Mag ik een sigarenbandje
Raad gaf schoorvoetend krediet
voor nieuw plan recreatiegebied
De heer W. Penne heeft een
internationale collectie
9
ItLëi.
OwbenkiM
Kloetinge lanceert plan
voor uitbreiding Goes
Geen aandelen,
wel lening
se
Zeeuwsch Dagblad
Jeugdiverk
Vlissingen zoekt naarnieuwe mogelijkheden
Over juiste opzet van projekt
bestaat nog onzekerheid
e
Oranjekalender van
Pro Juventute
Personeel moet uit
Z.-Vlaanderen komen
Hervormde diakenen
in Zeeland komen
Wj
een
De lieer A. K. Louws
verliet inspectie
Ds. A. W. M. ODÉ
OVERLEDEN
333 per minuut
SpanjolenFransozen
GOEDKOPER DAN U DENKT....
P.P D. bedreigt dorpskern-
Zaterdag 1 oktober 1960
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 3
Protestants-Christelijk
JN DE JAREN NA DE laatste oorlog
is het vrije jeugdwerk niet onbe
roerd gebleven. Zowei in hervormde,
christelijke gereformeerde, als in ge
reformeerde kringen ontstond behoef
te aan een inniger samenwerking tus
sen de bestaande afzonderlijke meis
jes- en jongensorganisaties. Na een
tijd van voorbereiding op dit „huwe
lijk" is deze samensmelting door de
meeste organisaties met grote meer
derheid van stemmen aanvaard. De
VLISSINGEN. Na veel vij
ven en zessen heeft de Vlissingse
raad gisteren een krediet van
reden om hiertoe over te gaan lagL- 7000 uitgetrokken voor het doen
met m het feit dat het aantal leden
ontwerpen van een stedebouw-
per bond achteruit ging en dat de
leidinggevende besturen daarom van kundig plan voor het noorden
bovenaf de samensmelting hebben be-van de gemeentegrens met Kou-
vorderd. Het tegendeel is eerder het dekerke en ten westen van de
geval. Van beneden af bleek er bijBurgemeester Van Woelderen-
de verenigingen een behoefte te be- iaan en de Zwaanweg gelegen
staan om samen te vergaderen. Het recreatiegebied. Verschillenden
ene jeugdwerk, dat ten doel had als wilden weten hoe b en zich
jongeren samen bezig te zijn met een;
training voor de dienst van hun HEER "gen]l£ dl Plan hadden gedacht,
kon het beste in de praktijk worden De wethouder van openbare wer-
ken, de heer M. A. van Popering,
beoefend door beide sexen. Heel het
leven immers wordt gediend door
samenwerking van man en vrouw.
Weliswaar
structuur,
wijze, maar in gemeenschap met el
kaar dient het doei van het leven
de grootheid van God, de Zoon en de
Geest te eren te worden gereali
seerd.
Ook die samenwerking vereist trai
ning. Waarom dan niet bij het begin
van het zelfstandig worden van onze
jonge mensen? De tijd was er boven
dien rijp voor. De opvoeding in onze
gezinnen, op onze middelbare scholen
voor de oorlog, was hierop van grote
invloed geweest. Ook de meisjes had
den volop ervaring opgedaan met het
besturen van verenigingen, met het
meeleven en het meedenken op de
regelmatige bijeenkomsten en het lei
ding geven op niveau. Het initiatief
van heneden af in ons Christelijk ver
enigingsleven is aangeslagen. Dat ach
ten wij in deze tijd van onschatbare
betekenis.
"YJAAR ER IS MEER verandering in
het christelijk jeugdwerk te con
stateren. De oude vormen, waarvan
het jeugdwerk zich jarenlang heeft
bediend, zijn vernieuwd en aangepast
aan de tijd van 1960. Het materiaal
waarmee de verenigingsleden werken
is op zinvolle wijze aangepast aan de
huidige omstandigheden. Wij schrij
ven met opzet: zinvol, omdat een en
ander niet betekent een volledige
buiging naar de tijdgeest om de jon
gelui te blijven trekken. Geenszins.
Van al het Christelijk jeugdwerk,
in welke mate de vernieuwing ook is
doorgewerkt, kan gelukkig worden
gezegd dat de oorspronkelijke doel
stelling ongerept uit de worsteling
met de tijd tevoorschijn is gekomen.
Met missionaire bewogenheid is kei
hard vastgehouden aan de diepe drijf
veren, die oorspronkelijk dit werk
hebben geleid: de jongeren regelma
tig samen te brengen rond de geopen
de bijbei om hen te trainen ais jonge
kerk van Jezus Christus.
pjET JEUGDWERK IS opnieuw ge
start. Honderden hebben zich
weer ingezet om dit werk te bege
leiden, te stimuleren en te activeren.
