RUSSEN VERWACHTEN
SONDE BINNEN 100
DAGEN OP VENUS
WEINIG HOOP
VOOR LEVEN
LOEMOEMBA
HET HARDE GESLACHT
l
y
In Amerika
ontvangen
Rusland is
opgetogen
Marcel Nivard
spoorloos
Franse aanvaring
op Waterweg
FELLE STRIJD TUSSEN CHINA
EN RUSLAND WAT GELUWD
Uit de kerken
KAPPIE EN DE LUCHTSTRIJD
Pag. a
Overleden acht weken
na ongeluk
TREIN STOPT BIJ
OPEN SPOORBOOM
VOOR DE GAULLE
TE GEVAARLIJK
Maandag 13 februari 1961
ZEEUWSCH DAGBLAD
DE RUIMTESONDE, volgens Radio Moskou zondag gelan
ceerd, zou de omgeving van Venus omstreeks half mei,
dus over ongeveer honderd dagen, moeten bereiken. Dat
zou dan een bijzonder snelle tocht zijn langs de miljoenen
kilometers lange elliptische baan die de ruimtesonde moet afleggen.
Immers, de duur van een tocht van de aarde naar Venus is, de hui
dige stand van de rakettentechniek in aanmerking genomen, nog
altijd de 146 dagen die dr. Walter Hohmann daarvoor berekende in
zijn beroemde boek „Die Erreichbarkeit der Himmelskörper", dat
in 1925 verscheen.
Ook is de tijd voor de lancering niet
de allergunstigste geweest. Volgens be
rekeningen van ruimtevaartdeskundigen
zou een ruimtesonde, om Venus langs
een zogenaamde baan van Hohmann te
bereiken in 146 dagen, gelanceerd hebben
moeten zijn in de periode van 11 tot 26
januari van dit jaar.
Hoe dan ook, de ruimtesonde was vol
gens Hadio Moskou zondagavond op weg
naar Venus al 126.300 kilometer van de
aarde verwijderd en zond toen signalen
uit. Volgens Tass was de frequentie van
de zenders aan boord van de ruimte
sonde 922,8 kc, maar volgens een later
bericht van Radio Moskou moest dat
922,8 mc zijn.
Enige uren na het bericht van de lan
cering uit Moskou maakte het Witte Huis
in Washington bekend dat Amerikaanse
waarnemingsposten onmiddellijk van de
lancering op de hoogte waren geweest
en het nieuws met spoed aan het Witte
Huis hadden doorgegeven. Amerikaanse
waarnemingsposten hadden opdracht ge
kregen de Russische ruimtesonde in zijn
baan te volgen.
FOTOGRAFEREN
Evenmin als ten tijde van de lancering
van de ruimtesonde die een tocht om
de maan heen maakte werd nu in Moskou
meteen bekend gemaakt welke instru
menten aan boord waren, maar evenzeer
als toen werd dadelijk al de mogelijkheid
geopperd van het fotograferen van Venus
van dichtbij.
Er was echter een verschil: voor het
overseinen van „foto's van de achterkant
van de maan" behoefde slechts een af
stand van enkele honderdduizenden kilo
meters electronisch overbrugd te wor
den: wanneer de ruimtesonde Venus be
reikt zal deze planeet naar schatting
tweehonderdvijftig miljoen kilometer van
de aarde verwijderd zijn. De grootste af
stand die ooit in de wereldruimte is over
brugd met radiosignalen was ongeveer
45 miljoen kilometer. Die prestatie werd
geleverd met de Amerikaanse ruimte
sonde Pionier 5, die in maart van het
vorige jaar in de richting van Venus
werd gezonden.
OPDRACHT
Radio Moskou omschreef de taken van
de ruimtesonde als volgt:
1 onderzoeking van de methoden voor
het brengen van een ruimtesonde in een
interplanetaire baan;
2 beproeving van radioverbindingen
over „superlange" afstanden, en van ra
diografische besturing van een ruimte
vaartuig;
3. zorgvuldiger meting van de afstan
den in ons zonnestelsel.
Volgens Radio Moskou zou met de lan
cering van deze ruimtesonde „de weg
naar de planeten van ons zonnestelsel
gebaand" zijn. De Amerikaanse Pionier 5,
de echte wegbereider en overbrugger van
schier onvoorstelbaar grote afstanden,
was daar schijnbaar al weer in het ver
geetboek geraakt.
