tralies zal kans voor
reclassering scheppen
Revolutie
vóór de
A'
NA KLEURAANVAL
AUTOMATISERING
Huis van bewaring
vraagt verbetering
Duitse Casanova veroverde
harten en spaarbankboekjes
Gummilenzen
beheersen
camera-
markt
zaak
van
werkgevers en -
Honderd
vrouwen
jaar
Uit Tanganyika
naar Oxford
HUWELIJKSZWENDELAAR VAN DE EEUW
Aardappeloogst
wordt debacle
Zaterdag 24 september 1960
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 11
Van een onzer redacteuren
Regionaal
Groepstherapie
Aanvaardbaar
Verontrusting weg
Hinderpaal
Te gemakkelijk
Evenementen in
Westkapelle
Nieuwe kring
Veel minder
SECRETARIS VAN N.V.V.:
m
KNUS
„Verdacht"
RONDE S0»M
MIS
ZO GEMAKKELIJK
ONAANGEDAAN
Voorsprong
VOORSTEL B. EN W.:
DEMP GRONINGSE
WESTERHAVEN
Wijziging overeenkomst
met firma Maljers
yOLGENDE week zaterdag is het 25 jaar geleden, dat de eerste landelijke reclas-
seringsdag werd gehouden. Ook dit jaar zullen wear collectanten rondgaan
om gelden in te zamelen. De reclassering koestert de stille hoop, dat dit vijfde
lustrum een halve ton zal opleveren. De overheid subsidieert weliswaar de activitei
ten van de instellingen, maar die bijdrage behoeft grote aanvulling. Naast de finan
ciële nood van alledag worstelt de reclassering ook nog met problemen van om
vangrijker aard. Alleen al om „de grond bouwrijp te makejn", om een klimaat te
r Uiiy I WWI M. Uf VIII //WW tb /flWMb/l f Win bbll IVIII/IWU t lb
scheppen waarin het gesprek met verdachten en gestraften zin heeft en reclasse
ring een kans krijgt, zijn zowel in geeste
lijke als in materiële zin grote offers nodig.
Het is die andere kant van de reclassering,
die kant vol voetangels en klemmen, die een
van onze redacteuren in onderstaande beschou
wing belicht: de taaie en dure strijd, die de
reclassering en het gevangeniswezen in eigen
huis zullen moeten uitvechten.
MSTERDAM. De tijd, dat justitie en reclassering als twee tegengestelde groot
heden moesten ivorden gezien, is voorbij. Er steekt geen greintje vooruitstre
vendheid meer in de gedachte, dat die twee eigenlijk te beschouwen zijn als
gelijkwaardige partners.
Sinds 1953 immers kent ons land de z.g. beginselenwet. Daarvan luidt art. 26: Met
handhaving van het karakter van de straf of de maatregel wordt hun ten uitvoerlegging
mede dienstbaar gemaakt aan de vooibereiding van de terugkeer van de gedetineerden
in het maatschappelijk leven. Aldus is de reclasseringsgedachte verankerd in de wet.
Deze bepaling heeft het vooral gemunt op het gevangenis
wezen, doch raakt ook de rechtspraak en de handelingen van het
openbaar ministerie. De rechter zal nl. bij het opleggen van de
straf met het in de wet vastgelegde karakter daarvan rekening
moeten houden; de officier van justitie, die strafoplegging eist,
eveneens.
Nu is het zó, dat deze goede be
doelingen op het ogenblik een alles
behalve moeiteloos bestaan leiden. In
de eerste plaats is er het feit, dat het
gevangeniswezen qua outillage abso
luut ongeschikt is om de letter van
de beginselenwet tot leven te wek
ken. In beschouwingen naar aanlei
ding van het psychopatenprobleem
wezen wij enige tijd geleden daarop
uitvoerig.
Bij wijze van geheugensteun: van
de achttien Nederlandse gevangenis
sen staan er twaalf om dringende re
denen op de nominatie om te verdwij
nen. Van de rest kunnen slechts drie
als gevangenissen gehandhaafd blij
ven: Groningen, Zutfen en Vught. De
overige drie zijn nog net geschikt om
als huizen van bewaring dienst te
doen: Den Haag (I), Rotterdam en
Roermond.
