CU RA TOR WIL
DEN BESTEN
KANS GEVEN
Chefarine 4
Norstad verdedigt
plan voor vierde
kernwapenmacht
GRIEP!
Gif op tijd
ontdekt
Dr. Fishers bezoek aan Rome
geen wereldschokkend feit
ONDERZOEK NAAR RAMP
„Gevaar voor
bij oordeel
anderen moet
meetellen'
„GEK GEMAAKT DOOR TOESTROMING VAN KAPITAAL"
Geen zakenman
Geen antwoord
Bouwval
Zo maar krediet
Wonderlijke handel
Waar maken
Patenten
Filmschool
Wankel gebouw
DIE HEILIGE TAT
ONBEKEND
Anglicaanse en protestantse reacties
Contact niet gelegd
in Saint Andrews
FATAAL UITWIJKEN
VAN AUTOBUS
GEEF
iets voor de
FIETS
Dinsdag 22 november 1960
ZEEUWSCH DAGBLAD
Van een onzer redacteuren
A MSTERDAM De curator in het faillissement van N. den
Bestenmr. N. J. C, M, Kappeyne van de Coppello, ivil de
heer Den Besten de kans en de tijd geven zijn bewering ivaar
le maken dat hij al zijn schulden kan regelen. Met het oog daar
op is de behandeling van het appèl van mr. H. B. Wieringa tegen
de faillietverklaring van de heer Den Besten, ivaarover het Am
sterdamse hof morgen zou beslissen, uitgesteld tot 20 december.
Het is zelfs mogelijk dut de zaak pas na Kerstmis in behandeling
zal komen.
Mr. N. J. C. M.
Kappeyne
van de
Coppello:
zaak is mij
nog duister
Advertentie
cvUcjcC oavaBcb-
Mr. Kappeyne is het met mr.
Wieringa, raadsman van de heer
Den Besten en van diens n.v.
Socrates, eens dat door een fail
lissement een „verslingerings-
inarkt" wordt geschapen, waarop
voor de onroerende goederen van
Socrates geen redelijke prijzen
vallen te behalen.
De curator in het faillissement-
Socrates, mr. C. D. van Vliet, staat
echter op een ander standpunt. Hij
heeft al de nodige stappen gedaan
voor de uitvoering van het faillisse
ment van de n.v. De behandeling
van het appèl van mr. Wieringa
tegen het faillissement-Socrates door
het Amsterdamse hof gaat morgen
wel door.
Mr. Van Vliet zei ons gisteren wel
dat hij heeft besloten tot een „getem
poriseerde" verkoop. Dat wil zeggen
dat hij de bezittingen van Socrates zeer
geleidelijk zal laten verkopen en niet
alles tegelijk op de markt zal brengen.
„Ik kan nog geen duidelijk beeld
krijgen hoe deze zaak precies ligt", zei
ons mr. Kappeyne van de Coppello. Mr.
Kappeyne is vele jaren directeur ge
weest van de Bank voor onroerende
zaken, van welke instelling hij thans
commissaris is, en voorts is hij voor
zitter van het Contactorgaan onroeren
de goederen het particuliere top
orgaan voor het onroerend bezit zo
dat hij van deze materie uiteraard goed
op de hoogte is.
Maar, zo zegt hij, de zaak Socrates
heeft met onroerende goederen niet
veel te maken. In alles wat de heer
Den Besten zegt, zit een ondergrond
van waarheid, maar met die onder
grond alleen kan men met de handel in
onroerende goederen niet volstaan.
De heer Den Besten is tot die handel
absoluut niet in staat. Hij heeft er ook
de opleiding niet voor gehad. Wel een
feit is, dat deze man door allerlei won
derlijke omstandigheden miljoenen gul
dens zijn toegespeeld, waarmee hij naar
hartelust kon goochelen. Hij moet,
aldus mr. Kappeyne van de Coppello,
gek zijn gemaakt met de toestroming
van al dat kapitaal. Een gewiekste
jongen, maar zeer beslist geen zaken
man.
Zo is er het voorbeeld dat de heer
Den Besten een blok huizen koopt. De
inspecteur der belastingen laat infor
meren voor de vennootschapsbelasting.
