Vandaag krijgt België een Koningin DE NATUUR ET HARDE GESLACHT KAPPIE EN DE LUCHTSTRIJD gehoord en gez Uit de kerken Donderdag 15 december 1960 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 2 P. W, RUSSEL'S ï$Mm m mm mm •ir DOOR DICNATE ROBBERTZ Voor de dames Is er een spiegel en voor de Brusselaars veertien km hek in en om uw huis GEMEENTE VLISSEVGEN KOOPT WEER HUIZEN ï-, i gjjflipill ippa 13RUSSEL Vandaag dus krijgt het volk van België een koningin en koning Boudewijn een vrouw, maar wat tot vanochtend acht uur miljoenen in spanning houdt is de vraag: Wat zegt Ukkel? Jawel, Ukkel, hetgeen voor de Belgen hetzelfde betekent als voor ons „De Bilt". Bijna stotterend van de zenuwen en met rode nekken of het hun persoonlijke schuld was, moesten de mannen van het weerstation gisteravond laat nog altijd de trieste mededeling doen, dat ze voor de trouwdag regen, ijzel en natte sneeuw verwachtten. Maar de optimistische Brusselaar zei: „Het kan net zo goed alleen maar sneeuw worden en dan is het mooi", en hij nam weer een hap van zijn gebraden kip. Gebraden kippen, ja, die verdwijnen hier bij tienduizenden per dag in de hongerige magen van de ontelbaren die op de vooravond van het huwelijk door de straten slenteren en voetje voor "voetje van de Nieuwstraat de Ans- pachlaan opdraaiden, om de lampjes te zien, een fietsvlaggetje met het por tret van dona Fabiola te kopen, de etalages te bekijken en uiteindelijk op een stoel te belanden achter een bord patat en een pils. De dag van gisteren was er vooral een van uitrusten voor alle vorsten, prinsen en prinsessen die naar Brusel gekomen zijn. Dat was niet zo vreemd, want pas gisterochtend tegen half vier ging men naar bed aan het einde van een grandioos bal in het paleis van koning Boudewijn. Uren aan een stuk is er gedanst en zowel koningin Juli ana als de prinsessen Beatrix en Dene waren menig keer op de vloer. Het is voor onze koninklijke familie verder dus een rustig verblijf hier ge worden, gisteren. In de ochtend bracht onze Vorstin met haar beide dochters een bezoek aan de Nederlandse am bassade en dronk er een kopje koffie en 's middags lunchte zij bij koningin Elisabeth, de grootmoeder van koning Boudewijn. BEER VOOR PHILIP De prinsessen waren elders. Tegen het lunchuur zag ik prinses Irene met een grote beer onder de arm het kasteel Belvedère instappen. Ze deed het samen met prinses Beatrix en de beide zusjes gingen lunchen by prins Albert en prinses Paola. O ja, die beer? Voor het zoontje van prinses Paola, prins Philip. Maar van wat rondkijken in de stad, Brussel is in de donkere dagen voari. Kerstmis altijd een lichtstad, maar deze keer is er toch een schepje bovenop gegooid. 72 Een week na driekoningen was het weer uitzonderlijk zoel voor de tijd van het jaar. Joris zeide tegen Ju- rein dat hij twee ot misschien drie dagen weg zou blijven. De knecht vroeg niet waarom maar hij stond hem vanaf de toren bezorgd na te kijken. Het duurde vier dagen eer Joris terug kwam. Al die tijd had Jurein niet anders gehoord dan het binnensmondse murmelen van Vlaes Benne en het zachte janken van de oude hond. Hij ontstelde toen hij stemmen hoor de en wilde eerst het klinket niet open doen. Joris zat met twee broers van Diete in een schuit. De boeren zoons brachten mondvoorraad en twee vaatjes bier mee. Nadat ze uit geladen en een beker wijn gedronken hadden uit de vroegere voorraad van heer Adriaen, vroegen ze verlof om het kasteel te bezichtigen. Joris liet hen gaan. tot grote verontwaardiging van Jurein, voor wie de nieuwsgie righeid van de jongens onverdraag lijk was. Tot middernacht moesten ze blijven om op de volgende vloed te wachten. Het maanlicht was zo helder dat Joris hen op grote afstand nog kon zien drijven op de terugweg naar Agger. Toen de dagen langer en de tem peratuur milder begon te worden, keek Joris uit over het wijde over stroomde land of er misschien een boot in het zicht kwam. Zijn moeder wist waar hij was. Zij zou het zeker tegen Arjen gezegd hebben. Joris