De af te breken gevangenissen zul
len worden vervangen door drie regi
onale centra, één in het noordoosten,
één in het middenwesten, en één in het
zuiden van het land. Hooguit in 1962
zal met de bouw van het eerste cen
trum, in het middenwesten, worden
begonnen. Het krijgt de vorm van een
soort nederzetting, verdeeld in zes
paviljoens voor 25 man elk.
Dat de eerste regionale gevangenis
in het westen verrijst is te verklaren
uit het feit dat deze streek de meeste
delinquenten levert". En hoezeer het
van belang is, dat de gevangenissen
van- de toekomst bij de woonoorden
van de gedetineerden worden opge
richt, moge blijken uit het feit, dat
slechts de helft van de bewoners van
de tegenwoordige strafgestichten be
zoek van thuis ontvangt. De reisaf
standen zijn eenvoudig te groot. De re
classering mist hierdoor een natuur
lijke kans.
In de nieuwe centra zal een zwaar
accent worden gelegd op de groeps
therapie. Iedere groep (25 man maxi
maal) zal worden geleid door een spe
ciaal daarvoor opgeleide functionaris.
De nieuwe aanpak stelt aan het ge
vangenispersoneel hoge eisen.
In feite is het al zo, .dat de tegen
woordige bewaarders geacht worden
deel te nemen aan een zo goed mo
gelijke uitvoering van de bedoelingen
van de wetgever: de delinquent moet
gedurende zijn straftijd deugdelijk
worden voorbereid op zijn terugkeer
in de maatschappijmen kan echter
de gedachte dat het huidige personeel
daarvoor geschikt is, een illusie noe
men.
De stand van salariëring maakt het
onmogelijk hier acuut verbetering in
aan te brengen.
Voor de rechter maken deze om
standigheden de zaak niet gemakke
lijker. Over het algemeen weet hij dat
het systeem, waaraan hij de veroor
deelden toevertrouwt, in feite ondeug
delijk is. En mocht hij dat niet we
ten, een jaarlijkse excursie naar de
voornaamste strafgestichten zou hem
daarvan terdege kunnen doordringen.
Enige dagen geleden werden wij in
de gelegenheid gesteld' een rondgang
te maken door de strafgevangenis te
Hoorn. Daar verblijven op het ogen
blik degenen, die straffen van één tot
en met zes maanden moeten uitzitten;
ook politieke delinquenten, die overi
gens op de rest van de bevolking wat
gunsten betreft duidelijk worden be
voordeeld, hebben er onderdak gevon
den. Men heeft gepoogd van dit ge
sticht, dat in de 17e eeuw dienst
deed als admiraliteitsopslagplaats en
dat sindsdien slechts hoogst noodzake
lijke wijzigingen heeft ondergaan, na
de oorlog een aanvaardbaar1 oord t<
maken.
Hier volgt het oordeel, dat de com
missie s' Jacob, die zich bezig moest
houden met de bouwkundige voorzie
ningen van het gevangeniswezen, twee
jaar geleden over deze gevangenis
velde:
Geschiktheid voor het uitvoeren van
de bedoelingen van de wetgever (art.
26 beginselenwet): zeer slecht.
Cellen en zalen: slecht.
Arbeidsruimte: gedeeltelijk Slecht,
gedeeltelijk aanvaardbaar.
Indeling van de ruimte: zeer slecht.
Vrije ruimte (uitzicht op zee, om
ringend grasland, red.): goed.
Bij onze rondgang door dit strafge-
sticht, dat sinds het uitbrengen van
het rapport hoegenaamd geen verbe
teringen heeft ondergaan, moesten wij
denken aan dat grote aantal promi
nente Nederlanders dat in de jaren
'40'45 geruime tijd in de gevangenis
sen doorbracht. De in die tijd opgeda
ne ervaringen hebben er na de oorlog
in niet geringe mate toe bijgedragen
dat het gehele vraagstuk van de be
straffing onder de loep werd geno
men.
Wij hebben soms wel eens de in
druk, dat die toen algemene veront
rusting wat getaand is. Per slot van
rekening ervaren de rechters en de le
den van het openbaar ministerie iede
re dag het begrip „gevangenis" dus
danig als een vanzelfsprekendheid,
dat het wel bijzonder moeilijk wordt
het probleem steeds weer opnieuw fris
te benaderen.
Het gevaar is daarbij niet denkbeel
dig dat de vakbemoeiingen een zekere
geestelijke vereelting teweegbrengen.
