Urker vissersboot
twee opvarenden vermist
overvaren
BRAM BRASSER, MODELBOUWER
VAN EEN OUDE TRADITIE
Drie hooggeplaatste Zeeuwen
kregen groene baretten
Zeeuwsch Dagblad
DRAMATISCHE GEBEURTENIS BIJ WESTKAPELLE
Schipper zag broers
voor zijn ogen
verdwijnen
draion
Chevroletshow
in Goes
Zaterdag 10 december 1960
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 3
Komen en gaan
Winstdeling
föjR fÈXI
LEXINGTON WERELDMERK
from America's Best Tobaccos
Ontsteltenis
Vijf minuten
bi ielse
Lezers grijpen
naar de peil
Chauffeur in paniek:
Sluitboom vernield
Dr. P. de Jonge
overleden
Brutale inbraak in
Schoondijke
Grieven van het
raadslid Vervest
Subsidievoorstellen
van Gedep. Staten
Zeelieden vochten
Geen vlootvoogd, maar wel kennis van zaken
Vlissinger bedrij ft
edele hobbv aan de
Molenstraat
JUFFERBLOKKEN
BRONZEN MEDAILLE
STATENJACHT
Qver^hkm
KOM!
Plechtigheid in Roosendaal
Kompagnieën dragen
voortaan namen van
Zeeuwse gemeenten
Erekommando's
Vaantjes
Protestants-Christelijk
VAD AT de Italianen met vele vrien
delijkheden naar ons land zijn
overgebracht om hier te komen wer
ken, hebben wij de volgende stap ge
waagd en hebben wat landgenoten van
de 'dezer dagen weer vertrokken Sint
Nicolaas uitgenodigd hun arbeids
krachten hier in te zetten. Er komen
dus Spanjaarden en voor hen geldt
hetzelfde hetgeen wij onlangs schre
ven over de Italianen: hartelijk
welkom.
Maar toch, bij al dat binnenhalen
van dure buitenlandse arbeidskrach
ten moet een vraag worden gesteld.
In de grensgebieden trekken steeds
meer Nederlanders naar Duitsland,
vooral bouwvakarbeiders, omdat zij
daar veel meer kunnen verdienen dan
in eigen land.
In het midden van Nederland ont
staat thans de bijzonder vreemde si
tuatie, dat uit de grensgebieden de
mensen naar Duitsland gaan, arbeiders
uit de omgeving van Ede en Veenen-
daal trekken naar die grensgebieden,
mensen uit Amersfoort gaan naar Ede
en Veenendaal en mannen en vrou
wen uit de Veluwe komen naar Amers
foort enzovoort. Een heen en weer
trekken, waarmee duizenden guldens
zijn gemoeid. En omdat een groot aan
tal het buitenland in trekt, willen wij
naast de Italianen ook nog Spanjaar
den hebben. De werkgevers, vooral in
de mammoethbedrijven, zijn bereid
veel te betalen.
Men vraagt zich dan af of de eigen
mensen niet beter betaald kunnen
worden met het geld, dat wij besteden
aan de buitenlanders, die hier voor
dure dubbeltjes komen werken.
Hoewel de zaak niet zo heel eenvou
dig ligt, vraagt men zich wel eens af
of er niet iets anders op verzonnen kan
worden dan reizen en trekken.
TAE KAB-voorzitter Middelhuis heeft
tijdens een vergadering van zijn
Verbond in Utrecht een opmerking
gemaakt, die nadere overweging ver
dient. Hij constateerde op die verga
dering: „Aan de winsten moet men
niet komen; die behouden de onder
nemers voor zich zelf" en „Winstde
ling niet afkoopbaar met kleine loons
verhoging". Beide uitspraken zouden
op zich zelf aanleiding tot een kleine
studie kunnen zijn, ware het niet, dat
zij bij wijze van spreken al in het volle
leven staan en telkens terugkomen in
de bepaling van het loonbeleid als
geheel.
