Urker vissersboot twee opvarenden vermist overvaren BRAM BRASSER, MODELBOUWER VAN EEN OUDE TRADITIE Drie hooggeplaatste Zeeuwen kregen groene baretten Zeeuwsch Dagblad DRAMATISCHE GEBEURTENIS BIJ WESTKAPELLE Schipper zag broers voor zijn ogen verdwijnen draion Chevroletshow in Goes Zaterdag 10 december 1960 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 3 Komen en gaan Winstdeling föjR fÈXI LEXINGTON WERELDMERK from America's Best Tobaccos Ontsteltenis Vijf minuten bi ielse Lezers grijpen naar de peil Chauffeur in paniek: Sluitboom vernield Dr. P. de Jonge overleden Brutale inbraak in Schoondijke Grieven van het raadslid Vervest Subsidievoorstellen van Gedep. Staten Zeelieden vochten Geen vlootvoogd, maar wel kennis van zaken Vlissinger bedrij ft edele hobbv aan de Molenstraat JUFFERBLOKKEN BRONZEN MEDAILLE STATENJACHT Qver^hkm KOM! Plechtigheid in Roosendaal Kompagnieën dragen voortaan namen van Zeeuwse gemeenten Erekommando's Vaantjes Protestants-Christelijk VAD AT de Italianen met vele vrien delijkheden naar ons land zijn overgebracht om hier te komen wer ken, hebben wij de volgende stap ge waagd en hebben wat landgenoten van de 'dezer dagen weer vertrokken Sint Nicolaas uitgenodigd hun arbeids krachten hier in te zetten. Er komen dus Spanjaarden en voor hen geldt hetzelfde hetgeen wij onlangs schre ven over de Italianen: hartelijk welkom. Maar toch, bij al dat binnenhalen van dure buitenlandse arbeidskrach ten moet een vraag worden gesteld. In de grensgebieden trekken steeds meer Nederlanders naar Duitsland, vooral bouwvakarbeiders, omdat zij daar veel meer kunnen verdienen dan in eigen land. In het midden van Nederland ont staat thans de bijzonder vreemde si tuatie, dat uit de grensgebieden de mensen naar Duitsland gaan, arbeiders uit de omgeving van Ede en Veenen- daal trekken naar die grensgebieden, mensen uit Amersfoort gaan naar Ede en Veenendaal en mannen en vrou wen uit de Veluwe komen naar Amers foort enzovoort. Een heen en weer trekken, waarmee duizenden guldens zijn gemoeid. En omdat een groot aan tal het buitenland in trekt, willen wij naast de Italianen ook nog Spanjaar den hebben. De werkgevers, vooral in de mammoethbedrijven, zijn bereid veel te betalen. Men vraagt zich dan af of de eigen mensen niet beter betaald kunnen worden met het geld, dat wij besteden aan de buitenlanders, die hier voor dure dubbeltjes komen werken. Hoewel de zaak niet zo heel eenvou dig ligt, vraagt men zich wel eens af of er niet iets anders op verzonnen kan worden dan reizen en trekken. TAE KAB-voorzitter Middelhuis heeft tijdens een vergadering van zijn Verbond in Utrecht een opmerking gemaakt, die nadere overweging ver dient. Hij constateerde op die verga dering: „Aan de winsten moet men niet komen; die behouden de onder nemers voor zich zelf" en „Winstde ling niet afkoopbaar met kleine loons verhoging". Beide uitspraken zouden op zich zelf aanleiding tot een kleine studie kunnen zijn, ware het niet, dat zij bij wijze van spreken al in het volle leven staan en telkens terugkomen in de bepaling van het loonbeleid als geheel. De winstdeling is nog lang geen al gemeen goed. Integendeel, incidenteel en naar de mate van de winst delen de werknemers in de vruchten van, ook jhun, arbeid. Het is een uitermate moeilijke zaak, omdat aan het einde van een jaar geen werknemer in de boeken van zijn werkgever kan kijken of de winstdeling wel naar eer en ge weten is toegepast. De werknemers zijn volkomen afhankelijk van de gemutst heid van de ondernemer en de com missarissen of er een brokje afvalt en hoe veel. Het behoeft geen betoog, dat wij dit op zichzelf een hoogst onbe vredigende gang van zaken vinden. De werknemers als geheel zullen op de één of andere wijze moeten kunnen meebepalen hoe groot 'de winstdeling is of zal zijn. Het is duidelijk, dat een onderne mingsraad in dit opzicht belangrijk wérk zou kunnen