Lintjesregen
Buckingham
Palace
De KIKVORSMAN:
een onzichtbaar ivapen
EEN KOSTBARE
HOBBY
Gestage oefening in de
onderwaterwereld
STATIGE BALZAAL
NET SCHOUWBURG
EN DE KONINGIN
IN DE HOOFDROL
Tweemaal
per jaar
mag de
gewone
man de
poorten
binnen
D1
Dreigende breuk in de
Noorse zendingsraad
Avondmaalsviering in
gemakkelijke stoel
1
|IN OORLOGSJAREN
ONGRIJPBAAR
Mannetjesputters
Kikvorspak
Zwart-watervrees
Zaterdag 10 december 1960
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 10
Van onze correspondent
ONDEN Dames en heren, gaat u
zitten alstublieft zegt de koningin heel
huiselijk. Op de zelfde toon waarop ze
gevraagd zou kunnen hebben: gebruikt
u suiker en melk in de thee?
Nog een huiselijk trekje. De jonge vorstin geeft
haar handtasje aan een statige lakei. Straks zal ze
het weer terug krijgen, na afloop van de bijzondere
plechtigheid in Buckingham Palace, het koninklijk
paleis in het hart van Londen dat niet dikwijls zijn
statige poorten opent voor hen die niet behoren
tot de hoogsten in den lande. Tuinfeesten en In
vestitures vormen daarop een uitzondering en het
was voor een Investiture dat wij ten paleize waren
genood.
Twee maal per jaar is het in Engeland lintjesre
gen, op Nieuw
jaarsdag en in
juni op de offi
ciële verjaardag
van koningin Eli
zabeth. In de
loop van de
herfst worden zij
gedecoreerd die
in juni tot de
uitverkorenen
behoorden. Als
het even kan
reikt de konin
gin zelf de voor
naamste ordete
kenen uit, in elk
geval een lid van
de koninklijke
familie. Dat ge
beurt tijdens een
„Investiture" op
Buckingham Pa
lace.
Honderd vijf en
zeventig mensen
waren opgeroepen
voor hun koningin
te verschijnen op
de ochtend die wij
meemaakten in het
paleis. Mensen uit
alle lagen van de
bevolking, veel mi
litairen, mannen
zowel als vrouwen.
Het protocol liet
de vrijheid wat
de kleding betreft:
jacquet of donker
costuum voor de
heren; het eerste
overheerste. Elk
der te onderschei
den Britten mocht
enkele familie
leden meenemen
naar het paleis.
De koningin betreedt de treden
voor de troonzetels en wendt zich
naar de aanwezigen in de zaal. De
muziek heeft van enkele minuten
voor elf af gezwegen. Nu klinkt er
een lang aangehouden roffel, het
God save the Queen. Als dat is ver
klonken geeft koningin Elizabeth
haar tasje aan een lakei en de vor
stin verzoekt ons te gaan zitten.
Meteen klinkt dan de stem van de
Lord Chamberlain, een der hoogste
functionarissen van het hof. Hij is
het die de mensen oproept om
voor hun koningin te verschijnen.
Onderscheiden zal worden met
de Most Excellent Order of the Bri
tish Empire", roept hij, „in de mili
taire afdeling", en dan noemt hij
de naam van een officier van de
Britse luchtmacht. Deze is intussen
aan het hoofd van een lange rij de
zaal binnen gekomen. Hij maakt
front voor de koningin, buigt en
komt enkele passen naderbij. Zorg
zaam ontrolt koningin Elizabeth
een ordelint dat een adjudant haar
op een groot fluwelen kussen aan
reikt. Ze hangt het om de hals van
de luchtmachtofficier en Iet er op
dat de medaille aan het lint netjes
recht hangt. Vriendelijk praat de
vorstin even met de officier. Dan
krijgt hij een hand, hij doet enkele
stappen achteruit, buigt weer en
loopt de zaal uit. Even later komt
hij van achteren weer binnen. Zijn
onderscheiding heeft hij dan al
weer afgedaan, die zit in een mooie
leren doos. Hij gaat nu zitten.
