Als
hij bij Hitier kwam, geloofde hij nog
wel in de eindoverwinning en de glo
rie van het Germaanse ras, maar zo
gauw als hij buiten de directe in
vloed van deze psychopaat was, werd
hij onzeker en bang.
Hitier en andere desperado's von
den, dat met hen de gehele wereld
maar ten onder moest gaan. Gevan
genkampen moesten bij de komst van
de geallieerde legers worden uitge
moord en iedere stad moest een puin
hoop zijn voordat er een Amerikaan,
een Brit of een Rus binnenstapte.
Slechts enkelen van de leiders dach
ten aan de tijd na de oorlog. Alfred
Speer, de minister van bevoorrading,
verbood de vernielingen, die Hitier
had bevolen; Goering poogde met de
Amerikanen of de Engelsen tot een
akkoord te komen.
Himmler wilde tn de laatste oor
logsmaanden voor het oog van de we
reld en de geschiedenis nog een wel
doener en mensenredder worden. Hij
stemde er in toe, dat zijn masseur
Felix Kersten contacten zocht in Zwe
den. Hij stond open voor capitulatie-
voorstellen en was bereid om over
het lot van honderdduizenden met de
dood bedreigde, verhongerde gevange
nen te praten.
Eigen nieuwsdienst
UTRECHT. Bepaald kinderachtig
en in strijd met de waardigheid van
het politiële ambt. Zo noemde de offi
cier van justitie bij de Utrechtse recht
bank gisteren de ruzie die twee agen
ten in de nacht van 29 januari op het
politiebureau in Baarn hadden uitge
vochten.
De ruzie was begonnen om een paar
lucifers. De 42-jarige hoofdagent Chr.
G. van A. wilde die teruggeven aan
agent H. A., die ze hem een dag tevo
ren had geleend om de kachel aan te
steken. A. weigerde de lucifers met de
woorden „Val dood met je lucifers".
Daarop ontstond een scherpe woor
denwisseling, waarbij een oude vete
werd opgehaald. De ruzie liep zo hoog,
dat de hoofdagent zijn collega met de
gummistok te lijf ging. De agent kreeg
klappen op hoofd, armen en handen,
die hem bloedende wonden bezorgden.
Om de carrière van de hoofdagent
niet te breken wilde de officier van jus
titie geen gevangenisstraf eisen; hij
vroeg dertig gulden boete.
In het neutrale Zweden kwam eind
1944 een hulpactie op gang, die voor
al gericht was op het redden van
Scandinavische en Nederlandse gevan
genen. Zwitserland toonde zich bereid
een aantal ten dode opgeschreven jo
den op te nemen.
Felix Kersten heeft in die maan
den als een bezetene gewerkt. Miljoe
nen mensenlevens waren al in de
kampen vergast of doodgeslagen; hon
derdduizenden levens konden mis
schien nog worden gered. Diplomatie
van de hoogste orde en met een hui
veringwekkend kostbare inzet werd het
onafscheidbaar onderdeel van zijn
werk als masseur.
Telkens als Himmler een ontmoe
ting had gehad met Hitier, telkens
als er iets gebeurde wat hoopvol
scheen voor de Duitsers het lance
ren van de V I en V II, het Arden
nenoffensief was hij onbereikbaar.
Wanneer echter de bombardementen
aanhielden en hij zag, dat de chaos
met de dag toenam, werd Himmler
ontvankelijker voor de gedachten van
de dokter.
Zo wisselden rampspoed en succes
soms binnen het uur. Begin februari
strompelden 2700 uitgemergelde joden
de Zwitserse grens over.
Zij waren op weg geweest naar de
gaskamers van Auschwitz, maar
Himmler had zijn masseur een ple
zier willen doen en had de volgeprop
te wagons naar de Zwitserse grens la
ten rijden. Enkele weken later hoor
de Kersten, dat Himmler in opdracht
van Hitier het bevel had gegeven de
gevangenkampen met al nun gevan
genen op te blazen, zodra de geallieer
den op een afstand van acht kilometer
waren genaderd.
Kersten hoorde_ van dit bevel terwijl
hij bezig was Himmler te masseren:
„Roemrijke Duitsers uit het verleden
zouden zo niet gehandeld hebben", zei
hij.
„Wie zal me er dankbaar voor zijn
als ik het niet doe", vroeg Himmler
heftig. „Niemand"
„Het nageslacht", antwoordde Ker
sten. ,,U zult blijven voortleven als de
redder van achthonderdduizend men
sen"
Het klinkt nu allemaal bot en onge
loofwaardig, maar Himmler leefde in
die Krankzinnige tijd van dergelijke
toekomstbeelden. Op 12 maart 1945
sloot hij met Kersten een contract,
dat hij de naam gaf „Contract in
naam van de menslievendheid". Hierin
werd bepaald
1 De concentratiekampen zouden
niet worden opgeblazen.
2 Bij nadering van de geallieerde
troepen zou de witte vlag worden uit
gestoken.
3 Geen jood zou meer worden te
rechtgesteld en de joden zouden de
zelfde behandeling krijgen als de an
dere gevangenen.
4 Zweden zou voedselpakketten naar
gevangenen mogen zenden.
Himmler hield zich aan dit contract.