HERINNERINGEN
Kort na de eerste triomfantelijke be
kendmakingen, waarmee de slechte in
druk moest worden weggenomen die ook
in de Sowjetunie de jammerlijke misluk
king van de Ispolin, de inmiddels
waarschijnlijk verbrande Spoetnik 7,
had gemaakt, bracht Radio Moskou in
herinnering dat in december 1959 Russi
sche geleerden de hoop hadden uitge
sproken op spoedige lancering van ruim
tesondes die de planeten Venus en Mars
van dichtbij zouden kunnen fotograferen.
De bedoeling was duidelijk: de wereld
moest rijp worden gemaakt voor de ge
dachte dat het de Russen, na het ver
vaardigen van „foto's van de achterkant
van de maan", ook mogelijk moest zijn
soortgelijke foto's van Venus, de raad
selachtige, eeuwig in sluiers gehulde
planeet, produceren.
Ook bracht Radio Moskou in herinne
ring dat in juni van het vorige jaar een
Russische geleerde uit de recente raket
proeven boven de Stille Oceaan de con
clusie had getrokken dat het mogelijk
moest zijn met een Russische ruimteson
de Venus te raken.
Aangenomen mag worden dat na de
lancering van de ruimtesonde in de rich
ting van Venus de laatste trap van de
lanceerraket in een baan om de aarde
is blijven draaien, en dat dit Moskou de
mogelijkheid heeft gegeven het voor te
stellen alsof de ruimtesonde van een
kunstmaan af was gelanceerd. Het ge
wicht van de „kunstmaan" van die
soort draaien er thans verscheidene do
zijnen om de aarde is niet bekend ge
maakt.
AL BEKEN'
Een van de belangrijkste raadsels die
Venus onze astronomen nog steeds stelt
is dat van de stand van de as van die
planeet ten opzichte van de baan om de
zon. Venus, altijd in nevelen gehuld, laat
zijn oppervlakte nimmer aan een aardse
beschouwer zien.
In april van het vorige jaar kwam be
richt uit Moskou dat volgens een Russi
sche astronoom, Barabachof. de as van
Venus een hoek van 32 graden met de
baan van Venus om de zon moest maken.
Het lakonieke commentaar daarop van
de Leidse hoogleraar Oort was dat
professor Kuiper, een Nederlandse
sterrenkundige die al jaren in de Ver
enigde Staten werkt, al in 1954 theore
tisch tot de conclusie was gekomen dat
die hoek 32 graden was. In dit opzicht
heeft Barabachof geen nieuw gezichts
punt bijgedragen, zei prof. Oort.
Reeds gisteren kwamen de eerste
reacties uit wetenschappelijke kring op
de door Moskou uitgezaaide gedachte
dat wellicht foto's van Venus in het
verschiet lagen.
Een lid van de staf van het Engelse
observatorium van Herstmonceau zei
dat de dampkring van Venus zo dicht is
dat voor het maken van foto's de ruim
tesonde wel heel dichtbij zou moeten
komen.
Dit is de zogeheten Hohmann-
baan van de aarde naar Venus. Op
het moment van de start van de
ruimtesonde staan de aarde en Venus
het dichtst bij elkaar "(rechts onder).
Terwijl de ruimtesonde een ellip
tische baan (stippellijn) gaat be
schrijven tussen die van de aarde en
die van Venus, gaat Venus, sneller
om de zon draaiende in een „binnen
baan", op de aarde uitlopen. Daar
door zal op het moment waarop de
ruimtesonde in de buurt van Venus
komt (links boven) de afstand aarde-
Venus groter zijn dan op het ogen
blik van de start.
Van onze correspondent
MOSKOU, 12 febr. Een Russische
deskundige heeft onlangs betoogd dat
een vlucht naar Venus pas opgelost kon
v/orden wanneer energiebronnen van
een 'nieuw type ontwikkeld waren, met
gebruikmaking van kernenergie of van
enig ander tot op dat moment nog on
bekende energiebronnen. Dit zou ver
band houden met de hoeveelheden energie
die nodig waren om de planeet Venus
te bereiken.
