Meerderheid is nog nooit zo klein geweest Onbeschrijflijke verwarring door voorbarige uitslagen GEEN UITNODIGING VOOR KONINGIN ELIZABETH ARKS beschuit „BEGIN VERLAGING VAN BELASTING NIET IN WET VASTLEGGEN" GA JIJ MAAR ZITTEN Dc Bilt: Warmer WIEG IN WITTE HUIS POES, POES, LELIJKE POES! BEURS HERSTELD DEBAT CONGO VERDAAGD zijn onderdaan Nixon PROTESTANTS-CHRISTELIJK DAGBLAD VOOR ZEELAND Benauwde zege Rust Genoegdoening BOEKHUIS HEEFT GEEN BRIEVENBUS België maakt Britten boos Verkeerslawaai maakt land onbewoonbaar Duitser at paddestoelen NA DRIE MAANDEN OVERLEDEN MET stramme tred betrad veld maarschalk Montgomery met zijn 72 jaar nog altijd een ■.martiale verschijning gis termiddag het gebouw van de Amsterdamse universiteit, ge ëscorteerd door een luitenant van de Koninklijke studenten- schietvereniging. OP ZIJN GEMAK PRINS OOK ADJUDANT WILDE KROESJTSJEF „OPBLAZEN" JL. Het K.N.M.I. in De Bilt berichtte gisteren om 23.15 uur: Half tot zwaar bewolkt met later tijdelijk regen. Matige tot krach tige, later moge lijk harde en aan de kust stormach tige wind tussen zuid en zuidoost. Iets minder koud. MIES JE: Weg die truien! 11 nov.: zon op 7.52, zon onder 16.55; maan op 23.56, maan onder 13.49. DirecteurJACQ DE SMIT; Qhefred.: G. J. BREUKER Hoofdkantoor: Goes, L. Vorststraat 90. Postbus 4, Giro 116666, telefoon Directie en administratie 01100- 6901. Redactie: 01100-6901 en 5366. Bijkantoren: Middelburg, Korte Delft 50, tel. 01180-2009. redactie Walcheren en sportredactie 01180-4604, Post- bus 26, Vlissingen, Nieuwendijk 33, tel. 01184-3224, Postbus 24, Terneuzen, Nleuwstraat 38, tel. 01150-3189; Zierikzee, Havenpark 24, tel. 01110-2991. Zeeuwsch Dagblad Losse nummers 13 cent. Abonnementsprijs 0,56 per week, 7,per kwartaal Advertentietarieven op aanvrage. - Rubriek Kabouters 7 cent per woord met een minimum van 1, 16e jaargang No. 4702 Donderdag 10 november 1960 KENNEDYOP HET NIPPERTJE Eigen nieuwsdienst NEW A ORK. John F. Kennedy, ge kozen als president van de Verenigde Sta ten met de magerste overwinning sedert 1888, heeft een periode van moeilijke en veeleisende jaren in het vooruitzicht ge steld waarin van het Amerikaanse volk een „opperste nationale inspanning" zal worden gevergd opdat het land veilig door de jaren zestig heen kan komen. Kennedy zei dit in zijn woonplaats, Hyannis Port, nadat zijn rivaal, vice-president Nixon, na vele uren van spanning die werden geken merkt door een onbeschrijfelijke verwarring in de bekendmaking van de binnenkomende uit slagen, te langen leste had erkend dat hij de nederlaag had geleden. De nieuwe president, op een na de jongste in de Amerikaanse geschiedenis, legde de ge lofte af zich te zullen wijden aan de zaak van - handhaving van vrede en vrijheid in de gehele wereld. Zijn gedachten gingen echter niet alleen uit naar het welzijn van de mensheid. Kijkend naar zijn knap- jonge vrouw, die stralend van blijdschap naast hem stond, zei hij: „Mijn vrouw en ik be reiden ons nu voor op ons nieuwe werk en op de komst van de nieu- (PT1 we baby." Mevrouw Kennedy is in verwach- .hocp..v22* r.vl joenen Amerikaanse vrouwen op een blijde gebeurtenis in het Witte Huis zal over enige tijd in vervulling kun nen gaan. Kennedy's ouders, zijn broers, zusters en schoonzusters deelden in zijn triomf, moeizaam bevochten en moeizaam binnengehaald na een on gekend felle verkiezingscampagne die uitzicht scheen te bieden op een stormachtige verovering van het Witte Huis en een verpletterende nederlaag voor de Republikeinen. Ook toen lagen, al waren de feli citatietelegrammen van president Eisenhower, vice-president Nixon, diens strijdmakker Henry Cabot Lodge en vele andere prominente figuren uit het Amerikaanse poli tieke leven opengemaakt en voorge lezen, de kaarten nog niet volledig op tafel. Ook toen, ruim tien uren nadat Nixon op goede gronden Ken nedy had genoodzaakt met het bin nenhalen van de triomf te wachten tot