De heer Den Besten geeft geen ant
woord. Ook op een aanmaning reageert
hij niet. Daarop stuurt de inspecteur
hem een ambtshalve aanslag van vijf
duizend gulden, die wordt betaald.
Daarna lopen uiteraard de bedragen
van de ambtshalve aanslagen verder op.
De laatste definitieve ambtshalve aan
slag bedraagt 45.000 gulden.
Dat bedrag wordt niet betaald, waar
na de inspecteur overgaat tot inning
van de huren tot een bedrag van zestig
duizend gulden. Bij dit alles zwijgt de
heer Den Besten.
Een ander voorbeeld.
De heer Den Besten koopt een pand,
dat nodig moet worden opgeknapt. Hij
weet daar een krediet op te krijgen,
waaraan de toezegging wordt gekop
peld, dat hij een aanvullend krediet
kan krijgen voor de restauratie. De
kredietgever verzuimt de waarde van
het onderpand te laten onderzoeken.
De heer Den Besten verkrijgt ten slotte
ook de aanvulling op zijn krediet, maar
restaureert niet.
Hierop volgt eindelijk een onderzoek
van de kredietgever, die tot zijn stom
me verbazing tot de ontdekking komt,
dat hij een bouwval heeft gefinancierd,
waaraan niets is gedaan.
De heer Den Besten heeft het krediet
gekregen, het onderpand is aanwezig.
De fout ligt bij de kredietgever en de
heer Den Besten spring er tussenuit
uiteraard met een stevige duit in het
laatje.
De heer Den Besten heeft op al zijn
panden, die inderdaad aanwezig zijn,
zonder slag of stoot kredieten gekregen.
De Amsterdamsche bank gaf daarvan
het merendeel. De man was toch wel
zeer kredietwaardig, zo redeneerde
men.
Hetzelfde ziet men bijvoorbeeld in
Amerika. Als iemand daar eenmaal
ergens een afbetalingscontract heeft
lopen dan kan hij met dat fel begeerde
bewijsje overal bij nieuwe krediet-
Adver teutte
Vier werkelijk betrouwbare middelen
helpen elkaar en doen wonderen I
4 geneesmiddelen, elk afzondeilijk al
wereldberoemd. Tezamen in één tablet
verenigd, ondersteunen zij bovendien el-
kaars werking, waardoor deze nóg krach
tiger is dan kon worden verwacht. De
combinatie Cheiarine „4" doet werkelijk
wonderen en brengt vaak baat waar
andere middelen lalenw
BÉRÓEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABIET
Tegen pijnen en griep. Geschikt voor de gevoeligste maag,
wan! die wordt beschermd door het bestanddeel Chefarox.
20 tabl. 10.80.Voordelige gezinsverpakking!00tabl. f3.60
gevers terecht. Zo moet het ook met
de heer Den Besten zijn gegaan.
In deze hele kwestie staat de figuur
van de heer T. Hoving, de ontslagen
onderdirecteur van de Amsterdamsche
Bank in het middelpunt. Een bijzon
der bekwaam man, maar ook uiter
mate eigenwijs. Vermoedelijk ligt
daarin de sleutel van dit alles.
De heer Hoving had een grote bevoegd
heid, die hij echter heeft overschre
den. Links en rechts werden de heer
Den Besten kredieten gegeven onder
garantie van de Amsterdamsche Bank,
in casu de heer Hoving. De grote kre
dietman van de bank ging af op
taxaties van wijd en zijd als goed en
betrouwbaar bekend staande make
laars.
Maar is het in de handel in onroe
rende goederen niet zo dat er op ver
schillende manieren taxaties worden
gemaakt? Is het niet zo dat een ma
kelaar in opdracht van een verkoper
een pand op een veel hogere waarde
taxeert, dan wanneer hij datzelfde
pand zou moeten taxeren in opdracht
van een kredietgever? Is het niet
logisch dat een verkoper zijn appeltje
graag eerst oppoetst voor hij het ten
verkoop aanbiedt?
Dat gebeurt in deze handel overal
en te allen tijde. De heer Den Besten
zijn op grond van al deze taxaties
de kredieten gewoon maar verstrekt.
Dit soort handel is een van de won
derlijkste van alle handel. Aan een
figuur als de heer Den Besten wordt
over het algemeen flink verdiend. De
figuur zelf verdient er uiteraard ook
aan.