Bij de tot op heden bekende energie
bronnen zou dit volgens de Rus beteke
nen dat voor iedere naar Venus te bren
gen ton nuttig gewicht bij de lancering
honderd miljoen ton aan materiaal en
brandstoffen nodig zou zijn.
Er is geen aanwijzing dat de Sowjet-
wetenschap het probleem op een van de
hierboven aangeduide wijzen heeft op
gelost. Uit de lancering van de „interpla
netaire" ruimtesonde zou men kunnen
opmaken dat het probleem is opgelost
met behulp van een meertrapsraket.
Dit zou in ieder geval een zeer grote
precisie bij het besturen van raketten
over zeer grote afstand betekenen.
Vandaar ook de nadruk in de door
Tass gepubliceerde aankondiging van
het doel van de eerste interplanetaire
vlucht: beproeving van radioverbindin
gen over superlange afstanden en van
radiografische besturing van ruimte
sondes.
Het gewicht van het interplanetaire
station haalt bij lange na niet het ge
wicht dat een bemande vlucht mogelijk
zou moeten maken (enige honderden
tonnen). Voor een verkenning van Ve
nus door mensen is dit ook niet nodig.
Uitgaande van het opgegeven gewicht
van 643.5 kg namen Russische experts
aan, dat 250 ton aan materiaal en brand
stof bij de lancering nodig was, hetgeen
zou wijzen op een lanceerraket met vijf
'trappen.
Het commentaar van prof. Wasily
Smirnof, de directeur van het Polytech
nisch instituut in Moskou was: „Het is
het grootste succes tot nu toe van onze
rakettechnici en het toont andere lan
den dat onze wetenschap zich slechts
langs vreedzame banen ontwikkelt." Een
andere Russische deskundige prof. Dow-
ronrawof zei: „Dit is een sensationele
gebeurtenis, die eerder is gekomen dan
verwacht werd".
Van onze correspondent
NEW YORK In spanning wachten
de Verenigde Naties op de uitslag van
het onderzoek dat zij proberen in te stel
len naar het lot van ex-premier Patrice
Loemoemba die óf vermoord is, óf ont
vlucht uit gevangenschap. Steeds meer
helt men naar het eerste over, vooral
omdat de Katangaanse president Tsjombe
gisteren heeft geweigerd de Verenigde
Naties te helpen bij het onderzoek. Loe
moemba zat gevangen onder de hoede
van de regering van Katanga.
De regering van deze van Congo af
gescheiden staat heeft laten weten dat
zij de Ethiopische generaal Iyassoe, die
namens de Uno in Elisabethstad zou
komen informeren ndar het lot van Loe
moemba, niet wenst te ontvangen. Van
daag komt de Veiligheidsraad bijeen om
over Loemoemba te beraadslagen en het
rapport van de Ethiopische generaal is
daarbij natuurlijk onmisbaar.
Een leugen
Langzamerhand wordt het de alge
mene opvatting dat het door de regering
van Katanga verspreide verhaal over de
geslaagde vlucht van Loemoemba een
leugen is. In de eerste plaats vindt men
het vreemd dat deze man, die al een
paar maal heeft kunnen ontsnappen, niet
zo goed achter slot en grendel is gezet
dat hij geen kans meer zou hebben om
te ontkomen. In de tweede plaats weet
men dat hij tijdens het transport van
Thijsstad, waar hij eerst gevangen werd
gehouden, naar Elisabethstad, zwaar is
mishandeld. Het zou volstrekt niet
ROTTERDAM. Zaterdagavond ver
spreidde de televisie een met foto's
toegelicht verzoek om inlichtingen over
de sedert dinsdagmiddag vermiste Mar
cel Nivard uit Rotterdam. Ook deze po
ging om het mysterie van zijn spoor
loze verdwijning op te lossen is tot dus
ver zonder resultaat gebleven.
De Rotterdamse kinderpolitie ontving
na de televisie-uitzending wel verschei
dene telefoontjes van mensen die meen
den goede raad te kunnen geven, maar
positieve aanwijzingen waren daar niet
bij.
Ook de vierde en de vijfde dag na
zijn vermissing is er in Rotterdam, tot
ver buiten Blijdorp waar Marcel voor
het laatst werd gezien, naarstig ge
zocht en gespeurd, waarbij aan alle
door de politie ontvangen ,,tips" aan
dacht is besteed.
