ESPERANTO, de taal die
de vrede dient
Het harde geslacht
EN DAAROM KANS
HEEFT OP NOBELPRIJS
MR. LUNS NAAR
KENNEDY
Keukenhof al op
23 maart open
Uit de kerken
I KAPPIE EN DE DIEPZEEDUIKERS I
Zaterdag 11 maart 1961
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
Staking dreigt
in Frankrijk
AKU HELPT BIJ BOUW
INDISCHE FABRIEK
■sSr
DOOR
DICNATE ROBBERTZ
Delftse „Nel"
klaverjast
met feestneus
RESA.HILVERSUM
Brand zaait paniek
in warenhuis
Zelf aan de slag
MINISTERS, parlementsleden, filosofen, historici en nog vele
mannen en vrouwen, die internationaal wel wat te betekenen
hebben, deden onlangs een voorstel. Dat voorstel kwam uit
ongeveer twintig landen en was bestemd voor het Nobel-comitee,
dat in Oslo zit. Dit stelde men voor: De Nobelprijs voor de vrede
zou dit jaar toegekend moeten worden aan de Universala Esperanto
Asocio. Wereldbond van Esperantisten, in eenvoudig Nederlands.
„Dat is niet zo maar een voorstel,
maar men gaat ervan uit, dat de Bond
veel heeft bijgedragen tot het schep
pen van een beter begrip en toenade
ring tussen de mensen", vertelde de heer
A. M. D. Korff ons gisteren. Hij is de
secretaris van het centraal comitee van
de Esperantobeweging in Nederland.
Een mond vol, maar de afkorting
luidt: NCKE en de beweging is in Den
Haag gevestigd, ,,Ik geef het voorstel
een goede kans van slagen."
Het juiste aantal Esperantisten kon
men ons gisteren niet opgeven, maar
wel wist men te vertellen, dat er in
'60 ongeveer dertigduizend aangeslo
ten waren bij de wereldbond.
„Natuurlijk zijn er aanmerkelijk
meer Esperantisten", aldus de heer
Korff, „maar dat zijn geen actieve
leden van de Bond, die propaganda in
verschillende vorm maken voor het
Esperanto."
„Neen, bijzonder ingewikkeld is het
Esperanto niet", waren de woorden
van de heer Korff. „Het is wel zo,
dat hoe meer talen men kent des te
gemakkelijker is het, maar het aantal
woorden is ten slotte klein."
Dr. Zamenhof stuurde zijn brochure
de wereld in en overal vandaan kreeg
hij antwoord in. Esperanto. De
zaak marcheerde zo goed, dat er in
1905 een kleine zevenhonderd Esperan
tisten bij elkaar kwamen. Wel, en
daar is dus die huidige Bond weer
uitgegroeid. De landen waar het groot
ste aantal Esperantisten wonen zijn
Japan, China en Brazilië.
Voor het geval u ook Esperanto
wilt gaan leren: Om het onder de knie
te krijgen moet u rekenen, dat u tussen
de drie en driehonderd dagen nodig
heeft.
Niet positief
Ook in Nederland heeft men een
groot aantal Esperantobewegingen en
die tellen bij elkaar zo'n twee en een
half duizend leden. „Het zijn er ook
hier natuurlijk veel meer, maar die
zijn 'dan niet aangesloten. We willen
het nu ook op de scholen hebben",
hoorden wij van Esperantisten-secreta
ris Korff, „voorlopig natuurlijk al
leen als keuzevak. De regering heeft
nu ook uit zichzelf interesse in het
Esperanto. Maar u weet net hoe het
gaat: Nederland sukkelt altijd achter
aan en er is nog geen sprake van
positieve medewerking. In Zweden
krijgt de Esperantistenbeweging sub
sidie van de regering, maar wij krijgen
hier nog geen honderd gulden."
3 a 300 dagen
Het is allemaal uitgevonden door een
man: dr. L. L. Zamenhof, die in 1859
in Polen werd geboren. Hij stelde de
brochure op voor die nieuwe taal. die
misschien het meest op Italiaans lijkt.
PARIJS. De nieuwe salarisverho
gingen van de Franse regering zijn
niet voldoende geweest om de sta
king van 14 maart te voorkomen. De
vakverenigingen hebben besloten het
stakingsparool te handhaven, doch dit
wel wat te verzachten.
Op grond daarvan kan men op 14
maart in Frankrijk verwachten dat de
spoorwegen, de metro te Parijs en de
autobussen naar de voorsteden nor
maal zullen rijden en dat gas en elee-
triciteit, sociale voorzieningen, banken
en leerkrachten bij het onderwijs nor
maal zullen werken.