Wat zegt de heer Hoving op dit
alles? Hij is zo deelde hij ons mee
er nog vast van overtuigd, dat hij
juist heeft gehandeld en dat hij de
Amsterdamsche Bank beslist geen
strop heeft bezorgd.
Deze moeilijkheid bij de taxatie en
de handel in onroerende goederen
heeft de raadsman van de heer Den
Besten, mr. H. B. Wieringa, gebracht
tot zijn appèl tegen het vonnis van
de faillissementsverklaring van So
crates. Mr. Kappeyne van ae Coppello
verleent daarbij mr. Wieringa en de
heer Den Besten alle medewerking
omdat hij uit eigen ondervinding (de
bank voor onroerende zaken) weet
hoe moeilijk en verliesgevend het is
onroerende goederen gedwongen te
moeten verkopen. De heer Den Bes
ten moet, aldus mr. Kappeyne van de
Coppello, de kans en de tijd krijgen,
waar te maken dat hij de schulden
allemaal kan regelen.
Hoe de zaak strafrechterlijk zit, is
wellicht nog moeilijker te onderzoe
ken. De heer Den Besten heeft met
al zijn kredieten en het kon hem
natuurlijk niets schelen of de hoofd
directie van de Amsterdamsche Bank
daarvan op de hoogte was de kans
schoon gezien zaken te doen, waar
voor hij in feite niet de juiste man
was, in ieder geval niet de juiste
zakenman.
Alles waarin hij iets meende te
zien, greep hij met beide handen aan.
Daarmee overschreed hij natuurlijk
de statuten van zijn eigen zaak, die
erop wijzen dat Socrates uitsluitend
en alleen een Nederlandse maatschap
pij van onroerende goederen is.
Wat zegt hij zelf van deze maat
schappij? „In het algemeen moet men
de n.v. Socrates met zijn twaalf ge
lieerde maatschappijen niet zien als
een maatschappij van onroerende goe
deren met nog wat andere projecten,
maar als een onderneming, die iedere
op haar afkomende mogelijkheid be
studeerde."
Daarmee zegt hij zelf, dat hij alles
wil aanpakken waar hij een fantast?
iets in ziet.
Zo is èr de kwestie van de patenten.
Tonnen gelds zijn daaraan gespendeerd
en er is tot dusver niets uitgekomen.
Een patent op vloeren, die gelegd zou
den kunnen worden in nog in aanbouw
zijnde huizen (Er bestaat veel belang
stelling voor, zegt de heer Den Besten)
Een patent op een minuscuul zaagje,
dat door de nieuwe en sterke staal
soorten die er thans bestaan, gebruikt
kan worden op alle mogelijke, moei
lijk bereikbare plaatsen (Ik heb hier
over contact met de NAVO, die over
weegt het zaagje aan te schaffen voor
elke soldaat in het leger van de NAVO,
zegt hij).
Zo is er ook de kwestie van de n.v.
Intimex, waarmee de heer Den Besten
zich op het terrein van de mode wilde
begeven. Intimex hield enkele dure
shows, onder meer in het Doelenhotel
in Amsterdam. De shows hebben geen
enkel resultaat gehad, evenmin de zg.
particuliere shows en Intimex werd ge
liquideerd, de mannequins ontslagen.
Voorts de kwestie van de filmschool.
De Amerikaanse licentiehouder van de
Cinerama wilde in Europa cinerama-
films laten maken, omdat dat veel
goedkoper zou uitkomen. De heer Den
Besten rook een goede zaak.' Een film
school werd gesticht. De zaak is op
niets uitgelopen.
Is het een wonder dat de curator in
het faillissement Socrates zich af
vraagt, waar al die miljoenen zijn ge
bleven?
Er is nog een kwestie, namelijk de
geruchtmakende zaak van de Haco. De
heer Den Besten ontkende categorisch
dat Socrates of een van de submaat-
sohappijen iets met de Haco had uit te
staan. Het blijkt echter, dat de Am
sterdamsche Bank voor de Haco een
borgtocht heeft verstrekt van tweehon
derdduizend gulden, die liep over de
rekening van Socrates.