De winstdeling is nog lang geen al
gemeen goed. Integendeel, incidenteel
en naar de mate van de winst delen
de werknemers in de vruchten van,
ook jhun, arbeid. Het is een uitermate
moeilijke zaak, omdat aan het einde
van een jaar geen werknemer in de
boeken van zijn werkgever kan kijken
of de winstdeling wel naar eer en ge
weten is toegepast. De werknemers zijn
volkomen afhankelijk van de gemutst
heid van de ondernemer en de com
missarissen of er een brokje afvalt en
hoe veel. Het behoeft geen betoog, dat
wij dit op zichzelf een hoogst onbe
vredigende gang van zaken vinden. De
werknemers als geheel zullen op de
één of andere wijze moeten kunnen
meebepalen hoe groot 'de winstdeling
is of zal zijn.
Het is duidelijk, dat een onderne
mingsraad in dit opzicht belangrijk
wérk zou kunnen verrichten, al stuit
men dan op de hoogst merkwaardige
ongeïnteresseerdheid van een groot
aantal werknemers. Eerst dient in dit
opzicht een betere verhouding tot
stand te worden gebracht.
Maar, afgezien daarvan, zit in de
tweede opmerking van de heer Mid
delhuis wél een kern van waarheid. De
winstdeling behoort, zeker in de toe
komst, een integrerend deel van het
arbeidersinkomen te worden, opdat de
onzekere financiële factor, die thans
aan een winstdeling kleeft, zoveel mo
gelijk wordt uitgeschakeld. Dat be
hoeft zeker geen kleine loonsverhoging
in te houden en deze behoort er zeker
niet voor in de plaats te komen. Het
zou een al te eenvoudige oplossing zijn
om van het probleem als zodanig af te
komen.
Toch verdienen beide opmerkingen
van de heer Middelhuis nader beraad,
al was het alleen maar om de gedach
ten te bepalen bij een zaak, die al veel
te lang aan werkgever en werknemer
is voorbij gegaan.
Advertentie
VLISSINGEN. De gehele
Urkse vissersgemeenschap is in
rouw gedompeld. In enkele minu
ten tijds betaalden twee nog jonge
vissers bij Westkapelle hun tol
aan de zee. Twee gebroeders, die
onder de ogen van een andere
broer door de elementen werden
geveld. Twee vaders, nog in de
kracht van hun leven.
Diep onder de indruk van de
scheepsramp die zich in de vroege
ochtend van vrijdag in de monding
van de Westerscheid e voltrok,
maar volkomen beheerst vertelden
de twee schipbreukelingen, die de
ramp met hun scheepje URK 33,
de „Tjeerd Jacoba", overleefden,
na aankomst bij het Roeiershoofd
in Vlissingen hun droevige bele
venissen.
i De URK 33, die in span voer met de
URK 66, de „Vijf Gebroeders", maakte
d'eel uit van een groot konvooi van Urk
se vissersschepen. Het zicht was goed
en het nachtelijk duister werd ter plaat-
ise gebroken door de tot één grote licht
gloed gebundelde lichtjes van de in
Breskens gestationeerde Urker vissers
vloot. Plotseling het was omstreeks
half vier ontdekten de op haring
vangst zijnde vissers een grote Zweedse
ertstanker. Het bleek de 24000 ton me
tende „Mataregnie", die met aan
boord een Nederlandse loods zijn
eerste zeereis maakte.
Ér maakte zich schrik van de stoere
Vissers meester, toen de tanker, die uit
(moest wijken voor een span vissers
scheepjes, recht kwam afvaren op de
URK 33, op welk vaartuig zich op dat
moment slechts vier bemanningsleden
bevonden, omdat een van de koppen
van de „Tjeerd Jacoba", Dirk Kramer,
zojuist was overgestapt op de URK 66
in verband met het overnemen van net
ten.
Schrik maakte plaats voor ontstelte
nis op de twintig span bootjes. De vier
vissers van de „Tjeerd Jacoba", een
gloednieuw schuitje, dat pas een half
jaar in de vaart was, vertoefden op de
brug van hun vaartuig toen de Zweed
de URK 33 raakte aan bakboordzijde.
Schipper Eis Hoekstra (38) schreeuwde
onmiddellijk: „Vasthouden, lui, want
anders ben je weg!"
