Kamerdebat vergrootte
verwarring om Wils veen
Land zinkt weg
Eisenhower: MAN MET KARAKTER
NODIG AAN AMERIKA'S TOP
Kort geding Algemeen
Dagblad-Vrije Volk
DEMARQUET DAAGT
DELOUVRIER UIT
Advies van
Papoea's
over zelf
beschikking
ars
rasas: -«ast
TWEEDE KAMER VOELDE NIET VOOR UITSPRAAK
Kleinhandel pleit voor
hetere verzorging van
binnenlandse markt
Duitse ambtenaar
krijgt opslag
SNELVERF 500
Vrijdag 4 november 1960
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 5
Vaag
Tegenstand
Afwachten
VIERDUIZEND DODEN IN PAKISTAN
Aanhouden
Enige steun
Conclusie
NOBELPRIJS VOOR
RADIOACTIEVE
KALENDER
Lange Ruige Weide
krijgt oorkonde
DUBBELDEKKEND
DE BESTE LAKVERF
Parasiteren
Braaf
Nieuwe commissaris
in Apeldoorn
Onze positie
werd niets
zwakker
Vervolg van pag. 1
MINDER VISWINKELS, MEER OMZET
WEINIG ANIMO
CAFETARIA
AANVOER SLECHT
FONDS
Gebalsemde tweeling
in bankkluis
Proces Lagaillarde begon
ANDERE HOOFDROL
SALAN
Vervolg van pag. 1
zl^n^g^'^^rg^heS^Vtoe^
HOOP OP RUST
vSSlnlSJÜSSSJS r^tif eM&S
Van onze parlementaire redacteur
DEN HAAG Het plan-Wils-
veen hangt sinds gistermiddag in
de lucht! Met duidelijke tegenzin
om tot een uitspraak te komen
heeft de Tweede Kamer gisteren
de nota met de plannen om te voor
zien in de ruimtenood der Haagse
agglomeratie (Den Haag, Voor
burg, Rijswijk, Leidschendam en
Wassenaar) besproken, waarbij
een meerderheid aan een nieuwe
stad Wilsveen bij Zoetermeer geen
enkele behoefte bleek te hebben.
Ook de ministers Van Aartsen en
Toxopeus konden het verlossende woord
niet vinden, zodat een beslissing werd
opgeschort tot te zijner tijd het voorstel
tot instelling van een „bestuursdistrict"
aan de Tweede Kamer zal zijn voorge
legd. Dan zal echer nog geen besluit
vallen, daar minister Toxopeus uitlegde
dat tenslotte de districtsraad zich zal
moeten uitspreken over de plaats en de
bouw van Wilsveen.
Het was zowel voor de Kamer als voor
de ministers een bijzonder onbevredi
gend debat, dat alleen maar verwar
rend heeft gewerkt.
Het was kennelijk niet helemaal dui-
delijk waar het gisteren om ging: een
uitspraak van de Tweede Kamer of
Wilsveen er zou moeten komen of niet,
daar dit kabinet zich in tegenstelling tot
het vorige dat de nota-Wilsveen op
1 november 1958 indiende niet op een
bepaald standpunt had vastgelegd.
Wel liet minister Van Aartsen weten
dat de regering van oordeel is dat er
een nieuwe stad moet komen, maar zij
wil het ,,waar" en het .hoe'overlaten
aan de straks te vormen districtsraad.
samengesteld uit vertegenwoordigers van
de gemeenten der Haagse agglomeratie
plus Zoetermeer en Nootdorp.
Toch zijn er duidelijke uitspraken ge
daan. In ieder geval bleek niemand iets
te voelen voor het plan-Reyens, dat een
omvangrijke uitbreiding van Pijnacker
omvat.
Van twee kanten is de regering on
omwonden te kennen gegeven dat ook
Wilsveen geen uitkomst zal brengen. De
afgevaardigden Biewenga (a.r.) en dr
Diepenhorst (c.h.) verklaarden zich rond
uit tegen dit plan. De eerste gaf de
voorkeur aan uitbreiding van Zoeter
meer naar het westen en de tweede was
van oordeel dat uitbreiding van de be
staande woonkernen de oplossing zal
moeten -brengen.
De K.V.P.-er dr Albering trok de nood
zaak van onmiddellijke bouw van een
afzonderlijke stad voor honderdduizend
mensen ,sterk in twijfel. Er kunnen vol
gens hem nog tienduizenden woningen
binnen de bestaande gemeentegrenzen
worden gebouwd. De staatkundig-gere
formeerde afgevaardigde Kodde, vond
dat men alles maar meest laten groeien
zoals het groeide en dat men het rustig
aan Zoetermeer kon overlaten.
Tenslotte sloeg de liberaal Ritmeester
de spijker op de kop met zijn opmer
king dat de Kamer wel graag had wil
len horen wat de regering van plan is,
maar dat zij niets behoort te weten,
omdat de Tweede Kamer nu eenmaal
geen zeggenschap heeft in de uitbrei
ding van gemeenten. Daarvoor zijn de
regering en Gedeputeerde Staten en dus
wilde hij maar in alle kalmte en be
scheidenheid afwachten tot er „iets
echts" uit de bus komt!
