HET HARDE GESLACHT DE NATUUR SBNuroe NIET BANG ZIJN EN KANS GRIJPEN slachtoffer Veere geen I KAPPIE EN HET IJSBERGRAADSEL I MONT BtANCROEPT DOUNRÊAVOHHALLO fff) DOUN REAYd ALGE- WA MEIHEWMRSCMU- MM WINGAANALLE M'W ATOOMCEN- /m TRALea Huisbewaarders in Amsterdam moeten woning uit in en om uw huis Vrijdag 7 oktober 1960 ZEEUWSCH DAGBLAD Pag. 2 BAZURKA in de sport W. Lohmann FLITS GORDON Uit de kerken Geref. gemeente begint met bijna 40 kleuters De „Gulden Eeuw" van Senator v_S— is onder de sigaren nét 20'n markant hoogtepunt, als de Gouden Eeuw dat is in onze historie. „Gulden Eeuw" is een weloverwogen, zorgvuldig gemaakte l trotse „uitblinker", die élke sigarenroker deugd doet! SBwWW^LUISTÊRöOEDiSSafi 9^ oe aardbewonersgaan /WAARSCHUWING©! eeVENMN ALHUN ATOOMCENTRA LES-TE-; GÊHONZeOVERVALUENOP. A KHUH URANIUM-f ^^VOOCRADRN 1 opera mundi KFSl AMSTERDAM (ANP) Mr. U. W. H. Stheeman, president van de Amsterdamse rechtbank, heeft ge weigerd een bevel tot ontruiming van een woning aan de Meeuwen laan in Amsterdam-Noord onge daan te maken, zoals de heer J. I. Fernandez in een kort geding te gen Amsterdams burgemeester had geëist. De heer Fernandez was vorig jaar uit Amsterdam-Noord naar Canada vertrokken om daar werk te zoeken. Hij had de heer M. van Meel en me vrouw A. J. van Wijngaarden als huis bewaarders aangesteld, omdat hij er niet zeker van was dat zijn emigratie poging zou slagen en de woning voor lopig wilde aanhouden. „Ontduiking" De gemeente Amsterdam zag daar in ontduiking van de Woonruimtewet. Volgens het Centraal Bureau voor huisvesting was voor de overeenkomst tussen de heer Fernandez en de huisbewaarders een woonvergunning nodig geweest. Omdat de eigenaar nog steeds niet is teruggekeerd liet de ge meente de huisbewaarders weten dat zij de woning vóór 19 september zou den moeten verlaten. De president van de rechtbank acht te de eis tot ongedaanmaking van het ontruimingsbevel onrechtmatig, om dat het verweer van de heer Fernan dez dat de huisbewaarders anders de hun opgedragen taak niet kunnen ver vullen, geen steun vindt in de Woon ruimtewet. 0e 81-jarige G. B. uit Apeldoorn is gisteren tengevolge van kolendampver giftiging in het ziekenhuis overleden. Met zijn 89-jarige echtgenote B. H. M. B.-S. is hij de vorige week zondag in het ziekenhuis opgenomen. De vrouw is genezen. De Nederlander Henk Peeters heeft te Lausanne de zevende prijs van de Prix Suisse 1960 voor abstracte kunst ontvan gen. De eerste prijs werd uitgereikt aan de Spanjaard Roman Valles, gevolgd door zijn landgenoot Tabara. 13 Daarom, vader, viel Arjen hef tig uit, wil ik in zo'n wereld niet le ven. Ik zal me hier nooit thuis kun nen voelen. Waarom moest ik hier komen wonen? Het huis van Bor- rendamme was groot genoeg en de oude Sanne, die voor mijn moeder gezorgd heeft had het ook voor mij kunnen doen. Je hebt me eens gezegd dat je verlangde om je broers te leren kennen en om op het kasteel van je vader te wonen, viel de prior hem in de rede. Arjen bleef staan en keek hem aan. Dat is waar, zei hij veel kal mer. Maar ik had mij alles heel anders voorgesteld. Mijn broers spotten en lachen om wat mij heilig en goed is. Alleen met Joris zwerf ik graag door het land. Hij is goed en houdt van dieren en hij zit graag bij de boeren. Maar als ik zeg dat ik liefst naar een klooster wil gaan, wordt hij boos en loopt weg. Je moet je weg nog vinden, antwoordde de prior vriendelijk. Als je studeren wilt zal heer Adriaen je dat niet beletten Waarom wil hij me dan wel beletten dat ik een pij aantrek? Als of het niet hetzelfde blijft of ik in een wambuis of in een pij rondloop! Ik wil toch niet anders dan me verdiepen in de goddelijke weten schappen en in de mysteriën van dit leven en van het hiernamaals. De prior glimlachte goedig. Hij kende die uitdrukkingen van zijn leerling. Als Arjen wat ouder werd zou hij begrijpen waarom hij niet geschikt was om zijn hele leven