Maar een fractie van een seconde
later, terwijl de tanker de URK 33
schuinsweg naar de diepte duwde,
werd Fokke Hoekstra (27) tegen de
scheepswand geslagen en daarbij ver
moedelijk doodgedrukt. Broer Willem
Hoekstra (30) kon enkele ademtoch
ten daarna niet langer weerstand bie:
den. Het water overgolfde hem en hij
verdween.
Schipper Eis Hoekstra, die al ter ha
ringvangst ging toen hij nog amper
veertien jaar was, bleek de enige die
in staat was om tiulp te roepen. Stuur
man Jille Romkes (48) had er in de
ze afschuwelijke ogenblikken geen
krachten voor. Voor zijn ogen had Eis
Hoekstra zijn broers zien verdwijnen.
Zelf hield hij zo lang mogelijk ergens
vast om de druk van de overvaring te
weerstaan. Korte tijd later belandden
hij en de stuurman in de golven.
Romkes kwam in onmiddellijk doods
gevaar, omdat hij niet kon zwemmen.
Al zijn tegenwoordigheid van geest bij
elkaar rapend wierp Eis Hoekstra hem
een houten vlonder toe, waaraan de
stuurman zich kon vastklampen.
Gewond werden beiden daarna aan
boord genomen van de URK 66, op
welk vaartuig nóg twee gebroeders
Hoekstra hun werk deden, namelijk
Klaas en Jacob. In nauwelijks vijf mi
nuten tijd had de scheepsramp zich af
gespeeld. Zij voltrok zich een mijl of
tien ten zuidwesten van Westkapelle
ter hoogte van de zogenaamde Westput.
Met aan boord' de gewonden en een
verbijsterde bemanning koerste de
URK 66, die geëscorteerd werd door de
URK 31 en ae URK 60, naar Vlissin
gen. Daar werden de drenkelingen om
streeks zes uur aan land gezet. Ander
half uur later vertrokken Eis Hoekstra
en Romkes per auto naar de thuisha
ven Urk.
Bijna de gehele vloot van de Ur-
kers een vijfentwintigtal schepen
heeft daarna een intensieve speur
tocht gehouden in de hoop de slacht
offers nog te vinden, maar het zoeken
naar de vermoedelijk om het leven
gekomen vermisten had tot gister
avond nog geen positief resultaat op-
Advertentie
Formule wandsef
met ongekende
opbergmogelijkheden
Centrale
verwarming-bestendig
Tropenvast verlijmd
Uitvoering in
diverse
houtsoorten
Advertentie
zijn lichter, zachter en warmer,
dus prettiger.
Geachte redactie,
Gaarne wil ik gebruik maken van de
mogelijkheid om het navolgende in uw
blad te laten opnemen.
In de openbare vergadering van de
K.V.P., afdeling Goes op donderdag 8
december jl. heeft de heer Roose in zijn
betoog zich niet ontzien om iemand
daarin te betrekken die niets, maar ook
helemaal niets met de zaak te maken
heeft en heeft zich op smadelijke toon
uitgelaten in de woorden over de
„eenvoudige vr ouw" van de te-
gnwoordige wehtouder Visscher. Als
sexegenote kom ik daar tegenop
en mijn vragen zijn deze:
1. Was het nodig dat de heer Roose de
echtgenote van de heer Visscher in
zijn betoog betrok?
2. Waarom de smalende woorden over
„de eevoudige vrouw".
Was het de bedoeling van de heer
Roose om stemming te maken om zo
doende de lachers op zijn hand te krij
gen?
Hoe denkt de heer Roose over de ka
tholieke beginselen in verband met de
eenvoudige vrouw?
Ik betreur het ten zeerste dat de heer
MIDDELBURG. Omstreeks drie
uur gistermiddag schrok de bestuurder
van een vrachtauto (J. W. uit Westka
pelle) hevig van het rinkelen van de
bel van de spoorwegovergang bij de
Oude Vlissingse weg. Hij remde zo
krachtig dat de motor van de auto af
sloeg. De dalende afsluitboom kwam op
de wagen terecht, maar omdat de
chauffeur een trein zag naderen vond
hij het raadzaam bliksemsnel de motor
te starten en door te rijden.. Door de
ze manoeuvre werd de afsluitboom
weggedrukt waarbij het ding op de rails
kwam te liggen. De naderende trein
sleurde de boom mee, waarbij deze to
taal werd vernield. Ook de trein liep
schade op.
