GEHOORD
Negen maal
zilver voor
Nederland
Dirk Verweij straks weer
in ongeluksschoorste
Mevrouw Brink
stelt u op
uw Zweedse
gemak
KAPPIE EN DE DIEPZEEDUIKERS I
P. W. RUSSEL'S
Pag. 2
r!> - Performance test
besloten
Lesvliegtuig tegen
de grond
Planta-affaire
wereldreis
weddenschap
Maandag 17 april 1961
ZEEUWSCH DAGBLAD
ROTTERDAM. „Reizen is een
kunst," zei mevrouw Maud
Brink en zij nam een slokje sterke
zwarte koffie. Haar Zweedse ogen
zijn lichtblauw en keken ons door
dringend aan. Afgelopen zomer
stond zij zeshonderd mensen te
woord van zestig nationaliteiten.
Toeristen uit Nederland en de Phi-
lipijnen, uit Italië en Egypte. Zij
zorgde, dat al deze vakantiegan
gers zich tenminste een avond
thuisvoelden in Stockholm. Thuis
bij de Zweden.
Dat ban allemaal dankzij „Sweden
at Home". „Acht jaar geleden is men er
in Stockholm mee begonnen", vertelde
mevrouw Brink ons, „en sinds vier jaar
zorg ik er in mijn eentje voor, dat de
zaak goed marcheert". Het doel? Per
soonlijk contacten leggen tussen de toe
risten en de Zweden. „Kijk", legde onze
Zweedse gastvrouwe uit in het Engels,
een van de zes talen die zij spreekt,
„normaal komt men tijdens een vakan
tie in een vreemd land niet verder dan
de bezienswaardigheden en eenmaal
thuis weet men dan nog maar weinig af
van haar bevolking".
/VPNIEUW een klaterend Neder-
lands succes in de „Caltex Per
formance Test" en opnieuw zilveren
bekers en schalen in Nederlandse
handen. Dit weekeinde was 't in Ko
penhagen dat de neef van de Deense
koning, graaf Flemming van Ro
senberg, de tweede prijs van de Per
formance Test uitreikte aan de Rot
terdamse rallyrijder Hans Kreisel
(rechts op de bovenste foto hier
naast) die samen met de Nederlandse
journalist J. C. Warning de rit vol
bracht in een Gordini. Even later
ging de derde prijs naar het Neder
landse team Gijs Berk (op de onder
ste foto in het midden) en P. Govers
(links op de onderste foto), ook op
Gordini. En aan het opsommen van
die Nederlandse namen was voor
afgegaan het noemen van de eerste
prijswinnaar in deze Test, de Frans
man André Parayre op Panhard.
Bovendien werden Berk nog eens
eerste en Kreisel derde van hun
klasse, haalde de V.W.-rijder uit Tiel
W. Septer, een tweede klasseplaats,
deed het echtpaar Pieters-Middel-
beek (in Taunus 11 M) hetzelfde,
terwijl A. Moggré (op Citroen I D)
vierde werd, kwam de heer A. W.
van Helden (Ford Falcon) op de
eerste en de heer H. Beugeling
(Opel Kapitan) op 'de derde plaats
van hun klasse.
Alles hij elkaar: negen keer zil
ver in de handen en armen van Ne
derlandse rallyrijders. Hetgeen op
nieuw de kreet „Nederland slaat
steeds de beste beurt in deze zuinig
heids- en prestatierit" waar maakte.
jf Een lachende vrouw met een open,
intelligente en vriendelijke blik, dat is
mevrouw Brink uit Zweden. Midden in
Stockholm heeft zij haar kantoor en als
u bij haar binnenloopt, dan kunt u de vol
gende dag al bij een Stockholmse familie
op bezoek gaan. Kijk, hier beneden, daar
woont mevrouw Brink.
24 uur later
„Sweden at Home" zorgt er echter
voor, dat u de Zweden wel een beetje
leert kennen: hoe ze wonen, wat ze eten,
kortom hoe ze leven. „Honderden Stock-
holmers geven zich ieder jaar op om als
gastheer te fungeren", aldus mevrouw
Brink, die in Hongarije werd geboren
en tien jaar een kledingfabriek had in
Parijs. „Mensen met de meest uiteen
lopende beroepen komen bij mij aan
de balie. Hoe ik dan weet of zij geschikt
zijn om vreemdelingen te ontvangen?