Duizenden jongeren in ons land zullen
zich voor het eerst of opnieuw geven
aan dit werk. Dit is hetzelfde werk,
dat ook de ouderen mogen verrich
ten.
En daarom rust op de ouders een
medeverantwoordelijkheid. Wij hopen
dat er onder ons gebeden zal worden,
in de gezinnen en in de kerken, voor
de jeugdbeweging. Het is dringend
kon op de gestelde vragen echter
geen antwoord geven dat de vroe-
heeft ieder zijn eigen de vaderen bevrediging schonk,
zijn eigen benaderings- £)e heer Van Popering legde er de
nadruk op, dat b. en w. eerst wil
len zien met wat voor plan de
deskundigen uit de bus zullen ko
men. Daarna zullen wij U uit
voerig inlichten, aldus de be
windsman. De raad verleende
ten slotte, onbevredigd, bet kre
diet.
In hun voorstel aan de raad hadden
B. en W. erop gewezen, dat zij de laatste
tijd verzoeken ontvangen om toestem
ming tot het inrichten van kampeer- en
caravanterreinen en gelegenheden voor
het bouwen van vakantie-bungalows in
het tegenwoordige en het toekomstige
Nollebos en het ten noorden daarvan ge
legen. gebied. Deze aanvragen hebben
echter betrekking op gronden die op het
grondgebied van de gemeente Koude-
kerke zijn gelegen. Ook Koudekerke had
dergelijke verzoeken gekregen. Er heeft
toen overleg plaats gehad tussen beide
gemeentebesturen over de vraag op welke
wijze hier tot een oplossing is te komen,
mede in verband met het steeds toe
nemende toerisme.
Respectabel
Besprekingen met de Provinciale
Planologische Dienst, het Staatsbos
beheer en het Stedebouwkundig Ad
viesbureau Schut te Middelburg heb
ben B. en W. het inzicht gegeven, dat
het noodzakelijk was het bureau Schut
in overleg met de Nederlandse Heide-
Maatschappij een plan voor het onder
havige gebied te ontwerpen.
De heer E. T. Oosterhuis (WD) noem
de 7000 een respectabel bedrag. Even
als de heer P. Bikker (CHU) wilde hij
weten wat B. en W. nu precies van zins
waren iii dit gebied. En de heer S. Jou-
stra (Arbeid) stelde de vraag: wanneer
wordt het plan uitgevoerd? De heer
ir. J. H. Krietemeijer (AR) vond het be
langrijk indien Koudekerke een gedeel
te van het bedrag mee fourneerde.
Wethouder Van Popering deelde mee,
dat de bedoeling voorop lag de recreatie
langs de Walcherse kust en met name
dan in het gedeelte ten noordoosten van
het Nollebos in betere banen te leiden.
Vanzelfsprekend, zei hij, zullen er moge
lijkheden moeten worden geschapen voor
de aanleg van kampeer- en caravanter
reinen «en ook voor de bouw van bunga
lows. De grond is echter nog niet in
eigendom van de gemeente. Toch zouden
we graag willen zien, dat er tegen het
volgend toeristenseizoen al wat tekening
kwam, vooral gelet op het grote aantal
aanvragen om een campingterrein te mo
gen exploiteren. De heer Van Popering
wilde zich echter niet in details begeven.
Nadat de heren Oosterhuis en Bikker
nogmaals een poging om de wethouder
uit zijn tent te lokken hadden onder
nomen, drong de heer Joustra toch voor
al op spoed aan, omdat, zoals hij zei, er
in Vlissingen een enorm gebrek is aan
goed geoutilleerde kampeergelegenheden.
Wethouder Van Popering ging des
ondanks niet dieper op de materie in.
Torenflats
Uitvoerig werd ook gepraat over het
adres van de heren J. W. A. Deijnen, J.
J. v. d. Harst en H. Schragen, optredende
namens een aantal bewoners van de wijk
gelegen tussen de President Roosevelt-
laan, de Vredehoflaan en de Willem
Klooslaan. De adressanten hadden be
zwaar gemaakt tegen de in dit stads
gedeelte ontworpen torenflats, over wel
ke kwestie in de raad al eens eerder was
gesproken.
De raad was het in grote lijnen met het
college van B. en W. eens, al maakte de
heer Joustra nog de opmerking, dat hoog
bouw ruimte vraagt „en die ontbreekt
in deze wijk". De socialistische afgevaar
digde meende dat alleen aan de boule
vards ruimte was voor torenflats. Het
adres werd voor kennisgeving aangeno
men.