Beambten van de N.S. hebben de
schade inmiddels hersteld.
Roose zich zo heeft laten gaan in plaats
van in een openbare vergadering zijn
betoog waardig te houden.
Deze vragen zijn niet geïnspireerd
maar komen recht uit mijn hart. Ge
achte redactie, bij voorbaat wil ik u dan
ken voor het plaatsen van deze vragen.
Hoogachtend, mevr. E. Vervest, Heer-
nisseweg 153, Goes.
middelburg-goes
gratis advies van onze
binnenhuisarchitecten
franco levering door
heel nederland
geleverd, zodat moet worden aange
■nomen dat zij de dood in de golven
moeten hebben gevonden.
1 De verslagenheid in de Urker vis
serskolonie in Breskens was groot.
De beide vermiste vissers waren ge
huwd; Fokke had één kind, Willem
twee kinderen.
BERGEN OP ZOOM In de ouder
dom van 74 jaar is te zijnen huize plot
seling overleden d'r. P. de Jonge, in le
ven oud-directeur van de inrichting
„Vrederust" te Bergen op Zoom.
Dr. de Jonge werd op 21 oktober 1886
te Amsterdam geboren. Na zijn studies
aan de Amsterdamse universiteit te heb
ben voltooid, vestigde hij zich aanvanke
lijk als arts te Tholen.
Op 18 januari 1917 werd hij benoemd
als geneesheer aan de inrichting Vrede
rust te Bergen op Zoom. Dit is hij ge
weest tot 1 oktober 1951, toen hij na de
pensionering van dr. W. Dikland deze
opvolgde als geneesheer directeur van de
inrichting.
In deze functie was hij tot 1 december
1953 werkzaam, toen hij de pensioenge
rechtigde leeftijd bereikte en op zijn
beurt werd opgevolgd door de huidige
geneesheer directeur dr. M. van Beek.
Dokter de Jonge heeft zich in de lange
jaren dat hij op Vrederust werkzaam was
zeer verdienstelijk gemaakt voor de in
richting. Hij stond bekend als een zeer
actieve arts, die voor ruime begrippen
openstond.
Jarenlang werd door hem de nazorg-
dienst geleid in Zeeland.
Maandag zal de begrafenis plaatsvinden.
Het stoffelijk overschot zal de laatste eer
worden bewezen op de protestantse be
graafplaats aan de "Wouwseweg.
SOHOONDIJ'KE. Aan de reeks van
inbraken die de laatste dagen in West
Zeeuw,sch-Vlaanderen gepleegd worden,
is er weer een toegevoegd. En wel te
Schoondijke. In de nacht van donderdag
op vrijdag werd ingebroken in het kan
toor van de bromfietshandelaar P. Cor-
nelis aan de Willemsweg. De dief (of
dieven) hebben zich toegang verschaft
door een raam op te schuiven en naar
binnen te klimmen. 0e kassa die na slui
ting van de zaak op het kantoor was
blijven staan en ongeveer drieduizend
gulden bevatte, werd leeggehaald. De
politiehond die ingeschakeld werd, raak
te het spoor bijster, zodat aangenomen
wordt dat de dief gebruik heeft gemaakt
van een auto. De politie onderzoekt de
zaak.
GOES. In de donderdagavond' ge
houden openbare vergadering van de
afdeling Goes van de K.V.P. heeft
het was toen al bijna middernacht
ook de heer C. W. Vervest, het door
afdeling-s- en kringbestuur geroyeerde
lid der K.V.P, het woord gevoerd'. Hij
zette uiteen, dat er reeds geruime tijd
moeilijkheden in de raadsfractie be
stonden. De heer Vervest zei zich be
dreigd te gevoelen door de heer Roo
se, hij verklaarde verder z.i. vruchte
loos, te hebben aangedrongen op het ma
ken en gebruiken van een fractieregle-
ment, hij wraakte het dat hij, als oud
ste lid der fractie, niet werd benoemd
els fractievoorzitter en hij sprak er
zijn afkeuring over uit, ,d'at van de
fractievergaderingen geen notulen wer-
'den gemaakt. De 'neer Vervest zei
voorts dat de twee andere fractieleden
uitmaakten wat hij bij de algemene be
schouwingen ter gelegenheid van de be
handeling der begroting mocht zeggen.