Ach. dat is een soort zesde zintuig."
Wanneer u in Stockholm bent, dan
kunt u vierentwintig uur later aan de
koffie zitten bij een Zweedse familie.
Engels
„Via radio en pers maken wij veel
reclame voor „Sweden at Home" en
zelf houd ik ook regelmatig praatjes
voor de radio. Taalmoeilijkheden? Wel,
de meeste Zweden spreken Engels en
op mijn lijsten staan er zelfs zes, die
Nederlands spreken."
Alles wat u moet doen, wanneer u in
Stockholm bent is naar het Kungstrad-
garden park gaan en daar vindt u me
vrouw Maud Brink van 15 mei tot 15
september achter de balie van het „Tou
rist Centre".
Via „Sweden at Home" voelt u zich
thuis in Zweden.
Van een onzer verslaggevers
WIERINGERWERF. Boven de akker
van de landbouwer A. P. J. M. Moors aan
de Schervenweg in Wieringerwerf is za
terdagmorgen een Fokker S-ll lesvlieg-
tuig tijdens een oefening in laagvliegen
verongelukt.
Het toestel raakte met de wielen de
grond en sloeg over de kop. De luite-
nant-ter-zee tweeö'e klasse T. Mulder en
de weerkundige-eerste-klasse J. A. de
Vries trapten de plexiglazen koepel van
de S-ll kapot en kropen er geschrokken
maar ongedeerd uit.
Het vliegtuig werd vernield. Het onge
luk gebeurde boven een stuk terrein,
waar door de vliegtuigen van De Kooi
steeds oefeningen in laagvliegen worden
gehouden
Kolonel P. G. A. Coopmans, chef-staf
jij de Reserve Strijdkrachten te Apel
doorn, is benoemd tot territoriaal bevel
hebber Zuid. Hij volgt brigade-generaal
F. J. van Horn op, die in februari is
overleden.
VANDAAG zal de Rotterdamse
schoorsteenbouwer Dirk Verweij
(40) naar de top van een zeven
tig tot tachtig meter hoge schoor
steen klimmen; de schoorsteen staat
op het terrein van de Hoogovens in
IJmuiden. „Ik ben benieuwd hoe
ik me zal voelen", zegt Verweij,
peinzend een half zware sigaret
draaiend. Die nieuwsgierigheid is
niet vreemd als men bedenkt dat de
Rotterdammer vorige week van de
zelfde schoorsteen is gevallen. Zijn
leven bracht hij er af dankzij «en
veiligheidsgordel, waaraan hij ge
ruime tijd tussen hemel en (op dat
moment verre) aarde heeft geben
geld.
Wie de ietwat laconieke schoorsteen
bouwer vraagt hoe het ongeluk zich
precies heeft toegedragen, krijgt een
verhaal te horen dat voor een niet-
schoorsteenbouwer nogal verwarrend
is door allerlei vaktermen „vlieg-
steiger, jukken, klimhaken" maar
waaruit blijkt dat schoorsteenbouwers
zich op die grote hoogte tegen de wand
van een schoorsteen even gemakkelijk
bewegen als vliegen tegen het plafond
en „gewone" mensen op de begane
grond.
„Ik moest mijn collega, die aan de
andere kant van de schoorsteen werk
te, even een stukje gereedschap bren
gen. Op de terugweg schoot een juk
los en daar ging ik".
Het speelde zich af op ongeveer
veertig meter hoogte. Beneden stond
Verweij's collega Gerrit Verhoef (50)
uit Velsen. Hij hoorde een plank val
len, keek omhoog, zag Verweij niet
meer en sloeg alarm. Brandweer-,
politie- en ambulanceauto's schoten
met gillende sirenes toe. Toen had
Verweij zich echter al weer op de stei
ger gewerkt en was hij koelbloedig
opnieuw aan het werk gegaan.
„Ze riepen me naar beneden en ik
klom omlaag. Toen ik beneden was
vroegen ze: „Wie is die man voor wie
alarm is geslagen?" en ik zei: „Ik".