Het is een algemeen menselijk ver
schijnsel, waaraan slechts een enke
ling ontkomt. Misschien zou in dit ver
band ook van een wenselijke „reclas
sering" van de magistratuur mogen
worden gesproken?
Een grote hinderpaal bij de verwe
zenlijkingen van de idealen van de
wetgever vormen nog steeds de hui
zen van bewaring. Zij zijn de domei
nen van het openbaar ministerie, dat
er tijdens het gerechtelijk vooronder
zoek zijn cliënten bewaart. Welis
waar niet zonder medewerking van de
rechter, die in raadkamer de verlen
ging van het voorarrest al of niet be
veelt. In de meeste gevallen vindt ech
ter de officier van justitie weinig
moeilijkheden op zijn weg, als hij ie
mand wil vasthouden. Het is nu juist
in deze huizen van bewaring, waar de
psychische klap van de vrijheidsbero
ving en de daarmee samenhangende
a-socialisering van een verdachte het
hardst aankomt. Algemeen is de er
varing dat de overgang van huis van
bewaring naar gevangenis een grote
opluchting teweeg brengt. Niet alleen
omdat de delinquent dan weet waar
hij aan toe is, maar ook omdat, hoe
deplorabel zij soms ook mogen zijn,
het in de strafgestichten beter leven
is.
De huizen van bewaring zijn be
waarplaatsen, waar maar weinig
wordt gedaan om de bedoelingen van
de .wetgever na Je leven,. En dat,
terwijl de verdachte nog niet eens is
veroordeeld.
Rijp en groen zitten er ongeselec-
teerd door elkaar. Als een veroordeel
de slechter uit de gevangenis komt
dan hij er in is gegaan, is veelal in
het huis van bewaring de kiem van
het kwaad gelegd. Dit probleem klemt
temeer, omdat meer dan de helft van
degenen, die van hun vrijheid wor
den beroofd, uitsluitend met de hui
zen van bewaring kennis maken,
Hoe vaak gebeurt het niet, dat een
straf wordt opgelegd, die gelijk is aan.
de tijd, die in voorarrest is doorge
bracht?
Een oplossing van de moeilijkheden
kan eensdeels worden gezocht in een
techmsche, op selectering berustende
vernieuwing van het bewaarsysteem,
maar zou ook te vinden zijn in een
verenging van de gronden, waarop
iemand in voorarrest kan warden ge
houden. De klacht, dat het openbaar
ministerie mensen, maar al te gemak
kelijk laat zitten (in politiekringen
hoort men nog wel eens de kreet:
,,Dat hebben ze dan al vast te pak
ken") wordt in de advocatuur te veel
gehoord, om hem in dit verband on
vermeld te laten. Ook hier misschien
„reclassering" van de magistratuur?
van de reclassering. Zijn bereidwillig
heid om later aan de tenuitvoerleg
ging van zijn straf mee te werken,
kan hier worden gemaakt of gebro
ken. De reclasseringsambtenaar be
perkt zich in de tijd van het voor
arrest meestal tot het opstellen van
een rapport, dat aan de rechtbank,
die de zaak behandelt, wordt uitge
bracht.
Nu heeft ons het contact met een
aantal oud-delinquenten geleerd, dat
de reclasseringsambtenaar vaak wordt
gezien als een soort verlengstuk van
„de autoriteit". En wij hebben rap
porten onder ogen gehad, die het ves
tigen van zulk een indruk in de hand
werken. Het feit dat in vele rappor
ten tot het opleggen van een bepaald
soort straf wordt geadviseerd iets
dat bij sommige rechters ergernis op
wekt, omdat zij menen dat hier de
grenzen van htm domein warden ge
schonden spreekt al voor zichzelf.
Het is vaak goed bedoeld, want
meestal komt het advies neer qp het
bepleiten van een gedeeltelijk voor
waardelijke straf, maag: de gemiddel
de delinquent komt nu eenmaal met
voort uit die kringen, waar men ge
wend is gedifferentieerd te denken.
Alleen het spreken over een bepaalde
strafmaat kan een reclasseringsamb
tenaar al verdacht maken. Daarbij
komt nog, dat herhaaldelijk de zin
snede: ,,de verdachte maakt die of
die indruk" wordt aangetroffen. Is die
Indruk ongunstig, dan wil het open
baar ministerie op de zitting daarvan
nog wel eens gebruik maken.