Voor alle zekerheid werden nu ook de
vijvers in het Vroesenpark zorgvuldig
afgedregd; ook dat werk is tevergeefs
geweest.
MIDDELBEERS. Na acht weken
bewusteloos te zijn geweest is de ne
gentienjarige H. van Rooij uit Middel-
beers in de nacht van zaterdag op zon
dag in een ziekenhuis te Tilburg over
leden.
De jongeman was op 16 december
met een bromfiets tegen een onverlich
te aanhangwagen gebotst. Hij liep daar
bij een schedelbasisfractuur op.
vreemd zijn wanneer hij aan die mis
handeling was gestorven. In de derde
plaats kan men zich maar al te goed
voorstellen dat de vijanden van Loe
moemba verlegen zaten met hun gevan
gene. Zij zouden hem uit de weg hebben
geruimd om te voorkomen dat zijn aan
hangers hem bevrijdden.
Tegenover deze zienswijze staat slechts
de mededeling van de regering van Ka-
tanga, dat Loemoemba is ontsnapt uit
de boerderij waar hij gevangen werd
gehouden, dat hij per auto is ontvlucht
en dat deze auto, verlaten, is terug
gevonden zonder een spoor in de buurt
van de gevluchte gevangene. Daar de
regering van Tsjombe weigert de Uno
behulpzaam te zijn met een onderzoek
ter plaatse, ligt het voor de hand dat
men op het hoofdkwartier van de Ver
enigde Naties weinig geloof meer hecht
aan de beweringen, uit Elisabethstad, de
hoofdstad van Katanga.
Van en onzer verslaggevers
ROTTERDAM. Voor de mond van
de Nieuwe Waterweg zijn omstreeks
één uur in de nacht van zaterdag op
zondag de Franse schepen Lannion en
Leognan met elkaar in aanvaring ge
komen. Beide zijn op eigen kracht
naar Rotterdam gegaan om te worden
gerepareerd.
Het 2680 brt. metende vrachtschip
Leognan was met een lading kolen uit
Rotterdam vertrokken naar de Franse
haven La Pallice. Het schip liep een
ingedeukte voorsteven op. Het keerde
terug en meerde in de Waalhaven. De
scheepswerf Waalhaven zal de herstel
ling uitvoeren.
De met stukgoed en graan geladen
Lannion kwam uit Buenos Aires. Dit
schip liep schade op aan een van de
zijden en de railing. Het kon even
eens zonder sleepboothulp opvaren. De
Lannion koos ligplaats in de Maasha
ven.
Eigen nieuwsdienst
WASHINGTON. De ideologische
strijd tussen de Sowjetunie en de Chi-
nese volksrepubliek, die enkele maan-J
den geleden tot een einde gekomen
scheen toen China het Russische leider
schap erkende, is van een onvoorstelba
re felheid geweest. Misschien woedt hij
nog wel, maar dan toch minder hevig.
Uit verschillende berichten van de laat
ste weken kan men opmaken dat de
betrekkingen tussen Moskou en Peking
nu in elk geval wat beter zijn dan aan
het einde van het vorige jaar.
Kroesjtsjef heeft vermoedelijk in
het openbaar Mao Tse-toeng uitge
maakt voor een „ziekelijke oorlogsophit
ser" en dat is dan nog de minst onaan
gename betiteling geweest. Er zijn sinds
december verscheidene documenten uit
communistische landen in banden van
Washington geraakt. Deze stukken, die
voor het overgrote deel van zeer ver
trouwelijke aard waren, zijn wekenlang
bestudeerd, eer men er een conclusie
uit durfde trekken.
Verwijten
De Chinezen hebben het Kroesjtsjef
erg kwalijk genomen dat hij een bezoek
heeft gebracht aan de Verenigde Staten.
Op hen maakte dat blijkbaar de indruk
van een poging om met het Westen tot
een vergelijk te komen ten koste van de
invloed van China. Kroesjtsjef verweet
daarentegen Mao dat hil probeerde een
oorlog te forceren en geen vertrouwen
had in de Russische politiek van „vreed
zaam n-aast elkaar leven".
