EEN COWBOY EEN GENERAAL
SAMEN ARIE AAN DE WIEL
DE NATUUR
ERGIFTIGDE OLIJVEN
I KAPPIE EN DE KRIELKUNSTMAAN
-»P. W. RUSSEL'S
BAZURKA
Donderdag 25 augustus I960
ZEEWSCH DAGBLAD
Pag. 2
Verhaal
Rodeo
Terug
Mentaal
Het lukt
Bepakking
KOK VAN VERONICA
VERDRONKEN
Skeletten gevonden
in IJmuiden
Dordrecht bij opening
Franse geref. kerk
Auto tegen trein
in en om uw huis
FLITS
GORDON
in het
heelal
Dan Barry
piiiufliiiiiiiiimiiiniiiimiiinm
Dunkley
Uit de kerken
1 - i -
MSTERDAM. Er zijn
niet zo veel jongeman
nen die alle wereld
zeeën bevoeren, op
wilde paarden reden, een oer
woudopleiding kregen als mili
tair, werkelijk cowboy werden
in Amerika en nu elke dag met
hun boterhammen in een plas
ticzakje naar Amsterdam-
Noord fietsen om daar het vak
van machinebankwerker uit te
oefenen. George aan de Wiel
wel. Nog even, want deze zwer
ver van nature heeft al weer
lang genoeg naar zijn zin in
Amsterdam gezeten. Daarom
gaat hij nu maar naar Tunis en
naar Egypte en uiteindelijk
naar Kaapstad. Nee niet vlie
gen, per boot of met een auto.
Lopen en liften. „Wie weet loop
ik ergens een leuke baan tegen
het lijf en blijf ik er", zei hij
gisterochtend in onmiskenbaar
Mokums.
Acht en twintig jaar is hu en in
1953 en 1954 werd eigenlijk de basis
voor zijn laatste plannen gelegd Bij
de commando's deed Aan de Wiel
dienst, bij de groene baretten. Tegen
hekken opklimmen, aan kabels over
rivieren slingeren, aan touwen de
hoogste punten van de Ardennen af
zakken. Dat hoorde allemaal bij die
opleiding. ,.Ze hebben ons ook eens
's nachts in een gesloten wagen gestopt,
drie uur weggereden, toen ergens ge
dropt en dan was je opdracht: zie
maar dat je zo snel mogelijk weer op
je basis komt. Je wist helemaal niet
waar ze je heen hadden gebracht,
maar daar ging het juist om: oriën
teren en uitzoeken."
,lk ben blij, dat ik die opleiding
heb gehad", zegt Aan de Wiel, die bij
de burgerlijke stand met de voornaam
Arie staat ingeschreven. Dat is dan in
Amsterdam.
In Kansas staat hij heel anders in
geschreven. bü de Kansas Cowboy As
sociation. Daar heeft men hem geno
teerd als George Lee Crane. Hoe dat
komt?
Kijk. als kleine jongen vertelde
m'n vader me eens een cowboy-verhaal
en wat later las ik erover. Daar moet
ik heen, heb ik van toen af gedacht.
En ik ben er gekomen ook. George
vond ik wel een goede naam; Lee is
de naam van een generaal die ik be-
wonder en Crane is een naam uit een
van die cowboyboeken. Als ik ze bij
elkaar doe ben ik er, dacht ik. Van
daar George Lee Crane."
Ja, hij is er gekomen, bij de cow
boys. Hij voer, als machinebankwer
ker in de machinekamer van een
schip. Hij zag een hoop mensen, een
hoop havens en kwam toen in Boston.
Nu of nooit, heeft Aan de Wiel ge
dacht en hij stapte van boord.
Zomaar zonder enig contact wipte
hij in de lange-afstandbus en stapte
er in Kansas weer uit. Mister Peter
Kiewit kon wel iemand op zijn ranch
gebruiken. „Ze vragen in Amerika niet
verder", zei George aan de Wiel. „Als
je twee goede handen aan je armen
hebt zitten, kun je beginnen. Honderd
en veertig dollar per maand plus sla
pen en eten en ik was cowboy."
