Vandaag
krijgt
België een Koningin
DE NATUUR
ET HARDE GESLACHT
KAPPIE EN DE LUCHTSTRIJD
gehoord en gez
Uit de kerken
Donderdag 15 december 1960
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 2
P. W, RUSSEL'S
ï$Mm
m
mm
mm
•ir
DOOR
DICNATE ROBBERTZ
Voor de dames Is
er een spiegel en
voor de
Brusselaars
veertien km hek
in en om uw huis
GEMEENTE VLISSEVGEN
KOOPT WEER HUIZEN
ï-, i
gjjflipill
ippa
13RUSSEL Vandaag dus krijgt het volk van België een koningin en koning Boudewijn een
vrouw, maar wat tot vanochtend acht uur miljoenen in spanning houdt is de vraag: Wat zegt Ukkel?
Jawel, Ukkel, hetgeen voor de Belgen hetzelfde betekent als voor ons „De Bilt". Bijna stotterend van
de zenuwen en met rode nekken of het hun persoonlijke schuld was, moesten de mannen van het
weerstation gisteravond laat nog altijd de trieste mededeling doen, dat ze voor de trouwdag regen,
ijzel en natte sneeuw verwachtten. Maar de optimistische Brusselaar zei: „Het kan net zo goed alleen
maar sneeuw worden en dan is het mooi", en hij nam weer een hap van zijn gebraden kip.
Gebraden kippen, ja, die verdwijnen
hier bij tienduizenden per dag in de
hongerige magen van de ontelbaren
die op de vooravond van het huwelijk
door de straten slenteren en voetje
voor "voetje van de Nieuwstraat de Ans-
pachlaan opdraaiden, om de lampjes
te zien, een fietsvlaggetje met het por
tret van dona Fabiola te kopen, de
etalages te bekijken en uiteindelijk op
een stoel te belanden achter een bord
patat en een pils.
De dag van gisteren was er vooral
een van uitrusten voor alle vorsten,
prinsen en prinsessen die naar Brusel
gekomen zijn. Dat was niet zo vreemd,
want pas gisterochtend tegen half vier
ging men naar bed aan het einde van
een grandioos bal in het paleis van
koning Boudewijn. Uren aan een stuk
is er gedanst en zowel koningin Juli
ana als de prinsessen Beatrix en Dene
waren menig keer op de vloer.
Het is voor onze koninklijke familie
verder dus een rustig verblijf hier ge
worden, gisteren. In de ochtend bracht
onze Vorstin met haar beide dochters
een bezoek aan de Nederlandse am
bassade en dronk er een kopje koffie
en 's middags lunchte zij bij koningin
Elisabeth, de grootmoeder van koning
Boudewijn.
BEER VOOR PHILIP
De prinsessen waren elders. Tegen
het lunchuur zag ik prinses Irene met
een grote beer onder de arm het kasteel
Belvedère instappen. Ze deed het samen
met prinses Beatrix en de beide zusjes
gingen lunchen by prins Albert en
prinses Paola. O ja, die beer? Voor
het zoontje van prinses Paola, prins
Philip.
Maar van wat rondkijken in de stad,
Brussel is in de donkere dagen voari. Kerstmis altijd een lichtstad, maar deze
keer is er toch een schepje bovenop gegooid.
72
Een week na driekoningen was het
weer uitzonderlijk zoel voor de tijd
van het jaar. Joris zeide tegen Ju-
rein dat hij twee ot misschien drie
dagen weg zou blijven. De knecht
vroeg niet waarom maar hij stond
hem vanaf de toren bezorgd na te
kijken. Het duurde vier dagen eer
Joris terug kwam. Al die tijd had
Jurein niet anders gehoord dan het
binnensmondse murmelen van Vlaes
Benne en het zachte janken van de
oude hond.