Ten slotte de figuur van de heer Den
Besten. Een donkere, lange, nerveuze
man. Een man van het brede gebaar,
die snel de mensen met wie hij spreekt
voor zich inneemt. Zelf zegt hij, dat
hij te snel vrienden maakt en dat hij
mede daardoor de kous op de kop
heeft gekregen.
Een man ook van eindeloze debatten
over zaken, die hem na aan het hart
PARIJS (Reuter, AP) Generaal Lauris Norstad, de opperbevelhebber
van de strijdkrachten van de Navo in Europa, heeft gisteren in de Navo-
conferentie van parlementsleden uiteengezet waarom hij het nodig acht
dat de Navo de beschikking krijgt over een voorraad kernwapens voor
gebruik in uiterste noodzaak, hetzij krachtens een besluit op het aller
hoogste politieke niveau hetzij onmiddellijk op militair bevel nadat een
vijand van kernwapens gebruik heeft gemaakt.
Kernwapens zullen in de strijd in
De vorming van een gemeenschap
pelijke voorraad kernwapens zou vol
gens Norstad betekenen dat alle lan
den van de Navo op voet van gelijkheid
over het gebruik van die wapens kun
nen beslissen.
Hij was er niet van overtuigd dat
vorming van die voorraad, waardoor
de Navo de vierde kernwapenmacht
in de wereld zou worden, van invloed
zal zijn op het streven van sommige
landen naar vorming van een eigen
kernwapenmacht. Deze woorden sloe
gen op het streven van president de
Gaulle naar een Franse „force de frap
pe".
Norstad sprak echter de hoop uit
dat vele andere landen wel zouden
afzien van het verlangen naar een
eigen kernwapenmacht indien de Navo
tot vierde kernwapenmacht was ver
heven.
De parlementsleden, uit alle landen
van de Navo naar Parijs gekomen,
kregen dit overzicht van de algemene
toestand van Norstad:
1 Het gevaar dat de landen van de
1 Navo bedreigt treedt in de gehele
wereld aan de dag. Daarom vergt de
beveiliging van Europa voortdurende
handhaving van militaire kracht en
paraatheid.
O De „schildstrijdkrachten" van de
Navo die al gevormd zijn zullen
in het kernwapentijdperk niet slechts
hun waarde behouden maar nog waar
devoller worden.
t> De strijdkrachten van de Navo in
Europa zijn numeriek toereikend
maar onvoldoende voorzien van mo
derne wapens.
A Die strijdkrachten moeten in geval
van een oorlog conventionele wa
pens gebruiken, maar in uiterste in
stantie ook kernwapens in de strijd
kunnen brengen.
beginsel alleen mogen worden ge
bruikt wanneer daarvoor op regerings
niveau toestemming is gegeven, dan
wel onmiddellijk nadat een vijand er
gebruik van heeft 'gemaakt en in dat
geval op last van de opperbevelheb
ber.
z In het kader van de gewenste mo-
dernisering van de bewapening
moeten de strijdkrachten van de Navo"
de beschikking krijgen over ballis
tische raketten met middelbare reik
wijdte. Het gaat hierbij om twee ty
pen; een dat te land wordt gelanceerd
(Thor en Jupiter) en een dat op zee
of onder water afgeschoten kan wor
den (Polaris).
Ter ondersteuning van zijn plan ver
klaarde Norstad dat thans bijna alle
landen van de Navo troepeneenheden
hebben die kernwapens kunnen gebrui
ken.
Tot de anderen die de vergadering
van parlementsleden toespraken be
hoorde ook senator Lyndon Johnson,
die nieuwe Amerikaanse vice-presi
dent. Johnson zei dat de uitslag van de
Amerikaanse presidentsverkiezingen
niet betekent dat er een einde zal
komen aan de versterking van de
militaire kracht van Europa met Ame
rikaanse hulp. De stem van het iso
lationisme, zei hij; is in Amerika tot
zwijgen gebracht.
