VLAAMSE SCHRIJVERS IN ROTTERDAM Hij komt in 19606 Heel Leopoldstad achter Armstrong „Een soort stoelendans waarbij ik moest afvallen" Gulden boete voor Lotto-propaganda Onverwachts ontslag van vele Turkse hoogleraren scheept Naast handel, ►vaart en sport ook cultuur prijs voor beste kinderboek uitgereikt gedenkboek expo voor de koningin kinderTïïry koos mooiste boek nieuw raam voor delfts oude kerk Behandeling zaak-Van der Putten uitgesteld „deviezenbesluit niet gebruiken om loterijen te bestrijden" 19 Nieuw scheepvaartlijn Amsterdam-New York Eindelijk eensgezindheid in Congo Het c.n.v. groeit Iedere revolutie vermoordt haar kinderen v. d. Man dele aan de vooravond van zijn tachtigste verjaardag De werkkamer Kleine dingen Snelle carrière Zaterdag 29 oktober 1960 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 10 Rotterdam f. x. Baron van der Straten Waillet, am bassadeur van België in Ne derland, toonde zich gister avond blij met de aanwezigheid van al zijn grote letterkundige landge noten in Rotterdam. 'Mr. G. E. van Walsum, de burge meester van Rotterdam, was niet minder blij. Hij bekende dat er tus sen Rotterdam en België („of", zo zei hij, „nog duidelijker Rotterdam en Vlaanderen, liever nog Antwer pen") voortdurend en levendig con tact is over de havens. Maar behalve de havens zijn er ook andere aanrakingspunten, aldus de burgemeester. „Nemen wij alleen maar eens de voetbalwedstrijden Nederland België, die wij beiden (dit tot de Bel gische ambassadeur) geregeld bij wonen, zonder er verstand van, te hebben." Achtergebleven De dankte bUigeixiceotci v uii v* aiimu mei aiieen voor ue picui&e oii«,v<iiig£»b uxj ue oxli- moëtfiig lu&üeii viactiiioe en iseueiidiiase sunnjvciö, inaar uuk voor zijn n<u*- teuj^e Vv eiKoiiisiWGorden. ivxr. van "Vvaiöum zei zeer naaruKKelijK dat xuj even venicufeu was over net cuitureie contact ue Vlaamse sennjver» oe- zoexen Koueraaxïi, aai cunureei wei eens, lereexu, ais acntergeuieven jjebiea worai gezien ais over ae samen- werj£xn&, aie men op econoiniscn geoiea ae neneiux pieegt ie noemen. Zij waren er vnjwei aiiemaai, de scnrxjvers dxe ae reuacue vormen van het nieuw viaams 'x'ijdschrilt: iiubert ï^ampp aie ae icivst van ae nestor aer Yiaamse. reueren, lieimaii ïeimncK, vobinisL Cjeiara Waiscnap, van wie bnmexiKori onaer ae titel nieuw Deps een vervolg op net oeroemae JtiouteKxei gaat verscnijnen, ae b4-jange Acnille iviusscbe en ae ló-jarige Bert Üecorte. (Jok jongeren Behalve ae „uuaeren vv a, en er ook de jongeren zoais ivo Micnieis, die fun geert ais prive-secreiaris van lëirnncK aie pas ooor zij.i roman Aiscneia in Neaeriand Dekena wera. Natuurlijk was er ook Hugo Claus, die zijn eritenning als toneelschrijver niet in Vlaanaeren, maar in Rotterdam gevonden nectt dankzij opvoeringen van jöruid in de morgen en burner door Rotterdams Toneel. „Ja, ik ben aan een nieuw stuk bezig. Titel onoekena! Het gaat natuurlijk over de liefde." „Primiere m Neder land?" „Misschien! Dat nangt af van Ton Lutz Toneel: NederlandBelgië, Daarover had burgemeester Van Walsum ook even gesproken. Uitwisseling Spiegel aer Minne en Suiker. „Ja", zei de toneelspeler en voor drachtskunstenaar, ruilen Schoenaerts, die gisteravond iets voorlas uit ae Nik kers van Piet van Aken. „Wij zijn blij als Rotterdams Toneel in Antwerpen of Brussel komt spelen. En wij zijn ook heei dankbaar als wij met het gezel schap van de Koninklijke Vlaamse Schouwburg in Rotterdam kunnen op treden". „Ik hoop nog eens in Rotterdam een voordracht te kunnen geven van De kleine prins van Samt Exupéry", zei Schoenaerts, terwijl wij op weg waren naar andere Vlaamse schrijvers, die in het Rotterdamse Historische museum voorheen kunstenaarssociëteit Schie- landshuis het glas hieven met Neder landse collega's als Hella Haasse, Pierre Dubois, Jos Panhuysen, Ben van Eys- selsteyn en uit