Het „Ja" was het startsein voor 10.000 hongerige Madrilenen Het harde geslacht Mr. Jones stond wat hoger llBfel DE NATUUR KAPPIE EN DE LUCHTSTRIJD gehoord en Uit de kerken Vrijdag 16 december 1960 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 2 Iedereen blij P. W. RUSSEL'S :u. y Extra hakken DOOR D1GNATE ROBBERTZ Twee vrije zaterdagen voor rijksambtenaren in en om uw huis Van beroep: koning Dreigende stoelpoot Galante prins Dak ging eraf Tivee keer „ja" Kastanjebruin Spaansblijft nog DE TINTELS Jack Dunkley 7~ Ds. Heij overleden BRUSSEL Niemand in Brussel weet met zijn figuur zo weinig raad als de weermannen van Ukkel. Want het is droog gebleven, die hele dag van giste ren, al die uren en historische momenten waarop de koning der Belgen de Spaanse dona, die be kend staat om haar voorliefde voor gitaarspel en dierenbescher ming, tot koningin maakte. En op het ogenblik dat koning Boudewijn zijn „ja" uitsprak ten overstaan van de zesentachtig- jarige kerkprimaat kardinaal Van Roey, begonnen in Madrid tienduizend armen aan een gratis maaltijd die de gemeente ter ere van het huwelijk liet uitdelen en waarvoor negenhonderdduizend peseta's op tafel zijn gelegd. Droog ja, geen sneeuw, geen re gen, geen gjzel en het zand, dat in Brussel gestrooid was op alle punten langs de zeven kilometer lange route waar men kon verwachten, dat de honderdtwintig paarden, die de vorsten voorafgingen en volgden, op het beijzelde wegdek zouden kunnen uitglijden, is voor niets gestrooid. Maar geen mens die daar rouwig om is. Iedereen is blij hier. De men- sen, omdat hun koning is getrouwd en hun land nu weer een koningin heeft; de ceremoniemeesters omdat alles goed verlopen is en niemand een ander de schuld kan geven van het halve uur vertraging, waarmee het bruidspaar bij de kerk aankwam; de burgemeester omdat hij een niet alle daagse taak achter de rug heeft en de militaire en politie-autoriteiten, omdat er nergens gekke dingen zijn gebeurd en de vele uren staan in een stevige kou er opzitten. Alleen burgemeester Louis Coore- mans zal in de komende dagen in de Vlaamse kranten nog wel kritiek mo gen verwachten op zijn wel erbarmelijk Nederlands, waarin hij de bruid en bruidegom wees op hun wederzijdse rechten en plichten. Dat was in de troonzaal van het paleis, gisterochtend. Bijzonder lang was de stoet van alle gasten die in de zaal aanwezig waren. ,,A1 de groten van de wereld zijn er", zoals een Amerikaan opmerkte. En onder de prachtige toiletten van de vorstinnen en prinsessen viel op de donkerbruine satijnen japon, die koningin Juliana droeg en waaroverheen ze later, op weg naar de kerk, een wijde fluwelen mantel in dezelfde kleur droeg. Toiletten, ze waren er bij honderden, ontworpen door de vooraanstaande modekoningen van Europa voor de echte of gewezen vorsten van dit zelfde werelddeel. Prinses Paola, de echt genote van prins Albert van België, werd gisteravond In Brussel unaniem de best geklede vrouw genoemd in haar gebloemde robe, met bont langs de hals afgezet. 73 Na het vertrek van Joris was het weer stil en leeg in Wolfertshuis. Ber- ta hield zich heel de dag met het kind bezig. Als bet sliep zat ze naast de wieg en als het wakker was hield ze het op haar schoot. Claes trok heen en weer tussen Voorhoute en Schengen en de stad. Het huis Schen- gen was zwaar beschadigd door de stormvloed. Sweer had gezegd dat ze in één nacht arm geworden waren. Voor Claes zelf was het maar een schrale Loost dat ook zijn vriend bij na alle bezit aan land en vee verlo ren had. Berta vond dat hij haar be zittingen moest gaan beheren. Ten minste toch zo lang tot heer Adriaen zou weten of hij van het restje dat hem was overgebleven nog iets aan zijn zonen zou kunnen afstaan. Maar Claes voelde er niets voor om met Pieter er Iman te gaan onderhande len. Bovendien schaamde hij zich nog steeds om hetgeen hij ondoordacht had gezegd