Het „Ja" was het startsein voor
10.000 hongerige Madrilenen
Het harde geslacht
Mr. Jones
stond wat
hoger
llBfel
DE NATUUR
KAPPIE EN DE LUCHTSTRIJD
gehoord en
Uit de kerken
Vrijdag 16 december 1960
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
Iedereen blij
P. W. RUSSEL'S
:u. y
Extra hakken
DOOR
D1GNATE ROBBERTZ
Twee vrije zaterdagen
voor rijksambtenaren
in en om uw huis
Van beroep: koning
Dreigende stoelpoot
Galante prins
Dak ging eraf
Tivee keer „ja"
Kastanjebruin
Spaansblijft nog
DE
TINTELS
Jack
Dunkley
7~
Ds. Heij overleden
BRUSSEL Niemand in
Brussel weet met zijn figuur zo
weinig raad als de weermannen
van Ukkel. Want het is droog
gebleven, die hele dag van giste
ren, al die uren en historische
momenten waarop de koning der
Belgen de Spaanse dona, die be
kend staat om haar voorliefde
voor gitaarspel en dierenbescher
ming, tot koningin maakte. En
op het ogenblik dat koning
Boudewijn zijn „ja" uitsprak ten
overstaan van de zesentachtig-
jarige kerkprimaat kardinaal
Van Roey, begonnen in Madrid
tienduizend armen aan een gratis
maaltijd die de gemeente ter ere
van het huwelijk liet uitdelen en
waarvoor negenhonderdduizend
peseta's op tafel zijn gelegd.
Droog ja, geen sneeuw, geen re
gen, geen gjzel en het zand, dat in
Brussel gestrooid was op alle punten
langs de zeven kilometer lange
route waar men kon verwachten, dat
de honderdtwintig paarden, die de
vorsten voorafgingen en volgden, op
het beijzelde wegdek zouden kunnen
uitglijden, is voor niets gestrooid.
Maar geen mens die daar rouwig
om is. Iedereen is blij hier. De men-
sen, omdat hun koning is getrouwd
en hun land nu weer een koningin
heeft; de ceremoniemeesters omdat
alles goed verlopen is en niemand een
ander de schuld kan geven van het
halve uur vertraging, waarmee het
bruidspaar bij de kerk aankwam; de
burgemeester omdat hij een niet alle
daagse taak achter de rug heeft en
de militaire en politie-autoriteiten,
omdat er nergens gekke dingen zijn
gebeurd en de vele uren staan in een
stevige kou er opzitten.
Alleen burgemeester Louis Coore-
mans zal in de komende dagen in de
Vlaamse kranten nog wel kritiek mo
gen verwachten op zijn wel erbarmelijk
Nederlands, waarin hij de bruid en
bruidegom wees op hun wederzijdse
rechten en plichten.
Dat was in de troonzaal van het
paleis, gisterochtend. Bijzonder lang
was de stoet van alle gasten die in de
zaal aanwezig waren. ,,A1 de groten
van de wereld zijn er", zoals een
Amerikaan opmerkte. En onder de
prachtige toiletten van de vorstinnen
en prinsessen viel op de donkerbruine
satijnen japon, die koningin Juliana
droeg en waaroverheen ze later, op
weg naar de kerk, een wijde fluwelen
mantel in dezelfde kleur droeg.
Toiletten, ze waren er bij honderden,
ontworpen door de vooraanstaande
modekoningen van Europa voor de
echte of gewezen vorsten van dit zelfde
werelddeel. Prinses Paola, de echt
genote van prins Albert van België,
werd gisteravond In Brussel unaniem
de best geklede vrouw genoemd in
haar gebloemde robe, met bont langs
de hals afgezet.