Al deze bespiegelingen maken ter
gelegenheid van de 25ste reclasse-
ringsdag, die voor velen aanleiding
zal zijn tot het steken van de loftrom
pet, misschien de indruk van dwars-
kijkerij. Het bezig zijn met straf en
reclassering mag echter nimmer een
doel in zichzelf zijn.
Van onze correspondent
Twee twintigjarige Afrikaanse
meisjes Florentina Baltasar en
Dora Mebezi gaan voor rekening
van een Larens actiecomité
„Afrika-studiefonds" studeren
aan de universiteit van Oxford.
Drie jaar. Sociale wetenschappen
met veel praktijk.
Het Larense actiecomité wil
een begin maken met de concur
rentie tegen de studiemogelijkhe
den door Afrikanen achter het
ijzeren gordijn. Het hoopt dat
andere gemeenten deze actie
overnemen. Een Amerikaanse in
dustrieel, die van dit Larense ini
tiatief vernam op doorreis in het
Gooise schildersdorp heeft spon
taan tweeduizend dollar beschik
baar gesteld. Een Amerikaans
student op weg naar Moskou om
er eens een kijkje te nemen
voegde daar bescheiden één dol
lar aan toe.
Florentina en Dora zijn nu in
Laren voor enige dagen en ver
trekken vandaar naar Oxford.
Al het geld voor drie jaar stu
die is in Laren nog niet bijeen
gebracht maar men wilde niet
langer wachten want dan zou er
weer een schooljaar om zijn. De
Larense kantoren van de Amster
damse Bank, de Nederlandse Han
delmaatschappij en de Coöpera
tieve Boerenleenbank hebben re
keningen geopend voor het Werk
comité.
WESTKAPELLE. Onder voorïït-
terschap van burgemeester Ph. de
Meester zijn vertegenwoordigers uit h«:t
plaatselijke verenigingsleven bijeen ge
weest ter vaststelling van het wintur-
programma. Tot het volgende werd be
sloten.
De chr. gemengde zangvereniging
„Looft den Heere" zal op 21 of 28 iok-
tober een jaarfeest houden, terwijl 'het
fanfarekorps O.K.K. een bazar hoop); te
organiseren op enkele zaterdagen, even
eens in oktober. In november feomeBi'dé
volgende verenigingen aan de beurt. De
jeugdclubs van tiet C.J.V. houden oio 11
november hun jaarfeest, 26 november
geeft de chr. mondorgelclub „De Kre
kels" de jaarlijkse uitvoering en lü of
19 november concerteert O.K.K. Het
kinderkoor „De Zangvogeltjes" zal op
17 december een uitvoering geven, ter
wijl de chr. zangvereniging zondaig 18
december een avond hoopt te verzairgen
in de Ned. Hervormde Kerk. De gym
nastiekclub geeft een uitvoering ap 18
januari evenals op 4 februari. Het
C.J.V. geeft 10 februari nog een jaar
feest en 18 februari volgt tenslotl e een
uitvoering van het dameskoor.
iïSSHWfi&SWKSÏ»!
Van een onzer redacteuren
TtTEULEN West-Duitsland laat,
op fotografisch gebied, zijn
tanden zien. Dat blijkt duidelijk op
dat droomland van alle amateur- en
beroepsfotografen de Photokina die
vandaag wordt geopend door dr.
Ludwig Erhard, de Westduitse mi
nister van economische zaken. Het
is de populairste tentoonstelling die
men hier in de Messehallen aan de
voet van de oude Hohenzollern-
brücke, met de oude Dom aan de
overkant van de Rijn, kent. De he
le fotografische en cinematografi
sche wereld is hier vertegenwoor
digd en dit jaar worden er 250.000
bezoekers verwacht.
Na bezichtiging van de 550 stands,
waarvan er 199 Duits zijn en de overi
ge uit zestien landen komen, zijn een
paar zaken duidelijk.
De automatisering van de fotoca
mera is in volle gang. Vorig jaar is de
volledig automatische belichtingsre
geling voor het eerst -op de markt ge
bracht en na een wat aarzelend begin
maakt Agfa nu met rechtmatige trots
bekend dat het 250.000ste exemplaar
de fabriek dezer dagen heeft verlaten.