Opgewekt
Rood en goud
OSLO (LWF) De samensmelting
van de Internationale zendingsraad en
de Wereldraad van kerken maakt een
breuk in de Noorse zendingsraad niet
ondenkbaar.
In een vergadering van deze raad is
(methodistische) stem de mogelijkheid
verworpen, dat de Noorse raad lid in
volle rechten wordt van de commissie
voor zending en evangelieverbreiding,
die de arbeid van de IZR binnen het
verband van de Wereldraad zal voort
zetten.
De tweede mogelijkheid dat de
Noorse raad als raadgevend lid aan de
arbeid van de nieuwe commissie zal
deelnemen haalde een krappe meer
derheid; elf tegen negen.
Deze stemmingen zijn nog niet offi
cieel; ze vormden een soort opinieon
derzoek in de Noorse zendingsraad, die
half februari een definitieve beslissing
zal nemen.
De voorzitter van de Noorse raad, ds
Tormod Vagen, die ook secretaris van
de Noorse lutherse zendingsvereniging
is. heeft in een artikel verklaard a'at
hij zich uit de raad zal terugtrekken
wanneer de meerderheid zich voor een
raadgevend lidmaatschap uitspreekt.
Hij voorspelde in dat geval een ontbin
ding van de Noorse raad.
Zoals bekend zijn er in Skandinavi-
sche lutherse kring sterke weerstanden
tegen de fusie van IZR en Wereldraad.
ASSEN. De vrijgemaakte kerke-
raad van Assen heeft, gehoord een rap
port van de predikanten, besloten zo
mogelijk speciale avondmaalsdiensten
te houden met chronische patiënten en
langdurige huiszittenden.
Zo'n avondmaalsviering zou 's mid
dags plaats kunnen hebben, aldus het
rapport, in een lokaal achter de kerk.
Uiteraard zouden enkele voorzieningen
moeten worden getroffen, zoals gemak
kelijke stoelen, rustbedden enz. Dat zou
men aan een commissie kunnen opdra
gen.
De ouderlingen zullen in hun wijk
verschillende kerkleden bezoeken om te
informeren of zij aan deze avondmaals
viering zouden kunnen deelnemen. Zijn
de reacties positief, dan wordt ook ver
der het advies van de predikanten uit
gevoerd.
Weer nieuwe Geref. kerk
AMSTERDAM. Dit jaar is wel bij
zonder vruchtbaar op het gebied van
de stichting van nieuwe Gereformeerde
kerken. Na Waalwijk, Dubbeldam en
Deventer-West is nu Amsterdam-Zuid
aan de beurt.
De kerkeraad besloot tot afsplitsing
van een nieuwe kerk in Osdorp-Sloter-
vaart (Amsterdam-Zuidwest). Deze nieu
we kerk kan wat „Zuid" betreft per
1 januari geïnstitueerd worden.
(E grote balzaal
van Bucking
ham Palace waar
de Investitures wor
den gehouden, vul
de zich tussen tien
en elf uur geleide
lijk met hen die de
plechtigheid zouden
bijwonen. Rode ta
pijten, crèmekleuri
ge wanden met veel
goud, rood op de
twee troonzetels on
der een hoog rood
baldakijn op een
verhoging aan het
ene einde van de
lange zaal. Daar
tegenover op een
balkon aan de
andere wand een
strijkorkest van een
der garderegimen-
ten, ook al in rode
uniformen. Kolos
sale kristallen lam
pen werpen een ge
dempt licht op de
zaal beneden, op de
uniformen van de
officieren die de ge
nodigden hun plaats
wijzen, op de twee
wandtapijten die er
hangen. Het orkest
speelt, heel anders
dan men zou ver
wachten, opgewekte
muziek uit shows
en films, een enkele
wals van Strauss.