Advertentie
Haringvlietbrug
MIDDELBURG Tussen de colleges
van gedeputeerde staten van Zuid-Hol
land en Zeeland heeft een bespreking
plaats gevonden over de medewerking,
die verleend zou moeten worden aan
de vervroegde bouw van de brug over
het Haringvliet. Beide provincies wil
len zich onthouden van het aandeelhou
derschap, doch zijn wel bereid leningen
te verstrekken, althans zo is de gedach-
tengang van de college van Ged. Sta
ten. Ged. Staten van Zeeland menen bo
vendien dat de provincie zich van aan
deelhouderschap moet onthouden, om
dat het een project buiten de provinci
ale grenzen betreft.
Naar aanleiding van vragen uit de
kring van Prov. Staten delen Ged. Sta
ten mede dat de periode van tolheffing
niet langer zal duren dan tot het tijd
stip, waarop de brug normaal gereed
zou zijn gekomen.
De gemeenten kunnen echter wel toe
treden als aandeelhouders.
„Zeist" werkt ook in ons
land onder Surinamers
ZEIST. De Evangelische broeder
gemeenten, welker Surinamezending
ver buiten hernhutterse kring steun en
waardering geniet, hebben besloten ook
het werk onder de Surinaamse studen
ten hier te lande op te vatten.
Steeds meer Surinamers komen in
ons land studeren. Direct of vrij spoe
dig na hun terugkeer in hun land wor
den zij tot hoge posten geroepen. Van
daar ook het grote belang dat men in
Zeist toekent aan dit studentenwerk.
,,Pro Juventute" heeft zijn veer
tiende nationale kalender uitgege
ven, de Oranjekalender 1961. De
ze kalender bestaat uit prachtige
kleurenfoto's en fraaie zwart-wit
platen. Veel kinderen zijn. bui
ten hun schuld in moeilijkhe
den. „Pro Juventute" probeert de
ze kinderen te helpen, in samen
werking met de ouders en met
eerbiediging van hun levensover
tuiging. De middelen om dit werk
te kunnen doen worden voor een
belangrijk deel verkregen uit de
opbrengst van de Oranjekalender,
die voor de prijs van f. 2,85 kan
worden besteld bij de afdelingen
van Pro Juventute. Men kan zich
in Zeeland voor het verkrijgen van
de kalender wenden tot: Vereni
ging Pro Juventute, Molstraat 9,
Middelburg.
Nieuwe fabriek Terneuzen
DORDRECHT. De meterfa-
briek Dordrecht, die, zoals wij
gisteren hebben bericht, voor
nemens is een nevenbedrijf in
Terneuzen te vestigen, heeft hier
toe besloten omdat de personeels-
werving in Dordrecht met grote
moeilijkheden gepaard ging en
weinig resultaat opleverde. Men
zal, met uitzondering van enkele
personeelsleden voor het kader,
voor het bedrijf in Terneuzen het
personeel uit Zeeuwsch-Vlaande-
ren betrekken. De directie ver
wacht dat het mogelijk zal zijn
voor de uit Dordrecht over te
plaatsen personeelsleden in Ter
neuzen woonruimte te vinden.
Begin volgend jaar zou men reeds met
nodig. Wij honen dat er hartelijk mee- de Produktie jillen beginnen Dan moet
echter eerst de bedrijfshal, die de ge
leven zal zijn. Het is noodzakelijk - - -
voor de jonge mens.
Wij hopen ook dat allen, die de
kerk liefhebben, het onze jonge men
sen financieel mogelijk zullen maken
dit werk te kunnen doen.
Om Christus' wil.
Advertentie
-ö-
PALISANDER
Een
aantrekkelijke
houtsoort
voor het
Nederlandse
interieur.
Te Middelburg
etaleren wij een
zeer gedistingeerde
Palisander
eetkamer.
O-
middelburg-goes
gratis advies van onze
binnenhuisarchitecten
franco levering door
heel nederland
meente Terneuzen wil bouwen, klaar
zijn en dit houdt weer verband met het
tijdstip, waarop bouwvergunning e.d.
worden verleend. De meterfabriek
voornemens in Terneuzen te beginnen
met het monteren van stofzuigers, waar
voor de onderdelen uit de fabriek te
Dordrecht worden aangevoerd.
Het is mogelijk na verloop van tijd
ook andere onderdelen van het in Dordt
gevestigde bedrijf naar Terneuzen over te
brengen. In Dordrecht worden vele soor
ten meter, gasfornuizen en apparaten
voor gas en waterleiding gemaakt.
