Meerderheid is
nog nooit zo
klein geweest
Onbeschrijflijke verwarring door voorbarige uitslagen
GEEN UITNODIGING VOOR
KONINGIN ELIZABETH
ARKS beschuit
„BEGIN VERLAGING VAN
BELASTING NIET IN
WET VASTLEGGEN"
GA JIJ
MAAR
ZITTEN
Dc Bilt: Warmer
WIEG IN WITTE HUIS
POES, POES, LELIJKE POES!
BEURS HERSTELD
DEBAT CONGO
VERDAAGD
zijn onderdaan Nixon
PROTESTANTS-CHRISTELIJK DAGBLAD VOOR ZEELAND
Benauwde zege
Rust
Genoegdoening
BOEKHUIS HEEFT
GEEN BRIEVENBUS
België maakt Britten boos
Verkeerslawaai maakt
land onbewoonbaar
Duitser at paddestoelen
NA DRIE MAANDEN
OVERLEDEN
MET stramme tred betrad veld
maarschalk Montgomery
met zijn 72 jaar nog altijd een
■.martiale verschijning gis
termiddag het gebouw van de
Amsterdamse universiteit, ge
ëscorteerd door een luitenant
van de Koninklijke studenten-
schietvereniging.
OP ZIJN GEMAK
PRINS OOK
ADJUDANT WILDE
KROESJTSJEF
„OPBLAZEN"
JL.
Het K.N.M.I. in De Bilt berichtte
gisteren om 23.15 uur:
Half tot zwaar
bewolkt met later
tijdelijk regen.
Matige tot krach
tige, later moge
lijk harde en aan
de kust stormach
tige wind tussen
zuid en zuidoost.
Iets minder koud.
MIES JE: Weg die
truien!
11 nov.: zon op 7.52, zon onder 16.55;
maan op 23.56, maan onder 13.49.
DirecteurJACQ DE SMIT; Qhefred.: G. J. BREUKER
Hoofdkantoor: Goes, L. Vorststraat 90. Postbus 4, Giro
116666, telefoon Directie en administratie 01100-
6901. Redactie: 01100-6901 en 5366.
Bijkantoren: Middelburg, Korte Delft 50, tel. 01180-2009.
redactie Walcheren en sportredactie 01180-4604, Post-
bus 26, Vlissingen, Nieuwendijk 33, tel. 01184-3224,
Postbus 24, Terneuzen, Nleuwstraat 38, tel. 01150-3189;
Zierikzee, Havenpark 24, tel. 01110-2991.
Zeeuwsch Dagblad
Losse nummers 13 cent.
Abonnementsprijs 0,56 per week, 7,per kwartaal
Advertentietarieven op aanvrage. - Rubriek Kabouters
7 cent per woord met een minimum van 1,
16e jaargang No. 4702 Donderdag 10 november 1960
KENNEDYOP HET NIPPERTJE
Eigen nieuwsdienst
NEW A ORK. John F. Kennedy, ge
kozen als president van de Verenigde Sta
ten met de magerste overwinning sedert
1888, heeft een periode van moeilijke en
veeleisende jaren in het vooruitzicht ge
steld waarin van het Amerikaanse volk
een „opperste nationale inspanning" zal
worden gevergd opdat het land veilig door
de jaren zestig heen kan komen.
Kennedy zei dit in zijn woonplaats, Hyannis
Port, nadat zijn rivaal, vice-president Nixon,
na vele uren van spanning die werden geken
merkt door een onbeschrijfelijke verwarring in
de bekendmaking van de binnenkomende uit
slagen, te langen leste had erkend dat hij de
nederlaag had geleden.
De nieuwe president, op een na de jongste
in de Amerikaanse geschiedenis, legde de ge
lofte af zich te zullen wijden aan de zaak van -
handhaving van vrede en vrijheid in de gehele
wereld.