Het wordt tien
voor elf. Een sta
tige opperofficier
geeft ons instructies wat te doen als
de koningin binnenkomt, geen ap
plaus graag. Even later pikt hij twee
jongetjes uit de wachtenden, hij
fluistert hen iets in het oor. Moeten
jullie nog... Met hoogrode kleu
ren knikken ze van „ja". Nu kan
het nog, straks mag het protocol niet
gestoord worden. Het paleis heeft
ervaring, ook met wachtende jon
getjes. En we zagen dat zelfs in een
paleis in Londen het satijn op de
stoeltjes en de traplopers kan
slijten
Honi soit
ACHT voor elf: het wordt dood
stil in de zaal, vijf Yeomen of
the Guard ze lijken op de be
kende Beefeaters van de Tower
komen de zaal binnen in plechtige
tred, de hellebaard over de schou
der. Ze stellen zich op voor de troon
zetels. Grote breedgerande hoeden
dragen ze en wijde witte kragen.
Honi soit qui mal y pense staat er
op het wapen dat hoog in het bal
dakijn hangt.
Elf uur. Een kolonel die vlak bij
een geopende deur staat die toe
gang geeft tot een zijzaal, rekt zich
langzaam uit, de armen omhoog.
De Yeomen nemen de houding aan,
de officieren van het hof volgen hun
voorbeeld. De koningin komt bin
nen. Een kleine figuur tussen stati
ge lange hofdignitarissen en lakei
en.
TNTUSSEN gaat de plechtigheid
A rustig verder. Burgers en mili
tairen, mannen en vrouwen komen
voor de koningin en krijgen hun de
coraties. Sommige worden, als bij
de officier, om hun hals gehangen,
de meeste zijn medailles die worden
opgespeld. De Imperial Service Or
der, het Distinguished Flying Cross,
onderscheidingen van het Koninklij
ke Rode Kruis, de George medaille.
Zodra de ceremonie begon zette
de muziek van het gardeorkest weer
in. En ondanks alle statige stijl van
het Britse hof, ondanks alle pracht
en praal, waren het weer opgewek
te vrolijke klanken. Les feuilles
mortes, liedjes uit de populaire film
Gigi, True love van Bing Crosby
en Grace Kelly. Het blijft een ple
zierige huiselijke plechtigheid. Trou
wens de houding van de koningin
draagt daar nog het meeste toe bij.
Natuurlijk, ze draagt een zeer
smaakvolle japon: goudkleurig op
zwart, met een enkele diamanten
broche. Simpele zwarte schoenen
met vrij hoge hak; ze is goed op
gemaakt. Voor iedereen die zij een
onderscheiding uitreikt is er een be
langstellend woord en een hartver
warmende, bemoedigende, prettige
glimlach. Het moet toch vreselijk
moeilijk zijn belangstelling te tonen
voor 175 mensen achtereen, maar
die belangstelling is ér en ze lijkt
allerminst geveinsd. Een der gede
coreerden, een gezette oudere heer,
is blijkbaar bijzonder geestig, de
koningin schiet in de lach terwijl ze
hem de hand geeft. Als de meneer
verdwijnt heeft de koningin nog na
pret met een adjudant die bij haar
staat.
Monotoon klinkt steeds weer de
stem van de Lord Chamberlain:
professor Alexander Scott, hij krijgt
een commandeurslint om de hals.
Een officier, strak in groot gala
met rinkelende sporen volgt op
hem. „Juffrouw Catherine Dowds",
roept de Lord Chamberlain al weer
en even later Doris, mevrouw
Moss". Welhaast moederlijk lief is
de koningin voor een oude Schot
natuurlijk met geruite rok die
moeilijk lopend aan de arm van
een lakei voor haar buigt. De man
is helemaal in de war van de grote
gebeurtenis, hij vergeet te buigen
als hij vertrekt.
Droge keel
HONDERD onderscheidingen zijn
verleend. De Lord Chamberlain
heeft een droge keel, een lakei
brengt hem een glas water, de lijst
die hij in zijn hand heeft, wordt
even op een der troonzetels gelegd.