MIDDELBURG. Zeer veel ambte
naren en gepensioneerde ambtenaren
van 's Rijks belastingdienst kwamen
gistermorgen in het gebouw van de
inspectie der belastingen bijeen, om af
scheid te nemen van de heer A. K.
Louws, commies-secretaris van deze in
spectie, in verhand met zijn vertrek
naar Tilburg.
In de gezellige bijeenkomst voerden
allereerst mr. C. J. v. d. Putte als waar
nemend hoofd der inspectie het woord.
Sprekend over de ruim 33-jarige amb
telijke loopbaan van de heer Louws,
belichtte mr. v. d. Putte in het bijzon
der diens liefde voor het vak, de ken
nis van de vele voorschriften en de
grote ijver, waarmee hij hem tot voor
beeld voor de jongere generatie stelde.
Het feit dat de heer Louws daarnaast
grote belangstelling toonde voor de
sociale aspecten van het vak, zoals
bonds- en verenigingsleven, stempelde
hem tot een collega, waarmee een zeer
prettige samenwerking mogelijk was.
Als herinnering werd een geschenk aan
geboden. terwijl mevrouw Louws bloe
men ontving.
Daarna voerden achtereenvolgens het
woord de Ontvanger G. A. Romijn, de
hoofdcontroleur J. S. Hoek, de heer
H. H. Uijl als waarnemend chef de
bureau en de hoofdassistent-dienstge-
leider J. H. Drioel. Allen brachten na
mens de verschillende ambtenaren dank
voor de goede samenwerking.
De heer C. J. Wisse sprak namens
de afdeling Middelburg van de Neder-
I landsche Chr. Bond van Overheidsper
soneel en bood een boekwerk aan.
1 waarna verder een boekenbon werd
overhandigd door de heer J. Mersie
namens cie Commissie Bedrijfsvoorstel-
lingen van de gezamenlijke personeels
verenigingen.
De hoofdcontroleur A. D. Grims ver
tolkte tenslotte aller gevoelens nog
maals in een door hem gemaakt ge
dicht in het Zeeuws.
GOES. Ter voorbereiding van de
algemene vergadering der Federatie
van diaconieën in de Hervormde kerk
op 24 november belegt het hoofdbe-:
stuur een provinciale vergadering in
Goes op 15 oktober om half drie in de viertal concrete vragen, die op de ju-
bovenzaal van De Prins van Oranje, i bileum-toogdag door prof. dr. P. J.
De directeur van het provinciaal or- Roscam Abbmg aan de orde gesteld
gaan voor diaconaal-maatschappelijk zijn Verder komen de jaarstukken van
werk leidt de bespreking in van een I de federatie in behandeling.
GOES. Gisteravond is ds.
A. W. M. Odé, emeritus predi
kant van de Hervormde gemeen
te te Goes-overleden.
Ds. Odé werd enkele dagen ge
leden door een attaque getroffen.
Ds. Odé werd geboren in 1893. In 1924
werd hij kandidaat in Zeeland en op 1
februari 1925 verbond hij 'zich aan zijn
eerste gemeente: Hoogvliet, die hij drie
jaar diende. IA 1928 vertrok ds. Odé naar
Koudekerk aan de Rijn, waar hij bleef
De heer W. Penne: Vijftienduizend verschillende sigarenbandjes bekijken.
TERNEUZEN. De laatste tijd
moet ik een beetje oppassen. Ik kom
ai te vaak bij verzamelaars en knut
selaars terecht.
Niet dat ik er genoeg van krijg.
Dat zal lang moeten durèn.
Nee, het is juist andersom. Ze ste
ken me aan.
Verzamelaars zijn gevaarlijke men
sen. Ze weten zo smakelijk van hun
hobby te vertellen dat je niet weg
kunt komen en dat je bovendien het
voornemen in je bloed voelt kriebe
len om óók iets te gaan verzamelen.
Het geeft niet wat. Ik geloof dat je
verzameling sigarenbandjes bestond
waar ieder normaal mens van zou om
vallen, maar het leek me aanvanke
lijk de moeite niet waard afgezien
van dat- omvallen. Ik had buiten de
waard gerekend.
De heer W. Penne, politie-agent van
beroep, heeft in een paar jaar tijds
uit alle windstreken een hoeveelheid
sigarenbandjes bijeen geharkt waar je
stil van wordt. Ik wist tenminste niet
waar ik kijken moest. Dat kwam ook
wel een beetje door het kleine tijds
bestek.
Ik gaf mezelf de opdracht om in
zelfs straatklinkers kunt verzamelen.