Tenslotte gaf a'e heer Vervest een
chronologisch overzicht van correspon
dentie en besprekingen met diverse
■partij-instanties, die hebben gepoogd
•bemiddelend op te treden. De heer Ver
vest verklaarde niet aan een gesprek
met deze instanties te hebben kunnen
deelnemen vanwege zijn lidmaatschap
van de raadscommissie, die een toen
nog geheim rapport had uitgebracht.
Naar aanleiding van de toespraken
van a'e heren Roose en Vervest werden
enkele vragen gesteld. De voorzitter, de
heer J. J. Ransijn had moeite tijdens
'net .stellen der vragen en het beant
woorden daarvan een rustige sfeer te
handhaven.
Tenslotte werd door een der leden
aan het bestuur van de afdeling de sug
gestie gedaan binnenkort een ledenver
gadering van de afdeling Goes der
K.V.P. te beleggen en de heer Vervest
uit tenodigen in deze vergadering nog
maals zijn visie op de ontwikkeling te
geven, waarna de leden over de gang
van zaken van gedachten kunnen wis
selen.
Het bestuur zegde toe dit voorstel in
overweging te zullen nemen. Verschil
lende leden wilden, wegens de zeer ver
gevorderde tijd a'e zaal verlaten, toen
de voorzitter de vergadering sloot met
het uitspreken van ;d« christelijke groet.
GOES. In de beurszaal van hotel
,,De Korenbeurs" staat de Chevrolet
1961 in alle glorie te pronk. Gisteren
heeft Louisse-N.V. te Goes een exposi
tie geopend, waarop de nieuwste Che
vrolet te bewonderen is. Ook vandaag
(van 10 tot 9 uur des avonds) is de
tentoonstelling geopend.
Maar niet alleen de Chevrolet is te
zien. Ook de voor 1961 beschikbare
Opel-modellen kan de bezoeker in ogen
schouw nemen, waaronder de nieuwe
Rekord en Car-a-van.
Door de leerlingen van de openbare
lagere school van Cadzand werd voor
360 gulden aan kinderpostzegels verkocht
Op het bureau van politie te Kapelle
zijn inlichtingen te verkrijgen over de
volgende voorwerpeneen polshorloge,
met leren band, een hoofddoek, een pa-
rapluie en een medaille met kroontje.
MIDDELBURG. De Gedeputeerde
Staten 'he'bbe-n Provinciale Staten de vol
gende voorstellen doen toekomen. Ten
eerste de stichting „Streeklaboratorium
Zeeland" over het jaar 1958 een subsi
die te verlenen van 4.407,91 gulden. Voor
gesteld is verder de stichting met ingang
van 1 januari 1961 over elk der jaren
1961 tot en met 1965 een subsidie te
verlenen van maximum 8000 gulden per
jaar. Dit uitsluitend ter dekking van het
eventuele exploitatietekort op het patho-
thologisch-anatomisch laboratorium. Een
ander voorstel is de Zeeuwse muziek
school een extra subsidie toe te kennen
van 1100 gulden.
VLISSINGEN. Donderdagavond
raakten een marineman en een Noorse
zeeman slaags op het Bellamypark. Een
grote winkelruit sneuvelde. Beide vech
tersbazen vielen door de ruit in de eta
lage. Enige geëtaleerde voorwerpen
werden beschadigd. De politie en de ko
ninklijke marechaussee stellen een on
derzoek in.
J
VLISSINGEN. De trotse zeven-
tiende-eeuwse spiegelschepen,
„Oostinj e"-vaarders, liniesche
pen, zijn al ettelijke jaren gele
den van de zeven zeeën verdwe
nen. Vele Vlissingers denken
met weemoed aan deze grootse
maritieme periode omdat deze
vroege oceaanvaart ook het
eerste en enige glorietijdperk
aan de Scheldestad schonk.