Dat is een veelzeggend cijfer. Het is
door de concurrerende fabrikanten
met afgunst bekeken en het is dus met
te verwonderen dat de andere grote
fabrieken nu het voorbeeld volgen. Op
deze Photokina zijn er daarom ver
scheidene te zien o.a. van Zeiss Ikon
en Rollei, waarbij men bovendien nog
verbeteringen heeft aangebracht.
Deze gezamenlijke ontwikkeling
heeft al merkbare gevolgen voor de
omzet omdat een geheel nieuwe kring
van „ontechnische" amateurs is ont
sloten die zonder enig probleem hun
familie nu in de zoeker kunnen nemen.
Vooral de dames blijken goede afne-
mers.
Verder blijkt het 4x4 cm formaat
zo veel aanhang te vinden, dat de keus
aanmerkelijk is uitgebreid. De kosten
van een film zijn kleiner en yergro
ten is niet nodig wanneer men voor
zijn album genoegen neemt met een
contactafdruk.
Op de vorige Photokina twee jaar
geleden lag de nadruk sterk op de
kleur. Nu is het zover dat de kleur
heel gewoon is en de zwart-wit-afde-
ling een ook van nature veel onop
vallender plaats inneemt. Daardoor
is vanzelf ook meer aandacht besteed
aan de projectie van kleurendia's. Ook
daar is de automatisering het hoofd
thema, gepaard met prijsverlaging.
Het opvallende van deze Photokina
is dat de Japanners veel minder in
druk maken dan vroeger. Er is wel een
nieuwe lens van Canon met een licht
sterkte 0,95, die dus meer ziet dan het
menselijk oog, maar toch is de Duitse
industrie hier duidelijk in de aanval
en in de voorste linies, ook op cinema
tografisch gebied. Het meest spre
kende bewijs lijkt ons wel dat Leica
met een verrassende 8 mm camera
is gekomen, de Leicina die veel indruk
zal maken.
Al deze vernieuwingen hebben na-
Eigen nieuwsdienst
AMSTERDAM. De heer W. F. van
Tilburg, secretaris van het N.V.V., heeft
gisteren op het congres van de Algemene
bedrijfsgroepeneehtrale in Amsterdam
gepleit voor een loonregeling, waarbij
primair wordt uitgegaan van de onder-
Van onze correspondent
ARNHEM Een klein, be
deesd mannetje met een goud
gerande bril, is door de officier
van justitie bij de rechtbank in
Kiel gekarakteriseerd als de
grootste Duitse huwelijkszwen
delaar van deze eeuw.
Jarenlang heeft men jacht
gemaakt op hem, de 57-jarige
huisschilder Fredi Köllermana
uit Bochum, die in de loop vaa
de laatste vijf jaren minstens hon
derd vrouwenharten en even
zoveel spaarbankboekjes heeft
weten te veroveren. "Men neemt
echter aan dat dit aantal in wer
kelijkheid nog veel groter is,
want Fredi, die helemaal niet
zo'n mooie man was, had het
vooral gemunt op wat oudere
jongedochters van gegoede
ouders, die nog niet aan de man
waren gekomen, op weduwen van
fabrikanten, op eerzame onder
wijzeressen enz. Men gelooft dat
velen van de bedrogen vrouwen
geen aangifte hebben gedaan om
dat ze de openbaarheid schuwen.
Enkele van de gevallen zijn tijdens
de terechtzitting in Kiel uitvoerig behan
deld, zoals het geval van de om haar
zoëven begraven echtgenoot rouwende
Hulda die op het station in Frankfurt
door Fredi aangesproken werd. Hij was
zo vriendelijk en hij leerde haar dat het
leven doorging en dat het graf van haar
man haar juist moest herinneren aan de
vergankelijkheid van alle aardse din
Het huis van bewaring is de plaats,
waar een verdachte voor het eerst in,.._w.
aanraking kamt met de ambtenaren genT Dat "weerhield Fredi er niet van
'drie maanden vol aardse pleziertjes met
Hulda door te brengen in ei en klein
idyllisch dorpje in het Zwhrte woud.
