Dreigende taal van Subandrio Oordeel Congrescommissie van vitaal belang voor Navo Wel praten met Oost - Duitsland 10 p <*mes Minister kon wel soepeler zijn tegen het „groene frontr Grotere onveiligheid door kortzichtig wegen-beleid Speurtocht naar Loemoemba nog zonder enig resultaat Duitser moet raadselen van Heilige Daad oplossen GEWAPEND CONFLICT NIET ONDER Nasser wil meer ALLE OMSTANDIGHEDEN TE ONTGAAN Russische wapens Voorlichting onder dwang der omstandigheden PERONISTISCHE OPSTANDJES Donderdag 1 december 1960 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 7 RAHMAN S.S.-KORPORAAL DOODDE „UIT MEDELIJDEN" handen Londense vrachtenmarkt Zes dagen Gereserveerd Minas Gerais volgende week naar Brazilië Ook Adenauer naar Canossa Levensgevaar Voller en drukker Geen overeenstemming Schuld en risico Weggelopen wethouder was er weer Hilversum naar Kroon om Egelshoek REDDINGVLOTTEN AANGESPOELD KLEVERIG KARTEL TYJAKARTA (A.F.P./A.P.) Zoals de toestand thans is, is moeilijk te garanderen, dat het niet zal komen tot een ge wapend conflict tussen Indo nesische en Nederlandse mili taire eenheden, zo heeft minis ter Subandrio gisteren in Dja karta verklaard. Bepaalde eilanden die in het ge bied van westelijk Nieuw-Guinea liggen, aldus lichtte de minister deze opmerkingen toe, zijn in het verle den beurtelings bezet geweest door militairen van de twee landen. Mochten onderdelen van het Indo nesische en het Nederlandse leger of de marine gelijktijdig landen op enig punt van deze eilanden, dan zou volgens Subrandio een gewapend conflict moeilijk kunnen worden vermeden. Guinea grenzen. Hij achtte de toestand in Nieuw-Guinea gespannen, maar ook daar ging hij niet nader op in. Premier Abdul Rahman heeft giste ren tijdens het vragenuurtje in het Maleise huis van afgevaardigden ge weigerd mee te delen wat zijn verdere plannen zijn voor bemiddeling in de kwestie Nieuw-Guinea. Hij wilde niet meer zeggen dan dat hij aan een rap port voor de Indonesische regering werkt. Rahman zei, evenals hij in Den Haag heeft gedaan, dat hij slechts kon pogen te bemiddelen maar dat de uit eindelijke oplossing in handen ligt van Nederland en Indonesië. het licht gebracht dat sinds 1947 de be volking van het land is toegenomen met zeven miljoen zielen tot een totaal van 26 miljoen. De Indonesische minister van bui tenlandse zaken be schuldigde Neder land er van opzet telijk een psycholo gische oorlog te voeren door uitda gende berichten te verspreiden. Hij doelde daarmee op het bericht over de aanhouding van een Indonesisch vaar tuig in de wateren van Nieuw-Guinea. Hij vond dat Ne derland de indruk wil vestigen dat In donesië de schul dige zal zijn' als het tot een conflict zou komen. Met dat al ont kende noch beves tigde Subandrio de juistheid van het bericht over de aan houding. Wel zei hij dat Indonesië zijn SUBANDRIO militaire kracht zal moeten verster ken in de gebieden, die aan Nieuw- Eigen nieuwsdienst FULDA. In de Westduitse plaats Fulda is gisteren het proces begonnen tegen de vroegere korporaal van de S.S. Gottlieb Muzikant. Hij wordt er van verdacht dat hij in de oorlog ten' min ste tweehonderd gevangenen van de concentratiekampen Ravensbrück, Maut hausen en Melk heeft vermoord. Muzikant heeft onder meer een tijd gediend als hospitaalsoldaat. Hij heeft toegegeven dat hij toen vijftig zieke ge vangenen door wurging of door inspui tingen met lysol heeft vermoord. Hij zegt dat hij dat deed om hen verdere martelingen te besparen. Voor de rechtbank vertelde hij giste ren dat hij in dienst had geleerd hoe hij mensen ,,vlug en pijnloos" moest vermoorden. Als getuigen zullen worden gehoord het hoofd van de Franse criminele poli tie, Michel Hacq, de deken van de Pa- rijse balie. Paul Arrighi. en de arts van koningin Frederika van Griekenland, dr. Basile Rakoulos. Advertentie UAMCA.r ruw of schroal HAM EA-GELEI UNSEED LONDEN Reuter) Op de Londense