Daarentegen zullen in staking gaan
de P.T.T., de belastingdienst, de water
voorziening, de ophaaldienst van huis
vuil en het personeel der ziekenhuizen,
waar evenwel de noodzakelijkste werk
zaamheden zullen worden verricht.
Het personeel van gasfabrieken en
centrales zal op 17 maart in staking
gaan. Zowel stroom als gas zullen tus
sen 8 en 10 uur 's morgens volledig af
gesneden zijn.
ARNHEM. De Algemene Kunstzij
de Unie, haar dochter-mij. de Verenigte
Glanzstoff-Fabriken en het Ingenieurs
bureau Ing. Maurer S. A. in Bern zullen
de Century Rayon in Bombay, een doch
teronderneming van het concern Birla,
helpen bij de bouw en de installatie van
een fabriek voor rayongarens in Indië.
De eerstgenoemde twee ondernemin
gen zullen hun kennis, uitrusting en
technische hulp voor de fabricage van
het artikel ter beschikking stellen. Het
ingenieursbureau neemt de technische
uitvoering van 'het project voor zijn re
kening.
De nieuwe fabriek, d'ie op het terrein
van de bestaande van Century Rayon
in Kalyan ongeveer 65 km. ten noor
den van Bombay zal verrijzen, komt
waarschijnlijk in de tweede helft van
1982 in bedrijf.
144
Niet lang voor Claes en Arjen bij
Maelstede aangekomen waren, was
een staljongen, die met de knechten
van Raes was uitgezonden om de
jonge paarden van Waarde te halen,
teruggekomen. Tegen de zotte jonker
vertelde hij, dat hij teruggekomen
was vóór de anderen, omdat ze wel
begrepen hoe ongeduldig de jonker
zou zijn. Maar het was niemands
schuld dat zij niet vroeger waren.
Nog maar nauwelijks buiten het
dorp Waarde was het al begonnen
met die koppige beesten. Vooral de
vos wilde niet voor- of achteruit en
begon te slaan en te bijten als ze
hem lieten voelen dat hij de baas
niet was.
Zelfs Servaes, die toch al heel wat
wilde paarden had klein gekregen,
had het op zijn rug niet kunnen vol
houden. Om hem tot bedaren te krij
gen hadden ze hem aan een ander
paard vastgebonden waarop wèl een
man kon rijden en toen waren ze in
een weiland gegaan. Daar hadden ze
net zolang met de vos in het rond
gereden tot hij niet meer kon.
Veel geholpen had dat niet. Na
een uurtje, toen hij weer wat uitge
rust was, had hij het nog bonter ge
maakt door op hol te slaan. Een hal
ve dag had het wel geduurd voor
Servaes het beest had kunnen van
gen. Ze hadden om onderdak moe
ten vragen, zo laat was het intus
sen geworden. Vanochtend waren ze
vroeg weer gaan rijden. Eerst ge
droeg de vos zich behoorlijk, maar
toen het licht werd, begon hij op
nieuw met zijn kunsten.
Het was een geluk geweest dat ze
een gezel ontmoet hadden- De een of
andere trekkende handwerksman
die verstand van paarden had. Die
had de vos zo tam gekregen dat hij
op zijn rug kon blijven zitten. De
vreemde kwam mee naar Maelstede.
Servaes had het hem uitdrukkelijk ge
vraagd omdat ze vreesden anders
vóór de nacht niet thuis te kunnen ko
men.
De staljongen had zo snel als hij
kon zijn verhaal verteld, want de
zotte jonker had hem bij zijn oor en
trok er steeds harder aan. Eindelijk
liet hij los en de jongen maakte dat
hij wegkwam.
Hij had niet gelogen. Niet lang daar
na kwam Servaes met de andere
knechten. Op ieder paard zat een
man. Raes telde of ze er allemaal
waren. Zes mooie jonge dieren. Hij
wilde ze allemaal tegelijk op de hals
Kloppen. Toen hij bij de balsturige
vos kwam, liet de vreemde gezel zich
van de paardenrug glijden.
Deze is de beste van de zes,
zei hij, maar je moet er geen knech
ten mee laten rijden, die hebben geen
verstand om met zo'n vurig dier om
te gaan. Het is een herenpaard, dat
weet je zelf ook wel.