Dit „iets echts" is dan het wetsont
werp voor de instelling van een be-
stuursdistrict. dat nu in voorontweip
aan de betrokken gemeenten is voorge
legd om advies. Dat is dus nog geheim
en daarom mcesten de woordvoerders
doen alsof zij er niets van wisten.
Minister Van Aartsen haalde er gistermiddag in de Tweede Kamer de onder-
wijzersstok bij om er zijn betoog over Wilsveen mee te ondersteunen. Veel
duidelijker is de situatie voor deze vooralsnog papieren stad er even
wel niet op geworden. Minister Toxopeus ziet gelaten toe.
Minister Toxopeus lichtte echter een
tipje van de sluier op met zijn mede
deling dat het district zal uitmaken wat
het beste is voor de Haagse agglomera-
tie, de bouw van woningen, waar en
hoeveel en in welk tempo. Daar komen
we dus nog over te praten, zo zei ae
minister, maar dan zonder de vraag
stukken van ruimtelijke ordening.
Dat zal de vraag zijn, want aan het
slot van het debat stelde voorzitter dr
Kortenhorst voor deze nota niet at te
doen. maar aan te houden en dan weer
op de agenda te plaatsen als ..het mys
terieuze wetsontwerp dat de Kamer nog
niet kent" aan de orde zal komen. Het
is dus wel zeker dat de hele kwestie-
Wilsveen dan weer in al haar verwarde
glorie ter sprake zal komen.
De enige steun voor Wilsveen kwam
van de fractie van de Partij van de Ar-
beid. De socialistische woordvoerder
Westerhout bleek nog op hetzelfde stand-
punt te staan als destijds het kabinet
Drees, dat in de nota als haar opvat
ting had neergelegd dat er op korte ter
men een nieuwe stad als Wilsveen zou
mEenndergelijke beslissing wil het ka-
binet nu juist overlaten aan de bestuurs
raad van het nieuwe disJ;nct%'.,
Van Aartsen verklaarde dat dit de af
wijking is van de opvattingen van het
vorige kabinet. Tr
Toch heeft minister Van Aartsen het
plan-Wilsveen met de grootste ernst ver
dedigd. In ieder geval voerde hij vele
bezwaren aan tegen uitbreiding va*V
bestaande woongebieden en ook tegen
het uitgroeien van Zoetermeer tot een
grote stad.
De minister probeerde uit het jjebat
nog de conclusie te trekken dat de Twee
de Kamer van oordeel zou zijn dat in
dien er een nieuwe stad nodig zou zijn,
de voorkeur bij Wilsveen ligt en niet bij
Reyens, maar daar voegde hij toen
er enig protesterend rumoer opstak
voorzichtig aan toe dat geen uitspraak
was gedaan of de nieuwe stad los van
of vast aan Zoetermeer zou moeten ko
men.
Wij zijn niets wijzer geworden, meen
de afgevaardigde Biewenga daarentegen.
Het was gezellig om te babbelen, zei de
socialist Westernout en daarmee was de
ze middag wel gekenschetst.
Van onze correspondent
LONDEN November is voor het
zuiden van Engeland al even rampzalig
begonnen als de gehele maand oktober
is geweest. Het regent vrijwel ononder
broken, steeds meer steden en dorpen
komen onder water te staan.
Gisteren regende het vrijwel de gehe
le dag in de graafschappen Kent en Sus
sex, nadat het ook in de nacht van
woensdag op donderdag geen moment
droog was geweest. Miljoenen liters wa
ter zetten gisteren opnieuw uitgestrekte
gebieden van dit deel van Engeland
blank. Tientallen wegen en spoorlijnen
werden door het water onberijdbaar ge
maakt.
Met het uur werd de toestand giste
ren kritieker. In geen twintig jaar heeft
het zuiden van het land zulke overstro
mingen meegemaakt. Hectare na hecta
re werd door het water overspoeld. Het
was voor de reddingsdiensten en de po
litie bijna geen doen om een overzicht
van de toestand te geven.
Evacuatie
Ook donderdag moesten honderden
mensen uit nun ondergelopen huizen
worden gehaald. Vooral Whitstable, aan
de kust in het graafschap Kent, kreeg
het zwaar te verduren. Een drinkwa
terreservoir in de buurt van de stad
dreigde over te lopen. Brandweerkorp
sen uit zes omliggende plaatsen wer
den te hulp geroepen om het reservoir
gedeeltelijk leeg te pompen.
De zuidkust van Engeland had ook
gisteren weer zwaar te lijden van de
storm. Op tal van schepen in de Straat
van Dover moest een extra anker wor
den uitgebracht
De spoorwegen hadden in het zuiden
van Engeland de grootste moeite de trei
nen op tijd te laten rijden. Op vele
plaatsen werden de rails door aardver
schuivingen geblokkeerd.