vrachtenmarkt was het niet druk, hoewel de stemming vast was. De boekingen be troffen zwaar graan van Golfhavens naar de Indische oostkust tegen 76/3 vrij lossen, januari, van Brits Columbia naar Japan tegen 6 vrij lossen, december, en.'ge la dingen kolen van Hampton Roads naar Japan tegen 8.30 vrij lossen, december/ januari en $8,50 vrij lossen, augustus 1961/ mei 1962, een gecombineerde lading ruw- ijzer en erts van de Zwarte Zee naar Japan tegen 60 sh. vrij in en uit. december en een liberty-lading schroot van Northern Range naar Japan -tegen 103.500 vrij in en uit december. Van onze Amsterdamse redactie. AMSTERDAM. Indien dit voor het onderzoek in de strafzaken tegen de „Heilige-daders" J. Jansma ^n J. J. Volraat noodzakelijk is, zal de Neder landse justitie de Duitse autoriteiten verzoeken A. Th. Dreis, de oprichter van De heilige daad, in Wiesbaden te verhoren. Dat kan geschieden door een Neder landse functionaris (b.v. de rechter-com- missaris) of door een Duitse Unter- suchungsrichter. In ieder geval zal het moeten gebeureri op Duits grondgebied. De heer Dreis speelt in de hele af faire een zeer vitale rol. Hij is degene, die zegt, dat hij een pauselijk decreet be zit, waarbij De heilige daad door Rome is goedgekeurd. Ook heeft hij de fraaie Franse „geloofsbrieven" van de heren Jansma (ambassadeur) en Volraat (de ken) ondertekend. Zijn getuigenis is van groot belang voor de beantwoording van de vraag of De heilige daad al of niet bestaat of heeft bestaan. Dit antwoord kan de doorslag geven voor de verden king van oplichting, die tegen de hoofd figuren van De heilige daad is gerezen. De rechter-commissaris te Amsterdam, mr. Kamminga, heeft gisteren op vorde ring van de off icier van justitie, mr. Hart suiker, de heer Jansma voor een termijn van zes dagen in arrest gesteld. Er is een gerechtelijk vooronderzoek tegen de am bassadeur geopend op beschuldiging van oplichting (ruim drie ton ten nadele van de NV. Socrates) en poging tot oplich ting. Bij het laatste misdrijf is een za kenman betrokken, van wie Jansma vol gens de officier geld heeft proberen te krijgen voor De heilige daad. Nic den Besten is volgens zijn raads man mr Wieringa, bijna klaar met de beantwoording van de vragen, die over zijn faillissement zijn gesteld. Hij zit nog steeds in het huis van bewaring. Eigen nieuwsdienst MOSKOU. Opvallend hartelijk is Abdel Hakim Amer, maarschalk in het Egyptische leger en vice-president van de Verenigde Arabische republiek, gis teravond in Moskou ontvangen. Amer is naar de Russische hoofdstad gereisd voor het voeren van besprekingen. Het doel van Amêrs komst is een verzoek aan de Russische regering om de V.A.R. meer en grotere wapens te leveren dan tot nu toe geschiedde. Bo ven aan Amers verlanglijst staan op zijn minst drie onderzeeërs. Nasser heeft er al acht of negen van de Rus sen gekregen. Voorts wil de Verenigde Arabische republiek graag artillerie met grote reikwijdte van Moskou hebben. Tot nu toe heeft president Nasser o a. straaljagers van het type Mig-17 en Mig-19 van zijn Russische vrien den gekregen. Moskou is evenwel alles behalve ingenomen met het gebruik dat Egyptenaren en Syriërs van deze vlieg tuigen hebben gemaakt. Men behoeft slechts aan de luchtgevechten boven Is raëlisch grondgebied te denken. De vliegtuigen van de V.A.R. slaan daar bij steeds 'een zeer pover figuur. Bovendien vond Moskou dat de V.A.R. al zo zeer in de schulden stak, dat de levering van meer wapens, vliegtuigen en schepen de geldelijke verplichtingen van Kairo tot een astronomisch bedrag zou opjagen. Generaal Gürsel, de nieuwe Turkse leider, heeft een lichte beroerte géhad. Hij is 65 jaar oud. Van onze scheepvaartredacteur ROTTERDAM. Het Braziliaanse vliegkampschip Minas Gerais, dat in de drieënhalf jaar waarin Verolme het grondig verbouwd en gemoderni seerd heeft, een bekende verschijning in de Rotterdamse haven