REDELÉ HEEFT
NOG EEN KANS
Nederlandse kolonie:
zucht van verlichting
Gemakkelijke
overwinning'
Waterpoloteam
niet in finale
Radio en t v
Twee boksers uit
de strijd
Russen superieur
op de floret
Na dagen vol teleurstellingen zijnde eerste Nederlandse
successen binnen (zilver en brons) en gloort nieuwe hoop
Verlegen
Drama
Voorbij Andreivs
Spurt
Onzeker
Vierde
Plotseling
Verlies voor damsport
Oud-wereldkampioen
Springer overleden
ItaliëRusland en Duitsland
beheersen het roeitornooi
door BAREND BUISMAN
Kortsluiting
KI KG
KING
KING
KING
KING
elke dag KING, elke dag Jit!
Woensdag 31 augustus 1960
ZEEUWSCH DAGBLAD
Pag. 7
O
EINDELIJK TWEE MEDALJES
^-rp^v door RU de GROOD
-1l^_ OME Eindelijk! En de gehele Nederlandse
Kolonie slaakte een zucht van verlichting. Eindelijk een
medal je. 'Neen, eindelijk twéé medal jes. Want mocht al
thans bij onze vlinderslagzwemsters een plak in de lijn
van de verwachting liggen, de grote verrassing van de
avond vormde wel het bronzen eremetaal dat de Hage
naar Wieger Mensonides op de 200 meter schoolslag
verwierf. Nog groter van betekenis dan de zilveren me-
dalje welke de jonge Marian Heemskerk op de 100 meter
vlinderslag won.
Zij stond daar, zonder ontroe
ring, fors en stevig, met de
vreugde in haar jonge hart over
de eerste medalje die zij Neder
land had kunnen bezorgen, de
zilveren Marian Heemskerk.
Zoals zij daar aan de start had
gestaan voor die uitermate span
nende finale, die de zenuwen van
de Amesrikaanse meisjes Schuier
en Wood zodanig verscheurde,
dat zij als enigen het water in
doken, voordat het startschot had
geklonken, zo stond zij ook daar
op het „schavotje" om door het
grote uitverkochte stadion, neen,
door de gehele wereld gehuldigd
te worden: vrolijk, eenvoudig,
ongecompliceerd en met een ver
legen lachje.
Welhaast verlegen boog zij het hoofd,
toen de voorzitter van het IOC, de heer
Brundage, haar de medalje omhing en
ferm was haar handdruk. Zij had het o
zo prachtig verdiend, dit zilver op de
100 meter vlinderslag. En dan mocht zij
de meerderheid van de Amerikaanse stu
dente Schuier moeten erkennen, de twee
de plaats was onbedreigd en van allure.
Met haar tijd van 1.10.4 verbeterde
zij niet alle enhet Nederlands, maar ook
het Europees record (1.10,5) van Atie
Voorbij, die in deze finale slechts een
figurantenrol speelde en als vijfde ein
digde in een tijd van 1.13.3, welke zi] met
twee andere zwemsters deelde.
Aan de andere kant kan niet worden
ontkend, dat Marians strijd om de twee
de plaats iets gemakkelijker werd ge
maakt door het drama van deze
avond: het uitvallen van de Amerikaanse
Wood, dertig meter voor de eindstreep
door een plotseling optredende kramp.
Ik zeg met opzet niet dat zij daaraan
deze tweede plaats verdiende want op
het ogenblik dat dit gebeurde, lag Marian
al duidelijk tweede. Wel hield daarmee
plotseling de enige tegenstand op die
haar nog van deze tweede plaats had
kunnen afhouden.
De twee voortijdige starts hadden de
Amerikaanse meisjes uit hun evenwicht
gebracht en het gevolg was dat hun fei
telijke start iets moeilijker en stellig iets
te laat was. Hiervan profiteerde de
Australische Andrews, die buitengewoon
snel weg was en na luttele meters voorop
ging, gevolgd door de twee Amerikaan-
sen, die met Heemskerk vrijwel gelijk
tijdig optrokken. Keurig bleef Marian de
Amerikaansen volgen en op het keerpunt
lag zij vierde. Maar dat keerpunt maakte
alles goed. Het was een van de fantas
tische keerpunten, die haar reeds zo vaak
een winnende positie hebben bezorgd.
