Sabelaffi
aire
laat nog enige
-vragen open-
Het harde geslacht
Johnnie komt!
KAPPIE
DE LUCHTSTRIJD
Uit de kerken
P. W. RUSSEL'S
Direct gevolg
Geen aanleiding99
DODE DOOR" GLADHEID
Koningin en prinses
weer thuis
Zelf aan de slag
Zaterdag 21 januari 1961
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
EINDELIJK
HÈ, hè, daar hebben we nu
jaren op gewacht. Einde
lijk zijn in de Kamer de
woorden gevallen, duidelijk,
zonder omwegen, zodat ieder
een kon horen waar het om
ging. De verkeersonveiligheid
in Nederland is genoemd ,,een
nationale schande, een dringend
vraagstuk, een ramp". Het
heeft lang geduurd maar de
enige juiste benaming voor wat
er aan gruwelen voorvalt op
onze vaderlandse wegen, heeft
geklonken in het gebouw van
de Volksvertegenwoordiging:
een ramp.
De stem van voor radlo-lulsteraars
«prebende Inspecteurs van politie, van
in kranten en tijdschriften schrijvende
journalisten, van de zich per TV-
scherm tot de kijkers richtende ver-
keersdeskundigen die stem is ein
delijk gehoord. En niemand zal het
mjj kwalijk nemen, wanneer ik dit
met genoegdoening constateer.
Geen mens
Het te lijf gaan van de verkeerson
veiligheid is in de Tweede Kamer
door de a.r.-woordvoerder dr. E. P.
Verkerk „een nationale taak" ge
noemd. Het verplichte verkeersonder-
wijs op de lagere scholen waarvan
op deze plaats meerdere keren is ge
zegd dat er de hand mee wordt ge
licht „laat nog heel wat te wensen
over", aldus dr. Verkerk.
Zo, de opmerkingen zijn eruit Geen
mens geen kamerlid, geen minister,
geen enkele geïnteresseerde ken nu
nog zeggen van niks te weten. Het
•wachten is nu op de maatregelen die
genomen zullen worden en in alle be
scheidenheid zou ik intussen een paar
kanttekeningen willen maken.
Iets doen
Er is in de Kamer meer gezegd dan
de boven aangehaalde woorden. Er is
door de afgevaardigde Bommer
gezegd, dat het aanbeveling verdiende
een commissie op te dragen het ver-
i
J. Bommer
Iffl
-H. -A» Korthals
Dr. E. P. verkerk
keersvraagstuk in studie te nemen.
Kijk, en met alle eerbied die ik voor
de heer Bommer heb, dat is nu net
de kant die we niet opmoeten. We
stikken in dit land van de commissies;
we kunnen zwemmen in de rapporten
die de laatste vijf jaar over „het ver-
keersvraagstuk" zijn opgesteld; we
vergaan van de cijfers en de statistie
ken, die het allemaal glashelder aan
tonen: 1800 doden per jaar en meer
dan 43.000 gewonden.
Alle verkeersdeskundtgen en u
moogt van me aannemen, dat ik er in
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG. De Haagse po
litie heeft donderdag, zoals
bekend, een communiqué uitge
geven over de sabelprik, op
Oudejaarsavond toegebracht aan
de heer Van Ee in de Jan de
Baenstraat. Dit communiqué laat
echter ondanks de korte toe
lichting die erbij werd gegeven
bij ons enige vragen open.
De leiding van de Haagse politie bleek
gisteren niet bereid ons op deze vragen
te antwoorden. Wij achten ze echter
van voldoende belang om deze vragen
hier zij het dan, naar wij hopen
voorlopig, zonder antwoord van de
politie te 3tellen. Tot goed begrip
van de zaak geven wij eerst het com
muniqué en de toelichting van de po
litie weer.
„Het kan wel ais vaststaand wor
den aangenomen," aldus de mede
deling van de Haagse politie, „dat de
verwondingen van de 29-jarige C- J.
van Ee, in de oudejaarsnacht opge
lopen, het directe gevolg is geweest
van een charge van de politie tijdens
een actie ter plaatse, waarbij tegen
deelnemers aan e en uitdrukkelijk
verboden samenscholing werd op
getreden.
