RUSSEN VERWACHTEN SONDE BINNEN 100 DAGEN OP VENUS WEINIG HOOP VOOR LEVEN LOEMOEMBA HET HARDE GESLACHT l y In Amerika ontvangen Rusland is opgetogen Marcel Nivard spoorloos Franse aanvaring op Waterweg FELLE STRIJD TUSSEN CHINA EN RUSLAND WAT GELUWD Uit de kerken KAPPIE EN DE LUCHTSTRIJD Pag. a Overleden acht weken na ongeluk TREIN STOPT BIJ OPEN SPOORBOOM VOOR DE GAULLE TE GEVAARLIJK Maandag 13 februari 1961 ZEEUWSCH DAGBLAD DE RUIMTESONDE, volgens Radio Moskou zondag gelan ceerd, zou de omgeving van Venus omstreeks half mei, dus over ongeveer honderd dagen, moeten bereiken. Dat zou dan een bijzonder snelle tocht zijn langs de miljoenen kilometers lange elliptische baan die de ruimtesonde moet afleggen. Immers, de duur van een tocht van de aarde naar Venus is, de hui dige stand van de rakettentechniek in aanmerking genomen, nog altijd de 146 dagen die dr. Walter Hohmann daarvoor berekende in zijn beroemde boek „Die Erreichbarkeit der Himmelskörper", dat in 1925 verscheen. Ook is de tijd voor de lancering niet de allergunstigste geweest. Volgens be rekeningen van ruimtevaartdeskundigen zou een ruimtesonde, om Venus langs een zogenaamde baan van Hohmann te bereiken in 146 dagen, gelanceerd hebben moeten zijn in de periode van 11 tot 26 januari van dit jaar. Hoe dan ook, de ruimtesonde was vol gens Hadio Moskou zondagavond op weg naar Venus al 126.300 kilometer van de aarde verwijderd en zond toen signalen uit. Volgens Tass was de frequentie van de zenders aan boord van de ruimte sonde 922,8 kc, maar volgens een later bericht van Radio Moskou moest dat 922,8 mc zijn. Enige uren na het bericht van de lan cering uit Moskou maakte het Witte Huis in Washington bekend dat Amerikaanse waarnemingsposten onmiddellijk van de lancering op de hoogte waren geweest en het nieuws met spoed aan het Witte Huis hadden doorgegeven. Amerikaanse waarnemingsposten hadden opdracht ge kregen de Russische ruimtesonde in zijn baan te volgen. FOTOGRAFEREN Evenmin als ten tijde van de lancering van de ruimtesonde die een tocht om de maan heen maakte werd nu in Moskou meteen bekend gemaakt welke instru menten aan boord waren, maar evenzeer als toen werd dadelijk al de mogelijkheid geopperd van het fotograferen van Venus van dichtbij. Er was echter een verschil: voor het overseinen van „foto's van de achterkant van de maan" behoefde slechts een af stand van enkele honderdduizenden kilo meters electronisch overbrugd te wor den: wanneer de ruimtesonde Venus be reikt zal deze planeet naar schatting tweehonderdvijftig miljoen kilometer van de aarde verwijderd zijn. De grootste af stand die ooit in de wereldruimte is over brugd met radiosignalen was ongeveer 45 miljoen kilometer. Die prestatie werd geleverd met de Amerikaanse ruimte sonde Pionier 5, die in maart van het vorige jaar in de richting van Venus werd gezonden. OPDRACHT Radio Moskou omschreef de taken van de ruimtesonde als volgt: 1 onderzoeking van de methoden voor het brengen van een ruimtesonde in een interplanetaire baan; 2 beproeving van radioverbindingen over „superlange" afstanden, en van ra diografische besturing van een ruimte vaartuig; 3. zorgvuldiger meting van de afstan den in ons zonnestelsel. Volgens Radio Moskou zou met de lan cering van deze ruimtesonde „de weg naar de planeten van ons zonnestelsel gebaand" zijn. De Amerikaanse Pionier 5, de echte wegbereider en overbrugger van schier onvoorstelbaar grote afstanden, was daar schijnbaar al weer in het