Hij ontstelde toen hij stemmen hoor
de en wilde eerst het klinket niet
open doen. Joris zat met twee broers
van Diete in een schuit. De boeren
zoons brachten mondvoorraad en
twee vaatjes bier mee. Nadat ze uit
geladen en een beker wijn gedronken
hadden uit de vroegere voorraad van
heer Adriaen, vroegen ze verlof om
het kasteel te bezichtigen. Joris liet
hen gaan. tot grote verontwaardiging
van Jurein, voor wie de nieuwsgie
righeid van de jongens onverdraag
lijk was. Tot middernacht moesten
ze blijven om op de volgende vloed
te wachten. Het maanlicht was zo
helder dat Joris hen op grote afstand
nog kon zien drijven op de terugweg
naar Agger.
Toen de dagen langer en de tem
peratuur milder begon te worden,
keek Joris uit over het wijde over
stroomde land of er misschien een
boot in het zicht kwam. Zijn moeder
wist waar hij was. Zij zou het zeker
tegen Arjen gezegd hebben.
Joris verlangde er naar om zijn
bastaardbroer te zien en te spreken.
Maar toen de ene dag na de andere
verstreek en alleen de kleine vlet
ten en roeibootjes van mosselvangers
en botvissers voorbij kwamen, nam
Joris op een ochtend de met ijzer be
slagen stok waarmee hij op zijn toch
ten door het drijvende land de bo
dem aftastte en ging op weg naar
Romerswale
Tegen de middag kwam hij in
Wolfcrtshuis. waar Claes en Berta
met Arjen aan het maal zaten. Ze
sprongen alle drie tegeiijk op toen
Joris bemodderd en verweerd de
zaal Binnenkwam Nadat hij zich van
he* ergste vuil ontdaan en ook wat
gegeten had. begonnen ze te praten.
Claes was in Bergen geweest waar
hij van zijn moeder gehoord had dat
Joris op Lodyeke wilde blijven Het
was toen maar half tot hem door
gedrongen wat dat betekende, want
hij wa= in heftige onmin van zijn
vader gescheiden. Heer Adriaen wil
de niet erkennen, dat hij tekort was
geschoten in het nerstel der dijken.
Nog veei minder was hij bereid om
toe te geven dat er van de door
braak voor Lodyeke nooit een haven
gemaakt zou kunnen worden Hij was
rusteloos en reisde van het een naar
het ander om steun en vooral geld
te krijgen
Joris hoorde uat zij arm geworden
waren Alleen Simon en Michel dien
den in het Bergse huis met twee
meisjes De stal was half leeg
Zelfs de zwarte hengst, waar heer
Adriaen het liefst mee reed. was aan
een Brabantse edelman verkocht
voor een groot oedrag in zilver
Arjen vertelde dat hij op weg was
geweest om Joris te zoeken. Maar
dan bedacht hij ineens dat Claes
niets wist van de hoeve in Agger en
hij zweeg'. Joris keek schuin naar
hem en lachte even. Hij vond dat
zijn broers, ondanks het vele dat zij
te zeggen hadden, zeer bedrukt en
in zichzelf gekeerd waren. Op zijn
schoonzuster had hij vroeger niet zo
gelet. Nu vond hij dat ze vriendelijk
was.
Joris bleef een paar dagen in Wol-
fertshuis. Hij was verwonderd over
het kind dat dikwijls met zijn hoofd
heen en weer schommelde. En wat
een lange armen en benen, merkte
hij op, of hebben kleine kinderen dat
altijd? Claes bromde dat zijn zoon
op een ongelukkig tijdstip ter wereld
was gekomen. Die armen en benen
was he> ergste niet. Het wiegelende
hoofd en het kwijlen bevielen hem
minder. Er was niemand in huis die
kon zeggen of alle kinderen zo kwijl
den want Marjanne Coman was weg
gegaan. Men had haar in ter Goes
onderdak beloofd, omdat ze zo'n goe
de vroedvrouw was.
Er is al zoveel ongeluk over ons
gekomen, bromde Claes. Misschien
deelt dit kind er ook in mee. Joris
wist niet wat hij daarop moest zeg
gen. Het liefst zou hij dadelijk terug
zijn gegaan naar Lodyeke, maar dat
moest hij uitstellen tot de volgende
ochtend Dan was het laag water en
zou hij met behulp van de lange stok
over de sporen kunnen lopen.