over hun huwelijk. Door al de nood en ellende was er een schuchtere genegenheid gegroeid tussen Claes en zijn bastaardbroer. Arjen kon er niet toe komen om naar Bergen te gaan, waar vrouwe Joan na hem graag 'n plaats wilde inrui men. De Brabantse aard was hem vreemd Hij kon niet wennen tussen hei en dennen en hij was te ernstig om zich aan te passen bij de lucht hartige zwier en gulheid van de Bra bantse edelen. Studeren deed hij niet meer. De boeken en geschriften uit de toren kamer van het kasteel waren mee genomen naar Bergen. Er was bo vendien een trage loomheid over hem gekomen. Een soort vermoeid heid van denken en doen. Er was geen verbinding meer met het oude leven. Iedereen had genoeg aan eigen leed ,en eigen zorgen. Zelfs Berta trok zich van hem terug, als of ze bang was met hem alleen te zijn. Om zich wat te verzetten ging hij naar de stad. Maar tevergeefs zocht hij er naar de vroegere leven digheid en jolijt. De lucht van ver rotting en de uitwaseming van ont bindend slib benauwden hem. Zelfs het licht en de zon schenen zich ver borgen te houden voor grauwe nood. Wekenlang had de hemel laag en vaal boven de torens gehangen Wa terdamp en klamme mist drongen door de straten tot in de gehavende huizen. Alle wanden waren ziltig uitgeslagen en het ijzerwerk was be dekt met een laag dun waterachtig roest. Er was geen vertier meer van Re derijkers omdat iedereen zijn han den vol had met timmeren en met selen. Arjen kwam voorbij de Ru- terbloeme. Gelein Costens hield zijn huis gesloten voor bezoekers. Tegen het poortje zaten nog schelpen ge kleefd en aan de muur hingen dode mossels. Zonder er op te letten waar hij was liep de jonker van de ene straat in de andere. Bij de Koe poort herkende hij de gevel van een huis, dat half ingestort was. Daar achter had Merijn de Seeu gewoond. Arjen dacht aan de schilder, die be zeten was van drang naar schoon heid. Van zijn simpele houten hut was geen spoor meer te vinden. Niets dan kuilen vol afbraak en mod derig water. Op de terugweg kwam Arjen op een kaal terrein, waar voor de vloed daglonershuizen gestaan hadden. En kele waren nog overeind tegen el kaar blijven hangen. De gaten wa ren gestopt met riet en zoden. Er had hier geen plaveisel gelegen, maar de weg was goed begaanbaar geweest. Nu was het een dikke laag vette klei, waar Arjen tot over de enkels in wegzakte. Een ogenblik kwam het bij hem op om terug te gaan. Wat had hij te doen in deze schamele wijk, waar de ellende zo groot was dat geen woorden het kon den uitdrukken9 Als een verdwaalde liep hij tus sen de brokken. Links en rechts puin en versplinterd hout, kapot huisraad en overal de stank van ontbindende dieren. Eindelijk vond hij een smal pad, amper breed genoeg om twee voeten op te zetten. Het liep langs een in elkaar gezakte stal naar het kerkhof. Tegen de lage muur groei den heesters die door het water aan gevreten waren. Aan de enkele krui sen die nog overeind stonden hingen plukjes wier en stro-slierten. Halverwege het pad stond iemand. Arjen kon alleen de rug van een ver schoten zeegroen wambuis zien en daaronder bruine hozen met grofle- ren schoenen. Het was Merijn de Seeu, die zo in zijn studie Verdiept was dat hij het naderkomen van Arjen niet bemerk te. Voor Merijn lag een dode jon gen. Krullerig haar kleefde ver droogd tegen het blauwbleke voor hoofd. De mond stond open en waar de ogen geweest waren lagen diepe donkere gaten. Om het lijf zat een armelijk buisje en vanonder de ge scheurde hozen staken blote benen die al zwart geworden waren. Arjen ging ontzet achteruit. Me rijn keek even op. Dan ging hij weer verder met tekenen. Op het blad wa ren enige schetsen van handen te zien. Ze lagen als dode vogels naast het lichaam. Een wijsvinger was af gevallen en de holten waren voch tig en vaal. Ei een nieuwsdienst DEN HAAG. De regering heeft goedgekeurd, dat alle rijksambtenaren op