De aanvankelijke veronderstelling,
dat deze verwonding zou zijn toe
te schrijven aan een messteek is on
juist gebleken. Dat deze veronder
stelling is gepubliceerd op een tijd
stip, waarop de politie een eerst op
5 januari ontvangen klacht van en
kele buurtbewoners nog niet had
kunnen onderzoeken, wordt be
treurd.
Nader wordt onderzocht of het
slachtoffer, gezien de omstandighe
den. waaronder hij de verwonding
heeft opgelopen voor een schade
loosstelling in aanmerking komt."
Tijdens een persconferentie voegde
de politie hieraan nog toe, dat het
niet is komen vast te staan op welke
wijze de heer Van Ee is gewond ge
raakt. Het kan niet anders of hij moet
door een sabel zijn getroffen, maar
aangezien de bemanning van de ex
tra-surveillancewagen, die de charge
uitvoerde, in groepsverband optrad en
de heer Van Ee nog andere, overigens
zeer lichte, verwondingen heeft opge
lopen, valt niet uit te maken, wie hem
het letsel heeft toegebracht, waarvoor
opneming in het ziekenhuis noodzake
lijk was. Het onderzoek heeft uitgewe
zen, dat in deze straat inderdaad een
samenscholing is geweest.
De vragen, die bij ons rijzen zijn:
1 Wat is het resultaat van het onder-
zoek, dat na een klacht van een
aantal buurtbewoners werd ingesteld
naar het optreden van de politie in de
Jan de Baenstraat in de Oudejaars
nacht?
Volgens de bewoners zou er name
lijk geen aanleiding zijn geweest de
sabels te gebruiken. Het communiqué
vermeldt niet of de heer Van Ee aan
de geconstateerde samenscholing heeft
deelgenomen.
o Wordt er van een actie als die in
de Jan de Baenstraat rapport opge
maakt?
q Hoe is het mogelijk, dat de politie-
man, die de steek of stoot met de
sabel heeft toegebracht, niet kan wor
den gevonden?
Men kan zich nog voorstellen, dat de
politie de naam van de politieman, die
de steek toebracht niet bekend wil ma
ken, maar het is onbegrijpelijk, dat de
politie in haar eigen korps niet de man
zou kunnen vinden, die de wond ver
oorzaakte.
Het zou het vertrouwen ondermijnen
in de Haagse politie, als de antwoorden
op deze vragen zouden uitblijven.
Optreden van de politie was gebo
den, maar een open en eerlijk toegeven
van gemaakte fouten is zeker even
onontbeerlijk.
HENGELO (ANP) De gladheid
van de weg heeft gisteren in Hengelo
een mensenleven geëist. In de Weemen-
straat viel de 56-jarige J. Chr. Jansen
zo ongelukkig, dat'hij ter plaatse over
leed.
de loop van een maand heel wat tegen
kom en spreek zijn het er over eens,
dat er maar één manier is om die af
schuwelijke cijfers naar beneden te
krijgen: iets doen.
Jarenlang is er gepraat over maat
regelen, jarenlang is er op alle plek
ken en, plaatsen gewezen op de ver
antwoordelijkheid van de weggebrui
ker, jarenlang is er gezegd dat er
strengere maatregelen nodig waren en
Jarenlang heeft men kunnen constate
ren, dat de lijst met doden en gewon
den een stijgende in plaats van dalen
de lijn vertoonde.
Wanneer dus ooit de tijd van over
leggen, bespreken en praten voorbij
mag worden geacht, dan is het nu wel,
dacht ik.
Klappen
Wat eenpaar dagen geleden gebeur
de tussen Tilburg en Oirschot, dat zijn
dingen die zoden aan de dijk zetten.
Een bliksemcontrole werd daar ge
houden. Mannen van de verkeersgroep
van de rijkspolitie hebben daar gedu
rende een aantal uren alle automobi
listen aangehouden om hun banden te
controleren.
0 Iedereen die in een wagen rtidt weet
dat hU, met gladde banden, niet alleen
een gevaar voor zich zelf, maar een nog
groter gevaar voor anderen kan zijn.
Wie toch auto rijdt op gladde banden
ondanks alle waarschuwingen die
demonstreert naar mUn smaak een der
gelijk gevoel van onverantwoordelijk
heid, dat ik bepaald geen medelijden
heb wanneer de klappen vallen.