In de avond toen ze bij elkaar za
ten. hoorden ze een deur trekken en
het vage gerucht van voetstappen
Arjen liep de gang in om te kijken
of er iemand was
Ik dacht dat Joos terug kwam,
zei hij verlegen lachend. Hij vreesde
dat Claes de spot met hem zou drij
ven. Maar Claes zag er nadenkend
uit en hij knikte tegen Arjen alsof hij
het met hem eens was.
Dan zal hij niet ver meer zijn,
meende Berta. Ik hoorde duidelijk
lopen.
Het is een kwaad teken om
iemand te horen lopen die er niet is,
zei Claes half voor zichzelf. De hele
verdere avond bleven ze stil zitten en
ze merkten aan elkaar dat ze telkens
weer luisterden.
De volgende ochtend drong Claes er
op aan dat Joris een vaatje wijn en
gedroogd vlees mee zou nemen naar
Lodyeke. Je moet daar met tc
lang blijven, zei hij. Het is al erg
genoeg dat het land weg is. We moe
ten nu ook elkaar niet verliezen.
Joris zei dat er nog geen gevaar
dreigde, al hoorde hij 's nachts we'
dat er stenen uit de muren vielen
Aan Arjen vroeg hij of deze hem wil
de komen bezoeken als hij op zijn ei
gen erf zou zitten.
Waar is dat? vroeg Arjen ver
rast. In Agger?
Dat is nog niet zeker, bromci
Joris Maar een hoeve zal ik bez'
ten met eigen vee en paarden
En een vrouw?
Joris schudde nors het hoofd. -
Nu vraag je te veel, bastaard Al.
je op mijn hoeve komt, zul je hei
wel zien. Reken er maar op dat ik al
leen ben.
wat wel in de bedoeling moet hebben
gelegen, is niets gekomen en gister
avond moest men alweer aanzitten bij
een diner, dat de Belgische regering
de vorstelijke bezoekers aanbood.
Toen ik bij onze ambassade infor
meerde of het geheel niet een bijzonder
vermoeiende bezigheid was voor ko
ningin Juliana, zei men: „Dat wel,
maar ze vindt het heerlijk, want ze
houdt van het bijwonen van bruiloften".
FABIOLA: KNAP
Ja en sistermiddag om half drie
stond ik oog in oog met dona Fabiola,
bij een kleine grijze deur van de Ko
ninklijke Schouwburg in het hart van
Brussel. Geen enkele van de twaalf
honderd journalisten was er, want men
had het zorgvuldig geheim gehouden,
dat de koning en zijn verloofde een
voorstelling van Spaanse dansers ging
bijwonen.
Sleohts een handjevol mensen op
straat had ineens in de gaten, dat die
ene auto met die ene motoragent voor
op iets bijzonders te betekenen had en
die twintig mensen juichten om het
hardst: „Vive Fabiola".
De aanstaande koningin van België
is in werkelijkheid heel anders dan op
de foto's, dat wil ik wel graag zeggen.
Niets van dat beetje ouderwets-stijve
van die geposeerde plaatjes. In werke
lijkheid is ze een bijzonder charmante
jonge vrouw die, wanneer ze lacht,
haar witte tanden toont en lichtjes in
haar sprekende bruine ogen heeft, nog
knapper wordt.
Ze droeg een bruine bisam bontjas
en de gouden armband met munten
aan haar rechtèrpols rinkelde toen ze
de handvol juichers toezwaaide. Even
daarna was ze verdwenen met de in
generaalsuniform geklede koning Bou
dewijn, langs een smal trapje recht
streeks naar de koninklijke loge in de
Schouwburg.