ver geetboek geraakt. HERINNERINGEN Kort na de eerste triomfantelijke be kendmakingen, waarmee de slechte in druk moest worden weggenomen die ook in de Sowjetunie de jammerlijke misluk king van de Ispolin, de inmiddels waarschijnlijk verbrande Spoetnik 7, had gemaakt, bracht Radio Moskou in herinnering dat in december 1959 Russi sche geleerden de hoop hadden uitge sproken op spoedige lancering van ruim tesondes die de planeten Venus en Mars van dichtbij zouden kunnen fotograferen. De bedoeling was duidelijk: de wereld moest rijp worden gemaakt voor de ge dachte dat het de Russen, na het ver vaardigen van „foto's van de achterkant van de maan", ook mogelijk moest zijn soortgelijke foto's van Venus, de raad selachtige, eeuwig in sluiers gehulde planeet, produceren. Ook bracht Radio Moskou in herinne ring dat in juni van het vorige jaar een Russische geleerde uit de recente raket proeven boven de Stille Oceaan de con clusie had getrokken dat het mogelijk moest zijn met een Russische ruimteson de Venus te raken. Aangenomen mag worden dat na de lancering van de ruimtesonde in de rich ting van Venus de laatste trap van de lanceerraket in een baan om de aarde is blijven draaien, en dat dit Moskou de mogelijkheid heeft gegeven het voor te stellen alsof de ruimtesonde van een kunstmaan af was gelanceerd. Het ge wicht van de „kunstmaan" van die soort draaien er thans verscheidene do zijnen om de aarde is niet bekend ge maakt. AL BEKEN' Een van de belangrijkste raadsels die Venus onze astronomen nog steeds stelt is dat van de stand van de as van die planeet ten opzichte van de baan om de zon. Venus, altijd in nevelen gehuld, laat zijn oppervlakte nimmer aan een aardse beschouwer zien. In april van het vorige jaar kwam be richt uit Moskou dat volgens een Russi sche astronoom, Barabachof. de as van Venus een hoek van 32 graden met de baan van Venus om de zon moest maken. Het lakonieke commentaar daarop van de Leidse hoogleraar Oort was dat professor Kuiper, een Nederlandse sterrenkundige die al jaren in de Ver enigde Staten werkt, al in 1954 theore tisch tot de conclusie was gekomen dat die hoek 32 graden was. In dit opzicht heeft Barabachof geen nieuw gezichts punt bijgedragen, zei prof. Oort. Reeds gisteren kwamen de eerste reacties uit wetenschappelijke kring op de door Moskou uitgezaaide gedachte dat wellicht foto's van Venus in het verschiet lagen. Een lid van de staf van het Engelse observatorium van Herstmonceau zei dat de dampkring van Venus zo dicht is dat voor het maken van foto's de ruim tesonde wel heel dichtbij zou moeten komen. Dit is de zogeheten Hohmann- baan van de aarde naar Venus. Op het moment van de start van de ruimtesonde staan de aarde en Venus het dichtst bij elkaar "(rechts onder). Terwijl de ruimtesonde een ellip tische baan (stippellijn) gaat be schrijven tussen die van de aarde en die van Venus, gaat Venus, sneller om de zon draaiende in een „binnen baan", op de aarde uitlopen. Daar door zal op het moment waarop de ruimtesonde in de buurt van Venus komt (links boven) de afstand aarde- Venus groter zijn dan op het ogen blik van de start. Van onze correspondent MOSKOU, 12 febr. Een Russische deskundige heeft onlangs betoogd dat een vlucht naar Venus pas opgelost kon v/orden wanneer energiebronnen van een 'nieuw type ontwikkeld waren, met gebruikmaking van kernenergie of van enig ander tot op dat moment nog on bekende energiebronnen. Dit zou ver band houden met de hoeveelheden