Het hart van uw verslaggever maakte
dan ook een sprongetje van vreugde
toen hij in een drukbezochte taveer
ne aan de waterkant een der gasten
hoorde zeggen: „Mijn schip heeft
vierentachtig kanonnen van verschil
lend kaliber op het uitwateringsdek,
de overloop, het halfdek, de cam
pagne en de bak." Eindelijk weer
een die het aandurft, dacht ik ver
heugd, denkend aan onze wakkere
Michiel. Mijn vraag of hij een Indië-
vaarder was of misschien (met zach
te stem) een muiter leverde echter
een aanvankelijk teleurstellend ant
woord op.
Nee, vlootvoogd is Bram Brasser niet,
maar kennis van zaken heeft hij wel.
Een tiental jaren bestuderen van al
les wat met het zeventiende-eeuwse
schip heeft te maken, bezorgde hem
een kennis op dit gebied die hem
even gemakkelijk doet zeggen: De
Puttings zaten goed, maar de juffer-
blokken zaten verkeerd aan de sta
gen" als de buitenstaander zijn fami
lie een goede nacht wenst.
Bestuderen van oude tekeningen, eer
bouwplan „uitzetten" om dan uitersi
gezet een model van zo'n indrukwek
kend zeilschip te bouwen, is zijn lief
ste bezigheid geworden.
Op de ruime zolder van zijn woning
aan de Molenstraat bevindt zich zijr
„werf". Temidden van houtkrullen
zaagsel, stukken hout van verschil
lende grote, gereedschappen, werk
tekeningen en nog vele andere din
gen, rijst op de werkbank een statig
„Pinas" schip op. Een schip in wor
ding want de masten dragen ra's
zeilen en op de maagdelijk blank ge
schuurde dekken ontbreken nog vele
voor een schip onmisbare zaken.
Het wordt het derde grote schip dat
onder de nijvere en gevoelige han
den van de heer Brasser ontstaat.
Na reeds sinds zijn kinderjaren aan
scheepsmodellen geprutst" te heb
ben, besloot hij het moeilijkste te
-bouwen type schip, het linieschip uit
De Ruyter's tijd, met haar vele dek
ken. hoge campagne met de zeer
moeilijk na te bootsen versieringen
op de spiegel en boegbeeld, op groot
formaat en scheepsbouwkundig ge
heel verantwoord te gaan bouwen.
Vijf jaar werken, waarin de meeste de
len van de „Zeven Provinciën" beur
telings vervaardigd, bij nader inzien
gesloopt, en opnieuw gebouwd moes
ten worden, leverden een resultaat
op dat de vergelijking met de
scheepsminiaturen in de grote mari
tieme musea met glans kan door
staan.
De eerste maal dat de „Zeven Provin
ciën" werd geëxposeerd, in Middel
burg op de tentoonstelling „Nijvere
Handen II", sleepte het meer dan
een meter lange model al dadelijk
de bronzen medaille van Prins Bern-
hard, eerste prijs in de afdeling
scheepsbouw, in de wacht.
Aanbiedingen die in de honderden gul
dens lopen hebben hem echter nog
niet kunnen bewegen afstand van de
verkleinde „Zeven Provinciën", een
juweel in haar soort, te doen.
De heer Brasser (42), werkzaam bij
de onderhoudswerkplaats van de
maatschappij „Zeeland", verbetert
zijn kennis van deze schepen nog
steeds. Oude prenten, zoals die van
Van de Velde de Oude en de Jonge
worden met een loupe bestudeerd,
spanten tekeningen nagemeten en
oude lectuur op dit gebied met ge
duld, en plezier, kritisch bestudeerd.
Vooral de ingewikkelde tuigage is
een uiterst lastig onderwerp.
