BALANS VAN VIER MAANDEN MISDAAD
Gaten bij de Rijkspolitie
met paperassen gestopt
X
0
Onbevoegde handel in
antibiotica wordt aan
banden gelegd
MURGUPA
Op stencils
en brieven
dansen
de dieven
jHinntsRv
ZOALS DE AGENT BIJ ONS
TIKT, TIKT HIJ NERGENS
li Uil HM
L,
MAÏZENA
DU RYEA
„ONKWETSBARE" PAPOEA'S WAREN
AANVAL OP MERAUKE VAN PUN
OLIFANT
Zaterdag 29 oktober 1960
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 9
iilHIAlfifi #7
RESSORT GRONINGEN
0 Wij hebben verteld, hoe de poli
tie in de provincie zich moet be
helpen met wrakke auto's hoe
de afdankertjes van het Westen
amechtig dienst doen op het
platteland en hoe de veiligheid
op datzelfde platteland wordt
bedreigd. Wij hebben verteld,
hoe er maagkwalen op gang
worden gebracht bij opperwacht
meesters, die het werk en de
taak niet meer aankunnen om
dat zij geen hand meer hebben
om een vuist te ballen.
Poppen
'i Kan wel
Op de man af
RESSORT DEN HAAG
RESSORT ARNHEM
RESSORT DEN BOSCH
Gegevens uit gebieden
waar RUKSpolitie
de orde handhaaft
Huiswerk
Steeds lager
-'V /•••'V s r
- - -
Groningen, Friesland, Drente
Van een speciale verslaggever
MOET dit land een vogelvrij land worden?
Langs de rijkswegen staan politieagenten. Pas op: Niet altijd
zijn zij echt. Zij zijn soms van blik. Zij staan daar als vogel
verschrikkers.
Langs de meeste wegen rijden weinig echte politiemannen meer.
Die er nog zijn hebben te veel huiswerk. Zij proberen zich door de
papieren berg te worstelen die „Den Haag" hun voor de laarzen
schuift. Een berg, bestaande uit administratieve bescheiden waar
een geoefende boekhouder de handen vol aan zou hebben.
AANTAL AANGEGEVEN
MISDADEN van maart
t/#n juni 1960730
NIET OPGESPOORDE
DADERS: ?0(9.6%)
0 Dit land betaalt zijn politie te
weinig. De gelederen van de
rijkspolitie dunnen uit, want er
is maar weinig animo voor een
baan bij de rijkspolitie. Toch
zoekt Den Haag met de moed der
wanhoop naar jongelui, die te
werven zijn voor de onderbe
taalde ondergewaardeerde, on
derschatte taak van ordebewaar
der. Op het aanmeldingsbureau
draait men duimen. Er komt
niemand.
In een eerste serie artikelen
hebben wij gepoogd de vinger te
leggen bij een paar opvallend
wonde plekken in het apparaat
der rijkspoütie.
0 Den Haag heeft toen een enquê
te onder het personeel van de
rijkspolitie ingesteld. Of dat al
lemaal wel zo erg was. Van het
resultaat is Den Haag geschrok
ken. Het was nóg erger dan wij
(en Den Haag) wel (en niet)
wisten.
0 Hiernaast is een kaart van Neder
land afgedrukt. De vijf ressorten van
de Nederlandse Rijkspolitie er op in
beeld gebracht. Daarbij zijn dus de
plaatsen met gemeentepolitie de
grote en kleine steden van Nederland
boven de twintigduizend inwoners
buiten beschouwing gelaten. Het gaat
om de politie ten plattelande en haar
tekorten. Niet alleen om die tekorten
zelf, maar vooral om de gevolgen van
de onderbezetting de onopgeloste
misdaden. Dat daarbij ook het werk
terrein van de Koninklijke Marechaus
see buiten schot is gebleven, zal dui
delijk zijn.
In Den Haag wordt gezocht naar
jongemannen, die bij de politie willen
komen. Er is gespeculeerd op de mooie
auto's van enkele verkeersgroepen, de
paar mobilofoons, die daarin zijn op
gesteld („nog een wonder, dat ze ons
enige vliegtuigje er met bij hebben ge
sleept", zei een verbitterde wachtmees
ter), maar de aanmeldingen zijn niet
binnengestroomd.