73
Na het vertrek van Joris was het
weer stil en leeg in Wolfertshuis. Ber-
ta hield zich heel de dag met het
kind bezig. Als bet sliep zat ze naast
de wieg en als het wakker was hield
ze het op haar schoot. Claes trok
heen en weer tussen Voorhoute en
Schengen en de stad. Het huis Schen-
gen was zwaar beschadigd door de
stormvloed. Sweer had gezegd dat ze
in één nacht arm geworden waren.
Voor Claes zelf was het maar een
schrale Loost dat ook zijn vriend bij
na alle bezit aan land en vee verlo
ren had. Berta vond dat hij haar be
zittingen moest gaan beheren. Ten
minste toch zo lang tot heer Adriaen
zou weten of hij van het restje dat
hem was overgebleven nog iets aan
zijn zonen zou kunnen afstaan. Maar
Claes voelde er niets voor om met
Pieter er Iman te gaan onderhande
len. Bovendien schaamde hij zich nog
steeds om hetgeen hij ondoordacht
had gezegd over hun huwelijk.
Door al de nood en ellende was er
een schuchtere genegenheid gegroeid
tussen Claes en zijn bastaardbroer.
Arjen kon er niet toe komen om naar
Bergen te gaan, waar vrouwe Joan
na hem graag 'n plaats wilde inrui
men. De Brabantse aard was hem
vreemd Hij kon niet wennen tussen
hei en dennen en hij was te ernstig
om zich aan te passen bij de lucht
hartige zwier en gulheid van de Bra
bantse edelen.
Studeren deed hij niet meer. De
boeken en geschriften uit de toren
kamer van het kasteel waren mee
genomen naar Bergen. Er was bo
vendien een trage loomheid over
hem gekomen. Een soort vermoeid
heid van denken en doen. Er was
geen verbinding meer met het oude
leven. Iedereen had genoeg aan
eigen leed ,en eigen zorgen. Zelfs
Berta trok zich van hem terug, als
of ze bang was met hem alleen te
zijn. Om zich wat te verzetten ging
hij naar de stad. Maar tevergeefs
zocht hij er naar de vroegere leven
digheid en jolijt. De lucht van ver
rotting en de uitwaseming van ont
bindend slib benauwden hem. Zelfs
het licht en de zon schenen zich ver
borgen te houden voor grauwe nood.
Wekenlang had de hemel laag en
vaal boven de torens gehangen Wa
terdamp en klamme mist drongen
door de straten tot in de gehavende
huizen. Alle wanden waren ziltig
uitgeslagen en het ijzerwerk was be
dekt met een laag dun waterachtig
roest.
Er was geen vertier meer van Re
derijkers omdat iedereen zijn han
den vol had met timmeren en met
selen. Arjen kwam voorbij de Ru-
terbloeme. Gelein Costens hield zijn
huis gesloten voor bezoekers. Tegen
het poortje zaten nog schelpen ge
kleefd en aan de muur hingen dode
mossels. Zonder er op te letten waar
hij was liep de jonker van de ene
straat in de andere. Bij de Koe
poort herkende hij de gevel van een
huis, dat half ingestort was. Daar
achter had Merijn de Seeu gewoond.
Arjen dacht aan de schilder, die be
zeten was van drang naar schoon
heid. Van zijn simpele houten hut
was geen spoor meer te vinden.
Niets dan kuilen vol afbraak en mod
derig water.
Op de terugweg kwam Arjen op
een kaal terrein, waar voor de vloed
daglonershuizen gestaan hadden. En
kele waren nog overeind tegen el
kaar blijven hangen. De gaten wa
ren gestopt met riet en zoden. Er
had hier geen plaveisel gelegen,
maar de weg was goed begaanbaar
geweest. Nu was het een dikke laag
vette klei, waar Arjen tot over de
enkels in wegzakte. Een ogenblik
kwam het bij hem op om terug te
gaan. Wat had hij te doen in deze
schamele wijk, waar de ellende zo
groot was dat geen woorden het kon
den uitdrukken9
Als een verdwaalde liep hij tus
sen de brokken. Links en rechts puin
en versplinterd hout, kapot huisraad
en overal de stank van ontbindende
dieren. Eindelijk vond hij een smal
pad, amper breed genoeg om twee
voeten op te zetten. Het liep langs
een in elkaar gezakte stal naar het
kerkhof. Tegen de lage muur groei
den heesters die door het water aan
gevreten waren. Aan de enkele krui
sen die nog overeind stonden hingen
plukjes wier en stro-slierten.