Meteen lag zij op de derde plaats, en
was Andrews voorbij. En toen ging zij
geheel volgens haar stijl, geheel volgens
haar gewoonte zeer hard. Haar grote
kracht ligt immers in deze laatste 50
meter. Zij liep goed op Schuier in. En
op dat ogenblik greep Wood met een
kreet van pijn de touwen vast en bleef
liggen. Kramp! Eeen triest gezicht, dat
meisje, bijna zeker van een Olympische
medaje. waarop zij zich jaren lang heeft
voorbereid, en dan opeens dit.
Inmiddels had Schuier het gevaar ge
merkt van een snel opkomende Marian.
Zij maakte dat ze weg kwam en in deze
spurt trok de Nederlandse zich op tot
een prachtige sprint van haar kant, die
haar naar het nieuwe Europese en Ne
derlandse record bracht. De strijd om
de tweede plaats was op dat ogenblik
al lang gestreden en haar bleef nog
slechts het gevecht met het horloge.
Onmiddellijk daarna de ontstellende
verrassing: geïnspireerd door Heems
kerks prestatie, zwom Mensonides een
race die ik zeker nooit zal vergeten.
Wieger was niet al te best begonnen. Hy
volgde de Duitser Henninger, die naast
hem lag mijns inziens wel wat te lang.
Na de eerste 100 meter keerde hy als
vierde achter de Amerikaan Mulliken,
de Japanner Ohsaki en de Australiër
Gathercole, en vrijwel gelijktijdig met
Henninger. En op dat ogenblik zonk ons
de moed in de schoenen. Want steeds
verder viel hij terug en na 150 meter
lag hy op de zesde plaats.
finish lag hy nog kennehjk op de vierde
plaats en in die laatste meter moest het
gebeuren.
Lange tijd bleven wij in het onzekere
welke plaats hij had veroverd, maar toen
voorzitter-kamprechter Jan de Vries, de
voorzitter van de KNZB, met een stra
lend gezicht op Mensonides toeliep en
hem de hand schudde, toen pas wisten wy
dat ook Mensonides een medalje had
veroverd. Het was een prachtige presta
tie, een prestatie waarop Mensonides zelf
niet gerekend had, en die voor hem on
getwijfeld de grootste verrassing vormde
van zijn trip naar Rome.
En als het voor hem al een verrassing
was hoezeer was het dan niet voor ons,
die 'zelfs niet eens geloofd hadden dat hij
zich voor deze finale had kunnen
plaatsen.
Het lukte Jiskoot niet de halve finale
van de honderd meter rugslag binnen te
komen. De tijden waren voor hem te
scherp, ver buiten zijn normale bereik.
Als men weet, dat de Dordtenaar in zijn
beste uitschieters tot 1.05.6 kwam en
dat hier een tijd van 1.05,4 nauwelijks
toegang gaf tot de halve finale, dan
kan men begrijpen, dat hij by voorbaat
kansloos was voor een plaats in deze
halve eindstrijd.
In ieder geval heeft hij zijn plaats in
de estafette beter verdedigd dan de
Rus Kolesnikov, omdat Jiskoot zich uit
stekend weerde en in zijn serie een eer
volle vierde plaats bereikte temidden
van de wereldklasse in de tijd van 1.05,9.
In deze serie bleef de Amerikaan Ben
nett onder het Olympisch record; hy
vestigde een nieuw met een tijd van 1.02.-
(oud record Theiler 1.02.2). De Rus Bar
bier kwam in de halve finale met een
uitstekende 1.03-9, een tijd, die de oud
recordhouder Theiler met 1.03.1 in de
volgende serie overtrof.
Jiskoot, die wat moeilijk vertrokken
was, kwam in de laatste 50 meter pas
goed op dreef. Eerst passeerde hy de
Oostenrijker Suda en daarna de Zuid-
slaaf Dorcic. waarna hij vierde werd
achter Benne, Barbier en de Duitser
Dietze.
In de laatste serie liet de tweede
Amerikaan McKinley de tweede beste
tyd van de dag afdrukken: 1.02.4.