Tussen de mensen in de zaal krijgt
een jongen van twaalf jaar een
hoogrode kleurj Pappie buigt voor
de koningin, zijn vrouw heeft tranen
in de ogen. Een oude vader kijkt
trots naar zijn zoon, officier bij de
R.A.F. die al staat te wachten op
zijn Distinguished Flying Medal.
Wijsjes uit South Pacific deinen
zacht door de balzaal, twee officie
ren van het regiment Ghurka's
onderdeel van het Britse leger
in het groen, met pagepetjes op het
hoofd, staan stram in de houding
tussen de wachters in het Tudor-
rood voor de troon.
Bijna tegen het slot komen twee
mannen in het uniform van de
brandweer samen voor de koningin.
Zij worden tegelijk gedecoreerd, Pe
ter McGill en James Dunlop van
het brandweerkorps van Glasgow.
Bij een felle fabrieksbrand hebben
ze zich als helden geweerd. Twee
eenvoudige Schotten. Lang spreekt
hun vorstin met hen. Stram verla
ten ze de zaal. Een wals van Jo-
hann Strauss begeleidt hen erbij.
Telefoongids
HET is 12 uur. De decoraties zijn
verleend, alle 175. Koningin
Elizabeth krijgt haar tasje terug.
De Lord Chamberlain stelt zich voor
haar op. Opnieuw het God save the
Queen. Iedereen staat. Tussen haar
hofhouding verlaat de koningin de
balzaal. Weer valt het op hoe klein
ze eigenlijk is. Pas dan weerklinkt
een plechtige militaire mars!
Vaders zoeken hun kinderen, hun
echtgenoten en laten trots hun on
derscheiding zien. Het is alsof er
een schouwburg uit gaat. Vrolijk
geroezemoes in de lange gangen
van het paleis, vol grote schilderijen
en lange spiegels. Rode lopers, lan
ge rode lopers, veel porceleinen va
zen op tafeltjes langs de wanden.
Iedereen kijkt nog eens goed om
zich heen en neemt alles in zich op.
Per slot van rekening kom je niet
iedere dag in het paleis. Lakeien in
rode en zwarte rokken staan bij de
uitgang. Daar bij de „voordeur"
staat een keurig rekje met alle de
len van de Londense telefoongids,
de nieuwste edities. Een telefoon
staat er naast. Voor de hekken ver
dringt het publiek zich. Wie zouden
al die mensen zijn die daar het pa
leis uitkomen, hoor je ze denken....
.Van een onzer verslaggevers..
w
ILLEMSDORP. Vier meter onder water is het donker
als in een troebele inktpot. Wie onder water zwemt
ziet geen hand voor ogen en zwemt op de tast.
Handen vooruit, altijd bedacht op een kademuur, een
scheepswand en wrakstukken op de bodem. De zwemmer heeft geen
notie van richting. Gaat hij omhoog of omlaag? Vooruit of achteruit?
Onder water is hij blind en doof tegelijk. Hij moet zijn richting
zoeken met behulp van het kompas, dat als een horloge om zijn pols
zit. Hij hoort alleen zijn eigen ademhaling, suizend door de rubber
slang naar de zuurstofcylinders op zijn buik.
Hij is alleen in de sombere wereld onder water. Vier meter
hoger speelt de wind met de golven en beschijnt de zon de schuim
koppen. Daar heeft de wereld haar vertrouwde gezicht. De water
massa is soepel en beweeglijk, maar ondoordringbaar voor licht en
geluid. Achter deze muur is de kikvorsman onzichtbaar. Niemand
kan zijn spoor volgen.
buitenwater krijgen de jongens te
kampen met de „zwart-watervrees".
Op een paar meter diepte immers is
het buitenwater doodgewoon zwart.
Ook in het buitenwater blijft de kik
kerman aan de lijn. Hij leert zijn rich
ting bewaren, zijn snelheid schatten en
moet allerlei handgrepen onder water
leren verrichten.
In de haven van Dordrecht maakt hij
kennis met de bodems van allerlei
soorten schepen en met de verschillen
de manieren waarop hij een kleefmijn
aan een scheepsromp moet bevestigen
Hij leert met allerlei kleine vaartuigen
omgaan en moet ten slotte ongeveer
een uur onder water kunnen blijven.