het „literair achter gebleven" gebied Rotterdam Adriaan van der Veen, Anton Kloppers en Alfred Kossmann. De Vlaamse toneelspeler Juliert Schoenaerts hij speelde in Ne derland o.a. Jaloers gepeins in De spiegel der minne betrapten wij met het Nieuw Vlaams Tijdschrift in zijn ene hand en een fors glas port in de andere. Daarmede dronk hij de (protestants-christelijke) schrijver C. Rijnsdorp toe. Met een „Dag Hella!" begroette de Vlaamse schrijver Hugo Claus (van „Suiker") de Nederlandse schrijfster Hella S. Haasse (van o.a. Oeroeg), die zo juist van Gerard Walschap hoorde, dat er een nieuwe Houte kiet komt onder de tittl „Nieuw Deps". iu. AVa» c*4u\. tot nr~ djt Cö2<Lt t rrurux&Z, 0 1YTATUURLIJK komt Herman Teirlinck, de nestor der Vlaamse schrijvers, i „Nee, hij komt niet", zei de Belgische ambassadeur, want hij heeft mijn uitnodiging te letterlijk gelezen en denkt, dat hij pas vóór 2 oktober 19606 antwoord behoeft te geven. (Op de uitnodiging stond dit inderdaad als jaartal.) Tot teleurstelling van alle Nederlanders, die gisteren in Rotterdam naar het Historisch museum en later naar het museum Boymans-Van Beuningen waren gekomen, kwam Herman Teirlinck niet. Wij hadden ons al over zijn komst verbaasd. Herman Teirlinck is 82. Toen hij 70 werd ontvluchtte hij alle hulde. Noord-Nederland kon hem alleen maar feliciteren via een open brief van Victor van Vriesland, die dankte „namens de tienduizenden Nederlanders voor de vele prachtige romans (Mijn heer Serjans zoon, Mijnheer Doxa enz.) toneelstukken en kritieken." Toen hij tachtig werd, vorig jaar februari, schreef hij ons „Laat mij alleen de last van mijn tachtig jaren dragen." Toch was hij nu van plan naar Rotterdam te komen. Het ging immers om zijn Nieuw Vlaams Tijdschrift en om de samenwerking van de Vlaamse en Nederlandse letterkundigen. Hij zou komen! Aan zijn jonge vriend en secreta ris Ivo Michiels had hij zelfs zijn trein al opgegeven (zie bijgaand afschrift van briefkaart waarop hu precies de treinenloop schreef). Maar hij kwam niet. Zijn Neder landse bewonderaars waren teleur gesteld en zijn Vlaamse vrien den waren ongerust Van onze Haagse redactie DEN HAAG Met vochtige ogen heeft mevrouw C. PothastGimberg, winnares van de prijs voor het kinderboek 1959, gisteravond de schrijvers voor kinderen op het hart gedrukt de humor vooral niet te vergeten. Want het is de humor die vele moei lijkheden in het leven dragelijk maakt. De kinderen moeten daar al jong mee vertrouwd raken. Ik heb dat woord gemist in het jury rapport, aldus de winnende schrijfster van Corso het ezeltje, en naast waar achtigheid is het een onmisbaar element. Onder grote belangstelling nam zij in het ministerie van O. K. en W. de prijs uit handen van de directeur-generaal voor de volksontwikkeling mr H. J. Schölvink in ontvangst. Op pagina 23 publiceren wij een ge sprek met mevrouw PothastGimberg. Advertentie GASFORNUIZEN ritds vanaf t 284.- aan piekfijn* kauktn mat 'n Van onze Amsterdamse redactie AMSTERDAM. De Amsterdamse haven is op twee minder fortuinlijke uitgevallen scheepvaartavonturen na sinds veertig jaar weer direct met de oostkust van Amerika verbonden. Van daag begint de Noorse Cosmopolitan Line namelijk met een veertiendaagse vrachtdienst tussen Amsterdam en New York, waarbij de havens van Norfolk, Baltimore en Philadelphia worden aan gedaan. Met ingang van 1 januari hoopt men deze dienst iedere week te kun nen uitvoeren. De maatschappij Nederland treedt op als Nederlands agent voor de Noorse maatschappij. De Cosmopolitan Line heeft een vloot van vier en twintig mo derne schepen met een totale scheeps- maat van 280.000 ton. De rederij werd in 1898 opgericht. Met feestelijk vertoon is de opening van de lijn gisteren aan boord van het eerste binnengekomen schip van de Cos mopolitan Line, de in een frisse verf gestoken Egda, gevierd. LEOPOLDSTAD (A.P.) De hoofdstad van Congo heeft gisteren eensgezind gefeest. Om de Ameri kaanse trompettist Louis Armstrong te begroeten Duize.nden inwoners van Leopoldstad dansten en zongen uitgelaten in de straten toen Satchmo in een glanzende auto langzaam dooi de stad reed. Er was zelfs een speciaal lied ge componeerd dat een koor, staande op een voor bem uitrijdende vracht auto. uit volle borst zong. Satchmo, je bent voor ons de Okoela Lokole Zo luidde de beginregel van het lied. Ontvangst Satchmo vroeg aan zijn tolk wat deze woorden betekenden. Okoela. aldus luidde het antwoord, is de tovenaar van de wildernis, die de wilde dieren met zijn muziek be dwelmt. Lokoio is degene die daarbi een toverformule uitspreekt met een stem als een klok. Eenheden van leger en politie vormden een reusachtig cordon om de auto van Louis Armstrong. Toen Armstrong vanaf de veer boot uit Brazzaville in de Franse Congo in Leopoldstad aan wal stapte, stond er een comité van ontvangst gereed, dat werd aangevoerd door een reusachtige, in lendendoek ge klede neger, die zich voor deze gele genheid in vele kleuren beschilderd had. Satchmo breidde zijn armen wijd uit om die man te omhelzen. JSiet naar Loemoemba In een park van Leopoldstad woon de de trompettist later een demon stratie van Congolese dansers bij. Ook hier werd hij omgeven door een cordon van gewapende militai ren en politie. De minister van voorlichting hield hier een begroetingstoespraak. De minister zei: Wij zijn er trots op dat u, een van de grootste musici van de wereld, van Afrikaanse afkomst bent. In het Boudewijnstadion gaf Louis Armstrong 's middags een concert, dat door tienduizenden mensen werd aangehoord. Hij werd langdurig toege juicht. Na afloop vroeg Satchmo een van de autoriteiten die hem verge zelde, of hij het huis van Loemoemba mocht zien. De man vertelde hem dat het heel moeilijk zou zijn aan die wens gevolg te geven. Gisteravond is Armstrong weer uit Leopoldstad vertrokken Hij hei 11 het huis van Loemoemba niet gezien. Van onze Haagse redactie DEN HAAG. Koningin Juliana heeft gistermorgen het eerste exem plaar ontvangen van het gedenkboek „Nederland op de wereldtentoonstel ling Brussel 1958". Het werd de Koningin op Soestdijk aangeboden door de directeur van de Stichting wereldtentoonstelling Brussel 1958, afdeling Nederland, jhr.ir. F. E. C. Everts, die het boek heeft geschre ven, en mr. H. F. van Walsum. Het boek is bedoeld als leidraad bij de voorbereidingen voor een volgende wereldtentoonstelling. Behalve talrijke illustraties bevat het een volledig ver slag van de Nederlandse deelneming aan de Expo, van de organisatie, plan nen. bouw der paviljoens, van de li quidatie en alle uitgaven en inkomsten. Zo kan men in het boek lezen dat van de zeven en een half miljoen gul den die door de regering beschikbaar waren gesteld, thans, riadat men aan vankelijk anderhalf miljoen tekort kwam, nog vierhonderdduizend gulden over is. Dit is mogelijk geworden door de bezuinigingen bij de bouw van de paviljoens. Het overgebleven geld komt nu terug in 's rijks schatkist. Het gedenkboek, dat is verzorgd door de Staatsdrukkerij en waarvan duizend exemplaren zijn gedrukt, komt niet in de handel. Het zal worden uitgereikt aan allen die iets met de organisatie, bouw en opzet van de Nederlandse in zending te maken hebben gehad. Yan een onzer verslaggevers ROTTERDAM. Een jury van Rot terdamse jongens en meisjes heeft ter gelegenheid van de kinderboekenweek Reis door de Nacht van Anne de Vries als het mooiste boek gekozen. Een eervolle vermelding ging naar Alleen op de Wereld van Hector Malot. De jury, bestaande uit vaste klantjes van de jeugdbibliotheek, had moeten kiezen uit zes boeken die blijkens een enquête onder vierduizend kinderen het meest worden gelezen. Behalve de twee winnende werken waren dat de Pin keltjeserie, Dik