verrichten, al stuit men dan op de hoogst merkwaardige ongeïnteresseerdheid van een groot aantal werknemers. Eerst dient in dit opzicht een betere verhouding tot stand te worden gebracht. Maar, afgezien daarvan, zit in de tweede opmerking van de heer Mid delhuis wél een kern van waarheid. De winstdeling behoort, zeker in de toe komst, een integrerend deel van het arbeidersinkomen te worden, opdat de onzekere financiële factor, die thans aan een winstdeling kleeft, zoveel mo gelijk wordt uitgeschakeld. Dat be hoeft zeker geen kleine loonsverhoging in te houden en deze behoort er zeker niet voor in de plaats te komen. Het zou een al te eenvoudige oplossing zijn om van het probleem als zodanig af te komen. Toch verdienen beide opmerkingen van de heer Middelhuis nader beraad, al was het alleen maar om de gedach ten te bepalen bij een zaak, die al veel te lang aan werkgever en werknemer is voorbij gegaan. Advertentie VLISSINGEN. De gehele Urkse vissersgemeenschap is in rouw gedompeld. In enkele minu ten tijds betaalden twee nog jonge vissers bij Westkapelle hun tol aan de zee. Twee gebroeders, die onder de ogen van een andere broer door de elementen werden geveld. Twee vaders, nog in de kracht van hun leven. Diep onder de indruk van de scheepsramp die zich in de vroege ochtend van vrijdag in de monding van de Westerscheid e voltrok, maar volkomen beheerst vertelden de twee schipbreukelingen, die de ramp met hun scheepje URK 33, de „Tjeerd Jacoba", overleefden, na aankomst bij het Roeiershoofd in Vlissingen hun droevige bele venissen. i De URK 33, die in span voer met de URK 66, de „Vijf Gebroeders", maakte d'eel uit van een groot konvooi van Urk se vissersschepen. Het zicht was goed en het nachtelijk duister werd ter plaat- ise gebroken door de tot één grote licht gloed gebundelde lichtjes van de in Breskens gestationeerde Urker vissers vloot. Plotseling het was omstreeks half vier ontdekten de op haring vangst zijnde vissers een grote Zweedse ertstanker. Het bleek de 24000 ton me tende „Mataregnie", die met aan boord een Nederlandse loods zijn eerste zeereis maakte. Ér maakte zich schrik van de stoere Vissers meester, toen de tanker, die uit (moest wijken voor een span vissers scheepjes, recht kwam afvaren op de URK 33, op welk vaartuig zich op dat moment slechts vier bemanningsleden bevonden, omdat een van de koppen van de „Tjeerd Jacoba", Dirk Kramer, zojuist was overgestapt op de URK 66 in verband met het overnemen van net ten. Schrik maakte plaats voor ontstelte nis op de twintig span bootjes. De vier vissers van de „Tjeerd Jacoba", een gloednieuw schuitje, dat pas een half jaar in de vaart was, vertoefden op de brug van hun vaartuig toen de Zweed de URK 33 raakte aan bakboordzijde. Schipper Eis Hoekstra (38) schreeuwde onmiddellijk: „Vasthouden, lui, want anders ben je weg!" Maar een fractie van een seconde later, terwijl de tanker de URK 33 schuinsweg naar de diepte duwde, werd Fokke Hoekstra (27) tegen de scheepswand geslagen en daarbij ver moedelijk doodgedrukt. Broer Willem Hoekstra (30) kon enkele ademtoch ten daarna niet langer weerstand bie: den. Het water overgolfde hem en hij verdween. Schipper Eis Hoekstra, die al ter ha ringvangst ging toen hij nog amper veertien jaar was, bleek de enige die in staat was om tiulp te roepen. Stuur man Jille Romkes (48) had er in de ze afschuwelijke ogenblikken geen krachten voor. Voor zijn ogen had Eis Hoekstra zijn broers zien verdwijnen. Zelf hield hij zo lang mogelijk ergens vast om de druk van de overvaring te weerstaan. Korte tijd later belandden hij en de stuurman in de golven. Romkes kwam in onmiddellijk doods gevaar, omdat hij niet kon zwemmen. Al zijn tegenwoordigheid van geest bij elkaar rapend wierp Eis Hoekstra hem een houten vlonder toe, waaraan de stuurman zich kon vastklampen. Gewond werden beiden daarna aan boord genomen van de URK 66, op welk vaartuig