Hij leert hoe zijn pak werkt en welke
gevaren zijn gezondheid kunnen be
dreigen.
Dat zijn er nogal wat. Zelfs een
kleine verstopping van de buis van
Eustachius kan tot gevolg hebben dat
de trommelvliezen van de kikkerman
barsten. Hij kan een CO-2 vergiftiging
oplopen als hij niet diep in- en uit
ademt. Hij kan onder water zijn vin
gers openhalen zonder dat hij er
iets van merkt. Maar als hij alle risi
co's kent is het voor hem onder wa-
ter niet gevaarlijker dan op de weg.
Na vier weken keert de kikkerman
terug naar zijn eigen onderdeel, vol
gestouwd met praktische en theoreti
sche kennis en met de opdracht om
goed voor zijn eigen kikkerpak en zijn
gezondheid' te zorgen.
ID® BRITSE schildwachten die
in december 1944 de sluizen van
Antwerpen bewaakten kregen de
schrik van hun leven toen volko
men .onverwacht de machtige ge
vaarten van beton en staal in de
lucht vlogen. De vernieling was to
taal en de daders waren onvind
baar. Duitse kikvorsmannen wa
ren per rubberboot de Schelde op
gepeddeld en hadden zich ver van
de schildwachten in het koude ri
vierwater laten zakken, beladen
met explosieven. Toen de sluizen
braken, waren ze weer in veilig
heid.
Een half jaar later gingen de brug
gen over de Oder onder het oog van
Russische schildwachten op even ge
heimzinnige manier de lucht in. De
Duitse kikvorsmannen hadden hun
werk feilloos gedaan.
In de eerste oorlogsjaren hielpen
Italiaanse kikvorsmannen machtige
Britse oorlogsschepen naar de bodem
van de Alexandrijnse haven. Toen de
klap van de tijdbommen kwam waren
Mussolini's kikkermannen in geen vel
den of wegen meer te bekennen.
De kikvorsman bleek in de moderne
oorlog een strijder van onschatbare
waarde. Slagkruisers noch havenwer
ken bleken voor deze goedgetrainde
onderwaterzwemmers veilig. De legers
van nu hebben de ervaringen van de
Duitsers en de Italianen in de oorlog
uitgewerkt. Rood-China, om een voor
beeld te noemen, heeft een leger van
twintigduizend kikvorsmannen dat
is meer dan een van de twee Neder
landse divisies aan soldaten telt.
Ook ons leger heeft sinds enige tijd
zijn kikvorsmannen. Het zijn soldaten
van het Korps commandotroepen en
ze worden opgeleid door de „Vaarin-
structiegroep" te Willemsdorp. Daar,
op het uiterste puntje van Zuid-Hol
land, op de hoek van de Dordtse Kil
en het Hollands Diep, zwaait kapitein
Th. Oostendorp met snor en schip
perstrui de scepter over een klein
groepje adspirant-kikkermannen, dat
een paar maal per jaar uit de oplei
ding in Roosendaal wordt gekozen.
Het zijn mannetjesputters, deze ad-
spiranten ze zien er niet tegenop
om in vrieskoud water rondjes in het
s-v
j
V -.iV >■->
t*-
In het rustige, heldere zwembad voelt de leerling-kikkerman zich
na een paar dagen al helemaal thuis.
Hollands Diep te zwemmen. De oplei
ding vraagt meer dan een dergelijke
krachttoer. Ze moeten een zware me
dische keuring doorstaan en als de
commando-dokter Offner zijn fiat
heeft gegeven, worden ze onder deskun
dig toezicht eerst in het sportfondsen-
bad in Dordrecht losgelaten.