Tegen middernacht kwamen er nog
steeds overstromingsmeldingen bin
nen uit een groot aantal plaatsen.
Dijkdoorbraak
De overstromingen in het stroomge
bied van de Po in Noord-Italië nemen
een steeds ernstiger karakter aan. Het
is niet gelukt het gat in de dijk van
een zij-arm van de Po te dichten, zodat
er op grote schaal moest worden over
gegaan tot evacuatie van de boeren.
Gisteravond werden zesduizend mensen
in veiligheid gebracht. Het gat in de
dijk dat woensdag nog tien meter breed
was, had gisteravond een breedte be
reikt van 180 meter. Een landbouwge
bied van 10.000 hectaren loopt gevaar
onder water te komen.
Reddeloos
De ramp die Oost-Pakistan drie da-
dan geleden heeft getroffen (het was
de tweede in minder dan een maand)
blijkt aan vierduizend mensen het le
ven te hebben gekost. Bij de vorige
overstromingen waren er al zesduizend
mensen omgekomen. De bevolking van
de kuststreek was gewaarschuwd negen
tig minuten voor de wervelstorm de
kust bereikte. Maar er was geen plaats
waar men zich in veiligheid kon bren
gen op de eilandjes en in de kuststrook
die vorige keer al zoveel schade had
den geleden. Net als toen werd de wer
velstorm vergezeld van een vloedgolf
van tien meter hoogte die zich met ra
zende snelheid naar de kust bewoog, al
les meesleurend en duizenden slachtof
fers makend in enkele minuten.
STOCKHOLM (Reuter, AP). Twee
hoogleraren aan de universiteit van Ca-
Lifornië zijn gisteren onderscheiden met
een Nobelprijs.
Prol. Willard F. Lïbby kreeg de prijs
voor scheikunde voor zijn ontdekking
van. de methode van ouderdomsbepa-
ling van organische stoffen met behulp
van de radioactieve stof C-14. Prof. Do
nald A. Glaser kreeg de prijs voor na
tuurkunde voor zijn uitvinding van een
apparaat dat de bestudering van de ge
dragingen van electronen, mogelijk
maakt.
Libby ontdekte enige jaren geleden
dat C-14, een radioactieve koolstof-iso
toop, in ongeveer 6.000 jaar voor de
helft verandert in stikstof. Omdat alle
levende organismen radioactieve kool
stof bevatten, en zo lang er leven op
aarde is bevat moeten hebben, vatte hij
het denkbeeld op de ouderdom van fos
sielen versteende organismen te
bepalen door meting van het verval van
het C-14 daarin.
Zo ontstond de zogenaamde radioac
tieve kalender, die de laatste jaren
dankbaar wordt toegepast door archeo
logen, geologen, kunsthistorici en ande
re wetenschappelijke onderzoekers.
LANGE RUIGE WEIDE. Lange
Ruige Weide heeft gisteren een oorkon
de gekregen, omdat er precies zestig
jaar geleden de eerste afdeling van het
Groene kruis was opgericht.
De voorzitter van die vereniging, pro
fessor dr. A. Kleijn, heeft de oorkonde
overhandigd op een raadsvergadering,
die speciaal daarvoor was belegd. Pro
fessor Kleijn gaf het gemeentebestuur
oo een foto van het cafeetje, waarin
de afdeling is opgericht. Dr. F. A. Pool
man, zoon van een van de oprichters
heeft de raad toegesproken.
Onder de spreuk ,,Voor allen door al
len" staat op de oorkonde de tekst:
Voorwaar ik zeg u, in zoverre gij dit
aan een van Mijn minste broeders hebt
gedaan, hebt gij dit aan Mij gedaan.
Advertentie
Een ieder moet, zo redeneerde
de Hoge Raad verder, doen wat re
delijkerwijs nodig of mogelijk is
om te voorkomen dat verwarring
kan ontstaan. Dit nu had het Vrije
Volk nagelaten, vond mr. Fokma.
Het had zijn ochtendblad ook „de
mocratisch" of „socialistisch" kun
nen noemen. Maar Het Vrije Volk
is omgegaan. De nieuwe ochtend
krant vermeldt de democratisch-
socialistische beginselen nog slechts
in miniatuur. Merkwaardig overi
gens: aan de binnenkant van de
krant staat bovenaan de pagina's
wèl duidelijk: Het Vrije Volk. Kan
aan de binnenkant wel, wat aan
de buitenkant wordt verdoezeld?
De pleiter voor Het Vrije Volk, mr.
Levenbach, ging op mr. Fokma's
door jurisprudentie gesteunde argu
ment dat de zorgvuldigheid jegens een
andermans goed reeds in het geding
is, als men ook een andere keuze
heeft, in met de opmerking dat hier
tegenover ook rechterlijke uitspraken
konden worden gesteld, die in andere
richting wezen. Hij onderstreepte een
vonnis van de rechtbank in Den Haag,
waarbij een eis van het voormalige
Dagblad van Rotterdam tegen het
(eveneens voormalige) Dagblad voor
het Koninkrijk der Nederlanden was
afgewezen. Het Algemeen Ochtendblad
is geen algemeen ochtendblad zonder
meer, zo argumenteerde hij, De offi
ciële naam luidt: „Algemeen Ochtend
blad Het Vrije Volk".