En klappen zijn daar gevallen, tijdens
die bandencontrole. Tientallen proces
sen-verbaal werden er opgemaakt, mon
teurs van de verkeerspolitie haalden
gladde banden van auto's en handen
vol autorijders werden verplicht (in
Tilburg) eerst nieuwe banden te kopen,
alvorens ze mochten doorrijden. Soort
gelijke controles zijn er gehouden bij
Nijmegen, Hengelo en Eindhoven.
Strenger
Niemand zal willen tegenspreken, dat
deze manier van optreden hout snijdt.
Tientallen keren is er gewaarschuwd,
de wettelijke eisen met betrekking tot
de banden kunnen door elke automo
bilist worden nagevraagd of opgeslagen
en als men zich daar dan allemaal niets
van aantrekt, dat heeft men nu als
men „gesnapt" wordt ook niets te
mopperen.
Strengere straffen op pertinente ver
keersovertredingen? Het zal u bekend
zijn, dat wij nog maar een paar weken
geleden die vraag hebben voorgelegd
aan een aantal vooraanstaande Neder
landers. De juristen waren doorgaans
van mening, dat de Nederlandse rech
ter mogelijkheden genoeg ter beschik
king heeft om de overtreders te straf
fen en verscheidene keren werd ver
wezen naar: het intrekken vanhet
rijbewijs.
De directeuren van de G.G.D.'s bij
voorbeeld, de mensen die de kermende
slachtoffers zien binnenbrengen, zeiden
doorgaans: Ja, strengere straffen.
Voorbeeld
Kunnen we soms iets leren van in het
buitenland opgedane ervaringen. Ik
dacht van wel.
Oostenrijk is niet zo groot en niet zo
ver weg en ook daar, zoals overal,
neemt het aantal auto's op de wegen
per dag toe.
Met ingang van I januari van dit
jaar zijn de straffen voor overtreders
van verkeersvoorschrlften In Oosten
rijk aanmerkelijk verzwaard. Gevolg?
Tussen 1 en 15 januari slecht# één
dode in het verkeer tegen tien doden
in dezelfde periode van een jaar daar
voor.
Het zijn de langdurige gevangenis
straffen en de boetes tot vijfduizend
gulden die daar preventief werken.
Dat zijn ze
Minister Korthals heeft in de Kamer
gezegd, dat de kwestie van de ont
storingen van motoren een zaak was,
waarmee hijzelf ook niet gelukkig is,
maar de affaire van de spatlappen
achtte hij geslaagd. Ik weet niet hoe
u er over denkt, maar niet alleen dat
ik tientallen misschien wel honder
den auto's doodleuk zonder die spat
lappen zie rijden zonder dat er iets
gebeurt, maar in de praktijk blijft
mijn voorruitje onder de viezigheid
zitten wanneer het regent of de wegen
modderig zijn.
Maar iets anders. Ik meen te mo
gen stellen, dat er niet veel mensen
op onze wegen en straten sterven of
gewond raken doordat iemand geen
spatlap heeft. En ik meen ook, dat
Eigen nieuwsdienst
DEN HAAG. Koningin Juliana is
gistermiddag, in gezelschap van prinses
Irene, met de regeringsfriendship op de
vliegbasis Soesterberg teruggekeerd van
haar bezoek aan prinses Margriet.
De Koningin ging rechtstreeks door
naar Amsterdam, waar zij de slotver
gadering van het Comité vluchtelingen-
jaar 19591960 bijwoonde.
TTET LOOPT hard met die ca
ff baretavond op 25 januari in
de zaal Paramount" (Stampi-
oenstraat te Rotterdam). IJ weet
nog- waar het over ging? Een
cabaretavond met bal, op
brengst: voor uw eigen TV-actie
voor langdurig zieken.
Een nieuwe ster heeft zich
nu eigener beweging en pro deo
beschikbaar gesteld: Johnny Jor-
daan! ,,Daar wil ik aan mee
doen", heeft hij gezegd toen hij
van de avond hoorde en hij zal
er zijn, zingend en wel, op het
toneel.
Gisteren belde ik de organisa
tor op. Hoe loopt het?, vroeg ik.
Hard, zei hy, maar er zyn nog
wat kaarten. Ze kunnen nu ook
per telefoon worden besteld by
de heer C. J. Koker in Rotter
dam, telefoon 1379.64.