energie die nodig waren om de planeet Venus te bereiken. Bij de tot op heden bekende energie bronnen zou dit volgens de Rus beteke nen dat voor iedere naar Venus te bren gen ton nuttig gewicht bij de lancering honderd miljoen ton aan materiaal en brandstoffen nodig zou zijn. Er is geen aanwijzing dat de Sowjet- wetenschap het probleem op een van de hierboven aangeduide wijzen heeft op gelost. Uit de lancering van de „interpla netaire" ruimtesonde zou men kunnen opmaken dat het probleem is opgelost met behulp van een meertrapsraket. Dit zou in ieder geval een zeer grote precisie bij het besturen van raketten over zeer grote afstand betekenen. Vandaar ook de nadruk in de door Tass gepubliceerde aankondiging van het doel van de eerste interplanetaire vlucht: beproeving van radioverbindin gen over superlange afstanden en van radiografische besturing van ruimte sondes. Het gewicht van het interplanetaire station haalt bij lange na niet het ge wicht dat een bemande vlucht mogelijk zou moeten maken (enige honderden tonnen). Voor een verkenning van Ve nus door mensen is dit ook niet nodig. Uitgaande van het opgegeven gewicht van 643.5 kg namen Russische experts aan, dat 250 ton aan materiaal en brand stof bij de lancering nodig was, hetgeen zou wijzen op een lanceerraket met vijf 'trappen. Het commentaar van prof. Wasily Smirnof, de directeur van het Polytech nisch instituut in Moskou was: „Het is het grootste succes tot nu toe van onze rakettechnici en het toont andere lan den dat onze wetenschap zich slechts langs vreedzame banen ontwikkelt." Een andere Russische deskundige prof. Dow- ronrawof zei: „Dit is een sensationele gebeurtenis, die eerder is gekomen dan verwacht werd". Van onze correspondent NEW YORK In spanning wachten de Verenigde Naties op de uitslag van het onderzoek dat zij proberen in te stel len naar het lot van ex-premier Patrice Loemoemba die óf vermoord is, óf ont vlucht uit gevangenschap. Steeds meer helt men naar het eerste over, vooral omdat de Katangaanse president Tsjombe gisteren heeft geweigerd de Verenigde Naties te helpen bij het onderzoek. Loe moemba zat gevangen onder de hoede van de regering van Katanga. De regering van deze van Congo af gescheiden staat heeft laten weten dat zij de Ethiopische generaal Iyassoe, die namens de Uno in Elisabethstad zou komen informeren ndar het lot van Loe moemba, niet wenst te ontvangen. Van daag komt de Veiligheidsraad bijeen om over Loemoemba te beraadslagen en het rapport van de Ethiopische generaal is daarbij natuurlijk onmisbaar. Een leugen Langzamerhand wordt het de alge mene opvatting dat het door de regering van Katanga verspreide verhaal over de geslaagde vlucht van Loemoemba een leugen is. In de eerste plaats vindt men het vreemd dat deze man, die al een paar maal heeft kunnen ontsnappen, niet zo goed achter slot en grendel is gezet dat hij geen kans meer zou hebben om te ontkomen. In de tweede plaats weet men dat hij tijdens het transport van Thijsstad, waar hij eerst gevangen werd gehouden, naar Elisabethstad, zwaar is mishandeld. Het zou volstrekt niet ROTTERDAM. Zaterdagavond ver spreidde de televisie een met foto's toegelicht verzoek om inlichtingen over de sedert dinsdagmiddag vermiste Mar cel Nivard uit Rotterdam. Ook deze po ging om het mysterie van zijn spoor loze verdwijning op te lossen is tot dus ver zonder resultaat gebleven. De Rotterdamse kinderpolitie ontving na de televisie-uitzending wel verschei dene