In de dagvaarding van mr. Fokma
werd gesproken over het opzettelijk
stichten van verwarring, over parasi
teren op door een ander verworven
goodwill. Daarvan was volgens mr.
Levenbach niets gebleken. En om nog
eens terug te komen op het woordje
„algemeen": wat te denken van de
overeenkomst tussen de namen „Al
gemeen Dagblad" en „Algemeen Han
delsblad"? Mr. Levenbach voerde hier
een soort „posthume concurrentie"
ten tonele, want, zo zei hij: het Al
gemeen Handelsblad had vóór de oor
log ook een ochtendeditie!
En hoe zat dat eigenlijk met al die
andere krantennamen die zoveel op
elkaar lijken? Om er maar een paar
te noemen: het Rotterdams Nieuws
blad, de Nieuwe Rotterdamse cou
rant, de Rotterdammer, het Haags
Dagblad, Haagse Courant, de Nieuwe
Haagse Courant etc. Mr. Levenbach
had een meterslange strook papier vol
met zulke krantenkoppen geplakt en
uitvoerig ontrolde tiij die voor de pre
sident. Hij kon, zo concludeerde hij,
de actie van het Algemeen Dagblad
tegen het Algemeen Ochtendblad niet
anders zien dan als een vrucht van
angst voor concurrentie.
Daartegen kwam mr. Fokma op, het
Is geen angst voor concurrentie die
dagvaarding heeft geïnspireerd. Het
is een verzet tegen oneerlijke concur
rentie, dat deze zaak aan het rollen
heeft gebracht. Nogmaals, als het
Vrije Volk zorgvuldigheid had be
tracht hij het kiezen van de naam
voor zijn ochtendblad, was er niets
gebeurd. Nu staat hier het Algemeen
Dagblad als eiser. Stel dat het Vrije
Volk een naam had genomen, die leek
op die van de Volkskrant, of op die
van de Telegraaf....
Mr. Levenbach kwam met een aan
tal juridische argumenten, op grond
waarvan hij meende dat dit hele ge
ding op niets uit moest lopen. Een
daarvan luidde als volgt: Het Alge
meen Dagblad wist voor de datum
van eerste verschijning dat de nieuwe
krant „Het Algemeen Ochtendblad"
zou heten. Ten bewijze hiervan pro
duceerde hij een aantal aanplakbiljet
ten, die enkele weken voor de verschij
ning verspreid zouden zijn, en waarop
de naam met grote letters vermeld
stond. Waarom heeft het Algemeen
Dagblad niet vóór de start van de
concurrent geageerd? Het heeft pas
iets van zich laten horen op 20 okto
ber, twee dagen nadat het Algemeen
Ochtendblad voor het eerst op straat
kwam.
Deze gang van zaken zou wel eens
tot de conclusie kunnen leiden dat zich
z.g. „rechtsverwerking" had voorge
daan, met andere woorden dat het
Algemeen Dagblad door zijn zwijgen
voor de verschijning het recht had
verspeeld om nu nog iets te onderne
men.
Mr. Fokma, die ontkende dat men
bij het Algemeen Dagblad de aan-
aanplakbiljetten ooit had gezien, vond
dat zijn tegenpleiter de kern van de
zaak uit het oog had verloren. De gro
te vraag luidde volgens hem: Is wat
is gebeurd, juist of onjuist?
Hij staafde zijn stelling dat Inder
daad nodeloze verwarring was gesticht
met een drietal brieven van lezers
van het Algemeen Dagblad; een ju
rist uit Amsterdam, een jurist uit Gou
da en een zakenman uit Rotterdam.
Zij allen hadden, toen zij naar het Al
gemeen Dagblad vroegen, van kiosk-
houders het Algemeen Ochtendblad in
de hand geduwd gekregen. Deze brie
ven vormen een schild tegen het steeds
herhaalde argument van mr. Leven
bach, dat het Algemeen Ochtendblad
nooit verwarring zou kunnen stichten
omdat de kop ervan in één adem ook
het Vrije Volk noemt.
De president van de rechtbank, mr.
Stheeman, had daarover aan het be
gin van de zitting gezegd: „Ik heb het
mijn bode vanmorgen op de pont la
ten nagaan, en daar werd het Alge
meen Ochtendblad verkocht met het
noemen van de naam van het „Vrije
Volk".
Van onze correspondent
APELDOORN. Binnenkort is de be
noeming te verwachten van de heer G.
A. Waldkötter tot commissaris van poli
tie te Apeldoorn.
De heer Waldkötter, die thans hoofd
inspecteur van politie te Renkum is,
zou de plaats innemen van wijlen com-
C An T nil,
NEW YORK (Reuter, A.P.)