Een kind kan begrijpen dat niet
iedereen achter de mobilofoon terecht
komt of in een vliegtuigje kan zitten.
De grote pijn zit op het platteland.
Geen opgepoetste voorlichting, maar
ook geen onderbetaling. Daar komt het
betoog van de Rijkspolitieman, als hij
over dit probleem gaat praten, op neer.
Geen onderbetaling, vooral.
Al deze duidelijke, gevaarlijke gaten
in het corps kunnen niet worden ge-
stoüt met blikken poppen aan de kant
van de weg. Die poppen moeten de
weggebruikers enig respect inboeze
men, maar dat respect duurt niet lan
ger dan de ene seconde, gedurende
welke de pop op het netvlies van de
man achter het stuur beklijft. De in
breker heeft waarschijnlijk nóg min
der vrees voor deze zwiepende dienaar
van Hermandad.
Hij is min of meer het symbool van
de machteloosheid der Rijkspolitie ge
worden.
Alles en iedereen werkt tegen al
thans daar lijkt het veel op.
De animo voor toetreding tot de
Rijkspolitie is bijzonder gering. Niet
alleen omdat het zo slecht betaalt,
maar ook omdat de hele papieren toe
stand. die aan het vak van Rijks
politieman in de praktijk is gaan vast
zitten, de jongelui afschrikt.
Geen auto's beloven op papier en dan
niet geven.
Geen schrijfmachines op afbetaling
moeten kopen, omdat er geen „dienst-
machines" zijn.
De vrouw van de Rijkspolitieman in
het kleine dorp heeft er niets op tegen,
dat zij bij afwezigheid van haar man
de dienst waarneemt, de gevonden
voorwerpen inschrijft en de telefoon
bedient. Zij zou het zelfs no-g kunnen
verwerken, dat er inconveniënten zijn
in het vak van haar man, die nu een
maal op de koop toe genomen moeten
worden: weinig kennissen, vele over
plaatsingen achter elkaar met alle
financiële gevolgen van dien. Maar als
daar geldzorgen doorheen gaan spelen,
loopt de gal over.
In de weken, dat de heren van het
wervingsbureau voor de Rijkspolitie
niets te doen hadden, hebben zij even
wel een nieuw systeem van werving
uitgedokterd.
Men gaat nu op de man af.
De groepscommandanten in de pro
vincie hebben opdracht gekregen naast
hun gewone werk in de bevolkings
registers van de gemeenten in hun ge
bied alle namen en adressen op te
schrijven van jongelui in een bepaalde
leeftijdsgroep. Daaruit moeten naar be
paalde selectiemaatstaven namen wor
den gelicht van jonge mannen, die in
aanmerking komen voor het vak van
Rijkspolitie.
Die namen gaan naar Den Haag. Den
Haag stuurt de uitverkorenen propa
gandamateriaal. Veertien dagen daarna
moet de opperwachtmeester op huis
bezoek gaan. In een gesprek met de
jongeman, liefst in het bijzijn van diens
ouders, moet hij proberen de jongen
warm te maken voor het mooie
politievak.
Het bevel uit Den Haag is lichtelijk
mokkend ontvangen in de groepen. Er
is maar bitter weinig animo voor, of
schoon de opdracht zal worden uitge
voerd. De administratieve berg is wéér
hoger geworden.
„Het gaat er op lijken, dat het uit
gedunde korps de Haagse bovenlaag
aan het werk moet zien te houden",
was één van de mildste reacties.
AANTAL AANGEGEVEN
MISDADEN van maart
t/m juni 19601.036
NIET OPGESPOORDE
DADERS19# O9
Zuid-Holland Zeeland
AANTAL AANGEGEVEN
MISDADEN van maart
t/m juni 1960:1262
NIET OPGESPOORDE
DADERS: 305
AANTAL AANGEGEVEN
MISDADEN van maart
t/m juni 1960:754'
NIET OPGESPOORDE
DADERS179(20.1%)
Overijssel Gelderland
Brabant Limburg
AANTAL AANGEGEVEN
MISDADEN van maart
t/m juni 1960:2905"
NIET OPGESPOORDE
DADERS6ZO(m%)
I
I
I
I
I
i
1
a
a
a
I
I
I
.1
Het gewone werk blijft liggen. Er
moeten zoveel papieren worden inge
vuld en verstuurd, dat de misdaad de
handen praktisch vrij krijgt. De politie
man zit op het bureau toch immers zijn
huiswerk te maken?