in een klooster door te brengen Be gin eerst maar met te doen wat voor de hand ligt, mijn zoon. Je hebt van het leven en van de we reld nog maar heel weinig gezien. Als dan later blijkt dat het werke lijk jouw roeping is monnik te wor den geeft je vader misschien toch zijn toestemming. En anders treed ik zonder toe stemming in de orde, als ik oud ge noeg ben. Arjen zei het in een soort vervoering. Hij hield zijn ge zicht naar de zon gekeerd en het beefde, terwijl de tranen in zijn ogen stonden. Het was waar. Het kasteel van Lodycke was niet de plaats voor deze gevoelige jongen, ook al bleek herhaaldelijk hoe nauw hij toch verwant was aan de man nen die daar woonden. Hij kon driftig en opstandig zijn als zij, en koppig volhouden om zijn zin door te drijven. De prior trok zijn wenk DOOR DICNATE ROB B ERTZ brauwen samen Zijn hand op de arm van de jonker leggend, ver maande hij: Gehoorzaamheid, mijn zoon, is het eerste wat van een kloosterling wordt gevraagd. Het past niet om je te verzetten tegen de wil van je vader. Je mag het le ven niet dwingen naar eigen in zicht, maar je moet de weg gaan, die voor je ligt als de goede zoon van een dapper edelman, die zijn kerk en zijn vorst trouw diende. Arjen kreeg een kleur en boog beschaamd het hoofd. Je bent een Romerswaler, vervolgde de prior. Dat bloed zal zich nooit verlooche nen. Aan 'het einde van het pad waar ze langs liepen kwam een met der rie beladen kar, die door een paar arme kerels getrokken werd. Ze had den lang verward haar en schrale gezichten. In hun gescheurde en be- modderde kielen zagen ze er ellen dig uit. Zodra zij de jonker herken den doken ze onderdanig in elkaar. Het derrie steken was door de kei zer streng verboden en uit ervaring wisten de dagloners dat de dijkgra ven en de hoge heren niet gemakke lijk waren als zij straffen moesten opleggen wegens overtreding van dit verbod. Waar komt dat vandaan? vroeg Arjen. Uit de Moer, zei één van de mannen, zijn haveloze muts door zijn handen draaiend Wij zijn arm en weten 'niet hoe we een maal voor onze kinderen moeten warmen. Het hout, dat onze gena dige heer de keizer, ons toestond te planten is nog jong en groen. Het brandt niet. Jullie weten dat het derrie ste ken verboden is. Pas op dat mijn broers jullie niet zien. Kom morgen om deze tijd aan de poort en vraag naar mij, dan zal ik jullie brandstof laten geven. De dagloners mompelden hun dank en haastten zich om weg te komen met hun kar. Dit is een voorbeeld van de taak die jij zult kunnen verrichten, zei de prior, terwijl ze verder gin gen. Arjen schudde zijn hoofd. Mijn taak zal nooit meer zijn dan het uitdelen van hout aan arm volk. Mijn broers vinden dat ik een meis je had moeten zijn en vader iaat mij alleen bij zich wonen omdat hij zoveel van mijn moeder heeft ge houden. De prior beet op zijn lippen. Hij had zo'n antwoord niet verwacht. Maar hij deed of hij het niet gehoord had en ging verder: Wie de ar men spijzigt en kleedt, heeft het Mij gedaan. Jij zult dat niet prediken, Arjen, maar je zult het doen. Jij kunt wat je vader nooit zal kunnen: naar het volk luisteren. Mijn vader is goed, viel Arjen hem haastig in de rede, want hij kon niet verdragen dat er iets ten nadele van zijn vader gezegd werd. Het volk is vaak redeloos en te dom om iets te begrijpen. Dat kan het zijn. gaf de prior toe. Maar jouw vader kan geen af stand doen van zijn voorrechten. Hij vergeet dat zijn bezit voor een groot deel afhankelijk is geworden van het volk, van poorters en kooplie den. Hij wil in hen niets anders zien ais oproerlingen of op zijn best on tevreden dienstvolk. Het waren harde woorden en Cor nells van Crompvliet zou ze zeker niet hebben gebezigd tegen de heer van Lodycke of tegen één van diens andere zonen. Zij zouden er een verkeerde uitleg aan geven, maar Arjen was verstandig genoeg om te begrijpen wat de prior bedoelde. Het duurde een hele tijd voor de jonker antwoord