Ze zeiden „O" en vroegen of ik het niet
erg vond, dat ze me voor niets naar
beneden hadden laten komen. Goed,
ik weer naar boven, maar toen kwa
men ze van de bedrijfsveiligheid en ik
moest weer dalen".
De veiligheidsgordel die Verweij's
leven had gered, werd gecontroleerd.
Er bleek een klein scheurtje in te zit
ten. „Ik heb een andere gekregen,
maar mijn baas (Verweij werkt bij een
bedrijf, dat op het Hoogoventerrein
herstelwerk verricht aan de schoorste
nen) vond het beter dat ik een paar
dagen op de begane grond bleef Dat
heb ik dus gedaan. Iedereen was nogal
verwonderd, omdat ik zo kalm was
gebleven, maar die nacht heb ik niet
geslapen, de volgende ook niet en de
daaropvolgende evenmin".
Dirk Verwey
In de zes jaar dat Dirk Verweij
schoorsteenbouwer is daarvóór was
hij bouwvakarbeider heeft hij al
eens een ongeluk gehad, waarvan een
litteken op zijn arm getuigt; toen was
hij binnenin een schoorsteen bezig en
viel er van boven een plank.
Enkele jaren geleden is een andere
schoorsteenbouwer van 32 meter ge
vallen in dezelfde schoorsteen als die
waaraan Dirk Verweij heeft geben
geld; de man bracht er het leven af,
maar toch: „Het is een ongeluksschoor
steen," zegt de Rotterdammer. Van
daag klimt hij er weer in.
Advertentie
Probeer óók
die Rheumatiek
van U af te schudden.
Neem Kruschen - om dat
wonder zelf fe beleven.
Ge zult Uzelf 'n ander mens voelen,
jeugdiger, kwiek, vief en weer blij. Want
met de onzuiverheden in uw bloed, door
Kruschen's vijf minerale zouten losge
maakt en afgevoerd, verdwijnen ook die
Rheumatische pijnen en maakt Uw
stramheid plaats voor dat monter lenig
gevoel.
ROTTERDAM (ANP) De commissie
die heeft onderzocht of het bij de ver
vaardiging van Planta-margarine ge
bruikte apparaat ergens heeft gefaald,
heeft haar rapport uitgebracht aan de
raad van bestuur van de N.V. Van den
Bergh en Jurgens.
De commissie werd vorig jaar augus
tus ingesteld na de besprekingen over de
blaasjesziekte, die na het gebruik van
Planta was uitgebroken.
26
In een van de tempels zat de be
roemde smaragden Boeddha, om
ringd door zeer natuurgetrouwe
muurschilderingen die het leven van
Barna uitbeeldden, één van de in
carnaties van Vishnu volgens de Hin
doemythologie. De andere tempels
hadden de vorm van een cylinder.
In deze tempels, Cheddy genoemd,
werden de heilige boeken bewaard.
De buitenkanten waren versierd met
eigenaardige bloempjes die bij na
der inzien bleken te bestaan uit
scherfjes van porceleinen borden. In
de tempels waren de geschenken te
zien van vreemde staatshoofden aan
de koningen van Siam tafels van
Carrara-marmer, stoelen in de stijl
van Lodewijk de Vijftiende, kande
laars van Venetiaans glas, barok-
spiegels en talloze klokken.
,,'t Lijkt wel een uitdragerij",
fluisterde Mare.
De zaaj deed inderdaad aan een
veilinglokaal denken, en het was een
merkwaardig gezicht dat te midden
van al die rommel de gelovigen
vroom voor het Boeddhabeeld zaten
te bidden. Dit vreemde samengaan
van geest en stof werkte op Marc's
lachspieren.
Alle tempels werden bewaakt door
beelden, die de verschillende goden
van goed en kwaad voorstelden,
waaronder de afschrikwekkende Ga-
roeda met de arendskop. De gelovi
gen plakten er kleine stukjes blad
goud op om bij hen in de gunst te
komen. En overal stonden wakende
grijs sternen leeuwen dezelfde die
■n Chinese koopvaardijschepen als
allast worden gebruikt.