Maar na een dik jaar stond er een
emigratie-autoriteit voor de jonge Am
sterdammer. Of hij Arie aan de Wiel
was? „Neen, George Lee Crane". Nou,
dat was dan ook wel goed, maar hij
moest mee. Hij had geen werkvergun
ning en binnen de kortst mogelijke tijd
zat de Amsterdamse cowboy in een
vliegtuig, dat hem via Chicago en New
York weer naar Schiphol bracht.
,,Een geweldige tijd", zei George aan
de Wiel gisteren en hij komt er moei
lijk over uitgepraat. Cowboy geweest,
plus die tijd bij de commando's die
hem toen ook nog naar de West en in
het Surinaamse oerwoud bracht sa
men is het genoeg voor Aan de Wiel
om weer iets te gaan doen en „Dag"
tegen Amsterdam te zeggen.
Hii had het plan om naar Kaapstad
te gaan. Met een jeep, maar de finan
ciën reikten niet voor dat plan en be
halve de banden moest alles betaald
worden. Met z'n vieren op reis, zo was
het plan. „Maar twee vielen er af. Die
hadden geen moraal genoeg en waren
nog minderjarig, dus het stuitte ook
wel op bezwaren bü de ouders. Want
we willen een jaar lang er over doen.
En nu gaan we met z'n tweeën".
In de opgebro
ken Jan Evert-
senstraat in Am
sterdam liepen
gisteren twee
jongemannen. Ze
vielen niet op en
niemand bekeek
George Lee Cra
ne oftewel
Arie aan de Wiel
(links) en
Kees Pels met
bijzondere be
langstelling. Dat
zal binnenkort
wel anders wor
den, wanneer dit
tweetal met brie
ven van Neder
landse burge
meesters bij zich
op weg gaan naar
Kaapstad, dat ze
liftend willen be
reiken. „En we
komen er", zei
den ze.
53 i
,,En om de volgende dag weer te
vertrekken zonder dat iemand er iets
van merkt?"
„Ik wed van wel, als hij een beetje
voorzichtig was."
Ogilvies ogen straalden. „Dank je
wei, Sarge. ik denk dat we iets op
het spoor zijn, weet je." Hij ging op
nieuw naar boven en legde de laat
ste hand aan zijn aantekeningen.
Om ongeveer even over half negen
arriveerde Haines. „Morgen, inspec
teur," riep hij Ogilvie toe. „Nog
nieuwe ontwikkelingen?"
„Er zijn een paar dingen, chef, die
ik graag onder uw aandacht zou wil
len brengen," zei Ogilvie beschei
den. Hij had het aangename gevoel,
dat hij iets had bereikt, maar hij
trad tactvol op.
„Is u er nog in geslaagd iets uit
Mrs. Ede los te krijgen?"
Haines zette zich neer en begon
zijn pijp te stoppen. ,,Ik' had een
nuttig nalf uurtje met haar," zei hij.
„Zij is inderdaad een charmante
vrouw. Niet erg groot, maar een
aardig figuurtje ik vermoed, dat
jullie dat „petite" zouden noemen.
Grote donkere ogen en een aardig
gezichtje."
„Dat lijkt een volledige beschrij
ving", zei Ogilvie eerbiedig, maar
in zijn hart dacht hij, dat Haines'
schildering van vrouwelijke charmes
wel zeer onvolledig was.
„Ik wil niet ontkennen," ging Hai
nes verder, „dat zij veel indruk op
mij maakte en ik kan me voorstel
len, dat een gevoelige jongeman als
Cardew door haar zijn hoofd verloor.
Zij is een van die vrouwen met veel
sex appeal, zoals men dat noemt, en
bovendien is ze nog waardig in haar
optreden.