De aftredende voorzitter van de par
lementaire raad van de Navo, de Franse
generaal Antoine Bethouard, zei dat
de oorspronkelijke defensie-opzet van
de Navo, een zuiver militaire conceptie,
uit de tijd was. Evenals Norstad zag hij
een over de gehele wereld dreigend
gevaar. De defensie, zei hij, moet daar
om wereldomvattend zijn en zich uit
strekken tot elke sector van het maat
schappelijke leven, de economische, de
politieke, de wetenschappelijke, de
sociale en, uiteraard, de militaire.
liggen. Scherpzinnig, maar lang kan
hij uitweiden over een bepaald onder
werp, waarbij hij de indruk maakt de
draad van het gesprek kwijt te zijn.
Optimistisch ook, want na alles wat
over hem is geschreven en wat van
zijn wonderlijke handelingen bekend is
geworden, ziet hij de zaken nog niet
zo somber in.
De structuur van het wankele ge
bouw, dat hij heeft gesticht, is niet
eenvoudig. De heer Den Besten is al
leen-aandeelhouder van de n.v. Codeco,
die niet failliet is. Deze Codeco bezit
op haar beurt alle aandelen van So
crates, die weer alle aandelen bezit
van de dochtermaatschappijen, die nog
niet alle failliet zijn.
Er zijn en er liepen de wonderlijkste
zaken, miljoenenaffaires. Een feit is
echter, dat aan de gemeenschap be
trekkelijk weinig schade is toegebracht.
De grote klap is bij de Amsterdamsche
bank terecht gekomen, vooral doordat
de bank de garanties, die de heer Ho
ving bij andere banken had gesteld,
moest nakomen.
Mr. Wieringa ziet echter nog de mo
gelijkheid, dat als het faillissement in
een voorlopige surseance van betaling
wordt omgezet, hij met de Amsterdam
sche bank tot een regeling kan komen
voor een rustige liquidatie van de be
zittingen.
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Vanavond ver
trekt in opdracht van de Amster
damsche ballastmaatschappij per
vliegtuig een commissie naar Cal
cutta om een onderzoek in te stel
len naar de ramp met de snijkop-
zuiger Lake Fithian, die aan twaalf
Nederlandse baggeraars het leven
heeft gekost. De commissie wordt
gevormd door de heren G. W. Booy,
ir Tjebbes en ir. De Koning. Aan
ir Binkhorst, die zich in Bangkok
Aartsbisdom
Van onze Amsterdamse redactie
AMSTERDAM. Het aartsbisdom
Utrecht van de rooms-katholieke kerk
weet niets van het bestaan van de z.g.
interkerkelijke orde Die heilige Tat.
Met deze organisatie zou de heer J.
Jansma, medewerker van de directeur
van de n.v. Socrates, innige relaties
onderhouden.
Zoals bekend is de heer Jansma vo
rige week naar het buitenland ver
trokken. Zijn verdwijnen wekte enige
opschudding, omdat de justitie hem in
verband met de affaire-Socrates wilde
horen en men aanvankelijk aan voort
vluchtigheid dacht. Inmiddels heeft de
heer Jansma de Amsterdamse recher
che bericht, dat hij deze week weer in
Nederland zal terugkeren.
Die heilige Tat zou een organisatie
zijn, die in contact staat met de r.k.
kerk. De heer Jansma schijnt zich te
hebben uitgegeven voor ambassadeur.
De curator in de affaire-Socrates, mr.
Van Vliet, had het Nederlandse aarts
bisdom te Utrecht om inlichtingen ge
vraagd.
t
bevond, is al telegrafisch gevraagd
terstond naar Calcutta te gaan.
In New Delhi is gisteren meegedeeld
dat drie Nederlandse slachtoffers zijn
geborgen. In Amsterdam waren giste
ren twee namen bekend: G. P. Schel
vis en V. Rozenbrand.
De commissie zal onder meer onder
zoeken of de toestand, waarin de Lake
Fithian verkeerde, heeft bijgedragen
tot het vergaan.
Intussen is met zekerheid komen vast
te staan dat de ramp werd ingeleid
door het breken van de draad van de
bakboordverankering, waardoor het
schip met de stroom begon mee te
zwaaien. De dienstdoende cutterbaas
heeft nog geprobeerd het schip met de
krachtige zijlier terug te draaien. Dat
is hem niet gelukt. De zuiger sloeg om
toen hij dwars op de stroom kwam te
liggen.