nóg twee gebroeders Hoekstra hun werk deden, namelijk Klaas en Jacob. In nauwelijks vijf mi nuten tijd had de scheepsramp zich af gespeeld. Zij voltrok zich een mijl of tien ten zuidwesten van Westkapelle ter hoogte van de zogenaamde Westput. Met aan boord' de gewonden en een verbijsterde bemanning koerste de URK 66, die geëscorteerd werd door de URK 31 en ae URK 60, naar Vlissin gen. Daar werden de drenkelingen om streeks zes uur aan land gezet. Ander half uur later vertrokken Eis Hoekstra en Romkes per auto naar de thuisha ven Urk. Bijna de gehele vloot van de Ur- kers een vijfentwintigtal schepen heeft daarna een intensieve speur tocht gehouden in de hoop de slacht offers nog te vinden, maar het zoeken naar de vermoedelijk om het leven gekomen vermisten had tot gister avond nog geen positief resultaat op- Advertentie Formule wandsef met ongekende opbergmogelijkheden Centrale verwarming-bestendig Tropenvast verlijmd Uitvoering in diverse houtsoorten Advertentie zijn lichter, zachter en warmer, dus prettiger. Geachte redactie, Gaarne wil ik gebruik maken van de mogelijkheid om het navolgende in uw blad te laten opnemen. In de openbare vergadering van de K.V.P., afdeling Goes op donderdag 8 december jl. heeft de heer Roose in zijn betoog zich niet ontzien om iemand daarin te betrekken die niets, maar ook helemaal niets met de zaak te maken heeft en heeft zich op smadelijke toon uitgelaten in de woorden over de „eenvoudige vr ouw" van de te- gnwoordige wehtouder Visscher. Als sexegenote kom ik daar tegenop en mijn vragen zijn deze: 1. Was het nodig dat de heer Roose de echtgenote van de heer Visscher in zijn betoog betrok? 2. Waarom de smalende woorden over „de eevoudige vrouw". Was het de bedoeling van de heer Roose om stemming te maken om zo doende de lachers op zijn hand te krij gen? Hoe denkt de heer Roose over de ka tholieke beginselen in verband met de eenvoudige vrouw? Ik betreur het ten zeerste dat de heer MIDDELBURG. Omstreeks drie uur gistermiddag schrok de bestuurder van een vrachtauto (J. W. uit Westka pelle) hevig van het rinkelen van de bel van de spoorwegovergang bij de Oude Vlissingse weg. Hij remde zo krachtig dat de motor van de auto af sloeg. De dalende afsluitboom kwam op de wagen terecht, maar omdat de chauffeur een trein zag naderen vond hij het raadzaam bliksemsnel de motor te starten en door te rijden.. Door de ze manoeuvre werd de afsluitboom weggedrukt waarbij het ding op de rails kwam te liggen. De naderende trein sleurde de boom mee, waarbij deze to taal werd vernield. Ook de trein liep schade op. Beambten van de N.S. hebben de schade inmiddels hersteld. Roose zich zo heeft laten gaan in plaats van in een openbare vergadering zijn betoog waardig te houden. Deze vragen zijn niet geïnspireerd maar komen recht uit mijn hart. Ge achte redactie, bij voorbaat wil ik u dan ken voor het plaatsen van deze vragen. Hoogachtend, mevr. E. Vervest, Heer- nisseweg 153, Goes. middelburg-goes gratis advies van onze binnenhuisarchitecten franco levering door heel nederland geleverd, zodat moet worden aange ■nomen dat zij de dood in de golven moeten hebben gevonden. 1 De verslagenheid in de Urker vis serskolonie in Breskens was groot. De beide vermiste vissers waren ge huwd; Fokke had één kind, Willem twee kinderen. BERGEN OP ZOOM In de ouder dom van 74 jaar is te zijnen huize plot seling overleden d'r. P. de Jonge, in le ven oud-directeur van de inrichting „Vrederust" te Bergen op Zoom. Dr. de Jonge werd op 21 oktober 1886 te Amsterdam geboren. Na zijn studies aan de Amsterdamse universiteit te heb ben voltooid, vestigde hij zich aanvanke lijk als arts te Tholen. Op 18 januari 1917 werd hij benoemd als geneesheer aan de inrichting Vrede rust te Bergen op Zoom. Dit is hij ge weest tot 1 oktober 1951, toen hij na de pensionering van dr. W. Dikland deze opvolgde als geneesheer directeur van de inrichting. In