Ede heeft bepaald een prijs getrok
ken."
„En bevestigde zij Cardews re
laas?"
„Ja en neen. Zij wilde hem niet
alle verantwoordelijkheid laten dra
gen voor hetgeen gebeurd is dat
was het voornaamste verschil. Ik
vermoed al wel, dat hij ridderlijk
wilde optreden. Volgens haar vond
zij hem aangenaam gezelschap en
zij waren, zoals zij het uitdrukte, een
klein beetje aan het flirten geweest,
maar niet zo, dat haar echtgenoot
het niet zou mogen weten. Dat kan
zijn.
Hoe dan ook, nu is ze van oor
deel, dat ze dom heeft gehandeld en
neemt het zichzelf kwalijk, dat ze
V
door Andrew Garve
zich niet heeft gerealiseerd, dat hij
het ernstig zou kunnen menen. Zij
zei, dat zij zo luchthartig was, dat
die mogelijkheid nooit bij haar was
opgekomen."
Haines pauseerde een ogenblik.
,,Ik ben geneigd haar te geloven
het is een tamelijk alledaagse situa
tie en zij maakte op mij inderdaad
de indruk, dat zij veel van Ede
houdt. Zij was ongetwijfeld volko-
'men in de war door die gebeurte
nis van gisteren. Als je het mij
vraagt, was Ede ietwat te veel met
de krant getrouwd en heeft zij zich
geamuseerd op een wijze, die zij
ongevaarlijk achtte."
,,Dus zij staat erbuiten, chef?"
..Dat denk ik wel. Ze maakte al
lerminst de indruk van een vrouw,
die met haar minnaar het plan had
beraamd om haar echtgenoot te ver
moorden. Haar houding tegenover
Cardew was daar niet naar. Zij was
te openhartig, evenals hij, voor zo
iets. Zij deed geen pogingen om hem
voldoende te dekken.
Het scheen niet bij haar te zijn op
gekomen, dat hij onder verdenking
zou kunnen staan totdat ik haar vra
gen ging stellen over zijn gemoeds
toestand toen hij haar verliet. Zij
maakte zich toen ernstig ongerust
over hem en haar houding was zoals
ik had verwacht, indien haar relaas
en het zijne overeenkomstig de
waarheid zijn.
Natuurlijk betekent dat niet, dat
we Cardew geheel kunnen uitscha
kelen hij zou het op eigen houtje
hebben kunnen doen. Hij is nog al
tijd de enige persoon, van wie wij
weten, dat hij toegang tot Edes ka
mer had tenzij jij dienaangaande
iets meer te weten bent gekomen?"-
„Ja,'ik denk, dat ik nu iets moet
gaan vertellen, chef," zei Ogilvie.
„Sinds gisteravond heb ik heel wat
terrein verkend." Hij bracht aan
Haines een gedetailleerd verslag uit
over zijn vruchteloze onderzoekingen
wat de sleutels betrof en over zijn
veel beter geslaagd half uurtje uit
horen van de werksters.
,,Ik zie deze zaak thans zo, chef",
zei hij ten slotte. „We weten nu, dat
het een vaststaand feit is, dat het
blauwzuur er niet is neergelegd vóór
kwart over zeven gisterochtend, toen
mrs. Little gereed was gekomen met
het schoonmaken van de kamer.
Als wij de portiers en miss Tim-
mins kunnen geloven, had de moor
denaar geen gelegenheid meer, zo
dra de werksters waren vertrokken.
In dat geval moet hij het goedje
er vóór kwart voor acht hebben neer
gelegd, toen mrs. Little opnieuw
Edes kamer afsloot.
Er is nog meer bewijsmateriaal
ter staving van die theorie ten
eerste de krant, die de moordenaar
daar neerlegde.