is gewor den, gaat spoedig ons land verlaten. Op 6 december wordt het overgedra gen aan de marine van dit Zuidameri- kaanse land en drie dagen later kiest het zee om naar zijn thuishaven te varen. Om bij het Braziliaanse publiek be langstelling te wekken voor dit opval lende schip, heeft in opdracht van de Braziliaanse marine Polygoon-Profilti een kleurenfilm van twintig minuten ge maakt. Zij laat het gehele schip in be drijf zien en daar zit heel wat aan vast! waarbij vooral de flitsen van de op het dek dalende en met de kata pult weggeschoten vliegtuigen spectacu lair zijn. De makers van deze eigenlijk te kor te film Vleugels voor de marine komen complimenten toe voor hun kijk op het leven in. op en rondom dit ingewikkelde schip, en voor de sprekende kleuren, die het vooral in Brazilië goed zullen doen. Verolme staat op 10 december op nieuw in het nieuws ip Brazilië, omdat dan de kiel van een ruim tienduizend tons schip wordt gelegd op de nieuwe werf aan de baai van Jacuacanga. Als gevolg van de nieuwe activiteiten van dit scheepsbouwbedrijf in Peru zul len vijftig tot honderd arbeiders uit dit land naar Nederland komen om hier te worden opgeleid. Vervolg van pag. 1 De Amerikaanse voorschriften voor het beheer van kern ladingen leiden tot de vrij zotte situatie, dat in Nederland en andere Westeuropese landen opslagplaatsen bestaan van kern- ladingen bestemd voor het land waarin de opslag geschiedt, maar onder bewaking van Amerikaanse schildwachten. Plaatsing onder eigen beheer zou natuurlijk de militaire slagvaardigheid zeer ten goede komen. Het streven van de Navo een zelfstan dige atoommacht te maken hangt met deze speculatie samen. Zou Amerika met een dergelijk streven akkoord gaan dan zou het probleem van de bewaking opgelost zijn. Maar juist dit akkoord gaan van Ame rika hangt in sterke mate af van de mening en het beleid van de Congïes- commissie, die de bestaande voorschrif ten voor een groot deel hanteert. De Europese ervaringen van de Commissie zouden van groot belang kunnen zijn voor een wijziging van haar standpunt. Over de hierboven genoemde specula ties heeft onze regering nog geen enkel oordeel. Plannen voor een geïntegreerde nucleaire macht van de Navo hebben ons nog niet bereikt, zo luidt het commen taar in Den Haag. Waarschijnlijk zullen dergelijke plan nen wel tijdens de bijeenkomst van de Navoraad, die op 16, 17 en 18 decem ber in Parijs vergadert, worden be sproken. Een definitieve uitspraak is tij dens die bijeenkomst echter nauwelijks te verwachten in verband met de Ameri kaanse regeringswisseling. De regering wekt, door pas na het bestaan van opslagplaatsen van atoomkoppen in ons. land toe te geven, onvermijdelijk de indruk dat haar aan voorlichting van de bevolking op dit hachelijke punt In Argentinië: Eigen nieuwsdienst. BUENOS AIRES. Een lange reeks bomaanslagen in de hoofdstad van Ar gentinië is gisteren gevolgd door twee gewapende acties van aanhangers van de verdreven dictator Perón in gar nizoenssteden in het noorden van Ar gentinië. Gepensioneerde officieren uit de dagen van Perón hebben in Rosario vijf uur lang een kazerne bezet ge houden, maar werden tenslotte door regeringstroepen verdreven. Ook in de grensgebieden in het noorden zijn de peronistische rebellen in opstand ge komen. Volgens onbevestigde berichten zou den zij zich trachten meester te ma ken van de olievelden. De regering heeft versterkingen gezonden. Uit niets is tot nu toe gebleken dat de ge wapende actie veel steun van de be volking ondervindt. Veertig man In Rosario bestond de strijdmacht van de rebellen uit slechts veertig man, onder bevel van een gepen sioneerde generaal. Vlak na midder nacht maakten zij zich bij verrassing meester van de kazerne. Er braken verwoede gevechten in het donker uit, waarbij enkele rebellen en drie schild wachten van de regeringstroepen om het leven kwamen. Na een beleg van enkele