Raes was verwonderd over de vrij
moedige toon waarop de knecht te
gen hem sprak. Met een- spottende
klank in zijn stem, alsof hij heel de
wereld voor de gek wilde houden.
Het is een mooi dier, gaf hij
toe. Ik denk ook wel dat ik er zelf
op zal rijden, al ben ik geen jonge
kerel meer.
Servaes kwam dichterbij, maar de
vreemde zei niets meer_ en ging in
het dienstverblijf. Hij hinkte enigs
zins.
Heeft de vos je letsel bezorgd?
vroeg Servaes- Bijna verontwaardigd
keerde de vreemde zich om Waar
om vraag je dat? Zie ik er uit of ik
iets mankeer?
De meesterknecht zweeg. Er was
iets in de toon en het optreden van
de vreemdeling wat hem niet beviel
en toch voelde hij zich aangetrokken
tot hem.
In het dienstverblijf had Jenne
voor de pap gezorgd en brood_ met
spek op de tafel gebracht. Bij het
opruimen, nadat de mannen gegeten
hadden, bleef ze dralen. Ze zou graag
verteld hebben hoe Adriaen van Lo-
dycke aan de wegkant gevonden
was en hoe hij in een der ongebruik
te kamers lag te sterven. Maar ze
durfde niets zeggen als Servaes daar
voor geen toestemming gegeven had
Hij was de oudste van het dienst
volk en werd door de anderen als
hun meester beschouwd, die bijna
evenveel te zeggen had als jonker
Raes zelf. Ontevreden dat hij de wil
de vos niet klein had kunnen krijgen
zat hij voor zich uit te kijken.
De papborden waren nauwelijks
leeg of de mannen gingen op de
slaapbanken liggen Teleurgesteld,
omdat ze haar mond moest houden,
dribbelde Jenne weg. Van slapen zou
er voor haar niet veel komen nu er
een stervende onder het dak van
Maelstede lag.
Ze bleef zitten dommelen tpt Claes
bij haar kwam. Aan zijn gezicht zag
Jenne dat het afgelopen was met
zijn vader. En ineens werd ze ang
stig. De jonker had zo'n donker ge
zicht en hij keek naar haar alsof ze
prgens schuld aan had. Wat zoekt
ge heer? fluisterde ze ontdaan.
Een wagen met twee goede
paarden en een knecht, antwoordde
Claes.
(Wordt vervolgd)
Dr. L. L. ZAMENHOF
Esperanto
Neen, wij hebben ons nooit ge
rekend tot de sterke klaverjassers,
maar wanneer we het speelden
hadden we toch altijd plezier. Bij
de klaverjasklub „De Nel" in Delft
is het ook altijd plezierig geweest,
maar de leden vonden dat het alle
maal nog leuker kon. Nog joliger.
Daarom wordt er nu voortaan
door de leden van „De Nel" ge
klaverjast met feestneuzen en der
gelijke grappige attributen, zoals u
ze op deze foto ziet dragen door
mevrouw L. Wubben en de heer
Van Zanten. Wil men het nog
leuker hebben, dan kan men ook
nog gekostumeerd naar het klub-
lokaal gaan. Persoonlijk geven wij
er de voorkeur aan te kaarten in
de normale kledij en we willen
eventueel nog een gekleed pak
aandoen, maar söaken verschillen
kennelijk mok op-Tier gèblëa" van-
klaverjassen. Althans bij de leden
van deze Delftse klub.
DEN HAAG Het staat nu vast dat
minister Luns in de tweede helft van
april naar New York zal gaan om
daar voor korte tijd de leiding op zich
te nemen van de Nederlandse dele
gatie naar de Algemene Vergadering
van de Verenigde Naties.
Het is vrijwel zeker dat hij daarna
naar Washington zal gaan om bespre
kingen te voeren met president Ken
nedy en kennis te maken met de nieu
we Amerikaanse regering. Een duide
lijke uiteenzetting van de Nederland
se politiek inzake Nieuw-Guinea aan
de Amerikaanse president staat zeker
op het programma van minister Luns.
Dat is van groot belang, omdat eind
april president Kennedy bezoek krijgt
van president Soekarno, die ook niet
zal zwijgen over Nieuw-Guinea.
Tijdens het korte bezoek dat minis
ter Luns maandag en dinsdag aan Lon
den brengt zal hij behalve met premier
Abdoel Rahman van Malakka en de
Britse minister van buitenlandse za
ken lord Home ook spreken met pre
mier Menzies van Australië misschien
met premier Nehroe van Indië en mo
gelijk ook met nog enkele andere pre
miers van landen van het Britse Ge
menebest.
