Verenigde Staten willen
militaire kracht over
gehele linie versterken
MAAR ÉÉN DING STAAT VAST
EICHMANN LEEFDE TOEN DE
OORLOG AFGELOPEN WAS
ASPIRIN
Rotterdam zuigt
steeds meer aan
Directeur
dankzij
vuig spionnen
magnetoioon
Verdachten in
Lotto-affaire
kregen boete
Pag. 7
f^rk^ir^ir^irirk^irk^irlrkirk &4rft4rA-?
door
Simon
Wiesenthal
Verhoor
Onderzoek
KAARTSYSTEEM
DES DOODS
Canadese tanker in
moeilijkheden
Schepen worden duurder
elk gezin
„gezien"!
In leven
Als jood?
Doelmatigheid van
centrifuges
„EEN VONK EN.... BOEM!"
Berlijn. bolwerk der
vrijheid in Den Haag
Belangrijke vindingen
van Oostduitsers
MEVROUW CHURCHILL
NAAR ZIEKENHUIS
Sneeuw in Duitsland
Donderdag 2 maart 1961
Ziii>£iU w sGi DAGBLAD
P"|PH OEN IK het kamp Mauthau-
-* sen verliet geloofde ik dat ik
alleen op de wereld stond.
Mijn vrouw en alle anderen
die mij lief waren moesten
in ghetto's of concentratiekampen
omgekomen zijn. Daarom ging ik na
mijn bevrijding ook niet naar Polen
terug.
In 1943 was ik er met de hulp van de
Poolse ondergrondse beweging in geslaagd
mijn vrouw uit het concentratiekamp van
Lwow te krijgen. Zij had toen valse pa
pieren gekregen en was als „arische" in
Warschau gaan wonen. Later ontsnapte ik
ook uit het kamp. Ik viel echter weer in
handen van de Gestapo. Mijn vrienden
dachten toen dat ik doodgeschoten was
en gaven het bericht van mijn „dood" door
aan mijn vrouw in Warschau.
Na de opstand in het ghetto van War
schau vertelden Warschause joden mij in
het concentratiekamp Gorssosen dat mijn
vrouw tijdens de opstand was omgekomen.
De mannen die mij dat vertelden zeiden
dat zij bij haar in de straat hadden ge
woond.
Die doodstijding werd mij na de oorlog
door het Internationale Kode Kruis en
het Poolse Rode Kruis bevestigd.
TN DEZE AFLEVERING van het verhaal van Wiesenthal
komt een van de grote oorlogsmisdadigers uit de Tweede
Wereldoorlog voor S.S-Obergruppenführer Kaltenbrun-
ner, die op 16 oktober 1946 werd opgehangen. Kaltenbrunner
was de man die tijdens het grote Neurenbergse proces hals
starrig volhield dat hij nooit had geweten dat zeker vier of
vijf miljoen joden in de concentratiekampen waren omge
bracht. Kaltenbrunner was ook de
man die aan het einde van de oor
log, in april 1945, een plan opstel
de voor de vernietiging van alle
moordkampen voor het uitwis
sen van elk spoor dus van de gru
welijkste massamisdaad van de
moderne geschiedenis. Kaltenbrun
ner had voor die plannen zelfs
fraaie codenamen bedacht. Dat ze
niet ten uitvoer konden worden gebracht was niet
zijn schuld.
Meer over Kaltenbrunner vindt u, indien u
meer wilt weten over de mannen die het Eich-
mann mogelijk hebben gemaakt zijn verschrikke
lijke werk te doen, in het Amerikaanse pocketboek
The Case Against Adolf Eichmann, van Henry A.
Zeiger. Het is verschenen in de Signetserie.
Bij zijn nasporingen kwam Wiesenthal in contact met
joden die - in het Derde Rijk van Adolf Hitler - de
oorlog waren doorgekomen met valse papieren, en al
die jaren hadden geleefd als „ariërs" onder het Herren
volk. Tot zijn overstelpende vreugde bereikte hem enige
maanden na zijn bevrijding het bericht dat zijn vrouw
aan de massale vernietiging van de joden was ontsnapt,
ook al dank zij valse papieren die haar in staat hadden
gesteld voor een „arische" door te gaan.