uren werden de rebellen ver dreven. Ondanks de hevigheid van de strijd werden ziekenauto's in de ge legenheid gesteld, de gebouwen van de kazerne binnen te rijden om de ge wonden te halen. Wat er zich aan de grens van Bolivia heeft afgespeeld, is nier erg duidelijk. De regering schijnt een aantal plaat sen in het oliegebied te hebben bezet om verdere onlusten te voorkomen. Daar de peronisten, alvorens tot actie over te gaan, alle telefoonlijnen on klaar hadden gemaakt, drong er maar weinig nieuws uit het grensgebied tot de buitenwereld door. Er zijn troe penversterkingen onderweg en de luchtmacht is in staat van alarm ge bracht. Van onze correspondent BONN. De Westduitse regering heeft gisteren de leider van het West duitse bureau voor overleg met Oost' Duitsland over een handelsakkoord, op dracht gegeven vrijdag dit overleg te hervatten. Zonder ook maar een woord Van onze sociaal-economische redactie DE Tweede Kamer heeft gisteren van alle kanten minister Ma- rijnen nog eens onomwonden duidelijk gemaakt hoezeer hij de boeren tegen de haren in heeft ge streken door in zijn garantiebeleid op enkele vitale punten niet onaan zienlijk af te wijken van de verlan gens van het Landbouwschap. Dat hij daarmee een „akkoord" met de georganiseerde landbouw verbrak vormt op zichzelf al een steen des aanstoots, maar niet een onover komelijke. Wel nam het „groene front" in de Kamer hem uiterst kwalijk dat hij daarmee de naar de vaste overtuiging van de landbouw door haar betrachte strikte redelijkheid tevens geweld aandeed. De garantieverlangens van de landbouw voor het thans lopende jaar hielden namelijk een zeker saneringselement in, doordat zij wa ren gebaseerd op door de landbouw hoe dan ook aanvaarde strakkere kostprijsnormen met ingecalculeerde mogelijkheden ook enige loonsver hoging aan de arbeiders te geven. In het beleid van de minister proefde de Kamer nu een streven om een naar de mening van de land bouw sociaal verantwoord tempo van sanering geforceerd op te voeren in de richting van een soort afbraak sanering. De ideeën van de minister, dat er gesaneerd moet worden, zijn op zich zelf gezond. Die werden hem in het algemeen vanuit de Kamer dan ook niet betwist. Het lijkt ons echter dat de minister zich te weinig gereali seerd heeft dat hij behalve met een economisch, ook met een sociaal en politiek-sociologisch probleem te ma ken heeft in een sfeer waar traditie, meer dan in welke sector van het maatschappelijk leven ook, gewicht in de schaal werpt. Niet zonder zin wordt wel eens gezegd, dat boer zijn in de eerste plaats een leefwijze is en dan pas een vak. Het feit dat de landbouw zich be reid heeft getoond zelf loyaal mee te saneren, had de minister ons inziens best tot een wat soepeler standpunt kunnen bewegen, om dan bij een volgende gelegenheid een stapje nader te komen tot de struc tuurverbetering die hem als doel voor ogen staat en eigenlijk vele land bouwdeskundigen met hem. Als de minister ueze zaak vandaag toch op een crisis zou laten uitlopen, zou hij ons teleurstellen met een tekort aan inzicht in de situatie. Wij nemen echter niet aan dat hij dat zal doen. te zeggen over de Oostduitse maatrege len tegen West-Berlijn, deelde de rege ring mede dat tijdens deze onderhande lingen opgehelderd moet worden of er mogelijkheden voor een voortzetting van de handel gevonden kunnen wor den. Bonn gaat daarmee naar Canossa, in dit geval naar het communistische Oost- Berlijn. Want op 30 september annu leerde de regering-Adenauer met in stemming van de oppositie te Bonn en West-Berlijn, met verklaringen vol mo rele verontwaardiging het handelsak koord met Oost-Duitsland per 31 decem ber. Dit was het zogenaamde flinke Westduitse antwoord op de Oostduitse maatregelen, waarbij Westduitsers de toegang tot Oost-Berlijn werd ontzegd en Westberlijners beperkingen werden opgelegd. Sedert 30 september heeft het Oost duitse