Telkens nieuwe voorschriften, telkens
nieuwe oefcases en formulieren slokken
aan weerskanten zoveel mankracht op,
dat het eenvoudige vangen van dieven
in de knel komt. Zou men hier de
bezem door halen, dan zou er al per
soneel gewonnen worden.
(Want vergeet niet:
in het distriet Maastricht gebeu
ren driemaal zoveel misdrijven
als in de provincies Friesland,
Groningen en Drente samen.
Maastricht heeft dan ook het
grootste tekort aan politie van
het hele land: twee en veertig
procent.
Dus is de opleidingsschool in Arnhem
zwaar onderbezet. Er zouden daar ieder
jaar een paar honderd man in oplei
ding moeten zijn. Het zijn er goed
zeventig. En dat met jaren in het
ooruitzicht, waarin van de ene dag op
de andere 1200 man met pensioen zul
len gaan
In Weert is dat beter. In Weert staat
ook een opleidingsschool. De Rijks
politie kijkt er met grote ogen naar
Daar was zulk een grote toeloop, dat
de school hals over kop voor vijf mil
joen moest worden uitgebreid.
Een wonder is het echter met hele
maal. Dat zou in Arnhem ook best
kunnen, zeggen de mensen, die voor
een betere salariëring van de kijks-
politie ijveren, als de salarissen maar
omhoog gingen. Net als in het leger.
Daar ligt namelijk de sleutel: de school
in Weert is van het leger. Daar worden
onderofficieren voor de landmacht op
geleid. In september begon de nieuwe
cursus met zegge en schrijve zeventig
man. Toen bekend werd, dat de sala
risten van het militaire personeel sterk
verbeterd waren, werd de toeloop in
eens groter. De school wordt nu in snel
tempo uitgebreid.
In Arnhem tobt men met een handje
vol geestdriftigen. De toelatingseisen
worden steeds lager gesteld, omdat er
anders helemaal niemand zou komen.
Met een driemaandelijkse voorcursus
wordt de leerstof van de lagere school
nog eens opgewarmd
„Op die manier zakt het peil van het
corps verder" zeggen de politiemensen,
die aan deze droevige gang van zaken
de voorspelling durven te verbinden,
dat het corps op uitsterven staat.
Het is niet meer zo, dat de veld
wachter ten plattelande met zachte en
vriendelijke hand zijn dorpelingen op het
goede pad houdt: de tegenwoordige
omstandigheden, het moderne verkeer,
het toenemend raffinement van de
misdadiger, het verdwijnen van werke
lijk achterlijke gebieden het zijn
stuk voor stuk omstandigheden, die
pleiten voor een modern politiecorps.
Iemand, die zijn eigen taal niet be
heerst, maar ook iemand, die zich niet
kan redden in een vreemde taal, hoort
in wezen niet meer bij de politie thuis.
HOLLANDIA (A.P.) De in au
gustus in Merauke gearresteerde
Keiezen zullen zeer binnenkort in
Hollandia terechtstaan. Zij werden
gearresteerd omdat zij werden ver
dacht van tegen Nederland gerich
te activiteiten.
Naar eigen zeggen beschikten de
Keiezen te Merauke over een organi
satie van achthonderd man.
De justitie te Hollandia acht het ge
tal sterk overdreven. Men kwam de
organisatie op het spoor, toen er hon
derden zogenaamde Djimats (midde
len waardoor men onkwetsbaar zou
zijn) werden verkocht aan Papoea's,
afkomstig van het ten zuiden van Me
rauke gelegen eiland Kimaam.
Bij de Keiezen had de gedachte
post gevat dat nu het vliegdekschip
Karei Doorman en enkele andere Ne
derlandse oorlogsbodems naar Nieuw-
Guinea kwamen, een Indonesische in
vasie niet meer uit kon blijven.
Volgens de mening van het parket
te Hollandia wilden de Keiezen ken
nelijk in een goed blaadje komen bij
de Indonesische invasietroepen en be
raamden zij een aanval op Merauke.
Ongeveer tweehonderd ongewapende,
onkwetsbaar gemaakte Papoea's van
Kimaam zouden een aanval uitvoeren
op de politiekazerne.