Trom, Arendsoog en De Vijf. DELFT. Binnenkort zal in de Oude Kerk te Delft een zeer groot raam wor den geplaatst, dat is vervaardigd door Joep Nicolas. Het raam stelt taferelen voor uit het leven van Willem de Zwij ger. Het wordt aangebracht aan- de zij de van het Prinsenhof, eens residentie en dodenhuis van de Zwijger, De Bamberger Symphoniker v komt volgende maand naar ons land. Het or kest zal onder leiding van Joseph Keil- berth in verscheidene steden concerten geven. De heer M. E. Spaght is benoemd tot president-directeur van de Shell Oil Company te New York, als opvolger van de heer H. S. M. Burns, die aan het eind van het jaar zijn functie zal neerleggen. Van een onzer verslaggevers AMSTERDAM Urenlang heeft gis teren het verhoor van getuigen in de zaak-Van der Putten geduurd. In de avond heeft de voorzitter van het Amsterdamse ambtenarengerecht, mr. H. Bosman, de behandeling, die de gehele dag in een gespannen sfeer was verlopen, uitgesteld tot vrijdag 11 november. Hij heeft daarbij de mogelijkheid in het vooruitzicht gesteld dat het ambtenarengerecht een nader on derzoek naar de zaak zal laten instellen. De heer Van der Putten, technisch hoofdambtenaar van het ministerie van defensie, had beroep ingesteld tegen de opheffing van zijn functie en zijn over plaatsing van Amsterdam naar Nieuw- Millingen. Op de zitting van gisteren heeft kolonel J. Byloo, hoofd van de bedrijfseconomi sche afdeling van de staf van het basis commando, als getuige-deskundige met nadruk gezegd dat na de opheffing van de functie die de heer Van der Putten bekleedde, op de post die daarvoor in de plaats kwam, geen burger gehandhaafd kon blijven. Daar moest een officier voor komen. Feitelijk had de functie die de heer v. d. Putten bekleedde ook al door een officier vervuld moeten worden. Gaat niet aan Het gaat niet aan, zo stelde kolonel Byloo, dat een burger militairen onder zijn bevelen heeft, zoals dat met de heer v. d. Putten het geval was. Hiertegenover stelde de heer v. d. Put ten dat hij indertijd in opdracht van de secretaris-generaal op die post was gezet, waarbij schriftelijk was vastgelegd dat. nu hij eenmaal op een militaire post zat, hij daarvan niet verwijderd kon worden om plaats te maken voor een militair. Hij heeft indertijd tegen deze benoeming geprotesteerd, maar zijn protesten wer den niet aanvaard. Nu moet hij tegen het omgekeerde gaan protesteren. In de tegenwoordige functie te Nieuw Millingen heeft de heer v. d. Putten ook militairen onder zich, zo deelde hij mede. Namens de minister van defensie stelde mej mr. M. Wiggers vast dat op de plaats van de heer v. d. Putten geen mili tair was gezet. Die functie is opgeheven en er is een andere functie voor in de plaats gekomen. Kolonel Byloo bevestigde dit en getuigde dat de functionaris, in wie de heer v. d. Putten zijn opvolger ziet, een geheel andere taak heeft. Overi gens gaf hij op een vraag van de voor zitter toe dat het grootste bezwaar tegen de heer v. d. Putten was dat hij geen militaire rang had. Slechts in naam Uitvoerig betoogde de heer v. d. Put ten dat zijn vroegere functie slechts in naam is opgeheven. De officier die in zijn plaats het werk doet te Amsterdam, han delt niet anders dan hij deed. Hij be schreef de gehele organisatie van het onderdeel waarbij hij werkte en betoogde aan de hand van een dienstbericht, dat alleen de naam maar was veranderd. „Het gaat niet om een reden van or ganisatie", zo zei de heer v. d. Putteri, „het is een kleine groep van oud-offi cieren van het K.N.I.L. die mij eruit wil hebben. Deze officieren hebben in 1950 gezworen dat zij mij uit de dienst zouden krijgen. De kolonel, die hier als getuige en deskundige wordt gehoord, behoort ook tot die groep". De heer v. d. Putten zei zich volledig bewust te zijn van hetgeen hij hiermee beweerde. Hij noemde een aantal namen