Het Amerikaanse departement van
buitenlandse zaken is ervan overtuigd
dat de tweedracht, hoewel stellig niet
geheel verdwenen, nu lang zo erg meer
is als in december 1980. Dat blijkt o.a.
uit het samengaan van de Russische en
de Chinese politiek in kwesties als Con
go en Laos.
Eigen nieuwsdienst
ALMELO De Noordwestexpress stop
te zaterdagmorgen op een overweg
midden in Almelo, nadat de bestuurder
had gezien dat één van de vier bomen
niet was neergelaten. Er liggen daar
namelijk twee overwegen vlak naast el
kaar.
De overwegwachter J. R. verklaarde,
dat de signalen, waarop hij de bomen
moet neerlaten, niet hadden gewerkt.
Waarom hij toch op het laatste nip
pertje drie van de vier bomen heeft la
ten zakken, is niet duidelijk.
De spoorwegrecherche stelt een onder
zoek in. R. is zolang met ander werk
belast,
Van onze correspondent
PARIJS Drie aannemers hebben
terechtgestaan voor de rechtbank te
St. Dizier, omdat hun vrachtwagens
zand en water op de weg naar Mous-
lains hadden gemorst.
Het strafbare feit zand en wa
ter, die van de vrachtwagens vallen,,
kunnen auto-ongelukken veroorzaken
wordt vaak gepleegd en nooit ver
volgd. Maar het openbaar ministerie,
dat deze zaak behandelde, vond het
toch niet toelaatbaar dat dit op de
weg naar Mouslains geschiedde, om
dat vaak „hoge regeringsambtena
ren" deze weg nemen.
Tot de genoemde „hoge regerings
ambtenaren" behoort president De
Gaulle die deze weg moet nemen als
hij naar zijn huis in Coiombey-les-
deux-Eglises gaat.
De veertienjarige schooljongen B.
W. Wijnands uit Utrecht is zaterdagmid
dag van de bagagedrager van de fiets
van een vriendje gevallen. Hij liep een
oogwond op en overleed in het Acade
misch ziekenhuis.
121
Vrouwe Joanna ontstelde toen zij
Arjen zag. Dat je nog leeft! Ik
probeerde mijzelf al aan de gedach
te te wennen dat je verdronken was.
Als ze had kunnen huilen zou het
haar goed hebben gedaan. Maar zij
had haar verdriet altijd voor zich
zelf gehouden. Daarom zag ze er nu
uitgeleefd en verouderd uit.
Eerst nadat Arjen aan zijn stief
moeder verteld had hoe het in Ro-
merswale was geweest en hoe Ag-
niet en haar verwanten er in Cat-
tendyeke afgekomen waren, zag hij
Berta zitten. Ze had zich achteraf
gehouden, alsof ze een dienstmeisje
was.
Dat is ook wat, zei Arjen har
telijk. Waarom deed je alsof je er
niet was? Hij kuste haar wangen.
Voorheen had hij dat nooit gedaan,
maar sinds Agniet zijn bruid was
gedroeg hij zich anders tegenover
vrouwen. Zelf wist hij dat niet, maar
Joanna bemerkte het dadelijk en
ook Berta. Ze kreeg een bloedrode
kleur en keek voor zich heen. Heer
Adriaen had de gewoonte aangeno
men om overdag te slapen. Toen hij
wakker geworden was, bleven ze
met elkander zitten praten. Arjen
speelde met Nicolaes, die op ietwat
kromme beentjes rondliep en al ver
schillende woorden goed verstaan
baar kon uitspreken. De jongen zag
er gezonder en steviger uit dan eni
ge tijd geleden.
Hij heeft nu wel minder zorg
nodig, meende Arjen. En mooi wordt
hij ook, met dat krulhaar en die gro
te grijze ogen.
Berta zei niet veel. Ze bleef te
rughoudend en deed anders dan vroe
ger.
Omdat Adriaen zoveel vroeg over
Cattendycke en omdat Arjen zelf
over Romersivale en over hun huis
wilde praten, lette hij niet meer op
zijn schoonzuster. Berta was vlak na
Onze Lieve Vrouw Geboorte al naar
Bergen gekomen. Of er in Schaker-
loo veel schade gekomen was door
de laatste vloed wist ze niet. Het
viel Arjen on dat niemand van hen
allen over Claes scheen te willen
praten. Berta bleef zo'n afstand te
genover haar zwager bewaren dat
hij haar achterna liep toen ze Nico
laes naar bed wilde brengen.