Andere leden van de Keiese organi
satie zouden van de verwarring ge-1
bruik maken door huizen in brand te
steken en Merauke verder te bezet- I
ten in afwachting van de Indonesische
troepen.
De organisatie had wel op alle mo
gelijke manieren getracht contact op
te nemen met autoriteiten in Indone-1
sië en met de Indonesische ambassa-1
de in Singapore, maar voor zover be
kend ontving men van die zijde geen
instructies. Opmerkelijk is dat een
groot aantal Javanen die reeds tien
tallen jaren in Merauke wonen, zich
afzijdig hielden van de actie. I
De arrestaties hebben zich beperkt
tot veertien leiders, dertien Keiezen en
een Papoea die de verbindingen on
derhield aan boord van de schepen
van de KPM die langs de kust varen.
Advertentie
een goede ontvangst
In Friesland moet het zijn gebeurd, dat een veehouder zijn dierenarts opbelde:
1 „Dokter, wilt u gauw even komen om m'n zieke kalf door de keuring te spuiten?"' g
Een keurmeester heeft gezegd: „Als er geen einde wordt gemaakt aan het ge-
knoei met antibiotica, komt onze hele vleeskeuring op losse schroeven te staan."
En een directeur van een gemeentelijk slachthuis: „In feite is het nu al zover |j
1 gekomen, dat wij geen verantwoordelijkheid meer kunnen nemen voor het vlees
dat het abattoir verlaat. Waar blijft op die manier het vertrouwen in het artikel?"
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG. In Nederlandse laboratoria wordt naarstig ge
zocht naar een eenvoudige, snelle en zekere methode, met be- AAN DIEREN
hulp waarvan bij de keuring van slachtdieren antibiotica kun
nen worden aangetoond.
Afgezien van de vraag, of deze poging al dan niet met succes
zal worden bekroond: er is een regeling in voorbereiding, die de
handel in antibiotica door onbevoegden aan banden zal leggen.
GENEESMIDDELENWET IN TOEPASSING?
In Nederland bestaat een geneesmiddelenwet. Men is doende te zoeken
naar mogelijkheden om de antibiotica onder de bepalingen van deze wet
te brengen en de toepassing van deze stoffen uitsluitend in bevoegde handen
de arts, de dierenarts te leggen.
Is dit waarschijnlijk in de loop van het volgend jaar verwezenlijkt,
dan zal tot vreugde en opluchting van zeer velen, een einde zijn gemaakt
aan wantoestanden die een bedreiging kunnen inhouden voor onze volks
gezondheid.
LEKEN GAAN
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
ZELF DOKTEREN
IIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIHIIIIIIIIHI
llllllllllllllllllllHlllllli
Overal in Nederland zijn antibiotica
in onbeperkte mate voor leken te koop.
Alsof zij een soort poedersuiker met
Advertentie
maakt Uw groenten zo lekker.
GORDIJNSPfRAAL
met da originele onderdelen
wonderbaarlijke eigenschappen zouden
zijn. Toch weet menigeen, dat een
aantal van déze preparaten verre van
onschuldig is.
Er wordt geleurd langs de boerde
rijen. Soms worden zij als een extraatje
tegelijk met het veevoeder geleverd.
Die handelaren slaan uit concurren-
tieoverwegingen of uit bittere noodzaak
een weg in, waarvan zij zelf wel
weten dat het een verkeerde is.
Gevolg: Leken gaan buiten de dieren
arts om zelf dokteren. Zij schakelen
diens inlichtingen én controle uit. Een
veehouder kan zich in zijn onwetend
heid echter vergissen. Hij dient zijn
zieke dier een antibioticum toe, maar
niet elke patiënt is daarmee te gene
zen. en niet alle antibiotica hebben de
zelfde werking. Het helpt niet en het
dier gaat dood of wordt naar het
slachthuis gebracht.
LIET BEGIN
Dan en daar kan de ellende begin
nen. De onderzoekmethoden bij de
vleeskeuring zijn nog niet afgestemd
op de toepassing van deze groep be
strijdingsmiddelen. Bekend is wel:
1 Dat bacteriën niet of zeer moeilijk
in bloed worden aangetoond, indien
het dier kort te voren met een anti
bioticum is behandeld.
o Dat een bacteriologisch onderzoek
van organen of vlees binnen de
normaal gebruikelijke tijd van 24 uur
onder dergelijke omstandigheden met
altijd resultaat zal opleveren. Het
spuitje heeft de bacteriën tijdelijk uit
geschakeld: hier schuilt het gevaar.