Zijn gedachten gingen echter niet alleen uit naar
het welzijn van de mensheid. Kijkend naar zijn knap-
jonge vrouw, die stralend van blijdschap naast hem
stond, zei hij: „Mijn vrouw en ik be
reiden ons nu voor op ons nieuwe
werk en op de komst van de nieu- (PT1
we baby."
Mevrouw Kennedy is in verwach-
.hocp..v22* r.vl
joenen Amerikaanse vrouwen op een
blijde gebeurtenis in het Witte Huis
zal over enige tijd in vervulling kun
nen gaan.
Kennedy's ouders, zijn broers,
zusters en schoonzusters deelden in
zijn triomf, moeizaam bevochten en
moeizaam binnengehaald na een on
gekend felle verkiezingscampagne
die uitzicht scheen te bieden op een
stormachtige verovering van het
Witte Huis en een verpletterende
nederlaag voor de Republikeinen.
Ook toen lagen, al waren de feli
citatietelegrammen van president
Eisenhower, vice-president Nixon,
diens strijdmakker Henry Cabot
Lodge en vele andere prominente
figuren uit het Amerikaanse poli
tieke leven opengemaakt en voorge
lezen, de kaarten nog niet volledig
op tafel. Ook toen, ruim tien uren
nadat Nixon op goede gronden Ken
nedy had genoodzaakt met het bin
nenhalen van de triomf te wachten
tot het aanbreken van de volgende
dag, was de uitslag nog niet volledig
bekend.
Wel wist Kennedy toen dat zijn
hoop, de Democratische partij de
grootste ooit bevochten verkiezings
zege te bezorgen, niet in vervulling
v/a? gegaan en dat het in plaats
daarvan waarschijnlijk de kleinste
zou worden, en dat hij vermoedelijk
maar een fractie meer dan 50 pro
cent van alle stemmen op zijn naam
zou krijgen.
Het was dan ook met een onder
toon van teleurstelling dat Kennedy
•zei: „Dit is voor mij een ogenblik
van voldoening." De voldoening was
uiteraard wel groot onder de leiders
van zijn partij omdat Kennedy's
benauwde zege het in de komende
vier jaren mogelijk zal maken dat
het land geregeerd zal worden dour
een Democratische president en een
in meerderheid Democratisch Con
gres.
Dat de meerderheidspositie van
de Democraten in het Huis van Af
gevaardigden -en vermoedelijk
ook in de Senaat iets was afge
brokkeld deed aan die voldoening
weinig afbreuk. De positie leek voor
de komende vier jaren sterk genoeg
voor uitvoering van de uitgestippel
de vernieuwingspolitiek die de af
gelopen jjfiren al was ingeluid door
een felle* be^tedingsdrang van de
Democratische meerderheid die pre
sident Eisenhower met moeite had
kunnen indajnmen.
Caroline, het
dochtertje van Ken
nedy, vond het wel
grappig dat alle
mensen in Hyannis
Port haar toewuif
den, lachten, dan
sten, zongen en zelfs
op de daken en in
de bomen waren ge
klommen om haar
vader te zien. Ze
begreep het nog niet
allemaal, maar het
moest wel een groot
feest zijn, en het
ging allemaal op de
ene of andere ma
nier om haar vader.
Toch ook wel een
beetje om haar, want
vader had haar op
de arm genomen en
was met haar naar
buiten gelopen. Toen
waren de mensen
nog harder gaan
juichen en zingen.
Zij had toen natuur
lijk tcruggewuifd.
Kijk, papa, had zij
nog gefluisterd, opa
heeft de vlag ook
uitgestoken.
Het was allemaal
heel leuk, maar toch
bleef zij met haar
gedachten een beetje
bij het nieuwe
broertje of zusje dat
nu toch gauw zou
moeten komen.
Daarover werd thuis
bijna evenveel ge
praat als over het
grote nieuws waar
van zij maar zo
weinig begreep.