In de late namiddag had de Neder
landse wisselslagestafetteploeg een al
te gemakkelijke „overwinning" be
haald. Zij scoorde nl. de snelste tijd
van de beide series over de 400 meter
en krijgt met haar tijd van 4.47.7 de
beste baan in de finale, baan 4.
Een gemakkelijke overwinning, want
er namen 12 ploegen deel en hiervan zou
den er slechts vier van de finale behoe
ven af te vallen en by deze twaalf be
vonden zich de ploegen van Frankrijk,
Italië, Canada, Nieuw Zeeland, alle lan
den, die internationaal niets te betekenen
hebben. Een plaats in de finale was dus
dus bij voorbaat verzekerd.
Dat was dan ook de reden dat Amerika
en Australië, de twee grootste favorieten
voor dit nummer, vrijwel al hun reserve-
zwemsters hadden ingezet en de besten
had thuis gelaten om hen voor de finale
te sparen. Zo zwom voor Amerika de
snelle rugslagzwemster Burken, die de
basis voor de plaatsingstyd moest leggen,
maar verder Warner, Wood en Spillane.
Australië had Beckett, Lassig, Andrews
on Konrads (voor de basistijd) ingelegd.
En de Duitsers kwamen met Helga
Schmidt, Kupt, Fuhrmann en Brunner.
Zo verloren deze series veel van hun
attractie. Mede daardoor kon Nederland
tot de beste tijd van de dag komen. In
de „Nederlandse" serie maakte Ria van
Velsen haar ploeg van de anderen los
met een uitstekende 11,1 op de rugslag,
maar Ada den Haan, die tot een moeilijke
Toen scheen er plotseling in Menso
nides iets te veranderen. Mogelijk had
hy het tot op dat ogenblik te voorzichtig
gedaan, de typisch Nederlandse eigen
schap om zich te sparen, zich te sparen
tot het einde. Maar in die laatste 50
meter speelde hy kennelijk alles of niets.
Langzaam maar zeker ging hy Hennin
ger voorbij, en ook de Italiaan Lazzari.
En plotseling ging het verschrikkelijk
hard. Zienderogen liep hij in op al zijn
tegenstanders, op Mulliken ook.
Hy werd vierde, en lag gelijk met Hen
ninger, die eveneens aan zijn eindrush
begonnen was. En deze eindspurt werd
Mensonides' grootste troef. Hij was on
weerstaanbaar en zelfs Mulliken scheen
tern" te vallen bij de krachtige explosie
van de Hagenaar Een meter voor de
1-22.8 op de schoolslag kwam, verloor
het terrein aan Japan. Maar magistraal
liep Tineke Lagerberg de achterstand in
en van de anderen weg en haar tijd van
1.10.2 op de vlinderslag was uniek in deze
series. Erica Terpstra handhaafde met
1.03.3 op de vrije slag deze voorsprong.
De Russische meisjes, die in deze serie
als tweede arriveerden, brachten het tot
4.54.4, bijna zeven seconden langza
mer dan Nederland. En Australië als vier
de kon zelfs niet onder de 4.55.7 komen,
een verschil van precies 8 seconden.
In de andere serie werd beter gezwom
men. Engeland won in 4.49.- voor Ame
rika in 4.49.3 en Duitsland in 4.49.6.
Op de 400 meter vrije slag heren, waar
van de series werden verzwommen, deed
zich een incident voor. De Rus Kolesni
kov demonstreerde een langzaam-aan-
actie die het stadion overeind deed ko
men. Traag kroop hij door het water
heen en was niet van plan zich ook maar
één ogenblik in te spannen om tot een
behoorlijke tijd te komen. En toen Kon-
rads ver voor de anderen in deze serie
er de afstand op had zitten, was de Rus
nog niet eens aan de 200 meter.
Voorzitter-kamprechter Jan de Vries
greep in en stuurde de Rus het water
uitHet incident vloeide voort uit het
feit, dat een zwemmer die m een esta
fette meezwemt volgens de reglementen
niet uitsluitend daarvoor mag worden
ingeschreven, maar hy is verplicht orp
ook op een individueel nummer te star
ten, De Russen hebben dit altijd onzin
gevonden en Kalesnikov kreeg de op
dracht om op deze wijze hiertegen te
protesteren.