gaf. Ik weet dat mijn vader geweigerd heeft enige kleine boeren vrijstelling van ge- schot te geven. Daarom zijn ze dan naar de stad gegaan, waar ze gezel werden bij een handwerksman of hun kost trachtten te verdienen met het laden en lossen van sche pen. Hun akkers zijn braak blijven liggen en hebben niets opgebracht. (Wordt vervolgd) door Advertentie te verdienen. Die mensen brengen alles zelf mee. EERST ONTDEKT De anderen zijn minder pessimistisch. „We moeten eerst even ontdekt worden." Zijn de mensen er eenmaal achter hoe het hier is, dan zijn de inkomsten bin nen vijf jaar op hetzelfde niveau als nu. Waarom zouden wij niet hetzelfde kun nen bereiken als zoveel andere plaats jes, in Friesland bijvoorbeeld? Wij heb ben bovendien nog het grote voordeel dat er nergens anders langs de kust een ge bied ligt als het onze, met zoveel moge lijkheden. Zee, strand, duinen, water sporten, oud stedenschoon, sportvisserij. De kansen zijn legio, maar dan moeten er jachthavens komen, gelegenheid voor winterberging, huren van boten en zo meer. GEEN TINGELTANGEL Voor één ding moeten we oppassen; dat de jongelui zich 's avonds bij gebrek aan vertier gaan lopen vervelen en de boel op stelten zetten. Daarom zou de vissershaven moeten worden ingericht voor de nu al bestaande jachtclub en zou de werkhaven van de Rijkswaterstaat de zogenaamde vrije haven moeten wor den. Er zou buitenaf amusement moeten zijn, dan wordt Veere zelf geen tingel tangel. Er bestaat een tot nu toe geheim ge houden plan, behandeld in een al even geheime raadsvergadering. Niettemin zijn er natuurlijk mensen die weten wat het behelst: een jachthaven, zomerhuis jes buiten Veere, een hotel en een kam peerterrein binnen de wallen van het stadje. „Daarmee wordt het karakter van Veere aangetast", zei de critiek, en het is dus niet ondenkbaar dat er nu al wordt gedokterd aan een ander plan. Langzaam maar zeker begint zich ook een nieuwe ontwikkeling af te tekenen. Voor veel mensen worden de prijzen voor een zomervakantie langs de kust op Wal cheren wat te prijzig. Zij gaan het land inwaarts zoeken en trekken met fiets of brommer naar het strand. Ook op die manier heeft Veere een nieuwe kans op 2119 door Th. van Bergen DELTAGEBIED „Wees Veere waard en hou je bedaard". Het zou een nieuwe slagzin kunnen worden, als in de toekomst het karakter van het oude juweel op Walcheren gaat veranderen. De naam Veere heeft nu een gouden klank bij toeristen uit bin nen- en buitenland. Laten we oppas sen, belanghebbenden, dat het geen blik wordt, zeggen velen in Veere. Dit zien zij als het grote probleem: Hoe vinden wij de combinatie tussen het aan trekken van toeristen als nieuwe bron van bestaan in plaats van de inkomsten uit de visserij en het bewaren van de serene sfeer. Gaat die verloren, dan zal Veere nog een attractie kwijt Niet iedereen is er van over tuigd, dat de toeristen zullen blijven komen. Er zijn genoeg vreemdelingen. „die geen dom en geen stad huis zien". De Duitsers en de schoolkinderen, die geen weet hebben van gar nalen en zee sterren, komen voor de vissers. Zij staan er in de haven met hun neus bovenop en zijn de bus niet meer in te krijgen. Juist het intieme, dat heb je nergens anders zo. Wat dacht u, waarom zou tachtig procent van de vreemdelingen naar de haven trekken? Neen, wij zien het nog niet, die invasie van toeristen. Het is nog een moeilijk plaatsje ook, Veere. 's Zondags is er geen winkel open Jachthavens, zeggen zij, gelooft u dat er grote jachten zullen komen? Die zei lers willen immers niet op een meertje varen. En aan de kleintjes valt niet veel Het is nu de goede tijd om uw serin gen te Destellen; ze kunnen dan direct na ontvangst op de voor hen bestemde plaats gepoot worden. De boomkweker zal ze met zware grondlduiten verzen den en die moeten bij net poten intact gehouden worden; hergroei is dan verze kerd. Seringen moeten wei een zonnige plaats hebben en het is belangrijk een flink plantgat te maken; het moet niet alleen voldoende diep, doen vooral ook breed genoeg zijn. Spit er ook maar wat oude mest doorheen. 