EEN SPIEGEL
Wel. en verder vindt Brussel het
heerlijk te weten, dat prinses Margaret
uit Engeland en haar fotograaf de heer
Jones op de eerste verdieping van het
paleis logeren en er twee kamers heb
ben, waarvan de ene grijs en de andere
blauw is ingericht. „Hij is niet eens een
prins en toch mag hij in het paleis sla
pen, is dat niet geweldig?", vragen de
mensen elkaar in de café's.
In die café's en restaurants het oor
te luisteren leggen is overigens een
amusante bezigheid. Beier nog in een
van die typisch Brusselse lunchrooms,
waar voornamelijk damesbezoek komt.
Men windt zich op over de vraag of
de koninginnen, prinsessen en markie
zinnen vandaag wel. wanneer ze de
St. Goedelekerk zijn binnengegaan, de
gelegenheid krijgen hun toiletten wat
te schikken of dat zoiets niet kan in
een kerk.
Nou, het kan wel, want daar is
rekening mee gehouden en in het por
taal werd er zelfs een spiegel voor op
gehangen die men, voor men de eigen
lijke kerk binnengaat, kan consulteren.
En die bejaarde koningin-moeder
Elisabeth, moet die nu al die veertig
treden van de St, Goedele oplopen,
dat zou toch te veel voor haar zijn?
Ja, dat zou het ook, en daarom is zij de
enige, die de kerk vandaag via een zij
deur binnengaat, waardoor ze van al
die treden af is.
HONDERDEN CYCLAMENS
In de St. Goedele leek het gistermid
dag wel een werkplaats van een tim-
mermansschool. Er werd gehamerd en
gezaagd, gespijkerd en gesjouwd door
bijna tweehonderd mannen. Bij hon
derden werden de zachtrose cyclamens
binnengedragen en van buiten kwam
een noodkreet, dat het rode stoffen
dak, waaronder de vorsten vandaag de
kerk betreden en verlaten, te kort was.
De kreet bleek voorbarig, want men
had de rol stof niet helemaal afge
draaid
Bekend geworden is nu ook dat de
Paus in feite het huwelijk tussen de
koning en dona Fabiola inzegent, want
kardinaal van Roey heeft vanuit het
Vaticaan een speciale volmacht ont
vangen om de zegen namens de Paus
te geven.
Het zal iets enorms worden, die stoet
van auto's, die vanochtend van het pa
leis in Brussel naar de St. Goedelekerk
rijdt. Enorm in aantal en in reclame.
Want niet minder dan 135 auto's zullen
de hoge gasten vervoeren en op één na
(de auto van koning Boudewijn) moe
ten het allemaal Citroëns zijn.
Een woordvoerder van het Belgische
Geranium platypetalum is eigenlijk
de echte vasteplant-tuingeranium en
hiervan kan men veel plezier hebben.
Die bloeit erg rijk in de voorzomer met
lilablauwe bloemen; echt een border-
plant die op de voorgrond gepoot kan
worden; het gewas wordt niet veel ho
ger dan veertig centimeter. Ze bloeit
enorm rijk en bij niet vriezend weer
kan nu nog wel gepoot worden. Ze
verlangen wel een zonnig plekje en
men moet voor voedzame grond zorgen.
hof zei me gisteravond: „De mogelijk
heid bestaat dat we nog omzwaaien op
Chryslers, maar daar ziet het niet naar
uit, hoewel we toch ook willen voorko
men reclame voor één merk te ma
ken".
Hoe dan ook, de auto's zijn bijna al
lemaal gehuurd en gaan vanmiddag al
weer naar hun eigenaars terug.
DEBAT NODIG
Gisteravond en vannacht is men vele
uren bezig geweest om Brussel in de
hekken te zetten. Want de zeven kilo
meter lange tocht van paleis naar kerk
is vandaag hermetisch afgezet van ne
gen uur in de ochtend tot twee uur in
de middag, het uur waarop overigens
ook weer alle winkels opengaan!
En dat betekende veertien kilo
meter hek, voor beide kanten van de
straat en dat betekende ook dat de
stad Brussel voor duizenden guldens
nog hekken heeft moeten kopen en er
ten slotte nog vijf kilometer hek bij
moest lenen van negen plaatsen in de
provincie.