Ik ben byzonde£ benieuwd naar
de opbrengst.
tientallen het leven laten doordat een
groep ryders van kar-maar-aan zijn
gang gaat en alle voorschriften naast
zich neer legt. Het zyn de lieden die
snijden en rechts inhalen, inhaalverbo-
den negeren en voorrangswegen op-
razen. Dat zyn de gevaariyke jongens.
Die zebrapaden overvliegen, die wei
geren het spel samen te spelen.
Vier maanden maar
Wel, pak ze dan, als ze toch voor
geen enkel redelijk argument vatbaar
zijn. Trek hun rijbewijs in zonder te
letten op die tranen en de ver
halen over „broodwinning voor vrouw
en kinderen". Daar hadden ze dan
maar eerder aan moeten denken. Con
troleer hun wagens en als ze gammel
zijn, weg ermee, van de baar? af. Vier
maanden lang uiterst streng optreden
zou eën zucht van verlichting door
Nederland laten gaan.
Er zijn 1800 doden per jaar en meer
dan 43.000 gewonden.
Voor de vergeetachtigen.
103
Hij werkte halve dagen. De andere
helft nam hij om de paarden te ver
zorgen en met Diete te praten. Nu
en dan reed hij weg op zijn eigen
paard, dat ook in de stal van de
hoeve stond. Diete zat dan voor hem
in het zadel, maar hij leerde haar
ook hoe ze alleen moest rijden. Op
hun eigen hoeve zou zij een eigen
paard moeten hebben, want hij kon
zich niet voorstellen dat zijn vrouw
niet zou rijden. Zijn moeder en zijn
schoonzuster en alle vrouwen, die hij
gekend had wisten hoe zij in een za
del moesten zitten.
Als hij 's nachts niet kon slapen,
lag hij door een kier van het dak
naar de manestralen te kijken. Dan
dacht hij soms aan Jurein, die al
zó lang op Lodycke zat. De oude ver
beeldde zich nog dat op een goede
dag het water terug zou trekken naar
de zee. Heer Adriaen zou dan weer
komen op zijn rode hengst en op het
binnenplein -zouden de jonkers weer
zwaardgevechten houden. Joris had
hem zijn diepe onderdanigheid niet
kunnen afleren. Ondanks deze slaaf
se nederigheid voelde hij toch in elk
gebaar en i. - elke oogopslag van Ju-
rein, hoeveel de oude knecht van
hem hield. Al zijn liefde voor zijn
vroegere heer en voor het land had
hij overgedragen op de boerenjonker.
Diete wist een heleboel over Jurein
en ze vond dat Joris gelijk had als
hij de oude wilde'gaan halen.
Lodycke was onbewoonbaar gewor-,
den. Bij hoge vloed was het water
al eens tot op het binnenplein geko
men. De kelders stonden vol en het
sijpelde door de muren heen. Na een
harde Noordwestenwind waren er
scheuren gekomen in de Noordelijke
gevel. Jurein had de bedden naar
een hoger gelegen vertrek moeten
slepen, waar hij de gebroken ramen
met stro en oude dekens had dicht-
gestopt.
Joris rekende uit wanneer het wa
ter zeer laag zou zijn. Hij was er
niet helemaal zeker van of het nog
mogelijk zou zijn om na de Wilde
Moer, dwars over het land naar het
kasteel te komen. Enkele wegen die
eerst nog begaanbaar waren geweest,
hadden gaten en breuken gekregen
en van de hoge gedeelten brokten
steeds groter stukken af. Het was
meer dan drie maanden geleden
sind hij de weg over de slibben ge
lopen had.
Het weer was zacht en de lucht
helder toen hij afscheid nam van Die
te om voor de laatste keer zijn tocht
naar het verdronken kasteel te ma
ken. Hij verborg voor haar hoe het
DOOR
DIC N AT E
ROBBERTZ
hem te moede was. Nu hij vlak voor
die laatste tocht stond, voelde hij hoe
zwaar het zou vallen om Lodvcke
voorgoed de rug toe te keren. Hoe
wel hij altijd geweten had dat het
water sterker zou zijn dan hij, was
hij toch in verzet gebleven. De
strijd lokte hem, hoe ongelijk die ook
was. En nu gaf hij het op
Diete hield haar armen vast om
zijn hals geslagen.
Je moet met een boot terug ko
men, Joris. Jurein is te oud om over
het spoor in de Moer te lopen.
Ik zal alles wat nog bruikbaar
is in de boot laden, beloofde hij. Mét
Jurein. Wees er op voorbereid, dat
hij onvriendelijk zal zijn want hij
vindt dat jij geen jonkvrouw bent.