Hij verbood na twaalf maart iedere
terechtstelling. Toch zijn er na deze
datum nog vele duizenden joden ver
gast en vele andere gevangenen neer
geschoten. Toen Himmler een einde
aan het moorden wilde maken nam
Eichmann, die nu in Israël terecht
staat, zijn taak over. Voor Eichmann
geldt zelfs niet de dooddoener, die zo
veel Duitsers na de oorlog tot hun
verontscnnldiging hebben aangevoerd;
We moesten wel, want bevel is be
vel.
Eicnmann is tegen het bevel van
zijn chef Himmler doorgegaan met
De man, die dit organiseerde,
sprak toen Felix Kersten voorgoed
naar Zweden vertrok: heb
medelijden met mijen denk
aan mijn arm gezin".
moorden. De duizenden, die na 12
maart zijn omgekomen, komen ge
heel op rekening van Eichmann.
Twintig april 1945 vertrok een klein
vliegtuigje van het Berlijnse vliegveld
naar Zweaen Kersten, die zo juist
een vertegenwoordiger van de Joodse
Wereldraad met Himmler in contact
had gebracht, vertrok voorgoed naar
Zweden om Rode-Kruis-bussen op
dracht te laten geven naar Duitsland
te rijden teneinde duizenden menselij
ke wrakken voor de kaken van de
dood weg te halen.
Kersten had voor zijn vrouw en kin
deren in Zweden een eenvoudige flat
ingericht. Hi) week uit omdat hij be
greep, dat ni de eerste drang naar
vergelding de masseur van Heinrich
Himrnier alle kans zou lopen te wor
den terechtgesteld.
Op het vliegveld bleef een schriel,
bevend mannetje achter. Himmler had
gehuild toen hij Kersten voor het
laatst de hand drukte: „Kersten, ik
dank u voor allesheb medelijden
met mij...en denk aan mijn arme ge
zin".
In de ochtendschemering, voordat
hij het vliegtuig instapte, zag Felix
Kersten traner. glinsteren in de ogen
van c'e man, die meer moorden op
zijn geweten had dan wie ook in de ge
schiedenis der mensheid, maar die zo
graag medelijden met zichzelf had.
(SLOT)
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG Boer H. Koekoek
uit Bennekom heeft gistermiddag voor
het college van beroep voor het be
drijfsleven uiteengezet waarom hij
weigert de heffing van het landbouw
schap te betalen. De „vrije boer" be
twistte de wettigheid van dit schap,
omdat het niet tot stand zou zijn ge
komen volgens de richtlijnen van de
wet op de bedrijfsorganisatie. Hij zou
de heffing wel willen betalen als 51
procent van de boeren het bestaan van
het landbouwschap wenselijk zouden
achten.
De heer Koekoek, die ondanks her
haalde waarschuwingen de heffing van
het schap niet had betaald, achtte het
onrechtvaardig dat nu beslag op een
stuk grond van hem was gelegd. Dit
stuk grond valt precies in het uitbrei
dingsplan van de gemeente, „die er al
vier jaar op loert", aldus de heer Koe
koek.
Hij zou niet in beroep zijn gegaan als
beslag was gelegd op zijn meubilair of
op zijn vee, zo betoogde hij. „Maar nu
wordt mijn grond verkocht, nadat de
deurwaarder ruggespraak heeft gehou
den met de gemeente."
Mr. F. A. Sandkuyl, die namens het
landbouwschap optrad, zei de houding
van de heer Koekoek niet te begrijpen.
Hij heeft het immers zelf uitgelokt,
meende hij. Het landbouwschap staan
drie wegen open voor beslaglegging. Het
beslag op roerende goederen, op onroe
rende goederen en onder derden. Dit
laatste houdt in beslag op een bankreke
ning of op een tegoed, bijvoorbeeld bij
een melkfabriek.
Tegen de eerste vorm van beslagleg
ging. die herhaaldelijk is toegepast, heeft
de heer Koekoek altijd geageerd, aldus
mr. Sandkuyl. Met zijn organisatie zorg
de hij dat de verkoping veelal uitliep
op een openbare demonstratie tegen het
landbouwschap. In zijn orgaan De Vrije
Boer, waarin de leden werden aange
spoord naar een verkoping te gaan, werd
geschreven: „Ons devies is niet kopen,
maar kijken". De beslaglegging onder
derden was hier niet mogelijk. En nu
maakt de heer Koekoek bezwaar tegen
het beslag op zijn onroerend goed.
Voorts uitte mr. Sandkuyl kritiek op
het feit dat de boeren de deurwaarders
herhaaldelijk hadden gedreigd met „pas
op je vrouw en kinderen", en „we willen
bloed zien".
„Ik kan dat wel begrijpen", aldus de
heer Koekoek, die als bewijs dat het
landbouwschap niet wettig was aanvoer
de dat nog nooit iemand van het schap
op een vergadering van De Vrije Boer
was geweest. Dat durven ze niet, zo
meende hij. Op een vraag van de voor
zitter hoeveel leden zijn organisatie
telde, zei de heer Koekoek: „Ik wil u
daar wel op antwoorden, maar niet
rechtstreeks. In de begroting van het
landbouwschap kunt u lezen dat er
wordt gerekend op honderdduizend wei
geraars. ik weet echter niet of ze het
zó lang volhouden als ik".
De uitspraak van het college werd
bepaald op 9 juni.
Advertentie