Hij noemde zich toen dr. Josef Rep-
perimann, mijmngenieur uit Bissen, die
na die drie maanden eindelijk weer
eens naar zijn mijn moest. Hij kreeg 7000
Mark mee voor de eerste aanbetaling
van het huisje dat hij voor b.em en de
lieftallige Hulda wilde bouwen. Erika uit
Speyer, de dochter van een rechter leer
de Fredi bij de mgang van een bioscoop
kennen. Na de voorstelling tracteerde
Fredi, die zich jachtopziener noemde, de
al wat oudere Erika op een ijsje en de
volgende da.g bracht hij haar het gewed
van een hert als teken van zijn liefde.
Dat w-ais gebruikelijk in de ikringen van
de jachtopzieners, zo verteld*» hij de van
geluk stralende Erika. Hij vertelde er
niet bij dat zowel het uniform als het
gewei hadden toebehoord aa n de gestor
ven man van Hulda, die jachtopziener
was geweest.
De vader van Erika, veriheugd dat zijn
dochter nog aan de man kwam was niet
karig tegenover de aanbidder van zijn
dochter en stortte een gnote som gelds
op ha ar spaarbankboekje dat al spoedig
in het bezit was van Fre di, die er nog
een groot stuk bos bij vrilde kopen om
zijn eigendom aan hosb ezit wat af te
ronden. Ook Erika nam met een traan
in de ogen afscheid van Fredi, evenals
Hulda het kort tevoren had gedaan. Zij
zagen hem nooit weer terug. Steeds
meer vrouwen werden het slachtoffer
van de welbespraakte 'Fredi, die dan
eens als professor, dap als ingenieur,
soms als fabrikant of als rentmeester
optrad. Het leek onmogelijk hem te
grijpen; zelfs een beloning van 1000
mark scheen niet te b elpen.
Totdat ook voor Fredi het noodlot toe
sloeg en wel in een klein dorpje Kail-
bach in het Odenwa) d. In een van de
kleine dorpshotels komt op een avond
een wat bejaarde hé er met grijze sla
pen binnen. Hij zegtIk ben fabrieks
directeur jRöhl. Ik zoek voor mijn per
soneel een aardig klein hotel, waar het
om de beurt tijdens de vakantie een
week kan vertoevenHoeveel kamers
hebt u? Bent u eigei ïares van het hotel?
U bent weduwe nie twaar? Dat laatste
komt er zo volkome* n onschuldig lijkend
achteraan.
Maar er zitten frwee jongelui in het
café, die kort tevor en uit verveling aan
de deur van het politiebureau het op
sporingsbericht om1 ,rent een huwelijks-
zwendelaar hebben gelezen. Zij ruiken
onraad. Een gaat er weg en komt met
•twee (politiemannen terug. Nog dezelfde
avond ging over de telex een bericht dat
in Kadlbach gearresteerd werd Fredi
'Köllermann, huwelijkszwendelaar. Fredi
toonde zich berouwvol en bekent alles.
Zo zit hij dezer dagen ook op het ver
dachtenbankje. Hij sprak zorgvuldig:
„Er is niet eens veel fantasie nodig.
Vrouwen zijn zo gemakkelijk te ver
overen. De enige moeilijkheid voor mij
was mezelf in te leven in de rol die ik
had te spelen. Telkens als ik van ge
daante verwisselde, van jachtopziener
tot ingenieur, van fabrikant tot pro
fessor studeerde ik uit de encyclope
die alles wat ik diende te weten en
vaak wist ik daarna meer als de vak
man zelf. Het belangrijkste waarover
men beschikken moet om een vrouw
met kans op succes het hof te maken
is zichzelf direct aan haar aan te kun
nen passen. Wanneer je de geheimste
gevoelens en wensen kent is het nog
maar een kleinigheid om haar tot tra
nen toe te bewegen en haar geld in
te palmen.
Dat zei de helemaal niet mooie Freda
en de -grote stapel dosisiers schenen zijn
theorie -volk-omen te bevestigen.
De Officier van Justitie heeft Fredi
met een donderstem geducht de les ge
lezen en hem de grootste huwelijks-
zwendelaar van deze eeuw genoemd,
die zijn jachtgebied had van de Noord-
Friese eilanden tot aan. Tirol toe. Fre
di zat onaangedaan te luisteren. Af en
toe knikte hij eens. Ook peinsde hij zo'n
beetje of poetste bedachtzaam zijn goud
omrande bril. Dat deed -hij ook nog toen
het vonnis viel: zes jaar (gevangenisstraf
en daarna ter beschikkingstelling van de
regering.