Hij zal gauw aan mij wennen,
lachte Diete, als hij ziet dat ik in
een zadel kan rijden en hij net zo
goed mijn paard moet verzorgen als
het jouwe.
Joris liep langs de zandweg, die
achterom een stuk glooiend land
door de polders slingerde tot waar
het eerste kreupelhout van de Moer
begon. Het grootste deel van de pol
ders lag nog braak na de overstro
ming. De dijkjes waren hersteld,
maar toen dat gebeurd was werd het
te laat om nog met ploegen en zaai
en te beginnen. Joris was te veel in
gedachten verdiept om op het land
te letten. Hij liep snel en bereikte
na een uur het eerste kreupelhout.
Een smal voetpad leidde er door
naar de zompen van de Moer. Er
lagen grote bonkige stenen waar hij
overheen sprong. De tocht door de
Moer had altijd iets aanlokkelijks
voor hem gehad. Zijn hele wezen
was dan oplettend en al zijn spieren
waren in spanning. Aan het kleine
beetje water dat in de derrieputten
stond zag hij dat de ebbe zeer laag
was. Toen hij, na weer bijna een half
uur, het kreupelhout voorbij was, be
merkte hij dat er nevel uit de Moer
begon te stijgen. Hij kwam nu op
een plek waar hij met zijn lange ij
zeren stokken de bodem voor zich
moest aftasten, omdat er verrader
lijke stukken drijvende klei konden
liggen. Na vele malen over zompen
te zijn gesprongen, stond hij een
ogenblik stil om op adem te komen.
De zon was achter de nevel verdwe
nen. De omtrek was grauw gewor
den en hij kon nauwelijks een steen
worp voor zich uit zien. De klamme
mist die uit de derrieputten opsteeg
drong in zijn neus en mond. Hij voel
de de kilte door zijn kleren lot op
zijn huid. Het maakte zijn oogha
ren -n gezicht nat. Hij veegde het
weer af en tastte voor zich uit. Het
spoor liep hier over uitgegraven en
opgeworpen aarde. Op de hoogste
punten lag een laagje fijn kiezel. Het
water was daar nog niet geweest.
Hier en daar stonden dunne berkjes
op een hoogte. Het blad was dood
want de ondergrond was te zilt en
de boompjes waren gestorven. Joris
onderscheidde de uitstekende takken
en de smalle witte stammetjes. Het
stelde hem gerust. Zo lang hij het
spoor niet kwijtraakte was het niet
gevaarlijk. Het kon niet lang meer
duren of hij moest het einde van de
Moer bereiken. Over het lahd hing
de mist nooit zo zwaar en met de
ze lage waterstand zou het zeker mo
gelijk zijn om op Lodycke te gera
ken, zonder te moeten zwemmen.
Zijn adem hijgde terwijl hij tas
tend verder ging. Vlak naast hem
hoorde hij het water in de derrieput
ten klokken. Eén misstap was ge
noeg om daarin te vallen en weg te
zakken in de weke onderlaag. Een
paar keer struikelde hij over een op
stekende dikke wortel. Een van zijn
stokken glipte uit zijn hand en viel
weg. Er naar zoeken was onmogelijk.
Even schokte de schrik door hem
heen dat hij de weg zou kwijtraken,
maar die kleine zwakte onderdrukte
hij met heel zijn harde wil. Met de
overgebleven stok zocht hij de bo
dem af. Die was hard. Maar na drie,
vier stappen gleed hij uit en viel in
een diepe greppel. Er vloeide water
over zijn armen en schouders.
(Wordt vervolgd)
iHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiitiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiumiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiitiiiiiiiifiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiitiiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiim
Dt NATUUR IN EN OM UW HUIS
AA-epACf-SLVhl-
-AV-pEKkj-E.N/
Nu is het de goede tijd wilgenkatjes
binnenshuis te vervroegen; ze kunnen zo
prachtig uitkomen. Zet ze in water
waarin chrysal is opgelost; snijbloemen-
voedsel hebben ze in ieder geval wel
nodig. Niet alleen katjes van de wilg.
maar ook takken van vele andere bo
men en heesters kan men tot vervroeg
de bloei brengen. De stelen dient men
van onderen open te splijten; ze zullen
anders het water niet zo gemakkelijk
kunnen opzuigen. Het is ook nuttig het
hout te sproeien als ze in een warme
kamer staan.