communistische bewind geen der tegen West-Berlijn en Bonn gerichte maatregelen in Berlijn ingetrokken; wel worden ze in zekere zin soepel toege past. Geen boeman Desondanks krabbelt Bonn thans te rug en wel omdat het einde van het West-Oostduitse handelsakkoord per 31 december automatisch met zich mee zou brengen, dat het gehele goederen vervoer tussen West-Duitsland en West- Berlijn overgeleverd zou worden aan de gunst der Oostduitse bewindhebbers. Deze zouden dan zeker niet aarzelen ook dit vervoer stop te zetten, waar door er een nieuwe mogelijkheid tot in cidenten zou worden geschapen. En dat wenst Bonn, met in het voor uitzicht een nieuwe topconferentie, in geen geval: Adenauer wil niet de boe man van het Westen tegenover het Oosten zijn. Hij liet dan ook de West duitse aanval op het handelsverkeer met Oost-Duitsland, dat voor de West duitse industrie tamelijk onbelangrijk is, gisteren ijlings afblazen. Een aan val, die veel te vroeg was ingezet en is geëindigd met een nederlaag voor Bonn en een duidelijk prestigesucces voor het communistische regime in Oost-Berlijn. Men gelooft te Bonn nu dat dit cummunistische succes zal lei den tot nieuwe Oostduitse eisen, o.m. inzake verkeersproblemen, die Oost- Berlijn thans wil oplossen in direct overleg met Bonn, dat daarvan tot dus ver niets moest hebben. VOORAANSTAANDE NEDERLANDERS GEVEN HUN MENING Op de door u mij voor gelegde vraag: „Acht u al dan niet de tijd gekomen, dat de wetgever het opzet telijk negeren van wettelijke verkeersvoorschriften door de weggebruiker gaat be schouwen als een opzettelijk gepleegd misdrijf", meen ik het ontkennende antwoord te moeten geven zo is de mening van Prof. Dr. Herman Ridderbos te Kampen, hoog leraar aan de Vrije Universi teit te Amsterdam. „Mijn bezwaar is, dat men bij de tegenwoordige toestand van de wegen wel heel voorzichtig moet zijn eenzijdig de schuld te zoeken bij de automobilisten. Als iemand die veel moet rijden in het oostelijk deel van het land, ben ik van mening, dat de schuld voor de toenemende onveiligheid voor een niet gering deel gelegen is bij de volstrekt onvoldoende voorzienin gen, die door de desbetreffende in stanties jarenlang en helaas nog tot op de huidige dag zijn getroffen om tot een behoorlijk ingericht wegen net te komen." Toen voor enige jaren tweedui zend mensen het leven lieten bij de watersnoodramp in Zeeland, is er een miljarden-plan tot uitvoer ge bracht, dat van een waarlijk groot se visie getuigt. Ik meen, dat dit het rijk per jaar iets van een mil jard kost. Nu komen er per jaar ongeveer een gelijk aantal mensen op de weg om. Waar is echter de man, die hier het grootse plan ont werpt? Wanneer men geregeld van Zwolle naar Arnhem, van Zwolle naar Amersfoort, van Zwolle naar het Noorden moet rijden, kan men onder alle vermaningen van hoger hand alleen maar wrevelig worden. Wil men op deze wegen hoofd verbindingen harder dan vijftig a zestig kilometer rijden (hetgeen toch geen overdreven eis is) dan verkeert men geregeld in levensge vaar. Situaties als Nijkerk, Epe- Apeldoorn. overweg het Loo, door gang Apeldoorn (acht kilometer maximaal 50 km/u op de route Zwolle-Apeldoorn-Arnhem) zijn een bespotting. De slachtoffers, die in dorpen als Oldebroek, Doornspijk, waar iaren en jaren het grote ver keer doorgeperst is en nog wordt, van de daar woonachtige bevolking gevallen zijn, zijn legio. Nu pas, an no 1960, wordt in langzaam tempo een weg door het bos over de Ve- luwe gelegd, maar wederom een tweebaans weg. Tussen Apeldoorn en Zwolle staat op alle kaarten al jaren lang een nieuwe weg geprojecteerd, maar men wacht eindeloos of die weg rechts of links van de bestaande weg zal komen. Intussen moet men als automobilist maar jaar en dag zijn eigen en het leven van een an der wagen. Als men nu alle mensen, die daar in arren moede wel eens een ,,uit- valpoging" wagen, die niet honderd procent verantwoord