zaterdag 24 en 31 december vrij zul len hebben, voor zover de dienst dat toelaat tenminste. A dnertentit Als men de glashyacmthen in septem ber heeft opgezet zullen ze nu wei zo ver in o. twikkcling zijn dat men ze op de voor hen bestemde plaats in de war- ,n* kamer kan zetten; het glas moet dan echter we) vol met dikke witte wortels zitten en men zal ook voldoende lange neuzen moeten afwachten; ze dienen in ieder geval wel een lengte van zeven centimeter bereikt te hebben. Zet ze maar in de normaal warme kamer. Na de bloei kan men hen wel als waar deloos beschouwen. Als U zich rillerig voelt in deze griep- periode dan moejÉfe) Uw hoede zijn. Neem direct een^MÏNK grieppoeder en U voelt zich s;ffdig veel beter. Ga er mee door tot t^ch weer helemaal fit voelt. MEEtrc poeders helpen snel en lijn gemakkelijk in te nemen. Als U zich rillerig voelt in deze griep- N<Mv|a 1 periode dan moet U op Uw hoede zijn. Onderweg naar de kerk is gister ochtend de 81-javige heer P. van Te- gelen te Baarlo bij het oversteken op het gladde wegdek uitgegleden en onder een auto gekomen, 's Avonds overleed hij in het ziekenhuis. En waar de modespecialisten niet over kwamen uitgepraat dat was de rose japon van prinses Margaret van Engeland, die men niet kon waar deren. Overigens droeg haar man, de heer Jones, schoenen met extra ,,op- zet"hakken, waardoor hij wat groter leek. Zoals bij alle burgerlijke huwelijken werd ook nu het beroep van de brui degom voorgelezen. Twee schepenen van de stad Brussel, een vrouwelijke en een mannelijke, waren hiervoor uitgezocht en ze deden het in het Frans en later in het Nederlands. En toen klonk het: „Boudewijn, Albert, Karei, Leopold, Axel, Maria, Gustaaf, beroep: koning der Belgen. Dofia Fabiola sloeg de ogen neer en af en toe gingen haar schouders trillend op en neer. Het ontging koning Boudewijn niet en hij kneep haar even moedgevend in de hand. Vijftien documenten moesten er ge tekend worden, niet alleen door het bruidspaar maar ook door de getuigen, onder wie prins Albert en prins Jan van Luxemburg, vele ministers en an dere autoriteiten. Bijna drie kwartier lang liepen alle ondertekenaars langs een lange tafel en prins Jan bleek lie ver te schrijven met een van zijn zwa ger Albert geleende pen dan met de door de hofdienaren aangebodene. Eén moment lang keken enkele van de vorstelijke gasten angstvallig naar het uit negentig edelstenen bestaande diadeem, dat koningin Fabiola op het hoofd droeg en dat een geschenk is geweest van koning Albert I aan de toenmalige prinses Astrid. Maar er gebeurde niets. Het was een in witte kniebroek en witte handschoenen ge stoken lakei die toeschoot om de stoel poot af te halen van het bruidskleed van de nieuwe koningin, dit zich al wat angstig voorover boog. Dat bruidstoilet, antworpen door de vriend van de familie De Mora y Ara- gon, Balenciaga, heeft alle speculaties naar het rijk der fabelen verwezen. El ke dag voor het huwelijk was er In België een andere krant, die per foto of tekening wist te berichten dat de bruidsjapon er nu beslist zo en zo kwam uit te zien, maar niemand heeft gelijk gekregen en het bleef een ver rassing. Een grote verrassing, daar is ieder een het wel over eens, niet in het minst vanwege de acht meter lange room kleurige sleep van dubbel geweven serge satijn. Drie kwartier handtekeningen en dat was net genoeg voor uw dienaar om via twintig omwegen van het paleis bij de St. Goedele te komen en daar de lange rij van gasten te zien arriveren. Ex-koningin Marie-José van Italië had haar zonnebril niet meer op zoals in de troonzaal van het paleis en prins Bernhard voorkwam een gescheurd toi let van de Spaanse gravin Alejandro de Mora, die op haar japon trapte, welk euvel door de prins in gala-unilorm van de koninklijke luchtmacht snel werd verholpen. Ex-koning Umberto was ook in uni form. Alleen wist niemand welk uni form dat