De kans bestaat, dat het vlees van een
zodanig behandeld dier niet als gevaar
lijk wordt onderkend en voor consump
tie wordt vrijgegeven. Dat is dan niet
de schuld van de mensen in het slacht
huis, maar van een verkeerde toepas
sing van een modern bestrijdings
middel.
Aldus een reële moeilijkheid bij de
keuringen. De taak van de keurings-
dierenartsen is er *eel moeilijker
door geworden. Zij komen voor twij
felgevallen te staan als ook na 24 uur
hun proeven geen antwoord hebben
gegeven op de vraag: Is het vlees van
dit dier wel of niet besmet? Bestaat
hier wél of niet de kans op versprei
ding van b.v. paratyfus of miltvuur?
Voor hen, die belast zijn met verant
woordelijkheid voor de volksgezond
heid, is niets zo funest als het be
klemmende gevoel van onzekerheid.
Aan het levende dier is vaak niet
te zien, of het lijdt aan paratyfus en
zéker niet of het een bacteriedrager
is; het onderzoek van het vlees na de
slachting moet in dat geval de beslis
sing geven. Stel dat het dier door de
keuring slipt. Wat dan? Of de mens
na consumptie van het vlees ziek
wordt, hangt af van de -vraag hoe
veel bacteriën hij naar binnen krijgt.
Het antwoord wordt voor een deel be
paald door de manier, waarop het
vlees is behandeld.
Is het bewaard in een koelkast of
bij kamertemperatuur? Is een pan
soep met vlees een paar dagen blij
ven staan? Komen er oude kliekjes
op tafel? De warme zomer van het
vorig jaar vormde het bewijs: Veel
gevallen van paratyfus.
Als het vlees, ondanks de meest
zorgvuldige keuring, toch nog enkele
paratyfus-bacillen zou bevatten, is het
gevaar nog niet groot, indien dit vlees
maar steeds onder koeling wordt be
waard, zodat de bacteriën zich niet
of nauwelijks kunnen vermeerderen.
Hetzelfde kan worden gezegd van
vleeswaren, aangezien de hygiëne bij
de bereiding eveneens een grote rol
speelt.
Tot nu toe zijn er geen gevallen
van besmetting bekend geworden, die
hun oorsprong vonden bij goedgekeurd,
maar in feite door antibioticabehande-
ling „ziek" vlees. Er zijn wel besmette
en met antibiotica behandelde dieren
aangevoerd, maar zij zijn er door extra
lang onderzoek tussen uitgehaald.
Niettemin gelooft de heer J. M.
antibiotica toe ter genezing van zieke
dieren. Zij weten echter wat zij doen,
en het wordt steeds meer een goede
gewoonte, dat zij hun collega's van
de keuringsdiensten waarschuwen:
..Pas op, in dit of dat geval zijn anti
biotica toegepast." Daarom is het
dubbel jammer, dat de onbevoegden
met hun injectiespuit nu de practicus
uitschakelen.
Natuurlijk passen ook dierenartsen
den Born, veterinair hoofdinspecteur
van de volksgezondheid, niet in dat
Friese verhaal. „Ieder vak kent zijn
zwakke broeders, maar het wil er bij
mij niet in, dat zich ook maar één
dierenarts voor iets dergelijks zou le
nen. Als wij ook maar enige verden
king tegen een dierenarts zouden
koesteren, zouden wij de man bijzon
der hard aanpakken."
„Iets anders is, dat wij er vanaf
moeten, van die antibiotica in ver
keerde handen. Tot nu toe konden wij
de ongeoorloofde handel echter niet
aan banden leggen, maar de regelen
voor de geneesmiddelen voor mense
lijk gebruik bieden wellicht deze mo
gelijkheid."
Misschien dat het nu dus wel zal
lukken. Het zou goed zijn, want er
staan grote belangen op het spel:
volksgezondheid, vertrouwen in een
belangrijk Nederlands artikel, export.
De noodklok is geluid.
Advertentie
Pleisterwerk repareren?
van Ota-Bever