Daar zal dan wel weer over een
paar weken in de gemeenteraad over
gedebatteerd worden: of het wel nodig
was die hekkeh te kopen en alles is al
zo duur.
Want zo is er ook gedebatteerd of
het wel nodig was, dat koning Boude
wijn er nu voor de laatste veertien da
gen van het jaar ineens zes miljoen
franken bij moest krijgen. Die konden
dan beter in de staatskas blijven, want
alleen al het noenmaal vanmiddag kost
honderdduizend franken, zei men.
CONGO KOMT OOK
Gistermiddag heeft minister Van
Houtte van financiën de vragenstellers
geantwoord. De koning krijgt per jaar
zesendertig miljoen franken. Daarmee
moet hij alle onkosten bestrijden en al
leen al zijn personeel krijgt aan salaris
en pensioen dertig miljoen. Die zes
miljoen extra is bij de wet geregeld.
Uit Madrid
kwam gistermorgen
een delegatie tan
de universiteit, die
een boek en een
pop meebracht voor
het bruidspaar.
Die komen er bij in het jaar dat de
koning trouwt. .Wel, dat is in 1960 en
er is dus niets aan de hand, vindt de
minister. Maar er zijn al weer nieuwe
dingen om over te praten. Over de af
vaardiging van het Congolese leger,
dat nu ineens Congo bij het huwelijk
komt vertegenwoordigen in opdracht
van kolonel Moboetoe persoonlijk. Gis
teravond zijn drie officieren in Leo-
poldstad in een straalvliegtuig gestapt
en vanochtend vroeg moeten ze in
Brussel zijn. Nog precies op tijd, al
dient nu de ceremoniemeester weer te
zoeken naar een plaats om het drietal
in de stoet in te delen.
WIE MET WIE
Want die volgorde staat natuurlijk
al vast en zo kan ik u dus nu melden,
dat koningin Juliana vandaag begeleid
zal worden door koning Olaf van
Noorwegen, terwijl prins Bernhard de
Spaanse gravin Alejandro de Mora ter
kerke zal voeren. Prinses Beatrix zal
schrijden aan de arm van prins Felix
van Luxemburg en prinses Irene wan
delt aan de zijde van prins Iskander
Desta, een kleinzoon van de keizer van
Ethiopië.
Er wordt hier door de vrouwelijke
journalisten van damesbladen in Enge
land en Amerika bijna gevochten om
aan de weet te komen wie naast wie
wandelt. Misschien helpt het u wat,
wanneer u vandaag naar een TV-
scherm zit te kijken en alvast weet dat
het de Zweedse prins Bertil is, die
naast prinses Margaret van Engeland
te zien zal zijn, terwijl de fotograaf de
heer Jones een prinses Elisabeth van
Hessen kreeg aangewezen en nummer
dertig van achter staat genoteerd op
de lijst met honderdtien namen. Met
helemaal achteraan een hertog van
Aosta.
Ja, drie prinsessen, één prins en
mejuffrouwen en drie heren zullen de
bruidsmeisjes en jonkers zyn en onder
hen is er één van wie u nog nooit ge
hoord zult hebben, maar die een naam
draagt die klinkt als een dans. Het is
senorita Mercedes Escriva de Romani
y Mora.
OP 8 JUNI
En dan is dus vandaag de dag
waarom al die voorbereidingen zijn
begonnen. Er is gisteren gerepeteerd
in de kerk en in het paleis, met de
meesten van de prinsessen en prinsen
als figuranten. Iedereen weet nu pre
cies hoeveel stappen naar links of
rechts er gemaakt dienen te worden en
waar zijn of haar plaats is.
De burgemeester van Brussel heeft
gevraagd om geen bloemen te gooien
naar de auto van het bruidspaar, omdat
er anders paarden kunnen schrikken.
En dona Fabiola heeft zich in een on
bewaakt moment, waarop ze nog niet
attent genoeg was op haar taak in de
toekomst, gezegd: „Boudewijn vroeg
om mijn hand op 8 juni".