Is er iets wat ik tegen je mis
zegd of misdaan heb, de laatste keer
toen we elkander ontmoetten? Dan
moet je dat zeggen
Ze keek naar hem met bedroefde
ogen. Ach nee. Arjen, jij en miin
schoonmoeder hebben mij nooit iets
miszegd.
De anderen wel? vroeg hij
DOOR
DlGNATE ROBBERTZ
zacht.
Ik zal zo blij zijn als ik hier
weg ben. Nu jij toch mijn vriend
schap niet meer nodig zult hebben.
Ja, over Agniet zul je wel al
gehoord hebben, antwoordde hij met
een gelukkige klank in zijn stem.
Ik hoop dat jullie goede zusters voor
elkaar zult worden. Agniet heeft geen
naaste verwanten.
Zij zal jou hebben. Arjen.
Ze tilde het kind op haar arm en
pen haastig verder door de lange
gang naar de trap. Arjen bleef haar
iiaKijken. Was Berta jaloers op zijn
bruid? Er was iets afwijzends in
haar houding en blik gekomen, toen
hij de naam van Agniet noemde.
In het bovenvertrek schreide Ber
ta terwijl ze het kind gereed maak
te voor de nacht. Ze was zich plot
seling bewust geworden hoe ze ge
hoopt en gewacht had op het eigen
thuis dat ze eindelijk krijgen zou.
Geen Wolfertshuis en geen Sehaker-
loo en ook Bergen niet. Maar iets
eigens, waar geen watervloeden en
geen veten zouden zijn. En dan Ar
jen dicht bij om weer met hem te
kunnen praten zoals in de tijd toen
ze elkander leerden kennen. Dat Ar
jen een vrouw zou krijgen was nooit
bij haar opgekomen. Zelfs toen ze
van haar schoonmoeder over Agniet
gehoord had, was. was het nog ver
af gebleven. Maar nu had ze gezien
hoe gelukkig hij was met zijn bruid.
Zijn stem was warm en strelend als
hij Agniet's naam noemde.
Het viel haar zwaar zichzelf te
overwinnen. Zonder dat heer Adri
aen het wist, hielp hij haar door Ar
jen geheel voor zichzelf op te eisen.
Hij liep weer met allerlei plannen
rond, die hij met zijn bastaardzoon
wilde bespreken. Hij zou aandelen
kunnen nemen in een koopvaarder
om zodoende in de winsten te kun
nen delen. Of hij kon zelve op de
grote pachthoeve van Joanna gaan
wonen en trachten daar een ridder
hofstede van te maken. Dat zou ech
ter veel tijd en geld kosten. De lan
derijen in Nieuwe-Strijen waren niet
groot genoeg om bij verkoop veel
geld op te brengen. En de Brabant
se grond zou nooit opleveren wat Lo-
dyeke had opgebracht.
Arjen luisterde naar zijn vader
hoewel hij niet wist hoe of wat hij
hem zou moeten raden. Het beste
was om met heer Arent te overleg
gen. En wat wilde Claes? Die had
toch ook recht van spreken in zulke
dingen. En als Joos terugkwam? Zij
waren volwassen mannen, al kon
Joos minder rechten laten gelden dan
Claes, die de erfzoon was.
(Wordt vervolgd)
Beroepen te Amersfoort: J. v. d.
Velden te Dordrecht, te Loon op Zand.
te Hedel en te Wijngaarden: W. C. Ho-
vius, kand. te Haarlem, te Rodder-
dam-Vreewijk: G. J. v. d. Bogerd te
Huizum (F), te Biezelinge (toez.): W.
B. de Weerd te Nederhorst-Den Berg
Aangenomen naar Nunspeet: J. Wie
man te Oudewater, die bedankte voor
Wierden.
GEREF. KERKEN.
Aangenomen naar Delfzijl: F. J. Bil
te Oudega W.
GEREF. GEMEENTEN
Tweetal te Tholen: C. van Dam te
Rotterdam Z en A. Vergunst te Rotter
dam C.