Wiesenthal dacht toen: Als joden de dodendans heb
ben kunnen ontspringen met valse papieren, waarom
zou Eichmann - die toch Hebreeuws en Jiddisj spreekt -
dan niet omgekeerd hebben kunnen proberen als jood
vermomd te ontkomen?
KALTENBRUNNER
nicht gewusst
kan zich voorstellen hoe
mijn vreugde was toen ik
Niemand
groot
na vele weken bericht ontving dat
mijn vrouw de oorlog had overleefd.
Zij schreef mij dat zij na de opstand
van Warschau als „Ostarbeiterin"
naar het Ruhrgebied was gestuurd en
dat zij in Solingen als slavenarbeidster
had gewerkt. In Solingen was zij in
april 1945 door de Engelsen bevrijd.
Mijn vrouw ging toen naar Polen
terug. Zij wilde zeker weten of ik
dood was of niet. De eerste de beste
bekende die zij in Warschau sprak
vertelde haar dat hij pas een brief
van mij had gekregen. Pas weken la
ter ontving ik een eerste levensteken
van haar, een brief, en daarna duur
de het nog geruime tijd voordat zij in
Linz aankwam.
Die eerste avond zal ik nooit ver
geten. Wij maakten samen de doden-
balans op, van
haar familie en
van de mijne.
Wij hadden
elkaar, maar
verder ook
.niemand in de
wereld meer.
Op onze twee
dodenlijsten
stonden in
totaal negen
en tachtig na
men. Het
mocht een godswonder heten dat wij
elkaar teruggevonden hadden. Het
kostte mij weinig moeite mijn vrouw
duidelijk te maken waarom het voor
naamste doel in mijn verdere leven
zou zijn: Adolf Eichmann vinden.
Ik wist al dat mevrouw Eichmann
onder valse naam met haar drie kin
deren in de omgeving van Bad Aussee
had gewoond, en ik moest en zou er
achter komen wanneer Eichmann daar
was geweest. Dat hij er was geweest
stond voor mij vast. Het zou echter
uiterst moeilijk zijn het bewijs te le
veren, dat wist ik maar al te goed.
HET was logisch dat Eichmann naar
die streek was gegaan. Het Alpen
gebied in de omgeving van Salzburg
was door de kopstukken van het Der
de Rijk als „Alpenfestung" gekozen,
als laatste toevluchtsoord. Daar ook
moesten de resten van het Duitse le
ger, onder bevel van de beruchte Kal
tenbrunner, tot het bittere einde stand
houden.
In die „Alpenfestung" moesten ook
grote voorraden goud en andere kost
baarheden worden verborgen, de schat
die de nazi-kopstukken nodig hadden
voor de financiering van hun beraam
de vlucht.
In de herfst van 1945 besloot ik zelf
naar die streek te gaan. Ik wist toen
al dat mevrouw Eichmann er in die
laatste dagen voor de ineenstorting
van Hitiers barbarenrijk drukke om
gang met de Kaltenbrunners had ge
had Ik wist ook dat Kaltenbrunner
persoonlijk bevriend was met Eich
mann. Zou het dan mogelijk zijn
geweest dat Eichmann niet in de om
geving van de Aussee was geweest?
Dat leek mij uitgesloten.
Ik had het rapport over de huiszoe
king bij en het verhoor van mevrouw
Eichmann door de Amerikaanse con
traspionagedienst goed gelezen, en
wist dus dat zij eerst in het Seehotel
had gelogeerd en daarna in het Park
hotel was gaan wonen. Zij stond daar
ingeschreven onder haar meisjesnaam,
Veronika Liebl.