Halverwege het pad stond iemand.
Arjen kon alleen de rug van een ver
schoten zeegroen wambuis zien en
daaronder bruine hozen met grofle-
ren schoenen.
Het was Merijn de Seeu, die zo in
zijn studie Verdiept was dat hij het
naderkomen van Arjen niet bemerk
te. Voor Merijn lag een dode jon
gen. Krullerig haar kleefde ver
droogd tegen het blauwbleke voor
hoofd. De mond stond open en waar
de ogen geweest waren lagen diepe
donkere gaten. Om het lijf zat een
armelijk buisje en vanonder de ge
scheurde hozen staken blote benen
die al zwart geworden waren.
Arjen ging ontzet achteruit. Me
rijn keek even op. Dan ging hij weer
verder met tekenen. Op het blad wa
ren enige schetsen van handen te
zien. Ze lagen als dode vogels naast
het lichaam. Een wijsvinger was af
gevallen en de holten waren voch
tig en vaal.
Ei een nieuwsdienst
DEN HAAG. De regering heeft
goedgekeurd, dat alle rijksambtenaren
op zaterdag 24 en 31 december vrij zul
len hebben, voor zover de dienst dat
toelaat tenminste.
A dnertentit
Als men de glashyacmthen in septem
ber heeft opgezet zullen ze nu wei zo
ver in o. twikkcling zijn dat men ze op
de voor hen bestemde plaats in de war-
,n* kamer kan zetten; het glas moet
dan echter we) vol met dikke witte
wortels zitten en men zal ook voldoende
lange neuzen moeten afwachten; ze
dienen in ieder geval wel een lengte van
zeven centimeter bereikt te hebben. Zet
ze maar in de normaal warme kamer.
Na de bloei kan men hen wel als waar
deloos beschouwen.
Als U zich rillerig voelt in deze griep-
periode dan moejÉfe) Uw hoede zijn.
Neem direct een^MÏNK grieppoeder
en U voelt zich s;ffdig veel beter. Ga
er mee door tot t^ch weer helemaal
fit voelt. MEEtrc poeders helpen
snel en lijn gemakkelijk in te nemen.
Als U zich rillerig voelt in deze griep-
N<Mv|a 1
periode dan moet U op Uw hoede zijn.
Onderweg naar de kerk is gister
ochtend de 81-javige heer P. van Te-
gelen te Baarlo bij het oversteken op
het gladde wegdek uitgegleden en onder
een auto gekomen, 's Avonds overleed
hij in het ziekenhuis.
En waar de modespecialisten niet
over kwamen uitgepraat dat was de
rose japon van prinses Margaret van
Engeland, die men niet kon waar
deren. Overigens droeg haar man, de
heer Jones, schoenen met extra ,,op-
zet"hakken, waardoor hij wat groter
leek.
Zoals bij alle burgerlijke huwelijken
werd ook nu het beroep van de brui
degom voorgelezen. Twee schepenen
van de stad Brussel, een vrouwelijke
en een mannelijke, waren hiervoor
uitgezocht en ze deden het in het
Frans en later in het Nederlands. En
toen klonk het: „Boudewijn, Albert,
Karei, Leopold, Axel, Maria, Gustaaf,
beroep: koning der Belgen.
Dofia Fabiola sloeg de ogen neer
en af en toe gingen haar schouders
trillend op en neer. Het ontging koning
Boudewijn niet en hij kneep haar even
moedgevend in de hand.