Voor de toekomst „spoken" nog vele
plannen door het scheepshrein van
Bram Brasser, waaronder de bouw
van een fraai statenjacht. Maar ook
het schilderen trekt hem weer. Hij
bezocht twee jaar de kunstakademie
in Rotterdam. Enkele in zijn woning
opgehangen oliedoeken bewijzen zijn
artistieke aanleg ook op dit gebied.
Zal een van deze kunstzinnige miniatu
ren, die de herinnering opwekken
aan het voorbije grote Vlissingen,
komen te prijken in de hal van het
nieuwe raadhuis?
Bram Brasser, modelbouwer van
de oude traditie.
Advertentie
Openbaringen 22 vers 17a:
En dé Geest en de Bruid
zeggen: Kom!
TAATST SPRAK ik een oude man van
79 jaar. Hij is nog goed gezond, maar
zei toch dat hij geen idealen meer had. Hij
had het leven achter en niet meer voor
zich. En dan kun je geen idealen meer
hebben.
Menig christen doet me denken aan deze
oude man. Er zit nog wel wat in maar niet
meer de veerkracht en de warmte van de
idealen. Veel mensen hebben een heimwee
naar vroeger. Toen ging alles zo goed en nu
is het niet veel meer gedaan. Ze verheer
lijken het verleden en zien het heden te
zwart. We hebben er ook niets aan met
naar het verleden te kijken. Dat geeft maar
heimwee en heimwee verlamt. Moeten we
eens kijken naar onze tekst! Daar is alles
van de kerk- en wereldgeschiedenis gepas
seerd. Daar was het noodweer vooral de
laatste tijden en er is geen spoor te vinden
van verlamming. Integendeel! Er is een
gezond optimisme; gezond idealisme.
De Geest en de bruid zeggen: Kom! De
Geest is de H. Geest. De bruid is de gehele
schare van gelovigen die staande zijn ge
bleven in alle nood en strijd. Hij, Die
gevraagd wordt te komen is Jezus Christus.
De Geest zegt het de bruid voor en de
bruid mag het van de Geest leren. Moet
het ook iedere dag van de Geest leren.
Doet de bruid dat is iedere gelovige
dat, dan kan zij, ook leven met een groot
verlangen en met een vaste hoop en met
een blijde zekerheid. Het antwoord van de
bruid is dan het antwoord van grote geloofs-
zekerheid. Dan is er geen trappelend onge
duld om de wederkomst van Jezus Christus
uit te rekenen. Dan is er ook geen angst
voor Zijn komen. Ja, ziende op onszelf
kunnen we alleen maar vrezen. Maar we
worden juist uitgenodigd om naar Hem
te zien.
De H. Geest ïs met handenvol uitgestort.
Dat betekent dat we nooit bevreesd behoe
ven te zijn dat er een tekort zal zijn aan
kracht van de H. Geest. Bij ons altijd een
tekort. Bij Hem nooit. Die Geest maakt dat
we niets liever willen dan uit en door en
tot Jezus Christus te leven. Hebt ge wel
eens de vervoering gezien waarin een Jood
komt als hij spreekt van Jeruzalem? Alles
tintelt dan aan hem. Hebt ge wel eens een
Jood gezien als hij sjïreekt over de komst
van de Messias? Alles tintelt dan aan hem.
Zo moet het ook zijn bij een christen
mens. Zo kan liet ook zijn! Zo zal het weer
zijn mede door het vieren van deze advents
tijd en kersttijd. Zo zeker als Jezus ge
komen is, zo zeker komt Hij weer. De Geest
zegt het voor en de bruid zegt het na. Wij
persoonlijk dan ook!
Vlissingen. Ds. J. Kwast.
ROOSENDAAL. De twee
maandelijkse uitreiking van de
groene baret aan de kommando's,
die hun zware opleiding met suc
ces beëindigden, werd gistermid
dag opgeluisterd door de installa
ties van drie hooggeplaatste Zeeu
wen tot erekommando's; de com
missaris van de koningin in Zee
land, jhr. mr. A. F. C. de Casem-
broot en de burgemeesters van
Vlissingen en Westkapelle, mr. B.
Kolff en de heer Th. H. de Mees
ter.