verlangde er naar om zijn bastaardbroer te zien en te spreken. Maar toen de ene dag na de andere verstreek en alleen de kleine vlet ten en roeibootjes van mosselvangers en botvissers voorbij kwamen, nam Joris op een ochtend de met ijzer be slagen stok waarmee hij op zijn toch ten door het drijvende land de bo dem aftastte en ging op weg naar Romerswale Tegen de middag kwam hij in Wolfcrtshuis. waar Claes en Berta met Arjen aan het maal zaten. Ze sprongen alle drie tegeiijk op toen Joris bemodderd en verweerd de zaal Binnenkwam Nadat hij zich van he* ergste vuil ontdaan en ook wat gegeten had. begonnen ze te praten. Claes was in Bergen geweest waar hij van zijn moeder gehoord had dat Joris op Lodyeke wilde blijven Het was toen maar half tot hem door gedrongen wat dat betekende, want hij wa= in heftige onmin van zijn vader gescheiden. Heer Adriaen wil de niet erkennen, dat hij tekort was geschoten in het nerstel der dijken. Nog veei minder was hij bereid om toe te geven dat er van de door braak voor Lodyeke nooit een haven gemaakt zou kunnen worden Hij was rusteloos en reisde van het een naar het ander om steun en vooral geld te krijgen Joris hoorde uat zij arm geworden waren Alleen Simon en Michel dien den in het Bergse huis met twee meisjes De stal was half leeg Zelfs de zwarte hengst, waar heer Adriaen het liefst mee reed. was aan een Brabantse edelman verkocht voor een groot oedrag in zilver Arjen vertelde dat hij op weg was geweest om Joris te zoeken. Maar dan bedacht hij ineens dat Claes niets wist van de hoeve in Agger en hij zweeg'. Joris keek schuin naar hem en lachte even. Hij vond dat zijn broers, ondanks het vele dat zij te zeggen hadden, zeer bedrukt en in zichzelf gekeerd waren. Op zijn schoonzuster had hij vroeger niet zo gelet. Nu vond hij dat ze vriendelijk was. Joris bleef een paar dagen in Wol- fertshuis. Hij was verwonderd over het kind dat dikwijls met zijn hoofd heen en weer schommelde. En wat een lange armen en benen, merkte hij op, of hebben kleine kinderen dat altijd? Claes bromde dat zijn zoon op een ongelukkig tijdstip ter wereld was gekomen. Die armen en benen was he> ergste niet. Het wiegelende hoofd en het kwijlen bevielen hem minder. Er was niemand in huis die kon zeggen of alle kinderen zo kwijl den want Marjanne Coman was weg gegaan. Men had haar in ter Goes onderdak beloofd, omdat ze zo'n goe de vroedvrouw was. Er is al zoveel ongeluk over ons gekomen, bromde Claes. Misschien deelt dit kind er ook in mee. Joris wist niet wat hij daarop moest zeg gen. Het liefst zou hij dadelijk terug zijn gegaan naar Lodyeke, maar dat moest hij uitstellen tot de volgende ochtend Dan was het laag water en zou hij met behulp van de lange stok over de sporen kunnen lopen. In de avond toen ze bij elkaar za ten. hoorden ze een deur trekken en het vage gerucht van voetstappen Arjen liep de gang in om te kijken of er iemand was Ik dacht dat Joos terug kwam, zei hij verlegen lachend. Hij vreesde dat Claes de spot met hem zou drij ven. Maar Claes zag er nadenkend uit en hij knikte tegen Arjen alsof hij het met hem eens was. Dan zal hij niet ver meer zijn, meende Berta. Ik hoorde duidelijk lopen. Het is een kwaad teken om iemand te horen lopen die er niet is, zei Claes half voor zichzelf. De hele verdere avond bleven ze stil zitten en ze merkten aan elkaar dat ze telkens weer luisterden. De volgende ochtend drong Claes er op aan dat Joris een vaatje wijn en gedroogd vlees mee zou nemen naar Lodyeke. Je moet daar met tc lang blijven, zei hij. Het is al erg genoeg dat het land weg is. We moe ten nu ook elkaar niet verliezen. Joris zei dat er nog geen gevaar dreigde, al hoorde hij 's nachts we' dat er stenen uit de muren vielen Aan Arjen vroeg hij of deze hem wil de komen bezoeken als hij op zijn ei gen erf zou zitten. Waar is dat? vroeg Arjen ver rast. In Agger? Dat is nog niet zeker, bromci Joris Maar een hoeve zal ik bez' ten met eigen vee en paarden En een vrouw? Joris schudde nors het hoofd. - Nu vraag je te