is, als misda digers wil vonnissen, ben ik over tuigd, dat er éénzijdig gestraft wordt. Ik wil het niet goed-praten en ik bid, zovaak ik op de weg ga bewaard te worden van de roeke loosheid van mijzelf en van ande ren, maar ik ben van mening, dat men de mensen ook een redelijke kans moet geven van de wet te houden. Wanneer u dus vraagt: Acht u de tijd gekomen, enz. antwoord ik: Die tijd is gekomen, wanneer het hou den van alle bepalingen van de wet in redelijkheid gevergd kan wor den. Ik vind, dat de mensen op de ze wegen voorzichtig rijden en dat het grote aantal ongelukken niet en kel of in de eerste plaats uit opzet telijke of in wezen misdadige roe keloosheid plaats vindt. Ik ben een leek in verkeers-wetgeving, maar niet in ervaring als automobilist. Ik rijd gedurende achttien jaar on geveer vijfentwintig duizend kilo meter per jaar op deze wegen en heb goddank nooit enige aanrijding ondergaan of- veroorzaakt. Maar ik acht de toenemende ver keersonveiligheid in Nederland voor een veel groter deel dan meestal wordt aangenomen de schuld van een kortzichtig wegen-beleid. Het is in Nederland veel voller en druk ker dan in andere landen. Wie uit Frankrijk en België ko mende bij Maastricht of Eindho ven de grens passeert, gevoelt eens klaps: Nu gaat het om mijn leven. En daarmee zijn de voorzichtigen, wat de weg-accommodatie aangaat, in geen enkel opzicht in overeen stemming. Moge dit gezichtspunt niet vergeten worden bij uw zo prijzenswaardige en interessante doelstelling. Ik snak naar een we gen-plan van het formaat van een delta-plan. Dan krijgt de wetgever mijns inziens meer recht om zich op de consciëntie te beroepen dan thans het geval is. Professor dr. J. P. M. van der Ploeg O.P., rector Mag nificus van de R.K. Universi teit te Nijmegen gaf ons desgevraagd zijn mening: Met alle voorbehoud, dat mijn onkunde op het gebied van strafrecht mij dwingt te maken zou ik uw vraag als volgt willen beantwoorden. de wettelijke verkeersvoorschriften levert gevaar op voor de weggebrui kers. De verkeersvoorschriften zijn immers gegeven om de veiligheid van het verkeer in het algemeen te bevorderen of te waarborgen; zij zijn niet nodig om deze in elk bij zonder geval te garanderen. Ook hangt mijns inziens de mate van schuld, die men op zich laadt door zich niet aan de verkeersre gels te storen, samen met de mate van het risico dat men daardoor op „zich neemt. Elke weggebruiker neemt een risico op zich, zonder daardoor reeds, naar algemene op vatting, schuld op zich te laden. Hieruit volgt, dat de schuld ont staat, respectievelijk groter wordt, naarmate het risico dat men aan vaardt, groeit. De rechter alleen kan in een bijzonder geval bepalen wanneer dit onnodig genomen risico zo groot is, dat van zware schuld en1 derhalve van een zwaar misdrijf sprake is. Van méér wetten en het dichter aanschroeven daarvan door het ver scherpen van de straffen die op overtredingen staan, verwacht ik niet véél heil. Mijns inziens heeft men in ons land te veel de neiging het verkeer te beveiligen door een volmaakt stelsel van wetten en ver ordeningen; wanneer iedereen die nu maar opvolgt, is alles in orde. Zondigt iémand ertegen, dan' is hij een misdadiger, want de veiligheid van het verkeer wordt, of is, opge hangen aan de talloze wetten en voorschriften. He£ komt mij voor, dat het veel beter zou zijn minder op wetten en regels te vertrouwen, en' méér op ieders persoonlijk rijgedrag. Ieder zou in een gegeven situatie er méér op uit moeten zijn om te weten hoe anderen rijden of zouden kunnen rijden, dan op het systeem van wet ten en regels en de rechten die dit hem schenkt. Wat nodig is, is een groter verantwoordelijkheidsbesef van de individuele weggebruiker, en een grótere bereidheid in een gege ven situatie afstand te doen van' zijn recht op voorrang als men in Ne derland pleegt aan te treffen. Ver antwoordelijkheidsbesef wordt ech