De whisky van Zijne Exellentie
de ambassadeur was zeer verfris
send na de belevenissen van die och
tend, te meer daar de lucht in Bang
kok veel leek op die in een stoom
bad dat men nooit had laten afkoe
len. Het was heerlijk om tersluiks
aam de stukjes ijs te likken voordat
ze smolten.
De conversatie tijdens de lunch
was zeer levendig. De vrouw van de
ambassadeur was een bekoorlijke
gastvrouw en haar man een boeiend
verteller. De andere gasten waren
twe> Belgische dames, die juist drie
weken in China hadden doorgebracht
en vol waren van verhalen over de
laatste activiteiten van de commu
nisten,
„Een poosje geleden", begon
lil MMHIMIMMIIIIIHIIIIMIIIBiIIIIIIIIIIIWIIIIIIIIllllllllill1 tfllvr"1 lin lil
in een soort verdoving worden ge
houden door middel van wierook. Ze
was vastbesloten een cobra te grij
pen en die om haar hals te han
gen. Vijf minuten later lag ze dood
op de vloer. De cobra had haar in
haar keel gebeten".
Mare schrok zo dat hij zijn glas
kapotdrukte. De bourgogne verander
de het smetteloze tafelkleed snel in
de Rode Zee. Bertrand staarde Mare
aan, die wel in de vloer had willen
wegzinken.
Later, toen ze in de salon zaten,
schonk de ambassadeur hun een
prachtig teakhouten beeldje en het
begeerde buskaartje.
„Het schone mysterie van het le
ven heb ik eindelijk gevonden", neu
riede Abel.
En goed was het leven tot die
middag half drie.
In de foyer van het hotel zat prins
Ravanah op hen te wachten. Hij viel
met de deur in huis: „Ik ben bij die
apenfiandelaar geweest. Het probleem
bleem schijnt toch wel iets moeilij
ker te zijn dan we dachten. Zijn jul
lie werkelijk gebonden aan de cen
trale gevangenis, of mag het ook een
andere zijn?"
„Nee hij heeft uitsluitend van
de centrale gevangenis gerept", zei
Abel nerveus,
„Is dat de enige moeilijkheid?"
vroeg Mare.
„Ja tenzij jullie dat éne woord
„centrale" zouden kunnen vergeten.
Dan zou het gesneden koek zijn. Dan
zouden jullie alleen maar naar de
eerste de beste politiepost hoeven te
gaan om te zeggen dat jullie je pas
poorten kwijt waren. De wet is hier
op dat punt heel streng. Ze zouden
jullie onmiddellijk opsluiten. Dan zou
den jullie later „toevallig" die zo
genaamd verloren paspoorten toch
terugvinden, en jullie zouden er even
gauw uitkomen als jullie erin gegaan
waren. Ze zouden natuurlijk een lang
de prevelement houden, maar ook een
„Je komt daar niet zo makkelijk
in", verklaarde de prins. „Dan moet
je heel wat op je geweten hebben
voor moordenaars, inbrekers, rovers
en dergelijke lieden geldt die exclu
siviteit niet."
„We zouden Bertrand om zeep kun
nen brengen?" suggereerde Abel.
„Neen, daar zouden we niets mee
opschieten. Een onbenullig diefstal
letje of wat omkoperij is bij lange
na niet voldoende. Zoiets als een
massamoordenaar, een echt verstok
te misdadiger, die lui tiebben de
meeste kans".
„Kunnen we niet een of andere
onschuldige politieke overtreding be
gaan?"
(Wordt vervolgd)
ambassadeur een nieuwe anecdote, officieel ontslagbewijs afgeven!"
„was er een rijke Amerikaanse. Ze „Het is jammer, maar het moet
ging naar de tempels waar slangen absoluut de centrale gevangenis zijn."
Ds. J. van Dijk, Ned. Herv. predi-
kant te Poortvliet heeft om gezond
heidsredenen voor het consulentschap
te Tholen moeten bedanken. In zijn
plaats wordt thans ds. P. Alblas te
Scherpenisse consulent in deze gemeen
te.
De heer G. J. Beeldens te Axel
slaagde voor het eindexamen „electro-
technisch installeren" volgens het leer
lingenstelsel V.E.V.