veel, bastaard Al. je op mijn hoeve komt, zul je hei wel zien. Reken er maar op dat ik al leen ben. wat wel in de bedoeling moet hebben gelegen, is niets gekomen en gister avond moest men alweer aanzitten bij een diner, dat de Belgische regering de vorstelijke bezoekers aanbood. Toen ik bij onze ambassade infor meerde of het geheel niet een bijzonder vermoeiende bezigheid was voor ko ningin Juliana, zei men: „Dat wel, maar ze vindt het heerlijk, want ze houdt van het bijwonen van bruiloften". FABIOLA: KNAP Ja en sistermiddag om half drie stond ik oog in oog met dona Fabiola, bij een kleine grijze deur van de Ko ninklijke Schouwburg in het hart van Brussel. Geen enkele van de twaalf honderd journalisten was er, want men had het zorgvuldig geheim gehouden, dat de koning en zijn verloofde een voorstelling van Spaanse dansers ging bijwonen. Sleohts een handjevol mensen op straat had ineens in de gaten, dat die ene auto met die ene motoragent voor op iets bijzonders te betekenen had en die twintig mensen juichten om het hardst: „Vive Fabiola". De aanstaande koningin van België is in werkelijkheid heel anders dan op de foto's, dat wil ik wel graag zeggen. Niets van dat beetje ouderwets-stijve van die geposeerde plaatjes. In werke lijkheid is ze een bijzonder charmante jonge vrouw die, wanneer ze lacht, haar witte tanden toont en lichtjes in haar sprekende bruine ogen heeft, nog knapper wordt. Ze droeg een bruine bisam bontjas en de gouden armband met munten aan haar rechtèrpols rinkelde toen ze de handvol juichers toezwaaide. Even daarna was ze verdwenen met de in generaalsuniform geklede koning Bou dewijn, langs een smal trapje recht streeks naar de koninklijke loge in de Schouwburg. EEN SPIEGEL Wel. en verder vindt Brussel het heerlijk te weten, dat prinses Margaret uit Engeland en haar fotograaf de heer Jones op de eerste verdieping van het paleis logeren en er twee kamers heb ben, waarvan de ene grijs en de andere blauw is ingericht. „Hij is niet eens een prins en toch mag hij in het paleis sla pen, is dat niet geweldig?", vragen de mensen elkaar in de café's. In die café's en restaurants het oor te luisteren leggen is overigens een amusante bezigheid. Beier nog in een van die typisch Brusselse lunchrooms, waar voornamelijk damesbezoek komt. Men windt zich op over de vraag of de koninginnen, prinsessen en markie zinnen vandaag wel. wanneer ze de St. Goedelekerk zijn binnengegaan, de gelegenheid krijgen hun toiletten wat te schikken of dat zoiets niet kan in een kerk. Nou, het kan wel, want daar is rekening mee gehouden en in het por taal werd er zelfs een spiegel voor op gehangen die men, voor men de eigen lijke kerk binnengaat, kan consulteren. En die bejaarde koningin-moeder Elisabeth, moet die nu al die veertig treden van de St, Goedele oplopen, dat zou toch te veel voor haar zijn? Ja, dat zou het ook, en daarom is zij de enige, die de kerk vandaag via een zij deur binnengaat, waardoor ze van al die treden af is. HONDERDEN CYCLAMENS In de St. Goedele leek het gistermid dag wel een werkplaats van een tim- mermansschool. Er werd gehamerd en gezaagd, gespijkerd en gesjouwd door bijna tweehonderd mannen. Bij hon derden werden de zachtrose cyclamens binnengedragen en van buiten kwam een noodkreet, dat het rode stoffen dak, waaronder de vorsten vandaag de kerk betreden en verlaten, te kort was. De kreet bleek voorbarig, want men had de rol stof niet helemaal afge draaid Bekend geworden is nu ook dat de Paus in feite het huwelijk tussen de koning en dona Fabiola inzegent, want kardinaal van Roey heeft vanuit het Vaticaan een speciale volmacht ont vangen om de zegen namens de Paus te geven. Het zal iets enorms worden, die stoet van auto's, die vanochtend van het pa leis in Brussel naar de St. Goedelekerk rijdt. Enorm in aantal en in reclame. Want niet minder dan 135 auto's zullen de hoge gasten vervoeren en op één na (de auto van koning Boudewijn) moe ten het allemaal Citroëns zijn. Een woordvoerder van het Belgische Geranium platypetalum