Cineraria's of asbloemen zijn er nu
weer te kust en te keur; rijk bloeiende
planten die in de kamer best voldoen.
Dan moet men ze vooral niet te warm
zetten: een normaal verwarmde kamer
is beslist te veel van het goede. Als ze
vorstvrij staan, is het al genoeg, nu
kunnen ze het zonnetje wel verdragen;
later in het voorjaar zal men ze op het
zuiden moeten beschermen. Ze kunnen
vrij veel water hebben en zolang de
planten nog niet in volle bloei staan,
kan men ze wekelijks ook een beetje
opgeloste kamerplantenmest geven.
Uw aardappelen op zolder liggen niet
helemaal vorstvrij: de meeste platte
landszolders zijn dat niet. Het is daar
om goed dat in het oog te houden, zo
dra het hard gaat vriezen, kan men ze
afdekken. Oude zakken of kleden kan
men er voor gebruiken; ook wel een
dikke laag kranten. Zodra de vorstperio
de voorbij is dient men het dek weer te
verwijderen. De a -dappelen zullen an
ders veel te warm liggen. Dan gaan ze
ontijdig uitlopen en dat is allemaal voed-
selverlies.
44. „Heb ik het niet gezegd?" jam
merde ie maat met snerpende stem.
„Er zit niets dan ellende en narigheid
in die lucht!"
Wanhopig zwalkte hij over het slap
pe dek.
..Klor.tenpraat! Wat zijn jullie voor
slappe kakelobbesen om de moed zo
gauw op te geven!" antwoordde Kap-
pie streng. „Er zal toch wel iets te
vinden zijn om die kruiser op te bla
zen?!"
Op dat ogenblik dook Fidello Bom-
bastos op uit het ruim en hij richtte
een beschuldigende vinger op Kappie.
„Mijn kruiser opblazen!" schreeuwde
hij. ,,Da.t hoor ik nu eens net! Caram-
ba! Zie je wel, dat jullie een stelletje
schurken zijn!!"
„Wel alle hamerhaaien! Wilt u wel
eens ophouden met dat gemekker!"
viel Kappie uit. „Als ik zeg opblazen,
bedoel ik ja niet lekprikken, maar óp-
blazen! Dat is nou net het verschil tus
sen een schip en een. ballon! En als u
het nóg niet snapt, laat ik u op het
ventiel aansluiten en uw eigen kruiser
opblazen. Zo is het maar net!!"
Terwijl Kappie en Fidelio Bombastos
hun zoveelste verschil van mening had
den, naderde er over het water een
rubber sloep, die door niemand werd
opgemerkt. H:, oootje werd niet geheel
deskundig voortbewogen door enige
mannen van de marine-fanfare uit Ba
nana en voorin zat de admiraal El Ca-
tról smartelijk te zuchten.
NED HERV KERK
Beroepen te 's-Gravenhage, wijkgem.
Ill, vac. wijlen H. J. Drost. Ds. J. W.
Coenraad te Goes, te Nunspeet, vac. N.
Kleermaker, J. Wieman te Oudewater,
Aangenomen naar Watergraafsmeer,
vac. W. Glashouwer: G. C. Tromn te
Alkmaar.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Scheveningen, vac. G. O.
Donner, A. C. Scherpenisse te Baren-
drecht. Aangenomen naar Onnen: H.
Steenkamp, kand. te Groningen, die be
dankte voor Westerlee Gr, en voor
Woudsend, Fr. Examen De classis
Amsterdam heeft prep. geëx. en beroep
baar verklaard de heer T. Doesburg,
kand. te Amsterdam. Keizersgracht
437.
Ten bate van het Nederlandse Roode
Kruis is in het concertgebouw te Terneu-
zen en filmavond gegeven. Nadat eerst
enkele propagandistische filmpjes, over
het werk van het Roó'e Kruis waren ver
toond kwam de hoofdfilm „De Citadel"
naar het beok van de bekenoe schrijver
Cronin.
De N.C.V.B., afdeling Nieuw- en Sint
Joosland, hield haar jaarlijkse vergade
ring. Mevrouw Van Haarlem had de lei
ding en mejuffrouw Hondius vertela'e van
haar reis naar Israël. Tot slot werd een
serie dia's vertoond.