telefoontjes van mensen die meen den goede raad te kunnen geven, maar positieve aanwijzingen waren daar niet bij. Ook de vierde en de vijfde dag na zijn vermissing is er in Rotterdam, tot ver buiten Blijdorp waar Marcel voor het laatst werd gezien, naarstig ge zocht en gespeurd, waarbij aan alle door de politie ontvangen ,,tips" aan dacht is besteed. Voor alle zekerheid werden nu ook de vijvers in het Vroesenpark zorgvuldig afgedregd; ook dat werk is tevergeefs geweest. MIDDELBEERS. Na acht weken bewusteloos te zijn geweest is de ne gentienjarige H. van Rooij uit Middel- beers in de nacht van zaterdag op zon dag in een ziekenhuis te Tilburg over leden. De jongeman was op 16 december met een bromfiets tegen een onverlich te aanhangwagen gebotst. Hij liep daar bij een schedelbasisfractuur op. vreemd zijn wanneer hij aan die mis handeling was gestorven. In de derde plaats kan men zich maar al te goed voorstellen dat de vijanden van Loe moemba verlegen zaten met hun gevan gene. Zij zouden hem uit de weg hebben geruimd om te voorkomen dat zijn aan hangers hem bevrijdden. Tegenover deze zienswijze staat slechts de mededeling van de regering van Ka- tanga, dat Loemoemba is ontsnapt uit de boerderij waar hij gevangen werd gehouden, dat hij per auto is ontvlucht en dat deze auto, verlaten, is terug gevonden zonder een spoor in de buurt van de gevluchte gevangene. Daar de regering van Tsjombe weigert de Uno behulpzaam te zijn met een onderzoek ter plaatse, ligt het voor de hand dat men op het hoofdkwartier van de Ver enigde Naties weinig geloof meer hecht aan de beweringen, uit Elisabethstad, de hoofdstad van Katanga. Van en onzer verslaggevers ROTTERDAM. Voor de mond van de Nieuwe Waterweg zijn omstreeks één uur in de nacht van zaterdag op zondag de Franse schepen Lannion en Leognan met elkaar in aanvaring ge komen. Beide zijn op eigen kracht naar Rotterdam gegaan om te worden gerepareerd. Het 2680 brt. metende vrachtschip Leognan was met een lading kolen uit Rotterdam vertrokken naar de Franse haven La Pallice. Het schip liep een ingedeukte voorsteven op. Het keerde terug en meerde in de Waalhaven. De scheepswerf Waalhaven zal de herstel ling uitvoeren. De met stukgoed en graan geladen Lannion kwam uit Buenos Aires. Dit schip liep schade op aan een van de zijden en de railing. Het kon even eens zonder sleepboothulp opvaren. De Lannion koos ligplaats in de Maasha ven. Eigen nieuwsdienst WASHINGTON. De ideologische strijd tussen de Sowjetunie en de Chi- nese volksrepubliek, die enkele maan-J den geleden tot een einde gekomen scheen toen China het Russische leider schap erkende, is van een onvoorstelba re felheid geweest. Misschien woedt hij nog wel, maar dan toch minder hevig. Uit verschillende berichten van de laat ste weken kan men opmaken dat de betrekkingen tussen Moskou en Peking nu in elk geval wat beter zijn dan aan het einde van het vorige jaar. Kroesjtsjef heeft vermoedelijk in het openbaar Mao Tse-toeng uitge maakt voor een „ziekelijke oorlogsophit ser" en dat is dan nog de minst onaan gename betiteling geweest. Er zijn sinds december verscheidene documenten uit communistische landen in banden van Washington geraakt. Deze stukken, die voor het overgrote deel van zeer ver trouwelijke aard waren, zijn wekenlang bestudeerd, eer men er een conclusie uit durfde trekken. Verwijten De Chinezen hebben het Kroesjtsjef erg kwalijk genomen dat hij een bezoek heeft gebracht aan de Verenigde Staten. Op hen