het aanbreken van de volgende dag, was de uitslag nog niet volledig bekend. Wel wist Kennedy toen dat zijn hoop, de Democratische partij de grootste ooit bevochten verkiezings zege te bezorgen, niet in vervulling v/a? gegaan en dat het in plaats daarvan waarschijnlijk de kleinste zou worden, en dat hij vermoedelijk maar een fractie meer dan 50 pro cent van alle stemmen op zijn naam zou krijgen. Het was dan ook met een onder toon van teleurstelling dat Kennedy •zei: „Dit is voor mij een ogenblik van voldoening." De voldoening was uiteraard wel groot onder de leiders van zijn partij omdat Kennedy's benauwde zege het in de komende vier jaren mogelijk zal maken dat het land geregeerd zal worden dour een Democratische president en een in meerderheid Democratisch Con gres. Dat de meerderheidspositie van de Democraten in het Huis van Af gevaardigden -en vermoedelijk ook in de Senaat iets was afge brokkeld deed aan die voldoening weinig afbreuk. De positie leek voor de komende vier jaren sterk genoeg voor uitvoering van de uitgestippel de vernieuwingspolitiek die de af gelopen jjfiren al was ingeluid door een felle* be^tedingsdrang van de Democratische meerderheid die pre sident Eisenhower met moeite had kunnen indajnmen. Caroline, het dochtertje van Ken nedy, vond het wel grappig dat alle mensen in Hyannis Port haar toewuif den, lachten, dan sten, zongen en zelfs op de daken en in de bomen waren ge klommen om haar vader te zien. Ze begreep het nog niet allemaal, maar het moest wel een groot feest zijn, en het ging allemaal op de ene of andere ma nier om haar vader. Toch ook wel een beetje om haar, want vader had haar op de arm genomen en was met haar naar buiten gelopen. Toen waren de mensen nog harder gaan juichen en zingen. Zij had toen natuur lijk tcruggewuifd. Kijk, papa, had zij nog gefluisterd, opa heeft de vlag ook uitgestoken. Het was allemaal heel leuk, maar toch bleef zij met haar gedachten een beetje bij het nieuwe broertje of zusje dat nu toch gauw zou moeten komen. Daarover werd thuis bijna evenveel ge praat als over het grote nieuws waar van zij maar zo weinig begreep. Hoe benauwd de zege van Kenne dy was bleek nadat hij zijn eerste toespraak in Hyannis Port had uit gesproken en bekend had gemaakt dat hij eerst een paar dagen volledige rust zou nemen en zeker geen open bare verklaring zou afleggen voor Thanksgiving Day, 24 november. Op dat ogenblik, toen 63.208.552 stem men geteld waren, had Kennedy 419.030 stemmen meer dan Nixon en waren de percentageverhoudingen: Kennedy 50,3, Nixon 49,7. Aan de verwarring, ontstaan door steeds meer tegenstrijdige medede lingen over de beslissende krachts verhoudingen in het college van kies mannen, was toen wel een einde ge komen al lag ook die beslissende uitslag nog niet definitief vast. Op zeker ogenblik hadden alle grote Amerikaanse omroepmaat- sohappi.ion en ook de persbureaus geheel verschillende kiesman-tota len. De dagbladen, die toen nog niet ronduit op de uitslag waren vooruitgelopen met de uitroeping van Kennedy als president hadden toen de keuze tussen deze cijfers: Kennedy 285, 268 of 253 (bij een vereist minimum van 269), Nixon 172, 166 en 150. Geen van die cijfers was juist. Het was dan ook geen wonder dat Nixon toen Kennedy de zege praal nog niet wilde en mocht gunnen. Over meer dan honderd kiesmanstemmen was toen nog niet beslist. Er kon, in theorie, nog van alles gebeuren. Het staat Nixon te prijzen dat hij, ongeveer twintig minuten na het plaatselijke midder nachtelijke uur, kwam met de ver klaring dat, indien de situatie zo bleef, Kennedy het presidentschap niet zou kunnen ontgaan. Die verklaring, ruiterlijk genoeg op dat moment maar toch al zo veel zeggend dat Nixons echtgenote in tranen uitbarstte, stelde Kennedy in staat aan de andere kant van het land, waar de nacht al halverwege gevorderd was, naar bed te gaan met de hoop dat de volgende dage raad hem de