Van onze correspondent
PARIJS. Bijna anderhalf uur lang
heeft heel Frankrijk en vooral Parijs
zaterdagavond in een angstige span
ning geleefd, nadat op last van de po
litie van half zes af elk kwartier de
volgende boodschap werd uitgezonden:
„Een jonge blonde vrouw van onge
veer dertig jaar, in gezelschap van een
kindje van ongeveer vier jaar, heeft
aan het eind van de middag een apo
theek bezocht op de Avenue des Gobe
lins. Zij vroeg voor het kind een
codeïnesiroop tegen de hoest. Door een
vergissing heelt zij codeïne-extraet
meegekregen, dat uitermate gevaarlijk
is en de dood van het kind kan ver
oorzaken. Volgens het recept moet het
de drank voor de eerste maal om
zeven uur innemen."
Terwijl de radio dit bericht bleef
herhalen, werden alle beschikbare
politieagenten van het arrondissement
Gobelins opgeroepen om te trachten
de vrouw en het kindje op te sporen.
Deze jacht op leven en dood was ge
vraagd door. de apotheker, die kort
nadat de vrouw de winkel had ver
laten de vergissing van zijn assistente
ontdekte.
Kort voor zeven uur ging bij de
apotheker de telefoon. „Duizendmaal
dank voor de waarschuwing", zei een
blijde vrouwenstem. „Als ik bij mijn
thuiskomst niet toevallig de radio zou
hebben aangezet, zou mijn kind mis
schien nu reeds dood zijn. Het hoestte
zo erg, dat ik direct na mijn thuis
komst het zijn drankje wilde geven,
en toen hoorde ik de boodschap
Enkele minuten later was zij bij de
apotheek om het drankje te ruilen.
LONDEN (EPS) De meeste
gezaghebbende stemmen in kringen
van de Anglicaanse kerken in
Engeland en Schotland spreken
VOORAANSTAANDE
NEDERLANDERS
GEVEN HUN MENING
HET is vandaag wederom
aan vier prominente
Nederlanders, dat wij
deze vraag hebben voor
gelegd: Acht u al of niet
de tijd gekomen, dat de
wetgever het opzettelijk
negeren van wettelijke ver-
keersvoorschriften door de
weggebruiker gaat beschou
wen als een opzettelijk ge
pleegd misdrijf, dat behoort
te worden ondergebracht in
het tweede boek, titel VI!
van het wetboek van straf
recht, dat handelt over
misdrijven waardoor de al
gemene veiligheid van per
sonen of goederen wordt
in gevaar gebracht?
Veel te ver
Prof. mr. D. van Eek, hoogle
raar aan de R.K. Universiteit te
Nijmegen, antwoordde ons dit:
„In het kort moge ik u als mijn op
vatting mededelen, dat het mijns in
ziens veel te ver zou gaan om zelfs
de opzettelijke verkeersovertreder als
een misdadiger te bestempelen. Een
nadere uitwerking van deze gedachte
zou een aantal pagina's vergen."
Werkgever betaalt
Ir. K. van der Pols, directeur
van de Rotterdamse Droogdok
maatschappij te Rotterdam,
schrijft:
„Wanneer ik u mijn mening hier
over geef, stel ik voorop, dat ik geen
jurist ben en mij bij mijn antwoord
ook niet door juristen heb doen advi-
Ik moet u dan antwoorden, dat ik
ermee zou instemmen, dat de straf
maten zowel voor de eenvoudige over
treding van veiligheidsvoorschriften,
maar in het bijzonder voor het ver
oorzaken van ongevallen door over
treding dezer voorschriften, op een
hoger niveau zouden worden gesteld.
Het lijkt mij echter onjuist de over
treding van het verkeersvoorschrift te
construeren als een opzettelijk mis
drijf. Het is immers zo, dat vele ge
detailleerde voorschriften berusten op
een generalisatie van het gebod of
verbod om bepaalde dingen te doen
Hoewel ik de door het gevolg ge
kwalificeerde misdrijven in principe
niet onaanvaarbaar acht, verwacht ik
toch weinig resultaat van de door u
voorgestelde oplossing. Dat iemand
willens en wetens een handeling ver
richt waarvan gevaar voor de veilig
heid van het verkeer is te duchten, zal
moeilijk te bewijzen zijn. De moei
lijkheid is juist dat de dader bijna
altijd denkt dat het nog wel kan zon-
(bijvoorbeeld harder rijden dan vijftig z'j,f°„ -
kiinmeW nev i.nr- inhalen hü een ,der dat gevaar voor _de_ veiligheid.van
Ir. K. VAN DER POLS
kilometer per uur; inhalen bij een
kruispunt, richting aangeven bij af
slaan), waardoor gevaar kan ontstaan,
maar niet behoeft te ontstaan, als er
bijvoorbeeld geen verkeer in de
buurt is.