deze functie was hij tot 1 december 1953 werkzaam, toen hij de pensioenge rechtigde leeftijd bereikte en op zijn beurt werd opgevolgd door de huidige geneesheer directeur dr. M. van Beek. Dokter de Jonge heeft zich in de lange jaren dat hij op Vrederust werkzaam was zeer verdienstelijk gemaakt voor de in richting. Hij stond bekend als een zeer actieve arts, die voor ruime begrippen openstond. Jarenlang werd door hem de nazorg- dienst geleid in Zeeland. Maandag zal de begrafenis plaatsvinden. Het stoffelijk overschot zal de laatste eer worden bewezen op de protestantse be graafplaats aan de "Wouwseweg. SOHOONDIJ'KE. Aan de reeks van inbraken die de laatste dagen in West Zeeuw,sch-Vlaanderen gepleegd worden, is er weer een toegevoegd. En wel te Schoondijke. In de nacht van donderdag op vrijdag werd ingebroken in het kan toor van de bromfietshandelaar P. Cor- nelis aan de Willemsweg. De dief (of dieven) hebben zich toegang verschaft door een raam op te schuiven en naar binnen te klimmen. 0e kassa die na slui ting van de zaak op het kantoor was blijven staan en ongeveer drieduizend gulden bevatte, werd leeggehaald. De politiehond die ingeschakeld werd, raak te het spoor bijster, zodat aangenomen wordt dat de dief gebruik heeft gemaakt van een auto. De politie onderzoekt de zaak. GOES. In de donderdagavond' ge houden openbare vergadering van de afdeling Goes van de K.V.P. heeft het was toen al bijna middernacht ook de heer C. W. Vervest, het door afdeling-s- en kringbestuur geroyeerde lid der K.V.P, het woord gevoerd'. Hij zette uiteen, dat er reeds geruime tijd moeilijkheden in de raadsfractie be stonden. De heer Vervest zei zich be dreigd te gevoelen door de heer Roo se, hij verklaarde verder z.i. vruchte loos, te hebben aangedrongen op het ma ken en gebruiken van een fractieregle- ment, hij wraakte het dat hij, als oud ste lid der fractie, niet werd benoemd els fractievoorzitter en hij sprak er zijn afkeuring over uit, ,d'at van de fractievergaderingen geen notulen wer- 'den gemaakt. De 'neer Vervest zei voorts dat de twee andere fractieleden uitmaakten wat hij bij de algemene be schouwingen ter gelegenheid van de be handeling der begroting mocht zeggen. Tenslotte gaf a'e heer Vervest een chronologisch overzicht van correspon dentie en besprekingen met diverse ■partij-instanties, die hebben gepoogd •bemiddelend op te treden. De heer Ver vest verklaarde niet aan een gesprek met deze instanties te hebben kunnen deelnemen vanwege zijn lidmaatschap van de raadscommissie, die een toen nog geheim rapport had uitgebracht. Naar aanleiding van de toespraken van a'e heren Roose en Vervest werden enkele vragen gesteld. De voorzitter, de heer J. J. Ransijn had moeite tijdens 'net .stellen der vragen en het beant woorden daarvan een rustige sfeer te handhaven. Tenslotte werd door een der leden aan het bestuur van de afdeling de sug gestie gedaan binnenkort een ledenver gadering van de afdeling Goes der K.V.P. te beleggen en de heer Vervest uit tenodigen in deze vergadering nog maals zijn visie op de ontwikkeling te geven, waarna de leden over de gang van zaken van gedachten kunnen wis selen. Het bestuur zegde toe dit voorstel in overweging te zullen nemen. Verschil lende leden wilden, wegens de zeer ver gevorderde tijd a'e zaal verlaten, toen de voorzitter de vergadering sloot met het uitspreken van ;d« christelijke groet. GOES. In de beurszaal van hotel ,,De Korenbeurs" staat de Chevrolet 1961 in alle glorie te pronk. Gisteren heeft Louisse-N.V. te Goes een exposi tie geopend, waarop de nieuwste Che vrolet te bewonderen is. Ook vandaag (van 10 tot 9 uur des avonds) is de tentoonstelling geopend. Maar niet alleen de Chevrolet is te zien. Ook de voor 1961 beschikbare Opel-modellen kan de bezoeker in ogen schouw nemen, waaronder de nieuwe Rekord en Car-a-van. Door de leerlingen van de openbare lagere school van Cadzand