overwinning zou bren gen. Kennedy zag toen de situatie ook volkomen juist. Hij liet verklaren dat hij in Nixons woorden nog peen erkenning van de nederlaag zag en dat hij daarom pas de volgende ochtend een toespraak zou houden. In die woorden lag de bange hoop verscholen dat de minimumoverwin ning in de nacht zou komen. Het grootst was, in het gehele land, de vreugde onder de katholie ken. Voor het eerst was een geloofs genoot gekozen als president van de Verenigde Staten en dat ondanks het feit dat de geloofskwestie, in vele delen van het land tot uit drukking komend in discriminatie van katholieken in vele geledingen van het maatschappelijk leven, geen al te grote rol in de verkiezings strijd had gespeeld. Nixon mag: dan nimmer populair zyn geweest, iedere weldenkende Amerikaan waardeerde het in hem dat hy tot het einde, voor hem even bitter als voor Kennedy weinig zoet, is blijven vechten voor zijn kans. Wel heel bitter was het voor zijn echt genote, Pat, die hem in zijn ondankbare verkiezingsstrijd had gesteund, dat hy het net niet had kunnen halen. De tranen welden op toen Nixons strijd gestreden scheen. Zij voelde zijn arm steunend om haar middel, maar haar kracht scheen gebroken. Ook zij had verloren, verloren van de vrouw wier blijde verwachting een machtig wapen in de verkiezingsstrijd was geweest. Toen kwamen de tranen, waartegen zij zo lang had gevochten. Toen brak haar teleurstelling zich baan in een opmer king die zij achteraf toch wel wat dwaas vond: Het ziet er naar uit dat ik maar weer onderwijzeres moet worden. Van onze Amsterdamse redactie AMSTERDAM. De vereniging ter bevordering van de belangen des boek handels moge met de dag trotser wor den op het splinternieuwe Centrale Boek huis, dat enkele weken geleden in volle glorie werd geopend, tot op heden kampt zij echter ook met een praktisch pro bleem. Na de opening van liet fraaie gebouw in Amsterdams Slotermeer is namelijk gebleken, dat het Boekhuis geen brie venbus bevat. Zodoende stapelt de vele post zich iedere dag op de sierlijke stoep op. De oorzaak van dit vreemde euvel? De architecten kooiden het aanvankelijk niet eens worden over de plaats waar de brievenbus zou worden aangebracht. Tot op de laartste dag bleven zij daar over twisten. De één wenste de bus aan de hoofdingang, volgens ander inzicht zou de brievenbus naar de dienstingang worden verwezen. Te elfder ure werd tot het laatste be sloten, maar op dat moment was te vens de dag van de feestelijke opening aangebroken. Sindsdien is het probleem van de brievenbus even in het vergeet boek geraakt. Hij zal er nu wel spoe dig gekomen, zo verzekerde één van de architecten ons. Van onze correspondent LONDEN Er Is In Engeland, althans bij sommige dagbladen, een wat geprikkelde stemming ontstaan over de wijze waarop koningin Elizabeth is uitgenodigd zich te doen vertegenwoordigen bij het huwelijk van koning Boudewijn. Eén krant maakte het wel erg bont: onze koningin, zo schreef het blad onge veer, is nog niet eens uitgenodigd terwijl de Nederlandse koningin Juliana al heeft laten weten dat zij naar Brussel zal gaan om het huwe lijk bij te wonen. Toen dit geschreven werd, was het Britse hof nog niet uitgenodigd. Later bleek dat alleen de staatshoof den van de landen van Benelux en de Noorse koning Olaf als fami lielid ter Brusselse bruiloft zijn genodigd. Buckingham Palace maakte giste ren een einde aan alle gegis en on vriendelijk geschrijf door mee te delen dat de koningin zich graag bij het huwelijk van de Belgische vorst zal laten vertegenwoordigen. Wie naar Brussel gaat uit haar naam wordt later meegedeeld. Oude vriendschap Velen in Engeland hadden graag gezien dat de koningin wel zou zijn gevraagd in persoon naar België te gaan. Daarmee zouden de oude vriendschappelijke betrekkingen tussen de hoven van beide landen weer volledig zijn hersteld. Zoals men weet is er na het einde van de oorlog een zekere