van officieren die bij de samenzwering tegen hem behoren. „De oorsprong van dit alles", aldus de heer v. d. Putten, „ligt in Indonesië, waar op grote schaal is geknoeid en te gen welk geknoei ik mij heb verzet. Aan dit hele complex van knoeierijen if ook de zaak van vaandrig Aernoutse 'verbonden (de man die in Indonesië werd doodgeschoten). Ik kan sindsdien geen goed meer doen; voor mij is geen plaats meer bij de technische dienst". Nu sleutelpositie De heer v. d. Putten stelde voorts dat de officieren die in Indonesië geknoeid zouden hebben, nu sleutelposities bezet ten in Nederland. Na zijn repatriëring heeft hij bij con trole in ons land ook geknoei ontdekt. Het gevolg is dat hij nu moet verdwij nen, zo stelde hij. „Overigens stel ik er prijs op", zo zei de heer v. d. Putten, „op te merken dat in 't KNIL duizenden officieren waren, waar Nederland trots op kan zijn. Het is slechts een kleine groep die knoeide. Wat nu aan de gang is, is het sluitstuk van een actie tegen mij. Ik lieb rapporten inge diend over wat ik bij controles ontdek te, daar heb ik een hoop ellende van gehad. Mede door mijn optreden hebben de militaire autoriteiten besloten het V.C.A. (verbindingsbureau civiele auto mobielbedrijven) op te heffen. Dit is nu in naam geschied, om te voldoen aan de toezegging van de minister aan de Re kenkamer. De kleine groep van officie ren heeft deze gelegenheid aangegrepen om mij er uit te werken. Er is een soort stoelendans uitgevoerd, waarbij ik moest afvallen". S praakverwarr ing Bij het verhoor van de getuigen kwa men zoveel afkortingen en op elkaar ge lijkende benamingen van functies ter sprake, dat de voorzitter opmerkte: „wij moeten nog een heleboel leren. Als ik het goed begrijp, zijn die hoge nummers maar willekeurig, het betekent niet dat er nog 569 technische diensten zijn als er sprake is van de 570e technische dienst. Het is net als bij het hotel met de verdiepingen, waar kamer 111 ook niet bestaat of is het soms om een vijand te imponeren met iets wat er niet is?" Mej. mr. Wiggers sprak van een Baby lonische spraakverwarring, die af en toe dreigde, doch met veel geduld kwam het ambtenarengerecht uit de verwarrende benamingen en aanduidingen. Getuigen door de heer v. d. Putten opgeroepen, verklaarden dat de nieuwe functionaris in grote lijnen wel hetzelfde werk doet, in onderdelen was er wel iets veranderd. Op de vraag van de raadsman van de heer v. d. Putten, mr. N. Geleynse, of de twee andere V.C.A. officieren even als de heer v. d. Putten een brief hadden gekregen dat hun functie was opgeheven, antwoordde kolonel Byloo dat een over plaatsing of bevordering van een militair heel anders in haar werk gaat dan die van een burgerambtenaar. Mej. Wiggers wilde van kolonel Byloo weten of het waar was dat hij op 24 maart van dit jaar, dus voordat de heer v.. d. Putten de mededeling had gekregen dat zijn functie was opgeheven, reeds de opvolger van de heer v. d. Putten aan het personeel van die dienst had voor gesteld. Tot 11 november De kolonel ontkende dit. Hij zei wel op die bijeenkomst aanwezig te zijn ge weest en ook dat een kapitein de nieuwe functie, die in de plaats van die van de heer v. d. Putten zou komen, zou gaan vervullen, maar hij ontkende dat hij de kapitein als zodanig had voorgesteld. Een officier wordt niet aan een mjndere voorgesteld en omgekeerd gebeurt dat zeker niet, aldus kolonel Byloo. Mr. Geleynse vroeg van deze verklaring van de kolonel een woordelijke aantekening in het proces-verbaal, omdat die ver klaring precies het tegenovergestelde in hield van de schriftelijke verklaring van een der aanwezige militairen, die deze verklaring namens vijf man had inge diend. Deze vijf hadden aangeboden de verklaring onder ede te willen bevesti gen. Daarna werd de zitting verdaagd tot vrijdag 11 november. UTRECHT. Het Christelijk Natio naal