Hoe benauwd de zege van Kenne
dy was bleek nadat hij zijn eerste
toespraak in Hyannis Port had uit
gesproken en bekend had gemaakt
dat hij eerst een paar dagen volledige
rust zou nemen en zeker geen open
bare verklaring zou afleggen voor
Thanksgiving Day, 24 november. Op
dat ogenblik, toen 63.208.552 stem
men geteld waren, had Kennedy
419.030 stemmen meer dan Nixon en
waren de percentageverhoudingen:
Kennedy 50,3, Nixon 49,7.
Aan de verwarring, ontstaan door
steeds meer tegenstrijdige medede
lingen over de beslissende krachts
verhoudingen in het college van kies
mannen, was toen wel een einde ge
komen al lag ook die beslissende
uitslag nog niet definitief vast.
Op zeker ogenblik hadden alle
grote Amerikaanse omroepmaat-
sohappi.ion en ook de persbureaus
geheel verschillende kiesman-tota
len. De dagbladen, die toen nog
niet ronduit op de uitslag waren
vooruitgelopen met de uitroeping
van Kennedy als president hadden
toen de keuze tussen deze cijfers:
Kennedy 285, 268 of 253 (bij een
vereist minimum van 269), Nixon
172, 166 en 150. Geen van die cijfers
was juist.
Het was dan ook geen wonder
dat Nixon toen Kennedy de zege
praal nog niet wilde en mocht
gunnen. Over meer dan honderd
kiesmanstemmen was toen nog niet
beslist. Er kon, in theorie, nog van
alles gebeuren. Het staat Nixon te
prijzen dat hij, ongeveer twintig
minuten na het plaatselijke midder
nachtelijke uur, kwam met de ver
klaring dat, indien de situatie zo
bleef, Kennedy het presidentschap
niet zou kunnen ontgaan.
Die verklaring, ruiterlijk genoeg
op dat moment maar toch al zo veel
zeggend dat Nixons echtgenote in
tranen uitbarstte, stelde Kennedy
in staat aan de andere kant van het
land, waar de nacht al halverwege
gevorderd was, naar bed te gaan
met de hoop dat de volgende dage
raad hem de overwinning zou bren
gen.
Kennedy zag toen de situatie ook
volkomen juist. Hij liet verklaren
dat hij in Nixons woorden nog peen
erkenning van de nederlaag zag en
dat hij daarom pas de volgende
ochtend een toespraak zou houden.
In die woorden lag de bange hoop
verscholen dat de minimumoverwin
ning in de nacht zou komen.
Het grootst was, in het gehele
land, de vreugde onder de katholie
ken. Voor het eerst was een geloofs
genoot gekozen als president van de
Verenigde Staten en dat ondanks
het feit dat de geloofskwestie, in
vele delen van het land tot uit
drukking komend in discriminatie
van katholieken in vele geledingen
van het maatschappelijk leven, geen
al te grote rol in de verkiezings
strijd had gespeeld.
Nixon mag: dan nimmer populair zyn
geweest, iedere weldenkende Amerikaan
waardeerde het in hem dat hy tot het
einde, voor hem even bitter als voor
Kennedy weinig zoet, is blijven vechten
voor zijn kans.
Wel heel bitter was het voor zijn echt
genote, Pat, die hem in zijn ondankbare
verkiezingsstrijd had gesteund, dat hy
het net niet had kunnen halen.
De tranen welden op toen Nixons strijd
gestreden scheen. Zij voelde zijn arm
steunend om haar middel, maar haar
kracht scheen gebroken. Ook zij had
verloren, verloren van de vrouw wier
blijde verwachting een machtig wapen
in de verkiezingsstrijd was geweest.
Toen kwamen de tranen, waartegen zij
zo lang had gevochten. Toen brak haar
teleurstelling zich baan in een opmer
king die zij achteraf toch wel wat
dwaas vond: Het ziet er naar uit dat ik
maar weer onderwijzeres moet worden.