Zij mocht dan stijf en strak hebben
volgehouden dat zij zich in Praag
twee maanden voor haar aankomst
in Oostenrijk van Eichmann had la
ten scheiden, ik weigerde dat aan te
nemen.
DE directie van het Seehotel wei
gerde mij inlichtingen te geven.
Bij de eigenares van het Parkhotel,
Frau Maria Pucher had ik meer suc
ces Zij bevestigde dat Eichmann in
derdaad aan de Aussee had gewoond.
Omstreeks 1 mei 1945 was hij in het
Parkhotel aangekomen. Kort na zijn
aankomst had hij. zo vertelde zij. een
kast opengebroken en daaruit een cos-
tuum van haar overleden man gesto
len. Eichmann had toen zijn uniform
uitgetrokken en had zich in het gesto
len costuum gestoken.
Toen ik Frau Pucher vroeg of zij
zeker wist dat het Eichmann was ge
weest begon zij te aarzelen. Ik kon
toen niet veel meer uit haar krijgen.
Zij werd bang. Er waren toen in de
omtrek nog vele nazi's die zijn er
trouwens nog wel en zij was daar
om kennelijk bang voor wraak.
Frau Pucher werd daarop gearres
teerd. Een verhoor volgde. Zij beves
tigde de tegenover mij afgelegde ver
klaring.
Bij die ontdekking bleef het niet.
Ik kwam er ook achter dat Eichmann
met Kaltenbrunner gesproken had in
Altaussee. De verschijning van Eich
mann had Kaltenbrunner, die het in
zijn hoofd had gehaald een „Oosten
rijkse regering" te vormen, tot razer
nij gebracht. Hij had Eichmann ge
last dadelijk te vertrekken. Eichmann
had zich niet aan Kaltenbrunner ge
stoord, en was gebleven.
Weer nam de Amerikaanse contra
spionagedienst mevrouw Eichmann
een streng verhoor af. Hardnekkig
volhardde zij in haar verklaringen dat
zij Eichmann niet aan de Aussee ge
zien had. Zij bleef ook volhouden dat
zij zich in maart 1945 van hem had
laten scheiden. Waarom zij zich dan
van hem had laten scheiden? Op die
vraag, en op vragen over de aanlei
ding tot de scheiding bleef zij het ant
woord schuldig.
Het zou hem niet moeilijk vallen, zo
redeneerde men, voor een jood door
te gaan. Hij sprak immers Hebreeuws
en Jiddisj?
Die gedachte vond ik nog zo vreemd
niet. Was mijn vrouw niet lange tijd
voor een „arische" doorgegaan! In
het concentratiekamp had een kame
raad, toen ik mij angstig had afge
vraagd of zij niet ontdekt zou wor
den, al gezegd: Wacht maar, de tijd
komt nog dat de rollen omgekeerd zul
len worden en de nazi's met valse
papieren als joden zullen onderduiken.
Ik herinnerde mij, toen ik hierover
in Wenen nadacht, dat in een kamp
van joodse ontheemden bij Bremen
een Gestapo-man uit Wilna was ont
dekt. Hij sprak vloeiend Jiddisj. Mis
schien zou nie
mand hem ooit
ontmaskerd heb
ben als niet twee
joden uit Wilna
in het kamp wa
ren gekomen om
familieleden te
zoeken. Die twee
herkenden de
ondergedoken
ploert.
In andere
kampen ging
men toen onder de duizenden joodse
vluchtelingen zoeken naar onderge
doken nazi's. Er kwamen er zo ver
scheidene voor de dag. Een van de
ondergedokenen, een S.S.-er, bleek
zelfs met een jodin te zijn getrouwd.
leek onbegonnen werk; het zoeken
naar een naald in een hooiberg. Er
waren in totaal ongeveer tweehonderd
kampen. Daarin woonden tussen
80.000 en 100.000 mensen.
Op mijn dringend verzoek, waarbij
ik mij verzekerde van de steun van
het Joodse centrale comité voor Oos
tenrijk, werd een nauwgezet onder
zoek in de kampen ingesteld. In alle
doorzochte kampen in Oostenrijk kwa
men twee ondergedoken niet-jodetj
voor de dag. Eichmann was er niet
bij.