Daar beleeft de aankomende kikker-
man de eerste sensatie van elke on
derwaterzwemmer. Twee cylinders
geperste lucht op de blote rug, een
duikbril voor neus en ogen, de lucht-
slang in de mond dë vliezen aan dè
voeten en dan voorzichtig het trapje
af, het water in. Het groenige water
sluit zich boven zijn hoofd en er maakt
zich misschien een vage angst van
hem meester. Elke overmatige bewe
ging leidt tot extra ademhaling.
De onderwaterzwemmer vergeet dat
hij' niet door zijn neus mag uitademen
en de bril gaat lekken. Hij proeft het
zwembadwater, gaat nog meer hijgen,
zwaait met zijn armen waardoor de
ademhaling nog sneller gaat en na
een paar minuten komt hij proestend
boven water. Maar alles went. Na een
week is de adspirant-kikkerman zo
ver dat hij de duikuitrusting onder
water kan opzoeken en omhangen. Hij
is vertrouwd onder water en heeft
geen moeite meer met het ademen
per slang.
Dan is het kikkerpak aan de beurt,
een rubberpak dat alleen handen, voe
ten en gezicht bloot laat en dat wordt
aangetrokken over wollen onderkle-
ding om de kou zoveel mogelijk te
weren.
De lucht komt ditmaal niet uit cy
linders met geperste lucht, maar uit
twee kleine busjes met pure zuurstof.
Deze zuurstof komt eerst in een con
tralong die de kikvorsman omhangt
en uit deze long komt de zuurstof
via een rubberslang in het masker
dat voorzien is van een glazen ge
laatsstuk. De uitgeademde lucht komt
niet in het water, zoals bij cle sport-
uitrusting, maar wordt door een bus
je met sodaliim in de rubberlong ge
absorbeerd. De kikkerman laat dus
geen spoor van luchtbellen na.
Als de leerling in het kikkerpak te
water gaat, moet de instructeur op
letten. Het gevaar bestaat dat de leer
ling niet krachtig genoeg ademt én
ongemerkt zuurstofgebrek krijgt. Hij
zelf merkt er niets van, vaak zelfs
gaat hij zich aanvankelijk erg prettig
voelen, maar de instructeur merkt het
door verslappen van de bewegingen.
Daarom blijft de leerling de hele op
leiding door aan de lijn.
Zodra de instructeur merkt dat de
leerling sloom wordt haalt hij hem om
hoog. In het lichte zwembad valt het
allemaal nog wel mee, maar in het
Met het echte kikkerpak ziet
de man eruit als een robotmens.
Nog even de zuurstofkraan pro
beren en dan het water in.
Dokkum vraagt preek-
consent voor prof. dr.
S. U. Zuidema
DOKKUM. De kerkeraad van de
gereformeerde kerk te Dokkum heeft
besloten aan de classis Dokkum te ver
zoeken om prof. dr. S. U. Zuidema
preekconsent in de classis te verlenen.
Dr. Zuidema is vroeger predikant ge
weest. Door zijn benoeming tot hoog'
leraar in de letteren en wijsbegeerte
aan de Vrije Universiteit wordt hij ge
acht tot een andere staat des levens
te zijn overgegaan. Hij verloor daar'
door de bevoegdheden van een emeri
tuspredikant, die andere hoogleraren
in de literaire faculteit wèl hebben be
houden. De professoren Gispen en
Waterink geven namelijk óók colleges
in de theologische faculteit en behiel
den daardoor preekbevoegdheid.
Dr. Zuidema en dr. D. H. Th. Vol
lenhoven evenwel kunnen slechts door
classes worden toegelaten tot het
„spreken van een stichtelijk woord" in
het ressort van deze classes.
EEN goede kennis van
ons verzamelt munten.
Hij heeft ze in alle soor
ten, uit talloze landen
van de wereld. Er zijn er
bij die weinig waard zijn
omdat er nog erg veel
van zijn op de wereld, er
zijn er die hij zelf gevon
den heeft, die hij gekocht
heeft, kortom een bonte
hoeveelheid waarbij iede
re munt zijn eigen ge
schiedenis heeft. Niet al
leen in de historie, maar
ook hoe hij er aan ge
komen is. Al met al een
verzameling die veel geld
waard is, meer dan je
zelfs zo op 't oog zou
zeggen!