dan wel was en aan prins Iskander Desta van Ethiopië, een klein zoon van keizer Haile Selassie, die een hoofd kleiner was dan prinses Irene die hij begeleidde, was niets te merken van de staatsgreep, die in zijn land zou hebben plaats gehad. Kleine verrassingen zijn er bij een huwelijk van de omvang, zoals België dat gisteren heeft gekend, altijd. En zo heeft men op het laatste ogenblik toch Chryslers gekozen in plaats van Citroëns,terwijl voor koning en ko ningin in Amerika een speciale auto werd gebouwd, naar het voorbeeld van de wagen van president Eisenhower. De mogelijkheden van zo'n wagen, met boven en rondom plexiglas, bleken toen het bruidspaar meer dan een half uur achter op het opgestelde program ma bij de St. Goedele aankwamen. Terwijl andermaal het gejuich van de duizenden kijkers opklaterde tegen de imposante steunberen van het kerk gebouw, tilden twee hofdienaren het voorste deel van het dak van de auto af en konden de vorsten uitstappen. De wind wipte onmiddellijk onder de sluier van koningin Fabiola, maar dat hield haar niet tegen de massa's aan alle kanten toe te wuiven. Klokken van alle Brusselse torens galmden en beierden over de hoofd stad, tweehonderdvijftig vorsten, prin sen, prinsessen. vertegenwoordigers van de hoogste internationale adel, diplomaten en nog duizend andere ge nodigden hadden de kerk gevuld; goud en tule schitterden in het witte licht van honderder kaarsen en op dat mo ment schreed de koning met zijn bruid door het middenpad over een loper naar het hoofdaltaar, waar een weelde aan rode rozen en anjers was uitgestald. „Neemt gij, Fabiola de Mora y Ara- gon vrijwillig tot echtgenoot Boudewijn, koning der Belgensprak de be jaarde kardinaal Van Roey met tril lende stem. „Ja", antwoordde dofia Fabiola in het Frans, maar ze was te vlug met haar jawoord, want de kar dinaal voegde aan zijn woorden nog toe: „Hier aanwezig". Ja, zei nogmaals de bruid en sloeg haar ogen neer. Rond half twee was de huwelijksmis ten einde en stil en aangedaan liep koningin Fabiola aan de aim van koning Boudewijn weer naar de uit gang van de kerk toe. Maar één keer buiten spleet haar mooi gewelfde mond zich open tot een gulle lach en werd ze niet moe terug te zwaaien naar de uren reeds wach-' tenden, die haar een warm huldebetoon brachten. De tweeëndertigjarige Spaanse edel- vrouw, schrijfster van het sinds haar verloving tot bestseller uitgeroepen kinderboekje „De twaalf wonderlijke vertellingen", waa nu burgerlijk en kerkelijk gehuwd met de oudste zoon van koning Leopold III. Terug ging het, in de meer dan hon derd auto's, naar het paleis. En langs de zeven kilometer lange route, waar zes en een hall duizend militairen post hadden gevat en waar de zijstraten nog eens door drieduizend politiemannen Deze gewel dige taart werd gisteren aangebo den aan het ko ninklijk bruids paar. D* taart heeft de vorm van een schild, waarin de wa pens van België en Spanje en aan de bovenkant van het schild had de heer M. Desbeek (rechts) een kroon gemaakt. Hij is de maker van dit koninklijk baksel waaraan hij vele uren werk heeft gehad. waren afgezet, langs die route kregen de tienduizenden een gulle kans het lachende en lieve gezicht van hun nieuwe koningin te zien, dat gevangen was in een weelde van prachtig kas tanjebruin haar. En als ik me niet vergis dan zal die meneer Vermooten in Antwerpen niet veel succes hebben met zijn nieuwe vinding. De heer Vermooten is name lijk kapper en hij ontwierp het Fa- biola-kapsel. waarbij de haren naar boven worden gedragen. Maar de ko ningin draagt ze toch naar beneden?, werd hem voor de voeten geworpen. „Weet ik", zegt de heer Vermooten, „maar omhoog zou voor haar type het beste zijn". En nu zijn de koning en de koningin van België op huwelijksreis en de trouwdag is voorbij. Maar wat voor lopig in Brussel nog blijft, dat zijn de Spaanse poppen in de etalages, de