Het komt mij voor, dat bij een ver
zwaring van de strafmaat het crite
rium, dat door de overtreding gevaar
voor anderen ontstaat mede in de be
oordeling betrokken moet worden,
aangezien men anders iets construeert,
dat niet in het rechtsgevoel leeft en
dus grote moeilijkheden zal oproepen.
In dit verband moge ik nog een bij
zonder aspect van het vraagstuk sig
naleren, nl. dat het naar mijn mening
wel voorkomt, dat boeten voor overtre
dingen in dienstverband door werk
nemers aan dezen worden vergoed,
waardoor de preventieve werking voor
een groot deel teloor gaat. Het zal
evenwel onder de huidige overspan
nen arbeidsmarkt moeilijk zijn hieraan
iets te doen."
Geen vertrouwen
Dr. L. G. Kortenhorst, voor
zitter van de Tweede Kamer, te
Den Haag, deelde ons dit mede:
„Ik moet de vraag ontkennend be
antwoorden. Ik stel geen groot ver
trouwen in afschrikwekkende werking
van straffen."
In principe: aanvaardbaar
Mr. W. P. Bakhoven, officier
van justitie te Amsterdam, is
van mening:
„Uw voorstel heeft tot strekking
het opzettelijk negeren van wettelijke
verkeersvoorschriften in navolging van
artikel 162 van het wetboek van straf
recht onder te brengen onder de zgn.
door het gevolg gekwalificeerde mis
drijven.
Nu is deze groep van misdrijven in
de juridische wereld nooit erg popu
lair geweest. Er is wel eens twijfel
gerezen over de vraag of het recht
vaardig is om iemand extra aanspra
kelijk te stellen voor een door hem
niet gewild gevolg van een door hem
gewilde handeling. Is het gevolg wel
gewild dan is er immers sprake van
een doodslag of van het misdrijf van
artikel 302 lid 1 wetboek van strafrecht.
Naar ik meen is de door u voorge
stelde oplossing enige tijd geleden ook
ter sprake gekomen in de vereniging
voor rechtspraak, waarvan bijna alle
leden van Óe rechterlijke macht lid
zijn. Deze oplossing is toen naar ik
meen krachtig bestreden en dan ook
verworpen.
het verkeer is te duchten. In ieder
geval zal het tegendeel zeer moeilijk
of niet te bewijzen zijn.
Ik geloof dan ook niet dat een straf
bepaling als dooi- u voorgesteld veel
toepassing zou vinden."
Mr. W. P. BAKHOVEN
Dode en twee gewonden
VOORSCHOTEN (A.N.P.) Een bus
en vier personenauto's zijn gisteravond
betrokken geweest bij een botsing op de
Veurseweg in Voorschoten, die aan de
42-jarige heer A. W. den Boer uit Den
Haag het leven heeft gekost.
Een personenauto reed na geparkeerd
te hebben gestaan, vlak voor een auto
bus de weg op. De chauffeur van de bus
week uit, waardoor hij in botsing kwam
met een personenauto die van de andere
kant kwam. Die werd bestuurd door de
omgekomene. Naast hem zat zijn vrouw,
die aan het hoofd werd gewond, en
achterin liep de negentienjarige zoon van
het paar een gebroken dijbeen op. Zij
werden naar het Academisch ziekenhuis
in Leiden gebracht.
Na de eerste botsing ramde de bus nog
drie auto's die aan de andere kant van
de weg stonden geparkeerd. Meer slacht
offers kostte dat niet.
waarderend over het bezoek van
de aartsbisschop van Canterbury,
dr. Geoffrey Fisher aan paus Jo
hannes XXIII, welk bezoek begin
december zal plaats vinden. Aan de
andere kant wijst men er ook op,
dat er geen dramatische ontwikke
lingen moeten worden verwacht
van deze eerste ontmoeting tussen
de hoofden van de kerk van Rome
en van de anglicaanse gemeen
schap, sinds de kerk van Engeland
zich van Rome vierhonderd jaar
geleden afscheidde.