Als de collectie maar uitgebreid ge
noeg is gaat het vanzelf interessant
worden. Stelt U zich maar eens voor
dat je Russische tegeltjes, Kremlin-
keitjes, Australische plavuizen of Ja
panse steentjes in je huis had. Klinkt
dat goed of niet?
Het zou een enigszins „zwaartillen
de" hobby worden, maar ik ben er
van verzekerd dat mijn huis een be
devaartsoord zou worden voor Heden
met een verstilde bewondering.
De tijd is lang voorbij dat alleen
philatelisten voor „vol" doorgingen en
dat alle andere verzamelaars in ver
gelijking met dit interessante en
vooral intelligente bedrijf slechts
prullige knutselaars waren.
Tegenwoordig verzamelt men alles
wat los en vast zit. De volhouder en
de doorzetter maakt er vanzelf iets
van dat de moeite van het bekijken
waard is.
De proef op de som kreeg ik in
Terneuzen. Ik wist dat in die stad een
45 minuten 15000 verschillende siga
renbandjes te bekijken. Dat zijn er
ongeveer 333 per minuut. Daartus
sendoor moest ik twee koppen thee,
twee koekjes en drie sigaretten con
sumeren. (Een sigaar heb ik wegens
de drukte afgeslagen, hoewel dit
laatste natuurlijk een ongerijmde
bijkomstigheid is.)
U kunt zich voorstellen dat ik de
handen vol had. Maar alles bij el
kaar was het toch „oer-gezellig".
Verzamelaars let u maar op
zijn altijd gezellig.
Laat ik bij het begin beginnen.
Toen ik binnenviel was de politie
agent Penne nog niet thuis. Hij kwam
wat later dan gewoonlijk van zijn
dienst af.
Toen hij thuis kwam, trok hij, alvo
rens mij te begroeten eerst, zijn uni
formjasje uit. Een gebaar dat door
mij hogelijk werd gewaardeerd om
dat ik me als chronisch verkeersover-
treder nooit op m'n gemak voel in
gezelschap van een politieman. Zo, in
hemdsmouwen en met een paar forse
bretels over de schouders heen, was
het ijs snel gebroken.
We schaarden ons „rond" de vier
kante tafel en maakteh in twee mi
nuten een rommel die je nog in geen
kwartier kunt opruimen. Sigaretten,
asbakken, albums, kopjes, koekjes,
losse enveloppen, losse bandjes, te
veel om op te noemen, maar in elk
geval intiem. Mevrouw Penne kwam
er bij zitten, haar armen over elkaar
op tafel. De hele sfeer was een uit
nodiging om gewoon te doen, om je
thuis te voelen.
Beste lezer, wat kan het in de we
reld toch makkelijk gaan. Alle
fraaie, maar ontzettend vervelende
toespraken, die je als journalist da
gelijks moet herkauwen* vielen van
me af. Al het gezeur aan de koppen
van officiële mensen, die met zicht
baar welgevallen te kennen geven
'dat ze een hoop weten maar weinig
wensen te zeggen (teneinde onjuiS'
te berichtgeving te stimuleren) sche
nen van mij af te glijden in deze
sfeer van vertrouwde gezelligheid.
Ik had het gevoel dat ik me ner
gens anders om te bekreunen had
dan om sigarenbandjes, en zo was
het ook.
Intussen moet u niet denken dat
het eenvoudig is om een uitgebreide
verzameling van wat dan ook
aan te leggen. Ook de heer Penne is
het niet aan komen waaien. Eigenlijk
heeft hij de verzameling een drietal
jaren geleden overgenomen van
Maarten, zijn vijftienjarige zoon.
Eerlijk gezegd was het Maarten een
beetje boven het hoofd gegroeid. De
sneeuwbal rolde hoe langer hoe snel
ler en werd steeds dikker. Bandjes
uit alle windstreken kwamen binnen.
Het werd Maarten te veel. En nu,
drie jaar later, zegt vader Penne:
Nou groeit het mij boven m'n hoofd.
Het wordt echt te onoverzichtelijk.
Maar aan ophouden denkt hij voorlo
pig nog niet.
Je doet met zo'n verzameling aller
lei internationale contacten op.
De heer Penne correspondeert met
Spanjolen en Fransozen. Hier en daar
loopt er ook een Duitse en een Ame
rikaanse brief doorheen. Een kennis
uit Terneuzen verzorgt de vertaling
van de Spaanse brieven. Maarten, die
op de U.L.O. gaat neemt de Franse
Duitse en Engelse voor zijn rekening.
Het lukt niet altijd even best, maar
hij steekt er toch een hoop van op.