is eigenlijk de echte vasteplant-tuingeranium en hiervan kan men veel plezier hebben. Die bloeit erg rijk in de voorzomer met lilablauwe bloemen; echt een border- plant die op de voorgrond gepoot kan worden; het gewas wordt niet veel ho ger dan veertig centimeter. Ze bloeit enorm rijk en bij niet vriezend weer kan nu nog wel gepoot worden. Ze verlangen wel een zonnig plekje en men moet voor voedzame grond zorgen. hof zei me gisteravond: „De mogelijk heid bestaat dat we nog omzwaaien op Chryslers, maar daar ziet het niet naar uit, hoewel we toch ook willen voorko men reclame voor één merk te ma ken". Hoe dan ook, de auto's zijn bijna al lemaal gehuurd en gaan vanmiddag al weer naar hun eigenaars terug. DEBAT NODIG Gisteravond en vannacht is men vele uren bezig geweest om Brussel in de hekken te zetten. Want de zeven kilo meter lange tocht van paleis naar kerk is vandaag hermetisch afgezet van ne gen uur in de ochtend tot twee uur in de middag, het uur waarop overigens ook weer alle winkels opengaan! En dat betekende veertien kilo meter hek, voor beide kanten van de straat en dat betekende ook dat de stad Brussel voor duizenden guldens nog hekken heeft moeten kopen en er ten slotte nog vijf kilometer hek bij moest lenen van negen plaatsen in de provincie. Daar zal dan wel weer over een paar weken in de gemeenteraad over gedebatteerd worden: of het wel nodig was die hekkeh te kopen en alles is al zo duur. Want zo is er ook gedebatteerd of het wel nodig was, dat koning Boude wijn er nu voor de laatste veertien da gen van het jaar ineens zes miljoen franken bij moest krijgen. Die konden dan beter in de staatskas blijven, want alleen al het noenmaal vanmiddag kost honderdduizend franken, zei men. CONGO KOMT OOK Gistermiddag heeft minister Van Houtte van financiën de vragenstellers geantwoord. De koning krijgt per jaar zesendertig miljoen franken. Daarmee moet hij alle onkosten bestrijden en al leen al zijn personeel krijgt aan salaris en pensioen dertig miljoen. Die zes miljoen extra is bij de wet geregeld. Uit Madrid kwam gistermorgen een delegatie tan de universiteit, die een boek en een pop meebracht voor het bruidspaar. Die komen er bij in het jaar dat de koning trouwt. .Wel, dat is in 1960 en er is dus niets aan de hand, vindt de minister. Maar er zijn al weer nieuwe dingen om over te praten. Over de af vaardiging van het Congolese leger, dat nu ineens Congo bij het huwelijk komt vertegenwoordigen in opdracht van kolonel Moboetoe persoonlijk. Gis teravond zijn drie officieren in Leo- poldstad in een straalvliegtuig gestapt en vanochtend vroeg moeten ze in Brussel zijn. Nog precies op tijd, al dient nu de ceremoniemeester weer te zoeken naar een plaats om het drietal in de stoet in te delen. WIE MET WIE Want die volgorde staat natuurlijk al vast en zo kan ik u dus nu melden, dat koningin Juliana vandaag begeleid zal worden door koning Olaf van Noorwegen, terwijl prins Bernhard de Spaanse gravin Alejandro de Mora ter kerke zal voeren. Prinses Beatrix zal schrijden aan de arm van prins Felix van Luxemburg en prinses Irene wan delt aan de zijde van prins Iskander Desta, een kleinzoon van de keizer van Ethiopië. Er wordt hier door de vrouwelijke journalisten van damesbladen in Enge land en Amerika bijna gevochten om aan de weet te komen wie naast wie wandelt. Misschien helpt het u wat, wanneer u vandaag naar een TV- scherm zit te kijken en alvast weet dat het de Zweedse prins Bertil is, die naast prinses Margaret van Engeland te zien zal zijn, terwijl de fotograaf de heer Jones een prinses Elisabeth van Hessen kreeg aangewezen en nummer dertig van achter staat genoteerd op de lijst met honderdtien namen. Met helemaal achteraan een hertog van Aosta. Ja, drie prinsessen, één prins en mejuffrouwen en drie heren zullen de bruidsmeisjes en jonkers zyn en onder hen is er één van wie u nog nooit ge hoord zult hebben, maar die een naam draagt die klinkt als een dans. Het is senorita Mercedes Escriva de Romani y Mora. OP 8 JUNI En