Hetgeen miljoenen hier nu dus kun
nen weten en hetgeen tienduizenden
brave huismoeders weer helemaal ge
lukkig heeft gemaakt.
DIE ROELANDT
Vlaggen haalt men in België 's avonds
en 's nachts niet binnen en daarom
waaiden de Belgische en Spaanse dun
doeken gisteravond nog overal in
Brussel onder een loodgrijze lucht, die
af en toe wat sneeuwvlokjes losliet.
Het was koud en de vooruitzichten
baren velen zorgen. Niet de familie
Roelandt die vlak bij Namen woont,
er een achtste en negende baby bij
kregen in de vorm van een tweeling
en de peuters onverwijld Boudewijn
en Fabiola noemden.
Dat bleek een goede gedachte, want
dona Fabiola heeft een spaarbank
boekje met honderdvijftig gulden ge
stuurd en fotografen uit de hele wereld
die gisteren nog niet veel te doen
hadden en de baby's wilden fotogra
feren moesten eerst vijftien gulden
betalen voor ze hun camera te voor
schijn mochten halen.
Want zaken zijn zaken, vindt meneer
Roelandt.
U rnSTEKENDWAS
v TWEEDE PILOOT,MENE£P
GORDON11< ZOU UWIU-
LEN VRAGEN -BENT U
J VAN MENING, PATM A
'1 VOOR COOKËTERECHT
ËEN LANDINGSGESTEL
HEEFT LATEN AFW ER PEN
IWIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilllllllllllHIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIltllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllRIIIIIIIIIMIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIflIllllinillinillllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIMIIIIIIIItlllllllllllllllllillir
NED. HERV. KERK
Beroepen te Windesheim: C. M. V.
Ede, vicaris te Deventer. Aangenomen
naar Emmen: C. Smit te Diever
CHRIST. GEREF. KERKEN
Beroepen te London (Ontario. Cana
da): Joh. Prins te Groningen.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Bedankt voor Benthuizen: Chr. van
Dam te Rotterdam-Z.
13. Met verende tred en groeiende ver-
baz.ng vervolgden Kappie en zijn man
nen hun rondgang over de kruiser. Het
hele schip bleek vervaardigd te zijn van
een veerkrachtig, zacht materiaal.
..Zoiets heb ik nog nooit in mijn vaar
water gehad", mompelde Kappie hoofd
schuddend. „Voor de rest lijkt het in al
les op een gewone schietschuit! Zou het
soms een nieuwigheid zijn. een geheim
wapen? Maar dan snap ik ja niet, waar
om er niemand zijn best doet om het
geheim te houden".
Het vreemde schip boeide hen zozeer,
dat geen van de zeelieden bemerkte dat
er al een tijdje geen wolken meer op
stegen achter de heuvels op het eiland.
En Kappie had zich nog wel afgevraagd
of die wolken soms v rband hielden
met de aanwezigheid van de kruiser.
Dal scheen intussen wel het geval te
zijn, wan-t uit de richting van de heu
vels kwam een gezette figuur naar het
strand hollen. Zo'n haast had deze om
bij de kruiser te komen, dat hij van
tijd tot tijd struikelde over de te lange,
morsige witte jas waarin hij was ge
huld...
VLISSINGEN. Om te zijner tijd
uitvoering te kunnen geven aan het ont
worpen saneringsplan gaat de gemeen-
*-™opni<ïVw en^e^e huizen kopen. Voor
6o00 gulden zullen de panden Groene-
woud 63 en 65 in eigendom verkregen
worden. De panden Oude Markt 27 en
Kolvenierstraat 15 willen B. en W. rui-
het pand Paul Krugerstraat
4b. Bij de ruil zal aan Je voormalige
eigenaar echter nog 1500 gulden extra
moeten worden uitgekeerd. Een twee
tal woningen, Noordstraat 18 en Vrou
wenstraat 30, zijn er zo slecht aan toe
dat zij onbewoonbaar zullen worden
verklaard.