En wat geeft het als er hier en daar
een paar foutjes in zo'n brief staan.
Als de bedoeling maar duidelijk is.
Het gaat om Sigarenbandjes, als dat
maar uit de verf komt.
De verzameling van de heer Penne,
15.000 exemplaren, is nog steeds
groeiende. Een achttal brieven per
week gaan gemiddeld de deur uit. De
kunst is natuurlijk om aan de contact
adressen te komen.
De albums die op tafel liggen zijn
van een exotische kleurenweelde. Een
internationaal gezelschap glimt ons
tegemoet in alle kleuren van de regen
boog. Daladier, Eisenhower, Roose
velt, Hitler, Mussolini, lang vergeten
filmsterren, verkeerstekens, wapens,
en gaat u zo maar door. Het is een
wirwar van voorstellingen die in dui
zenden verschillende bandjes vertegen
woordigd zijn.
Staatslieden die een verschrikkelij
ke en staatslieden die een schone his
torie hebben geschreven zijn present.
Volledigheid is een ideaal dat onmo
gelijk nagestreefd kan worden. Over
de hele wereld zijn vele miljoenen
bandjes in omloop geweest. In zover
re is het een onbegonnen werk. Maar
interessant blijft het wel.
Helaas waren mijn drie
kwartiertjes snel voorbij. Ik
stond op van een chaotische
tafel waarop de brokstukken
van een uitgebreide verzame
ling verspreid lagen. Wellicht
de moeite waard om er lange
winteravonden bij door te bren
gen onder het genot van een
fijne sigaar.
tot 1938. Op 27 maart 1938 werd hij na
melijk bevestigd als predikant van de
hervormde gemeente te Goes. In deze
stad heeft hij ruim twintig jaar met
grote vrucht mogen werken. Op 27 april
1958 nam ds. Odé wegens ontvangen
emeritaat afscheid van de hervormde
gemeente te Goes met een prediking
n'a'v" ^or* vers 15. Ds. Coenraad
heeft tijdens deze dienst op treffende
wijze de gevoelens van de gemeent je
gens ds. Odé vertolkt. „Ds. Odé wordt
terechtde bisschop van Zeeland ge
noemd", zei ds. Coenraad toen.
Niet alleen in zijn pastorale arbeid in
het midden van de hervormde gemeente
te Goes heeft ds. Odé met zijn grote
gaven en talenten weten te woekeren,
ook in breder verband diende hij de
kerk. Hij is tal van jaren voorzitter ge
weest van het provinciaal kerkbestuur
van Zeeland. Voorts was hij synodaal
gedelegeerde bij de mannenorganisatie
in de hervormde emigrantencommissie,
synodaal gedelegeerde bij de mannen-
organisatie „in dienst van de kerk", be
stuurslid van de vereniging voor her
vormd lager onderwijs te Goes, curator
van en godsdienstleraar aan het Goese
lyceum, lid van de Stichting Zeeland
voor cultureel en maatschappelijk werk
en lid van de commissie van voorberei
ding voor de stichting van een prot.
streekziekenhuis te Goes.
De begrafenis is vastgesteld op dins
dag, na een rouwdienst in de grote kerk,
die om half twee begint te Goes.
Ds. Odé was na zijn emeritaat voorts
geestelijk verzorger in de herv. rust
huizen te Den Haag. Ook behoorde hij
tot de vaste medewerkers van het
Zeeuwsch Dagblad.
In al deze functies heeft men ds. Odé
buitengewoon gewaardeerd. Hij bezat
een scherpe opmerkingsgave, bezat een
groot gevoel voor humor en poogde in
zijn woorden, zowel als in zijn daden
steeds te zoeken naar wat de mensen
verbindt boven wat hen scheidt. Hij is
daarin velen, een voorbeeld geweest en
men: heeft er hem niet alleen in de
hervormde gemeente te Goes maar ook
in, de kringen van andere kerken
steeds bijzonder om gewaardeerd en on
danks droefheid om het verlies is er
grote dankbaarheid voor het vele dat
God in ds. Odé heeft willen geven.
Luk. 14:16—24.
Deze gelijkenis gaat over de maaltijd,
waartoe God de mensen uitnodigt. In de
bijbel staat er boven: De gelijkenis van
de verontschuldigingen. Dat is zeker wel
een belangrijk moment in deze gelijkenis,
dat al die genodigden zich gaan veront
schuldigen, of' beter gezegd voor de eer be
danken om naar die maaltijd te komen,
die God aanricht.