Ik vermoed dat hij dat heeft ge
daan om te voorkomen, dat het
blauwzuur met de natte vloer in
aanraking kwam. Indien mijn theo
rie juist is, dan volgt daaruit, dat
de daad werd bedreven bijna onmid
dellijk nadat mrs. Little de douche
cel had verlaten, omdat anders de
vloer reeds zou zijn opgedroogd en
deze voorzorgsmaatregel niet nodig
was geweest.
En dan is er nog een ander punt
een man die de gehele nacht in
het gebouw heeft doorgebracht met
de bedoeling om na de werksters de
kamer binnen te gaan, is juist de
man, van wie men kan verwachten
dat hij een exemplaar van de eer
ste editie in zijn zak zal hebben, ter
wijl dat op een later uur zeer on
waarschijnlijk zou zijn.
Ik wil niet zeggen, dat deze theo
rie absoluut sluit, maar het schijnt
mij toe, dat alles erop wijst, dat het
karwei in dat half uur werd ge
daan."
Haines kon daar veel voor voelen.
,,Dat is een knap stukje reconstruc
tie werk geweest, hoe dan ook", zei
hij. „Echt iets voor jou, Ogilvie."
(Wordt vervolgd)
een tent mee, geen matrassen, maar
wel slaapzakken, muskietengaas, tro-
penkleren, een grondzeil en twee ca
mera's.
„We gaan tussen 20 en 25 september
op stap", aldus Kees Pels, „en de eer
ste lift tot Parijs hebben we al voor
elkaar met een vrachtwagen die uit
mijn woonplaats Beverwijk vertrekt".
Hij zat er snel in bij de collega's,
leerde hun vak en hun taal. Hij be
waakte de kudden, ging met de vee
arts mee naar zieke dieren, spoorde
afgedwaalde koeien op en leerde steeds
beter paardrijden.
„Maar de rodeo, dat is het. Ik heb
er een sleutelbeen mee gebroken, lag
drie weken in het ziekenhuis, hoorde
dat er eigenlijk zes weken voor stond,
maar na vijf zat ik weer te paard."
Rodeo-rgden, op wilde en ongeza
delde paarden, dat trok George Lee
Crane aan. Hij had zich al bij de
Cowboy Association laten inschrijven
en op een zondagmiddag bleef hij tien
seconden bovenop „Little Brown Jack"
zitten, een bijzonder wilde hengst.
„Niemand had het verder dan acht
seconden gebracht en ik won zo
doende de zilveren breidel. O ja, en
achthonderd dollar, maar die was ik
's avonds op vijftig dollar na al weer
kwijt met een spelletje in een café.
De volgende dag won ik weer zeven
honderd dollar terug en toen ben ik
vlug weggegaan Met m'n geld."
Geoefend hebben de twee ook al. In
een bunker aan het strand, die toebe
hoort aan de verkenners. „Ik ben voor
trekker, maar de stam ligt uit elkaar
en nu kunnen wij gebruik maken van
de bunker", zei Pels.
„Mentaal geoefend vooral, met lezen
en alleen zitten", vertelde George aan
de Wiel. Over Afrika hebben ze alle
mogelijke gegevens van Tropen-Insti
tuut en Afrika-Instituut. Over dieren
deden ze veel wetenschap op in Artis
en van burgemeester Van Hall van Am
sterdam en de Beverwijkse eerste bur
ger krijgen zij brieven mee voor de
burgemeesters van Nairobi en Kaap
stad.
„Onze tocht slaagt zeker, want bij
de commando's hebben we geleerd dat,
warneer je denkt dat je moe bent, je
nog veel verder kunt", aldus Pels en
Aan de Wiel.
Door de Sahara heen mogen ze niet
en Congo lijkt niet erg aantrekkelijk.
Van Parijs gaat het verder naar
Marseille, met de boot naar Tunis en
Noord-Afrika langs tot in Egypte, dan
zakken langs de Nijl, de Soedan, Ethi
opië en zo naar het Zuiden.