verkoeling ge weest in de relaties tussen de vor stenhuizen van België en Groot- Britannië. Moeilijk In Londen verluidt dat de reden waarom men van het huwelijk van koning Boudewijn geen reünie van staatshoofden maakt is dat men dan moeilijk generaal Franco over had kunnen slaan. Hij immers is staats hoofd van. het land van de bruid. Men realiseert zich in Brussel even wel dat Franco in België bepaald geen geziene gast zou zijn. BAARN. De bewoonbaarheid van ons land wordt sterk en zeer ongunstig beïnvloed door het verkeerslawaai, zo heeft de Stichting bevolkingsbeleid, een instituut dat zich bezig houdt met pla nologie, geschreven aan de minister van verkeer'em waterstaat. Al jarenlang wordt er van vele zijden gewezep op_de funeste invloed van het verkeerslawaai, maar tot nu toe heb ben de middelen voor een effectieve be strijding ontbroken, aldus de stichting. Dn oplossing van het probleem ligt slechts op wettelijk en technisch ter rein en het probleem is voor alle le vensbeschouwingen gelijk. Volgens de stichting moet een oplossing daarom niet onmogelijk warden geacht. Advertentie Wij Zeeuwen eten Van onze correspondent NIJKERK Met een poes aan een touw heeft de politie in Nijkerk uitgezocht wie de door het dier opgevreten duiven moest betalen. Een duivenliefhebber aan de Renselaerstraat in Nijkerk kwam 's morgens tot de ontdekking dat er in zijn hok zeven duiven waren verdwenen. Daarvoor in de plaats zat een poes, die zich zo dik had gegeten dat zij niet meer terug had gekund door het gat waardoor zij was binnengekomen. De duivenliefhebber ving de kat en ging naar de politie. Die wachtte tot het donker was en deed toen de poes een touw om de nek. Zo zette het dier door tuinen en sloten koers naar zijn baas, die de-rekening voor zeven duiven kreeg. CASTRICUM De Duitse toerist Otto Wrobel (50) uit Gelsenkirchen is gisteren in het Wilhelminagasthuis te Amsterdam overleden. Hij was daar op 18 augustus opgenomen, nadat hij vergiftigde padde stoelen had gegeten. Op die dag was zijn dochtertje daaraan al gestorven. Beide slachtoffers hadden in de duinen bij Castricum paddestoelen verzameld, die zij later met zeven andere Duitse toeristen opaten. Misschien wilt u ook nog eens een dag een schuimrubber matras proberen? Advertentie Vraag niet gewoon om „bananen" Vraag om „FYFFES" NEW YORK. De verkiezing van senator Kennedy tot president van de Verenigde Staten bracht op de effecten beurzen eerst een scherpe koersdaling teweeg. In Wallstreet werd deze o.a. veroorzaakt door verkopen van repu blikeinse zijde. Later werd de daling evenwel opgevangen en trad een her stel in. Van onze Haagse redactie DEN HAAG. Het tijdstip, waarop de aanstaande verlaging van de inkomsten- en de loonbelasting in werking treedt, wordt piet in de wet vastgelegd. Minister Zijlstra blijft daar hardnekkig op staan, zo blijkt uit zijn antwoord aan de Tweede Kamer. De minister wil de vrijheid houden om, indien een verscherping van de economie dit nodig maakt, de datum van ingang te verschuiven. Met deze slag om de arm Van een onzer verslaggevers Montgomery was naar Amster dam gekomen om luister bij te zetten aan de viering van het tachtigjarig bestaan van de schietvereniging. De bevelheb ber van het Britse invasiele ger in de Tweede Wereldoorlog hield een rede voor de studen ten, waarin hij zijn visie gaf op de politiek die het Westen bij de bestrijding van het com munisme moet volgen. De vergrijsde veldheer voelde zich in het wat operette-achti- ge gezelschap van geünifor meerde en bepluimde studen ten bijzonder goed op zijn ge mak. Toen hij het spreekge stoelte had beklommen keek hij geamuseerd omlaag naar de student, die stram en met beide handen een vaandel om klemmend voor een soort ere wacht zorgde. „Ik heb het een en ander te zeggen", zei hij. „Zou die jongen daar er niet beter aan doen te gaan zit ten?". Ook prins Bernhard was als beschermheer bij de zes tiende