Het Amerikaanse volk heeft vol
gens president Eisenhower een
staatshoofd nodig, dat niet de fout
begaat kleine tegenslagen aan te
zien voor grote rampen, vooral nu
de wereld er rekening mee moet
houden, dat de strijd tegen het
agressieve en machtige communis
tische imperialisme nog vele jaren
zal duren.
Eisenhower, die sprak in een grote
verkiezingsvergadering in het Newyork-
se Coliseum, de grootste zaal van de
stad. bracht in herinnering dat door de
militaire zwakte, de besluiteloosheid en
het gemis aan beginselvastheid van de
regering van zijn Democratische voor
ganger. Truman, merika in de Kore
aanse oorlog was gestort.
Zwakte omdat de regering-Truman
de sterkte van de Amerikaanse strijd
krachten had teruggebracht tot het
laagste punt sedert de tweede wereld
oorlog en de defensie van Zuid-Korea
volledig had verwaarloosd.
Besluiteloosheid, omdat zij geen
vast omlijnd plan van actie tegen het
opdringende communisme in het Verre
Oosten had opgesteld.
Gebrek aan beginselvastheid, om
dat voordat de aanval op Zuid-Korea
begon vriend noch vijand wist hoeveel
de handhaving van de onafhankelijkheid
van Zuid-Korea de Amerikaanse rege
ring waard zou zijn.
Zes maanden nadat hij president en
Whard Nixon vice-president was ge
worden, zei Eisenhower, was het met
de oorlog in Korea gedaan, en sedert
dien is Amerika niet meer in oorlog ge
weest.
Eisenhower had. zonder diens naam
te noemen, weer kritiek op de houding
van senator John Kennedy, de Demo
cratische kandidaat voor het president
schap. Hij zei zich niet te kunnen voor
stellen hoe iemand in volle ernst kon
beweren dat de leidende positie van de
Verenigde Staten in de wereldpolitiek
zwakker was geworden.
Karakter
„Het land", zei hij, „heeft leiders nc-
dig die doorkneed zijn in de harde feiten
van de politiek in al haar geledingen,
mannen met karakter die de blik op de
toekomst gericht houden en met het ma
ken van plannen met die toekomst re
kening houden, leiders die ni^t de fout
begaan kleine tegenslagen voor grote
rampen aan te zien."
„Daarom", zei Eisenhower, „is mij
zoveel gelegen aan de leiding die ons
land zal krijgen wanneer ik in januari
aftreed."
Einde veldtocht
Eisenhower hield zijn rede aan het
einde van zijn tweedaagse verkiezings
veldtocht, samen met de Republikeinse
kandidaten voor het presidentschap. Ri
chard Nixon en Henry Cabot Lodge, en
gouverneur Nelson Rockefeller in de
stad New York.
Na afloop van de veldtocht, waarvoor
naar schatting twee miljoen Newyorkers
uitliepen en waarvan de traditionele in
tocht over Broadway en de massale bij
eenkomst in het Coliseum de hoogtepun
ten waren, keerde Eisenhower per
vliegtuig naar Washington terug.
De Republikeinen putten uit de uit
bundige reacties van ae menigte de ver
wachting dat Nixon de 45 stemmen van
New York in het college van kiesman
nen cp zijn naam zou kunnen krijgen,
met andere woorden: dat hij de mees
te stemmen in de staat New York zou
behalen.
Zonder die 4S kiesman-stemmen heeft
bijna nooit iemand het tot president van
de Verenigde Staten kunnen brengen. De
winnaar van de presidentsverkiezingen
heeft deze keer ten minste 269 kiesman-
stemmen nodig. In het college van kies
mannen worden in totaal 537 stemmen
uitgebracht.
Net
zo
blij
De Democraten deelden uiteraard de
verwachtingen van hun tegenstanders
niet. Zij bleven uitzien naar een over
winning van Kennedy, hun kandidaat,
in New York. De Newyorkers, zeiden
zij, hadden ten minste evenveel geest
drift voor Kennedy opgebracht als voor
Nixon.
De woordenstrijd tussen Nixon en
Kennedy werd gisteren onverflauwd
voortgezet. Nixon zei dat Kennedy en
senator «ohnson, de Democratische kan
didaat voor het vicepresidentschap, het
op bijzonder veel punten oneens moes
ten zijn. Hij had namelijk uitgerekend
dat Kennedy en Johnson in de Senaat
over allerlei politieke kwesties in totaal
264 malen verschillend hadden gestemd.
Amateuristisch
„Over bijna alles denken zij verschil
lend", zei Nixon, „en dus zijn zij het
over vrijwel niets eens. Het enige wat
zij gemeen hebben is een amateuristisch
oordeel over de werêldpolitiek."
Kennedy, op stemmenjacht in Califor-
nië, de staat waar Nixon thuis hoort,
zei: „Het falen van Nixon en de Repu
blikeinen kan niet worden uitgedrukt in
dollars en centen alleen. Zij hebben het
welzijn van ons volk onmetelijke scha
de berokkend, door het vertragen van
onze economische groei en door het ver
zwakken van de grondvesten van onze
volkskracht."