Advertentie
Geslaagddank zij
Bekende Schriftelijke Cursus) - Tel. 45432
H.B.S. - Gymnasium - Onderwijzersakte.
Middelbare Akten Frans. Duits, Engels
en Nederlands M.O. Tolkvertaler, Hoofd
correspondent. V.T.H.-diploma.
Eigen nieuwsdienst
LISSE. Minister dr. M. Klompé zal
donderdag 23 maart de Keukenhof in
Lisse openen. Het bestuur van de bloe
mententoonstelling heeft besloten tot
die vervroegde opening, omdat het
zachte weer van de laatste weken de
bloei van de planten heeft vervroegd.
Twee weken eerder dan menhad
verwacht, zal de Keukenhof in bloei
staan. Nu al zijn crocussen en narcissen
te zien. Tegen de tijd, dat de hof wordt
geopend, zullen de tulipa's in talloze
kleuren zijn ontloken. Op de dag van
de opening is de tentoonstelling van half
vier 's middags af voor publiek toegan
kelijk.
Van onze correspondent
LEEUWARDEN. Een brand in de
kelder van Vroom en Dreesmann te
Leeuwarden heeft gisteren paniek ge
zaaid in de drukke winkel.
De brand joeg dikke rookwolken naar
boven. Het publiek en het personeel
drongen gejaagd naar de uitgang. Enkele
winkelmeisjes werd de weg afgesneden
door de rook. Er moesten brandladders
aan te pas komen, waarlangs brandweer
mannen hen naar buiten konden brengen.
Hoofdbrandwacht J. Draaisma raakte
bewusteloos en moest naar het ziekenhuis
worden gebracht.
De eerste prijswinnaar van de com
positieprijsvraag, die de afdeling Amster
dam van „Jeugd en Muziek" had uitge
schreven, is gewonnen door Nico Schuyt
uit Amsterdam met zijn Sonatina per
orchestra giovanile. Wouter van Haaf-
ten uit Utrecht won de tweede prijs.
DE NATUUR IN EN OM UW HUIS
PLOCM-
xa-a ï>ye$
Nier re dief
IN ve a-CoND.
HUIMTE LATE KJ
VOOIS PE Srf+tOFFEL
Goudsbloemen kan men al vroeg
zaaien: nu kan men het al wel doen.
Er zijn geen kassen of bakken voor no
dig: er kan direct ter plaatse in de vol
le grond van de tuin gezaaid worden.
Ze verlangen wel een voedzame grond
soort, doch in kleigronden kan men het
wel zonder bemesting stellen; ze zullen
anders te sterk groeien. De zaadjes
stopt men niet te diep in de grond; het
is al voldoende als ze net onder de op
pervlakte zitten en na opkomst zal men
ze wel moeten dunnen op een onderlin
ge afstand van twintig centimeter.
Uw lege bloembakken kunnen weer
beplant worden, doch verwijder eerst
alle uitgeleefde grond en doe er goede
tuingrond in; die bovendien nog een
beetje extra bemest moet worden; ou
de stalmest kan men er voor gebrui
ken. Daarna kan men de bakken be
planten met grootbloemige violen; er
zijn allerlei kleuren, doch één kleur of
geel en blauw door elkaar heen zijn
ook heel mooi. Violen moeten niet te
dicht op elkaar gepoot worden; een on
derlinge afstand van vijftien centime
ter is zeker nodig.
In de moestuin kan men al vroeg met
sla beginnen; het is nog te vroeg om in
de volle grond te zaaien, doch jonge
planten kan men nu wel bij de tuinders
kopen; die hebben er voldoende in voor
raad. Sla moet wel in een zeer voed
zame grondsoort gepoot worden; spit
dus maar wat oude mest onder en als
ze dan eenmaal goed groeien kan men
ook al veel bereiken door hen een lich
te overbemesting te geven met de be
kende tuin- en gazonkorrelmest. Sla-
plantjes moeten wel op een onderlinge
afstand van vijfentwintig centimeter ge
poot worden; men moet er gemakkelijk
met de schoffel tussendoor kunnen.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Hasselt; J. v. Drenth te
Ooltgensplaat; te Varsseveld: J. M. de
Meij te Opperdoes; te Steggerda (toez.):
E. G. Boesenkool te Aarlanderveen; te
Surhuisterveen; J. G. Eelderink, vica
ris aldaar.