In de eerste plaats willen we er onze
aandacht echter op vestigen, dat God een
feestmaal houdt en, dat Hij de mensen uit
nodigt. Dan is dal andere van die mensen
verder nog niet de aandacht waard. Is
dat immers niet een ongelofelijke zaak,
dat God nodigt tot een feest?? Tot een
feestmaaltijd?? God begint niet met de
mensen murw te slaan met de tien gebo
den. Hij dreigt niet. Hij vervloekt niet,
het is nu eens niet de brede weg, die ten
verderve leidt, de enge poort, die tot het
leven leidt, de weinigen, die het vinden.
Neen! neen! neen!
God komt tot de mens met een blijde
boodschap, met de boodschap, die de mens
wil redden. En dan nog bovendien: het is
alles klaar!!! En hoe Hij nodigt? We we
ten dat welhet is Jezus, die de nodigen
de is. En wat daartoe allemaal gebeurd:
er geschiedt de invasie in dat leven, dat
van ons is en waarvan wij nog vaak den
ken, dat het zo kwaad nog niet is. Hij
wordt mens, Hij gaat in onze plaats staan
en alles, wat het leven aan ellende te dra
gen geeft, draagt Hij. En we kunnen het
zeggen: het is ónze plaats, ónze schuld,
ónze zonde, ónze dood, ónze hel en verlo
renheid. Dat klinkt alles zo vertrouwd
kerkelijk. Maar denken we er eens diep
over na, dat de uitnodiging van God tot in
de dood en in de hel gaat. Tot daar zoekt
de Knecht ons op en nodigt Hij ons. Dat is
een reden tot diepe blijdschap. Overal wil
God mij nagaan.
Maar er is ook nog iets anders, we moe
ten dan ook komenEr moet gegeten en
gedronken worden en wij moeten er bij
zijn. En we mogen niet weglopen. Voor
veel mensen is de kerk toch alleen een
uiterlijke zaak. Het is een zekere franje,
die zo mooi staat, we hebben liet er zo
graag bij. En dat kan om zoveel egoïsti
sche redenen zijn en we verketteren tege
lijk de anderen, die er niet bij willen ho
ren. Maar het lijkt toch ook vaak, dat die
schijnbaar zo trouwen toch ook nog andere
tafels er op na houden, waar ze aanzitten
en die ze zelf naast de tafel kiezen, die
God hen geeft.
Het leven wordt opgesplitst in een vroom
en een werelds stuk. Te vaak weten we niet
voldoende, dat» het Christendom niet uit
het leven weg roept, niaar, dat het ons
juist in dit leven wil hebben en dat is met
tal van bijbelteksten te tonen (bv. Matth.
25:31-46). De vroomheid moet in het leven
plaatsvinden. Anders had God ook wel van
de hemel uit ons kunnen toeroepen. Nog
eens we moeten komen tot Gods maaltijd.
Het eerste is: het geweldige, dat God
roept, het tweede is de geweldige verant
woordelijkheid, die wij dragen, dat we dan
ook zullen gaan en dat mèn het aan ons
merkt, dat we in ons leven op weg zijn
naar het feestmaal. Is dat niet heerlijk,
dat we niet op weg zijn naar de doelloos
heid en de zinloosheid van het leven,
maar naar eèn toekomst, die vast staat en
die God toebehoort en, dat die toekomst
het grote feest is en dat wij daar deel aan
kunnen hebben?
IJZENDIJKE.
C. VAN EVERT
KLOETINGE. De stedebouw
kundigen van de gemeente Goes,
de ontwerper van het uitbrei
dingsplan voor Kloetinge en amb
tenaren van de provinciale plano
logische dienst voor Zeeland heb
ben. uitvoerig van gedachten ge
wisseld over de wens van het ge
meentebestuur van Goes om niet
honderd, doch honderdveertig
hectare grondgebied van Kloe
tinge aan het gebied van de ge
meente Goes toe te voegen.
Men is in Kloetinge ietwat te
leurgesteld over de gang van
zaken. Gedeputeerde staten van
Zeeland hadden het gemeentebe
stuur toegezegd, dat een deskun
dige van de prov. planologische
dienst de Kloetingse raad monde
ling zou voorlichten over de wens
van Goes. Men hoopte op een ge
degen bespreking van de materie.
In plaats daarvan heeft het ge
meentebestuur van Kloetinge een
brief ontvangen, waarin de visie
van de prov. planologische dienst
en het economisch technologisch
instituut voor Zeeland wordt ge
geven op het verlangen van Goes.