Op Nixons bewering dat Kennedy
klinkklare leugens had verkondigd over
het vraagstuk van de oudedagsvoorzie
ning een van de minder belangrijke
verkiezingskwesties reageerde Kenne
dy aldus: „Ik geloof dat het Amerikaan
se volk de komende dinsdag wel zal uit
maken wie gelogen heeft en wie de
waarheid heeft gesproken."
„Ja," bracht mr. Fokma hier tegen
in. „dat is dan heel braaf maar wie
heeft dat in de hand?" Hij bracht een
circulaire van de N.V. de Arbeiders
pers aan bezorgers en verkopers en
een van een courantenverkoopmaat
schappij ter tafel, waarin alleen maar
werd gesproken over het Algemeen
Ochtendblad. Aan de verkopers wer
den premies in he vooruitzicht ge
steld.
Het gebruik van de naam „Alge
meen Ochtendblad" kan zo betoogde
mr. Fokma in de hand werken dat
de naam Algemeen Dagblad gaat ver
wateren, én dat daardoor de wervings
kracht van de krant afneemt. De
raadsman besefte dat een bevel van
de president tot onmiddellijke vervan
ging van de naam „Algemeen Och
tendblad" bijzonder ingrijpend zou
zijn, maar, zo stelde hij, het moest
ook onmiddellijk uit zijn.
De president zal op donderdag 10
november 's ochtends om tien uur uit
spraak doen.
BRUSSEL (A.N.P.) Het comité van
ministers van Benelux heeft een be
schikking getroffen, waarbij het „ongere
gelde reizigersvervoer over de weg" aan
gemeenschappelijke administratieve en
controlemaatregelen wordt onderworpen
en dus wordt vrijgegeven voor zowel het
verkeer tussen de drie Beneluxlanden
onderling als naar derde landen. De
beschikking zal op 1 januari 1961 in wer
king treden.
T\/Tr. Fokma greep bij zijn argumentatie terug op het nog niet lang
-t'-1 geleden gewezen z.g. „scrabble-arrest" van de Hoge Raad. In
nkele overwegingen daarvan wordt gezegd dat een nabootsing van
een bestaand produkt indruist tegen de zorgvuldigheid die men in
het maatschappelijk verkeer dient te betrachten, als men even goed
een andere keuze had kunnen doen.
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG. Hoewel de export
van vis voor ons land zeer belang
rijk is mag de binnenlandse markt
toch niet worden verwaarloosd. Er
moeten daarom maatregelen worden
getroffen om de binnenlandse markt
regelmatiger en gevarieerder te voor
zien. Voorts dienen de kleinhandela
ren in de gelegenheid gesteld te wor
den zonder tussenkomst van de groot
handel op de afslagen gezouten en
groene haring te kopen.
Daarnaast zal de groothandel er voor
moeten zorgen dat ingevroren vis op
het juiste moment ter beschikking komt
van de detailhandel en wanneer dit niet
mogelijk is dient te worden onderzocht
of de kleinhandel zelf over diepvriesmo-
gelijkheden' kan gaan beschikken.
Dit zijn enkele van de wensen van
de visdetailhandel, die met ongerust
heid ziet hoe in ons land de binnenland
se markt wordt vergeten. Alle aandacht
is gericht op de export, mede doordat
de aarwoer driemaal zo groot is als de
binnenlandse consumptie.
Een voor Nederland wel eigenaardige
ontwikkeling is de terugloop van het
aantal kleinhandelaren in vis. Op 15
september bedroeg het aantal erkennin
gen voor de vishandel 4329. wat in ver
gelijking met 1 januari 1959 een' terug
gang met 234 betekent. In 1957 en 1958
nam het aantal erkenningen reeds af
met 125 en 150.
Een dergelijke teruggang is welis
waar ook waar te nemen in de levens
middelenbranche, maar wordt daar
toch meer dan bij de vishandel gecom
penseerd door een toenemende gemid
delde bedrijfsgrootte. De detailhandel
in vis is niet aantrekkelijk, vooral niet
voor jonge mensen. Er komen daarom
nog maar weinig nieuwelingen in dit vak
en oude zaken worden moeilijk van de
hand gedaan.
Viswinkels worden in de nieuwe wij
ken geweerd. Door de geconcentreerde
verkoop op vrijdag moet de vishande
laar zorgen voor voldoende personeel,
voor wie hij op andere dagen geen werk
heeft.
De omzet moet daarom al heel ruim
zijn wil de viswinkelier een behoorlijke
boterham verdienen. Vaak is die omzet
niet zo groot, mede door de hoge prij
zen, want de vis is in ons land erg duur,
Van ome correspondent
BONN. Alle Westduitse ambtena
ren, inclusief zij die werkzaam zijn bij
P.T.T. en de ipoorwegen, krijgen per 1
januari een salarisverhoging van niet
minder dan acht procent. De Westduit
se regering komt daarmee in aanzien
lijke mate tegemoet aan de eisen van
de ambtenarenbonden, die overigens
een salarisverhoging van 12 tot 15 pet.
plus een kerstgratificatie hadden ge-
eist.