Dat betekent dat Eredii vermoedelijk
nooit meer de vrijheid zal hebben om
op vrouwenharten en geldroof te jagen.
Ook deze gedachte nam Fredi als een
man. T-oen hij weggevoerd werd draaide
hij zich om naar het publiek qp de tri
bune met een verontschuldigende blik
in de ogen alsof hij wilde zeggen: zij
waren zo lief en ze maakten het mij
zo gemakkelijk. Ik kon niet anders.
Het Danzi-kwintet en de hoboïst
Jaap! Stotijn zijn gisteren naar War
schau vertrokken. In het kader van
'iet kamermuziekfestival in de Poolse
hoofdstad geven zij vandaag een con
cert van moderne muziek.
handelingsvrijheid in de bedrijfstak. De
taak van de toetsende instantie dient
daarbij beperkt te blijven tot een bescher
ming van het algemeen belang, voorzover
dat door de uitkomsten van het vrije
overleg zou kunnen worden geschaad.'
Bij een globaal toetsingsbeleid, aldus
de heer Van Tilburg, komen we in be
langrijke mate af van de soms belache
lijke beschouwingen en berekeningen
over de „ruimte". Ik heb de indruk dat
een paar grote mogendheden in de we
reld preciezer de ruimtevaart naar de
maan kunnen berekenen dan wij de
ruimte in welke bedrijfstak ook, zo
voegde hij hieraan toe.
Achterblijvers
Herziening van de materiële inhoud
van de gedifferentieerde loonpolitiek
achtté de secretaris van het N.V.V. op
dit ogenblik niet van' onmiddellijk be
lang. Urgenter achtte hij het optrekken
van de lonen der achterblijvers. Onge
acht de grote groep van werknemers die
niet onder een c.a.o. of loonregeling valt
behoren volgens hem ruim honderd
duizend werknemers, vallende onder 33
c.a.o.'s en loonregelingen, tot de achter
blijvers.
V rijheid
Om dit probleem op te lossen hebben
de vakcentralen bij de Stichting van de
arbeid een voorstel ingediend, dat ervan
uitgaat dat de ontwikkeling van het
indexcijfer van de regelingslonen richt
snoer is voor het optrekken van de lonen
van de achterblijvers. Dit systeem zou al
op 1 oktober moeten worden ingevoerd.
In dit verband herinnerde de heer Van
Tilburg ook aan de besprekingen in de
S.E.R. over een wettelijk verplicht
minimumloon.
Het N.V.V. stelt zich blijkens een uit
lating van de heer Van Tilburg op het
standpunt, dat, indien vertegenwoordigers
van werkgevers en werknemers in een
bedrijfstak in alle vrijheid een tussen
tijdse herziening van een bestaande c.a.o.
overeenkomen, dit behoort tot de be
voegdheid van partijen, waaraan niet mag
worden getornd. Een afwijzing mag niet
berusten op de overweging dat van een
openbreking sprake zou zijn, aldus de
heer Van Tilburg.
Resolutie
In een resolutie heeft het congres het
hoofdbestuur van de Algemene bedrijfs
groepencentrale opgedragen gebruik te
maken van „alle mogelijkheden tot wijzi
ging en vernieuwing van contracten en
het overleg met de werkgevers te openen
over verbetering op korte termijn van
lonen en/of arbeidsvoorwaarden".
tuurlijk een commerciële grondslag.
Er waren tekenen die erop wezen dat
de omvang van de productie van Duit
se fotocamera's terugliep. In aan
tallen dan, niet in waarde, want de
vraag naar duurdere uitrustingen is
aanzienlijk gestegen.
Er was bovendien de vrees voor de
nadering van een verzadigingspunt: De
Duitsers bezitten een camera op elke 2
gezinnen en zijn daarmee wel het
meest fotograferende volk naast de
Verenigde Staten. Dus: export was
noodzakelijk. Vorig jaar werden er
dan ook van de 2,8 min. vervaardigde
fotocamera's 2 milj. geëxporteerd, of
te wel voor een waarde van D.m. 170
miljoen.
Op het gebied der cinematografie
heeft het 8 mm formaat een duidelijke
voorsprong waar het de amateurs be
treft. De zoomlens of „gummi-lens",
het optische systeem met variabele
brandpuntsafstand, heeft hier boven
dien de belangstelling nog vergroot.