Onwaardig
Hoe het ook zij, hetgeen hier gebeurde
was bepaald een onwaardige houding
van de Rus. Men mag het al dan niet
eens zijn met de reglementen, wanneer
men voor een nummer inschrijft heeft
men de plicht zijn kans te verdedigen.
En dan mogen de Russen gelijk hebben,
de Russische houding in deze mist alle
stijl, laat staan Olympische stijl.
Tijdens de series verbeterde Yamanaka
en passant even het Olympische record
door een tijd te maken van 4.21. Het
record stond op naam van de Australiër
Marvyn Rose met 4.27.3. Behalve Yama
naka bleven ook nog andere zwemmers
onder dit record uit Melbourne. De beste
tijd zou echter niet voor de Japanner
zijn, maar voor de Amerikaan Somers,
die hem met een tijd van 4.19.2 troefde
en daarmee vermoedelijk tot aan de
finale recordhouder werd.
ROME. De Nederlandse lichtge
wicht bokser Wim Gerlach is gisteren
op punten verslagen door de sterke
Rus Baranikof. Hij is uitgeschakeld,
evenals de zwaarwelter Bas van Dui-
venbode, die gisteravond k.o. ging
tegen de Brit Fisher. De bantamge-
wicht Jan de Rooy is nog in de strijd.
De Amerikaanse filmster Elisabeth Taylor is ook in Rome en trekt daar,
zoals zy dat overal pleegt te doen, veel aandacht. Gisteren raakte zy zelfs met
echtgenoot Eddie Fischer danig in de knel toen de belangstelling van haar be
wonderaars ietwat tè opdringerig werd. Gelukkig zyn er in Rome nu tal
van forse jongemannen aanwezig, zodat zij ok met hulp van een Nederlandse
sportman, rechts kon worden „ontzet".
Nederlaag tegen Hongarije
door Ru de Grood
0 OME. Het Nederlandse water-
poloteam heeft zijn kans op een
plaats in de finalegroep gisteravond
verspeeld door in een overigens goede
wedstrijd met 3—1 van Hongarije te
verliezen. Daar de nederlaag tegen
Zuidslavië ook voor deze halve finale
poule geldt, heeft Nederland nu'dus
twee nederlagen achter zijn naam
staan, waarmee het voor de finale is
uitgeschakeld.
In de eerste helft scheen Nederland
op een zware nederlaag af te zwemmen.
Het tempo lag laag en dat de Hongaren
dit uitbuitten is te begrijpen. Een -kogel
van Markov-its, die door Kniets nauwe
lijks tot een corner verwerkt kon war
den, waarschuwde Nederland. Doch de
tijd! om zich deze waarschuwing ter har
te te nemen, werd onze ploeg niet gebo
den. Toen dezelfde speler even la-ter voor
het doel slecht werd afgedekt, scoorde
hij, na 49 sec. via de arm van Kniets,
die de bal zacht over de doellijn zag dry-
ven (1>—0).
Aangeslagen
Even scheen Nederland) aangeslagen
te zijn. Het probeerde het spel op te hou
den, hetgeen na enige ogenblikken ook
lukte. Dit had het voordeel, dat de Hon
garen uit hun tempo raakten en onze
spelers de gelegenheid kregen om hun
verdediging te organiseren. En dit lukte
wonderwel. Zij kregen meer vat op het
spel en konden de Hongaren „houden",
hoewel de Magyaren in de meerderheid
bleven.
Een verrassend schot van Karparti
tegen de paal bezorgde ons rillingen, en
een schot van Dömötör via de arm van
Kniest scheen weer het doel in te gaan,
maar nu reageerde onze doelman sneller.
Aan de andere kant stopte de uitstekende
doelman Boros een schot van Ean. Het
was echter de laatste actie van Neder
land. Toen bij een bezoek aan het Neder
landse doel Lamme zijn tegenstander
bijna verdronk, had voor Dömötör de
strafworp geen enkel probleem (20).
Pover
In de tweede helft verdedigde Neder
land zich op dezelfde effectieve wijze,
dat echter vrij pover was wat eigen kan
sen betrof. En als er dan eens aardige
kansen waren gingen ze door slecht
schieten verloren. Toen Ran het water
uit moest, lieten de Hongaren zich deze
gelegenheid niet ontgaan om de over
winning in veiligheid te brengen. Kanisza
scoorde (30).