Van onze Amsterdamse redactie
AMSTERDAM. De vereniging ter
bevordering van de belangen des boek
handels moge met de dag trotser wor
den op het splinternieuwe Centrale Boek
huis, dat enkele weken geleden in volle
glorie werd geopend, tot op heden kampt
zij echter ook met een praktisch pro
bleem.
Na de opening van liet fraaie gebouw
in Amsterdams Slotermeer is namelijk
gebleken, dat het Boekhuis geen brie
venbus bevat. Zodoende stapelt de vele
post zich iedere dag op de sierlijke
stoep op.
De oorzaak van dit vreemde euvel? De
architecten kooiden het aanvankelijk
niet eens worden over de plaats waar
de brievenbus zou worden aangebracht.
Tot op de laartste dag bleven zij daar
over twisten. De één wenste de bus aan
de hoofdingang, volgens ander inzicht
zou de brievenbus naar de dienstingang
worden verwezen.
Te elfder ure werd tot het laatste be
sloten, maar op dat moment was te
vens de dag van de feestelijke opening
aangebroken. Sindsdien is het probleem
van de brievenbus even in het vergeet
boek geraakt. Hij zal er nu wel spoe
dig gekomen, zo verzekerde één van de
architecten ons.
Van onze correspondent
LONDEN Er Is In Engeland,
althans bij sommige dagbladen, een
wat geprikkelde stemming ontstaan
over de wijze waarop koningin
Elizabeth is uitgenodigd zich te doen
vertegenwoordigen bij het huwelijk
van koning Boudewijn. Eén krant
maakte het wel erg bont: onze
koningin, zo schreef het blad onge
veer, is nog niet eens uitgenodigd
terwijl de Nederlandse koningin
Juliana al heeft laten weten dat zij
naar Brussel zal gaan om het huwe
lijk bij te wonen.
Toen dit geschreven werd, was
het Britse hof nog niet uitgenodigd.
Later bleek dat alleen de staatshoof
den van de landen van Benelux en
de Noorse koning Olaf als fami
lielid ter Brusselse bruiloft zijn
genodigd.
Buckingham Palace maakte giste
ren een einde aan alle gegis en on
vriendelijk geschrijf door mee te
delen dat de koningin zich graag bij
het huwelijk van de Belgische vorst
zal laten vertegenwoordigen. Wie
naar Brussel gaat uit haar naam
wordt later meegedeeld.
Oude vriendschap
Velen in Engeland hadden graag
gezien dat de koningin wel zou zijn
gevraagd in persoon naar België te
gaan. Daarmee zouden de oude
vriendschappelijke betrekkingen
tussen de hoven van beide landen
weer volledig zijn hersteld. Zoals
men weet is er na het einde van de
oorlog een zekere verkoeling ge
weest in de relaties tussen de vor
stenhuizen van België en Groot-
Britannië.
Moeilijk
In Londen verluidt dat de reden
waarom men van het huwelijk van
koning Boudewijn geen reünie van
staatshoofden maakt is dat men dan
moeilijk generaal Franco over had
kunnen slaan. Hij immers is staats
hoofd van. het land van de bruid.
Men realiseert zich in Brussel even
wel dat Franco in België bepaald
geen geziene gast zou zijn.
BAARN. De bewoonbaarheid van
ons land wordt sterk en zeer ongunstig
beïnvloed door het verkeerslawaai, zo
heeft de Stichting bevolkingsbeleid, een
instituut dat zich bezig houdt met pla
nologie, geschreven aan de minister van
verkeer'em waterstaat.
Al jarenlang wordt er van vele zijden
gewezep op_de funeste invloed van het
verkeerslawaai, maar tot nu toe heb
ben de middelen voor een effectieve be
strijding ontbroken, aldus de stichting.
Dn oplossing van het probleem ligt
slechts op wettelijk en technisch ter
rein en het probleem is voor alle le
vensbeschouwingen gelijk. Volgens de
stichting moet een oplossing daarom
niet onmogelijk warden geacht.