dan is dus vandaag de dag waarom al die voorbereidingen zijn begonnen. Er is gisteren gerepeteerd in de kerk en in het paleis, met de meesten van de prinsessen en prinsen als figuranten. Iedereen weet nu pre cies hoeveel stappen naar links of rechts er gemaakt dienen te worden en waar zijn of haar plaats is. De burgemeester van Brussel heeft gevraagd om geen bloemen te gooien naar de auto van het bruidspaar, omdat er anders paarden kunnen schrikken. En dona Fabiola heeft zich in een on bewaakt moment, waarop ze nog niet attent genoeg was op haar taak in de toekomst, gezegd: „Boudewijn vroeg om mijn hand op 8 juni". Hetgeen miljoenen hier nu dus kun nen weten en hetgeen tienduizenden brave huismoeders weer helemaal ge lukkig heeft gemaakt. DIE ROELANDT Vlaggen haalt men in België 's avonds en 's nachts niet binnen en daarom waaiden de Belgische en Spaanse dun doeken gisteravond nog overal in Brussel onder een loodgrijze lucht, die af en toe wat sneeuwvlokjes losliet. Het was koud en de vooruitzichten baren velen zorgen. Niet de familie Roelandt die vlak bij Namen woont, er een achtste en negende baby bij kregen in de vorm van een tweeling en de peuters onverwijld Boudewijn en Fabiola noemden. Dat bleek een goede gedachte, want dona Fabiola heeft een spaarbank boekje met honderdvijftig gulden ge stuurd en fotografen uit de hele wereld die gisteren nog niet veel te doen hadden en de baby's wilden fotogra feren moesten eerst vijftien gulden betalen voor ze hun camera te voor schijn mochten halen. Want zaken zijn zaken, vindt meneer Roelandt. U rnSTEKENDWAS v TWEEDE PILOOT,MENE£P GORDON11< ZOU UWIU- LEN VRAGEN -BENT U J VAN MENING, PATM A '1 VOOR COOKËTERECHT ËEN LANDINGSGESTEL HEEFT LATEN AFW ER PEN IWIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilllllllllllHIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIltllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllRIIIIIIIIIMIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIflIllllinillinillllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIMIIIIIIIItlllllllllllllllllillir NED. HERV. KERK Beroepen te Windesheim: C. M. V. Ede, vicaris te Deventer. Aangenomen naar Emmen: C. Smit te Diever CHRIST. GEREF. KERKEN Beroepen te London (Ontario. Cana da): Joh. Prins te Groningen. GEREFORMEERDE GEMEENTEN Bedankt voor Benthuizen: Chr. van Dam te Rotterdam-Z. 13. Met verende tred en groeiende ver- baz.ng vervolgden Kappie en zijn man nen hun rondgang over de kruiser. Het hele schip bleek vervaardigd te zijn van een veerkrachtig, zacht materiaal. ..Zoiets heb ik nog nooit in mijn vaar water gehad", mompelde Kappie hoofd schuddend. „Voor de rest lijkt het in al les op een gewone schietschuit! Zou het soms een nieuwigheid zijn. een geheim wapen? Maar dan snap ik ja niet, waar om er niemand zijn best doet om het geheim te houden". Het vreemde schip boeide hen zozeer, dat geen van de zeelieden bemerkte dat er al een tijdje geen wolken meer op stegen achter de heuvels op het eiland. En Kappie had zich nog wel afgevraagd of die wolken soms v rband hielden met de aanwezigheid van de kruiser. Dal scheen intussen wel het geval te zijn, wan-t uit de richting van de heu vels kwam een gezette figuur naar het strand hollen. Zo'n haast had deze om bij de kruiser te komen, dat hij van tijd tot tijd struikelde over de te lange, morsige witte jas waarin hij was ge huld... VLISSINGEN. Om te zijner tijd uitvoering te kunnen geven aan het ont worpen saneringsplan gaat de gemeen- *-™opni<ïVw en^e^e huizen kopen. Voor 6o00 gulden zullen de panden Groene- woud 63 en 65 in eigendom verkregen worden. De panden Oude Markt 27 en Kolvenierstraat 15 willen B. en W. rui- het pand Paul Krugerstraat 4b. Bij de ruil zal aan Je voormalige eigenaar echter nog 1500 gulden extra moeten worden uitgekeerd. Een twee tal woningen, Noordstraat 18 en Vrou wenstraat 30, zijn er zo slecht aan toe dat zij onbewoonbaar zullen worden verklaard.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1960 | | pagina 2