Kort daarop kreeg Nederland eveneens
nog een kans op een doelpunt toen
Hevesi door de scheidsrechter naar de
kant werd verwezen. Het duurde echter
nog vijf minuten voordat Vriend dit
doelpunt kon realiseren. Vlak daarna
floot de scheidsrechter voor het einde.
ROTTERDAM. In Parijs is tij
dens het damkampioenschap van
Frankrijk overleden, de oud-wereld
kampioen dammen de heer B. Sprin
ger. Zijn heengaan, zo vlak voor de
aanstaande wereldkampioenschappen,
welke in oktober zullen worden ge
houden, betekent een zeer zware slag
voor de Koninklijke Nederlandse Dam
Bond en voor de damsport in het
algemeen.
De heer Springer, die 63 jaar is ge
worden. gaf reeds op zeer jeugdige leef
tijd blijk over bijzondere talanten te
beschikken. Toch duurde het nog tot
1928, voordat hij zich ten volle deed
gelden en het wereldkampioenschap op
zijn naam bracht. Velen herinneren zich
nog als de dag van vandaag zijn duel
1 in 1937 tegen de onoverwinnelijke Rai-
Ichenbach, die slechts met een minimaal
'verschil zijn tegenstander van het lijf
wist te houden.
Een grote verrassing was dat Ne
derland ook op het nummer 200 meter
schoolslag in de Olympische prijzen
viel. Een gejuich steeg op toen Wieger
Mensonides de bronzen medalje in
ontvangst mocht nemen.
ROME De Rus Viktor Jdanovitsj is
Olympisch kampioen schermen bij de
heren geworden. Zijn landgenoot Yuri
Sissikin werd tweede en het heeft weinig
gescheeld of ook de bronzen medaille
ging naar Rusland. Om de derde plaats
streden de Rus Mark Midler, de Ameri
kaan Albert Axelrode en de Pool Witold
Woyde; de Amerikaan ging met het brons
strijken.
Jdanovitsj heeft het Olympisch goud
met groot machtsvertoon gewonnen. In
de finale versloeg hy achtereenvolgens
zeven tegenstanders. AI verloor hy de
achtste wedstrijd, het eremetaal kon hem
niet meer ontgaan.
ROME Op het niet gemakkelijke
water van het meer van Albano ble
ven de Nederlandse prestaties op de
eerste dag van het Olympisch roei
tornooi aan de bescheiden kant. In de
schaduw van de zomerresidentie van
de Paus het zo mooi op een heuvel
gelegen Castel Gandolfo bereikte de
gestuurde vier van Njord in zijn se
rie een derde plaats en finishte de nog
jonge twee zonder stuurman van Ne-
reus in zijn heat als vierde. Het was
bij lange na niet voldoende voor een
plaats in de halve finales, aangezien
alleen de winnaars uit de series on
middellijk overgaan. Njord en Nereus
krijgen in de herkansingen alsnog de
gelegenheid zich te klasseren.
Ook Redelé kwam er niet. De Dordtse
skiffeur, die met de Rus Ivanof en de
Pool Kocerka een serie trof, een finale
waardig, gleed als tweede achter de
Olympische kampioen van Melbourne
Ivanof over de finish. Ook Redelé krijgt
via de repêchages nog een kans met
dien verstande, dat hij dan voor een
plaats in de eindstrijd vecht, een plaats,
die de 21-jarige Dordtenaar zeker kan
veroveren.
Geestdrift
De landen die gisteren de strijd met
de met water gevulde kraters van Albano
beheersten, waren Italië en Rusland. Zij
behaalden drie eerste plaatsen, op de
voet gevolgd door Duitsland, dat twee
maal als eerste een orkaan van geest
drift over het water hoorde rollen. Toch
zullen de Duitsers het moeilijker krijgen
dan in Macon, toen zy bij de strijd om de
Europese titels van 1959 zo'n domineren
de rol speelden.
In de vier met stuurman maakte Duits
land de snelste tijd. Zij lieten over de
2000 meter 6.34.55 noteren en dienden
zich mede daardoor aan als een van de
voornaamste kandidaten voor een gouden
medaille op dit nummer. De ploeg van
slag Riekemann liep als een goed geoliede
machine door het water en sloeg een
constant baantempo, dat voldoende was
om de Hongaren, Denen, Portugezen en
zwakke Brazilianen ver van zich af te
houden.