George aan de Wiel fotografeert on
derweg („Het liefste zou ik later pers
fotograaf worden") en Kees Pels heeft
een afspraak gemaakt met een krant
in zijn geboorteplaats over verhalen,
die hij over hun avonturen gaat schrij
ven.
„Zo moeten we aan de kost komen",
zei Aan de Wiel. „Maar maakt u zich
maar geen zorgen. Het lukt, dat staat
als een paal boven water. Bij de cow
boys ben ik tenslotte ook gekomen".
Alleen hebben ze op het laatste mo
ment de plannen moeten ombuigen.
Die „tweede" dat is dan Kees Pels
van 24, Typograaf is hij geweest en
sinds een half jaar legt hij zich toe
op het vak van journalist. Niet zo'n
doordouwer als Aan de Wiel, maar
meer de rustige figuur die eventueel
al te voortvarende plannen van zijn
reisgenoot wel zal afremmen.
Ook een oud-commando, die Kees
Pels. Hij weet wat het is, je diensttijd
af te sluiten met een „afmattingsweek".
„We liepen in die vijf dagen 230 kilo-
meer met zware bepakking. Dat ben ik
dus wel gewend".
Nou, zwaar is de bepakking van de
twee Afrika-reizigers niet. Ze nemen
DEN HAAG (ANP). In de eerste
binnenhaven in Scheveningen is gister
morgen het stoffelijk overschot gevon
den van de 49-jarige C. H. van der
Oord uit Aalsmeer, die kok was op het
radioschip Veronica.
Vorige week was hij met een scheep
je, dat de verbinding tussen de Veronica
en de wal onderhoudt naar Schevenin
gen gekomen.
Bij vertrek van het scheepje uit Sche
veningen was hij spoorloos
Hoewel de inlichtingen vaag waren,
is de politie gaan dreggen. Zonder re
sultaat evenwel.
Later werd het lichaam gevonden.
Van onze correspondent
IJMUIDEN Een ploeg grondwer
kers die dinsdag op het terrein van
de hoogovens bezig was met het graven
voor een riolering, heeft drie skeletten
gevonden.
Daar dit terrein in de oorlogsjaren
tot de Westwall behoorde, is er kans
dat een graf van Duitse militairen is
opgegraven. De sectie graven van
het Ministerie van defensie en het
Bureau voor indentificatie oorlogs
slachtoffers zijn gewaarschuwd omdat
er ook kans is dat er sprake is van
gefusilleerde Nederlanders.
De Leidse arabist dr. S. A. Bonebak
ker is benoemd tot assistent-professor
in het Arabisch aan de universiteit Co
lumbia in New York. Hij zal 6 septem
ber ons land verlaten.
Eigen nieuwsdienst
DORDRECHT Bij de opening
van een nieuwe gereformeerde kerk
voor de gemeente Chatillon-Coligny
(Loiret) in Frankrijk op 7 september,
zullen van alle twintig kerken van de
classis Dordrecht afgevaardigden aan
wezig zijn. Dat gebeurt omdat de
gereformeerde kerken in Frankrijk en
België onder de classis Dordrecht val
len.
Ds. F. J. Jonkhoff uit Parijs zal als
consulent van de gemeente het litur
gisch deel van de dienst verzorgen en
ds W. F. M. Lindeboom uit Zwijn-
drecht de preek.
De kerk kost 35.000 gulden, waarvan
al 25.000 gulden uit Nederland is bin
nengekomen. Een Rotterdammer heeft
een smeedijzeren hugenotenkruis ge
schonken, dat de voorgevel^ van de
nieuwe kerk zal sieren. Leerlingen van
de chr. schildersschool te Zwolle hebben
onder leiding van hun directeur de kerk
geverfd.
WARFFUM Op een onbewaakte
overweg in Warffum is gisterein om
streeks het middaguur op ongeveer drie
honderd meter afstand van het station
een personenauto tegen een trein gere
den De bestuurder van de auto, de 23-
jarige heer E. Posthumus uit Stadska
naal, is ernstig gewond in het zieken
huis opgenomen.