Vakverbond, dat in 1957 wat het ledental zijner aangesloten organisaties betreft, de 218.000 leden had bereikt is de twee daaraan volgende jaren niet bo ven de 219.000 uit kunnen komen. In het eerste kwartaal van dit jaar was dit echter wel het geval en in het tweede kwartaal is het aantal van 220.000 zelfs ruim overschreden, zodat op 1 juli op de 24 aangesloten organi saties 221.305 leden stonden ingeschre ven. Eigen nieuwsdienst ANKARA. Opnieuw is er grote on tevredenheid en verontwaardiging ont staan onder de Turkse studenten. In alle Turkse universiteitssteden ver zamelden zich gisteren grote groepen studenten om te protesteren tegen een volkomen onverwachte maatregel van de militaire junta die nog altijd de hoogste macht in het land bekleedt. De maatregel houdt het ontslag in dat gisteren werd verleend aan 147 hoogle raren. Zij zijn met een maand salaris op straat gezet. Onder hen bevinden zich eminente geleerden. Waarom de professoren aan de dijk zijn gezet is niet bekend. Hun ontslag maakt een zeer vreemde indruk, want het zijn mede de hoogleraren die de weg effenden tot het aan de macht ko men van de groep militairen die het vo rige regiem omver wierpen De groep ontslagen hoogleraren vormt ongeveer vijftien procent van het aantal professoren waar Turkije over beschikt. De rector-magnificus van de universiteit van Istanboel kondigde gis teren aan dat hij uit rotest zal aftre den. Onder de ontslagenen bevinden zich twee juristen die na de omwenteling van mei opdracht kregen een nieuwe grondwet op te stellen. Van een onzer verslaggevers T^LKE MORGEN zonder mankeren en dat al sinds 1938 Ad dwars door alle griepjes en verkoudheden heen schuift een grijze, donkergeklede heer zich door de draaideur van de Rotterdamse beurs. Goede morgen portier, goede morgen juffrouw, morgen meneer.... Mr. dr. Karei Paul van der Mandele heeft zijn vesting betrokken. Goede morgen meneer Van der Mandele. Het zou nooit hoeven te veranderen als een mens niet ouder werd en vermoeider. Als hij zonder erg niet tegen de tachtig zou gaan lopen. Ze zijn hem in de afgelopen we ken met een tikje weemoed gaan nakijken in de lange gangen van het beursgebouw; „Zo één krijgen we nooit meer. Op dezewoorden rust het volle gewicht van de waardering voor een figuur, die als de naam van Erasmus aan zijn stad Rotterdam is geklonken. Velen zijner mede werkers zouden hem best ook een standbeeld op de Coolsingel toe wensen. Binnenin de kamer is het niet al tijd „de grote KP" van het wijde gebaér, de man die Europa's eco nomie via een paar dunne maar sterke draadjes mee-bepaalt. Daar is het ook en vaak een aardige, optimistische oudere man met klare ogen en een neiging tot jovialiteit. Tenzij hij kwaad is of in de zorgen zit. Elke morgen om negen uur is mr. dr. K. P. van der Mandele pre sent in zijn werkkamer, hoe laat het ook de vorige avond is geworden door de steeds eindelozer stoet van representatieve beslommeringen waaruit tegenwoordig ook handel wordt geboren. Het is een lichte kamer, waar voor hij zelf de kleuren heeft hel pen kiezen en hij ziet uit op de 3ijenkorf en de trams en de men sen' op de Coolsingel met daarach ter de blauwe contouren van de wer kende stad. Soms loopt hij even naar een ets je, -dat vlak bij de deur hangt en hij tilt het van de spijker. Het is het etsje van het vroegere beurs- gebouw-met-de-pilaren, relikwie uit een vervlogen verleden. Dan is deze man van het grote gebaar, van de touwtjes over Euro pa een ander mens dan hecht hij aan het detail. In deze werkkamer heeft hij veel details zelf bepaald. Het moest een blanke, openharti ge werkkamer worden en vooral niet zo'n kluis van palissander en no ten, waarin een bureau centraal staat te grommen. Mr. dr. K. P. stuurt onbewust heel veel kleine dingen in dit Beursge bouw. De sfeer bijvoorbeeld. Hij kent de mensen hij weet op de een of andere vaak onnaspeurlijke manier, allerlei dingen van ze. Hij zal een jarige vrouw twee rozen uit zijn eigen tuin schenken, wetend, dat zij dol is op juist deze rozen. Omgekeerd kan er een trek van ont roering om zijn smalle mond glijden als er wederzijds aandacht voor zijn kleine- zwakheden of voorkeuren is.' Men leest deze mens niet gemak kelijk. Men weet veel van hem. Men weet van hem, dat hij bijna tachtig jaar geleden in Delft werd geboren als zoon uit een bankiers geslacht. Hij studeerde in Leiden. 