Het waren twee slimmeriken die er
achter waren gekomen dat de voeding
in de kampen beter was dan er bui
ten en die zich daarom voor joden
hadden uitgegeven en in een kamp
waren gaan wonen.
Pas in december 1946 kwam ik tot
het besef dat al die nasporingen in
de ontheemdenkampen zinloos waren
geweest; zinloos omdat Eichmann
zich niet in een kamp voor jood had
kunnen uitgeven. Eichmann, zo bleek
mij toen pas, sprak namelijk hele
maal geen Hebreeuws en ook geen
Jiddisj.
Weer was een vermeend spoor een
dwaalspoor gebleken.
ZOEKEN naar Eichmann in de ve
le kampen, onder de duizenden
en nog eens duizenden vluchtelingen
VOLGENDE KEER:
Zijf bemanningsleden opgesloten
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM. Voor de helft met
het dek onder water wordt de Cana
dese tanker Andros Fortune door de
Duitse zeesleper Atlantic naar de baai
van Corcubion aan de Spaanse noord
kust gesleept. De sleepboot Oostzee
van L. Smit en Co. verleent assisten
tie.
De Andros Fortune was geladen met
28.000 ton ruwe olie, toen het in de Golf
van Biscaje in aanvaring kwaim met de
Liberiaanse tanker Point Lacre. Het Ca
nadese schip werd geraakt ter hoogte
van de pompkamer en maakte water. De
moeilijkheden verergerden nog toen het
schot brak tussen machinekamer en
pompkamer. Het achterschip zonk meer
dan een meter onder de zeespiegel.
Vijf bemanningsleden zouden opgeslo
ten zitten in het achterschip. Een Spaan
se torpedobootjager heeft 22 opvarenden,
onder wie enkele gewonden, aan boord
genomen. Met negen man is de kapitein
op zijn schip gebleven.
Voorzorgen
Uit voorzorg hebben de opvarenden
tweeduizend ton olie laten weglopen. Zo
hoopt men het schip te kunnen behouden.
De Atlantic, die een sleepverbinding tot
stand heeft gebracht, kon het niet alleen
bolwerken. Daarom werd de hulp van de
Nederlandse sleper Oostzee ingeroepen.
Twee bemanningsleden van de Oostzee
zijn op de gehavende Canadese tanker
overgestapt. Tevens werden twee pompen,
een radiozender en reddingvlotten over
gezet. Gedurende enige tijd zijn de pom
pen in werking geweest. Hiermee werd
gestopt uit vrees dat het schip zou breken.
De Oostzee vaart dicht bij de Andros
Fortune om zo nodig direct de opvaren
den aan boord te kunnen nemen.
Van onze scheepvaartredacteur
ROTTERDAM. De Scheepswerf
van P. Smit jr. te Rotterdam heeft een
serie van vier gestroomlijnde achttien
duizend tons motortankers voor Shell
Tankers voltooid. Gisteren heeft de di
recteur van de rederij, de heer E. H.
Larive, de Acteon als laatste van de
vier schepen overgenomen.
Hij zei daarbij: „Dit is het achtste
schip, dat deze werf voor Shell Tankers
heeft gebouwd. Het eerste schip had een
grootte van 11.500 ton en het kostte
toen, dertig jaar geleden, twee miljoen
gulden. De Acteon, die ongeveer ander
half maal zo groot is, kost bijna acht
maal zoveel. Ik vraag mij af en ik
realiseer mij daarbij dat de werven
trachten de prijzen zoveel mogelijk in
de hand te houden waar dit naar
toe moet".
Het nieuwe, 170 meter lange schin
zal met een dienstsnelheid varen van
14% mijl. Daartoe wordt het in staat
gesteld door een hoofdmotor van Smit-
Burmeister en Wain met een vermogen
van 8750 apk.