Er zit zeggen sommigen een nadeel
aan, omdat het objectief zwaarder en
duurder is dan drie verwisselbare ob
jectieven, mkar het grote voordeel is
en blijft dat men effecten bereikt die
met verwisselbare optiek nu eenmaal
niet mogelijk zijn. Het publiek wil het
en daarom is het aanbod hier nu al
veel groter. De optische fabriek van
Schneider bijv. heeft een nieuwe serie
zoomlenzen vervaardigd met licht
sterkte 1,8 en 2,8 en een brandpunts
afstand die loopt van 9 tot 120 mm.
Bij de camera's is Voigtlander nog
steeds de enige die een zoomlens heeft
ontwikkeld, maar het gerucht gaat dat
andere fabrieken zich ermee bezig
houden. Voorlopig is er genoeg te
zien, inclusief een uitgebreide foto
tentoonstelling die uit twaalf delen be
staat en een evenement apart is.
Een van de sensaties van de Photo-
hina-1960: Leitz' eersteling op kine-
gebied, de slanke Leicina. Dit volauto
matische beweeglijke zusje van een
beroemde broer, de Leica, is klein,
licht van gewicht en gemakkelijk met
één hand hanteerbaar.
GRONINGEN (ANP). Burgemees
ter en wethouders van Groningen heb
ben de raad voorgesteld de Groningse
Westerhaven .geheel of gedeeltelijk te
dempen. Dat zou noodzakelijk zijn om
de benarde verkeerssituatie daar -op te
.loss-en en parkeerruimten te verkrijgen.
Indien de -haven geheel wordt ge
dempt, zal een terrein van ongeveer hon
derd bij vijftig meter v-rij komen dat
zou -kunnen worden -benut voor tentoon
stellingen e.d.
Een volledige demping heeft het ma-
deel dat de karakteristieke waterpartij
zal verdwijnen.
MIDDELBURG In maart van dit
jaar besloot de Middelburgse gemeen
teraad tot het aangaan van een overeen
komst met de firma Maljers, welke over
eenkomst inhield de overplaatsing van
dit bedrijf van de Vlissingsestraat naar
de Achter de Houttuinen. Gedeputeerde
Staten hebben inmiddels bezwaren ge
koesterd tegen het bedongen renteper
centage. Dit kollege vraagt dan ook tiet
gemeentebestuur het raadsbesluit te
herzien. B. en W. hebben nu gemeend
de rentevoet van de door de gemeente
te verstrekken hypothecaire lening te
moeten .stellen van 4 op 4,5 pet. Dit per
centage is ongeveer gelijk aan de effec
tieve rente welke de gemeente zelf voor
door haar °p te nemen leningen ver
schuldigd is. De firma Maljers heeft
dit alles na ampele overweging geaccep
teerd. B.en W. geven de raad nu in
overweging zijn besluit van 21 maart jl.
te herzien.
BRUINISSE. De vele regens waar
door Sehouwen-Duiveland de laatste
week werd geteisterd dreigen funest te
worden voor de aardappeloogst.
Sommige percelen vooral in midden
Duiveland en m Schouwen -staan geheel
'blank en -de aantasting door phytophte-
ra is zo groot, dat het al is voorgeko
men, dat men bepaalde percelen niet
meer gaat rooien.
Waar in het zelfde deel van het eiland
ook de graanoogst niet voor de regen
binnen was, is de -gedeeltelijke misluk
king van de aardappeloogst voor velen
opnieuw een geduchte tegenvaller
waardoor 1961 voor vele vooral kleine!
re landbouwers een rampjaar dreigt te
worden Voor zover de uien tijdig van
het land konden worden gehaald, kwam
maar L°0?St dit- Prod"=t binnen,
maar de uienprijzen zijn zo laag, dat
ook hierop grote verliezen worden gele
den. Al met al een finaneële debacle
van grote omvang.
PERLAND. De Noord-Beve-
landse Gereformeerde jeugd heeft een
appel-avond gehouden in het vereni
gingsgebouw „Renata". verem
Na een openingswoord van P Jiiip
over hef' ^intjeS Uit WolphaaVtsdijk
A - ?nd?rwerp „In dienst van Je-
voLdilnnpS ^en le^end'ge diskussie
volgde. De avond werd verder gevuld
l "fanS en deklamati-e. De lei
ding berustte bi] de heer P. Geelhoed.