Vijftien documenten moesten er ge
tekend worden, niet alleen door het
bruidspaar maar ook door de getuigen,
onder wie prins Albert en prins Jan
van Luxemburg, vele ministers en an
dere autoriteiten. Bijna drie kwartier
lang liepen alle ondertekenaars langs
een lange tafel en prins Jan bleek lie
ver te schrijven met een van zijn zwa
ger Albert geleende pen dan met de
door de hofdienaren aangebodene.
Eén moment lang keken enkele van
de vorstelijke gasten angstvallig naar
het uit negentig edelstenen bestaande
diadeem, dat koningin Fabiola op het
hoofd droeg en dat een geschenk is
geweest van koning Albert I aan de
toenmalige prinses Astrid. Maar er
gebeurde niets. Het was een in witte
kniebroek en witte handschoenen ge
stoken lakei die toeschoot om de stoel
poot af te halen van het bruidskleed
van de nieuwe koningin, dit zich al wat
angstig voorover boog.
Dat bruidstoilet, antworpen door de
vriend van de familie De Mora y Ara-
gon, Balenciaga, heeft alle speculaties
naar het rijk der fabelen verwezen. El
ke dag voor het huwelijk was er In
België een andere krant, die per foto
of tekening wist te berichten dat de
bruidsjapon er nu beslist zo en zo
kwam uit te zien, maar niemand heeft
gelijk gekregen en het bleef een ver
rassing.
Een grote verrassing, daar is ieder
een het wel over eens, niet in het minst
vanwege de acht meter lange room
kleurige sleep van dubbel geweven
serge satijn.
Drie kwartier handtekeningen en dat
was net genoeg voor uw dienaar om
via twintig omwegen van het paleis bij
de St. Goedele te komen en daar de
lange rij van gasten te zien arriveren.
Ex-koningin Marie-José van Italië had
haar zonnebril niet meer op zoals in
de troonzaal van het paleis en prins
Bernhard voorkwam een gescheurd toi
let van de Spaanse gravin Alejandro de
Mora, die op haar japon trapte, welk
euvel door de prins in gala-unilorm
van de koninklijke luchtmacht snel
werd verholpen.
Ex-koning Umberto was ook in uni
form. Alleen wist niemand welk uni
form dat dan wel was en aan prins
Iskander Desta van Ethiopië, een klein
zoon van keizer Haile Selassie, die een
hoofd kleiner was dan prinses Irene die
hij begeleidde, was niets te merken
van de staatsgreep, die in zijn land zou
hebben plaats gehad.
Kleine verrassingen zijn er bij een
huwelijk van de omvang, zoals België
dat gisteren heeft gekend, altijd. En
zo heeft men op het laatste ogenblik
toch Chryslers gekozen in plaats van
Citroëns,terwijl voor koning en ko
ningin in Amerika een speciale auto
werd gebouwd, naar het voorbeeld van
de wagen van president Eisenhower.
De mogelijkheden van zo'n wagen,
met boven en rondom plexiglas, bleken
toen het bruidspaar meer dan een half
uur achter op het opgestelde program
ma bij de St. Goedele aankwamen.
Terwijl andermaal het gejuich van
de duizenden kijkers opklaterde tegen
de imposante steunberen van het kerk
gebouw, tilden twee hofdienaren het
voorste deel van het dak van de auto
af en konden de vorsten uitstappen.
De wind wipte onmiddellijk onder
de sluier van koningin Fabiola, maar
dat hield haar niet tegen de massa's
aan alle kanten toe te wuiven.
Klokken van alle Brusselse torens
galmden en beierden over de hoofd
stad, tweehonderdvijftig vorsten, prin
sen, prinsessen. vertegenwoordigers
van de hoogste internationale adel,
diplomaten en nog duizend andere ge
nodigden hadden de kerk gevuld; goud
en tule schitterden in het witte licht
van honderder kaarsen en op dat mo
ment schreed de koning met zijn bruid
door het middenpad over een loper
naar het hoofdaltaar, waar een weelde
aan rode rozen en anjers was uitgestald.