Samen met de burgemeester van Roo
sendaal, de heer J. P. Godwaldt, wa
ren zij de eerste Nederlanders, welke
deze zowel hoge als bijzondere onder
scheiding in ontvangst mochten nemen.
Het was die middag op de Roosen-
daalse Oude Markt voor het oude stad
huis een even plechtige als feestelijke
gebeurtenis. Brigadegeneraal J. Heim
ei was de hoogste militaire gast en
andere hoge officieren waren de kolo
nel Gualtherie van Weesel, oud-kom-
mandokommandant en thans hoofdcom
missaris van politie in Den Haag, kolo
nel P. de Bruine, oud-kommandant a'er
kommando's en thans direkteur van het
studiecentrum voor militair leiderschap
in Hilversum en de territoriaal kom
mandanten voor Noord-Braba-nt en Zee
land, de kolonel P. van Duin en over
ste Y. Meeter.
De huidige kommandant van de kom
mando's, overste J. H. Ranft, melda'e
de tram in de houding gezette keurtroe
pen aan generaal Heimei, waarna de
manschappen door hem en de andere
hoge officieren geïnspecteerd werden.
De vier kandidaten-erekommando's
stonden toen al voor het front van de
troepen, terwijl het fanfarekorps van
de Genietroepen uit Den Bosch ona'er
leiding van adjudant Von Berg pittige
marsen speelde.
De vijftig geslaagde kommando's,
waaronder zich ook enige mariniers be
vonden, ondergingen vervolgens de ba
retceremonie. Zij kregen met een ge
lukwens van de generaal en de andere
officieren, door overste Ranft de ba
retten uitgedeeld'. De bivakmutsen, die
tot dan toe hun hoofden op weinig fraaie
wijze hadden gesierd werden met wijde
Op de Oude Markt in Roosendaal
werden jhr. mr. A. F. C. de Casem-
broot, commissaris van de Koningin
in Zeeland, mr. B. Kolff en de heren
Th. H. de Meester en J. P. Godwaldt,
bugervaders van Vlissingen, West
kapelle en Roosendaaltot ereleden
van het korps kommandotroepen
geïnstalleerd. De vier erekomman
do's hadden enige moeite de nieuwe
hoofddeksels passend te maken.
bogen over het marktplein gesmeten en
met de kreet „Nu of nooit" werden de
fonkelnieuwe groene hoofddeksels op de
hoofden geplant.
Overste Ranft hield een toespraak,
waarna hij met het voorlezen van enige
korpsorders de benoemingen van de
drie hoge Zeeuwen tot erecommando's
waar maakte. Hij verduidelijkte de dro
ge inhoud van de orders door het uit
spreken van de symbolische verbonden
heid, welke het korps met Zeeland
heeft en met de plaatsen Vlissingen en
Westkapelle in het bijzonder. Immers,
In 1944 landden, samen met de gealli
eerden, Nederlandse kommando's op
Walcheren bij deze plaatsen. Burge
meester Godwaldt werd deze onderschei
ding toebedeeld om de band van de
kommando's met de stad Roosendaal
te verstevigen.
De vier blootshoofds staande ereleden
van het korps ontvingen de groene ba
retten en na enig passen en meten werd
bevonden, dat de fraaie hoofddeksels
precies pasten. Na dit voor Zeeland ge
denkwaardige moment werd de plech
tigheid besloten met een a'efilé voor de
erekommando's en de hoge militaire
officieren, waaraan ook kikvorsmannen
en duikers van het korps deelnamen.
Na het défilé werden de nieuwe le
den van het korps een drankje aan
geboden in het oude stadhuis. Jhr,
De Casembroot verklaarde desge»
vraagd, dat hij verliefd was op zijn
pas verworven hoofddeksel en deelde
verder mee, dat -het in de bedoeling
lag, in januari of februari 'net korps
commandotroepen vaantjes aan te bie
den namens Middelburg, Vlissingen en
Westkapelle.
Jhr. De Casembroot, is erekommando
van de 105e compagnie, mr. Kolff van
de 104e en a'e heer De Meester van de
108e. De kompagnieën zullen dan ook
voortaan de namen van de gemeenten
Middelburg, Vlissingen en Westkapelle
mogen dragen.