Raad 's-Heer Abtskerke
's-HEER ABTSKERKE. De ge
meenteraad vergadert a.s. vrijdag. Aan
de orde komen voorstellen tot het op
zijn verzoek eervol ontslag verlenen
aan de gemeenteopzichter J. N. Wirtz.
tot verkoop van zeven olmen op het
plein van Sinoutskerke aan de fa.
Priester te Voorschoten voor 4100 gul
den en een voorstel tot benoeming van
een lid van het burgerlijk armbestuur.
i K BEN HITS GORDON.^ WA-AT? GA WEG!
IKHEBUWHULPNO- /TjK KAN NIET HEL"
/PeiU'TlsDON^ER
BUITEN-STERR&4
-Hiu IS NOGAL.
ZWAARMOEDIG.
i
2»
WBËT «IE UEPJE,,. De
KOLfiriKlT IS U&eca
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiijf
LENZERHEIDE (Reuter) Bij de
lawine die vrijdag in de buurt van de
Zwitserse plaats Lenzerheide een groep
skiënde scholieren bedolf, blijken zes
meisjes, drie jongens en de leider van
de groep te zijn omgekomen.
63. Nieuwsgierig kwamen Bombastos,
El Catról en El Ballon om Kappie heen
staan.
„U hebt een voorstel, kapitein?" vroeg
Bombastos. „Denk erom, dat het een
goed voorstel is, want u bent een vreem
de mogendheid, die zich met interne za
ken op Kubus bemoeit."
„Ik waag het er op," antwoordde
Kappie. „Luister: de hele narigheid is
begonnen door een ruzie tussen de
luchtmacht en de vloot, is-niet-
waar? En nou de revolutie voorbij is,
hebben jullie helemaal geen luchtmacht
meer! Alleen een kruiserachtige baton,
die leeggelopen is..!"
Hier viel Bombastos hem in de rede.
„Intimidatie!" schreeuwde hij. „Als
ik het niet dacht! Vreemde mogendhe
den proberen je altijd te kleineren!
Eerst saboteren en dan kleineren, dur
ven jullie wel, tegen een klein land?!"
„Hou op met dat geloei!" onderbrak
Kappie. „Het hele avontuur door ge
draagt U zich als een dolle misthoorn!
Bah, ik ben er zeeziek van! Wat ik zeg
gen wilde is dit: Waarom al die herrie,
als jullie een kruiser hebt, die kan va
ren èn vliegen? Dat maakt toch alle ge
zanik overbodig? Wil El Catról een eind
je varen, dan vaart hij en wil El Bal-
lón ereis gaan vliegen, dan tankt hij wat
gas en gaat zijn gang! Nou, wat zeg
gen jullie?"
„Een sappig plan!" riep Okki onmid
dellijk.
„Technisch helemaal verantwoord!"
meende de meester.
Maar de betrokken autoriteiten moes
ten het nog even verwerken.
11. Niet ver van de plek, waar Otto
zojuist was ontwaakt, stond een grote
burcht. Darcantri genaamd. Al sinds
enkele maanden lag de slotheer ernstig
ziek op zijn bed, verzorgd door zijn neef
Elar. 6
„Daar ligt de laatste van het geslacht
Darcantri..." prevelde Elar, terwijl hij
met een zonderlinge uitdrukking op zijn
gelaat naar de zieke staarde. „Wanneer
komt zijn einde? Wanneer zullen dan
eindelijk de uitgestrekte landerijen en
de rijkdom van dit geslacht aan mij
vervallen?"
Jaren geleden had Elar zijn intrek ge
nomen in het kasteel van zijn oom
Gislar. Jarenlang had hij op dit ogen
blik gewacht. Met eindeloos geduld had
hij met de eenzame oude grijsaard op
getrokken.
Terwijl Elar de wacht hield bij zijn
oom Gislar, staarde Otto in grote ver
bazing om zich heen. Waar waren de
zigeuners gebleven, die hen zo gastvrij
hadden ontvangen? En waarom had hij
zo diep geslapen, zonder wakker te wor
den van het vertrek van Janosz en zijn
troep? Het moest de wijn zijn geweest
een slaapmiddel...
Hij keerde zich naar Distel en schud
de zijn vriend krachtig heen en weer.
Loom opende de slaper zijn ogen en zei
met zwakke stem: „Ja ja, ik kom all
Rustig... hoofdpijn".