Advertentie
Wij Zeeuwen
eten
Van onze correspondent
NIJKERK Met een poes aan een touw heeft de politie in Nijkerk uitgezocht
wie de door het dier opgevreten duiven moest betalen.
Een duivenliefhebber aan de Renselaerstraat in Nijkerk kwam 's morgens tot
de ontdekking dat er in zijn hok zeven duiven waren verdwenen. Daarvoor in
de plaats zat een poes, die zich zo dik had gegeten dat zij niet meer terug
had gekund door het gat waardoor zij was binnengekomen.
De duivenliefhebber ving de kat en ging naar de politie. Die wachtte tot het
donker was en deed toen de poes een touw om de nek. Zo zette het dier door
tuinen en sloten koers naar zijn baas, die de-rekening voor zeven duiven kreeg.
CASTRICUM De Duitse toerist Otto
Wrobel (50) uit Gelsenkirchen is gisteren
in het Wilhelminagasthuis te Amsterdam
overleden. Hij was daar op 18 augustus
opgenomen, nadat hij vergiftigde padde
stoelen had gegeten. Op die dag was zijn
dochtertje daaraan al gestorven.
Beide slachtoffers hadden in de duinen
bij Castricum paddestoelen verzameld,
die zij later met zeven andere Duitse
toeristen opaten.
Misschien wilt u ook nog eens
een dag een schuimrubber matras
proberen?
Advertentie
Vraag niet gewoon om „bananen"
Vraag om „FYFFES"
NEW YORK. De verkiezing van
senator Kennedy tot president van de
Verenigde Staten bracht op de effecten
beurzen eerst een scherpe koersdaling
teweeg. In Wallstreet werd deze o.a.
veroorzaakt door verkopen van repu
blikeinse zijde. Later werd de daling
evenwel opgevangen en trad een her
stel in.
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG. Het tijdstip, waarop de
aanstaande verlaging van de inkomsten-
en de loonbelasting in werking treedt,
wordt piet in de wet vastgelegd. Minister
Zijlstra blijft daar hardnekkig op staan,
zo blijkt uit zijn antwoord aan de
Tweede Kamer.
De minister wil de vrijheid houden om,
indien een verscherping van de economie
dit nodig maakt, de datum van ingang
te verschuiven. Met deze slag om de arm
Van een onzer verslaggevers
Montgomery was naar Amster
dam gekomen om luister bij
te zetten aan de viering van
het tachtigjarig bestaan van de
schietvereniging. De bevelheb
ber van het Britse invasiele
ger in de Tweede Wereldoorlog
hield een rede voor de studen
ten, waarin hij zijn visie gaf
op de politiek die het Westen
bij de bestrijding van het com
munisme moet volgen.
De vergrijsde veldheer voelde
zich in het wat operette-achti-
ge gezelschap van geünifor
meerde en bepluimde studen
ten bijzonder goed op zijn ge
mak. Toen hij het spreekge
stoelte had beklommen keek
hij geamuseerd omlaag naar
de student, die stram en met
beide handen een vaandel om
klemmend voor een soort ere
wacht zorgde. „Ik heb het een
en ander te zeggen", zei hij.
„Zou die jongen daar er niet
beter aan doen te gaan zit
ten?".
Ook prins Bernhard was als
beschermheer bij de zes
tiende lustrumviering tegen
woordig. Gekleed in de uni
form van generaal der Ko
ninklijke landmacht nam hij
voor de sociëteit van de Ko
ninklijke studentenvereniging
in de Sarphatistraat te Am
sterdam een défilé af van de
studentenweerbaarheden van
Utrecht, Leiden, Groningen,
Delft en Amsterdam.
houdt de bewindsman vast aan de datum
van ingang 1 juli 1961.
Als waarborg, dat het parlement tijdig
van de plannen van de regering op de
hoogte wordt gebracht, stelt de minister
de volgende regeling voor: uiterlijk in de
tweede helft van de maand mei 1961 zal
hij de Tweede Kamer zijn besluit mee
delen.