'Waar anders zou deze aristocrati sche libertijn zich thuis hebben ge voeld? Hij wordt er nog wel eens zachtjes mee geplaagd, maar dan zegt hij: Het Leiden van nu is niet meer het Leiden1 van toen.bla bla is nog geen stijl Directie-secretaris van de Rot terdamse Bank op 26-jarige leef tijd. Vier jaar daarna: lid van de directie. De carrière voltrekt zich snel via het lidmaatschap van de Kamer van Koophandel tot en met de voorzitterszetel. Op 31 oktober is dat afgelopen. Op 1 november wordt K. P. tachtig jaar. In 1938 staat de jonge mr. Van der Mandele aan een stuur, dat rukt en' trekt tijdens de vaart over be wogen water. De koers blijft onveranderd: rechttoe-rechtaan rood op rood en groen op groen. De oorlog. Liever niet aan terug denken. Toch hangt in zijn kamer dat etsje: een taai stukje herinnering aan een voorbij verleden. Over dat etsje heen, over de Cool singel kan zijn blik zich losmaken van details. Dan heerst hij, zoals hij jaren lang heeft geheerst in de Kamer als een lid buiten de orde dreigde te gaan zich maar nau welijks neerleggend bij een interrup tie. Rotterdam kent KP, zijn vrienden, zijn familie kennen Karei de Zwij ger, maar toch ook weer niet. Als hij 's morgens de draaideur openduwt zal alleen het personeel hem groeten. Buiten hebben ze niet geweten wie daar binnenging. Toch war hij Rotterdam. ALMELO. De economische politie rechter te Almelo heeft schriftelijk vonnis gewezen in de zaak tegen de 46-jarige Hengelose boekhandelaar H. T. J. A. tegen wie 251 gulden boete was geëist, omdat hij het deviezenbe sluit zou hebben overtreden. A. zou door het verschaffen van middelen of inlichtingen hebben uitgelokt, dat an deren ongeveer zesduizend gulden naar Duitsland hadden vervoerd door opzet telijk lottoformulieren ter beschikking te stellen en daarbij de nodige aanwij zingen te geven. In zijn vonnis overwoog de politie rechter. mr. Reindersma, dat de ver bodsbepalingen uit het deviezenrecht dateren uit de tij.d terstond na afloop van de Tweede wereldoorlog. De om standigheden zijn sedertdien sterk ver anderd. Het streven naar een onbelem merd handels- en betalingsverkeer en een vrije inwisselbaarheid der valuta's, althans tussen de landen van de E.E.G. onderling, is voor een deel reeds ver wezenlijkt. Door het verlenen van een vérstrek kende algemeen geldende ontheffing en het achterwege blijven van een ef fectieve controle schijnen de deviezen- bepalingen, aldus mr. Reindersma, niet meer in die mate noodzakelijk te zijn. De indruk kan dan ook bestaan, dat deze verbodsbepalingen thans worden aangegrepen voor een doel, waarvoor zij niet in het leven werden geroepen: bestrijding van de deelneming in bui tenlandse loterijen. Nimmer zouden de manipulaties van de boekhandelaar met de postcheques tot een ambtelijk ingrijpen hebben ge leid, wanneer hij niet werd verdacht van het bevorderen van de deelneming aan de Westduitse lotto, aldus mr. Rein dersma. A. werd veroordeeld tot een gulden boete. De ..Gesprekskring" van de Hervorm de gemeente te Schore en Vlake hield haar eerste bijeenkomst in het winter seizoen. Op deze druk bezochte bijeen komst werden verschillende vragen vooral op Bijbels gebied grondig be handeld. De volgende samenkomst werd vastgesteld op 15 novqmber.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1960 | | pagina 10