maakte dat blijkbaar de indruk van een poging om met het Westen tot een vergelijk te komen ten koste van de invloed van China. Kroesjtsjef verweet daarentegen Mao dat hil probeerde een oorlog te forceren en geen vertrouwen had in de Russische politiek van „vreed zaam n-aast elkaar leven". Het Amerikaanse departement van buitenlandse zaken is ervan overtuigd dat de tweedracht, hoewel stellig niet geheel verdwenen, nu lang zo erg meer is als in december 1980. Dat blijkt o.a. uit het samengaan van de Russische en de Chinese politiek in kwesties als Con go en Laos. Eigen nieuwsdienst ALMELO De Noordwestexpress stop te zaterdagmorgen op een overweg midden in Almelo, nadat de bestuurder had gezien dat één van de vier bomen niet was neergelaten. Er liggen daar namelijk twee overwegen vlak naast el kaar. De overwegwachter J. R. verklaarde, dat de signalen, waarop hij de bomen moet neerlaten, niet hadden gewerkt. Waarom hij toch op het laatste nip pertje drie van de vier bomen heeft la ten zakken, is niet duidelijk. De spoorwegrecherche stelt een onder zoek in. R. is zolang met ander werk belast, Van onze correspondent PARIJS Drie aannemers hebben terechtgestaan voor de rechtbank te St. Dizier, omdat hun vrachtwagens zand en water op de weg naar Mous- lains hadden gemorst. Het strafbare feit zand en wa ter, die van de vrachtwagens vallen,, kunnen auto-ongelukken veroorzaken wordt vaak gepleegd en nooit ver volgd. Maar het openbaar ministerie, dat deze zaak behandelde, vond het toch niet toelaatbaar dat dit op de weg naar Mouslains geschiedde, om dat vaak „hoge regeringsambtena ren" deze weg nemen. Tot de genoemde „hoge regerings ambtenaren" behoort president De Gaulle die deze weg moet nemen als hij naar zijn huis in Coiombey-les- deux-Eglises gaat. De veertienjarige schooljongen B. W. Wijnands uit Utrecht is zaterdagmid dag van de bagagedrager van de fiets van een vriendje gevallen. Hij liep een oogwond op en overleed in het Acade misch ziekenhuis. 121 Vrouwe Joanna ontstelde toen zij Arjen zag. Dat je nog leeft! Ik probeerde mijzelf al aan de gedach te te wennen dat je verdronken was. Als ze had kunnen huilen zou het haar goed hebben gedaan. Maar zij had haar verdriet altijd voor zich zelf gehouden. Daarom zag ze er nu uitgeleefd en verouderd uit. Eerst nadat Arjen aan zijn stief moeder verteld had hoe het in Ro- merswale was geweest en hoe Ag- niet en haar verwanten er in Cat- tendyeke afgekomen waren, zag hij Berta zitten. Ze had zich achteraf gehouden, alsof ze een dienstmeisje was. Dat is ook wat, zei Arjen har telijk. Waarom deed je alsof je er niet was? Hij kuste haar wangen. Voorheen had hij dat nooit gedaan, maar sinds Agniet zijn bruid was gedroeg hij zich anders tegenover vrouwen. Zelf wist hij dat niet, maar Joanna bemerkte het dadelijk en ook Berta. Ze kreeg een bloedrode kleur en keek voor zich heen. Heer Adriaen had de gewoonte aangeno men om overdag te slapen. Toen hij wakker geworden was, bleven ze met elkander zitten praten. Arjen speelde met Nicolaes, die op ietwat kromme beentjes rondliep en al ver schillende woorden goed verstaan baar kon uitspreken. De jongen zag er gezonder en steviger uit dan eni ge tijd geleden. Hij heeft nu wel minder zorg nodig, meende Arjen. En mooi wordt hij ook, met dat krulhaar en die gro te grijze ogen. Berta zei niet veel. Ze bleef te rughoudend en deed anders dan vroe ger. Omdat Adriaen zoveel vroeg over Cattendycke en omdat Arjen zelf over