Desondanks zijn de vakbonden in gro
te lijnen, zo bleek gisteren te Bonn, na
de bekendmaking van. de regering, best
tevreden met de salarisverhoging. Te
meer omdat de verhoging veel meer is
dan de minister van financiën Etzel had
willen toestaan. Etzel vond 6 pet. meer
dan genoeg: dan zou de begroting op
circa 600 miljoen mark zijn gekomen
waarvoor hij wel een uitweg weet.
Thans komt daar nog zeker 150 miljoen
mark bij en hoe Etzel het daardoor ont
stane gat zal stoppen is nog niet be
kend.
De minister wandelt nl„ zoals hij
pleegt te zeggen, met zijn begroting op
de rand van een deficit. Het kabinet
heeft Etzel evenwel verleid tot een ex
tra verhoging van twee procent door te
wijzen op de stijging van de kosten van
levensonderhoud, de huurverhoging en
de vlucht van bepaalde middelhoge
en hoge ambtenaren naar het bedrijfs
leven. waar én hogere salarissen en tan
tièmes én hogere pensioenen worden be
taald.
eigenlijk is het een luxe artikel. Een
pondje tong kost al gauw twee gulden
vijftig en de Nederlandse huisvrouw
geeft daarom de voorkeur aan vlees.
Engeland en Frankrijk eten onze lek
kerste vis op.
Er zijn veel vishandelaren die langza
merhand overschakelen op cafetaria en
tenslotte .vis alleen nog maar als bij-
produkt verkopen.
Merkwaardig is wel dat bij deze te
ruggang van de viskleinhandel de con
sumptie in ons land toeneemt. Vorig
jaar at Nederland per hoofd 9,9 kilo vis,
tegen negen kilo in 1958 en 7,8 kilo in
1957.
Hierbij is dan inbegrepen de diep-
vriesvis, (vorig jaar 2,5 miljoen kilo)
die veelal niet wordt verkocht door de
vishandelaar. Diepvries is niet winstge
vend en veel zaken, vooral zelfbedie
ningswinkels hebben een diepvrieskast
als een soort service. Wil diepvries voor
een vishandelaar rendabel zijn, dan
moet hij per week ongeveer dertig kilo
diepvriesvis verkopen.
Hoewel de visdetailhandel zich niet
direct zorgen maakt over de teruggang
van het aantal erkenningen is zij wel
voortdurend bezig de afzet op de bin
nenlandse markt te verhogen.
Daarbij doet zich een aantal proble
men voor die hierop storende invloed
hebben. Daar is bijvoorbeeld de aan
voer, die slecht is. De visdetailhandel
acht het niet juist dat de lonen van de
vissers mede afhankelijk zijn van de
aanvoer. Hoe minder mensen op een
trawler, des te kleiner de vangst, zegt
de detailhandel. Daarentegen zeggen de
vissers: hoe meer man op een schip,
des te lager het loon.
De visdetailhandel vraagt zich af of
het niet mogelijk is dat het ministerie
van landbouw en visserij bevordert dat
een fonds wordt ingesteld, waaruit bij
zondere steun aan deze bedrijfstak kan
worden verleend voor de investeringen.
Hierdoor zou de animo voor de kleinhan
del groter worden hetgeen een ruimere
afzet op de binnenlandse markt tot ge
volg zou hebben. Bovendien acht de de
tailhandel het wenselijk dat een onder
zoek wordt ingesteld naar de wensen
van de klant in het binnenland.
WATSONVILLE (AP). In een bank
kluis te Watsonville (Californië) is gis
teren een koffer aangetroffen die de ge
balsemde lijkjes bleek te bevatten van
een Siamese tweeling. De kluis moest
worden geopend ingevolge een nieuwe
wet die voorschrijft dat goederen die
meer dan zeven jaar geleden in bewa
ring zijn gegeven, onderzocht moeten
worden.
In de safe vond men een verklaring
van een arts en een verklaring van de
man die de lichamen heeft gebalsemd.
In het archief van de bank probeert
men thans na te gaan wie de koffer in
bewaring heeft gegeven.
Eigen nieuwsdienst
PARIJS Temidden van onrust,
stakingen en vechtpartijen is gisteren
te Parijs het met spanning verwachte
proces begonnen tegen de ultra-recht
se elementen die in het begin van dit
jaar in Algiers in opstand kwamen te
gen generaal de Gaulle. De hoofdfi
guur is Pierre Lagaillarde, een Alge
rijns afgevaardigde en ex-parachutist,
die het hoofd was van de militaire op
stand.
Bij verstek staat terecht Joseph Ortiz,
de politieke leider van de opstand, die
later de vlucht nam naar Spanje en daar
nog is, naar velen menen, thans in ge
zelschap van generaal Salan, oud-opper
bevelhebber in Algerije en sinds enige
tijd tegenstander van de Gaulle.