De aartsbisschop zelf beeft ervan ge
zegd, dat in zekere zin de paus en hij
niet veel anders dan beleefde nietszeg
gendheden zullen kunnen uitwisselen.
Maar aan de andere kant is het feit, dat
beide prelaten aan dit uitwisselen toe
zijn, van grote betekenis.
Dr. Fisher hoopte dat zijn bezoek tot
gevolg zou hebben, dat in de toekomst
anglicanen en .rooms-katholieken (en
ook anderen) vrij en open met elkaar
kunnen spreken in een geest van chris
telijke vriendschap en gemeenschap,
niet do overwinning op elkaar nastre
vend maar als medediscipelen in dienst
van onze Heer van elkaar lerend.
Christenen moeten altijd van elkaar
eerst leren door met elkaar te spreken
en tot elkaar de waarheid zoals zij
haar zien te zeggen in liefde, zei dc
aartsbisschop.
Van de vele reacties is het vermelden
waard de beschouwing van ds. M. A. P.
Wood, voorzitter van een organisatie
van anglicaanse „evangelicals", de
minst liturgische richting in de kerk
van Engeland. Hij vond dat een kerke
lijke topconferentie evenmin als een
wereldlijke betekent dat de deelnemers
eikaars beginselen overnemen.
„Verwarring"
j Van anglicaanse zijde kwam de meest
kritische beschouwing van de Church
of England Newspaper, een niet-officieel
kerkelijk nieuwsweekblad. De hoofdre
dacteur ds. J. C. King schreef, dat ve-
le meer gelukkig zouden geweest zijn
met het bezoek als het op neutraal ter
rein plaats vond, en dan nog liefst in
I tegenwoordigheid van de patriarch van
I de Oosterse kerk.
Wat men niet vergeten mag, en wat
ook verwarring schept onder een flink
j aantal anglicanen, is het feit dat Ro-
I me zich niet bereid heeft getoond tot
ook maar enige wijziging in haar hou-
I ding ten opzichte van andere kerken.
Ook de Church of Ireland Gazette
(anglicaans) vindt het bezoek niet zo
geweldig belangrijk. Het blad acht het
j vanzelfsprekend dat in de huidige we-
l reldsituatie korte afstanden enz.
i de leiders van de kerken elkaar wel
j eens spreken.
Vanuit de kring van vrije kerken
komt instemmend, maar gereserveerd
i commentaar. Ook zij vinden het bezoek
jvoor de kerkelijke situatie van weinig
invloed en men moest er zoals een
j baptist zei niet opgewonden over ra
ken.
Een woordvoerder van de Raad van
Italiaanse evangelische kerken zei, dat
het bezoek geen enkel nieuw probleem
veroorzaakt en bepaald niet wijst op eni
ge wijziging van de verschillende ker
kelijke posities.
Datzelfde maakt ook de Italiaanse
pers haar lezers duidelijk. De Italianen
hoeven niet bang te zijn, dat het Vati-
ca-an zijn standpunt zal wijzigen, zegt
de r.k. Quotidiano. Verschillende Ro
meinse bladen kennen aan het bezoek
bijzonder groot belang toe. omdat het
de weerslag is van Christus' verlangen
dat alle gedoopte mensen een gezin mo
gen vormen.
En ondertussen heeft in Genève
dr. W. A. Visser 't Hooft, secre
taris-generaal van de Wereldraad
volkomen ongegrond verklaard de
berichten dat het bezoek is voorbe
reid tijdens de vergadering van het
centrale comité van de Wereldraad,
deze zomer in St. Andrews. Men
heeft dat verband gelegd, omdat
daar twee officiële waarnemers van
het Vaticaan aanwezig waren.
Maar volgens dr. Visser 't Hooft
zijn de voorbereidingen van dat be
zoek van veel eerder datum. Al
lang voor St. Andrews werd erover
gecorrespondeerd.
Advertentie