WASHINGTON (Reuter, A.P.).
De Amerikaanse regering overweegt
een vergroting van de numerieke
sterkte van de Amerikaanse strijd
krachten en zou graag zien dat de
bondgenoten van de Verenigde Sta
ten, niet slechts die in Europa, maar
ook die elders in de wereld, tot een
soortgelijke versterking zouden be
sluiten.
President Kennedy, die dit gisteren
bekend maakte in zijn wekelijkse pers
conferentie, zei dat de Amerikaanse re
gering geen wijziging had gebracht in
haar militaire kernwapenpolitiek.
Advertentie
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM. De hoeveelheid in
1960 in de Rotterdamse haven behan
delde goederen blijkt aanzienlijk groter
te zijn dan omstreeks de jaarwisseling
werd verwacht. In totaal werd bijna
83'/2 miljoen ton overgeslagen. Dit is
achttien procent meer dan in het voor
afgaande jaar, toen 70,7 miljoen ton
werd behandeld.
Het per binnenschip verzorgde grens
overschrijdende goederenvervoer in de
haven van Rotterdam steeg met een
nog groter percentage. De totale hoe
veelheid steeg met rond zeven miljoen
ton tot bijna 37,9 miljoen ton, een ver
meerdering van 23 pet.
Het internationale goederenverkeer
per vrachtauto en per spoor steeg met
respectievelijk zestien en twaalf pro
cent tot 1,3 en 1.1 miljoen ton.
In de voorstellen van de minister van
defensie, McNamara, over een vergro
ting van de numerieke sterkte van de
strijdkrachten moest men volgens Ken
nedy beslist geen teken zien van een
omzwaai in het militaire beleid van
Amerika. Wel zou men mogen spreken
van een streven naar versterking van
de militaire kracht van Amerika over
de gehele linie.
Rusk
Kennedy zei dat dit laatste tevens de
algemene strekking weergaf van het
memorandum van de minister van bui
tenlandse zaken, Rusk, en van Rusks
verklaringen van dinsdag tegenover de
senaatscommissie voor buitenlandse za
ken.
De aan Rusk toegeschreven uitlatin
gen over een beweerde wijziging in de
Amerikaanse kernwapenpolitiek waren
enige dagen geleden oorzaak van op
schudding in de Amerikaanse hoofd
stad.
Kennedy sprak de hoop uit dat Ame
rika en Engeland met de Sowjetunie
tot overeenstemming kunnen komen in
het kernwapenoverleg dat in de loop
van deze maand in Genève zal worden
hervat. Over de kansen op een hervat
ting van het ontwapeningsoverleg wilde
hij zich nog niet uitspreken. De tijd
was daarvoor volgens hem nog niet
rijp. Het zou nog wel enige tijd duren
eer de Amerikaanse regering haar
standpunt had bepaald. Veel zal daar
bij volgens Kennedy afhangen van de
bereidheid van de Sowjetunie tot aan
vaarding van een realistisch stelsel van
toezicht.
Onderzoek
Kennedy sprak ook in het algemeen
over de verhouding 'tussen de Verenig
de Staten en de Sowjetunie. Hij uitte
de hoop dat er een verhouding zal ont
staan die het Amerika mogelijk zal ma
ken in vrede te leven en zowel de eigen
veiligheid als die van de bondgenoten
te handhaven.
De Amerikaanse regering is volgens
Kennedy bezig na te gaan of het mo
gelijk is overeenkomsten met de Sow
jetunie te sluiten die een vermindering
van de internationale spanningen in de
wereld in de hand kunnen werken.
Vredeskorps
Kennedy maakte verder bekend:
1. de Westduitse bondskanselier, dr.
Adenauer, zal op 12 en 13 april in
Washington overleg met hem plegen;
2. er is besloten tot oprichting van een
„vredeskorps" dat zal moeten be
staan uit vijfhonderd jonge onbezol
digde vrijwilligers en in de ontwik
kelingslanden zal moeten gaan wer
ken;
3. voor het eerst sedert juli van het
vorige jaar is de afvloeiing van goud
naar het buitenland tot staan geko
men.