werd voor 360 gulden aan kinderpostzegels verkocht Op het bureau van politie te Kapelle zijn inlichtingen te verkrijgen over de volgende voorwerpeneen polshorloge, met leren band, een hoofddoek, een pa- rapluie en een medaille met kroontje. MIDDELBURG. De Gedeputeerde Staten 'he'bbe-n Provinciale Staten de vol gende voorstellen doen toekomen. Ten eerste de stichting „Streeklaboratorium Zeeland" over het jaar 1958 een subsi die te verlenen van 4.407,91 gulden. Voor gesteld is verder de stichting met ingang van 1 januari 1961 over elk der jaren 1961 tot en met 1965 een subsidie te verlenen van maximum 8000 gulden per jaar. Dit uitsluitend ter dekking van het eventuele exploitatietekort op het patho- thologisch-anatomisch laboratorium. Een ander voorstel is de Zeeuwse muziek school een extra subsidie toe te kennen van 1100 gulden. VLISSINGEN. Donderdagavond raakten een marineman en een Noorse zeeman slaags op het Bellamypark. Een grote winkelruit sneuvelde. Beide vech tersbazen vielen door de ruit in de eta lage. Enige geëtaleerde voorwerpen werden beschadigd. De politie en de ko ninklijke marechaussee stellen een on derzoek in. J VLISSINGEN. De trotse zeven- tiende-eeuwse spiegelschepen, „Oostinj e"-vaarders, liniesche pen, zijn al ettelijke jaren gele den van de zeven zeeën verdwe nen. Vele Vlissingers denken met weemoed aan deze grootse maritieme periode omdat deze vroege oceaanvaart ook het eerste en enige glorietijdperk aan de Scheldestad schonk. Het hart van uw verslaggever maakte dan ook een sprongetje van vreugde toen hij in een drukbezochte taveer ne aan de waterkant een der gasten hoorde zeggen: „Mijn schip heeft vierentachtig kanonnen van verschil lend kaliber op het uitwateringsdek, de overloop, het halfdek, de cam pagne en de bak." Eindelijk weer een die het aandurft, dacht ik ver heugd, denkend aan onze wakkere Michiel. Mijn vraag of hij een Indië- vaarder was of misschien (met zach te stem) een muiter leverde echter een aanvankelijk teleurstellend ant woord op. Nee, vlootvoogd is Bram Brasser niet, maar kennis van zaken heeft hij wel. Een tiental jaren bestuderen van al les wat met het zeventiende-eeuwse schip heeft te maken, bezorgde hem een kennis op dit gebied die hem even gemakkelijk doet zeggen: De Puttings zaten goed, maar de juffer- blokken zaten verkeerd aan de sta gen" als de buitenstaander zijn fami lie een goede nacht wenst. Bestuderen van oude tekeningen, eer bouwplan „uitzetten" om dan uitersi gezet een model van zo'n indrukwek kend zeilschip te bouwen, is zijn lief ste bezigheid geworden. Op de ruime zolder van zijn woning aan de Molenstraat bevindt zich zijr „werf". Temidden van houtkrullen zaagsel, stukken hout van verschil lende grote, gereedschappen, werk tekeningen en nog vele andere din gen, rijst op de werkbank een statig „Pinas" schip op. Een schip in wor ding want de masten dragen ra's zeilen en op de maagdelijk blank ge schuurde dekken ontbreken nog vele voor een schip onmisbare zaken. Het wordt het derde grote schip dat onder de nijvere en gevoelige han den van de heer Brasser ontstaat. Na reeds sinds zijn kinderjaren aan scheepsmodellen geprutst" te heb ben, besloot hij het moeilijkste te -bouwen type schip, het linieschip uit De Ruyter's tijd, met haar vele dek ken. hoge campagne met de zeer moeilijk na te bootsen versieringen op de spiegel en boegbeeld, op groot formaat en scheepsbouwkundig ge heel verantwoord te gaan bouwen. Vijf jaar werken, waarin de meeste de len van de „Zeven Provinciën" beur telings vervaardigd, bij nader inzien gesloopt, en opnieuw gebouwd moes ten worden, leverden een resultaat op dat de vergelijking met de scheepsminiaturen in de grote mari tieme musea met glans kan door staan. De eerste maal dat de „Zeven Provin ciën" werd geëxposeerd, in Middel burg op de tentoonstelling „Nijvere Handen II", sleepte het meer dan een meter lange model al dadelijk