Doordat de snelheid van de auto nog
al groot was, zoals uit de remsporen
bleek, heeft de heer Posthumus niet
tijdig kunnen stoppen voor het trein
stel van het type Blauwe engel, dat op
het Traject Groningen-Roodeschool rijdt.
Graskanten moeten regelmatig en
liefst elke keer na het maaien geknipt
worden en in feite moet dat dus weke
lijks gedaan worden. Het is niet alleen
een tijdrovend, doch ook een verve
lend werkje. Nu is dat niet meer nodig:
er zijn zogenaamde grasstrips in de
handel; die kan men langs het gazon
in de grond ingraven en dan is het
vervelende grasknippen overbodig ge
worden. De zaadhandel zal er u wel
aan kunnen helpen.
|i||||||llllllll!lll!llllllll|
door
nïlJIIIMIIHIIIIIIIIIIIIIIIK
ZENIET. IK.
ZIB gfEN KANS UIT DAT ZEE-I
WISRBOSTE KOMEN EN ZIO
DENKEN VAST MIETMEEO
OCH,NOUKAN k
DIETENMINSTE N
NI ET ACHTEE DE
AUTO'S AANREN
NEN.
in de
höVT£Ezr
HOEVEEL
dmbwcr
MinmnRmmmunnMNHiiiHfii
giiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiii:::::<iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiitiiii!i:iiiiiii>i^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!Miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuitg
103. „Moed houden, prof!" schreeuw
de Kappie, uit het raampje van de heli
kopter gebogen. „Ik kom je redden!'
Hij stak het machinepistool tussen zijn
jas en liet zich uit de cabine hangen.
„Grijp mijn benen, jong Goed zo!"
Met inspanning van al zijn krachten
hees hij zich zover op, dat Dubbelster
zich aan de treeplank kon vastklam
pen, die zich onder de deur bevond.
Hijgend tuimelde het tweetal naar bin
nen.
De redding had geen minuut later
moeten plaatsvinden. De felle tocht,
die door de cabine blies, had nu met
de stank van de kunstmaan, de bewus
teloosheid van de beide spionnen ver
dreven. Hein was het eerste wakker.
„Janus!" gilde hij ontzet, toen hij de
onbediende stuurknuppel gewaar werd.
„Wat is er! Wat is er gebeurd?"
vroeg de ander, de ogen opslaande. Het
volgend ogenblik vroeg hij niets meer,
zo druk had hij het met het uitvoe
ren van allerlei ingrijpende maatrege
len aan de stuurinrichting
NED. HERV. KERK
Beroepen te Groot-Ammers (toez); J.
Wieman te Oudewater.
Beroepbaarstelling: Te Isselsveld: G.
M. Santman, kand. te Amersfoort.
Bedankt voor Tjerkgaast (toez): K.
M. de Bruyn te Marrum.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Nieuw-Loosdrecht: C.
Wielemake te Bruinisse.
Aangenomen naar Dinteloord: P.
van den Berkel, kand. te Delft, die
bedankte voor Baarland.
Beroepen te Gorkum: H. Hogerhuis
te Dokkum.
GEREF. GEMEENTEN IN
NEDERLAND
Beroepen te Bruinisse: H. Ligten-
berg te Rotterdam-West.
CHR. GEREF. KERKEN
Tweetal te Leiden: T. Brienen te Mus
sel en dr. W. H. Velema te Eindhoven.
GOES. Naar wij vernemen hebben
de Zwitserse autoriteiten bekend ge
maakt dat de invoer van bonen en
kropsla in dit land uit Nederland, thans
weer in beperkte mate is toegestaan.
Dit zelfde geldt (met directe ingang)
voor tomaten, echter alleen voor fa
brieksmatige verwerking.