„Neemt gij, Fabiola de Mora y Ara-
gon vrijwillig tot echtgenoot Boudewijn,
koning der Belgensprak de be
jaarde kardinaal Van Roey met tril
lende stem. „Ja", antwoordde dofia
Fabiola in het Frans, maar ze was te
vlug met haar jawoord, want de kar
dinaal voegde aan zijn woorden nog
toe: „Hier aanwezig". Ja, zei nogmaals
de bruid en sloeg haar ogen neer.
Rond half twee was de huwelijksmis
ten einde en stil en aangedaan liep
koningin Fabiola aan de aim van
koning Boudewijn weer naar de uit
gang van de kerk toe.
Maar één keer buiten spleet haar
mooi gewelfde mond zich open tot een
gulle lach en werd ze niet moe terug
te zwaaien naar de uren reeds wach-'
tenden, die haar een warm huldebetoon
brachten.
De tweeëndertigjarige Spaanse edel-
vrouw, schrijfster van het sinds haar
verloving tot bestseller uitgeroepen
kinderboekje „De twaalf wonderlijke
vertellingen", waa nu burgerlijk en
kerkelijk gehuwd met de oudste zoon
van koning Leopold III.
Terug ging het, in de meer dan hon
derd auto's, naar het paleis. En langs
de zeven kilometer lange route, waar
zes en een hall duizend militairen post
hadden gevat en waar de zijstraten nog
eens door drieduizend politiemannen
Deze gewel
dige taart werd
gisteren aangebo
den aan het ko
ninklijk bruids
paar. D* taart
heeft de vorm
van een schild,
waarin de wa
pens van België
en Spanje en aan
de bovenkant van
het schild had de
heer M. Desbeek
(rechts) een kroon
gemaakt. Hij is de
maker van dit
koninklijk baksel
waaraan hij vele
uren werk heeft
gehad.
waren afgezet, langs die route kregen
de tienduizenden een gulle kans het
lachende en lieve gezicht van hun
nieuwe koningin te zien, dat gevangen
was in een weelde van prachtig kas
tanjebruin haar.
En als ik me niet vergis dan zal die
meneer Vermooten in Antwerpen niet
veel succes hebben met zijn nieuwe
vinding. De heer Vermooten is name
lijk kapper en hij ontwierp het Fa-
biola-kapsel. waarbij de haren naar
boven worden gedragen. Maar de ko
ningin draagt ze toch naar beneden?,
werd hem voor de voeten geworpen.
„Weet ik", zegt de heer Vermooten,
„maar omhoog zou voor haar type het
beste zijn".
En nu zijn de koning en de koningin
van België op huwelijksreis en de
trouwdag is voorbij. Maar wat voor
lopig in Brussel nog blijft, dat zijn de
Spaanse poppen in de etalages, de stie
ren-vechterspakken. in de warenhuizen,
het Spaanse aardewerk „aan uitzon
derlijke prijzen", de golf van Spaanse
grammofoonplaten die hier is aange
voerd en de Spaanse dansers in de
nachtclubs. Want geen Brusselse nacht
club die zichzelf respecteert of men
heeft een Spaanse dansgroep geënga
geerd. En als die al bezet waren dan
komt er toch in elk. geval een juffrouw
met zwart haar en iets van castagnet
ten in de vingers op het podium.
O ja, en de vijftig studenten uit Ma
drid, die hier al avonden zingend en
gitaar spelend door de straten van de
stad trekken met hun opvallende zwar
te gewaden en kleurige linten op de
rug, die blijven ook nog even.