de bronzen medaille van Prins Bern- hard, eerste prijs in de afdeling scheepsbouw, in de wacht. Aanbiedingen die in de honderden gul dens lopen hebben hem echter nog niet kunnen bewegen afstand van de verkleinde „Zeven Provinciën", een juweel in haar soort, te doen. De heer Brasser (42), werkzaam bij de onderhoudswerkplaats van de maatschappij „Zeeland", verbetert zijn kennis van deze schepen nog steeds. Oude prenten, zoals die van Van de Velde de Oude en de Jonge worden met een loupe bestudeerd, spanten tekeningen nagemeten en oude lectuur op dit gebied met ge duld, en plezier, kritisch bestudeerd. Vooral de ingewikkelde tuigage is een uiterst lastig onderwerp. Voor de toekomst „spoken" nog vele plannen door het scheepshrein van Bram Brasser, waaronder de bouw van een fraai statenjacht. Maar ook het schilderen trekt hem weer. Hij bezocht twee jaar de kunstakademie in Rotterdam. Enkele in zijn woning opgehangen oliedoeken bewijzen zijn artistieke aanleg ook op dit gebied. Zal een van deze kunstzinnige miniatu ren, die de herinnering opwekken aan het voorbije grote Vlissingen, komen te prijken in de hal van het nieuwe raadhuis? Bram Brasser, modelbouwer van de oude traditie. Advertentie Openbaringen 22 vers 17a: En dé Geest en de Bruid zeggen: Kom! TAATST SPRAK ik een oude man van 79 jaar. Hij is nog goed gezond, maar zei toch dat hij geen idealen meer had. Hij had het leven achter en niet meer voor zich. En dan kun je geen idealen meer hebben. Menig christen doet me denken aan deze oude man. Er zit nog wel wat in maar niet meer de veerkracht en de warmte van de idealen. Veel mensen hebben een heimwee naar vroeger. Toen ging alles zo goed en nu is het niet veel meer gedaan. Ze verheer lijken het verleden en zien het heden te zwart. We hebben er ook niets aan met naar het verleden te kijken. Dat geeft maar heimwee en heimwee verlamt. Moeten we eens kijken naar onze tekst! Daar is alles van de kerk- en wereldgeschiedenis gepas seerd. Daar was het noodweer vooral de laatste tijden en er is geen spoor te vinden van verlamming. Integendeel! Er is een gezond optimisme; gezond idealisme. De Geest en de bruid zeggen: Kom! De Geest is de H. Geest. De bruid is de gehele schare van gelovigen die staande zijn ge bleven in alle nood en strijd. Hij, Die gevraagd wordt te komen is Jezus Christus. De Geest zegt het de bruid voor en de bruid mag het van de Geest leren. Moet het ook iedere dag van de Geest leren. Doet de bruid dat is iedere gelovige dat, dan kan zij, ook leven met een groot verlangen en met een vaste hoop en met een blijde zekerheid. Het antwoord van de bruid is dan het antwoord van grote geloofs- zekerheid. Dan is er geen trappelend onge duld om de wederkomst van Jezus Christus uit te rekenen. Dan is er ook geen angst voor Zijn komen. Ja, ziende op onszelf kunnen we alleen maar vrezen. Maar we worden juist uitgenodigd om naar Hem te zien. De H. Geest ïs met handenvol uitgestort. Dat betekent dat we nooit bevreesd behoe ven te zijn dat er een tekort zal zijn aan kracht van de H. Geest. Bij ons altijd een tekort. Bij Hem nooit. Die Geest maakt dat we niets liever willen dan uit en door en tot Jezus Christus te leven. Hebt ge wel eens de vervoering gezien waarin een Jood komt als hij spreekt van Jeruzalem? Alles tintelt dan aan hem. Hebt ge wel eens een Jood gezien als hij sjïreekt over de komst van de Messias? Alles tintelt dan aan hem. Zo moet het ook zijn bij een christen mens. Zo kan liet ook zijn! Zo zal het weer zijn mede door het vieren van deze advents tijd en kersttijd. Zo zeker als Jezus ge komen is, zo zeker komt Hij weer. De Geest zegt het voor en de bruid zegt het na. Wij persoonlijk dan ook! Vlissingen. Ds. J. Kwast. ROOSENDAAL. De twee maandelijkse uitreiking van de groene baret aan de kommando's, die hun zware opleiding met suc ces beëindigden, werd gistermid dag opgeluisterd door de installa