De heer W. Verdoorn te Temeuzen
slaagde voor het eindexamen „electro-
technisch installeren" volgens het leer
lingenstelsel V.E.V.
De afdeling 's Heer Arendskerke
van de N.C.V.B. hield de maandelijkse
vergadering o.l.v. de presidente, me
vrouw Baars. Ds. Baars van 's Heer
Arendskerke hield een inleiding over
het zendingswerk op Nieuw-Guinea en
over de onderwij,smoeilijkheden daar.
De afd. Wolphaartsdljk van de
N.C.V.B. vergaderde in de kleuterschool
onder leiding van de presidente, mevr.
H. A. van Liere-Hoek. Dhr. Bouwmees
ter uit Utrecht hield aan de hand van
dia's een inleiding over „Wat doet de
morgenlandzending in Syrië, Libanon en
Algerije?". Op de volgende vergade
ring van 18 mei a.,s. zal ds. Homburg
uit VBssingen spreken.
iniiinHiiiniHinniiniiiiiiHiiiniiiniiinniiiiiinuitiiiiniiiiininiiiHiiniiHiHiiiiiinnniKHiiiHiiiuiiiiiitiiiHiiiniiiiinHiiiiiiHiiHHiniiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiHiiiHiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniininifiHniiii)!)
49. Vanachter de houten beschutting
drong een hevig gespetter en geplas tot
Kappie en Balein door en een woeden
de stem riep onaangename dinger..
„Voorrruit, lompe dikhuid!" klonk
het schril. „Doe wat ik je zeg! Dit is
de laatste maal! Spring door die hoepel,
of anders
De viskundige verbleekte.
„Ontzettendprevelde hij. „Lom
pe dikhuid1 Wat een belediging voor
Arie.
Het dier is de gevoeligheid zelf! En
dan die platte dressuur: door een hoepel
springen! kan het kinderachtiger vooi
een dier, dat in één ruk duizenden me
ters diep duikt?"
Kappie bromde maar wat terug. Hij
had intussen een deurtje ontdekt in
de schutting en daar stevende hij nu op
af. Jonas Balein volgde Aan de andere
zijde gekomen stonden zij opeens voor
een glazen wand, die loodrecht voor hen
oprees. Daarachter lag de potvis Arie
lusteloos in het groezelige water, ter
wijl Pablo Piste, voorzien van vinnen
en een lange stok driftig rondplaste.
64. Het weerzien van Heer Gislar
en zijn dochter was roerend. Otto had
zi'ch bescheiden afgewend en staarde
door het venster naar buiten. Na de
eerste begroeting had Zaïda zich naast
de rustbank gezet en de oude man
hield haar hand zo stevig vast alsof
hij haar nooit meer wilde loslaten. Met
een door tranen verstikte stem mom
pelde hij steeds weer opnieuw: „Gisèle,
n^in meisje! ^en je echt teruggeko
men? En plotseling hoorde Otto haar
■zeggen: ,Ja vader, door hem, door
Heer Otto! Als hij er niet geweest
was, had ik U waarschijnlijk nooit
weer teruggezien!"
Heer Gislar probeerde rechtop te
gaan zitten, doch meteen kwam Otto
naderbij. „Dat moogt ge niet doen,
Heer Gislar", zei hij. „Denk er aan,
dat ge thans meer dan ooit de plicht
hebt, zo spoedig mogelijk beter te wor
den!
Met een dankbare lach liet Heer Gis
lar net hoofd in de kussens zinken.
„Hoe zal ik U ooit mijn dankbaarheid
kunnen tonen", mompelde hij ver
moeid.
„Door nu braaf te gaan rusten",
lachte Otto. „Trouwens voor Zaïda, eh,
ik bedoe) voor Gisèle wordt het ook
tijd om te gaan slapen. Dan kunt ge
morgen net zoveel samen praten als ge
wilt!" En met zachte drang leidde hij
het meisje naar buiten. Doch hij was
nog niet bij de deur, toen Heer Gislar
hem nariep: „Zo het U schikt wil ik
morgenochtend gaarne nog nader met
U spreken!"