Want die studenten zijn van plan er
een lang weekend van te maken.
door
RKPPie, WAAR
ÓM Doe jeAAri
DB TOTO 7»
OMDAT IK
eett HEue-
BOBLÜELD
KAN WINNEN
'WAAROM HESJE
dan aan sinter
klaas Nier een
heleboel geld j,
^gevraagd rv l
DJ E <s66PT
Alleen aan
(cleine
JONGENS
DAN HAO K
NET TOCH
KUNNCN
VRAGEN
JA, MAAI? JE MOET
NIET ZO HEBBERIGt
ZUN EN JE HAD AL
zoveel Gevraagd
nou, dan had ik toch
de pop van m0rgots
verlangl'jstje kun
nen schrappen?!
imiHimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiitiiiiiiiiiiiniiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiMiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiif
De BELGISCHE meesterbakker»
hebben koning Boudewijn en
zijn vrouw een huwelijkstaart aan
geboden, die één meter en zestig
centimeter hoog is en die gemaakt
werd van veertig pond petit fours.
Ze hebben de dank des koning»
hiermee verworven, maar de ech
te huwelijkstaart, die gistermiddag
om kwart over drie in het
Brussels paleis werd aangesneden,
weegt weliswaar zestig pond en
kostte tweehonderdendertig werk
uren, maar is slechts vijftien cen
timeter hoog. Omdat de gasten
anders elkaar aan tafel niet meer
kunnen zien, werd me uitgelegd.
14. Kappie en zijn mannen stonden
juist op het punt, om het inwendige van
de geheimzinnige kruiser te gaan on
derzoeken. toen er van buiten een ge
roep klonk. Omkijkend zagen zij een op
gewonden persoon in een lange, morsi
ge jas aan dek klimmen.
„Niet roken aan -oord!" schreeuwde
deze.
De maat nam beduusd zijn pijp uit
de mond en wilde deze leegkloppen.
„Sufferd!" riep de vreemdeling, ter
wijl hij de stuurman het rookgerei uit
de hand griste.
„Wat zijn dat voor manieren" kefte
hij, terwijl hij de pijp met een grote
boog in zee wierp. „Goed dat ik jullie
in de gaten kreeg! Je zou in minder
dan geen tijd mijn mooie kruiser heb
ben vernield!"
Kappie staarde hem ongelovig aan.
„Vernield?" herhaalde hij. „Hoor ik
dat goed? Bliksiekater... een raar soort
kruiser is dat dan! Is hij soms van
koekdeeg gemaakt, meneer?!"
De ander gaf geen an.tt'c ord. Hij had
Okki in de gaten gekregen, die bij de
achtersteven aan een eindje pijp pruts
te dat uit het dek omhoog stak.
„Daar heb je het al!" hijgde hij, op
de scheepsjongen afstormend. „Kleine
vandaal'. Wil je wel eens van het ven
tiel afblijven?!"
NED. HERV. KERK
Beroepen te St. Pancras: P. H.
Borgers te Birdaard: te Schoonhoven,
vac. J. Mol: W. de Bruijn te Ermelo;
te Zuilichem-Nieuwaal: A. J. Wijnma
len te Maartensdijk (Utrecht i; te
Leeuwarden, vac. P. J. van Veen: G.
Wassenaar te Harderwijk.
GEREFORMEERDE KERKEN
Examens: De classis Goes heeft
praeparatoir geëxamineerd en beroep
baar verklaard: C. Stam jr. te Goes,
kand. aan de V.U., die een eventueel
beroep terstond in overweging zal
nemen. Zijn adres is: Westwal 2 t«
Goes, tel. 01100—5906.
CHRIST. GEREFORM. KERKEN
Bedankt voor Middelharnis: J. C. van
Ravenswaay te Scheveningen.
KOUDEKERKE. In de ouderdom
van 83 jaar is gisteren te Apeldoorn
overleden ds. A. C. Heij, emeritus-predi
kant van de Geref. Kerken in Neder
land. Gedurende 28 jaar diende ds. Heij
de kerk van Koudekerke. Maandag zal
zijn stoffelijk overschot ter aarde wor
den besteld.