TK voelde dat ik vast begon te lo
pen en dat ik daarom langs een
andere weg achter de waarheid moest
zien te komen.
Ais Eichmann van Praag naar de
Aussee was getogen, zo dacht ik,
moest hij, in het vooruitzicht van een
lang verblijf daar, toch flink in de
contanten hebben gezeten. Er was zo
veel goud naar die streek gebracht
door de kopstukken van de nazipartij
dat wie weet hij misschien dat
voorbeeld had gevolgd.
Bijna iedereen in de streek had het
over goud en kostbaarheden die ergens
verborgen moesten zijn. Misschien kon
dat goud mij een nieuw spoor ver
schaffen.
Weer had ik geluk. Ja, men herin
nerde zich dat Eichmann samen met
berijders van zijspanmotorei was aan
gekomen. Ook herinnerde men zich
dat in elk zijspan een margarinekist
je had gelegen en dat die „margari
nekistjes" in een loods waren opge
borgen.
Enige weken later meldde men mij
dat Eichmann kort na zijn aankomst
met verscheidene S.S.-ers in de rich
ting van de Bla-alm was gegaan
en dat de S.S.-ers zware kistjes mee
hadden gezeuld.
Dat nieuws was voor mij toen het
allerbelangrijkste. Kennelijk was
Eichmann aan het einde van de oor
log nog in leven geweest. Alies wees
er op. zo redeneerde ik. dat hij nog
in leven was.
Al verscheidene malen had ik het
vermoeden gekregen dat Eichmann
zich veel moeite had getroost om de
indruk te wekken dat hij dood was.
In de loop der jaren stapelden de
aanwijzingen, dat Eichmann elk spoor
wilde laten doodlopen, zich op.
Eichmann hoopte en bleef hopen
dat het speuren wel gestaakt zou
worden indien ten slotte een ieder er
van overtuigd was dat hij dood was.
p MGE maanden na mijn speur-
*- tocht in de omgeving van de Aus
see hoorde ik in Wenen dat onder de
joden daar het verhaal rondging dat
Eichmann was ondergedoken in een
van de vele kampen voor ontheemden, een behandeling voor zijn kwaal.
Consumenten Contact Orgaan:
Eigen Nieuwsdienst
DEN HAAG. Het Consumenten
Contact Orgaan heeft gisteren een
tweede rapport gepubliceerd in de se
rie vergelijkende warenonderzoeken,
die dit orgaan zich voorstelt te ver
richten. Een eerste rapport van het
nu drie jaar oude CCO, waarin de
Centrale der Nederlandse Verbruiks
coöperaties „Co-op Nederland" en de
Nederlandse Consumentenbond, de
drie grote vakbonden zitting hebben,
verscheen ongeveer twee jaar gele
den.
Voor dat eerste vergelijkend waren
onderzoek op het gebied van de duur
zame gebruiksvoorwerpen koos men de
stofzuiger. De huishoudkundigen
waarmee het CCO regelmatig contac
ten onderhoudt sinds kort heeft men
een raad van advies, waarin tien be
langrijke vrouwenorganisaties zijn ver
tegenwoordigd wezen voor het twee
de onderzoek de centrifuge aan.
Matrassen en lampen
Zeventien centrifuges werden door
een deskundige, neutrale instantie op
hun doelmatigheid voor huishoudelijk
gebruik onderzocht. De resultaten van
dat onderzoek werden vastgelegd in een
brochure. Belangrijk is vooral het twee
de deel van dat boekje, waarin de doel
matigheidsfactoren per onderzochte
machine worden besproken, en de over
zichtstabel.
Met de vergelijkende warenonderzoe
ken op het gebied van matrassen met
binnenvering en gloeilampen hoopt het
CCO binnenkort eveneens klaar te ko
men. Dat die onderzoeken van alge
meen belang zijn, wordt nu ook door
de overheid erkend. Op de begroting
van het ministerie van economische za
ken is dit jaar voor het eerst een post
van 50.000 ten behoeve van de door
het CCO te verrichten warenonderzoe
ken uitgetrokken.