Uit cadans
De Nederlandse vier stelde wel by-
zonder teleur door na een valse start en
een opwindend begin plotseling alle ogen
voor de techniek te verliezen. Een vuile
klap van De Ruiter bracht de boot uit
cadans en toen dat was hersteld, bleek
de kleirie winst die onze landgenoten
aanvankelijk bijeen hadden geslagen,
weg te zyn.
Oranje ging daarna mee in het veld
met de Tsjechen, Amerikanen, Britten
en Japanners. Totdat de Tsjechen met
een ferme tussenspurt de beslissing for
ceerden, want van dat moment af diende
Njord zich min of meer te bepalen tot
de gevechten in de achterhoede.
„Snoek"
Een tweede vuile klap van De Ruiter,
deze keer een volledige snoek, betekende
de definitieve ondergang van de Leide-
naren. Wat slag Wamsteker ook pro
beerde, hy kreeg het ritme bij zijn be
manning niet meer terug.
De Tsjechen vlogen voort over het
water, in feite alleen nog maar bedreigd
dor de Amerikanen, van wie slag Youn-
Jean Holmes uit Jamaica wil straksals zij uitkomt op de honderd en twee
honderd meter en in de vier keer honderd meter estafettegoed voor den dag
komen, niet alleen wat haar conditiemaar ook wat haar uiterlijk betreft. Daarom
traint zij hier onder de Romeinse zon met de krulspelden nog in het haar.
ker alles van zyn mannen eiste. De
Tsjechische slag Tikal, die het gevaar
zag naderen, ving de aanvallen van de
Amerikanen herhaaldelyk op, zodat Youn-
ker zich tenslotte tevreden moest stellen
met de tweede positie.
Teruggekeerd op het botenterrein mom
pelde Wamsteker, dat het niet was ge
gaan. Het was duidelijk dat de stemming
bij de Leidenaren beneden peil lag
Razend
Blaisse, de boeg van de twee van Ne
reus, keek na afloop nog donkerder voor
zich uit. De Amsterdammer was razend,
bleek niet voor rede vatbaar en kal
meerde pas in de kleedkamer, waar over
het verloop van de race nog wat werd
nagepraat. Dat de Duitsers en Oostenrij
kers hen te vlug af waren geweest, daar
kon Blaisse vrede mee hebben, doch dat
die Mexicanen hen eveneens te pakken
hadden gekregen, neen, dat wilde er bij
hem niet in.
Toen de dag langzaam werd ver
drongen door de avond, maakten 's we
relds snelste scullers zich op om elkaar
de eerste finaleplaatsen te betwisten. Dat
gebeurde echter zonder de sterke Austra
liër Mackenzie, de veelvoudige triomfa
tor van de Diamond Sculls.
Roekeloos
Mackenzie betaalt deze dagen de tol
voor zijn roekeloze levenswijze. Hij, de
grote onder de groten, de machtige, stoor
de zich verleden jaar niet aan de buik
klachten die hem tot rust wilden dwingen.
De Australiër leefde er op los, moest vlak
voor de Europese kampioenschappen in
Macon geopereerd worden, maar ver
scheen in Frankrijk desondanks aan de
start.
In Macon in de eindstrijd klapte
Mackenzie in het gezicht van de finish
volledig in elkaar. Hij was volkomen
uitgeblust; zijn operatiewond trok en het
was aan zijn toen nog ijzersterke gestel
te danken, dat de gevolgen beperkt ble
ven tot een langdurige rust.
De Australiër stoorde zich evenwel
nauwelijks aan de doktersadviezen, lach
te iedereen uit „Ze wilden me zelfs
in bed vastbinden" en volgde dezelfde
levenswijze, die hem nu langzaam tot
een wrak maakt.
Hij ging weer roeien, maar op de
Olympische Spelen van Rome zou hij
dan toch écht niet starten. Enkele weken
geleden werd de internationale roei-
wereld op de hoogte gesteld van het
bericht, dat Mackenzie opnieuw klachten
had en nu werkelijk niet zou uitkomen.