Romersivale en over hun huis wilde praten, lette hij niet meer op zijn schoonzuster. Berta was vlak na Onze Lieve Vrouw Geboorte al naar Bergen gekomen. Of er in Schaker- loo veel schade gekomen was door de laatste vloed wist ze niet. Het viel Arjen on dat niemand van hen allen over Claes scheen te willen praten. Berta bleef zo'n afstand te genover haar zwager bewaren dat hij haar achterna liep toen ze Nico laes naar bed wilde brengen. Is er iets wat ik tegen je mis zegd of misdaan heb, de laatste keer toen we elkander ontmoetten? Dan moet je dat zeggen Ze keek naar hem met bedroefde ogen. Ach nee. Arjen, jij en miin schoonmoeder hebben mij nooit iets miszegd. De anderen wel? vroeg hij DOOR DlGNATE ROBBERTZ zacht. Ik zal zo blij zijn als ik hier weg ben. Nu jij toch mijn vriend schap niet meer nodig zult hebben. Ja, over Agniet zul je wel al gehoord hebben, antwoordde hij met een gelukkige klank in zijn stem. Ik hoop dat jullie goede zusters voor elkaar zult worden. Agniet heeft geen naaste verwanten. Zij zal jou hebben. Arjen. Ze tilde het kind op haar arm en pen haastig verder door de lange gang naar de trap. Arjen bleef haar iiaKijken. Was Berta jaloers op zijn bruid? Er was iets afwijzends in haar houding en blik gekomen, toen hij de naam van Agniet noemde. In het bovenvertrek schreide Ber ta terwijl ze het kind gereed maak te voor de nacht. Ze was zich plot seling bewust geworden hoe ze ge hoopt en gewacht had op het eigen thuis dat ze eindelijk krijgen zou. Geen Wolfertshuis en geen Sehaker- loo en ook Bergen niet. Maar iets eigens, waar geen watervloeden en geen veten zouden zijn. En dan Ar jen dicht bij om weer met hem te kunnen praten zoals in de tijd toen ze elkander leerden kennen. Dat Ar jen een vrouw zou krijgen was nooit bij haar opgekomen. Zelfs toen ze van haar schoonmoeder over Agniet gehoord had, was. was het nog ver af gebleven. Maar nu had ze gezien hoe gelukkig hij was met zijn bruid. Zijn stem was warm en strelend als hij Agniet's naam noemde. Het viel haar zwaar zichzelf te overwinnen. Zonder dat heer Adri aen het wist, hielp hij haar door Ar jen geheel voor zichzelf op te eisen. Hij liep weer met allerlei plannen rond, die hij met zijn bastaardzoon wilde bespreken. Hij zou aandelen kunnen nemen in een koopvaarder om zodoende in de winsten te kun nen delen. Of hij kon zelve op de grote pachthoeve van Joanna gaan wonen en trachten daar een ridder hofstede van te maken. Dat zou ech ter veel tijd en geld kosten. De lan derijen in Nieuwe-Strijen waren niet groot genoeg om bij verkoop veel geld op te brengen. En de Brabant se grond zou nooit opleveren wat Lo- dyeke had opgebracht. Arjen luisterde naar zijn vader hoewel hij niet wist hoe of wat hij hem zou moeten raden. Het beste was om met heer Arent te overleg gen. En wat wilde Claes? Die had toch ook recht van spreken in zulke dingen. En als Joos terugkwam? Zij waren volwassen mannen, al kon Joos minder rechten laten gelden dan Claes, die de erfzoon was. (Wordt vervolgd) Beroepen te Amersfoort: J. v. d. Velden te Dordrecht, te Loon op Zand. te Hedel en te Wijngaarden: W. C. Ho- vius, kand. te Haarlem, te Rodder- dam-Vreewijk: G. J. v. d. Bogerd te Huizum (F), te Biezelinge (toez.): W. B. de Weerd te Nederhorst-Den Berg Aangenomen naar Nunspeet: J. Wie man te Oudewater, die bedankte voor Wierden. GEREF. KERKEN. Aangenomen naar Delfzijl: F. J. Bil te Oudega W. GEREF. GEMEENTEN Tweetal te Tholen: C. van Dam te Rotterdam Z en A. Vergunst te Rotter dam C. Raad 's-Heer Abtskerke 's-HEER ABTSKERKE. De ge meenteraad vergadert a.s. vrijdag. Aan de orde komen voorstellen tot het op zijn verzoek eervol ontslag verlenen aan de gemeenteopzichter J. N. Wirtz. tot verkoop van zeven olmen op het plein van Sinoutskerke aan de fa. Priester te Voorschoten voor 4100 gul den en een voorstel tot benoeming van een lid van het burgerlijk armbestuur. i K BEN HITS GORDON.