Metropoliet Makarius, hoofd van de
Poolse orthodoxe kerk, is op 78-jarige
leeftijd na een langdurige ziekte in
Odessa overleden. Hij onderging daar
Van onze correspondent
PARIJS. De zorg voor zijn
nieuwe vinding en zijn grote op
lettendheid zijn er oorzaak van ge
weest dat een directeur van een fa
briek van verwarmingsinstallaties
te Straatsburg nu niet voor de puin
hopen van deze fabriek staat. Hij
kan nu zijn nieuwe oliestookradiator
op de komende huishoudtentoonstel-
ling te Parijs tonen in plaats van
hem over enkele jaren op een bui
tenlandse expositie terug te vinden.
Drie uur voordat twee economische
spionnen, die alle documenten van deze
nieuwe vinding hadden gekopieerd en
gefotografeerd, alsmede de fabrieks-
instaliatie, de hele fabriek wilden op-
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG. De Berlijnse senator
voor economische zaken, dr. Paul Herz,
heeft gisteren de tentoonstelling „Ber
lijn, bolwerk der vrijheid" geopend, die
van 1 tot 14 maart in de grafelijke za
len van Het Binnenhof wordt gehouden.
De expositie, die al in Zwitserland en
Frankrijk is gehouden, en die van 15
tot 24 maart ook in Rotterdam te zien
zal zijn, heeft tot doel de stad WeSt-
Berlijn te tonen als vooruitgeschoven,
westelijke post in het communistische
deel van Europa.
Volgens senator Herz is West-Berlijn,
ondanks zijn isolatie, een bloeiende stad,
die op het ogenblik nog slechts voor
tien procent van haar behoeften is aan
gewezen op hulp van buiten af.
Met foto's, folders, maquettes en
films worden op de tentoonstelling de
verscheidene aspecten van de stad ge
toond.
blazen en in brand steken, weiden zij
door de politie gearresteerd. Het waren
een zekere Loos, oud-officier van de
vroegere Duitse luchtmacht, en zijn
vriend Lindelaub, die reeds enkele
jaren in dienst was van de fabriek en
er een vertrouwenspositie genoot.
HET BEWIJS
De directeur, die sedert enige tijd
vermoedde dat er sabotage in zijn
fabriek werd gepleegd en ook af en toe
belangrijke documenten miste, weiger
de de politie in de zaak te mengen en
verborg in zijn bureau een magneto-
foon, die hij in werking stelde zodra
hij de fabriek verliet.
Eergisteren draaide hij het bandje af
en hoorde het volgende gesprek;
„Daar leggen wij een gaspijp van
60 mm. De thermostaat staat in een
ander vertrek."
„Heb je hem afgesteld?"
„Ja. Over drie uur gaat het gebeuren;
een vonk enboem! De gehele zaak
gaat de lucht in en wat op de grond
terugkeert vliegt in brand!"
„Schitterend! Wij zijn dan een paar
miljoen rijker!"
ALIBI
De directeur had geen moeite de
stemmen te identificeren en liep met
de band naar de politie. Een uur later
zaten de beide spionnen die die avond
naar de bioscoop waren gegaan hun
alibi in de cel. Bij een huiszoeking
vond men tekeningen en foto's, die zij
van het nieuwe apparaat hadden ge
maakt.
„Onder verschillende voorwendsels
bleven wij 's avonds in de fabriek", be
kenden zij, „om de documenten en
installaties te fotograferen en te kopië
ren. Wij hebben ook getracht te voor
komen, dat het nieuwe apparaat de
Parijse tentoonstelling zou bereiken."
Zij wilden echter niet vertellen in
wiens opdracht zij werkten, maar Loos
maakte vrij veel reizen naar Duitsland.