23. „Jongs! Wakker worden!" riep Kappie, terwijl hij de meester en Okki schudde. „Er is weer wat nieuws aan de hand met de ijsberg!" „Dat snertding.." mopperde Okki. „Telkens wat anders. „Krakende krukassen! I-Ik zie wat je bedoelt.." stamelde de meester. „Hij is een heel stuk boven water gekomen. Ik ben een dolgedraaide moer als ik snap, hoe dat technisch mogelijk is..!" Enige tijd staarde het viertal ver baasd naar het verschijnsel. Toen slaak te Okki opeens een kreet. „Kijk! Kijk, wat daar boven water komt..! Glimpiepers.. Het lijken wel twee masten!" „Alle kniezebieters.. het jong heeft gelijk!" mompelde Kappie met een ver bazing, die steeg naarmate ook de ijs berg steeg. Want nu werd het duide lijk, dat de masten toebehoorden aan twee schepen. Met lichte schokjes wer den zij steeds hoger uit het water ge heven. „Ze moeten op de uitlopers van de ijsberg liggen veronderstelde de meester deskundig. Kappie antwoordde niet; hij keek met grote ogen toe en hield de adem in. „Jongs.. Herkennen jullie die vormen niet..?" vroeg hij tenslotte geroerd. „Zijn jullie die nou al zo gauw verge ten?" De anderen hoefden niet te gissen, want op dat moment werden juist de namen van de gezonken schepen boven de waterspiegel zichtbaar. Het waren de „Kraak" en de „Neeltje Jacoba"... „Vreemd", zei Kappie. „Net de twee schepen, die het laatst op de ijsberg zijn 'gelopen!" NED. HERV. KERK Aangenomen naar Heulerwijk (toez.) J. Visser, vic., te Den Helder. Benoemd tot geestelijk verzorger in het Nederlands Sanatorium te Davos. W. Metting van Rijn, legerpredikant te Breda. Bedankt voor Amersfoort (vac. A. A. Koolhaas) J. J. van Krift te Ermelo, voor Weerden, W. H. van Kooten te Hasselt, voor St. Catharines, Ontario (Canada) A. C. Zijlstra te Wilnis. GEREF. KERKEN Beroepen te Doorn, J. Kuiper te Ab coude, te Westerleen, C. H. Koetsier, kand. te Amsterdam. Aangenomen naar Renkum-Heelsum. W. C. v. d. Brink te Den Haag-Oost. GOES. Het kleuteronderwijs van de schoolvereniging der gereformeerde gemeente, waarover wij gisteren schre ven, begint met bijna 40 kinderen. In ons verhaal stond 27 kleuters. Ook heeft de vereniging het voornemen om met ingang van 1 december (en niet 1 ja nuari a.s.) te beginnen met het kleuter onderwijs. DIT WAS VROEGER TOCH ZO'NNETTEBUURT. inkomsten. Waarschijnlijk hierop geba seerd is het idee voor het opspuiten van een kunstmatig strand op het zogenaam de Zandhoekje ten noorden van Veere. Het moet vooral aantrekkelijk zijn voor gezinnen met kleine kinderen, die er zonder gevaar in stilstaand water kun nen spelen. Anderen zijn het er weer helemaal niet mee eens. We hebben hier al strand ge noeg. Geef de mensen ook eens gelegen heid tot zwemmen in een zoetwaterbad, met gazons er om heen voor zonnebaden, en een aanlegplaats voor de zeilers. Dat zou veel attractiever zijn. CONCERTEN Weer heel iets anders. De Grote kerk in Veere staat leeg en zonder doel. Zij bezit een prachtige acoustiek. Waarom, opperen mensen met „stoute ideeën", zouden we hier niet gedurende één week in het seizoen een serie werkelijk belang rijke concerten laten geven? Een muziek- week, die voor honderden badgasten op het eiland een evenement van betekenis in de avonduren zou kunnen zijn. Het zou zo echt bij Veere passen. Zo bezien, moet het mogelijk zijn, Veere niet het slachtoffer te laten wor den van het Deltaplan. Maar dan, om met de „vooruitstrevenden" te spreken; niet bang zijn en de kans grijpen! meer dan een eeuw ervaring - gulden eeuw - symbool van honderd jaren vakmanschap NOU JA,IK.... miniumiiiiiiiimifiiiiiiiiiniiiiiiiuiniiiifliiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii copyright abc preis 27ct - 31 ct

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Dagblad | 1960 | | pagina 2