ter niet gekweekt door scherpe strafmaatregelen, wel angst, die op zichzelf geen morele betekenis heeft. Wordt vervolgd Prof. dr. J. P. M. van der Ploeg O.P. Mij dunkt dat iemand, die opzet telijk een verkeersvoorschrift over treedt zich aan een ernstig misdrijf schuldig maakt indien hij daardoor willens en wetens leven, gezondheid of bezit van een ander ernstig in gevaar brengt. Zulk een misdrijf dient te worden gestraft overeen komstig de ernst daarvan, in over eenstemming met de straffen die in andere gevallen kunnen worden op gelegd, waarin leven, gezondheid of bezit van anderen op ernstige wijze in gevaar worden gebracht. Ik ben het er niét mee eens, dat élk „op zettelijk negeren van wettelijke ver keersvoorschriften door de wegge bruiker", gelijk U het formuleert, als „een opzettelijk gepleegd mis drijf dient te worden beschouwd". De redenen hiervan lijken mij dui delijk. Lang niet elk bewust negeren van niet alles is gelegen. Toen drie jaar geleden ons par lement in principe akkoord ging met de atoombewapening van on ze strijdkrachten betekende dit dat vroeger of later ook de kern ladingen in ons land zouden wor den opgeslagen, zo dicht mogelijk bij de lanceerinrichtingen. Dat nu als gevolg van een Amerikaans initiatief het of ficiële scherm dat over deze zaak was neergelaten wel terzijde moest worden geschoven, en er eindelijk, aarzelend, in „Den Haag" wat wordt gezegd, siert de regering niet. Nog droeviger is overigens de vorm waarin de regering haar mededeling nu doet. Het officiële communiqué dat gisteren in Den Haag werd uitge geven is niet meer dan een uit voerige aanloop tot dit ene feit: dat de Amerikaanse commissie inderdaad komt. Het opslaan van kernladingen wordt niet eens met zoveel woorden genoemd. Men spreekt slechts van nadere uit werking" (van de plannen voor atoombewapening van ons leger). De armzaligheid wordt onder streept door de wetenschap dat dit communiqué nooit zou zijn ge maakt, indien niet de New York Times het hierboven genoemde in terview met de voorzitter van de Amerikaanse commissie zou heb ben gehad. Tenslotte verbaast het ons dat plannen omtrent een geïntegreer de atoommacht van de NAVO on ze regering nog niet hebben be reikt, terwijl toch generaal Nor- stad reeds enige tijd geleden in een lezing hierop heeft aange drongen en de Westduitse minister van defensie Strauss hem kort daarop is bijgevallen. Redactie. Van een onzer verslaggevers SCHIEDAM. De Schiedamse wet houder van financiën Th. J. L. van den Berg, die dinsdagavond boos uit de raadsvergadering was weggelopen, was gisteravond weer present bij de voort gezette behandeling van de begroting. Hij erkende dat hij niet juist had ge handeld door zonder overleg in het col lege van B. en W. als zijn mening uit te spreken dat het nieuwe stadhuis ze ker zestien miljoen gulden zou kosten in plaats van de door de architecten ge noemde som van twaalf miljoen. Burge meester Peek had hem dinsdagavond over die eigengereidheid gekapitteld, waarna de wetholider woedend de raadszaal had verlaten. De heer Van-.-den Berg bood^iedereen zijn verontschuldigingen aan, waarna het weer allemaal pais en vree was in het Schiedamse gemeentebestuur. Een vraag die open blijft is of de wet houder gelijk had met zijn raming of niet. HILVERSUM. B. en W. van Hilver sum hebben de gemeenteraad voorgesteld bij de Kroon in beroep te gaan tegen de afwijzing door Gedeputeerde Staten van het uitbreidingsplan „Egelshoek" een ingrijpend uitbreidingsplan met huisves ting voor dertigduizend mensen in Zuid westelijke richting, waarbij het marine opleidingskamp en het vliegveld van Hil versum zouden moeten verdwijnen. B. en W. wijzen er in de eerste plaats op dat, vóór een beslissing door de Hil- versumse gemeenteraad was genomen, G.S. op 8 april 1959 al hadden doen we ten aan dit uitbreidingsplan hun mede werking niet te zullen verlenen. „Een wel zeer ongewone