4é De spanning is gebroken. Na een felle verkiezingsstrijd voor de zetel van
Hollandia in de Nieuw-Guinearaad zo fel dat de politie en brandweer gereed
stonden om in geval van conflicten in te grijpen is een Nederlander,
mr. 3 O. de Rijke, als overwinnaar naar voren getreden. Onder degenen die
mr. De Rijke wiens sterkste tegenstander een papoese dominee was geweest
kwamen feliciteren, bevonden zich ook vele papoea's. Voor de verkiezingen
bad de bekende papoese leider Nicolaas Jouwe gezegd: Laat ons voor de zetel
van Hollandia een Nederlander kiezen als teken van goede wil.
Van onze correspondent
BONN. Volgens prof. Von Ardenne,
een vooraanstaand Oostduits kernfysi
cus, zijn er in Oost-Duitsland de jongste
tijd resultaten op natuurwetenschappe-
lijk-technisch gebied behaald, die op
zeer hoog peil staan.
Onder de leiding van Von Ardenne,
die voor 1945 reeds een elektronen
microscoop had gebouwd, is aan de
technische hogeschool te Dresden een
aantal geneeskundige instrumenten ont
wikkeld, onder meer een maag- en
darmsonde met een 1,2 volts accu en
hartnaalden, die in het organisme kun
nen worden gestoken zonder het func
tioneren van het hart te onderbreken.
Van onze correspondent
LONDEN. Lady Churchill, de 75-
jarige echtgenote van Sir Winston is in
een Londens ziekenhuis opgenomen voor
wat genoemd wordt een rustkuur en
een volledig medisch onderzoek. Er is
geen enkele reden voor ongerustheid,
aldus een bekendmaking van Hyde Park
Gate, de woning van de oud-premier.
Naar verwacht wordt zal mevrouw
Churchill een dag of tien in het zieken
huis blijven. De recente ziekte van
haar man schijnt haar zeer te hebben
aangegrepen.
Van onze correspondent
BONN. In de bergen in de Bonds
republiek is op verscheidene plaatsen
weer sneeuw gevallen. In de Frankische
Jura en in het Fichtelgebergte ligt vijf,
respectievelijk tien centimeter verse
sneeuw. In het Zwarte Woud is op een
hoogte boven achthonderd meter weer
wintersport mogelijk.
Eigen nieuwsdienst
ZEVENBERGEN De kantonrechter
in Zevenbergen heeft de twee Neder
landse vertegenwoordigers van de Bel
gische Lotto, A. de Z. uit Breskens en
f. V. uit Sluis, beiden veroordeeld tot
elf gulden boete. Toen zij veertien da
gen geleden terecht stonden De Z.
wegens uitlokking van een overtreding
van de loterijwet en V. wegens overtre
ding van de loterijwet was elf gulden
boete de eis geweest.
Bij de Lotto moet worden geraden
naar de populairste voetballer, wielren
ner of filmster. Iedereen kan er gratis
aan meedoen en mag dan één kolom in
vullen. Voor elke volgende kolom moet
vijftig cent worden betaald, waarvoor
men dan bovendien een koopbon krijgt
die m de magazijnen van Lotto kan wor
den besteed.
In de motivering van het vonnis stelt
de kantonrechter dat de Lotto een ge
heel andere loterij is dan wordt toege
laten bij de wet. De deelnemers moeten
door invullen en inzenden voldoen aan
verscheidene voorwaarden. Zij kunnen
geen invloed oefenen op de uitslag. De
kantonrechter neemt ook aan, dat er
deelnemers aan de Lotto zouden zijn die
onvoldoende kennis van het spel heb
ben.
Van het vonnis zullen beide
deelden in hoger beroep gaan.
veroor-
De twaalfjarige Johan Vredenburg
uit Krommenie is gistermiddag om het
leven gekomen bij een val uit een boom.
De jongen probeerde met een vriendje
via een brug van takken van de ene
naar de andere boom te klimmen. De
brug hield niet.