stie ren-vechterspakken. in de warenhuizen, het Spaanse aardewerk „aan uitzon derlijke prijzen", de golf van Spaanse grammofoonplaten die hier is aange voerd en de Spaanse dansers in de nachtclubs. Want geen Brusselse nacht club die zichzelf respecteert of men heeft een Spaanse dansgroep geënga geerd. En als die al bezet waren dan komt er toch in elk. geval een juffrouw met zwart haar en iets van castagnet ten in de vingers op het podium. O ja, en de vijftig studenten uit Ma drid, die hier al avonden zingend en gitaar spelend door de straten van de stad trekken met hun opvallende zwar te gewaden en kleurige linten op de rug, die blijven ook nog even. Want die studenten zijn van plan er een lang weekend van te maken. door RKPPie, WAAR ÓM Doe jeAAri DB TOTO 7» OMDAT IK eett HEue- BOBLÜELD KAN WINNEN 'WAAROM HESJE dan aan sinter klaas Nier een heleboel geld j, ^gevraagd rv l DJ E <s66PT Alleen aan (cleine JONGENS DAN HAO K NET TOCH KUNNCN VRAGEN JA, MAAI? JE MOET NIET ZO HEBBERIGt ZUN EN JE HAD AL zoveel Gevraagd nou, dan had ik toch de pop van m0rgots verlangl'jstje kun nen schrappen?! imiHimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiitiiiiiiiiiiiniiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiMiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiif De BELGISCHE meesterbakker» hebben koning Boudewijn en zijn vrouw een huwelijkstaart aan geboden, die één meter en zestig centimeter hoog is en die gemaakt werd van veertig pond petit fours. Ze hebben de dank des koning» hiermee verworven, maar de ech te huwelijkstaart, die gistermiddag om kwart over drie in het Brussels paleis werd aangesneden, weegt weliswaar zestig pond en kostte tweehonderdendertig werk uren, maar is slechts vijftien cen timeter hoog. Omdat de gasten anders elkaar aan tafel niet meer kunnen zien, werd me uitgelegd. 14. Kappie en zijn mannen stonden juist op het punt, om het inwendige van de geheimzinnige kruiser te gaan on derzoeken. toen er van buiten een ge roep klonk. Omkijkend zagen zij een op gewonden persoon in een lange, morsi ge jas aan dek klimmen. „Niet roken aan -oord!" schreeuwde deze. De maat nam beduusd zijn pijp uit de mond en wilde deze leegkloppen. „Sufferd!" riep de vreemdeling, ter wijl hij de stuurman het rookgerei uit de hand griste. „Wat zijn dat voor manieren" kefte hij, terwijl hij de pijp met een grote boog in zee wierp. „Goed dat ik jullie in de gaten kreeg! Je zou in minder dan geen tijd mijn mooie kruiser heb ben vernield!" Kappie staarde hem ongelovig aan. „Vernield?" herhaalde hij. „Hoor ik dat goed? Bliksiekater... een raar soort kruiser is dat dan! Is hij soms van koekdeeg gemaakt, meneer?!" De ander gaf geen an.tt'c ord. Hij had Okki in de gaten gekregen, die bij de achtersteven aan een eindje pijp pruts te dat uit het dek omhoog stak. „Daar heb je het al!" hijgde hij, op de scheepsjongen afstormend. „Kleine vandaal'. Wil je wel eens van het ven tiel afblijven?!" NED. HERV. KERK Beroepen te St. Pancras: P. H. Borgers te Birdaard: te Schoonhoven, vac. J. Mol: W. de Bruijn te Ermelo; te Zuilichem-Nieuwaal: A. J. Wijnma len te Maartensdijk (Utrecht i; te Leeuwarden, vac. P. J. van Veen: G. Wassenaar te Harderwijk. GEREFORMEERDE KERKEN Examens: De classis Goes heeft praeparatoir geëxamineerd en beroep baar verklaard: C. Stam jr. te Goes, kand. aan de V.U., die een eventueel beroep terstond in overweging zal nemen. Zijn adres is: Westwal 2 t« Goes, tel. 01100—5906. CHRIST. GEREFORM. KERKEN Bedankt voor Middelharnis: J. C. van Ravenswaay te Scheveningen. KOUDEKERKE. In de ouderdom van 83 jaar is gisteren te Apeldoorn overleden ds. A. C. Heij, emeritus-predi kant van de Geref. Kerken in Neder land. Gedurende 28 jaar diende ds. Heij de kerk van Koudekerke. Maandag zal zijn stoffelijk overschot ter aarde wor den besteld.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1960 | | pagina 2