lustrumviering tegen woordig. Gekleed in de uni form van generaal der Ko ninklijke landmacht nam hij voor de sociëteit van de Ko ninklijke studentenvereniging in de Sarphatistraat te Am sterdam een défilé af van de studentenweerbaarheden van Utrecht, Leiden, Groningen, Delft en Amsterdam. houdt de bewindsman vast aan de datum van ingang 1 juli 1961. Als waarborg, dat het parlement tijdig van de plannen van de regering op de hoogte wordt gebracht, stelt de minister de volgende regeling voor: uiterlijk in de tweede helft van de maand mei 1961 zal hij de Tweede Kamer zijn besluit mee delen. Er is dan nog tijd om hierover met de Kamer van gedachten te wisselen, zodat het parlement niet wordt uitgeschakeld wat betreft de ingangsdatum. Zou om redenen van de conjunctuur een verschuiving van die datum naar een later tijdstip dan 1 juli nodig zijn, dan wil de minister dit uitstel tot een zo kort mogelijke periode beperkt zien. Twee delen De belastingverlaging zelf beschrijft de minister als te bestaan uit twee delen. In de* eerste plaats heeft de regering de vermindering van de koopkracht van de gulden sinds 1955 willen aanpassen aan de belastingtarieven. Die vermindering bedraagt 12.5 procent, maar de regering heeft niet verder willen gaan dan tien procent, om daarnaast ruimte te maken voor verhoging van de belastingvrije minima. Dit laatste betekent onder an dere, dat rond 450 000 personen niet meer in de heffing van de inkomsten- en loon belasting zullen vallen. Geen oplossing Minister Zijlstra geeft toe, dat de ver laging geen oplossing biedt voor het hoge maximum marginale tarief (70.5 procent) en de onevenredig zware druk op de middeninkomens. Dit, zo deelt hij de Kamer mee, mocht ook niet worden ver wacht, gezien de beide doelstellingen van de verlaging. De tariefherziening van nu ziet hij dan ook als een eerste stap op de weg naar een milder fiscaal klimaat in ons land; Aan verdere verlagingen, eventueel in etappes tot stand te brengen, kent de regering een hoge prioriteit toe, onder voorbehoud dat het meerjarenplan, zoals in de Miljoenennota uiteengezet, hier door niet in gevaar mag komen. Overigens acht de minister toch zijn voorstellen bepaald een verlichting van de druk, die hij berekent op rond vijf honderd miljoen gulden per jaar. Voor 1961 zal dit aangezien de verlagingen pas op 1 juli ingaan rond 215 miljoen gulden bedragen. NEW YORK (A.P.) De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties heeft gisteren besloten het debat over Congo te verdagen nadat zich heftige scènes hadden voorgedaan waarbij Rus sische en Ghanese afgevaardigden op de tafels beukten om een Belgische toe spraak onverstaanbaar te maken. De Belgische minister van buitenland se zaken, Pierre Wigny, zag zich tijdens zijn toespraak gesteld tegenover luid ruchtige tonen die herinnerden aan het optreden van premier Kroesjtsjef in de assemblee. Op vrije voelen TOULOUSE. In alle stilte is uit de gevangenis van Toulouse ontslagen de 37-jarige gepensioneerde adjudant van het leger Jean-Louis Delmas, in Frank rijk beter bekend onder de naam van „de man die Kroesjtsjef wilde doden". Deze oud-militair die als gevolg van geestesstoringen, opgelopen in de Indo- chinese oorlog, met vervroegd pensioen was gestuurd, had eind april zijn woon plaats Montauban verlaten en was naar Parijs vertrokken om, zoals hij zei: „Kroesjtsjef op te blazen", tijdens diens officieel bezoek aan Frankrijk. Delmas werd in Parijs gearresteerd en de politie vond enige handgranaten in zijn koffer. Na zijn arrestatie ontkende hij dat hij de bedoeling 'had gehad daarmee de Russische leider te doden. Voor de zekerheid werd hij vastgehou den en opgesloten, üp verzoek van de officier van justitie in Parijs, die zijn zaak in handen had, is hij nu vrij gelaten. Te Montauban ïs hij na zijn terug keer als een „held" ontvangen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1960 | | pagina 1