Hij ging verhuizen.
Daarom kwam hij op
een avond met een
probleem aanzetten.
„Kijk", zei hij, „Nu ik
daar aan die bosrand ga
wonen is 't toch maar
griezelig dat al die mun
ten voor het grijpen lig
gen. Och ze zijn wel goed
opgeborgen, maar als wij
eens van huis zijn
Wat doe ik daaraan?" We
spraken nog over de ver
zekering, „maar ja, wat
is de waarde van zo'n
romeinse constantinus"?
DOCUMENTATIE
HET financiële gesprek
kon onze fotografische
hartstocht toch niet op de
achtergrond dringen. En
zonder dat we het wilden
groeide een plan. „Is 't
voor jou aanvaardbaar
als we de hele zaak foto
graferen", vroegen we en
we voegden er aan toe,
dat hij dan de verzame
ling op een heel goede
plaats kon opbergen, zo
dat hij die slechts als hij
er iets uit wilde hebben,
te voorschijn behoefde te
halen. De rest aanko
pen, verkopen, ruilen enz
enz. zou hij dan alle
maal per foto kunnen
doen. Hij ging met het
voorstel accoord. „Maar",
brachit hij in, „hoe doe je
dat. Mijn fotografisch
verstand reikt niet verder
dan draai-knip met de
box en zon achter."
AAN HET WERK
DE volgende avond
kwam hij terug met
'n handvol munten en we
spraken lang over be
lichtingen, fototoestellen
en munten. Toen zei hij:
Lijkt me niet moeilijk
en we begonnen.
Enkele munten op een
effen, lichtgrijze onder
grond, niet op wit, want
dan is de reflectie zo
enorm groot. Een lamp
van 100 watt rechts van
de munten. Lamp wel af
schermen zodat er geen
licht in de lens kan
komen. Voorzetlens er
voor zetten, zonnekap op
zetten, scherpstellen
we gebruikten een reflex-
camera en belichten:
1 seconde, hij diafragma
8 op film Adox kb 14.
Zo namen we er nog een
paar en toen hebben we
de film ontwikkeld (in
Rodinal), gefixeerd, even
gespoeld en toen bekeken.
De munten-man was en
thousiast. „Vlug, en erg
veilig", zei hp „en niet
duur in vergelijking tot
mijn muntenmateriaal."
Hij zou zelf alles verder
doen de eerste films
zijn al uitstekend.
IEDEREEN
Natuurlijk heeft niet
iedereen een munten
verzameling, maar velen
hebben een postzegelver
zameling of een verzame
ling van iets anders. Foto
grafisch is het mogelijk
dit alles in een klein be
stek onder te brengen.
Na de opnamen kunnen
de negatieven vergroot
worden tot b.v. 7 x 10
cm. Als we dat op wit,
glanzend papier doen dan
kunnen we nagenoeg
ieder detail onderschei
den zelfs al is 't dan
geen ware grootte.
Daarbij beschikt niet
iedereen over een reflex
camera. Maar voor ieder
toestel zijn voorzetlenzen
te krijgen, zodat uitein
delijk een dragelijk beeld
vlak gefotografeerd kan
worden. Wie dat wil kan
als hij eenmaal een op
stelling heeft gemaakt
de scherpte controleren
door op de plaats waar in
het toestel de film hoort
te zitten een stukje zuig-
papier vast te zetten en
het beeld dat daarop
komt bekijken. De kwali
teit van het beeld is niet
alleen afhankelijk van de
lens van ons toestel maar
natuurlijk ook van de ge
bruikte voorzetlens.
Verzamelingen fotogra
feren is echt werk voor
de lange winteravonden.
We moeten 't eerst- uit
zoeken. En wie er niet
uitkomt misschien kun
nen wij een oplossing aan
de hand doen.
Kijk maar eens, want
ook bij verzamelaars
geldt: wie kijkend kiekt
verrijkt zijn leven.
E. W. H.