ties van drie hooggeplaatste Zeeu wen tot erekommando's; de com missaris van de koningin in Zee land, jhr. mr. A. F. C. de Casem- broot en de burgemeesters van Vlissingen en Westkapelle, mr. B. Kolff en de heer Th. H. de Mees ter. Samen met de burgemeester van Roo sendaal, de heer J. P. Godwaldt, wa ren zij de eerste Nederlanders, welke deze zowel hoge als bijzondere onder scheiding in ontvangst mochten nemen. Het was die middag op de Roosen- daalse Oude Markt voor het oude stad huis een even plechtige als feestelijke gebeurtenis. Brigadegeneraal J. Heim ei was de hoogste militaire gast en andere hoge officieren waren de kolo nel Gualtherie van Weesel, oud-kom- mandokommandant en thans hoofdcom missaris van politie in Den Haag, kolo nel P. de Bruine, oud-kommandant a'er kommando's en thans direkteur van het studiecentrum voor militair leiderschap in Hilversum en de territoriaal kom mandanten voor Noord-Braba-nt en Zee land, de kolonel P. van Duin en over ste Y. Meeter. De huidige kommandant van de kom mando's, overste J. H. Ranft, melda'e de tram in de houding gezette keurtroe pen aan generaal Heimei, waarna de manschappen door hem en de andere hoge officieren geïnspecteerd werden. De vier kandidaten-erekommando's stonden toen al voor het front van de troepen, terwijl het fanfarekorps van de Genietroepen uit Den Bosch ona'er leiding van adjudant Von Berg pittige marsen speelde. De vijftig geslaagde kommando's, waaronder zich ook enige mariniers be vonden, ondergingen vervolgens de ba retceremonie. Zij kregen met een ge lukwens van de generaal en de andere officieren, door overste Ranft de ba retten uitgedeeld'. De bivakmutsen, die tot dan toe hun hoofden op weinig fraaie wijze hadden gesierd werden met wijde Op de Oude Markt in Roosendaal werden jhr. mr. A. F. C. de Casem- broot, commissaris van de Koningin in Zeeland, mr. B. Kolff en de heren Th. H. de Meester en J. P. Godwaldt, bugervaders van Vlissingen, West kapelle en Roosendaaltot ereleden van het korps kommandotroepen geïnstalleerd. De vier erekomman do's hadden enige moeite de nieuwe hoofddeksels passend te maken. bogen over het marktplein gesmeten en met de kreet „Nu of nooit" werden de fonkelnieuwe groene hoofddeksels op de hoofden geplant. Overste Ranft hield een toespraak, waarna hij met het voorlezen van enige korpsorders de benoemingen van de drie hoge Zeeuwen tot erecommando's waar maakte. Hij verduidelijkte de dro ge inhoud van de orders door het uit spreken van de symbolische verbonden heid, welke het korps met Zeeland heeft en met de plaatsen Vlissingen en Westkapelle in het bijzonder. Immers, In 1944 landden, samen met de gealli eerden, Nederlandse kommando's op Walcheren bij deze plaatsen. Burge meester Godwaldt werd deze onderschei ding toebedeeld om de band van de kommando's met de stad Roosendaal te verstevigen. De vier blootshoofds staande ereleden van het korps ontvingen de groene ba retten en na enig passen en meten werd bevonden, dat de fraaie hoofddeksels precies pasten. Na dit voor Zeeland ge denkwaardige moment werd de plech tigheid besloten met een a'efilé voor de erekommando's en de hoge militaire officieren, waaraan ook kikvorsmannen en duikers van het korps deelnamen. Na het défilé werden de nieuwe le den van het korps een drankje aan geboden in het oude stadhuis. Jhr, De Casembroot verklaarde desge» vraagd, dat hij verliefd was op zijn pas verworven hoofddeksel en deelde verder mee, dat -het in de bedoeling lag, in januari of februari 'net korps commandotroepen vaantjes aan te bie den namens Middelburg, Vlissingen en Westkapelle. Jhr. De Casembroot, is erekommando van de 105e compagnie, mr. Kolff van de 104e en a'e heer De Meester van de 108e. De kompagnieën zullen dan ook voortaan de namen van de gemeenten Middelburg, Vlissingen en Westkapelle mogen dragen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1960 | | pagina 3