Kloetinge bleek indertijd bereid hon
derd ha. af te staan aan Goes. De
Goese gemeenteraad verlangde even
wel 140 ha., omdat men meende met
de bouw van een nieuwe woonwijk en
het maken van verbindingen naar het
haventerrein deze gronden nodig te
hebben. De gemeenteraad van Kloetin
ge wilde echter niet verder gaan dan
het afstaan van honderd ha. en het
eventueel toepassen van kleine correc
ties.
Belofte
Gedeputeerde Staten van Zeeland
hebben daarop met het gemeentebe
stuur van Kloetinge van gedachten ge
wisseld. Zij zegden het Kloetingse ge
meentebestuur toe, dat een deskundige
van de provinciale planologische dienst
opdracht zou krijgen met de raadsle
den van Kloetinge van gedachten te
wisselen over de wens van Goes en de
tegenargumenen van Kloetinge. Men
hoopte op deze wijze tot een juist en
volledig inzicht te komen, waarbij zo
wel de belangen van Goes als van
I Kloetinge in het oog zouden worden ge
houden.
De Kloetingse raadsleden hebben ech
ter vergeefs gewacht op het bezoek
van een deskundige van de p.p.dl. wel
ontving men in Kloetinge enkele dagen
geleden via Gedeputeerde Staten een
i brief van de directeur van de p.p.d.,
waarin deze betoogde dat Goes naar
zijn mening behoefte heeft aan 140 ha.
1 grondgebied van Kloetinge. De direc
teur van de p.p.d. schreef dat de di
recteur van het e.t.i. voor Zeeland het
met deze zienswjze eens is.
De Kloetingse gemeenteraadsleden
vinden het vreemd, dat het door Ged.
Staten toegezegde mondelinge overleg
niet heeft plaatsgevonden. Zij begrij
pen niet, waarom de belofte niet wordt
nagekomen. Men had in Kloetinge na
melijk van dit overleg enige verwach
tingen.
Dreigement
Het slot van de brief van de direc
teur der planologische dienst is echter
in Kloetinge met nog meer teleurstel
lingen ontvangen, dan het feit, dat de
ze zaak niet eerst mondeling is bespro
ken. In de brief van de p.p.d. staat
namelijk, dat de gemeente Goes een
gunstige industriële ontwikkeling kent
en dat, aldus de directeur van de p.p.d.
deze ontwikkeling de eventuele toevoe
ging van de dorpskern van Kloetinge
in een geheel nieuw daglicht stelt.
Dus tochzegt men in Kloetinge.
Ondanks het feit, dat minister Toxo-
peus besloten heeft de zelfstandigheid
van Kloetinge te handhaven en de
dorpskern niet aan te tasten, blijft de
p.p.d. suggereren dat Kloetinge's kern
een deel van Goes hoort te zijn.
Men is met deze brief van de p.p.d.
niet blij.
Men vindt, het niet correct dat mon
deling overleg achterwege is gebleven
en men vindt het evenmin corrct, dat
de directeur der p.p.d., in een brief,
die via Ged. Staten wordt gezonden,
een bedreiging uit.
Overleg
Intussen heeft de planoloog van de
gemeente Kloetinge een plan ontwor
pen voor de uitbreiding van Goes met
honderd ha. Ir. Wesselo uit Bussum
heeft berekend, dat de gemeente Goes
op de honderd ha. van Kloetinge te ont
vangen gebied niet 1230 woningen kan
bouwen, zoals Goes meent, doch 1800
woningen. In de nieuwe woonwijk zou.
volgens het plan van ir. Wesselo, plaats
zijn voor zevenduizend inwoners. Bo
vendien heeft ir. Wesselo in zijn plan
de verbindingsweg met het havenge
bied en de spoorlijn anders geprojec
teerd dan de stedebouwkundigen van
de gemeente Goes hadden gedaan.
Gebruikmaking van het plan van ir.
Wesselo zou betekenen, dat op de aan
leg van wegen en spoorlijn niet onaan
zienlijk bezuinigd zou' kunnen worden
door de gemeente Goes, terwijl men
dan toch aan honderd ha. Kloetings
grondgebied voldoende zou hebben.
Naar wij vernemen is dit plan woens
dag besproken door de stedebouwkun
digen van beide gemeenten en de di
rectie van de prov. planologische dienst
Het zal daarna aan Gedeputeerde Sta
ten worden aangeboden.
De hoofdagent A. Vermaire is met in
gang van 1 oktober a.s bevorderd tot
brigadier bfj de gemeente-poiitie te Ter
neuzen.
De N.C.V.B. te Vlissingen, hield de
I maandelijkse vergadering onder leiding
van mevr. van Mourik. De heer Schoen*
maker uit Zoutelande hield een lezing
over zijn reis naar Marokko.