figuur", aldus B. en W. Het Hilversumse gemeentebestuur zegt langer uitstel van voorbereidingen voor het scheppen van woongelegenheid niet te kunnen rijmen met zijn verantwoorde lijkheid. Gedeputeerden hebben het raadsbesluit afgewezen in afwachting van de totstandkoming van een streekplan voor het Gooi en de Vechtstreek. De voor het streekplan betreffende het Gooi en de Vechtstreek ingestelde werk groep die daarvoor is ingesteld is haar arbeid echter pas begonnen. B. en W. achten het niet verantwoord op haar re sultaten te blijven wachten. FOLKESTONE (Reuter). De poli tie m de Britse havenstad Folkestone en de Britse immigratiedienst maken zich zorgen over drie reddingvlotten die op het strand zijn aangespoeld. Het zijn vlotten die als enig opschrift dra gen dat zij in Polen zijn gemaakt. Ver der is er niets om aan te geven waar zij vandaan komen. In de nacht dat de vlotten aanspoel den verdween er een geparkeerde auto uit Folkestone, waarvan geen spoor is teruggevonden en de politie onderzoekt of er soms in het geheim Polen aan land zijn gekomen die zith vervolgens met de gestolen auto landinwaarts heb ben begeven. Natuurlijk bestaat ook de mogelijk heid dat er niets geheimzinnigs aan de hand is. Eigen nieuwsdienst LEOPOLDSTAD. De Congolese regering doet wat zij kan om te voor komen dat de voortvluchtige afgezette premier Loemoemba Stanleystad be reikt waar hij een garnizoen van 3500 man goedgewapende troepen zou aan treffen om hem bij te staan bij zijn pogingen om zich weer van de macht in geheel Congo meester te maken. Stanleystad is het bolwerk van Loe- moemba's aanhangers en het garnizoen is sterk genoeg om een geduchte tegen stander te zijn voor de troepen van kolonel Moboetoe. Maar alle pogingen om de afgezette premier op te sporen zijn vergeefs geweest. Daarentegen zijn er wel veel geruchten over de plaatsen waar men hem heeft menen te zien. Het is niet onmogelijk dat zijn aanhangers die geruchten ver spreiden om het zoeken te bemoeilijken. Er is een cordon van troepen gelegd tussen Leopoidstad en Stanleystad, maar het is natuurlijk niet mogelijk om het oerwoud zo te bewaken dat niemand erdoor kan. Bovendien is de afstand tussen de twee steden meer dan 1500 kilometer. Nieuwe poging Loemoemba hoopt ongetwijfeld op nieuw een poging te kunnen doen om weer premier te worden. Hij beschouwt zich nog altijd als minister-president en hij beschikt over een grote aanhang, ook in het buitenland. De premier van Katanga, Moise Tsjombe, heeft gisteren voorgesteld dat zijn staat zal helpen de andere delen van Congo uit de economische chaos te redden. Katanga is bereid financiële hulp te verlenen. Van samenwerking met een eventueel nieuw regime onder Loemoem ba kan echter volgens Tsjombe geen sprake zijn: „Met die krankzinnige wil ik niets meer te maken hebben". DEN HAAG. De Haagse importeur van plakband, de firma Max Aarts, heeft de Vereniging van fabrikanten van plak band en parafinepapier in kort geding gedagvaard. De firma acht zich bena deeld omdat de vereniging haar Duit se relatie heeft gedwongen de leverin gen aan de firma Aarts te staken. Door deze leverancier slaagde de fir ma Aarts erin plakband dat in gro te hoeveelheden als verpakkingsmateri aal in de industrie wordt gebruikt in Nederland tien tot vijftien procent goed koper te leveren dan de kartelprijs van de vereniging toeliet. De vereniging heeft de Duitse fabri kant bedreigd met een invasie van Ne derlands plakband tegen zeer lage prij zen op de Duitse markt als hij aan de firma Aarts zou blijven leveren. De Duitse fabriek is voor deze druk "door de knieën gegaan. Volgens de firma Aarts is het gedrag van het Nederlandse kartel in strijd met het verdrag van de E.E.G. en met de Wet op de economische mededinging. De zaak dient op 7 december voor de president van de Haagse rechtbank.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1960 | | pagina 7