^ WA-AT? GA WEG! IKHEBUWHULPNO- /TjK KAN NIET HEL" /PeiU'TlsDON^ER BUITEN-STERR&4 -Hiu IS NOGAL. ZWAARMOEDIG. i 2» WBËT «IE UEPJE,,. De KOLfiriKlT IS U&eca iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiijf LENZERHEIDE (Reuter) Bij de lawine die vrijdag in de buurt van de Zwitserse plaats Lenzerheide een groep skiënde scholieren bedolf, blijken zes meisjes, drie jongens en de leider van de groep te zijn omgekomen. 63. Nieuwsgierig kwamen Bombastos, El Catról en El Ballon om Kappie heen staan. „U hebt een voorstel, kapitein?" vroeg Bombastos. „Denk erom, dat het een goed voorstel is, want u bent een vreem de mogendheid, die zich met interne za ken op Kubus bemoeit." „Ik waag het er op," antwoordde Kappie. „Luister: de hele narigheid is begonnen door een ruzie tussen de luchtmacht en de vloot, is-niet- waar? En nou de revolutie voorbij is, hebben jullie helemaal geen luchtmacht meer! Alleen een kruiserachtige baton, die leeggelopen is..!" Hier viel Bombastos hem in de rede. „Intimidatie!" schreeuwde hij. „Als ik het niet dacht! Vreemde mogendhe den proberen je altijd te kleineren! Eerst saboteren en dan kleineren, dur ven jullie wel, tegen een klein land?!" „Hou op met dat geloei!" onderbrak Kappie. „Het hele avontuur door ge draagt U zich als een dolle misthoorn! Bah, ik ben er zeeziek van! Wat ik zeg gen wilde is dit: Waarom al die herrie, als jullie een kruiser hebt, die kan va ren èn vliegen? Dat maakt toch alle ge zanik overbodig? Wil El Catról een eind je varen, dan vaart hij en wil El Bal- lón ereis gaan vliegen, dan tankt hij wat gas en gaat zijn gang! Nou, wat zeg gen jullie?" „Een sappig plan!" riep Okki onmid dellijk. „Technisch helemaal verantwoord!" meende de meester. Maar de betrokken autoriteiten moes ten het nog even verwerken. 11. Niet ver van de plek, waar Otto zojuist was ontwaakt, stond een grote burcht. Darcantri genaamd. Al sinds enkele maanden lag de slotheer ernstig ziek op zijn bed, verzorgd door zijn neef Elar. 6 „Daar ligt de laatste van het geslacht Darcantri..." prevelde Elar, terwijl hij met een zonderlinge uitdrukking op zijn gelaat naar de zieke staarde. „Wanneer komt zijn einde? Wanneer zullen dan eindelijk de uitgestrekte landerijen en de rijkdom van dit geslacht aan mij vervallen?" Jaren geleden had Elar zijn intrek ge nomen in het kasteel van zijn oom Gislar. Jarenlang had hij op dit ogen blik gewacht. Met eindeloos geduld had hij met de eenzame oude grijsaard op getrokken. Terwijl Elar de wacht hield bij zijn oom Gislar, staarde Otto in grote ver bazing om zich heen. Waar waren de zigeuners gebleven, die hen zo gastvrij hadden ontvangen? En waarom had hij zo diep geslapen, zonder wakker te wor den van het vertrek van Janosz en zijn troep? Het moest de wijn zijn geweest een slaapmiddel... Hij keerde zich naar Distel en schud de zijn vriend krachtig heen en weer. Loom opende de slaper zijn ogen en zei met zwakke stem: „Ja ja, ik kom all Rustig... hoofdpijn".

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1961 | | pagina 2