Bedankt voor Waddinxveen: C. J. v.
de Broek te Ridderkerk.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Amsterdam-Slotervaart-
Osdorp: J. C. Marseille te Groningen-N.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Beroepen te Zwaag-Westeinde: W. de
Joode te 's-Gravenlhage-Z.
DOOPSGEZ. BROEDERSCHAP
Aangenomen naar Rotterdam, derde
pred.pl.: J. W. Hilperda te Veenwouden.
Voor de Middenstandsvereniging
van Haamstede sprak de heer W. de
Vrieze met behulp van zijn diaserie
over zijn reis naar en door Amerika.
Het huishoudelijk gedeelte van de ver
gadering wordt gehouden op 20 maart
a.s. in notel Het wapen van Burgh.
^illllllllIIIIIIIIIIIIIIIINlIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIllIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlflIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlHIMIlllllinillllllilllllllllllllllllllllllllllllllIlllllllllllllltlllllllliiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiJi
19. Treuzelend liep Kappie achter Jo
nas Balein aan naar het dek. waarop
de duikkogel gereed lag. Zo in het koe
le ochtendlicht zag de bol er erg on
gastvrij uit. Kappie, die wist dat hij er
zo dadelijk mee naar zesduizend meter
diepte zou duiken, draaide er zorgelijk
omheen. Nu en dan wierp hij een zij
delingse blik op de potvis Arie, die met
trage vinslag rond de Kraak dreef.
„Donder en bliksem. "pruttelde
Kappie bij zichzelf. „Hoe kon ik ja zo
stom zijn om te zeggen dat ik meeging!
Mijn hoofd moet wel vol zware mist ge
zeten hebben. Wie zegt dat Arie eigen
lijk wel te vertrouwen is, al kan hij dan
babbelen? Straks slikt hij die bol met
ons erin als een pilletje naar binnen!
Kon ik nu maar met goed fatsoen te
rugkrabbelen..."
Maar omdat Kappie te eerlijk was
om dit te doen, vooral onder de bewon
derende blikken van zijn bemanning,
probeerde hij het tijdstip van de duik
wat uit te stellen.
„Zeg, Balein..." riep hij de viskun-
dige toe. „Hoe neemt die Arie van je
d'ie bol eigenlijk mee? Toch niet in zijn
bek. hoop ik? Zou je niet eerst eventjes
een proefduik maken?"
„Niet nodig," vond Balein, die een
vreemdsoortig leren tuig naderbii
sleepte.
,Er kan ons weinig gebeuren! Kijk,
dit hoofdstel gaat over Arie's kop, en
in de ring die onderaan hangt, wordt
onze kogel gehaakt...! De ingebouwde
luidsprekers van de bol maken het mo
gelijk met Arie contact te houden...!"
34. Het gelukte Otto, aan de hem
achtervolgende Janosz en diens zigeu
ners te ontkomen, door een duister woud
binnen te rijden.
„We zijn ze kwijt!" sprak Otto. „En
nu gaan we naar de burcht van Dar
eantri! Ik heb nog een appeltje te schil
len met Elar! En bovendien wil ik mijn
reismakker Distel ophalen!"
„En wat zal er met mij gebeuren?"
vroeg Zaïda onzeker. „Behalve de zi
geuners ken ik niemand en naar Ja
nosz wil ik niet terug!"
„Hoe bent u bij die troep rondrei
zende lieden terechtgekomen?" wilde
Otto weten.
„Ik weet het niet!" antwoordde het
meisje zacht. „Mijn moeder schijnt ge
storven te zijn toen ik nog klein was
en van mijn vader wordt verteld, dat
hij een rijk edelman is. Maar ik kan me
daar niets van herinneren...Ik moet al
jong bij de zigeuners zijn gekomen
Maar wat nu?"
„We zullen zien.." mompelde Otto.
Misschien weet ik reeds een oplossing!
Komaan! We gaan naar Dareantri
naar Elar en Distel!"
Maar Otto zou zijn kameraad niet meer
op Dareantri aantreffen. Nadat Elar
zo duidelijk had laten blijken dat hij
Distel graag kwijt wilde, was deze laat
ste op zijn paard gesprongen en de
burcht uitgereden. En nu dwaalde hij
door de omgeving, op zoek naar Otto.
Want dat die hier in de buurt moest
zijn, stond voor Distel vast. Plotseling
werd zijn aandacht getrokken door een
geroezemoes in de verte: gezang, de
verwaaide klanken van een guitaar,' kin
derstemmenHij naderde het zigeu
nerkamp!