Er is dan nog tijd om hierover met de
Kamer van gedachten te wisselen, zodat
het parlement niet wordt uitgeschakeld
wat betreft de ingangsdatum.
Zou om redenen van de conjunctuur
een verschuiving van die datum naar een
later tijdstip dan 1 juli nodig zijn, dan
wil de minister dit uitstel tot een zo kort
mogelijke periode beperkt zien.
Twee delen
De belastingverlaging zelf beschrijft de
minister als te bestaan uit twee delen.
In de* eerste plaats heeft de regering de
vermindering van de koopkracht van de
gulden sinds 1955 willen aanpassen aan
de belastingtarieven. Die vermindering
bedraagt 12.5 procent, maar de regering
heeft niet verder willen gaan dan tien
procent, om daarnaast ruimte te maken
voor verhoging van de belastingvrije
minima. Dit laatste betekent onder an
dere, dat rond 450 000 personen niet meer
in de heffing van de inkomsten- en loon
belasting zullen vallen.
Geen oplossing
Minister Zijlstra geeft toe, dat de ver
laging geen oplossing biedt voor het hoge
maximum marginale tarief (70.5 procent)
en de onevenredig zware druk op de
middeninkomens. Dit, zo deelt hij de
Kamer mee, mocht ook niet worden ver
wacht, gezien de beide doelstellingen van
de verlaging.
De tariefherziening van nu ziet hij
dan ook als een eerste stap op de weg
naar een milder fiscaal klimaat in ons
land; Aan verdere verlagingen, eventueel
in etappes tot stand te brengen, kent de
regering een hoge prioriteit toe, onder
voorbehoud dat het meerjarenplan, zoals
in de Miljoenennota uiteengezet, hier
door niet in gevaar mag komen.
Overigens acht de minister toch zijn
voorstellen bepaald een verlichting van
de druk, die hij berekent op rond vijf
honderd miljoen gulden per jaar. Voor
1961 zal dit aangezien de verlagingen
pas op 1 juli ingaan rond 215 miljoen
gulden bedragen.
NEW YORK (A.P.) De Algemene
Vergadering van de Verenigde Naties
heeft gisteren besloten het debat over
Congo te verdagen nadat zich heftige
scènes hadden voorgedaan waarbij Rus
sische en Ghanese afgevaardigden op de
tafels beukten om een Belgische toe
spraak onverstaanbaar te maken.
De Belgische minister van buitenland
se zaken, Pierre Wigny, zag zich tijdens
zijn toespraak gesteld tegenover luid
ruchtige tonen die herinnerden aan het
optreden van premier Kroesjtsjef in de
assemblee.
Op vrije voelen
TOULOUSE. In alle stilte is uit de
gevangenis van Toulouse ontslagen de
37-jarige gepensioneerde adjudant van
het leger Jean-Louis Delmas, in Frank
rijk beter bekend onder de naam van
„de man die Kroesjtsjef wilde doden".
Deze oud-militair die als gevolg van
geestesstoringen, opgelopen in de Indo-
chinese oorlog, met vervroegd pensioen
was gestuurd, had eind april zijn woon
plaats Montauban verlaten en was naar
Parijs vertrokken om, zoals hij zei:
„Kroesjtsjef op te blazen", tijdens diens
officieel bezoek aan Frankrijk.
Delmas werd in Parijs gearresteerd
en de politie vond enige handgranaten in
zijn koffer. Na zijn arrestatie ontkende
hij dat hij de bedoeling 'had gehad
daarmee de Russische leider te doden.
Voor de zekerheid werd hij vastgehou
den en opgesloten, üp verzoek van de
officier van justitie in Parijs, die zijn
zaak in handen had, is hij nu vrij
gelaten.
Te Montauban ïs hij na zijn terug
keer als een „held" ontvangen.