Al is Lagaillarde de hoofdfiguur
gisteren nam een andere parachutist de
hoofdrol van hem over. Dat was Jean
Demarquet, 37 jaar oud, parachutist en
oud-volksvertegenwoordiger. Hij baarde
enig opzien door te weigeren in burger
voor de rechter te verschijnen. Hij was
parachutist, zei hij en kon daarom alleen
in de uniform van zijn wapen terechf-
ctaan. Zijn verdediger steunde hem, maar
de president van de krijgsraad wilde er
niet van horen. Met het delibereren over
deze kwestie, kennelijk ter tafel gebracht
om het proces zoveel mogelijk slepend
te houden, gingen uren heen, zodat de
eerste dag nauwelijks enige vordering
heeft gebracht.
Dezelfde Demarquet zorgde voor een
tweede sensatie door Delouvrier, afge
vaardigde van de Franse regering in Al
gerije,. uit te dagen voor een duel „met
ontblote borst en op het parachutisten
mes". Delouvrier was ten tijde van de
opstand ook reeds vertegenwoordiger van
Parijs en zijn houding werd zowel door
links als door rechts gekritiseerd.
Dezelfde Delouvrier is nu uit Algiers
in Parijs aangekomen om als getuige op
te treden in dit proces, dat zeker zes
weken moet duren. Ook generaal Salan
is als getuige gedagvaard. Hij bevindt
zicb nog steeds in Barcelona, waar hij
gisteren opnieuw verklaringen heeft af
gelegd die het ergste doen vrezen voor
de betrouwbaarheid van hemzelf en van
het leger.
Er zijn twintig beklaagden van wie
er vier verstek hebben laten gaan. Gis
teren is de voorlezing begonnen van de
acte van besehuldiging een document
van 140 grote bladzijden. Vandaag gaat
di« voorlezing voort
De opvatting van de regering is dat
het bepaald gewenst en noodzakelijk
zal zijn een termijn te noemen. Maar
zij acht het niet juist die termijn een
zijdig en eigenmachtig vast te stellen,
zo kort voor de instelling van de
Nieuw-Guinearaad. Deze raad zal voor
het eerst in de geschiedenis van het
lanc. kunnen meepraten overeen punt
dat van zulk groot belang is voor de'
bevolking.
De politieke partijen, die straks in
ae Nieuw-Guinearaad zullen zijn ver
tegenwoordigd, moeten de gelegenheid
hebben vrijuit over dit onderwerp te
spreken en op elk gewenst moment,
zo zegt de regering.
De Nieuw-Guinea-raad zal voor de
eerste zittingsperiode bestaan uit 28 leden
van wie zestien zullen worden gekozen
en twaalf benoemd. De benoemingen
zullen m hoofdzaak vertegenwoordigers
van streken betreffen, waar nog geen
verkiezingen kunnen worden gehouden
Nederlanders zijn niet van het lidmaat:
schap van de raad uitgesloten, mits zii
tenminste drie jaar in Nieuw-Guinea
hebben gewoond.
P® regering ziet geen bezwaren tegen
1.1 'tlezei? va;n Nederlanders in de raad
althans niet in de eerste periode. Wel-'
licht kunnen de inheemse leden profi
teren van de ervaring in bestuursaange
legenheden, die deze meer bezitten
ctan zij,
In ieder geval staat vast, dat de grote
meerderheid van de raad uit autochtone
inwoners van Nieuw-Guinea zal bestaan
Een moeilijkheid, die de regering hierbij
wil aanvaarden, is dat veil Papoea's
die in de raad gekozen kurinen worden
in dienst zijn van het gouvernement
„i z?u gevaar kunnen zijn voor
de zelfstandigheid van de raad, maar de
regering hoopt, dat dit in de praktijk
mee zal vallen. In de streekraad Biak
Noemfoor is gebleken, dat het in gou
vernementsdienst zijn voor die leden
geen bezwaar is om hun mening op vrlf-
Sfzij^26" kenbaar U'en7ïo
OPPOSITIE GEZOND
ziin"Pdaf'Lht 00k inde raad m°eten
zijn, dal acht de regering een gezond
verschijnsel, zy heeft dl gouvtmeur
van Nieuw-Guinea dan ook op dit punt
gewezen, zodat hij er bij het toepassen
kan hoSdenn°emingSreCht rekening
tlli- T de gouverneur de wetgevende
™KrZide raSd Staat beroeP
„J?ver de begroting van Nieuw-Guinea
srivfn nog geen directe zeggen-
te gMn of difraad^ln'zyAderde'zit^
jaar een bepelk^budgetrelh n
worden verleend. screent kan
hn^nt Aa*e Sar!g van zake'i voor osen
voortgang kan vinden. De raaitaR°5d
regelen ter bescherming van dit rift-,
verzekeren.™" gericM die voortong*
Gumerr4neftC;o0onrir^eling ,Van Ni*"v-
technische functies - zTch 1n l""®
fammtfaaSldi<iin,ij,Nlder1lnd'eferine' de
hebben echter oen zeklre ilvioJi1 Co,n"'1
besluit gehad,
t