Het nieuws werd niet aanvaard, omdat
ze zo langzamerhand wel weten, wat ze
aan de Australiër hebben. Maar Mac
kenzie hield ditmaal woord. Hij werd
niet ingeschreven en volgt thans de wed
strijden vanaf de kant.
te machtig
Tóch werd het hem gisteren te mach
tig. Hij pakte zijn skiff onder zijn arm,
legde hem in het water en ging erin
zitten. De monden van de roeiers, die
hiervan getuigen waren, vielen van ver
bazing open, doch sloten zich weer, toen
zij tot de ontdekking waren gekomen,
waarom Mackenzie in zijn boot was ge
stapt. Hij liet een paar foto's van zich
maken en klauterde daarna met een
grijnzende lach weer op het botenterrein.
In de eerste serie won de Nieuw-Zee-
lander James Hill; in de tweede schoot
Ivanof voor Redelé te snel door het
water. Onze landgenoot, die na zijn heat
zei, dat hij nog nimmer in een dergelijk
afschuwelijk water had geroeid, be
dwong wel de Poolse routinier Kocerka
en de Zwitser Waser. Redelé krijgt, om
dat hij als tweede binnenkwam, een ge
makkelijker herkansing dan Kocerka en
Waser. Ge kunt dan ook wel aannemen,
dat de Dordtenaar zich voor de eind
strijd zal plaatsen.
Dé derde serie was voor de Italiaan
Rebek, die de Azzurri op de tribunes
door zijn overwinning, gek van vreugde
maakte.
De uitslagen van de serie-wedstrijden
waarby Nederlanders betrokken waren lui
den:
.Y'JJ met stuurman: 1. Tsjechoslovakije
6.47.03; 2. Ver. Staten 6.49.62; 3. Nederland
(De Ruiter, Moerman. Stelma. Wamsteker
en Klumperbeek. stuurman) 6.50.48; 4. Groot-
Brlttannië 6.51.00; 5. Japan 7.05.51.
Twee zonder stuurman: 1. Duitsland 7.04.71:
2. Oostenrijk 7.06.95 3. Mexico 7.25.63; 4.
Nederland (Blaisse en Veenemans) 7.26.52:
5 Canada 7.43.82.
Skiff: 1. Ivanof (Rusland) 7.23.20; 2. Redelé
(Nederland) 7.32.24 3. Kocerka (Polen)
7.33.38; 4. Baser (Zwitserland) 7.34.67.
HOME De geweldige hitte heeft
een ernstige vertraging gebracht in
de afwerking van het schermtornoox,
dat, hoewel men aan het eind van de
dag, d.w.z. diep in de nacht, telkens
het programma heeft afgewerkt, dat
men zich had voorgesteld, toch slechts
voortsleept.
Is de basis van dit alles inderdaad
de hitte, de directe oorzaak van deze
vertraging is het transpireren, dat de
deelnemers doen, waardoor er in
hun „elektrische" vesten kortsluiting
ontstaat en de elektrische score on
mogelijk maakt. Daar dit echter ver
plichtend is, zit er niets anders op
dan telkens wanneer dit gebeurt het
euvel te herstellen. Het zou mogelijk
zijn de schermers een uiterst dun
rubber hemd onder deze vesten te la
ten dragen, maar in deze hitte, die 7.0
langzamerhand records dreigt te slaan,
wil men dit de jongens en meisjes
bepaald niet aandoen. Ernstig wordt
gezocht naar een middel om de elek
trische draden voor het vocht te vrij.
waren, maar tot nu toe is het nog
niet gelukt.
Er worden proeven genomen met
dunne rubber buisjes om de draden,
maar voordat een oplossing gevonden
is, zal men zich tevreden moeten
stellen met het aanbrengen van nieu
we draden en met het incasseren
van een gewéldig tijdverlies.
Olympische spelen woensdag
in de ether:
RADIO - Hilversum I; 18.40,
22.00 en 23.45; Hilversum II:
11.50, 12.45, 14.20, 15.15 en
17.45.
TELEVISIE: 14.55 tot 18.30 en
22.15 tot 23.10 ('s middags atle
tiek en 's avonds zwemmen).
Advertentie
hij in
ÏB'iy1
It
•-
iiiiiiiiiiii
